Ten eerste nog van harte met A..quote:Op maandag 30 oktober 2017 17:26 schreef DevilsAndDust het volgende:
I heeft besloten om de dag nadat zijn zusje geboren is te beginnen met zijn ochtendplas op het potje te doen. Hij pakte het potje er gewoon bij, ging zitten en plaste.. We waren er eerder helemaal niet mee bezig - het leek me verspilde moeite omdat je zo vaak hoort dat het met de hectiek van een nieuw gezinslid toch vaak weer even slechter gaat. Maar drie dagen op rij nu dus al.
.
En ben jaloers op mn duutser, die het weg nog gewoon slaapt...quote:Op maandag 30 oktober 2017 06:47 schreef Jagärtrut het volgende:
Ik haat de wintertijd. 5.45 is wel heel vroeg.
Gefeliciteerd!quote:Op maandag 30 oktober 2017 22:12 schreef exode het volgende:
Pis tsunamieee wat een geweldig woord! Hier dus ook regelmatig. B is overdag zindelijk en plast ook veel maar 's nachts, echt waar haalt ie het vandaan?
En die B, nou ik mag het ook wel ff hier in de groep gooien toch? Die wordt grote broer!gisteren 2 dikke vette strepen geplast door mijn lieftallige vrouw.
Was dat hier ook maar het geval. Momenteel stel ik compromissen als ik wat gedaan wil hebben, anders is alles 1 groot drama. Ik heb er momenteel geen puf voor om er op een verantwoorde manier mee om te gaan. Haar kammen? Snoepje. Aankleden? Snoepje. Het moet maar even zo.quote:Op dinsdag 31 oktober 2017 09:18 schreef Franny_G het volgende:
Hier ook een paar lange dagen achter de rug, met soms een nogal humeurige en vermoeide peuter. Wat wel nieuw is, is dat ze tegenwoodig om herkansingen vraagt. Dus dan zeg ik, zoals vanmorgen:
I, de ipad gaat nu uit, en je mag je schoenen aan gaan doen.
Dan krijg ik eerst de standaardreactie: NEEEEEEEHEEEEEEE *langgerekte huil*
En dan zeg ik: ja, moet toch echt.
En dan vraagt zij: wil je het nog een keertje zeggen?
I, wil je de ipad uitdoen, en je schoenen aan gaan doen?
Ja mama.
.
Als dit gebeurt als je kind bijna kleuter is, dan is er dus hoop.
Dat klinkt ook zwaar!quote:Op dinsdag 31 oktober 2017 09:51 schreef Jagärtrut het volgende:
Stiekem wel fijn om te lezen dat het niet alleen hier zo gaat. De duutser is al verhuisd, dus ik ben doordeweeks alleen met T. In combinatie met extreem vroeg wakker zijn, peuter buien, zwanger zijn en binnenkort m'n proefschrift verdedigen best zwaar..
Nee, niet echt mogelijk helaas. Komt wel goed.quote:Op dinsdag 31 oktober 2017 09:56 schreef Sunshine1982 het volgende:
[..]
Dat klinkt ook zwaar!
Ja weet je, moeders die zeggen dat ze een droomkind hebben en dat alles perfect verloopt geloof ik gewoon niet. Elk kind heeft weleens een woedeuitbarsting en doet (af en toe) niet wat je wilt. Normaal kan ik het wel hendelen, maar nu met weinig slaap bijzonder slecht.
Kan je niet eventjes je peuter bij familie/vrienden laten zodat je even bij kan tanken?
Jep zit ook anderhalf jaar tussen. Gelukkig heeft Teun iets minder de eet staking van Jan over genomen maar die zitten met z'n tweeën naast elkaar LUST IK NIETquote:Op dinsdag 31 oktober 2017 19:49 schreef Razztwizzle het volgende:
Dit topicde herkenbaarheid
.
Sinds Annie in een gewoon bed slaapt is ze ook om 6:45 eruit. Ze sliep altijd tot 9:00. Dit doet wel een beetje pijn.
Goitske, tussen die van jou zit ook 1,5 jaar toch? Herken jij het volgende?
Ik werd er vanavond echt simpel van dat Tas al het peutergedrag van Annie rechtstreeks kopieert...
Annie: “IK WIl GEEN RODE KOOL!!”
*spuugt nog eens even op haar eten en smijt met vork*
Tas: “NIE KOOL! NIE! BAH!”
*doet ook poging tot spugen en smijt met lepel*
En dan kortsluit mijn innerlijke JoFrostSuperNanny een beetje hoor. Moet ik dan Tas naast Annie in de gang zetten? Kunnen ze lekker samen de boel afbreken
.
