OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Sorry? Op vierjarige leeftijd en net begonnen op school zou van je af bijten serieus kunnen helpen, lijkt me.quote:Op maandag 16 oktober 2017 23:07 schreef kwakz0r het volgende:
Don’t feed the troll mensen.
Verder veel herkenbare verhalen. Goed om te lezen en dingen om over na te denken.
Zal geen juf kunnen zeggen, maar wellicht zien anderen dat anders.
Ik herken veel van je dochter in mijn zoon, inmiddels 5,5. Het welbespraakte in combinatie met een enorme drang naar autonomie, vrijheid en zelf bepalen (en dan ook nog eens een shitload aan energiequote:Op maandag 16 oktober 2017 20:45 schreef Franny_G het volgende:
Ja, die grenzen he. I heeft sinds vorige week ook iets nieuws, ze roept af en toe als wij iets van haar verlangen (niet aan het armpje van haar broer trekken bijvoorbeeld): "Ik mag doen wat ík wil" en het lastige daaraan is, dat je al snel in een soort machtsstrijd zit. Nee, je mag niet altijd doen wat jij wil, je moet naar papa en mama luisteren.
Terwijl ik niet op zo'n autoritaire manier wil communiceren. Het lijkt wel alsof je daar toch gewoon niet aan ontkomt. Of wel?
) . Ik probeer me er maar bij neer te leggen dat er geen quick fix is en dat iedere stap eentje is in de vorming. Dat lukt steeds beter omdat ik de laatste tijd echt merk dat wat ik er de laatste jaren ingestopt hebt, begint te landen.(waarover later meer 
) Mijn kind is ook absoluut niet voor rede vatbaar als hij boos. Hysterische driftbuien zijn er nog steeds regelmatig, helaas. Dus praat ik daarbuiten met hem en dan kan hij echt goed reflecteren. Na afloop van een ruzie, maar ook in het algemeen hebben we gesprekken over de baas zijn, verantwoordelijkheid nemen, rekening houden met elkaar, etc. Niet alleen binnen ons gezin maar ik bespreek ook de samenleving in het algemeen en hoe we als mensen met elkaar omgaan. Het is het type kind dat voortdurend om zijn of haar gedrag wordt aangesproken dus probeer op rustige momenten de focus van hem af te halen en zaken meer algemeen te bespreken. En veel belonen voor momenten waarop hij eieren voor zijn geld koos, toegaf of ontspannen reageerde.
Ik herken ook het expres dingen zeggen waarvan ze weet dat het je kwetst. Mijn theorie is dat het iets te maken heeft met schaamte en controle. Uit opwinding iets doen of zeggen wat niet ok was en dan natuurlijk NIET toegeven dat dat zo was en daarom er keihard nog 10 keer overheen gaan met iets stouters. Om het zelf in de hand te hebben ofzo. Ik weet niet of ik dat duidelijk uitleg. Ik probeer dan een uitweg te bieden: 'ik doe eben net alsof ik dat niet gehoord heb en dan kun je even opnieuw beginnen'. Dat wil nog wel eens helpen. Door juist niet op iedere slak zout te leggen, kan ik het doorbreken, en ze weten heus dondersgoed waar het misging.
Ik moet ook vaak autoritairder communiceren dan ik zou willen. Anders dan ik zelf opgevoed ben (ik was wel temperamentvol als kind maar ook enorm gefocust op gezelligheid en een goede band, en ik vind het moeilijk dat mijn kind dat echt ondergeschikt vindt aan zijn autonomie). Maar ook anders dan hier in OUD bijvoorbeeld 'gepredikt' wordt en dat maakte me best onzeker. Maar het werkt gewoon niet, onduidelijkheid=onzekerheid=strijd. Dus dan maar op een manier waarmee we wel uit de voeten kunnen.
En cliché, cliché, het wordt echt beter. Met de leeftijd maar zeker ook met school, de cognitieve uitdaging en de omgang met andere kinderen en juf. De laatste tijd kan mijn zoon opeens dingen zeggen als 'goed, omdat jij het zegt', 'ok, als jij dat wil' of 'daar heb je gelijk in mama'
Hij wil vaker spontaan knuffelen en ook onze band herstellen door een knuffel na een akkefietje. Hij geeft me ook regelmatig aan dat ik hard praat als ik boos ben en dat dat niet fijn is, wat weer ruimte geeft om te kijken naar onze rollen in een conflict en het zo op te lossen zonder dat het een machtsstrijd wordt.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Honkbalknuppel mee geven.quote:
Kleutertje gaat drie weken naar school nu. En helaas, vandaag beetje drama want hij wordt gepest door ander jongetje dat anderhalf jaar ouder is (groep 1/2 samen). En ook geslagen. Juf greep wel in, maar emotioneel kan hij het nog niet goed aan.
Hij is wel groot voor zijn leeftijd. Ik wil hem adviseren de volgende keer dat het jongetje hem pest, zo hard mogelijk terug te slaan. Liefst met een schep of een stoel. Vrouwlief is echter pacifiste. Wat vinden jullie?
Mijn vriend zegt precies hetzelfde. Als ze later gepest wordt mag ze van mij een tik uitdelen.quote:Op dinsdag 17 oktober 2017 01:47 schreef BrrrKoud het volgende:
[..]
Sorry? Op vierjarige leeftijd en net begonnen op school zou van je af bijten serieus kunnen helpen, lijkt me.
Zal geen juf kunnen zeggen, maar wellicht zien anderen dat anders.
Ik weet niet of dit de juiste oplossing is, omdat jouw kind dan vaak de boeman is.
Sterkte met de situatie, kids kunnen erg gemeen zijn onder elkaar, ook al op die leeftijd.
Ik denk dat met één goede klap in het begin, een hoop problemen vermeden kunnen worden. Maar hij heeft geleerd dat slaan niet mag, en slaat niet terug.quote:
[..]
Mijn vriend zegt precies hetzelfde. Als ze later gepest wordt mag ze van mij een tik uitdelen.
Ik weet niet of dit de juiste oplossing is, omdat jouw kind dan vaak de boeman is.
Sterkte met de situatie, kids kunnen erg gemeen zijn onder elkaar, ook al op die leeftijd.
Maar hij is natuurlijk net vier jaar, en is emotioneel nog niet zo ver. En boeman, ach een pestkop die een klap krijgt is niet zo erg dacht ik. Juf zit er bovenop, dat helpt in ieder geval.
Franny en Razz, ik herken veel, maar dan in V. Al is hij rustig en niet zo extravert, de buien zijn explosief. Wat ik sinds kort ontdekt heb is dat het woord 'nee' of iig het verbod een ontzettende trigger is om ineens te exploderen. Als ik het aan mezelf relateer kan ik daar wel inkomen, want ik heb het dan al helemaal in mijn hoofd (naar mijn idee) goed uitgedacht en dan zit iemand anders dat door autoriteit ineens te verstieren.
Wat helpt is zo min mogelijk nee te zeggen, maar in te gaan op oplossingen, dus te redeneren 'dat (specifieke punt benoemen) vind ik eigenlijk niet zo goed, hoe zou je dat kunnen vermijden/oplossen/veranderen? '. Ik leer hem nu ook aan om in oplossingen te denken en niet in problemen (dit is misschien meer iets voor later, lijkt me nu wat hoog gegrepen).
Dit gaat overigens niet op voor slaan etc, maar echt het uitvoeren van plannen en sturen in de communicatie als Frans iets doet wat V niet wil en zijn plan dus zit te doorkruizen/dwarsbomen.
Wat helpt is zo min mogelijk nee te zeggen, maar in te gaan op oplossingen, dus te redeneren 'dat (specifieke punt benoemen) vind ik eigenlijk niet zo goed, hoe zou je dat kunnen vermijden/oplossen/veranderen? '. Ik leer hem nu ook aan om in oplossingen te denken en niet in problemen (dit is misschien meer iets voor later, lijkt me nu wat hoog gegrepen).
Dit gaat overigens niet op voor slaan etc, maar echt het uitvoeren van plannen en sturen in de communicatie als Frans iets doet wat V niet wil en zijn plan dus zit te doorkruizen/dwarsbomen.
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
Nou zeg, je beschrijft echt precies wat ik bij I zie gebeuren. Dan zie je dat ze zichzelf helemaal vastdraait eigenlijk en daar zelf ook ongelukkig bij is, maar zichzelf gewoon niet kan helpen, niet uit die negatieve spiraal komt. Ze roept dan die dingen, maar met een verstikte stem, omdat ze er heel verdrietig om is.quote:
Ik herken ook het expres dingen zeggen waarvan ze weet dat het je kwetst. Mijn theorie is dat het iets te maken heeft met schaamte en controle. Uit opwinding iets doen of zeggen wat niet ok was en dan natuurlijk NIET toegeven dat dat zo was en daarom er keihard nog 10 keer overheen gaan met iets stouters. Om het zelf in de hand te hebben ofzo. Ik weet niet of ik dat duidelijk uitleg.
Dank voor je reactie, ik vind echt veel herkenning in je verhaal. Ik herken ook best veel van mezelf in I, dat is aan de ene kant fijn, want ik snap haar best goed, aan de andere kant is het daarom ook lastig omdat je steeds spiegelt aan elkaar. Die vrijheidsdrang/autonoom willen zijn, het kritische, het verbale. Al werd dit bij mij als kind enorm de kop ingedrukt.quote:Ik probeer dan een uitweg te bieden: 'ik doe eben net alsof ik dat niet gehoord heb en dan kun je even opnieuw beginnen'. Dat wil nog wel eens helpen. Door juist niet op iedere slak zout te leggen, kan ik het doorbreken, en ze weten heus dondersgoed waar het misging.
Ik moet ook vaak autoritairder communiceren dan ik zou willen. Anders dan ik zelf opgevoed ben (ik was wel temperamentvol als kind maar ook enorm gefocust op gezelligheid en een goede band, en ik vind het moeilijk dat mijn kind dat echt ondergeschikt vindt aan zijn autonomie). Maar ook anders dan hier in OUD bijvoorbeeld 'gepredikt' wordt en dat maakte me best onzeker. Maar het werkt gewoon niet, onduidelijkheid=onzekerheid=strijd. Dus dan maar op een manier waarmee we wel uit de voeten kunnen.
En cliché, cliché, het wordt echt beter. Met de leeftijd maar zeker ook met school, de cognitieve uitdaging en de omgang met andere kinderen en juf. De laatste tijd kan mijn zoon opeens dingen zeggen als 'goed, omdat jij het zegt', 'ok, als jij dat wil' of 'daar heb je gelijk in mama'
Ik vind het ook fijn dat ik met de twee vaste leidsters van het kdv goed kan praten over haar gedrag. Zij zien dit ook allebei bij haar, maar kunnen gelukkig goed met haar omgaan. De laatste tijd waren die twee echter om en om op vakantie en waren er invallers en dan merk je meteen dat I dat slecht trekt. Ze neemt sommige invalsters niet 'serieus' als die losser met de regels omgaan, luistert niet naar ze, maar raakt vervolgens wel met zichzelf in de knoop want die duidelijkheid, zoals jij ook schrijft, weten waar je aan toe bent, is zo belangrijk.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Brr, slaan in het algemeen heb ik altijd af gehouden, maar heb wel gesproken over dat hij van mij terug mag doen wat de ander ook bij hem doet. Nooit als eerst, maar om elk duwtje naar de juf te rennen vind ik ook geen tactiek om groot mee te worden.
Hij weet wel dat de juf dan boos op hem kan worden en dat hij dat dan ook moet accepteren.
Dit zou ik niet in de eerste weken al zo uiten overigens. Er kan nog zo veel gebeuren. Laat hrm eerst even wennen aan de situatie alvorens voor te stellen er met een gestrekt been in te gaan.
[ Bericht 22% gewijzigd door AwayTL op 17-10-2017 11:20:02 ]
Hij weet wel dat de juf dan boos op hem kan worden en dat hij dat dan ook moet accepteren.
Dit zou ik niet in de eerste weken al zo uiten overigens. Er kan nog zo veel gebeuren. Laat hrm eerst even wennen aan de situatie alvorens voor te stellen er met een gestrekt been in te gaan.
[ Bericht 22% gewijzigd door AwayTL op 17-10-2017 11:20:02 ]
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
Dank je, we kijken het eerst even aan hoe het gaat met de juf die ingrijpt. Een kordate tante, die direct de ouders aanspreekt van de pestkop.quote:
Brr, slaan in het algemeen heb ik altijd af gehouden, maar heb wel gesproken over dat hij van mij terug mag doen wat de ander ook bij hem doet. Nooit als eerst, maar om elk duwtje naar de juf te rennen vind ik ook geen tactiek om groot mee te worden.
Hij weet wel dat de juf dan boos op hem kan worden en dat hij dat dan ook moet accepteren.
Dit zou ik niet in de eerste weken al zo uiten overigens. Er kan nog zo veel gebeuren. Laat hrm eerst even wennen aan de situatie alvorens voor te stellen er met een gestrekt been in te gaan.
Het concept van "terugslaan mag", dat komt later wel..
Ik zal wel een zacht ei zijn, maar terugslaan mag van mij dus niet.
Als lerares ben ik ook heel duidelijk: het maakt niet uit wie er begon, als ik je zie slaan ben je fout bezig. Dan kan er best dan pas uitkomen dat iemand pest, en dan dealen we daarmee, maar geweld is nooit te billijken. Echt nooit.
Dat betekent heus niet over elk wissewasje naar de docent komen, je kunt namelijk ook leren om zonder oog-om-oog tand-om-tand dingen op te lossen. En dat zeg ik als iemand die zelf gepest is.
Als lerares ben ik ook heel duidelijk: het maakt niet uit wie er begon, als ik je zie slaan ben je fout bezig. Dan kan er best dan pas uitkomen dat iemand pest, en dan dealen we daarmee, maar geweld is nooit te billijken. Echt nooit.
Dat betekent heus niet over elk wissewasje naar de docent komen, je kunt namelijk ook leren om zonder oog-om-oog tand-om-tand dingen op te lossen. En dat zeg ik als iemand die zelf gepest is.
Kwak
Hm ja ik ben dan weer geen voorstander van het doorklikken naar de ouders van een 'pestkop'. Het bestempelen van een kind op deze leeftijd als pestkop vind ik al niet reeel. Ik bekijk het meer vanuit de invloed die mijn kind zelf heeft in de gegeven situatie, zodat hij later ook handvatten heeft voor als het leven even niet is als op een roze wolk met glitterponies.quote:
[..]
Dank je, we kijken het eerst even aan hoe het gaat met de juf die ingrijpt. Een kordate tante, die direct de ouders aanspreekt van de pestkop.
Het concept van "terugslaan mag", dat komt later wel..
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
Als je fysiek aangevallen wordt, mag je je (ook fysiek) verweren, wat mij betreft. Wel binnen proportie uiteraard.
Maar verder hoort bij pestgedrag ook naar de groepsdynamiek te worden gekeken en met de groep als geheel afspraken gemaakt te worden over wat de juiste reactie is op bepaald gedrag. Dat is dus aan de juf.
Maar verder hoort bij pestgedrag ook naar de groepsdynamiek te worden gekeken en met de groep als geheel afspraken gemaakt te worden over wat de juiste reactie is op bepaald gedrag. Dat is dus aan de juf.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Het ingrijpen gebeurt op initiatief van de juf zelf, die heeft het namelijk waargenomen. En andere juf van de BSO ook. "Pestkop" is overigens mijn woordje nu, om het makkelijk te houden - en hij is een jaar ouder.quote:
[..]
Hm ja ik ben dan weer geen voorstander van het doorklikken naar de ouders van een 'pestkop'. Het bestempelen van een kind op deze leeftijd als pestkop vind ik al niet reeel. Ik bekijk het meer vanuit de invloed die mijn kind zelf heeft in de gegeven situatie, zodat hij later ook handvatten heeft voor als het leven even niet is als op een roze wolk met glitterponies.
Ik zie zelf ook meer in zelf dealen met de wereld die niet altijd meer leuk is. Pestkop negeren en uit de buurt blijven, samenwerken met andere kinderen, of direct terugvechten.
Je weet hoe meedogenloos kinderen kunnen zijn. Ik snap dat je niemand aan zal raden terug te slaan, vanuit je rol als lerares. Lost voor de klas ook niets op (want dan is iemand anders het slachtoffer). Maar voor jongetje kan het zeker helpen, denk ik.quote:
Ik zal wel een zacht ei zijn, maar terugslaan mag van mij dus niet.
Als lerares ben ik ook heel duidelijk: het maakt niet uit wie er begon, als ik je zie slaan ben je fout bezig. Dan kan er best dan pas uitkomen dat iemand pest, en dan dealen we daarmee, maar geweld is nooit te billijken. Echt nooit.
Dat betekent heus niet over elk wissewasje naar de docent komen, je kunt namelijk ook leren om zonder oog-om-oog tand-om-tand dingen op te lossen. En dat zeg ik als iemand die zelf gepest is.
Geweld is bij mij prima te billijken binnen evenredigheid en proportionaliteit. Zelfverdediging/zelfbescherming en verwering valt daar zeker binnen wmb.
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
Ik ben toen ik veertien was eens aangevallen door een jaloers meisje bij mij op school die me vanuit het niets in mijn gezicht begon te slaan. Ze gooide ook een keer eieren tegen mijn slaapkamerraam en belde me thuis om me over de telefoon verrot te schelden. Ik bleef zo ontzettend keurig. Maar heb er ook spijt van gehad dat ik haar niet teruggeslagen heb en dit maar over me heen liet komen (zij interpreteerde dat als arrogantie en werd alleen maar nog fanatieker). Ook meisjes onderling zijn dus niet altijd alleen maar verbaal bezig. (Even inhakend op de opmerking over jongens.)
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Toch wel eens met bovenstaande posts.
Het komt denk ik niet binnen als je als kind zijnde zegt, 'ik wil niet meer dat je dat doet.' oid. Sterker nog, het boeit diegene geen ruk en zal het later wrs gewoon weer gaan doen.
Het komt denk ik niet binnen als je als kind zijnde zegt, 'ik wil niet meer dat je dat doet.' oid. Sterker nog, het boeit diegene geen ruk en zal het later wrs gewoon weer gaan doen.
Het hangt natuurlijk heel erg van de pester af of iets uberhaupt indruk maakt, ik heb genoeg kinderen wel zien terugmeppen en dat helpt ook vaak niet.
Ik zeg niet tegen mijn kinderen sla maar terug, ze doen het wel eens hoor knokken met anderen. ik zeg ze wel dat ik begrijp waarom ze het hebben gedaan als het voorkomt en dan hoe ze het ook op hadden kunnen oplossen. Ik ben voor een gedoogbeleid
Ik zeg niet tegen mijn kinderen sla maar terug, ze doen het wel eens hoor knokken met anderen. ik zeg ze wel dat ik begrijp waarom ze het hebben gedaan als het voorkomt en dan hoe ze het ook op hadden kunnen oplossen. Ik ben voor een gedoogbeleid
Jezelf verdedigen vind ik ok, maar dat betekent w.m.b. afweren en weglopen, een volwassene opzoeken.
Dat heeft misschien met mijn rol te maken. Maar ik ben ook iemand die vind dat je een inbreker niet in elkaar mag slaan, bijvoorbeeld.
Dat heeft misschien met mijn rol te maken. Maar ik ben ook iemand die vind dat je een inbreker niet in elkaar mag slaan, bijvoorbeeld.
Kwak
Ik weet het niet hoor. Ik was er voorheen vrij stellig in: niet terug slaan, gewoon de juf opzoeken, stop hou op, blabla. Maar nu hebben we er een schooljaar op zitten en ik kan me meer vinden in wat Away zegt.
S is met name bij kinderen die net wat ouder of groter zijn meestal niet zo'n held (bij kleinere kinderen kan hij zelf ook goed etteren in een slechte bui) en er zitten in zijn klas enkele jongens die behoorlijk fysiek zijn, ook op een niet-speelse manier. Dat resulteerde in blauwe plekken en best wel wat verdriet. Hij ging er telkens mee naar de juf, en die deed ook haar best om de jongens erop aan te spreken etc etc, maar na de zoveelste keer was ik er ook wel klaar mee en heb gezegd dat hij de volgende keer maar gewoon een keer een duw terug moest geven
En dat heeft geholpen.
Het is toch een beetje een zoo, zo'n schoolklas
en ik ga regelmatig in gesprek met hem over conflicthantering, maar om hem nou het kleinste jongetje van de klas te laten zijn (want dat is hij zo ongeveer wel) dat telkens naar de juf loopt, zat me ook niet meer lekker.
S is met name bij kinderen die net wat ouder of groter zijn meestal niet zo'n held (bij kleinere kinderen kan hij zelf ook goed etteren in een slechte bui) en er zitten in zijn klas enkele jongens die behoorlijk fysiek zijn, ook op een niet-speelse manier. Dat resulteerde in blauwe plekken en best wel wat verdriet. Hij ging er telkens mee naar de juf, en die deed ook haar best om de jongens erop aan te spreken etc etc, maar na de zoveelste keer was ik er ook wel klaar mee en heb gezegd dat hij de volgende keer maar gewoon een keer een duw terug moest geven
En dat heeft geholpen. Het is toch een beetje een zoo, zo'n schoolklas
en ik ga regelmatig in gesprek met hem over conflicthantering, maar om hem nou het kleinste jongetje van de klas te laten zijn (want dat is hij zo ongeveer wel) dat telkens naar de juf loopt, zat me ook niet meer lekker.
Interessant zeg dit! Ik leerde R ook steeds van stop, dat doet me pijn, zeggen. Ik was zelf de pineut op school en had de hoop op redding bij de juffen. Die kwam nooit. Wel geleerd van mijn oude pa om bij schoppen de voet van de schopper te pakken en dat vond ik geniaal (en doodeng) en maakte de kids vaak woedend maar ik had zelf wel een enorm sterk gevoel. Beter was misschien iets hardere aanpak maar die van voet vastpakken vind ik wel geniaal en zelfverdediging. Beginnen met geweld mag nooit, vind ik. Maar wat away zegt vind ik ook een goede. Zelfde mogen doen als 'aanvaller' als dat nodig is. Eerst maar vooral stop zeggen.
Ik vind geweld/slaan in sommige gevallen echt wel te verdedigen. Als iemand te ver gaat, niet luistert en over jouw grenzen gaat en niemand helpt, sla of schop maar.
Ik heb in mijn hele leven 1x iemand geslagen en toen was ik volwassen (en past prima in de Twitter trend van nu). Ik zou in die situatie exact weer hetzelfde doen.
B is best groot en erg fysiek, hij stoeit graag bijvoorbeeld. We proberen hem te leren dat slaan niet mag. En zover ik weet, heeft ie dat nog nooit gedaan. Mijn ervaring is wel dat jongens graag duwen, dat heeft B ook heel erg. (sorry genderneutrale Hema) Dat is voor hem fysieke uiting van 'ik wil met je spelen' of 'kom we gaan stoeien'. We vertellen hem dat niet elk kindje dat leuk vindt en dat ie dat wel tegen kindjes van zijn eigen leeftijd moet doen. En uiteraard dat 'Stop!' altijd betekent dat je moet stoppen.
Ik heb in mijn hele leven 1x iemand geslagen en toen was ik volwassen (en past prima in de Twitter trend van nu). Ik zou in die situatie exact weer hetzelfde doen.
B is best groot en erg fysiek, hij stoeit graag bijvoorbeeld. We proberen hem te leren dat slaan niet mag. En zover ik weet, heeft ie dat nog nooit gedaan. Mijn ervaring is wel dat jongens graag duwen, dat heeft B ook heel erg. (sorry genderneutrale Hema) Dat is voor hem fysieke uiting van 'ik wil met je spelen' of 'kom we gaan stoeien'. We vertellen hem dat niet elk kindje dat leuk vindt en dat ie dat wel tegen kindjes van zijn eigen leeftijd moet doen. En uiteraard dat 'Stop!' altijd betekent dat je moet stoppen.
Toch beetje plot twist. De juf mocht het eerst proberen op te lossen vandaag, en dat deed ze heel kordaat. Pestkop (5 jr) heeft ook echt straf gehad, na nieuwe pesterij. Mocht niet mee met gym.
's middags is pestkop geprezen omdat hij zo leuk aan het spelen was met zoontje (4). Kennelijk zoeken ze elkaar een beetje op. Misschien moeten we zoontje leren - "jij gemeen doen, oke, dan ga ik met andere kinderen spelen. Doei."
's middags is pestkop geprezen omdat hij zo leuk aan het spelen was met zoontje (4). Kennelijk zoeken ze elkaar een beetje op. Misschien moeten we zoontje leren - "jij gemeen doen, oke, dan ga ik met andere kinderen spelen. Doei."
Goed dat de juf er zo mee omgaat!quote:
Toch beetje plot twist. De juf mocht het eerst proberen op te lossen vandaag, en dat deed ze heel kordaat. Pestkop (5 jr) heeft ook echt straf gehad, na nieuwe pesterij. Mocht niet mee met gym.
's middags is pestkop geprezen omdat hij zo leuk aan het spelen was met zoontje (4). Kennelijk zoeken ze elkaar een beetje op. Misschien moeten we zoontje leren - "jij gemeen doen, oke, dan ga ik met andere kinderen spelen. Doei."
Ach die boze peuters. Lastig soms, als ze zichzelf overschreeuwen.
Vandaag heb ik met J een heerlijke ontspannen dag gehad met een uitje naar een speeltuin die we nog niet kenden en ik had beloofd om als afsluiting pannenkoeken te bakken. Maar helaas kon hij daar niet van genieten, want toen het klaar was, moest hij spugen. En daarna nog twee keer. Zielig vogeltje op de bank, uiteindelijk zo slapend in bed kunnen leggen. Hopelijk gaat het morgen beter.
Vandaag heb ik met J een heerlijke ontspannen dag gehad met een uitje naar een speeltuin die we nog niet kenden en ik had beloofd om als afsluiting pannenkoeken te bakken. Maar helaas kon hij daar niet van genieten, want toen het klaar was, moest hij spugen. En daarna nog twee keer. Zielig vogeltje op de bank, uiteindelijk zo slapend in bed kunnen leggen. Hopelijk gaat het morgen beter.
