R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Serieus? Wtf is dit nou voor een reactie?quote:Op zondag 1 april 2018 12:16 schreef Gerd_von_Fotzen het volgende:
Ik heb een jaartje in Praag gewoond en goed Tsjechisch geleerd ondanks dat ik verre van een talenknobbel heb.
Dus heb je wel echt je best gedaan?
Sorry maar ik lees hier alleen, kan niet, gaat niet, wil niet, lukt niet.
Misschien moet je jezelf eens een flinke schop onder je reet geven en gewoon iets van het leven maken.
Misschien moet je jezelf eens een flinke schop onder je reet geven en gewoon iets van het leven maken.
Ik moest de groeten doen van Kapitein Ortega.
Omdat ik het allemaal eng vind. Ik weet niet goed waar ik moet beginnen en ik sta nog steeds op jankbuien random, shaken en overwelmt worden door stress van dat ik wat moet gaan doen.quote:
Sorry maar ik lees hier alleen, kan niet, gaat niet, wil niet, lukt niet.
Misschien moet je jezelf eens een flinke schop onder je reet geven en gewoon iets van het leven maken.
Deels geef ik je groot gelijk, maar tegelijkertijd weet ik zelf ook dat ik mezelf even een break moet geven, leven gaat door en ik ook wel. Mensen proberen me dat ook te zeggen, ik MAG en HEB de tijd om rustig aan te doen, wat te beginnen en dan opstaan, maar of ik daar klaar voor ben weet ik niet, ik denk dat dat het grootste probleem is momenteel. Sowieso meer praten met anderen en de dokter om nog wat raad vragen kan geen kwaad.
Ik kom er wel, soms zie ik dat, maar momenteel het vaakst niet. Stress vreet me op en het is een frustrerend rondje waar ik een steuntje bij nodig denk te hebben.
Grootste probleem is ook; ik heb totaal geen vrienden (afgezien van 1 maar die is kinderen verloren niet lang geleden dus hoe ik daar met mijn "kleine probleem" kan zitten is raar), dus ik moet daar ook wat aan doen...
@springstok ik kan nog niet terug dmen (account moet een week oud zijn); ik ken de plaats en op zich zou ik daarnaartoe kunnen, vind het alleen eng/raar om alleen te gaan.
Juist.
Zavři hubuquote:
[..]
Serieus? Wtf is dit nou voor een reactie?
quote:
Sorry maar ik lees hier alleen, kan niet, gaat niet, wil niet, lukt niet.
Misschien moet je jezelf eens een flinke schop onder je reet geven en gewoon iets van het leven maken.
Geef dr ff de tijd anders.
Kan je niet een bijbaantje voor een dag of een paar dagen zoeken, intussen aan jezelf werken en daarna op zoek naar echt werk of een opleiding volgen?
Zat ik wel aan te denken. Een 0 uren contract ergens. I guess wel een kans om wat te doen, maar ook niet 1,2,3 te vinden denk ik...
Juist.
In veel regio's is er altijd wel werk te vinden. Welke regio woon je en wat voor werk zoek je?quote:
Zat ik wel aan te denken. Een 0 uren contract ergens. I guess wel een kans om wat te doen, maar ook niet 1,2,3 te vinden denk ik...
Woon in Heemstede (naast Haarlem), weet niet precies wat ik zoek momenteel. Receptioniste of gewoon een kassabaan, weet niet of ik staand werk goed kan volhouden, heb een zwakke maag en laag bloeddruk.quote:Op maandag 2 april 2018 11:27 schreef Basp1 het volgende:
[..]
In veel regio's is er altijd wel werk te vinden. Welke regio woon je en wat voor werk zoek je?
Juist.
Sja. Zo te zien heb je een onvervalste Oostblok Experience gehad. Waar vrouwen koken en poetsen en mannen zuipen en lethargisch zijn. Je moet je afvragen of je dat op de lange termijn had volgehouden. Die cultuur verander je echt niet. Begrijp me niet verkeerd: lang niet alle mensen in die landen zijn zo. Maar als ze wel zo zijn, kun je er weinig mee.
Er zijn banen in overvloed. Waarom maak je je daar druk om? Neem even een paar weken de tijd om tot rust te komen en klop dan aan bij het uitzendbureau.
Sterkte!
Er zijn banen in overvloed. Waarom maak je je daar druk om? Neem even een paar weken de tijd om tot rust te komen en klop dan aan bij het uitzendbureau.
Sterkte!
Ja, ik hoor dat van iedereenquote:
En waar ik me druk om maak is dat ik een "leech" ben mij mijn ouders, vinden zij niet erg maar hoe sneller ik wat doe hoe beter, toch? Het werk idee is ook van; zit ik dan wel op mijn plek? Kan ik dit wel? etc.Heb al gekeken op banensites maar ik maak me daar gek mee. Werkt allemaal niet handig.
Als ik niks doe schiet ik meteen in de stress. Allemaal lekker onhandig terwijl ik zelf weet dat ik rust nodig heb, en nu MAG luieren/relaxen.
Juist.
Of je gunt jezelf een paar weken rust en gebruikt die weken om bij te komen. Of je gaat morgen naar het uitzendbureau om een baan te zoeken. Het heeft niet zo veel zin om thuis te gaan zitten en jezelf gek te maken. Toch?quote:
[..]
Ja, ik hoor dat van iedereen
Heb al gekeken op banensites maar ik maak me daar gek mee. Werkt allemaal niet handig.
Als ik niks doe schiet ik meteen in de stress. Allemaal lekker onhandig terwijl ik zelf weet dat ik rust nodig heb, en nu MAG luieren/relaxen.
Kijk eens naar dingen die je leuk vindt en waar je energie van krijgt. Zet dat af tegen hoeveel energie je ongeveer kwijt bent en wat je zoal op een dag kan handelen en maak dan een planning. Dan kun je en een routine opbouwen en stapsgewijs opbouwen.
Kies voor afwisseling tussen de wat belastendere dingen en dingen waar je tot rust door kan komen, zodat je je batterij ook weer kan opladen. Dus kostte de boodschappen veel energie en wordt je ontspannen van gamen? Doe dan bij thuiskomst een bakje thee en game dan een half uurtje ofzo. Of koop zo een kleurboek voor volwassen.
Verder een open deur die je vast ook bij de huisarts of praktijkondersteuner te horen kan krijgen is mindfulness. Users hier schreven positieve dingen over een app zoals Headspace. Misschien is dat een leuke tool om erbij te houden.
Naar buiten gaan is een dingetje, maar wel heel belangrijk. Daglicht doet echt wat met je, dus als het even kan pak dan minimaal een half uurtje per dag mee. Of het een lekker wandeltje is of dat je op een bankje van wat zon geniet, zolang je het licht en de frisse lucht in ieder geval meepakt en hopelijk er een gewoonte van kan maken.
Ook een stok achter de deur kan zijn is om de boodschappen doen te verspreiden, zodat je iedere dag of om de dag echt met een doel op pad moet. Misschien kun je die eerst samen met een van je ouders of beide doen en dat dan afbouwen tot je alleen op ermee op je gemak bent.
Een hond kan ook prima in zoiets passen, zeker als je gek met dieren bent, maar beter weet je dan wel zeker dat je ook echt de deur uit kan gaan. Tussenoplossing is een hond lenen, dan ben je niet ineens +- vier keer per dag iedere dag bezig en kan je je nuttig voelen door het voor een ander te doen.
Kijk daarom ook eens bij je lokale vrijwilligersbank of buurthuis ofzo. Sommigen hebben netwerken dat je eens in de zoveel tijd of een dag(deel) per week iets voor een ander kan doen, zoals een boodschapje of de hond uitlaten ofzo. Er kunnen ook echt vrijwilligersfuncties zijn, bijvoorbeeld bij het dierenasiel waar ze de taken hoogstwaarschijnlijk ook via een vaste routine uitvoeren. Dat kan een extra stukje vastigheid en veiligheid bieden voor je. Dan kom je en buiten de deur en onder de mensen en het kan ook een enorme boost zijn dat je je nuttig kan maken en weer positieve feedback kan krijgen op dingen die je wel kan.
Let wel op als je een uitkering krijgt (na remigratie en in huis bij je ouders vermoedelijk niet), dat er regels voor vrijwilligerswerk zijn die je uitkering kan beïnvloeden. Laat je hier goed over informeren.
Sterkte en succes morgen bij de huisarts
Kies voor afwisseling tussen de wat belastendere dingen en dingen waar je tot rust door kan komen, zodat je je batterij ook weer kan opladen. Dus kostte de boodschappen veel energie en wordt je ontspannen van gamen? Doe dan bij thuiskomst een bakje thee en game dan een half uurtje ofzo. Of koop zo een kleurboek voor volwassen.
Verder een open deur die je vast ook bij de huisarts of praktijkondersteuner te horen kan krijgen is mindfulness. Users hier schreven positieve dingen over een app zoals Headspace. Misschien is dat een leuke tool om erbij te houden.
Naar buiten gaan is een dingetje, maar wel heel belangrijk. Daglicht doet echt wat met je, dus als het even kan pak dan minimaal een half uurtje per dag mee. Of het een lekker wandeltje is of dat je op een bankje van wat zon geniet, zolang je het licht en de frisse lucht in ieder geval meepakt en hopelijk er een gewoonte van kan maken.
Ook een stok achter de deur kan zijn is om de boodschappen doen te verspreiden, zodat je iedere dag of om de dag echt met een doel op pad moet. Misschien kun je die eerst samen met een van je ouders of beide doen en dat dan afbouwen tot je alleen op ermee op je gemak bent.
Een hond kan ook prima in zoiets passen, zeker als je gek met dieren bent, maar beter weet je dan wel zeker dat je ook echt de deur uit kan gaan. Tussenoplossing is een hond lenen, dan ben je niet ineens +- vier keer per dag iedere dag bezig en kan je je nuttig voelen door het voor een ander te doen.
Kijk daarom ook eens bij je lokale vrijwilligersbank of buurthuis ofzo. Sommigen hebben netwerken dat je eens in de zoveel tijd of een dag(deel) per week iets voor een ander kan doen, zoals een boodschapje of de hond uitlaten ofzo. Er kunnen ook echt vrijwilligersfuncties zijn, bijvoorbeeld bij het dierenasiel waar ze de taken hoogstwaarschijnlijk ook via een vaste routine uitvoeren. Dat kan een extra stukje vastigheid en veiligheid bieden voor je. Dan kom je en buiten de deur en onder de mensen en het kan ook een enorme boost zijn dat je je nuttig kan maken en weer positieve feedback kan krijgen op dingen die je wel kan.
Let wel op als je een uitkering krijgt (na remigratie en in huis bij je ouders vermoedelijk niet), dat er regels voor vrijwilligerswerk zijn die je uitkering kan beïnvloeden. Laat je hier goed over informeren.
Sterkte en succes morgen bij de huisarts
Ben net naar de winkel voor de deur geweest. Ik heb daar vroeger gewerkt van 16-18 als kassamedewerker. Ging toen stoppen omdat mijn rooster teveel wisselde en ik niet zeker was van dagen. Stond ontzettend te shaken, sprak de zoon aan en morgen een gesprekje met de baas. Eng, maar als het iets zou kunen worden zou het prachtig zijn, ookal is het dan 2 dagen in de week, je word toch wel vaker eringegooid. Komt allemaal wel. Zet er geen hoop op in maar kan het altijd proberen 
Juist.
sterkte
terzijde, die vriendin die twee kinderen is kwijtgeraakt, bedoel je dat die kinderen zijn overleden ?? hoe dan , een verkeersongeluk?
terzijde, die vriendin die twee kinderen is kwijtgeraakt, bedoel je dat die kinderen zijn overleden ?? hoe dan , een verkeersongeluk?
Mooi zo! Je weet pas of iets leuk is als je er gaat werken. Een baantje is mooi om weer ff in het ritme te komen. Met zulke dingen moet je gewoon je verstand op 0 zetten en gaan, anders kom je nergens.quote:
Ben net naar de winkel voor de deur geweest. Ik heb daar vroeger gewerkt van 16-18 als kassamedewerker. Ging toen stoppen omdat mijn rooster teveel wisselde en ik niet zeker was van dagen. Stond ontzettend te shaken, sprak de zoon aan en morgen een gesprekje met de baas. Eng, maar als het iets zou kunen worden zou het prachtig zijn, ookal is het dan 2 dagen in de week, je word toch wel vaker eringegooid. Komt allemaal wel. Zet er geen hoop op in maar kan het altijd proberen
En voor wat betreft dit sort dingen: niet zeuren, gewoon doen.quote:
[..]
Woon in Heemstede (naast Haarlem), weet niet precies wat ik zoek momenteel. Receptioniste of gewoon een kassabaan, weet niet of ik staand werk goed kan volhouden, heb een zwakke maag en laag bloeddruk.
Ze had een miskraam na ... 2 of 3 maanden? Dat was de jongste, en twee kids die al op de wereld waren. Haar oudste leeft nog, haar jongere is overleden maar hoe dat durfde ik ook niet te vragen. Moet nog contact met haar opnemen, maar mijn probleem voelt dan zo klein en stom.quote:
sterkte
terzijde, die vriendin die twee kinderen is kwijtgeraakt, bedoel je dat die kinderen zijn overleden ?? hoe dan , een verkeersongeluk?
Juist.
2 of 3 maanden, dat is dus geen kind maar een foetus.quote:
[..]
Ze had een miskraam na ... 2 of 3 maanden? Dat was de jongste, en twee kids die al op de wereld waren. Haar oudste leeft nog, haar jongere is overleden maar hoe dat durfde ik ook niet te vragen. Moet nog contact met haar opnemen, maar mijn probleem voelt dan zo klein en stom.
Details, het raakt alsnog hard, vooral dat ze er al een kwijt was.quote:
[..]
2 of 3 maanden, dat is dus geen kind maar een foetus.
Juist.
Ik had 2 uur geleden met hem gechat over discord, ik houd contact mede om mijn spullen die daar nog zijn (grotendeels alleen kleding maar toch), maar nu viel hij uit. Ik probeer hem aan te wijzen dat ik er toch zeker van ben dat ik niet terug kom(nouja, probeer, meer dat ik hem afkap en zeg dat het over is). Dat begint hij nu in te zien, en het doet hem pijn en hij voelt zich denk ik machteloos. Dan zegt hij ineens allerlei dingen, waarom ik het niet kan, dat ik ons nooit als familie zag, dat ik alleen die fucking taal hoef te leren en dat doe ik er niet voor, etc.
Doet pijn, heb hem gewoon laten typen. Ben daarna naar beneden gegaan (pc staat boven op men kamer). Ik heb hem nergens een reactie gegeven. Deed pijn en is niet leuk, hij wilt het zo graag nog eens proberen, of dat ik mijn spullen ophaal en dan zien of de connectie weg is etc. Nee, dat kan ik niet en doe ik niet. Daarbij heb ik daar geen geld voor. Geen wonder dat mensen zeggen dat je contact moet stopzetten, maar ja. Hier ben ik dan wel sterker mee.
Doet pijn, heb hem gewoon laten typen. Ben daarna naar beneden gegaan (pc staat boven op men kamer). Ik heb hem nergens een reactie gegeven. Deed pijn en is niet leuk, hij wilt het zo graag nog eens proberen, of dat ik mijn spullen ophaal en dan zien of de connectie weg is etc. Nee, dat kan ik niet en doe ik niet. Daarbij heb ik daar geen geld voor. Geen wonder dat mensen zeggen dat je contact moet stopzetten, maar ja. Hier ben ik dan wel sterker mee.
Juist.
Als je dat niet eens durf te vragen klinkt het niet echt als een hechte vriendschap.quote:
[..]
Ze had een miskraam na ... 2 of 3 maanden? Dat was de jongste, en twee kids die al op de wereld waren. Haar oudste leeft nog, haar jongere is overleden maar hoe dat durfde ik ook niet te vragen. Moet nog contact met haar opnemen, maar mijn probleem voelt dan zo klein en stom.
Meer als een kennis.
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
Was over de telefoon. Gesprek wil ik zeker met haar hebben! Maar vind deze dingen beter om in het echt te horen, dan kan je ook steun geven, de telefoon vind ik daar niet gepast voor.quote:
[..]
Als je dat niet eens durf te vragen klinkt het niet echt als een hechte vriendschap.
Meer als een kennis.
Juist.
En hoe lang geleden was dat?quote:
[..]
Was over de telefoon. Gesprek wil ik zeker met haar hebben! Maar vind deze dingen beter om in het echt te horen, dan kan je ook steun geven, de telefoon vind ik daar niet gepast voor.
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
|
|