Hoezo?quote:Op dinsdag 31 oktober 2017 19:59 schreef watmoetikkiezen het volgende:
Maar daar lieten we t gewoon gaan en hield t vanzelf op. Met eten is dat lastiger..
ik heb de hut gewoon vol visite, Teun gaat naar de wc komt in z'n blote kont de kamer in (liefst totaal uitgekleed) en roept BILLEN DANS BILLEN DANS!quote:Op dinsdag 31 oktober 2017 21:20 schreef Mineola het volgende:
Oh Razz, hier drie jaar verschil maar dat nadoen herken ik ook! De ene keer heel grappig inderdaad maar de andere keer aaargh. Vooral met eten trek ik dat slecht.
Op het moment word ik nogal simpel van de hele dag (elkaar na-apend) keihard PIEMEL roepenen die kleine doet het dus ook naar voorbijgangers: ‘hallo piemel!’ :’
![]()
Maar dit houdt zeker niet meer op he, met twee jongens?
Ik laat ze wel verplicht aan tafel zitten tot ze klaar zijn.quote:Op dinsdag 31 oktober 2017 21:40 schreef Burdie het volgende:
[..]
Hoezo?'t Is hier heel simpel, eten is graag of niet. Nou dan eet je niet, ook prima
.
Edit: precies wat Goitske hierboven ook net post dus.
De afgelopen tijd ben ik erg goed geworden in emoties laten waar ze zijn; bij het kind. Het is zijn driftbui, ik ben daarin geen partij dus hoef me er ook niet door te laten opfokken. Natuurlijk probeer ik wel Kuiken te helpen om zijn emoties te kanaliseren, maar ik ga er niet langer in mee.
Ga het morgen eens testenquote:
is heel leuk! Echt een aanraderquote:Op dinsdag 31 oktober 2017 21:46 schreef Selvaria het volgende:
N. heeft net voor het eerst op de wc geplast () en rende daarna naakt door de woonkamer terwijl ze riep: "ik ben een naaktloper!
". Ik deed het haast in mijn broek, maar dat moeten we er ook maar even uitslaan voor er weer bezoek komt.
Verder stop ik nog even LALALALALA mijn vingers in mijn oren wat betreft jullie verhalen over twee kinderen kort op elkaar.
is zonder majo of legging (en luier) in huis een optie?quote:Op maandag 30 oktober 2017 12:50 schreef Vieve6 het volgende:
Hier baby en peuter gister allebei rond kwart over 6 wakker (nieuwe tijd), dus heel erg prima.
Peuter was vandaag jammer genoeg om 5.15 uur wakker...& daardoor vanochtend al veel drama omdat ze denk ik toch alweer moe was. Ik heb 3 verhalen van Balotje gelezen (op zo monotoon mogelijke toon :p) en toen is ze toch in slaap gevallen.
Verder wilde ze de hele ochtend graag abrikoosjes, dus die net maar even gaan halen.
Hier gaat drinken ook niet zo super. Ze heeft tot nu toe ongeveer een halve rietjesbeker leeg. Dadelijk bij de lunch zal ze ook wel wat drinken, maar het zijn meestal geen grote hoeveelheden. Misschien toch vaker in een open beker aanbieden want dat vindt ze ook leuk. Alleen is af en toe nog een beetje een geknoei..
Herkent iemand dit: L. geeft steeds aan dat ze moet plassen en doet dan haar maillot alvast naar beneden. Als we dan naar het potje gaan wil ze er niet op of gaat ze heel snel even zitten en zegt klaaaar. Het is wel een keer gelukt op het potje te plassen, maar dat was denk ik meer een toevalstreffer. Misschien vindt ze het wel interessant, maar is ze er nog niet helemaal aan toe.
Nee, het is eigenlijk een eer dat ze zo doet waar jij bij bent. Blijkbaar slikt ze de hele dag veel in, buigt mee met wat er gevraagd wordt, etc. Zodra ze jou ziet, durft ze zich te uiten en voor zichzelf op te komen. Jij bent veilig en voorspelbaar.quote:Op dinsdag 31 oktober 2017 22:01 schreef Razztwizzle het volgende:
Dat, plus de opmerking dat ze 'de hele dag echt superlief waren tot mama thuis kwam' maakt dat ik me wel eens afvraag of het hele peuterdramagebeuren eigenlijk aan mij ligt, in plaats van mijn kind.
