R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb nog niet het hele topic gelezen. Maar ik wil alvast zeggen dat ik de vraag van TS echt heel erg goed herken!!!
Ik wilde zelf al een paar keer zo'n topic aanmaken, maar dan zie ik het al voor me dat mensen gaan zeggen "Je moet er wel voor openstaan hoor, de psycholoog heeft geen toverstafje om jouw problemen op te lossen". Of er reageren mensen die zelf als psychische hulpverlener werken en die voelen zich miskend door de stelling.
Ik denk dat vooral het punt is dat wanneer je complexere psychische problemen hebt, dit voor een ander niet te bevatten is. Mensen kunnen alleen jouw gedrag zien en dat koppelen naar hun eigen beleving. Maar niemand kan jouw gedachten lezen of voelen wat jij voelt. Ik heb ook gemerkt dat veel mensen niet willen meegaan in het idee dat dingen weleens anders zijn dan ze in eerste instantie lijken.
Ik kan je een voorbeeld geven. Met mijn moeder gaat het sinds haar scheiding 25 jaar geleden niet goed. Mensen denken dat ze depressief is en ook - wat ik heel erg vind! - dat ze haar best niet doet om aan zichzelf te werken. Dat doet ze absoluut wel, maar ze durft haar gevoelens niet onder ogen te komen en klampt zich vast aan hetgeen wat vertrouwd voor haar is. Zelfs als het vertrouwde nou juist hetgeen is waardoor ze in een negatief patroon blijft hangen. Ik weet al heel lang dat hier meer achter moet zitten dan alleen een depressie. Ik dacht eerst aan een hardnekkige persoonlijkheidsstoornis. Wat mij ook al heel lang opviel, is dat ze weinig zelfreflectie heeft.
Opeens viel het kwartje bij mij. Zou dit misschien refereren naar autisme? Je moet altijd voorzichtig zijn met de pseudo-psycholoog uithangen, dus er niet meteen vanuit gaan dat het perse autisme is omdat ik dat vermoeden heb. Maar als in de jaren erna zoveel dingen van andere mensen met ASS herken in mijn moeder, dan zou het best verstandig kunnen zijn dat ze daarop wordt getest. Als zij dan vervolgens een coach kan krijgen die ze durft te vertrouwen en die haar ook kan helpen met plannen zoals het huishouden en administratie, denk ik echt dat ze daar baat bij kan hebben. Nu zijn er allemaal mensen die zeggen dat ze dit of dat moet doen en met allemaal verschillende adviezen komen. Daar raakt ze alleen maar van in de war en dat maakt dat ze juist nog meer behoefte krijgt om zich terug te trekken, terwijl ze anderzijds snakt naar zich gehoord voelen.
Dat mensen niet goed weten wat autisme is, neem ik ze niet kwalijk, want dat is ook heel moeilijk te begrijpen. Maar als ik mijn zorgen uitspreek bij bijvoorbeeld haar familie, zouden ze ervoor kunnen kiezen door zich er zelf ook in te verdiepen en nagaan of ze dingen van dat patroon terug herkennen in mijn moeder. En zich in dat kader afvragen of dat niet verklaard waarom ze zoveel moeite heeft haar scheiding te verwerken, waarom ze sociaal niet goed mee kan komen, etc. Maar heel veel mensen denken dat autisme betekent alsof je half debiel bent met allemaal vreemde dwangmatige trekjes. Of dan komen ze met uitspraken als "ik ben geloof ik ook een beetje autistisch, want ik leg mijn spullen altijd neer op vaste volgorde".
Het gaat mij niet eens perse dat ze die diagnose krijgt. Het gaat mij er vooral om dat ze de hulp krijgt die ze nodig heeft. Ze is iemand die geneigd is zich af te sluiten voor dingen die ze moeilijk vindt. Ze is iemand die moeilijk vanuit zichzelf hulp kan vragen. Ze heeft iemand nodig die haar begrijpt en die kan aanvoelen wanneer het goed is dat ze gemotiveerd wordt om dingen aan te gaan die ze eng en moeilijk vindt en wanneer dat teveel is en ze rust, veiligheid en vertrouwdheid nodig heeft. Ze is bijna 70.
