Diabetes bij je huisdier, ga jij wel of niet spuiten?

Als hij al zo oud is zou ik er niet aan begonnen zijn.
Er is een tijd dat het mooi is geweest.

16,5 jaar oud is toch ook wel zo'n beetje de max?

Ander soort spuitje ja

Ja, maar na 3 maanden was mijn kat dood aan te late ontdekte en uitgezaaide bloedkanker.
Waarschijnlijk acromegalie.

[ Bericht 8% gewijzigd door PandaDrop op 30-11-2017 22:37:20 ]

Ik zou dezelfde beslissing hebben genomen die jij hebt genomen.

Ik heb jouw kat niet gezien BE, dus oordelen is wat lastig.

Gekeken naar de creatwaarden zijn die inderdaad heel erg hoog. En helaas is nierfalen echt een probleem dat je weliswaar kunt afremmen, maar niet meer kunt stoppen. Je moet je daarbij wel afvragen wat de kwaliteit van leven nog is en zal worden. Naar alle waarschijnlijkheid is er al flinke schade aan de nieren gedaan (even uit het blote hoofd zie je vaak pas veel symptomen bij de kat bij 60% nierfunctieverlies...) en als je kat ook duidelijk ziek is (suf, niet meer willen eten, etc.) dan kan ik me voorstellen dat het met 16,5 jaar genoeg is. Want let wel; een kat met zulke ernstige nierfalen is naar alle waarschijnlijkheid continu misselijk en voelt zich allesbehalve fijn. (Een dierenarts heeft het er wel eens over gehad dat hij zich afvroeg waarom mensen chemobehandelingen voor dieren absoluut not done en zielig vonden, maar de praktijken ondertussen wel vol zaten met doodzieke 'nierkatten' aan het infuus...)

(Disclaimer: er zijn ook zeker nierpatiënten waarbij spoelen absoluut kan helpen en een nierdieet, evt met ondersteuning van medicatie toch gewoon een goede kwaliteit van leven kan bieden. Elke patiënt is anders, dus het is ook niet altijd gelijk een reden voor laten inslapen. Je moet echt kijken naar de kat - waarden zeggen niet alles - en de omstandigheden)

Diabetes bij de kat is voor mij niet direct een reden om het dier te (laten) euthanaseren; niet zelden is diabetes namelijk reverseble bij katten. Vaak moet je er wel een paar maanden insuline voor prikken om even een periode te overbruggen, maar een aangepast dieet kan een wereld van verschil maken. (Je zou ook eigenlijk de fructosewaarden moeten bepalen om echt de diagnose diabetes te mogen stellen. Er zijn namelijk veel factoren die de glucosespiegel omhoog kunnen doen schieten. Stress is een grote factor, en katten zijn ontzettend stressgevoelig.)

Dus, om een lang verhaal kort te maken; ik denk dat je beslissing een verstandige was. Heel veel sterkte!

We hebben onze hond 'n paar jaar gespoten. Was te doen, maar kostte wel wat discipline om op vaste tijden te doen. Beestje was 'n jaar of 10 volgens mij toen we begonnen.

Ligt natuurlijk echt aan de situatie, je kunt 't niet zo zwart-wit bekijken. Een goeie overweging maken is 't belangrijkste.

quote:

Op vrijdag 1 december 2017 04:57 schreef Eric_Cantona het volgende:
We hebben onze hond 'n paar jaar gespoten. Was te doen, maar kostte wel wat discipline om op vaste tijden te doen.

discipline is toch niet de enige factor? Tenzij je werkloos thuis zit natuurlijk, maar voor mensen met werk en andere verplichtingen kan het lastig zijn om die vaste tijden te halen

quote:

Op donderdag 30 november 2017 23:08 schreef Brighteyes het volgende:
Tx so far

Ik hoef trws niet alleen maar bijval hoor, maar ik vond de gestelde ‘daar draai ik mijn hand niet voor om’ best bout.

Ik vind het echt een behoorlijke verplichting die je aan gaat en ik vraag me af of je de kat daar daadwerkelijk ook een plezier mee doet.

Maar ik snap dat je het met een jonge kat wellicht nog wel probert hoor, maar dan nog, ik vind het wel een heftig besluit.

Ik denk ook dat je de beste beslissing hebt genomen. Wel/niet spuiten heeft ook met je leefsituatie te maken. Ik woon alleen, ben regelmatig toch wat later thuis en ik wil ook niet de vakantie oppassers ermee opzadelen. Je kat was al wat ouder en als de kat dan ook nog eens constant misselijk is, dat gun je geen mens maar ook geen dier.

Lastige vraag, dit....
Bij een verder gezonde kat is diabetes goed te corrigeren met dieet en regelmatig spuiten. Als er andere ziektebeelden bij komen (zoals bij de kat van BE) is het echt kijken naar kansen en resultaat. In dit geval is het logisch en het meest ‘humane’ om het beestje dit niet aan te doen en afscheid te nemen.

