Ik snap Anoslaafd heel goed.
Ik heb ook vanaf heel jong een fantasie cq droomwens die in de loop der jaren wat is gegroeid in wens en droom maar vanuit de basis nog steeds gelijk is.
Nu is het niet belangrijk wat dat dan is edoch ik heb het altijd geprobeerd met vriendinnetjes te delen en later met mijn vrouw, dat is nooit echt gelukt, ze wisten van mijn fantasie maar konden of wilde er niets mee doen.
Na mijn scheiding ben ik enkele jaren geleden hertrouwd met een vrouw die daar volledig in mee wilde gaan, ook zei had al heel lang een fantasie die precies aansluit bij die van mij.
Na wat probeersels hebben we inmiddels onze beide fantasie in leven gebracht en we genieten er heel veel en heel vaak van.
Moraal van mijn verhaal;
Als je een hele sterke wens, fantasie, droomwens of fetisj hebt kun je er in vast blijven zitten maar je kan in je keuze voor je partner daar een punt van maken en alleen als je een partner vindt die in jouw geval het heerlijk vindt om aan zijn voeten gelikt te worden ga je echt gelukkig worden.
en dan kies je dus heel bewust en wel overwogen voor hem/haar.
Mijn moeder zei altijd na het huwelijk ga je naar elkaar toegroeien en elkaar echt waarderen, maar bij een fetisj is dat heel moeilijk en wellicht onmogelijk