Maar mensen redeneren heel kortzichtig. "Als je moeder zelf geen initiatief neemt om met mensen af te spreken, dan moet ze niet klagen dat ze eenzaam is." Ik kan daar heel boos om worden. Ik vind echt dat mensen in hun kortzichtigheid en egoïsme haar in de steek laten.
Ik wilde zelf al een paar keer zo'n topic aanmaken, maar dan zie ik het al voor me dat mensen gaan zeggen "Je moet er wel voor openstaan hoor, de psycholoog heeft geen toverstafje om jouw problemen op te lossen". Of er reageren mensen die zelf als psychische hulpverlener werken en die voelen zich miskend door de stelling.
Ik denk dat vooral het punt is dat wanneer je complexere psychische problemen hebt, dit voor een ander niet te bevatten is. Mensen kunnen alleen jouw gedrag zien en dat koppelen naar hun eigen beleving. Maar niemand kan jouw gedachten lezen of voelen wat jij voelt. Ik heb ook gemerkt dat veel mensen niet willen meegaan in het idee dat dingen weleens anders zijn dan ze in eerste instantie lijken.
Ik kan je een voorbeeld geven. Met mijn moeder gaat het sinds haar scheiding 25 jaar geleden niet goed. Mensen denken dat ze depressief is en ook - wat ik heel erg vind! - dat ze haar best niet doet om aan zichzelf te werken. Dat doet ze absoluut wel, maar ze durft haar gevoelens niet onder ogen te komen en klampt zich vast aan hetgeen wat vertrouwd voor haar is. Zelfs als het vertrouwde nou juist hetgeen is waardoor ze in een negatief patroon blijft hangen. Ik weet al heel lang dat hier meer achter moet zitten dan alleen een depressie. Ik dacht eerst aan een hardnekkige persoonlijkheidsstoornis. Wat mij ook al heel lang opviel, is dat ze weinig zelfreflectie heeft.
Opeens viel het kwartje bij mij. Zou dit misschien refereren naar autisme? Je moet altijd voorzichtig zijn met de pseudo-psycholoog uithangen, dus er niet meteen vanuit gaan dat het perse autisme is omdat ik dat vermoeden heb. Maar als in de jaren erna zoveel dingen van andere mensen met ASS herken in mijn moeder, dan zou het best verstandig kunnen zijn dat ze daarop wordt getest. Als zij dan vervolgens een coach kan krijgen die ze durft te vertrouwen en die haar ook kan helpen met plannen zoals het huishouden en administratie, denk ik echt dat ze daar baat bij kan hebben. Nu zijn er allemaal mensen die zeggen dat ze dit of dat moet doen en met allemaal verschillende adviezen komen. Daar raakt ze alleen maar van in de war en dat maakt dat ze juist nog meer behoefte krijgt om zich terug te trekken, terwijl ze anderzijds snakt naar zich gehoord voelen.
Dat mensen niet goed weten wat autisme is, neem ik ze niet kwalijk, want dat is ook heel moeilijk te begrijpen. Maar als ik mijn zorgen uitspreek bij bijvoorbeeld haar familie, zouden ze ervoor kunnen kiezen door zich er zelf ook in te verdiepen en nagaan of ze dingen van dat patroon terug herkennen in mijn moeder. En zich in dat kader afvragen of dat niet verklaard waarom ze zoveel moeite heeft haar scheiding te verwerken, waarom ze sociaal niet goed mee kan komen, etc. Maar heel veel mensen denken dat autisme betekent alsof je half debiel bent met allemaal vreemde dwangmatige trekjes. Of dan komen ze met uitspraken als "ik ben geloof ik ook een beetje autistisch, want ik leg mijn spullen altijd neer op vaste volgorde".
Het gaat mij niet eens perse dat ze die diagnose krijgt. Het gaat mij er vooral om dat ze de hulp krijgt die ze nodig heeft. Ze is iemand die geneigd is zich af te sluiten voor dingen die ze moeilijk vindt. Ze is iemand die moeilijk vanuit zichzelf hulp kan vragen. Ze heeft iemand nodig die haar begrijpt en die kan aanvoelen wanneer het goed is dat ze gemotiveerd wordt om dingen aan te gaan die ze eng en moeilijk vindt en wanneer dat teveel is en ze rust, veiligheid en vertrouwdheid nodig heeft. Ze is bijna 70.