Diabetes is wel mijn grootste angst voor mijn katten. Ik heb een nierpatiëntje nog een redelijk goede anderhalf jaar kunnen geven voordat de medicatie niet meer aansloeg, ze stopte met eten en ik haar heb laten euthanaseren. Maar daar hoef je niet zo streng te zijn in de regelmaat en elke dag een pilletje geven is iets wat ik nog wel kan combineren met werk of kan vragen aan oppassen.
Maar twee maal daags in een streng regime een spuitje geven? De handeling, daar draai ik mijn hand niet voor om. Wel voor de regelmaat. En voor het feit dat ik niemand weet die mijn katten zou kunnen benaderen (ze zijn nogal schuw) én het zou aandurven die injecties te geven. Het is ook nogal een verantwoording die je als buitenstaander op je neemt. En om daarvoor mijn werk- en privéleven helemaal anders in te richten, is ook niet niks.

Als de kat verder gezond is zou ik euthanasie geen optie vinden. Maar kijken of het toch niet te combineren is. En anders op zoek gaan naar een goed nieuw huis voor het beestje, zodat hij of zij in goede gezondheid op een fijne manier oud kan worden.
Maar dat zou echt een ontzettend zware en verdrietige beslissing worden.

quote:

Op vrijdag 1 december 2017 04:57 schreef Eric_Cantona het volgende:
We hebben onze hond 'n paar jaar gespoten. Was te doen, maar kostte wel wat discipline om op vaste tijden te doen. Beestje was 'n jaar of 10 volgens mij toen we begonnen.

Ligt natuurlijk echt aan de situatie, je kunt 't niet zo zwart-wit bekijken. Een goeie overweging maken is 't belangrijkste.

Je zegt ‘we’. Er is dus sprake van gezinsleden/partner? Dan lijkt het me al een stuk makkelijker te regelen. Vakanties blijven lastig, maar de rest van het jaar kun je afwisselen. Ik woon alleen, alles komt op mij neer.

Mijn dierenartsenpraktijk hebben een poos een praktijk kat gehad met diabetes, overgenomen van patient die de zorg te zwaar vond. Qua openingstijden en injectiekunsten goed te doen

quote:

Op donderdag 30 november 2017 23:08 schreef Brighteyes het volgende:
Tx so far

Ik hoef trws niet alleen maar bijval hoor, maar ik vond de gestelde ‘daar draai ik mijn hand niet voor om’ best bout.

Ik vind het echt een behoorlijke verplichting die je aan gaat en ik vraag me af of je de kat daar daadwerkelijk ook een plezier mee doet.

Maar ik snap dat je het met een jonge kat wellicht nog wel probert hoor, maar dan nog, ik vind het wel een heftig besluit.

Ja, naast de verplichting die je zelf aangaat moet je ook alert blijven op hoe het met de patiënt gaat. Katten zijn meesters in het verbergen van pijn en ziekte. Nu is diabetes een aandoening waarbij insuline een soort van wondermiddel is, al geneest het natuurlijk niets. En volgens mij vinden de meeste katten de prikken niet vervelend. Maar er zijn natuurlijk lange termijn complicaties die de kwaliteit van leven flink kunnen doen verminderen.

Ik zou het niet meer doen op die leeftijd. Ook omdat je de kat veel stress aandoet, die snapt echt niet dat het voor zijn eigen bestwil is en als het moeilijk haalbaar is met vaste tijden houdt het op.

Mijn katten zijn 7&8 daar zou ik het iig wel bij proberen, mocht het enkel diabetes zijn en niet in combi met andere ziektes. Als ze het nog maar leuk hebben en het haalbaar is qua tijd en behandeling.

quote:

Op donderdag 30 november 2017 23:08 schreef Brighteyes het volgende:
Ik vind het echt een behoorlijke verplichting die je aan gaat en ik vraag me af of je de kat daar daadwerkelijk ook een plezier mee doet.Maar ik snap dat je het met een jonge kat wellicht nog wel probert hoor, maar dan nog, ik vind het wel een heftig besluit.

En afspuiten geven is geen heftig besluit? Doe je hem daar een plezier mee?

Trouwens ben ik van mening dat je die verplichting aan gaat zodra je zo een beestje in huis neemt.

Zolang de kwaliteit van leven nog gewoon goed is dan regel je dit soort dingen. Imo dan. En nee het was helemaal geen aanval, het was gewoon mijn mening, waarbij ik nota bene nog aangaf dat een ieder die keuze zelf moet maken. Dus jouw reactie was nogal compleet overtrokken.

Dat snap ik ook best wel als je net je vriendje in hebt laten slapen, maar dan nog was die reactie van jou overdreven.

Sterkte ermee nogmaals.

Het is ook een beste opgave. Met regelmaat iets af moeten zeggen omdat ik thuis moest zijn voor een spuitje te geven.

Vaak zat opmerkingen gehoord als: "spuit dat beest toch af man; je gaat je kat toch geen spuitjes insuline geven idioot ".

Als je dan vervolgens begint over wat als hun hond suiker zou hebben, of hun kind, ja dat is dan ineens allemaal heel anders.

Nee dat is niet anders. Spuit je kind af vuile klootzak of hou je bek met je oordelen. Domme zak.

Ja dan is het wel snel klaar met die opmerkingen.

En sommigen hebben er oprecht respect voor, ookal geven ze aan er zelf nooit aan te zullen beginnen.

quote:

Op vrijdag 1 december 2017 11:15 schreef Brighteyes het volgende:
Nou dat, ik heb ook zeker respect voor de mensen die er wel aan beginnen.

De vergelijking met een kind gaat voor mij niet op. Een huisdier is voor mij niet hetzelfde als een kind, zal ook nooit zo zijn. Maar goed, dat is weer een hele andere discussie.

Mijn kat kreeg ook last van nierfalen. En moest regelmatig aan het infuus. En een nacht blijven. Leefde dan weer op enz. We hadden langer door kunnen gaan. Maar ook de keuze moeten maken voor inslapen. En inderdaad een huisdier is zeker geen kind.

quote:

Op vrijdag 1 december 2017 11:15 schreef Brighteyes het volgende:
Nou dat, ik heb ook zeker respect voor de mensen die er wel aan beginnen.

De vergelijking met een kind gaat voor mij niet op. Een huisdier is voor mij niet hetzelfde als een kind, zal ook nooit zo zijn. Maar goed, dat is weer een hele andere discussie.

Nouja ook met een hond vonden de meeste mensen dat een ander verhaal dan met een kat.
Onder de streep is het maar een beest, maar dat beest, of dat nou een hond of kat is, is wel gewoon onderdeel van je gezin. Dus hond of kat zou in iemands oordeel niet uit moeten maken, maar dat doet het uit mijn ervaring dus kennelijk wel. Geen idee waarom. Misschien omdat honden meer als echte gezinsleden gezien worden?

OT: we hebben nu een maand of 2 een puppy in huis en mocht die het ooit krijgen en mocht de kwaliteit van leven nog goed genoeg zijn dan gaan we gewoon weer spuiten. Wij hebben geen kinderen en werken allebei onregelmatig, waardoor er altijd wel een mouw aan te passen is

quote:

Op donderdag 30 november 2017 23:08 schreef Brighteyes het volgende:
Tx so far

Ik hoef trws niet alleen maar bijval hoor, maar ik vond de gestelde ‘daar draai ik mijn hand niet voor om’ best bout.

Ik vind het echt een behoorlijke verplichting die je aan gaat en ik vraag me af of je de kat daar daadwerkelijk ook een plezier mee doet.

Maar ik snap dat je het met een jonge kat wellicht nog wel probert hoor, maar dan nog, ik vind het wel een heftig besluit.

Ik snap dat je meer wil met dit topic dan het enkel over je eigen situatie hebben, maar het is soms best fijn als je zelf net zo'n heftige beslissing hebt moeten nemen om toch bevestigd te krijgen dat het waarschijnlijk de beste beslissing is geweest . (Ten minste, ik vind dat zelf best fijn, laat ik het zo zeggen )

Over insulineprikken; de meeste dieren geven er echt helemaal niks om. De naalden zijn superdun en de insuline lijkt totaal niet te irriteren. Dus daar hoef je het imho niet voor te laten. De eigenaren zijn vaak banger voor de naald dan het dier . En met een z.g.n. Vetpen is het helemaal een eitje qua dosering. Maar het regelmatig kunnen prikken is soms wel een logistiek probleem. Anderzijds; er zijn oppasbedrijfjes a la Pawshake die kunnen langskomen op tijden dat je zelf niet zo kunnen. Kost wel geld natuurlijk, maar als je buren allemaal niet kunnen/willen, dan is dat wel een optie. Zeker voor een verder gezonde kat, waarbij diabetes goed onder controle te krijgen is in veel gevallen, en zelfs teruggedrongen kan worden. (Ik laat superschuwe polderkatten enzo even buiten beschouwing.) . En hoewel een kat van 8 jaar of ouder al vaak senior wordt genoemd; deze dieren kunnen best nog een jaar of 10 (!!) mee als het een beetje meezit.

Ik heb zelf helaas iemand gekend die de moeite niet heeft genomen om een ander huisje te zoeken (er waren al mensen bezig met rondvragen, ook naar de mogelijkheden tot genezing) voor een jonge en verder gezonde kat. Die is bijna linea recta geëuthanaseerd. Dat vond ik wel heel wrang. En natuurlijk, er zijn grenzen voor hoever je wil/moet gaan (je kunt het een dier ook vaak niet zo goed uitleggen), maar diabetes is goed behandelbaar en met zeker een grote kans op een goede kwaliteit van leven.

Mijn poes van een jaar of 10/11 heeft het ook sinds een paar maanden en ik geef haar nu trouw 2 spuitjes per dag. Ondanks mijn drukke baan en baby van een half jaar oud geen moment aan getwijfeld eigenlijk.

Het levert wel wat ongemak op maar dat hoor er gewoon bij als je er voor voor een huisdier kiest vind ik.