Depressie & Angst #148

quote:

Op dinsdag 19 december 2017 17:26 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Wat is volgens jou niet voor iedereen vanzelfsprekend? Ik snap niet waar je 't over hebt.

En wat bedoelde je nou met dat "ergens echt begrip voor hebben" in essentie niet zoveel met echt begrijpen te maken heeft?

bedoel je dat wanneer iemand zegt dat die persoon jou begrijpt, dit eigenlijk alleen maar doet omdat ze de mechaniek begrijpen?

Ik vind dit heel raar, want ik denk juist andersom.

Nou de een houd van gele stenen, en de ander houd van blauwe stenen. Dan kun je daar ruzie over gaan maken, en je kan van alles vinden over het feit dat de ander van blauwe stenen houd. Of van gele stenen. Of je kan dus aannemen van elkaar dat dat een reden heeft, en samen besluiten voor groene stenen te gaan of welke tussenweg je dan ook acceptabel vind.

quote:

Op dinsdag 19 december 2017 18:56 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Waar ikzelf op doel is dat iemand anders blauwe stenen mooier kan vinden en daar redenen voor hebben die ik niet begrijp. En die redenen hebben te maken met de persoon zelf. En ideaal is wanneer ik de persoon zelf kan begrijpen (dus ook waarom deze persoon blauwe stenen wil hebben), maar als ik dat zelf helemaal niet kan omdat ik bijvoorbeeld te anders ben, kan ik wel begrijpen dat die persoon in elk geval -een- reden heeft om die blauwe stenen te prefereren, op dezelfde manier waarop ikzelf gele stenen prefereer.

Bij mij gaat 't dan niet meer om de kleur (daar zit in dit voorbeeld nml geen gelijkenis in), maar om 't feit dat je van stenen houdt.

Zelf ga ik niet proberen een compromis te sluiten, maar vind ik 't juist belangrijk dat beide zienswijzen naast elkaar kunnen bestaan....en er zelfs onderling begrip is voor elkaars net wat andere smaak. Je kunt best een verschillende kleur bevoorkeuren zonder dat hier automatisch ruzie uit zou moeten ontstaan (en mijn ervaring is dat het continu moeten sluiten van compromissen ook best veel energie kost).

Net hadden we het nog over hoe de gemiddelde persoon het benaderd en nu over hoe jij het benaderd.

Ik ben even de draad kwijt. Een gesprek hebben met als intentie de ander te begrijpen daar is niks mis mee. Maar daar wringt het hem vaak nou juist net volgens mij.

Dat mensen niet genoeg de tijd nemen om goed te luisteren, en teveel bezig zijn met wat hetgeen wat die persoon zegt, zegt over hem of haar. Vaak onbewust trouwens hoor MK.

Ik begin last te krijgen van kerststress terwijl het allemaal dingen zijn die ik vroeger naast mijn normale leven deed.

Ik heb morgen therapie en ik ben nu al misselijk van de zenuwen.

quote:

Op woensdag 20 december 2017 22:51 schreef Melancholia_war het volgende:

[..]

Heb er ook een beetje last van ja.
Altijd met lood in mijn schoenen erheen.

Sterkte.

Ik was er eindelijk een beetje vanaf voor het hele gedoe begon. Heb t er even pittig mee ofzo. Vorig jaar kerst heb ik letterlijk mijn eerste nacht in mijn nieuwe huis geslapen. En ben ik me hier in de regio aan gaan melden. En dat ik dan weer op een punt zit dat ik dat vertrouwensniveau opnieuw op mag gaan bouwen en hoe er ook mee omgegaan is. Het maakt het ook moeilijker om er nog heen te willen.

Ik wilde altijd heel graag therapie, en een psycholoog, en altijd zoveel mogelijk mijn best doen om de wachtlijsten zo kort mogelijk te houden ofzo. En in augustus had ik hier ook echt wel een oké gevoel bij. Maar het begint een beetje.. hopeloos te voelen ofzo.

Ik ging er normaal heen met zo’n gevoel van, ik vind dit facking eng, maar kom maar op. En nu is het meer van. Ik zorg maar dat ik op die stoel zit en ze gooit het maar over me heen ofzo.

quote:

Op woensdag 20 december 2017 23:34 schreef Melancholia_war het volgende:

[..]

Oh bah dat is heel belastend zo te horen.

Heb je dit al met haar besproken?

Nee maar ik ben bang dat het niet zoveel zin heeft.

quote:

Op woensdag 20 december 2017 23:38 schreef Melancholia_war het volgende:

[..]

Proberen?

Nouja het ding is dus een beetje, ik heb een nieuwe therapeut. Omdat mijn oude zwanger was. En mijn vervangster langdurig ziek/afwezig bleek. En er is met haar wel afgesproken dat we eerst uitgebreid de tijd zouden nemen om dingen in kaart te brengen voordat we er iets mee gingen doen. En dat er nogal wat dingen fout gegaan zijn, en dat ik daarom ook denk dat het belangrijk is.

En vorige week had ik dus mijn kenningsmakingsgesprek met haar. En dat gesprek is niet zo tof verlopen. Omdat ze dus wel meteen ergens op inging, wat ik juist alleen maar aanstipte van “daar moeten we in de toekomst iets mee”, en daarmee ook nog eens de plank compleet missloeg.

Dus misschien heb ik het eigenlijk al wel aangekaart. Of niet. Ik weet het niet.

quote:

Op donderdag 21 december 2017 00:31 schreef Luchtbel het volgende:
Geef jezelf een nieuwe kans. En haar.
Of andersom. Hoe je het ziet.

