Dit zal idd een hoop schelen aangezien je toch al wel een beetje weet wat je kunt verwachten. Zul je zien dat we dan een huilbaby krijgenquote:Op zaterdag 3 februari 2018 08:34 schreef Roomsnoes het volgende:
Wat ik merkte is dat de eerste tijd veel minder zwaar voelde. Ik denk dat het net zo zwaar was, maar door de ervaringen die ik met nr 1 had, was ik veel meer ontspannen. Niet tot uit den treure lezen wat er wel en niet mag, voedingen tellen, uurtjes slaap tellen. Ik liet het allemaal maar komen en dat heeft ons veel rust gegeven.
Natuurlijk, elk kind is anders, maar de ervaring met je eerste komt met nr 2 erg goed van pas
Dat lijkt mij idd ook heel fijn ja. Dat ze dan fijn elkaar hebben om mee te spelen.quote:Op zaterdag 3 februari 2018 09:30 schreef __Isis__ het volgende:
Ik vond het ook de eerste tijd zwaarder met 2 dan met 1, maar er zat ook maar anderhalf jaar tussen. Ik vind het sinds ze ongeveer 3 en 4 zijn juist makkelijker dan 1 kindje. Dat verschil zie ik ook goed bij 2 bevriende stellen met 1 kindje, zij hebben minder hun handen vrij. Onze kinderen hebben elkaar om mee te spelen/kletsen/grapjes maken/spelletjes doen, dat is zo fijn en gezellig voor ze, maar ook voor ons om te zien.
Baby 2 huilde beduidend meer dan baby 1. En toch denk ik dat we, als het andersom had geweest, veel meer gestressed hadden geweest.quote:Op zaterdag 3 februari 2018 10:49 schreef Quickie_Brat het volgende:
[..]
Dit zal idd een hoop schelen aangezien je toch al wel een beetje weet wat je kunt verwachten. Zul je zien dat we dan een huilbaby krijgen
Dat weerhoudt ons voorlopig echt van een tweede. Het 'trauma' (ik weet geen beter woord) van onze huilbaby zit echt heel diep.quote:Op zaterdag 3 februari 2018 10:49 schreef Quickie_Brat het volgende:
[..]
Zul je zien dat we dan een huilbaby krijgen
Ik weet nog hoe je beschreef dat je niet zeker wist of je er meer dan 1 wilde of aan kon. En nu is nr 3 in de maak! <3quote:Op zaterdag 3 februari 2018 13:38 schreef elamanilo het volgende:
Baby1 was hier heel 'heftig', vooral mijn depressie in het eerste jaar. Bij baby2 ging alles opeens supervloeiend. Ik wist precies hoe ik moeder moest en wilde zijn.
Inmiddels hebben we ook nog eens een heldere verdeling thuis (mijn lief werkt thuis en ik als ik werk ook). Het grootste gedeelte breng ik tegenwoordig met onze kindjes samen door en daarin draait het vooral om spelen, ontdekken en ons huisje verzorgen. En de spaarzame tijd die ik heb voor mezelf besteed ik vooral aan zaken waar mijn hart werkelijk naar uit gaat.Ik ben nog nooit zo ontspannen geweest!
We zijn dus eigenlijk ook nu 'zomaar' in het avontuur van 3 kindjes gesprongen, wat mij betreft kan het er alleen maar leuker op worden.
Oh wat naar voor jullie zeg 😪. Ik kan me er niks bij voorstellen want ons kind huilde/huilt zelden. Maar twee keer een huilbaby zou toch statistisch uitgesloten moeten zijn?quote:Op zaterdag 3 februari 2018 13:33 schreef Hupje het volgende:
[..]
Dat weerhoudt ons voorlopig echt van een tweede. Het 'trauma' (ik weet geen beter woord) van onze huilbaby zit echt heel diep.
Als je dat van te voren eens kon weten...
Dat is een risico dat je dus niet kan uitsluitenquote:Op zaterdag 3 februari 2018 18:16 schreef Quickie_Brat het volgende:
[..]
Oh wat naar voor jullie zeg 😪. Ik kan me er niks bij voorstellen want ons kind huilde/huilt zelden. Maar twee keer een huilbaby zou toch statistisch uitgesloten moeten zijn?
Fijn verhaal!quote:Op zaterdag 3 februari 2018 13:38 schreef elamanilo het volgende:
Baby1 was hier heel 'heftig', vooral mijn depressie in het eerste jaar. Bij baby2 ging alles opeens supervloeiend. Ik wist precies hoe ik moeder moest en wilde zijn.
Inmiddels hebben we ook nog eens een heldere verdeling thuis (mijn lief werkt thuis en ik als ik werk ook). Het grootste gedeelte breng ik tegenwoordig met onze kindjes samen door en daarin draait het vooral om spelen, ontdekken en ons huisje verzorgen. En de spaarzame tijd die ik heb voor mezelf besteed ik vooral aan zaken waar mijn hart werkelijk naar uit gaat.Ik ben nog nooit zo ontspannen geweest!
We zijn dus eigenlijk ook nu 'zomaar' in het avontuur van 3 kindjes gesprongen, wat mij betreft kan het er alleen maar leuker op worden.
Het lijkt me onnoemelijk zwaar.quote:Op zaterdag 3 februari 2018 18:32 schreef Kimpossible het volgende:
[..]
Dat is een risico dat je dus niet kan uitsluitenje kunt hem dus beter incalculeren.
Ik snap heel goed wat Hup zegt. Ik weet niet of onze dochter getypeerd mag worden als huilbaby, maar ze kon er wat van. Reflux, pijn, met gemak 6 voedingen per nachten en het onvermogen om haar in bed te kunnen leggen (want reflux = pijn = gillen). Zelfs nu ze bijna vier is, heb ik nog steeds hartkloppingen als ze ziek is en ik haar een keer slapend weg probeer te leggen. Die setting is zo diepgeworteld in mijn stressstationnetje dat die associatie stijf overeind blijft en daardoor ook echt voor een soort angst/stress zorgt die ik dus tot in mijn keel voel.
Wij zijn heel bewust ook pas later voor een tweede kindje gegaan, omdat dat eerste jaar onwijs heftig was qua huils en impact. Het was op veel vlakken ook genieten hoor, maar zo weinig slaap en zoveel stress en nachtelijke wandelingen in de draagdoek heen-en-weer door het huis zag ik niet snel weer zitten. En ik ben toch best goed in staat om mee te veren, te accepteren en te rationaliseren. Ik kon gewoon niet voor me zien dat ik dat allemaal weer zou doen, omdat de impact ervan pas duidelijk werd toen de storm wat was gaan liggen.
En nu kijken we onwijs uit naar de komst van onze tweede. Ik ben benieuwd hoe dat gaat zijn. We hebben al een behoorlijk intensieve baby-ervaring in de pocket, dus als het weer zo wordt weten we in ieder geval een paar dingen zeker:
- we kunnen dit echt (samen, alleen, om en om, wat er nodig is)
- we doen niets verkeerd, sommige babies huilen gewoon wat meer dan andere babies
- ze drogen fantastisch op
- op een dag wordt het beter, echt.
Die overtuigingen hebben we toch maar mooi gewonnen
Die van mij niet, daar is het leeftijdsverschil echt te groot voor, die van jou wel?quote:Op zaterdag 10 februari 2018 11:16 schreef Mekamotut het volgende:
Zijn jullie oudere kinderen jaloers op het nieuwe kind?
Neem tijd voor haar, 1 op 1 en zorg dan dat het ook echt tijd voor haar is, en ga niet over Kim zitten kletsen.quote:Op zaterdag 10 februari 2018 11:34 schreef Mekamotut het volgende:
[..]
Moeilijk uit te leggen. We laten het nu maar gewoon zo.
Hahaha, ze wil mij niet.quote:Op zaterdag 10 februari 2018 11:37 schreef Leandra het volgende:
[..]
Neem tijd voor haar, 1 op 1 en zorg dan dat het ook echt tijd voor haar is, en ga niet over Kim zitten kletsen.
Mocht zij wel over Kim beginnen, en iets zeggen dat je niet bevalt, luister dan eens naar wat ze zegt, ipv gelijk in de verdediging te schieten.
Ja, ook proberen te "nuanceren" kan overkomen als in de verdediging schieten.
Ga wat leuks met haar doen, alleen met haar, waarbij het ook alleen om haar draait.
En Kim is niet bereid tijd voor haar te maken?quote:Op zaterdag 10 februari 2018 11:41 schreef Mekamotut het volgende:
[..]
Hahaha, ze wil mij niet.
Ze wil een moeder, en nu Jules er is wordt het haar pijnlijk duidelijk dat zij geen moeder meer heeft. Dus noemt ze m'n vrouw consequent mam of moeder, wil ze moeder-dochter dingen doen enzovoort. Pijnlijk wel.
Jawel, ze zijn nu zwemmen, ik ben alleen thuis met de kleine.quote:Op zaterdag 10 februari 2018 11:43 schreef Leandra het volgende:
[..]
En Kim is niet bereid tijd voor haar te maken?
Ze geeft toch geen borstvoeding meer? Kan dus prima zonder baby.
Ik zou zulke gevoelens niet gelijk als jaloers omschrijven.quote:Op zaterdag 10 februari 2018 12:00 schreef Mekamotut het volgende:
[..]
Ja ik vroeg me ook alleen maar af of hier meer ouders met lichtelijk jaloerse kinderen waren.
De situatie voor jouw dochter is toch totaal anders dan gezinnen die een kindje erbij krijgen? Ik zou dit ook niet bestempelen als jaloezie. Het gaat me wel aan het hart, het arme meisjequote:Op zaterdag 10 februari 2018 12:00 schreef Mekamotut het volgende:
[..]
Ja ik vroeg me ook alleen maar af of hier meer ouders met lichtelijk jaloerse kinderen waren.
quote:Op zaterdag 3 februari 2018 19:25 schreef Quickie_Brat het volgende:
[..]
Fijn verhaal!![]()
Speelt jouw depressie nog?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Zou goed kunnen.quote:Op zaterdag 10 februari 2018 12:41 schreef Roomsnoes het volgende:
Mekamotut, ik denk niet dat het jaloezie is zoals je het beschrijft. Ik denk eerder een enorme realiteitsschok haar moeder, die is er niet meer(herinner ok me dat goed?). En het moederen san van zo dichtbij meemaken, dat is verrekte confronterend. Een nieuuwe fase in het rouwen.
Toen ik moeder werd, kwam het gemis van mijn ouders even driedubbel binnen. Ik dacht dat ik het ergste rouwen achter de rug had, maar die enorme transformatie naar moeder bracht een hele nieuwe dimensie aan het rouwen.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |