Sinds eind november ben ik weg bij mijn vorige werkgever. Pas sinds 1 januari officieel uit dienst, iets met veel vakantie uren en zo waardoor ik heel vroeg al kon stoppen. Ik ben hier weg gegaan omdat ik voor mijn gevoel geen andere uitweg meer zag. Zal verdere details besparen, komt er in het kort op neer dat de werkdruk enorm werd.
Van te voren aangekondigd tijdens een goed 1 op 1 gesprek dat ik naar wat anders ging zoeken omdat ik geen verbetering zag aankomen, ook aangegeven wat in mijn optiek mogelijk beter kon binnen het bedrijf. Hier is wel direct gehoor aan gegeven maar sommige dingen zijn toch niet mogelijk of zo snel haalbaar.
Uiteindelijk had ik binnen een maand al meerdere sollicitatie's lopen en uiteindelijk heb ik er 1 gekozen waar ik mee in zee wilde. Zo gezegd zo gedaan. Daar ben ik dus op 1 december al begonnen(wederom dit ook in overleg met vorige werkgever zodat er geen gedoe zou ontstaan). Werk is prima te doen, echter nu kregen we vorige week te horen dat we gaan verhuizen(per augustus maar mogelijk eerder).
Ik heb een bloedhekel aan lange reistijden en dit is niet te combineren met mijn honden. Iedereen heeft een gesprek gehad en in mijn gesprek heb ik na goed overleg dus aangegeven niet mee te gaan verhuizen. Mijn wereld staat dus even op zijn kop. Kak! Weer opnieuw gaan beginnen ergens anders. Werd overigens wel na een uurtje terug geroepen dat ze me niet kwijt willen, of ik dan een andere tact van sport wil doen binnen het bedrijf op een andere vestiging( ze hadden mijn cv alles al doorgestuurd en was welkom blijkbaar) uiteraard zou ik hier dan voor beloond worden want wel iets meer reistijd als de 10 minuten die ik nu heb, maar te overzien. Aan het einde van het gesprek bleek dat ook dit deel van het bedrijf gaat verhuizen, maar zoals het er naar uitziet pas in 2019 met wederom een fikse reistijd. Dagje over nagedacht maar besloten ook dit niet te doen, dan schuif ik mijn probleem alleen maar een jaartje op.
Nu is het zo dat mijn oude collega's en management mijn heel graag terug zien(ben tussendoor nog eens langs geweest om even hoi te zeggen en toen werd dit al aangegeven). Ik heb nog steeds leuk contact met het bedrijf en oud collega's en we zijn gewoon goed uit elkaar gegaan. Inmiddels ben ik zelf ook weer helemaal opgeladen en kan wel weer wat hebben, en heb nieuwe inzichten. Gisteren een goed gesprek gehad met oud collega en van de week ook al met een andere. Ze draaien er niet om heen, ze zullen blij zijn als ik terug kom maar er is nog niks verbeterd.
Ik speel dus met de gedachte om toch weer terug te gaan, ik weet wat ik moet doen daar, heb hart voor de zaak en de sfeer onderling is zo goed( gewoon een heerlijke familie van collega's en oud collega's die na jaren nog steeds geregeld langs komen. Dat zegt wel een hoop toch?)
Ik mis mijn oude werk/sfeer ook gewoon, mijn nieuwe werk is prima te doen hoor maar echt heel gelukkig wordt ik er ook niet van, vandaar ook dat ik snel het besluit heb kunnen nemen om niet mee te gaan. Als het nou extreem leuk was dan had ik er mogelijk langer over na willen denken en andere oplossingen gaan zoeken maar dat is het me nu gewoon echt niet waard.
Ik heb inmiddels wel een lijstje opgesteld met wat eisen zoals beschikbaarheid(ivm flexibele diensten, zo flexibel als ik was ga ik niet meer doen, o.a dat heeft er aan meegespeeld dat ik het idee had er aan onder door te gaan). Ik wil meer zeggenschap/leidinggeven en een daarbij behorend salaris(ik weet dat deze functie intern openstaat). Ik had een onbepaalde tijd contract en deze wil ik dan wel terug met de zelfde voorwaarden.
Is het heel gek als ik dit ga doen? En moet ik het wel doen?
Je bent niet voor niets vertrokken natuurlijk
Terug gaan is de makkelijke weg. Het zal nooit meer zo worden als het was (op de puinhoop na). Je zal als "zwak" en de man met geen ruggengraat worden gezien.
De enige reden omdat ze je terug willen is omdat ze veel werk hebben, en niemand in willen werken.
Buiten dat heb ik wel vaker mensen terug zien komen, geen succes.
De verhuizing voelt inderdaad anders dan naar mijn oude werkgever te stappen met een aantal eisen.
Ik heb inmiddels al 3 sollicitatie's de deur uit gestuurd, stilzitten doe ik dus niet en ben ook niet bang dat ik niks anders kan vinden. Het is meer dat ik het oude nog een kans zou willen geven en als het het niet gaat kan ik alsnog opzoek naar wat anders.
Het oude nog een kans geven met wat voorwaarden? Of toch weer een hele nieuwe uitdaging waarbij dit kan uitlopen op niets? Dat is een beetje het dilemma nu.
Ik ben daar immers niet voor niets weggegaan.
Maar ja; da's mijn dingetje.
Wat let je om even te blijven bij je huidige baan en even je gedachten op een rijtje te zetten, je hebt nog tot 2019. Het is niet zo dat je nu op snelle sprong een beslissing moet gaan nemen, toch?
Ik zat kort geleden in een zelfde soort situatie, waar uit bleek dat ik geen toekomst verder zag in de richting wat ik wilde bij het bedrijf waar ik werk. Zelf ben ik na veel gesprekken en nieuwe aanbieding wel gebleven. Maar wanneer ik weg gegaan zou zijn zou ik niet meer terug gaan. Vooral omdat dit voor mij niet goed voelt. Dus kan mij er wel wat bij voorstellen.
Dit inderdaad.quote:Op zondag 25 februari 2018 13:52 schreef weethetevennietmeer het volgende:
Het klinkt als ik verliet mijn ex omdat er problemen waren, je dacht dat het groener was én achteraf toch niet, zo bleek.
Terug gaan is de makkelijke weg. Het zal nooit meer zo worden als het was (op de puinhoop na). Je zal als "zwak" en de man met geen ruggengraat worden gezien.
Ben allebei de keren blij dat ik het toch gedaan heb.
Nou vooral het feit dat het nogal steekt dat ze dit niet even hadden vermeld tijdens mijn sollicitatie maar toen nog deden alsof de verhuizing maar 25 minuten reistijd enkele reis voor mij zou betekenen en dat is nu dus 1,5 uur enkele reis. Ik heb een paar jaar geleden gewoon afgezworen lang te willen reizen om op mijn werk te komen. Ik werk dus ook al 4,5 jaar op krap 10 minuten reisafstand en zo is mijn leven ook ingericht. Dus ja, dit voelt gewoon naar, heel naar. Dat maakt dus ook dat ik niet zoveel behoefte heb om daar nog tijd en energie in te steken omdat ik toch al weet dat het stopt.quote:Op zondag 25 februari 2018 14:19 schreef Docker_ het volgende:
Wanneer je eenmaal weg bent gegaan bij een bedrijf zou ik niet zo snel meer terug gaan, hoe leuk de collega’s ook. Je bent met een paar redenen weg gegaan waarvan een deel is opgelost.
Wat let je om even te blijven bij je huidige baan en even je gedachten op een rijtje te zetten, je hebt nog tot 2019. Het is niet zo dat je nu op snelle sprong een beslissing moet gaan nemen, toch?
Ik zat kort geleden in een zelfde soort situatie, waar uit bleek dat ik geen toekomst verder zag in de richting wat ik wilde bij het bedrijf waar ik werk. Zelf ben ik na veel gesprekken en nieuwe aanbieding wel gebleven. Maar wanneer ik weg gegaan zou zijn zou ik niet meer terug gaan. Vooral omdat dit voor mij niet goed voelt. Dus kan mij er wel wat bij voorstellen.
Klinkt goed. Ik ga er ook niet van uit dat het zomaar een succes zal worden. Echter wil ik ze wel een eerlijke kans geven nu ik toch weer beschikbaar ben(en ik weet dat ze enorm omhoog zitten, dat was al zo voor ik weg ging namelijk). Daarbij ben ik gewoon weer opgeladen, heb duidelijk voor ogen wat ik wil en vooral ook wat ik niet meer wil. Als ze daar bij voorbaat al niet voor open staan houdt het sowieso op. Mocht het geen succes zijn kan ik vanuit daar ook nog verder kijken. Ik ben daar ook goed weg gegaan en leef nog steeds mee met het bedrijf.quote:
Ik ben 2x terug gegaan: 1x was geen succes (maar ook echt niet) maar gaf me wel voldoening (groot project afgerond). De 2de x: Ik werk er nog steeds en ben er super blij. Reden dat ik bij de 2de weg ging was locatie (ander land) en kon in NL terug komen na 5 maanden tussen pauze (stonden ze eerst niet voor open).
Ben allebei de keren blij dat ik het toch gedaan heb.
Ik geef je op een briefje dat je snel weer tegen dezelfde problemen aan gaat lopen. Eigen keuze uiteraard.quote:
[..]
Klinkt goed. Ik ga er ook niet van uit dat het zomaar een succes zal worden. Echter wil ik ze wel een eerlijke kans geven nu ik toch weer beschikbaar ben(en ik weet dat ze enorm omhoog zitten, dat was al zo voor ik weg ging namelijk). Daarbij ben ik gewoon weer opgeladen, heb duidelijk voor ogen wat ik wil en vooral ook wat ik niet meer wil. Als ze daar bij voorbaat al niet voor open staan houdt het sowieso op. Mocht het geen succes zijn kan ik vanuit daar ook nog verder kijken. Ik ben daar ook goed weg gegaan en leef nog steeds mee met het bedrijf.
Ik zou bij je huidige werkgever blijven en van daaruit verder solliciteren.
Zelfde meegemaakt, alleen werd ik na 1 jaar gebeld door oud werkgever of ik interesse had om terug te komen.
Destijds ook weggegaan vanwege hoge werkdruk en rugklachten, maar heb altijd de goede en leuke sfeer gemist.
Ben even op gesprek geweest, mijn wensen op papier gezet en om een loonsverhoging gevraagd.
Alle eisen nagekomen en weer begonnen.
Moet wel zeggen dat er, in dat jaar dat ik weg was wel orde op zaken is gesteld.
Beste keus ooit
Geef aan dat je tijdelijk beschikbaar bent, bijvoorbeeld voor 6 maanden of een jaar. Met een beter loon natuurlijk. En dat je een veranderproject mag doen om wat van jouw voorstellen in te voeren.quote:
[..]
Klinkt goed. Ik ga er ook niet van uit dat het zomaar een succes zal worden. Echter wil ik ze wel een eerlijke kans geven nu ik toch weer beschikbaar ben(en ik weet dat ze enorm omhoog zitten, dat was al zo voor ik weg ging namelijk). Daarbij ben ik gewoon weer opgeladen, heb duidelijk voor ogen wat ik wil en vooral ook wat ik niet meer wil. Als ze daar bij voorbaat al niet voor open staan houdt het sowieso op. Mocht het geen succes zijn kan ik vanuit daar ook nog verder kijken. Ik ben daar ook goed weg gegaan en leef nog steeds mee met het bedrijf.
Is dat geen idee?
Ik heb bij een groot Amerikaans bedrijf gewerkt in de Nederlandse vestiging. Die hadden een dealer netwerk, en uiteraard gingen er regelmatig collega's weg, om in het dealer netwerk aan de slag te gaan.quote:
heb duidelijk voor ogen wat ik wil en vooral ook wat ik niet meer wil. Als ze daar bij voorbaat al niet voor open staan houdt het sowieso op. Mocht het geen succes zijn kan ik vanuit daar ook nog verder kijken. Ik ben daar ook goed weg gegaan en leef nog steeds mee met het bedrijf.
Echter diverse kwamen ook weer terug, om diverse redenen, en werkten daarna met veel plezier nog vele jaren bij het moederbedrijf.
Het kan goed gaan, het kan niet goed gaan. Als jij er een positief gevoel bij hebt, dan zou ik zeggen: doen. Maar wel de rug recht houden, wat ik ook bij Mubassie een beetje lees.