ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #150 Autisme S*cks

quote:

Op donderdag 24 mei 2018 23:25 schreef pmf71 het volgende:

[..]

Ik heb exact hetzelfde probleem. Dit is meltdown materiaal voor mij, met name als het om kritieke situaties gaat die veel invloed hebben op mijn leven. De kleinere vaagheden in het leven heb ik ondertussen geleerd om me niet druk om te maken. Ik ben 46 jaar en mijn "diagnose" is in 2017 gesteld. Tussen aanhalingstekens omdat ik geen diagnose op papier heb maar wel genoeg bevestiging heb van personen die veel kennis hebben op het gebied van ASD. En ook ik heb een rouwperiode meegemaakt hierin, inmiddels heb ik het volledig geaccepteerd.

Ermee omgaan, tja, ik heb dan wellicht een meltdown in sommige gevallen, maar kan daarna wel helderder denken, vaak. Misschien niet de meest wijze tip, maar zo werkt het bij mij. En als je een levenspartner / vertrouwenspersoon hebt...PRATEN. Ik weet, niet in onze aard maar ik heb het leren doen en het is absoluut bevrijdend.

Ik probeer er zelf inderdaad ook altijd al veel over te praten, maar het scheelt dat ik niet echt iemand heb om 'vrij' over dingen te praten. De meestdichtbijzijnde persoon is één van mijn ouders, maar die is nou net NT'er en snapt mij vaakt niet. En als ik dan in zo'n meltdown moment raak, krijg ik soms naar me toe gesnaaid doe niet zo kinderachtig.
Wat voortkomt uit het feit dat ik tijdens zo'n meltdown moment niet meer wil praten of dingen doen en compleet dichtklap en zelf een knuffel kan een 'emotionele' explosie(meestal huilbui) veroorzaken. En later gaat het meestal weer over.

Maar dat praten is enorm lastig, want ik wordt er angstig en enorm onrustig van.

Hallo ik meld me hier ik heb asperger ben over twee weken jarig en word 30 en mijn vriendin heeft net na 8 jaar een einde aan onze afstand relatie gemaakt omdat ze geen toekomst meer zag.

Dit kwam mede omdat zij stappen maakte daar waar ik het leven vulde met blowen en gamen in de tijd dat we niet samen waren. Ik woon in het oosten des lands en zij in Belgie.

Inmidels ben ik sinds de break 180 graden gedraaid gestopt met blowen doe aan sporten en ga volgende week zelfs 'reintegreren' bij een lunchroom en daarnaast opzoek naar een wajong baan (ben 95% afgekeurd)
Met hulp van begeleiding en het uwv. Mijn ritme is op de nachtmerries na compleet gedraaid. sta nu vroeg op en ik denk dat het mij lukt. Ze wou altijd dat ik weer stappen zou maken maar ik hing teveel aan haar en heb eigenlijk stil gestaan de laatste jaren kom er nu achter hoe leeg mijn leven eigenlijk is.

Ik krijg complimenten van iedereen in mijn omgeving van oa begeleiding en familie en die twee vrienden die ik heb dat ik goed bezig ben.Maar ik voel me oerstom zij was het type meisje dat door mijn asperger en gekke streken heen kon kijken en mij verder accepteerde zo als ik ben als ik maar stappen zou maken.

Het is nu twee weken uit en iedereen zegt dat ik door moet.maar ik hou mezelf voor de gek dat na de maand geen contact die ze heeft aangevraagd waar ik nu inzit het ergens weer goed komt ik haal hoop uit het feit dat ze duidelijk nog erg met mij bezig is.

Ik doe nu alles wat ze altijd al wou maak stapjes ben gestopt met blowen maar voel me gewoon zo stom dat het te laat is. denk ook niet dat ik haar los ga kunnen laten al loopt het geen contact maken redelijk ik denk nog elk dag aan haar en als ik alleen thuis ben check ik wanneer ze voor het laatst online is geweest ook merk ik dat zij mijn instagram stories leest.

Daar haal ik dan weer hoop uit mensen zeggen dat ik door moet maar stiekem heb ik ook al gegoogled hoe ik er pijnloos uit kans stappen een leven zonder haar zie ik eigenlijk helemaal niet zitten .Praten zo als ik met haar kan dat gaat eigenlijk met niemand wel heeft ze verteld dat ze vrienden wil blijven en me zelfs weer wil opzoeken na een tijdje maar ergens geloof ik dit niet.

Iedereen zegt kop op het komt wel weer maar ze vergeten dat ik niet als de meeste mensen ben ik dacht dat ik alles had maar het zat aan een zeiden draadje die nu geknapt is.

[ Bericht 0% gewijzigd door Dr.Mikey op 01-07-2018 02:58:53 ]

Wat het einde van de relatie en het hebben van iets als autisme betreft: ik heb me exact hetzelfde gevoeld. En ja, dat werd uiteindelijk toch echt beter. Sterker nog, nu heb ik iemand ontmoet die eigenlijk op alle vlakken beter is, ook al heeft dat enige jaren geduurd.

quote:

Op zondag 1 juli 2018 02:57 schreef heywoodu het volgende:
Wat het einde van de relatie en het hebben van iets als autisme betreft: ik heb me exact hetzelfde gevoeld. En ja, dat werd uiteindelijk toch echt beter. Sterker nog, nu heb ik iemand ontmoet die eigenlijk op alle vlakken beter is, ook al heeft dat enige jaren geduurd.

Heb je ook zo donker gezeten ?
Begin me te realiseren dat het echt te laat is.

quote:

Op zondag 1 juli 2018 02:58 schreef Dr.Mikey het volgende:

[..]

Heb je ook zo donker gezeten ?
Begin me te realiseren dat het echt te laat is.

Ja, van snel alles veranderen "want dan komt ze terug" naar "godverdomme oetlul je bent te laat". Ze kwam niet terug, maar de veranderingen waren erg positief en uiteindelijk gewoon goed voor het leven.

Ik probeer wel een postieve draai te geven aan het leven maar is niet makkelijk.

Zijn er hier autisten die CBD olie gebruiken? Zo ja, wat zijn de effecten?

quote:

Op zondag 1 juli 2018 09:41 schreef polderturk het volgende:
Zijn er hier autisten die CBD olie gebruiken? Zo ja, wat zijn de effecten?

Waarom zou je dat willen gebruiken?

quote:

Op zondag 1 juli 2018 00:58 schreef cafpow het volgende:

[..]

Wow, wat een apart gesprek! Hopelijk kan je nu wel normaal rusten. En wel knap als je ptss zelf hebt overleeft!

Ik ben vooral blij dat ik iemand (of eigenlijk, een volledig team) heb gevonden die mij verzekert dat ik niet gek ben of me dingen inbeeld.

quote:

Op zondag 1 juli 2018 16:29 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Ik ben vooral blij dat ik iemand (of eigenlijk, een volledig team) heb gevonden die mij verzekert dat ik niet gek ben of me dingen inbeeld.

Hoe zo dacht je dat je gek was, kwam dat door de ptss of ass?

quote:

Op maandag 2 juli 2018 01:41 schreef cafpow het volgende:

[..]

Hoe zo dacht je dat je gek was, kwam dat door de ptss of ass?

Ik dacht dat ik me aanstelde. Dat is me ook heel vaak verteld door ouders/leraren/artsen.

Nog steeds hopen dat het ooit goed komt tegen beter weten in.

quote:

Op maandag 2 juli 2018 09:07 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Ik dacht dat ik me aanstelde. Dat is me ook heel vaak verteld door ouders/leraren/artsen.

Heel herkenbaar, ik hoor nog steeds ook al ben ik 31 dat ik me niet zo moet aanstellen of kinderachtig doen...terwijl het voor mij helemaal niet zo is.

quote:

Op zondag 1 juli 2018 02:57 schreef heywoodu het volgende:
Wat het einde van de relatie en het hebben van iets als autisme betreft: ik heb me exact hetzelfde gevoeld. En ja, dat werd uiteindelijk toch echt beter. Sterker nog, nu heb ik iemand ontmoet die eigenlijk op alle vlakken beter is, ook al heeft dat enige jaren geduurd.

Wat is enige jaren en hoe oud was je toen ?

quote:

Op maandag 2 juli 2018 16:11 schreef cafpow het volgende:

[..]

Heel herkenbaar, ik hoor nog steeds ook al ben ik 31 dat ik me niet zo moet aanstellen of kinderachtig doen...terwijl het voor mij helemaal niet zo is.

"Waarom kom je nou nooit naar feestjes? Je bent zo ongezellig!"
"Ga gewoon mee naar <naam festival>, je went vanzelf aan de herrie en de drukte.."

Et.ce.te.ra.

quote:

Op maandag 2 juli 2018 16:56 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

"Waarom kom je nou nooit naar feestjes? Je bent zo ongezellig!"
"Ga gewoon mee naar <naam festival>, je went vanzelf aan de herrie en de drukte.."

Et.ce.te.ra.

Inderdaad, en als ik meeging en oordoppen indeed tegen de herrie om toch te kunnen genieten was ik degene die flauw deed, en gewoon normaal moest doen. En anders was ik enorm aan het overdrijven.

Maar snappen waarom je zo doet is al een hele opluchting..en vaak zal het een vraag zijn: komt a door ASS of is het gewoon karakter. Maar ik kan iig beter met mezelf leven nu ik veel dingen snap.

quote:

Op maandag 2 juli 2018 16:52 schreef Dr.Mikey het volgende:

[..]

Wat is enige jaren en hoe oud was je toen ?

Einde relatie: 2012 (toen ik 22 was)
Nieuwe relatie: ontmoet in 2015, relatie sinds eind 2017

quote:

Op maandag 2 juli 2018 17:38 schreef cafpow het volgende:

[..]

Inderdaad, en als ik meeging en oordoppen indeed tegen de herrie om toch te kunnen genieten was ik degene die flauw deed, en gewoon normaal moest doen. En anders was ik enorm aan het overdrijven.

Maar snappen waarom je zo doet is al een hele opluchting..en vaak zal het een vraag zijn: komt a door ASS of is het gewoon karakter. Maar ik kan iig beter met mezelf leven nu ik veel dingen snap.

Dat soort mensen

Laat jou of mij toch lekker met oordoppen ergens staan als we er dan wél van genieten.

quote:

Op maandag 2 juli 2018 17:38 schreef cafpow het volgende:

[..]

Inderdaad, en als ik meeging en oordoppen indeed tegen de herrie om toch te kunnen genieten was ik degene die flauw deed, en gewoon normaal moest doen. En anders was ik enorm aan het overdrijven.

En dan zeggen ze dat iemand met ASS zich moeilijk in anderen kan verplaatsen...
Maar zelf kunnen ze het ook nogal eens niet

Zo. Ik mag ook bij de club. Voor mij vallen nu een hoop dingen op zijn plek, maar desondanks vind ik het een lastig leven.

Welkom.

quote:

Op woensdag 11 juli 2018 22:03 schreef Meridiaan het volgende:
Zo. Ik mag ook bij de club. Voor mij vallen nu een hoop dingen op zijn plek, maar desondanks vind ik het een lastig leven.

Welkom!
En leven met autisme kan inderdaad heel erg lastig zijn, hangt natuurlijk af van de mate waarin je er last van hebt en hoe goed je wel of niet functioneert.

Gisteren weer een stapje gezet... eerste stapje op weg naar misschien wel een opleiding en/of werk.
Ik heb altijd de neiging om dingen eerst helemaal uit te denken, maar ik kom hier zelf niet uit. Dus nu maar eens aan het kijken of ik daar hulp bij kan krijgen... doodeng, maar ik denk er al een tijd over en ik kan wel blijven nadenken, het wordt tijd om iets te gaan doen.

quote:

Op donderdag 19 juli 2018 09:36 schreef Nijna het volgende:
Gisteren weer een stapje gezet... eerste stapje op weg naar misschien wel een opleiding en/of werk.
Ik heb altijd de neiging om dingen eerst helemaal uit te denken, maar ik kom hier zelf niet uit. Dus nu maar eens aan het kijken of ik daar hulp bij kan krijgen... doodeng, maar ik denk er al een tijd over en ik kan wel blijven nadenken, het wordt tijd om iets te gaan doen.

Heel, heel herkenbaar dat uitdenken, dat doe ik zelf ook en vooral met veranderingen. Dan ga ik op in alle details en alles uitpluizen en zo veel mogelijk plannen en dat is ook waarom ik met grote dingen vastloop, omdat daar ook enigssinds angst bij komt kijken.
En nu zit ik dus weer in zo'n situatie, en ik ben onder behandeling bij een psycholoog die mij indien nodig ook in de praktijk begeleid. Bijvoorbeeld mee gaat naar afspraken die toch enigssinds angst veroorzaken,maar ik probeer zoveel mogelijk zelf, omdat ik weet dat ik het kan en de psycholoog erbij zorgt in mijn hoofd voor meer druk dat het moet en dat maakt het moeilijker.

Goed dat je stapjes aan het zetten bent en hulpt zoekt, een gewone psycholoog of evt. praktijkbegeleider kan al enorm helpen.

Gisteren samen met mijn moeder een mail geschreven en verstuurd, ik had echt even een zetje nodig.
Vandaag kreeg ik antwoord met een voorstel om een afspraak te maken.
Het is van de organisatie die ook mijn oudste begeleidt en ik heb gevraagd of zij mij kunnen helpen hiermee.... en ik heb wel vaker gezegd dat ik wel weer wat wilde, maar het wordt wel concreter zo.
Gelukkig heb ik wel veel vertrouwen in diegene die hier komt...maar wel spannend.

quote:

Op maandag 2 juli 2018 16:56 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

"Waarom kom je nou nooit naar feestjes? Je bent zo ongezellig!"
"Ga gewoon mee naar <naam festival>, je went vanzelf aan de herrie en de drukte.."

Et.ce.te.ra.

Zo herkenbaar. Alhoewel ik me er regelmatig overheen kan zetten, en regelmatig toch wel een leuke tijd heb dan. Zolang ik niet intensief hoef te socialiseren kan ik me best vermaken, ook in een (niet al te drukke) menigte. Maar ik ben opgegroeid in de dorpjes Heervliet/Heenvliet, en die had/heeft jaarlijks met pinksteren kermis en paardenmarkt. Ik was natuurlijk op de kermis te vinden zolang die open was. En zo wende ik wel aan druktes, maar ik was zo verlegen als wat, durfde zelden antwoord te geven aan mensen als die wat aan mij vroegen. Ik ging ook heel vaak alleen. Had enkele vriendjes. 2e pinksterdag was een ander verhaal. dan was/is het zo druk dat het dringen geblazen is. Dat vond ik echt niet fijn, dan bleef ik fijn thuis. En nu stop ik want ik mijn hersenen beginnen pagina's vol met herinneringen voor te schotelen, tis al laat.

quote:

Op donderdag 19 juli 2018 18:54 schreef Nijna het volgende:
Gisteren samen met mijn moeder een mail geschreven en verstuurd, ik had echt even een zetje nodig.
Vandaag kreeg ik antwoord met een voorstel om een afspraak te maken.
Het is van de organisatie die ook mijn oudste begeleidt en ik heb gevraagd of zij mij kunnen helpen hiermee.... en ik heb wel vaker gezegd dat ik wel weer wat wilde, maar het wordt wel concreter zo.
Gelukkig heb ik wel veel vertrouwen in diegene die hier komt...maar wel spannend.

Wat fijn. En inderdaad spannend vooral als dingen concreter worden. Ik zelf heb dan de neiging om op het moment dat het enorm spannend wordt of te concreet af te haken, puur om de stress te vermijden.
Want alles zorgt eigenlijk voor stress, maar met kleine routinematige stress'dingen' kan ik goed omgaan.

quote:

Op dinsdag 24 juli 2018 16:30 schreef cafpow het volgende:

[..]

Wat fijn. En inderdaad spannend vooral als dingen concreter worden. Ik zelf heb dan de neiging om op het moment dat het enorm spannend wordt of te concreet af te haken, puur om de stress te vermijden.
Want alles zorgt eigenlijk voor stress, maar met kleine routinematige stress'dingen' kan ik goed omgaan.

Herkenbaar, maar ik hoop dat ik nu toch ga doorzetten...

quote:

Op dinsdag 24 juli 2018 19:08 schreef Nijna het volgende:

[..]

Herkenbaar, maar ik hoop dat ik nu toch ga doorzetten...

de juiste hulp kan enorm veel verschil uitmaken. Ik heb nu zelf hulp/begeleiding bij een grote verandering die ik doormaak, en merk dat het enorm helpt. En indirect wordt ik juist gestimuleerd meer zelf te ondernemen. Zo moest ik iets gaan doen, wat ik enorm eng vind en waar ik gigantisch nerveus/paniekerig van wordt en de begeleiding wilde meegaan. En ik heb zelf aangegeven het niet te willen, omdat ik het dan enger vindt.

Dus morgen ga ik die stap helemaal zelf zetten en heb compleet gepland hoe en wat..dus voel me ook enorm voorbereid

Kortom, juist begeleiding vinden is lastig maar als je het eenmaal hebt gevonden is het enorm stimulerend

Damn. Flinke meltdown. Hitte en ik gaan écht niet samen.