Borg is tegen geld als betaalmiddel

quote:

Anna en Borg:
Een baan maakt ons niet gelukkig

Anna Sikkema (28) leeft met Borg Ottema (32) een verre van huisje-boompje-beestje bestaan. Het stel voelt zich niet thuis in deze maatschappij, waarin veel draait om geld. Het liefst zouden ze samen een woon/werkgemeenschap vinden of oprichten, waar ze dicht bij de natuur konden leven.

Anna: “Mijn ouders zeggen weleens: ‘Pas je aan, ga studeren, zoek een baan.’ Maar ze beginnen inmiddels ook wel te begrijpen dat ons dat niet gelukkig gaat maken.

Ik wil wel een baan, maar dan als eigen baas. Illustratrice, schrijfster. Ik hoop dat mijn boeken iets gaan opleveren of dat ik meer kan verdienen met muziek.”

Baantjes
Anna: “Ik vond het als kind al heel fijn om in de natuur te zijn. Mijn beide ouders zijn heel creatief en zelf heb ik VWO gedaan met een extra muziekplan. Ik speelde al blokfluit, leerde op mijn tiende drummen en ging op de middelbare school piano spelen.

Daarna ben ik aan de kunstacademie begonnen, maar die heb ik niet afgemaakt. Ik heb gereisd met vrienden en diverse baantjes gehad. En ik heb een maand in een woon/werkgemeenschap in Frankrijk geleefd.”

Eten van eigen land
In Frankrijk ontdekt Anna een leefstijl die goed bij haar past. “Er was wel een hiërarchie en een dagstructuur, maar er was ook voldoende tijd en vrijheid om te wandelen, met muziek bezig te zijn of om je terug te trekken in het atelier. Al ons eten haalden we van ons eigen land. Ik voelde me er heel prettig.”

Toch gaat Anna terug naar haar toenmalige vriend in Nederland, waar ze verder ‘zoekt’ naar haar ultieme manier van leven. En toen kwam ze in 2016 Borg tegen.

Interessant
“Borg viel mij meteen op door zijn uiterlijk. Hij heeft lang haar een grote baard en hij liep altijd in een korte broek, ook als het winter was. Een alternatieve, stoere man. Ik vond hem wel interessant. We raakten in gesprek en Borg vertelde dat hij net in de zee had gezwommen.

‘Dat doe ik ook regelmatig,’ zei ik. Maar Borg deed dat dus het hele jaar door. Zo ver ging het bij mij dan weer niet. Hij vertelde over zijn voorliefde voor planten en vooral hun geneeskrachtige werking. Ik was net herstellende van een periode waarin ik met psychische, depressieve klachten en faalangst kampte, dus dat onderwerp boeide mij wel.”

Borg geeft Anna advies. En hij vraagt haar of ze zin heeft een keer met hem te gaan wandelen. “Dat leek me leuk. Onderweg plukte hij allerlei planten en sommige stak hij ook in zijn mond. Dat had ik nog nooit iemand zien doen. Het was letterlijk een ‘pluk de dag-idee’.

Van de brandnetels die hij meenam, maakte hij soep. En hij wist ontzettend veel over paddenstoelen.”

Verbinding
De twee worden verliefd op elkaar en gaan samenwonen. Ze vinden elkaar in hun levensvisie. “In een ideale wereld is er wat ons betreft geen geld. Maar dat kan natuurlijk niet. Er wordt tegenwoordig van alles van je verwacht waar je echt geld voor nodig hebt.

Je móet een computer hebben en je móet een werkende internetaansluiting hebben, anders kom je nergens. Maar wat zou het mooi zijn als je het afkunt met ruilen en weggeven. Nu is het zo dat de een toevallig beter is in het vergaren van geld en dus ook veel meer mogelijkheden heeft. Dat creëert een ongelijkheid.

Wij zien liever verbinding, waarin mensen met elkaar op zoek gaan naar oplossingen, geld moet gedrukt worden en dat kost geld en grondstoffen. Belangrijker dan geld is het milieuprobleem, maar omdat mensen hun hoofd boven water moeten houden kunnen ze zich daar niet mee bezig houden of ze zien het niet omdat ze eerst zichzelf moeten onderhouden.”

Weinig geld
“Wij leven van weinig geld. Ik had voordat ik Borg leerde kennen een gat in mijn hand, maar dat heeft hij gedicht. We moeten zuinig zijn en dat is niet altijd even makkelijk. Vooral van buitenaf komt veel financiële druk, doordat voor niets te zon opgaat. Dat geeft wel eens spanningen in onze relatie.

Borg is momenteel huisman, ik verdien mijn geld als fietskoerier en verkoop heel af en toe een tekening of ik treed ergens op. Daarnaast ben ik bezig met het schrijven en illustreren van boeken en probeer ik exposities te regelen en aan mijn website te werken (annasikkema.com).

Ook raap ik soms vuil van de grond en gooi dat in de prullenbak of maak het schoon en recycle het in kunstwerkjes. Zo doe ik toch nog wat vrijwilligerswerk, maar dan zonder baas.”

Gepest
Borg: “Ik voel me niet thuis in de huidige maatschappij. Dat had ik vroeger op school al. Ik vergelijk ons onderwijssysteem wel eens met de bio-industrie. Je zit met z’n allen opgehokt, dicht op elkaar en dan is het niet te voorkomen dat de anderen één iemand gaan pesten. Diegene was ik.

Er zou een soort vrijstaatje in Nederland moeten zijn waar Anna en ik in passen. Maar misschien moeten we het wel in het buitenland zoeken. Ik zou bijvoorbeeld het liefst weer al het vervoer met paard en wagen doen. Dat kan hier niet.”

Niet gelukkig
Anna: “Borg en ik hebben veel mensen om ons heen die ook anders denken. Maar mijn ouders zeggen wel eens: ‘Ga werk zoeken, doe niet zo raar. Ga studeren, pas je aan en ga in een normaal huis wonen.’ Ze bedoelen het lief en het komt ook voort uit bezorgdheid, denk ik.

Maar ze merken ook dat het vinden van een betaalbaar huis lastig is en laten het nu een beetje los. Ze helpen ons zelfs kijken naar andere mogelijkheden. Ik zou wel in een yurt willen wonen. Of in een caravan.

Eerst vonden mijn ouders het feit dat we vegetarisch en tegenwoordig zelfs veganistisch eten maar moeilijk. Dat we uit de natuur aten, vonden ze vies en onhandig. Als we komen eten, passen ze zich aan, maar zelfgeplukte dingen vinden ze niet te vertrouwen.”

Leren van het leven
Wat Anne van Borg leert, leert ze niet op school, zegt ze: “Het leven zelf is wat mij betreft een grote school. Je kunt ook leren van boeken die je in de bibliotheek haalt of leren van de gesprekken die je met anderen voert.”

Borg: “We komen regelmatig in discussies met anderen terecht. Als ik onze visie op het leven dan uitleg, draaien ze vaak wel bij. Er zijn mensen die zich erbij neerleggen dat het leven is zoals het is. Misschien moeten wij dat op den duur ook, maar in principe zijn we dat niet van plan. Een mooiere en betere wereld is mogelijk!”