Had ik beter niet kunnen doen. Ze wil het eerst afschuiven op dingen waar het niet door komt. En dan is 1 keer nee niet genoeg. En vervolgens moet je het maar loslaten. Maar 5 minuten luisteren?

Ik zet nooit meer een stap binnen dat gebouw. Afspraak bij mijn oude huisarts staat er. Hij verwijst me door naar een 1NP psycholoog of ik stap over. Ik ga zo bellen dat ze zsm mijn huidige medicatie overzicht doorsturen naar mijn huisarts en dat ze alle afspraken kunnen cancelen.

Officiële klacht kunnen ze ook verwachten met alleen een veer voor mijn zwangere psycholoog.

quote:

Op donderdag 21 december 2017 13:37 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Vervelend. Maar had je het niet geprobeerd, had je het ook niet zeker geweten. Het kan altijd twee kanten op. Sterkte.

Dat is waar. Mijn zwangere psycholoog heeft me zelf nog opgebeld net omdat ze gehoord had hoe ik weggaan was. Ze zorgt ervoor dat er een overzicht bij mijn huisarts komt te liggen en ze vond ook dat het klonk alsof ik er goed over nagedacht had. Het was voor mij ook echt van, we hebben afspraken gemaakt van hoe we dit aan gaan pakken, en die negeert de nieuwe psycholoog gewoon compleet. Vond het wel fijn want nu heb ik haar nog fijne feestdagen en veel succes met de baby kunnen wensen.

En dan hoor ik net van iemand die is overgestapt en dat die psycholoog dan vraagt “hoe zou jij het graag zien, wat voor aanpak werkt bij jou”.

Dat doen ze nou NOOIT bij mij. Geen van alle heeft dat aan me gevraagd terwijl ik precies het antwoord kan geven, ik het meerdere keren heb proberen aan te geven van “Hey jongens”. Dus ik ben er ook gewoon echt klaar nu.

En dit is misschien een beetje, een aparte stap hoor. Want het is een hele andere tak van sport. Maar ik stond net bij de supermarkt om eten te halen. En ik heb voor een franchise supermarkt gewerkt, en voor een niet franchise. Die franchise die weet wat luisteren naar de klant is, en hoe je een “band” opbouwt ook al is het maar een supermarkt. Ik kreeg net bijvoorbeeld een doosje mini kerstballetjes in mijn handen gedrukt bij de kassa, dat doen ze vaker. Ipv dat het rommel uitverkoop bakken worden na de feestdagen, geven ze een deel al weg aan klanten voor de feestdagen. Als extraatje.

Ik hoop dat als ik via 1NP bij een psycholoog terecht kom, dat het ook wat meer zo gaat lopen, omdat het dan iemand voor zichzelf is, die het wel goed moet doen zeg maar..

[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 21-12-2017 14:16:05 ]

quote:

Op donderdag 21 december 2017 14:38 schreef Marialice het volgende:
Sterkte en succes met het vinden van een betere. Een goede klik en vertrouwen zijn o zo belangrijk.

Zelf heb ik andere ervaringen, juist bij een grote instelling hele goede tegengekomen. En daarvoor 2 vrijgevestigde waar ik wat minder over te spreken was. Eerste nam mijn depressie en suicidaliteit totaal niet serieus. Tweede vond het maar eng en was blij en opgelucht dat ze me door kon verwijzen.

Ik heb via 1NP een psycholoog die eigenlijk precies aanbied wat ik nodig heb voor mijn gevoel.

http://www.hanneihlen.nl/html/stream_file.php?key=54znt7zt

Dus ik heb haar zojuist een mail gestuurd. Dat ik al sinds februari op zoek ben naar therapie voor een trauma. En dat ik maar vast blijf lopen binnen de grote GGZ instellingen. En dat haar website me erg aanspreekt maar dat ik me er niet teveel in durf te verdiepen omdat ik bang ven voor een teleurstelling. Dat ik via de huisarts al eerder een doorverwijzing voor een 1NP behandelaar heb proberen te krijgen en dat ze me dus maar naar grote instellingen blijven sturen. En wat haar visie daar dan op is en of ze het gesprek met me aan zou durven gaan. En dat ik me dan ook meteen afvraag wat haar wachttijden zijn, en of er dan ook zoiets bestaat als een “onafhankelijke psychiater”.

quote:

Op donderdag 21 december 2017 14:54 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Gisteren een lastige keuze gemaakt en ik weet niet goed qat ik ervan moet vinden.

Ik ben gestopt met spelen in een rollenspelgroep. Het voelde al lang niet prettig en veilig meer. Nu heeft de groep een spelleider aangesteld waar ik vroeger goed bevriend mee dacht te zijn maar die eerder dit jaar me van t een op t andere moment heeft laten vallen.

Stoppen was een makkelijke keuze daardoor. Maar ergens heb ik t gevoel dat ik boos ben, maar t ook helemaal niet toelaat. Boos omdat anderen hem hebben aangesteld, en ik daardoor me heel onveilig voel. Boos omdat ik hem in de groep heb geïntroduceerd maar ik nu mezelf verwijder omdat hij zich als zo'n lul gedraagt. En iedereen het maar een beetje laat gebeuren.

Ene kant blij dat ik me er geen zorgen meer over hoef te maken. Andere kant weer een pijnlijke confrontatie met dat deze mensen het schijnbaar wel oke vinden dat dit soort dingen gebeurt. En ik dus om dit soort waardeloze mensen geef. Al voel ik er nu weinig bij, alsof het even doof is.

Wat rot.

En ik vind het heel knap dat je losgelaten hebt! Je voelt je er zo machteloos door he. Dikke knuffel!