Maar mensen redeneren heel kortzichtig. "Als je moeder zelf geen initiatief neemt om met mensen af te spreken, dan moet ze niet klagen dat ze eenzaam is." Ik kan daar heel boos om worden. Ik vind echt dat mensen in hun kortzichtigheid en egoïsme haar in de steek laten.
Nou ja, dan los je het allemaal zelf maar op. Met zulk wantrouwen ga je met een psycholoog toch niet verder komen. Voordat iemand jou leert kennen heeft die persoon in jouw ogen al af gedaan op de een of andere manier.quote:Op woensdag 4 april 2018 13:26 schreef Anthonie1 het volgende:
[..]
Precies.
[..]
Nee dat is vooral omdat ze als kind gepest zijn of uitgewoond door hun oom.
Waarom meld jeje niet bij de mariniers om een beetje “man up” te krijgen. Waardering komt vanuit jezelf, en dan geef je het aan anderen en dan krijg je het terug.
Ophouden met janken, kappen met reguliere hulpverlening en “man up”
Ophouden met janken, kappen met reguliere hulpverlening en “man up”
Vakman pur sang
Hoe moet je zoiets doen? Met een psychische stoornis kom je volgens mij sowieso niet in het leger of de mariniers.quote:
Waarom meld jeje niet bij de mariniers om een beetje “man up” te krijgen. Waardering komt vanuit jezelf, en dan geef je het aan anderen en dan krijg je het terug.
Ophouden met janken, kappen met reguliere hulpverlening en “man up”
Als het zo makkelijk was, zou zoiets zeker een interessante optie zijn. Als je een jaartje in zo'n werkomgeving zou zijn, kan je daar persoonlijk wel van groeien. Maar dat kan ook helemaal misgaan; dat is de reden waarom je voor zoiets psychisch grondig gekeurd wordt.
Het zou wel goed zijn als binnen de reguliere hulpverlening daar wel wat inspiratie uit wordt gehaald. Niet eindeloos blijven herkauwen wat je voelt en wat je tekort bent gekomen in je leven. Maar dat je wat meer uitgedaagd wordt om de kracht die je in je hebt te gaan benutten.
[quote]
Op woensdag 4 april 2018 23:06 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Hoe moet je zoiets doen? Met een psychische stoornis kom je volgens mij sowieso niet in het leger of de mariniers.
Als het zo makkelijk was, blabla
Nou er zijn met een beetje creativiteit verschillende oplossingen:
- verzwijg psychisch stoornis (zoals 80% in het leger)
- kies een soortgelijk regime in andere business
- diverse survival trainingen worden gegeven (minste optie)
Op woensdag 4 april 2018 23:06 schreef PabstBlueRibbon het volgende:[..]
Hoe moet je zoiets doen? Met een psychische stoornis kom je volgens mij sowieso niet in het leger of de mariniers.
Als het zo makkelijk was, blabla
Nou er zijn met een beetje creativiteit verschillende oplossingen:
- verzwijg psychisch stoornis (zoals 80% in het leger)
- kies een soortgelijk regime in andere business
- diverse survival trainingen worden gegeven (minste optie)
Vakman pur sang
Wat voor soortgelijk regime?quote:
[quote][ afbeelding ] Op woensdag 4 april 2018 23:06 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Hoe moet je zoiets doen? Met een psychische stoornis kom je volgens mij sowieso niet in het leger of de mariniers.
Als het zo makkelijk was, blabla
Nou er zijn met een beetje creativiteit verschillende oplossingen:
- verzwijg psychisch stoornis (zoals 80% in het leger)
- kies een soortgelijk regime in andere business
- diverse survival trainingen worden gegeven (minste optie)
En dingen over jezelf moeten verzwijgen is niet bepaald bevordelijk om uit langdurige psychische problemen te kunnen komen.
Je zou ook in oplossingen kunnen denken he.quote:Op donderdag 5 april 2018 08:48 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Wat voor soortgelijk regime?
En dingen over jezelf moeten verzwijgen is niet bepaald bevordelijk om uit langdurige psychische problemen te kunnen komen.
Vakman pur sang
Als het zo makkelijk was, had TS waarschijnlijk niet zo hard vastgelopen op werk en met vrienden.quote:
[..]
Je zou ook in oplossingen kunnen denken he.
In het leger gaan lijkt me voor iemand met narcisme juist bijzonder lastig (mogelijk als je op een hoge positie begint en alles op rolletjes loopt wel).
Vetgedrukte zal waarschijnlijk minder voor zijn onderdanen opgaan.quote:
[..]
Als het zo makkelijk was, had TS waarschijnlijk niet zo hard vastgelopen op werk en met vrienden.
In het leger gaan lijkt me voor iemand met narcisme juist bijzonder lastig (mogelijk als je op een hoge positie begint en alles op rolletjes loopt wel).
Onderdanen is passend in dezequote:
[..]
Vetgedrukte zal waarschijnlijk minder voor zijn onderdanen opgaan.
Uhuquote:
Is eigenlijk best lastig een passende plek te vinden voor zoiemand. Maar de gewapende strijdkrachten lijken me voor een narcist in elk geval geen goede plek.
Gewoon deze reactie laat al zien dat enig zelfreflectie misschien handig was geweest. Iets zegt mij dat je zelf ook deels het probleem bent geweest van deze vervelende voorvallen.quote:
Nooit dat ik dit 'land' ooit nog ga dienen...quote:
Waarom meld jeje niet bij de mariniers om een beetje “man up” te krijgen. Waardering komt vanuit jezelf, en dan geef je het aan anderen en dan krijg je het terug.
Ophouden met janken, kappen met reguliere hulpverlening en “man up”
Want alle narcisten zijn sociophaten? Als je iets langer dan één seconde had nagedacht zou je daar misschien anders over hebben gedacht.quote:
[..]
Vetgedrukte zal waarschijnlijk minder voor zijn onderdanen opgaan.
Flikker een eind op man. Ik heb zelfreflectie genoeg. Hoe denk jij hierover te kunnen oordelen vanachter je computerscherm?quote:
[..]
Gewoon deze reactie laat al zien dat enig zelfreflectie misschien handig was geweest. Iets zegt mij dat je zelf ook deels het probleem bent geweest van deze vervelende voorvallen.
Waarom kwam je dan naar hier om iets te vragen?quote:
[..]
Nooit dat ik dit 'land' ooit nog ga dienen...
[..]
Want alle narcisten zijn sociophaten? Als je iets langer dan één seconde had nagedacht zou je daar misschien anders over hebben gedacht.
[..]
Flikker een eind op man. Ik heb zelfreflectie genoeg. Hoe denk jij hierover te kunnen oordelen vanachter je computerscherm?
Want ja, we zitten allemaal achter een computerscherm he. Inclusief jij.
Breitling - Instruments for Professionals
Herkenbaar verhaal. In mijn omgeving doen mensen ook net alsof autisme beteken dat je kwijlend in de hoek zit. Terwijl dat dus echt een achterhaald beeld is, want inmiddels is al bekend dat autisme heel veel voorkomt...quote:
Ik heb nog niet het hele topic gelezen. Maar ik wil alvast zeggen dat ik de vraag van TS echt heel erg goed herken!!!
Ik wilde zelf al een paar keer zo'n topic aanmaken, maar dan zie ik het al voor me dat mensen gaan zeggen "Je moet er wel voor openstaan hoor, de psycholoog heeft geen toverstafje om jouw problemen op te lossen". Of er reageren mensen die zelf als psychische hulpverlener werken en die voelen zich miskend door de stelling.
Ik denk dat vooral het punt is dat wanneer je complexere psychische problemen hebt, dit voor een ander niet te bevatten is. Mensen kunnen alleen jouw gedrag zien en dat koppelen naar hun eigen beleving. Maar niemand kan jouw gedachten lezen of voelen wat jij voelt. Ik heb ook gemerkt dat veel mensen niet willen meegaan in het idee dat dingen weleens anders zijn dan ze in eerste instantie lijken.
Ik kan je een voorbeeld geven. Met mijn moeder gaat het sinds haar scheiding 25 jaar geleden niet goed. Mensen denken dat ze depressief is en ook - wat ik heel erg vind! - dat ze haar best niet doet om aan zichzelf te werken. Dat doet ze absoluut wel, maar ze durft haar gevoelens niet onder ogen te komen en klampt zich vast aan hetgeen wat vertrouwd voor haar is. Zelfs als het vertrouwde nou juist hetgeen is waardoor ze in een negatief patroon blijft hangen. Ik weet al heel lang dat hier meer achter moet zitten dan alleen een depressie. Ik dacht eerst aan een hardnekkige persoonlijkheidsstoornis. Wat mij ook al heel lang opviel, is dat ze weinig zelfreflectie heeft.
Opeens viel het kwartje bij mij. Zou dit misschien refereren naar autisme? Je moet altijd voorzichtig zijn met de pseudo-psycholoog uithangen, dus er niet meteen vanuit gaan dat het perse autisme is omdat ik dat vermoeden heb. Maar als in de jaren erna zoveel dingen van andere mensen met ASS herken in mijn moeder, dan zou het best verstandig kunnen zijn dat ze daarop wordt getest. Als zij dan vervolgens een coach kan krijgen die ze durft te vertrouwen en die haar ook kan helpen met plannen zoals het huishouden en administratie, denk ik echt dat ze daar baat bij kan hebben. Nu zijn er allemaal mensen die zeggen dat ze dit of dat moet doen en met allemaal verschillende adviezen komen. Daar raakt ze alleen maar van in de war en dat maakt dat ze juist nog meer behoefte krijgt om zich terug te trekken, terwijl ze anderzijds snakt naar zich gehoord voelen.
Dat mensen niet goed weten wat autisme is, neem ik ze niet kwalijk, want dat is ook heel moeilijk te begrijpen. Maar als ik mijn zorgen uitspreek bij bijvoorbeeld haar familie, zouden ze ervoor kunnen kiezen door zich er zelf ook in te verdiepen en nagaan of ze dingen van dat patroon terug herkennen in mijn moeder. En zich in dat kader afvragen of dat niet verklaard waarom ze zoveel moeite heeft haar scheiding te verwerken, waarom ze sociaal niet goed mee kan komen, etc. Maar heel veel mensen denken dat autisme betekent alsof je half debiel bent met allemaal vreemde dwangmatige trekjes. Of dan komen ze met uitspraken als "ik ben geloof ik ook een beetje autistisch, want ik leg mijn spullen altijd neer op vaste volgorde".
Het gaat mij niet eens perse dat ze die diagnose krijgt. Het gaat mij er vooral om dat ze de hulp krijgt die ze nodig heeft. Ze is iemand die geneigd is zich af te sluiten voor dingen die ze moeilijk vindt. Ze is iemand die moeilijk vanuit zichzelf hulp kan vragen. Ze heeft iemand nodig die haar begrijpt en die kan aanvoelen wanneer het goed is dat ze gemotiveerd wordt om dingen aan te gaan die ze eng en moeilijk vindt en wanneer dat teveel is en ze rust, veiligheid en vertrouwdheid nodig heeft. Ze is bijna 70.
Maar mensen redeneren heel kortzichtig. "Als je moeder zelf geen initiatief neemt om met mensen af te spreken, dan moet ze niet klagen dat ze eenzaam is." Ik kan daar heel boos om worden. Ik vind echt dat mensen in hun kortzichtigheid en egoïsme haar in de steek laten.
Maar mensen duidelijk maken dat je niet alleen maar een greep in de lucht doet is moeilijk. Mijn moeder is ook niet in staat om in te zien dat ze misschien wel autisme zou kunnen hebben. Ze is al niet in staat om in te zien dat ze toch echt wel zelf bepaalde keuzes maakt en daar verantwoording voor zal moeten dragen... Ik heb het voor mezelf opgegeven, want die veranderd niet meer.
Omdat ik een loser ben en geen vrienden heb.quote:
[..]
Waarom kwam je dan naar hier om iets te vragen?
Dat is ook niet zo gek met jouw houdingquote:
[..]
Omdat ik een loser ben en geen vrienden heb.
Breitling - Instruments for Professionals
Whatever. Ik heb ze niet nodig.quote:
[..]
Dat is ook niet zo gek met jouw houding
Blijkbaar wel, want bij gebrek aan vrienden kwam je op een forum, en daar kunnen we volgens jou niet oordelen vanachter een beeldschermpje, dus je heb je eigenlijk wel vrienden nodig, maar die hebben geen trek in jouw persoontje.quote:
Breitling - Instruments for Professionals
Alsof ik dat probleem niet heb bij 'vrienden'. De meeste mensen waar ik mee in contact kom begrijpen niets van mij. Niet zo gek ook want wat hebben zij nou meegemaakt in hun geprivilegieerde leventjes?quote:
[..]
Blijkbaar wel, want bij gebrek aan vrienden kwam je op een forum, en daar kunnen we volgens jou niet oordelen vanachter een beeldschermpje, dus je heb je eigenlijk wel vrienden nodig, maar die hebben geen trek in jouw persoontje.
De meeste mensen waar jij mee in contact komen denken 'wat is dat voor een vervelend persoon' en draaien zich dan weer om.quote:
[..]
Alsof ik dat probleem niet heb bij 'vrienden'. De meeste mensen waar ik mee in contact kom begrijpen niets van mij. Niet zo gek ook want wat hebben zij nou meegemaakt in hun geprivilegieerde leventjes?
Breitling - Instruments for Professionals
Dat is hun tekortkoming dan. Ik kan er niets aan doen dat anderen niet in staat zijn om zich te verplaatsen in mij.quote:
[..]
De meeste mensen waar jij mee in contact komen denken 'wat is dat voor een vervelend persoon' en draaien zich dan weer om.
Nou nee, want zij hebben er verder geen last van. Jij wel, want je zoekt je heil nu op internet. Zij HOEVEN zich ook niet te verplaatsen in jou, want jouw shit is jouw shit, daar hebben andere mensen geen zin in, en al zeker niet als je zo'n houdinkje hebt zolas jij, dan denken ze 'pleur jij even lekker op'. Zij gaan verder met leuke dingen doen. Jij blijft zitten met je shit.quote:
[..]
Dat is hun tekortkoming dan. Ik kan er niets aan doen dat anderen niet in staat zijn om zich te verplaatsen in mij.
En terecht.
Breitling - Instruments for Professionals
Dan verdienen ze mijn aandacht en tijd ook niet. Dus ik zie geen probleem?quote:
[..]
Nou nee, want zij hebben er verder geen last van. Jij wel, want je zoekt je heil nu op internet. Zij HOEVEN zich ook niet te verplaatsen in jou, want jouw shit is jouw shit, daar hebben andere mensen geen zin in, en al zeker niet als je zo'n houdinkje hebt zolas jij, dan denken ze 'pleur jij even lekker op'. Zij gaan verder met leuke dingen doen. Jij blijft zitten met je shit.
En terecht.
(Moeten ze alleen niet verwachten dat ik ze ooit nog help, want als je mij dwarszit dan heb je het ook meteen verspeeld bij mij).
Ja, dat is leuk, die cognitieve dissonantie, maar zij zijn niet degene die hier topics openen over of alle hulpverleners incompetent zijn. Jij doet dat.quote:
[..]
Dan verdienen ze mijn aandacht en tijd ook niet. Dus ik zie geen probleem?
(Moeten ze alleen niet verwachten dat ik ze ooit nog help, want als je mij dwarszit dan heb je het ook meteen verspeeld bij mij).
Jij hebt geen vrienden bij wie je terecht kunt vanwege je houding. Zij hebben wel vrienden, alleen hoor jij daar niet bij. Zij hebben dus niet jouw hulp nodig, want zij hebben genoeg vrienden die ze kunnen bellen.
Jij probeert het nu op internet en loopt daar tegen dezelfde problematiek aan als IRL, maar het ligt aan alles en iedereen behalve aan jou. Als je daar zo ontzettend van overtuigd was, waarom is dit topic er dan uberhaupt? Immers, als jij altijd gelijk hebt hoef je ook niks te komen vragen of wat dan ook, want jij weet het.
Dus iets klopt er niet. Je doet wel flink, maar stiekem valt het vies tegen want je schopt tegen alles en iedereen aan omdat het makkelijker is om alles en iedereen weg te duwen. Hurt them before they hurt me. Dat idee.
Breitling - Instruments for Professionals
