[CL] Chelsea v FC Barcelona #1:

Drie jaar na de laatste eindzege wordt het voor FC Barcelona weer eens tijd dat de finale wordt bereikt. De afgelopen twee seizoenen crashte het schip in de kwartfinale zonder dat ze ook maar enige vorm van indruk wisten te maken: nu de Catalanen verlost zijn van het juk van Luis 'Lucho' Enrique, hoopt Barça weer eens verder te reiken. De tegenstander van Barça in haar jacht op een finaleplek is Chelsea. Het team van Antonio Conte is verzeild in een lastige periode, daar waar 2018 verre van briljant is begonnen. Barça lijkt dus niet op het gewenste moment te komen.

Onder Ernesto Valverde lijkt FC Barcelona weer op te bloeien. Enrique heeft het altijd moeilijk gehad om zijn elftal uit balbezit goed neer te zetten. Dat is een van de redenen waardoor ze vorig seizoen met hangen en wurgen PSG versloegen, eruitvlogen tegen Chelsea en ook de titel mislopen. Het lijkt voor de Catalanen ook een win-win-situatie dat Neymar vertrokken is. Voor de look van de selectie van Barça is het niet fantastisch, maar qua tactische bezetting des te fijner. Er valt geen peil te trekken op de acties van Neymar en heeft niet altijd oog voor de juiste afspeeloptie. Onder Valverde wordt er veel georganiseerder druk gezet en staan de centrale verdedigers stabiel; Umtiti en Pique zijn de basisspelers waar af en toe Vermaelen succesvol is bijgesprongen.

Met Messi en Suarez dit seizoen voorop in een verkapte 4-4-2 kan Barça onder Ernesto Valverde met veel meters in de rug voetballen. Waar de rechtsback en valse rechtsbuiten een twistpuntje zijn, is dit seizoen Alba weer opgebloeid. De linksback vormt samen met Messi in aanvallend opzicht een uitstekende tandem en zijn samen goed geweest voor vele doelpunten; denk maar aan de assist van Messi op Alba in Mestalla bijvoorbeeld. Op het middenveld zijn er drie zekerheden: Busquets, Iniesta en Rakitic. Misschien speelt Iniesta iets teveel wedstrijden, de beste man is ook al wat oud en heeft ook nog een WK2018 in Rusland te gaan.

Als we naar de onzekerheden in het elftal kijken, gaat het om de rechtsback en de vierde middenvelder annex valse rechtsbuiten. Nelson Semedo is wel aangetrokken, maar speelt lang niet altijd. Soms speelt Sergi Roberto er, soms Semedo. Wanneer Semedo speelt, wordt Roberto doorgeschoven naar rechtsbuiten. Wanneer Roberto rechtsback is, speelt Aleix Vidal als rechtsbuiten. Dit probleem is mede ontstaan door de blessuregevoeligheid van Ousmane Dembele. Als je naar de wedstrijden met Aleix Vidal als rechtsbuiten kijkt, zie je bij de rest van het elftal een shitload aan ongemakkelijkheid want die jongen kan niet zo goed voetballen. Messi ziet daar liever een serieuze vleugelflitser. Een ander probleem voor Barça lijkt het inpassen van, de in de CL niet inzetbare, Philippe Coutinho te worden. Er werd geprobeerd om eens te kijken hoe hij het als rechtsbuiten zou doen, maar dat is nog niet echt gelukt. Hij is met het oog op de toekomst gehaald als vervanger van Iniesta, maar wie weet hoe lang Don nog doorgaat met voetballen.



Sinds juli 2016 staat Chelsea onder leiding van Antonio Conte. De Italiaan leverde eerst een knappe prestatie met Italië op het WK door met een gehandicaptenelftal het almachtige Duitsland tot penalty's te dwingen. Bij Chelsea nam hij het stokje over van interim-Guus, die sprong voor even bij na het ontslag van Mourinho. De seizoensstart van Chelsea was niet best; ze gingen wel zonder puntverlies de maand augustus uit, maar er werden achtereenvolgend punten verloren tegen Swansea, Liverpool en Arsenal. Met name de nederlaag bij Arsenal was beschamend. Dit werd voltrokken met een 4-2-3-1 formatie. De prestaties zetten Conte aan het denken.