Mijn gastouder zegt ook de kinderen zijn de hele dag rustig maar zodra er een papa of mama binnen komt beginnen ze te klieren. Doen ze allemaal en ligt niet aan de ouders. Maakt namelijk niet uit wie er binnen komtquote:Op dinsdag 31 oktober 2017 22:01 schreef Razztwizzle het volgende:
Jullie zijn allemaal geweldig. Naaktlopers en piemels included
.
Als ik dit topic niet had dan zou ik denken dat mijn kind de raarste peuter van allemaal is.
De eetfrustratie komt vooral door de oma's trouwens. Staat lieve beppe de halve middag te zwoegen op rode kool met appeltjes (wat ik niet had gevraagd, echt niet, deed ze vrijwillig). En dan Annie.. Met haar "IK VIND RODE KOOL ECHT SUPERVIES BAH BLEH BLUUHH" en het wegschuiven. Dan voel ik me toch verplicht om haar wat te laten proeven, wat niet lukt, echt niet, ook niet als er dan geen toetje komt. Boeit haar echt niet, 'Ik hoef het niet hoor mama. Jij mag mijn toetje wel.'. En beppe zit daar te kijken en denkt er het hare van..
Dat, plus de opmerking dat ze 'de hele dag echt superlief waren tot mama thuis kwam' maakt dat ik me wel eens afvraag of het hele peuterdramagebeuren eigenlijk aan mij ligt, in plaats van mijn kind.
En als je hem zelf in de winkel een sausje laat uitzoeken voor bij de kip? Werkt hier wel ok. Ze mag zelf de saus op haar bord spuiten wat op zichzelf al ongelooflijk machtig isquote:Op woensdag 1 november 2017 14:28 schreef Adrian4 het volgende:
Ik vind het eigenlijk nog steeds heel gek dat ik hier in dit topic mag posten...![]()
Maar wat een herkenbaarheid!
Ik wil echt geen drama aan tafel en als hij niet eet, dan eet ie niet. Prima. Hij maakt er alleen altijd zelf zo'n drama van. Niets is goed. Kip op z'n bord is niet goed. Kip van papa op zijn bord is niet goed. Geen kip op z'n bord is ook niet goed.
Heel veel drama.
Meestal moeten we hem dan wat in z'n sop gaar laten koken en dan gaat ie opeens eten. Maar ik vind het zo vermoeiend. Zeker als ik na een werkdag nog moeite doe om een verantwoorde maaltijd op tafel te zetten.
Hier ook hoor! Meneer tolereert bijna niks op zijn bord. En iets wat in de keuken of op weg naar huis nog mmmm lekker is, kan aan tafel schreeuwend op de grond gegooid worden (we halen het op tijd weg en dan zegt hij ook echt “ik wil die, ik wil die gooien!”)quote:Op woensdag 1 november 2017 15:31 schreef Adrian4 het volgende:
Ik denk dat je wel gelijk hebt dat ik hem er meer bij moet / kan betrekken inderdaad. Ik kan hem bijvoorbeeld zelf laten kiezen welk stukje kip er uit de pan op zijn bord moet belanden bedenk ik me nu. Ik heb alleen het gevoel dat het vooral om het drama gaat (want honger / moe / ellendigheid na een hele dag lief zijn) en dat er in mijn voorbeeld dan de kip moet ontgelden, maar voor het zelfde geld is het de courgette of de spaghetti.
N. doet dat wel eens als we op straat lopen en ik dan zeg dat we X kant opgaan, dan loopt ze straal de andere kant op, zonder op of om te kijken. Dan maak ik er maar een grapje van, ren achter haar aan 'ik ga je pakken!!!' en dan til ik haar op. Dus ja, niet te serieus over doen ofzo... Maar dat werkt in andere situaties weer helemaal niet.quote:Op donderdag 2 november 2017 09:12 schreef Jagärtrut het volgende:
Wiij hebben ook van die fases met eenkennigheid gehad. Duurde meestal een week ofzo, en dan was het weer weg. Wel heel vervelend, trouwens.
Qua tweetaligheid is dat echt iets waar ik me zorgen over kan maken. T krijgt 2.5 taal mee (Nederlands en Duits, en de duutser en ik spreken samen Engels). Op het kdv hoort hij Duits, maar zeker thuis op het moment veel Nederlands. Hij past niet per persoon aan welke taal hij spreekt, maar spreekt bepaalde woorden in een taal. Alhoewel hij langzamerhand ook sommige woorden in beide talen zegt. 'op' 'Alle!!!'. Komt vast goed, hoop ik maar.
Wat doen jullie als je peuters je bewust negeren? T kan dat heel goed, zeker als het om opruimen gaat. Het is het gedrag dat op nummer 1 staat voor mij qua bloed onder m'n nagels vandaan halen, en ik kan er maar moeilijk constructief mee omgaan. Vanochtend resulteerde dat in het feit dat ik heel hard tegen hem geschreeuwd heb dat we nu moeten opruimen, en hij vervolgens z'n houten dieren door de kamer gooide. Van beide kanten niet echt fijn. Ik weet alleen echt niet hoe ik door het negeren heen moet komen.
Ik ga het eens proberen. Ik merk dat ik op deze momenten heel snel m'n controle verlies, en hijj dan nog dwarser wordt. Ik denk dat als ik m'n temperament in bedwang heb het wellicht beter loopt, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan soms.quote:Op donderdag 2 november 2017 09:39 schreef Franny_G het volgende:
Ja, lastig, jagar. Ik heb in dat kader laatst ook eens geprobeerd I te dwingen mij aan te kijken, Bah, dat voelt ook niet goed zeg. Wat doet hij verder, als hij je negeert? Gaat hij dan verder met spelen? Dan zou je hem ook kunnen onderbreken daarin. Maar wat hier meestal eigenlijk het beste werkt is haar bij me op schoot nemen, en om in plaats van boos te reageren, nog eens op een aardige toon te vragen of ze datgene wil doen waar ik om vraag met wat uitleg erbij. Of tot drie tellen. "Ik tel tot drie en dan ga je opruimen." Klinkt heel simpel, maar toch vaak effectief.
Ik herken mezelf wel een beetje in jou wat dit betreft. Ik kan heel geduldig zijn met Nora, maar als ze dan dwars blijft doen, kan dat zo omslaan in heel erg gefrustreerd. En daar zit dan niets tussen. En ja, dat werkt alleen maar averechts. Dat is ook zeker iets waar ik aan moet werken.quote:Op donderdag 2 november 2017 09:53 schreef Jagärtrut het volgende:
[..]
Ik ga het eens proberen. Ik merk dat ik op deze momenten heel snel m'n controle verlies, en hijj dan nog dwarser wordt. Ik denk dat als ik m'n temperament in bedwang heb het wellicht beter loopt, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan soms.
Oh, ik vind dat opruimen er bij hoort. Wij hebben de regel dat voordat we met het ene speelgoed spelen het andere opgeruimd moet zijn. Anders komt hij niet meer aan spelen toe. En we ruimen samen op, en hij moet helpen.quote:Op donderdag 2 november 2017 10:14 schreef Burdie het volgende:
Gefeliciteerd Sillie!
Jagar, ik vraag dan of zijn oren stuk zijn en bij geen reactie pak ik de telefoon en ga ik (fictief uiteraard) de huisarts bellen om een afspraak te maken voor een kind met kapotte oren. Dat heb ik twee keer gedaan en sindsdien is het negeren niet meer in die mate voorgekomen. Soms moet ik hem nog wel even vragen of zijn oren stuk zijn/of hij mij heeft gehoord, een helpen herinneren dat een reactie geven wel zo fijn is.
Overigens "moet" Kuiken bij ons niet helpen opruimen, dus hij heeft geen reden om mij te negeren ("als ik de opdracht negeer, gaat het weg"). Het opruimen is mijn behoefte, niet de zijne.
Nou, ik maak daar dus geen grapje van, dat zou de impact wegnemen. Ik vind het namelijk niet grappig als ik word genegeerd, dus ga daar ook niet mee om als iets wat grappig is.quote:Op donderdag 2 november 2017 10:31 schreef Jagärtrut het volgende:
[..]
Oh, ik vind dat opruimen er bij hoort. Wij hebben de regel dat voordat we met het ene speelgoed spelen het andere opgeruimd moet zijn. Anders komt hij niet meer aan spelen toe. En we ruimen samen op, en hij moet helpen.
Een grapje om hem uit de situatie te halen zou kunnen helpen. Ik denk ook niet dat hij me altijd bewust negeert. Soms wel, soms is hij gewoon al met wat anders bezig en daar druk mee.
Thanks!quote:Op donderdag 2 november 2017 10:44 schreef Burdie het volgende:
[..]
Nou, ik maak daar dus geen grapje van, dat zou de impact wegnemen. Ik vind het namelijk niet grappig als ik word genegeerd, dus ga daar ook niet mee om als iets wat grappig is.
Als het zo belangrijk is om het één op te ruimen voor het ander gepakt wordt, is het dan niet een idee om ervoor te zorgen dat er daadwerkelijk niet iets anders gepakt (kan) worden voor het eerste is opgeruimd?
Ik zag je trouwens in Z&G, dat had ik even gemist! Gefeliciteerd!
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |