R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hij houdt ons echt wel op hoogte hoor. Kijk hoeveel delen hier ondertussen zijn. Vermoed niet een plotselinge verandering anytime soon.quote:Op donderdag 14 december 2017 14:18 schreef Desmosedici het volgende:
[..]
Nja, graag zie ik hier een update en niet op landelijk nieuws
Of het moet vrijdag goedkomen. Dan horen we nog 1 bericht: "het is weer goed tussen mij en me moppie Xx" en vernemen we nooit iets meer van ts, totdat het weer misgaat.
[ Bericht 1% gewijzigd door Steef121 op 14-12-2017 16:27:03 ]
Op een dag word ik wakker, als een van de koeiossen, grazend in de wei
🐄🌳
🐄🌳
quote:
[..]
Omdat jij over haar heen dendert.
Jij denkt haar vrij te laten maar dat laten is exact het probleem.
Wat ik hier zo lees van je, bepaal jij voor een groot deel haar leven. Je bemoeit je zo ongeveer overal mee. Hoe ze communiceert, welk werk ze doet, wat ze doet op haar werk, hoe ze met haar werkgever en collegae omgaat en je bent pissig, gooit met verwijten, als ze jouw 'advies' niet opvolgt.
Je wordt vervelend als zij zegt de volgende dag geen vrij te willen nemen omdat jij iets leuks met haar wilt doen. Vervolgens moet zij zich voor die beslissing verantwoorden naar jou en haal je haar beredenering onderuit zonder gewoon te accepteren dat zij dat niet wil doen. En daarna komt dat het verwijt: "Maar jij zegt altijd dat we nooit iets leuks doen!"
Het wordt haar allemaal te veel en nu eis jij dat ze dan maar een week vrij moet nemen en op de bank naar het plafond moet gaan staren om de zaken op een rijtje te krijgen. Doet ze dat niet dan 'vertoont ze vluchtgedrag' en 'werkt niet aan de relatie'.
Hoe "vrij" is dat? Dat is vrij binnen jouw strakke kaders, binnen het dansen naar jouw pijpen. Ik zou het binnen een dag dodelijk benauwd krijgen.
En zo lijk jij elke 'discussie' die jullie hebben om te kunnen draaien naar een verwijt aan haar adres. Niet raar dat haar psycholoog nu zegt dat ze de discussie met jou niet aan moet gaan. Waarom denk jij dat die psycholoog dat zegt?
Ach, ik lees het al; jij denkt dat hij dat zegt omdat zij niet duidelijk genoeg communiceert. Haar schud, haar fout dus weer.
Nee dus. Hij zegt dat omdat jij steeds weer over haar heen dendert en alles weer zo draait dat het haar verantwoording en haar schuld is en dat zij dus maar dit of dat moet doen of laten.
kanonne TS wat ben jij een vermoeiend mannetje.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ik hoop echt dat TS hoe dan ook hulp zoekt, ook als de relatie niet wordt verbroken. Zou verstandig zijn. 
[ Bericht 58% gewijzigd door Samzz op 14-12-2017 19:39:22 ]
[ Bericht 58% gewijzigd door Samzz op 14-12-2017 19:39:22 ]
Dat lijkt me inderdaad een heel erg verstandig plan..quote:
[..]
Ik hoop echt dat TS hoe dan ook hulp zoekt, ook als de relatie niet wordt verbroken. Zou verstandig zijn.
[ Bericht 1% gewijzigd door Samzz op 14-12-2017 19:39:33 ]
naar voor je dat het allemaal zo loopt, ik denk dat je het gewoon verprutst hebt, dat kennen wij mannen allemaal wel, we hebben het allemaal wel eens verprutst, en soms in voordeel van jezelf, want je komt vast iemand tegen waar het beter mee loopt.quote:
Beste mensen,
Ik heb even een kloon account aangemaakt, omdat ik vrij bekend ben op dit forum en ik sta op de rand van de afgrond na 14 jaar samen te zijn met mijn meissie. Ik zal alles proberen zo goed mogelijk te omschrijven, zodat het helder is. Mochten er vragen zijn dan ben ik uiteraard bereid deze te beantwoorden. Hopelijk zijn er wat mensen die mij kunnen adviseren ofzo.
Zoals gezegd ben ik al 14 jaar samen met de liefde van mijn leven. We zijn vanaf dat we 17 jaar zijn bijelkaar en wonen sinds een kleine 10 jaar samen. Eerst 6 jaar in een heel klein dorp en nu sinds 4 jaar in een groter dorp met ongeveer 10.000 inwoners.
Wij hebben in ons leven heel veel dingen meegemaakt en dit begon al op de allereerste dag dat ik haar voor de eerste keer zag. Haar ouders lagen namelijk in scheiding en er werd net niet gevochten in huis. Uiteindelijk is dat overigens goed gekomen, nadat haar moeder 6 weken uit huis is geweest.
Enkele jaren geleden kreeg mijn vriendin een ongeluk en werd aangereden. Hierdoor kwam ze 6 maanden in het ziekenhuis te liggen en hield daar beenletsel aan over, mede door toedoen van het ziekenhuis (wonden niet goed schoongemaakt). Ze moest opnieuw leren lopen, staan etc en is inmiddels al 8 jaar werkzaam in een Horeca bedrijf waar ze het reuze naar haar zin heeft, maar daar kom ik later nog op terug.
In de tussentijd heb ik gewoon gewerkt, maar op en af. Aantal keer goed pech gehad dat de bedrijven waar ik werkzaam voor was failliet gingen of ik kon het gewoon niet vinden met collega's etc. Ik ben daar zeer gevoelig voor vanwege een psychische stoornis die ik heb en die sinds vorig jaar pas erkend is (eindelijk). Ik ben dus niet iemand die langer dan 2-3 jaar bij een baas blijft hangen, ook al wil ik dat wel, het lukt telkens niet.
Sinds wij wonen waar wij nu wonen is er veel gebeurd. In de afgelopen 4 jaar hebben wij ieder jaar iemand verloren waar wij veel om geven. Zo overleed mijn oom plotseling aan een hartaanval 4 jaar geleden (waar mijn vriendin ook een goede band mee had), 3 jaar geleden mijn nicht van 32 aan een meervoudige hersentumor, 2 jaar geleden haar beste collega en vriendin aan kanker (ook net 38 ofzo) en nu staan wij op het punt om opnieuw iemand te verliezen, namelijk een vriendin van 26 ook aan kanker. Die zal op korte termijn overlijden en is niet meer te redden.
Toen wij hier kwamen wonen vertelde mijn vriendin mij; Ey ga nou eens wat doen, zoek eens wat contact etc. Uiteindelijk kwam ik bij de vereniging terecht waar ik nu bij zit en waar ik het ontzettend naar mijn zin heb. Het zijn echt vrienden geworden en ook mijn vriendin voelt zich daar welkom. Jaarlijks hebben we uitjes of komt ze kijken etc etc. En een tijdje geleden zijn we nog samen naar een bruiloft geweest van iemand uit mijn team.
Nu is het zo dat ik de afgelopen 2 jaar een ziektewetuitkering heb gehad en uiteindelijk ben ik goedgekeurd (niet geheel terecht maar goed). Ik was sinds Augustus dit jaar bezig om te solliciteren. Letterlijk honderden sollicitaties en gesprekken reeds gevoerd. Ik kon niet eerder dan Augustus solliciteren, omdat ik een ziektewetuitkering had en ik moest wachten op het eindoordeel van de arts. Mijn vriendin vertelde mij dat ze erg trots was dat ik het eindelijk inzag en dat ik zo snel reageerde. Ze maakte zich logischerwijs druk om de financiën.
Tevens zijn we al 3 jaar bezig om vader en moeder te worden. Na uitgebreid onderzoek bleek dat wij niet natuurlijk zwanger kunnen worden. De ''fout'' ligt bij mij. Hiervoor zijn we dit jaar een traject ingegaan bij het Erasmus in Rotterdam. Door middel van een ICSI-behandeling kunnen wij alsnog vader en moeder worden.Wel moest mijn vriendin 5 kilo afvallen oftewel erbij sporten. En ze werkt nog eens 40-45 uur per week en ik deed op dat moment niets.
In November zouden wij terug moeten komen bij het ziekenhuis, maar je raad het al. Enkele dagen voor we zouden gaan kwam ze met het nieuws dat ze twijfelt aan onze relatie. Ze zag op tegen de datum van het ziekenhuis en of we het wel allemaal konden rondbreien. Aan de ene kant heeft ze gelijk, omdat ik al een aantal keer een kans heb gehad wat betreft werk etc, maar aan de andere kant denk ik; Een baby dat gaat 9 maanden duren. Geef mij dan ook die tijd, je zag dat ik goed bezig was.
Op haar werk is ze heel goed met haar collega's, zelfs te goed misschien. Ze gaat graag op stap, feestjes en dat soort dingen. Dat is na de dood van haar beste collega meer geworden (die hield daar ook van, maar stierf alleen en was vaak eenzaam, eeuwige vrijgezel en kwam vaak de verkeerde mannen tegen zeg maar). Ik heb haar die vrijheid NOOIT ontnomen, omdat ik wist dat ze dat gemist heeft in haar jeugd, mede door toedoen van haar ouders. Ze zorgde immers altijd voor alles en iedereen.
Nu is de situatie zo dat ik door de bomen het bos niet meer zie. Ze loopt bij een psycholoog voor haarzelf, maar niet voor onze relatie. Ik heb haar verteld dat die psycholoog het waarschijnlijk erger maakt. Waarom? Als jij met een vraag komt; Ik heb altijd voor anderen gezorgd, wat moet ik doen? Dan zegt die psycholoog uiteraard dat je voor jezelf moet kiezen.
Onze relatie is ALTIJD goed geweest. Samen op vakantie, samen lachen en huilen, respect, waardering, goede sex (nog steeds) en zelden tot nooit ruzie. Weleens discussies maar geen ruzie. Tevens drink ik niet, drugs gebruik ik niet en geweld gebruik ik al helemaal niet. Ik ben eigenlijk een lief persoon die ook liefde nodig heeft en zij idem.
Nu is het zo dat ik bij mijn ouders verblijf voor inmiddels 10+ dagen en ik het zelf misschien erger heb gemaakt door haar te appen, vanwege onzekerheid en het ongewisse. Dit heb ik niet gewild, maar als ze in mijn schoenen had gestaan had ze hetzelfde gedaan denk ik. Wel hebben we enkele malen per email contact gehad.
In deze emails geeft ze de volgende punten aan;
Financiën (daar was ik mee bezig en ik heb vrijdag bijvoorbeeld weer een gesprek staan)
Vrijheid (die ze altijd van mij gekregen heeft maar toch heeft ze het gevoel een bepaalde verantwoordelijk richting mij te hebben)
Genegenheid (die gaf ik haar erg veel, zeker toen ik net wegging en dat vond ze ook heel fijn.)
Huishouden (oftewel of ik vaker dingen zelf wil zien, maar het probleem is ik zie het niet en dat stinkt haar terecht. Ook dit is op te lossen lijkt mij bijv met een memo bord ofzo)
Ik denk dat ze zich teveel spiegelt aan haar collega's die vaak jonger zijn en lekker alles los en vast neuken wat er is en lekker zuipen. Ik merk dat ze dat ook wil, maar dat heeft ze altijd tot op zekere hoogte gemogen. Het is voor mij dus een raadsel en het kwam als koude kak op mijn dak waar dit ineens vandaan komt.
1 week voordat ze met dit verhaal kwam hadden we nog wereldse sex en was het hou van je, wil je niet kwijt en we gaan ervoor he in 2018 en ineens PATS BOEM.
Ik ben nu 31 en mijn leven is helemaal vernield. Ik verlies haar, mijn 2 honden en 3 katten en mijn vrienden die ik net had opgebouwd daarzo. Nu ik 100 kilometer verder zit denk ik; Wat nu? Ik heb hier bij mijn ouders helemaal niets en ik wil dat het goed komt, maar wat te doen?
Ik weet dat mijn tante haar vanavond belt en ik spreek haar donderdagavond even. Zaterdag ga ik denk ik wel met de vereniging het uitje doen en een vriend raadde mij aan om haar zondag even lekker mee te nemen naar de schaatsbaan, maar aan de andere kant komt dat misschien opdringerig over, omdat ze aangaf rust te willen. Ik kan niet begrijpen dat je iemand waar je zoveel van houd en dat doet ze, zo ineens kan behandelen.
Ze is van een lieve, open, eerlijke, charmante en zorgzame vrouw INEENS omgeslagen naar iemand die alleen wil zijn, koud is en weinig empathie heeft. Ik begrijp er werkelijk niets van aan een kant.
Nu zul je denken; Ze wil ermee stoppen. Maar er zijn een aantal dingen waaraan ik denk waarvan ik zeg; Ze wil niet stoppen. Ze heeft namelijk de afspraak bij het ziekenhuis VERZET en niet geannuleerd. Verzet naar volgende week al zelfs. Tevens draagt ze onze verlovingsring nog.
Ik weet het niet meer en sorry voor het warrige verhaal.
Maar dan moet je wel een nieuwe start maken, zorgen dat je werk vind, want met een serieuze instelling en een goede basis kun je een sterke relatie opbouwen.
met deze meid weet ik niet of het nog goed komt, als ze eenmaal over rust beginnen is het probleem vaak groter dan je je op dat moment bewust van bent.
Sterkte !
Opgeruimd. Kappen met die stille hints en dat slowchatten.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Ik vind dat nog een understatementquote:Op donderdag 14 december 2017 17:05 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
kanonne TS wat ben jij een vermoeiend mannetje.
I solemnly swear i'm up to no good
TS nog geen stap verder gekomen in 9 topics merk ik, nog steeds hetzelfde riedeltje.
Succes met een nieuwe leven opbouwen bra, denk dat het niet slecht voor je is om dingen alleen te doen, ook al is het onmeunig kut dat je zelf die beslissing niet genomen hebt.
Succes met een nieuwe leven opbouwen bra, denk dat het niet slecht voor je is om dingen alleen te doen, ook al is het onmeunig kut dat je zelf die beslissing niet genomen hebt.
Wat is nou de reden om deze reeks na 9 delen dezelfde shit nog open te houden?quote:
[Info] Opgeruimd. Kappen met die stille hints en dat slowchatten.[/info]
Serieus, kappen met dat hinten naar zelfbeschadiging/zelfmoord, wat beziélt jullie 
.
.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Waarom moet ik m precies sluiten? TS gaat, in tegenstelling tot een aantal users, niet tegen de policy in.quote:
[..]
Wat is nou de reden om deze reeks na 9 delen dezelfde shit nog open te houden?
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Hij is aan het bellen met zijn vriendin toch nu?quote:
Dat ts nu niet meer reageert is wel een beetje een anti-climax..
Maar 2 dagen rust en dan krijg je zo'n iemand als TS alweer aan de telefoon die van jou even verwacht dat jij maar moet gaan beslissen of er gesproken met elkaar gaat worden de volgende dag.
Maar jij als vriendin van TS bent echt supervrij hoor. Maar wat deed je dan als vriendin om 2 uur 's nachts op facebook?
Nou ja hij komt morgen langs om een broek op te halen. Bedankt voor die geweldig mededeling. Geen idee wat je als vriendin van TS er aan hebt met de mededeling dat hij aan het solliciteren is. Hij gaat bij een succesvolle carriere toch na 3 jaar weer de ww in.
Dan kan je beter de staaf van Paul in je laten roeren.
Maar jij als vriendin van TS bent echt supervrij hoor. Maar wat deed je dan als vriendin om 2 uur 's nachts op facebook?
Nou ja hij komt morgen langs om een broek op te halen. Bedankt voor die geweldig mededeling. Geen idee wat je als vriendin van TS er aan hebt met de mededeling dat hij aan het solliciteren is. Hij gaat bij een succesvolle carriere toch na 3 jaar weer de ww in.
Dan kan je beter de staaf van Paul in je laten roeren.
Ik kan me niet voorstellen dat hij al de hele avond met haar aan de telefoon is..quote:
[..]
Hij is aan het bellen met zijn vriendin toch nu?
hij is eindelijk wat afleiding gaan zoeken offline
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
ik vind het een anti climax , hele weekquote:Op donderdag 14 december 2017 21:58 schreef Isabeau het volgende:
leeft die samen met ons naar dit moment toe. En ik snap nu alles ok is dat ff de zak leeg moet maar ff de afloop zou tof zijn!
A command line lets you get intimate with your computer, data and protocols. GUIs are like wearing full body condoms.
Gun die manquote:Op donderdag 14 december 2017 22:06 schreef Joene het volgende:
[..]
ik vind het een anti climax , hele week
leeft die samen met ons naar dit moment toe. En ik snap nu alles ok is dat ff de zak leeg moet maar ff de afloop zou tof zijn!
Vind je nou echt dat je recht hebt op een update?quote:
ik vind het een anti climax , hele week
leeft die samen met ons naar dit moment toe. En ik snap nu alles ok is dat ff de zak leeg moet maar ff de afloop zou tof zijn!
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Vind het gewoon niet kunnen dat ts niet communiceert. Mijn moeder zei dat ook al net, dat ze dat echt niet snapt.quote:Op donderdag 14 december 2017 22:11 schreef Isabeau het volgende:
[..]
Vind je nou echt dat je recht hebt op een update?
nee het zou tof zijnquote:
[..]
Vind je nou echt dat je recht hebt op een update?
A command line lets you get intimate with your computer, data and protocols. GUIs are like wearing full body condoms.