De succesformule van Conte bleek vorig seizoen een 3-4-3 te zijn: drie centrale verdedigers in de vorm van Azpilicueta, Luiz en Cahill. Alonso en Moses bestreken de flanken, Matic en Kanté vulden elkaar aan als blok op het middenveld en voorin kregen Hazard, Costa en Pedro alle vrijheid om hun individuele kwaliteiten te tonen. Een bijkomend voordeel was dat Chelsea geen Europese verplichtingen had door de blamage in 2015/16. Vanaf 1 oktober werd tot 4 januari 2017 niet verloren. Toen bleek de pressingsmachine van Tottenham met 2-0 te sterk. Dit bleek geen voorbode voor een neergang; op 12 mei 2017 werd de titel binnengehaald bij West Bromwich Albion. Alleen kwam er langzaam de sleet op het elftal. Tegenstanders begonnen steeds meer zwakke plekken in het elftal bloot te leggen; een van die problemen was dat directe en zeer strikte mandekking voor Hazard al genoeg was om het aanvalsspel van Chelsea bloot te leggen. Verder bleken pressingselftallen in staat om de vijf seconden dat Chelsea omschakelt van aanval naar verdediging goed uit te buiten met scherpe counters en directe aanvallen.

Conte voorzag deze problemen voor het nieuwe seizoen. Hij verwachtte veel van het Chelsea-bestuur qua aankopen. Links en rechts zag de oefenmeester zijn concurrenten allerlei aankopen doen wat hem tot wanhoop dreef. Tot overmaat van ramp werd belangrijke pion Matic voor een spotprijsje naar United verhandeld. Chelsea haalde er Bakayoko voor terug wat momenteel nog geen denderend succes is. Verder is Moses niet de meest gigantisch goede wingback, dus werd Zappacosta van Torino gehaald. Verder werd Rüdiger uit Italië opgevist voor centraal achterin en werd stampijmaker Diego Costa ingeruild voor Alvaro Morata.

Dit seizoen heeft Chelsea moeite om aan te haken. Manchester City is logischerwijs veel te goed, maar mede door het vertrek van Matic heeft Chelsea moeite om grip te krijgen op elke wedstrijd/ Het is zomaar elke week een verrassing wat voor Chelsea ten tonele verschijnt. Wat ze nog regelmatig redt? Ingevingen van Hazard, maar dan moet defensief wel alles op een rijtje zijn en dat is het eenmaal niet. Het wordt dus een helse klus om Barça omver te krijgen.



Dan resteert ons de vraag waar de kans ligt voor Chelsea in dit tweeluik. Wat het belangrijkste is om mee te nemen, is dat de Catalanen in lastige uitwedstrijden af en toe nog wel eens willen haperen. De enige lastige uitwedstrijd overtuigend werd gewonnen, was de Clásico die in 0-3 eindigde. Wedstrijden als Atlético uit, Valencia uit, Juventus uit, Espanyol uit (in Copa en Liga) werden niet gewonnen. Alleen lijkt Barça nu teveel in vorm om dat nog eens te overkomen. Reken dan ook mee dat de eerdergenoemde ploegen goed in elkaar stekende elftallen zijn en het bij Chelsea kommer en kwel is. En dan is het trackrecord van Conte in de Champions League ook nog eens niet overtuigend.

Gebeurt er een wonder in het heenduel? U mag het aanschouwen komende dinsdag om 20:45, uiteraard op de goednieuwszender Veronica. Weest erbij.

quote:

Op zondag 18 februari 2018 12:29 schreef Wicky15 het volgende:
Mooi stukje!

Met nu ook een (tactische) voorbeschouwing van VI: Dit kan je tactisch verwachten van Chelsea en Barcelona https://www.vi.nl/pro/ove(...)ona/share/b1ef4027ec via @vi_nl

quote:

Op dinsdag 20 februari 2018 15:40 schreef PSVCL het volgende:

[..]

komt 9 van de 10 nooit uit, die pieter zwart wil gewoon weer interessant doen met zijn tactieken
waarom is ie geen coach als ie alles zo goed weet?

Jij vraagt jezelf niet af waarom zoveel coaches geïnspireerd zijn door Marcelo Bielsa terwijl hij als coach er geen reet van bakt? Tussen analyseren en coachen zitten toch echt een aantal megaverschillen. Of dacht je dat een tv-criticus als Angela de Jong zelf maar programma's moet gaan uitdenken dan wel presenteren?

Dit is echt aap-noot-mies-redeneren, sorry.

Ter Stegen; Sergi Roberto, Piqué, Umtiti, Jordi Alba; Busquets, Rakitic, Iniesta, Paulinho; Messi, Suárez

Gelukkig geen Aleix Vidal, ik zet in op 0-1.