quote:
Op vrijdag 2 maart 2018 15:01 schreef Bobby17 het volgende:Ik zal het even makkelijker formuleren. Er is geen leven meer nadat men iemand verbrand in een crematie oven maar dan is er even goed geen leven meer na de grote crematie oven die the big bang met zijn zeer hete massa was en waar we allen met de massa van ons lichaam inzaten. Er zit dus een fout in en dat komt omdat er wel degelijk leven is na zo iets finaal als een crematie oven.
Leven en dood zijn geen goede analogieën met bewustzijn.
Een levend wezen kan prima geen bewustzijn hebben. 'Leven' is gedefinieerd naar externe criteria.
Life: "the condition that distinguishes animals and plants from inorganic matter, including the capacity for growth, reproduction, functional activity, and continual change preceding death"
Je kunt objectief/extern waarnemen dat een organisme groeit, reproduceert, actief is, et cetera. Je kunt niet objectief/extern waarnemen of zo'n organisme bewustzijn heeft omdat bewustzijn subjectief is.
Als jij een levend wezen ziet kun je dus niet van buitenaf meten of zo'n wezen bewustzijn heeft en hoe dat eruit moet zien. Logisch, als jij een kat ziet denk je dat een kat bewustzijn heeft maar je hebt geen idee 'hoe veel' bewustzijn dan en hoe het voelt om die kat te zijn is compleet onbekend.
Het bestuderen van de hersenen van de kat en brain-imaging et cetera zeggen allemaal niks over ''kattenbewustzijn'', hersenactiviteit en alles wat er mee te maken heeft is dus prima meetbaar maar bewustzijn is alleen voelbaar in een individueel subject
Leven is een objectief gegeven, bewustzijn is per definitie subjectief omdat het alleen toegankelijk is voor een individu
Er is dan ook geen consensus over welke dieren wel en niet bewustzijn hebben en hoe hun bewustzijn eruit ziet en 'hoe veel' bewustzijn ze hebben is onbekend. En omdat iets dat subjectief is per definitie niet objectief aantoonbaar is is de emergentie van subjectiviteit een mysterie maar de emergentie van leven is niet mysterieus.
Je kunt vanuit de derde persoon vaststellen met zekerheid dat een organisme levend is, je kunt vanuit de derde persoon niet vaststellen dat een organisme bewustzijn heeft. Dat is het verschil tussen subjectief en objectief, meetbaar en niet-meetbaar.
Voorbeeld:
''Locked-in syndrome (LIS), also known as pseudocoma, is a condition in which a patient is aware but cannot move or communicate verbally due to complete paralysis of nearly all voluntary muscles in the body except for vertical eye movements and blinking. The individual is conscious and sufficiently intact cognitively to be able to communicate with eye movements."
Als je een wezen vanuit de derde persoon zou bekijken die niks anders kan dan met zijn ogen communiceren en dus ook geen gezichtsuitdrukking heeft, geen geluid maakt, et cetera, dan zou je niks weten over het bewustzijn van het wezen. Je kunt nu niet afleiden wat er in een wezen omgaat
Een mens met locked-in syndroom is even bewust als een mens zonder locked-in syndroom, heeft dezelfde emoties en zo voorts, maar je kunt die emoties nu niet afleiden uit taal/gezichtsuitdrukking/lichaamstaal. De emoties zijn er wel in de persoon met locked-in syndroom maar de emoties zijn nu niet waarneembaar.
Als je deze persoon aan een hersenscanner zou leggen zie je wel de hersenactiviteit maar niet de emoties. De hersenactiviteit in hersenen correleren ook niet 1 op 1 met bewustzijnstoestanden, dezelfde activiteit in verschillende hersenen correleren met verschillende bewustzijnstoestanden:
multiple realizability.
Je kunt dus via hersenactiviteit niet zien wat deze persoon met-locked in syndroom voelt en je kunt het ook op geen enkele andere manier afleiden.
De persoon kan via de communicatie met zijn ogen
beweren dat hij bepaalde bewuste ervaringen heeft maar dan moet je hem geloven in wat hij zegt, je kunt namelijk nergens objectief uit afleiden dat hij überhaupt iets voelt.
Het fenomeen 'bewustzijn' is dus niet extern verifieerbaar, maar de emergentie van leven is wel extern verifieerbaar. De emergentie van bewustzijn is niet extern verifieerbaar, de emergentie van leven wel.
quote:
Klopt, maar de vergelijking met bewustzijn is een valse net als de software/hardware vergelijking niet voldoende is om 'the hard problem of conciousness' op te lossen.
De emergentie van 'leven' is extern verifieerbaar, de emergentie van 'vloeibaar' is extern verifieerbaar uit losse watermoleculen, de emergentie van 'bewustzijn' is niet extern verifieerbaar.
Neuronen zijn simpele systemen met inputs en uitputs die met elkaar communiceren met elektrische signalen. De inputs en uitputs, de communicatie tussen de neuronen, is zuiver mechanisch en niet mysterieus maar je kunt de emergentie van bewustzijn niet afleiden uit communicatie tussen neuronen.
Je kunt de emergentie van 'vloeibaar' wel afleiden uit losse watermoleculen, je kunt leven extern waarnemen maar bewustzijn niet. De emergentie van 'vloeibaar' en 'leven' is dus niet mysterieus maar de emergentie van bewustzijn is wel mysterieus.
Dit is de reden dat insecten sneller kunnen leren dan robots omdat ze geur kunnen herkennen, robots hebben geen bewustzijn en kunnen dus geen geur herkennen. Waarom kunnen we 'insectenbewustzijn' niet simuleren als een collectie neuronen een simpel systeem van inputs en uitputs is?
Als bewustzijn het gevolg is van communicatie tussen neuronen dan zou insectenbewustzijn gesimuleerd moeten kunnen worden maar dat kunnen we niet, dus hoe is bewustzijn een emergent verschijnsel?
[ Bericht 0% gewijzigd door Libertarisch op 03-03-2018 11:25:39 ]