Depressief door de hormonen, deel 11

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 21 oktober 2020 13:03 schreef miss_sly het volgende:

[..]

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 21 oktober 2020 13:57 schreef MiNi1981 het volgende:

[..]

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 21 oktober 2020 14:08 schreef miss_sly het volgende:

[..]

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Nog bedankt voor je reactie.
Ik had even geen energie meer om te kunnen reageren maar had je bericht wel gelezen!

quote:

Op donderdag 5 november 2020 20:20 schreef Lemijn het volgende:

[..]

. Ik hoop dat het snel weer rustiger en helderder wordt in je hoofd, en dat je zonder angst kan kiezen over een poosje.
.....

Ik heb je even hiermee naar toe genomen. Dankjewel!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

@MiNi1981 Fijn om te horen!

@Gaddle

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

@Gaddle

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 20 november 2020 09:55 schreef Viv het volgende:
@:Gaddle

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dat je het herkent vind ik toch soort fijn. Het klinkt misschien een beetje gek.
Lief van je. Mijn psycholoog dacht dat het vooral laatste loodjes zijn.

quote:

Op vrijdag 20 november 2020 09:35 schreef Gaddle het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Hoi wie dit leest, ik ben een vader in wording. Wij hebben net de sleutel van ons nieuwe huis maar vanaf de eerste dag durft zij er niet in, of ze kan haar oude leven niet los laten. Daardoor rij ik dagelijks overal heen en weer om haar te steunen maar tegelijk ook vanalles te regelen voor het huis. Ik weet het ook niet meer, een gloednieuw huis maar ik ben de enige die er woont.

quote:

Op vrijdag 20 november 2020 22:49 schreef BatWayne het volgende:
Hoi wie dit leest, ik ben een vader in wording. Wij hebben net de sleutel van ons nieuwe huis maar vanaf de eerste dag durft zij er niet in, of ze kan haar oude leven niet los laten. Daardoor rij ik dagelijks overal heen en weer om haar te steunen maar tegelijk ook vanalles te regelen voor het huis. Ik weet het ook niet meer, een gloednieuw huis maar ik ben de enige die er woont.

Wat een onhandige situatie. Denk je dat dit verband houdt met de zwangerschap en haar hormonen?

Ik ben zelf bij 36 weken verhuisd, op de eerste dag van mijn zwangerschapsverlof. Toen wilde ik me juist alleen nog focussen op het nieuwe huis, en zorgen dat alles gereed was voor de baby en kraamtijd. Het is voor mij dus niet herkenbaar, maar ik kan me bijvoorbeeld wel voorstellen dat een verhuizing naast de zwangerschap te veel kan zijn, qua grote veranderingen kort achter elkaar.

quote:

Op vrijdag 20 november 2020 23:34 schreef Viv het volgende:

[..]

Wat een onhandige situatie. Denk je dat dit verband houdt met de zwangerschap en haar hormonen?

Ik ben zelf bij 36 weken verhuisd, op de eerste dag van mijn zwangerschapsverlof. Toen wilde ik me juist alleen nog focussen op het nieuwe huis, en zorgen dat alles gereed was voor de baby en kraamtijd. Het is voor mij dus niet herkenbaar, maar ik kan me bijvoorbeeld wel voorstellen dat een verhuizing naast de zwangerschap te veel kan zijn, qua grote veranderingen kort achter elkaar.

Ja het komt zeker door de hormonen, waar bij ze echt ontroostbaar kan huilen totdat er gewoon geen tranen meer zijn. Ik kan haar ook niet bereiken op die momenten. Ik weet het ook niet wat ik hier wil bereiken, ze is aangemeld voor de Pop poli maar daar is een wachtrij voor.

Verder kennen we niemand waarbij de zwangerschap zo is verlopen ook al lees ik er online wel echt veel over.

@BatWayne Wat naar van die wachtlijst bij de POP-poli. Wel goed dat er al hulp gezocht is, maar daar heb je dus momenteel nog niks aan.

Sterkte in ieder geval!

quote:

Op vrijdag 20 november 2020 10:31 schreef Gaddle het volgende:

[..]

Dat je het herkent vind ik toch soort fijn. Het klinkt misschien een beetje gek.
Lief van je. Mijn psycholoog dacht dat het vooral laatste loodjes zijn.

Ik post hier verder niet uitgebreid over omdat het voor mijn gevoel niet helpt, maar ik herken je verhaal wel. Het zijn bij mij puur de hormonen. Bij de eerste had ik het ook, en nu weer. Ik ben compleet mezelf niet, veelal neerslachtig en labiel. Veelal wil geen zwangerschap, geen meer moeder zijn en op sommige momenten wil ik zelfs weg uit mijn nieuwe mooie huis om niet meer terug te komen. Ik raak snel geïrriteerd en verdrietig.
Wat mij helpt is om de dagelijkse routines zoveel mogelijk vast te houden en niet te veel stil te staan bij het gevoel. Genoeg slapen en verder doorgaan. Daarnaast helpt het om te weten dat als de bevalling voorbij is, de grootste klap van deze hormonen ook afneemt.

Bij de zwangerschap van Dirk heb ik om deze reden bij de POP-poli gelopen, maar daar heb ik eigenlijk niets aan gehad. In het verleden heb ik veel geworsteld met depressies, en de handvaten die ik toen geleerd heb was eigenlijk wat ze mij ook konden bieden. Naast ondersteuning bij het contact maken met de baby, maar daar had ik geen behoefte aan. Het enige wat ik fijn vond aan de POP was dat er na de zwangerschap af en toe iemand incheckte om na te gaan of het niet verergerde.

Nou ja, goed. Ik weet niet of je hier wat aan hebt. Maar ik weet dat het best eenzaam en verdrietig kan voelen dat je je zo voelt door/in een zwangerschap en dan is het soms fijn om te weten dat je niet alleen bent.

quote:

Op zaterdag 21 november 2020 08:04 schreef Nanuke het volgende:

[..]

Ik post hier verder niet uitgebreid over omdat het voor mijn gevoel niet helpt, maar ik herken je verhaal wel. Het zijn bij mij puur de hormonen. Bij de eerste had ik het ook, en nu weer. Ik ben compleet mezelf niet, veelal neerslachtig en labiel. Veelal wil geen zwangerschap, geen meer moeder zijn en op sommige momenten wil ik zelfs weg uit mijn nieuwe mooie huis om niet meer terug te komen. Ik raak snel geïrriteerd en verdrietig.
Wat mij helpt is om de dagelijkse routines zoveel mogelijk vast te houden en niet te veel stil te staan bij het gevoel. Genoeg slapen en verder doorgaan. Daarnaast helpt het om te weten dat als de bevalling voorbij is, de grootste klap van deze hormonen ook afneemt.

Bij de zwangerschap van Dirk heb ik om deze reden bij de POP-poli gelopen, maar daar heb ik eigenlijk niets aan gehad. In het verleden heb ik veel geworsteld met depressies, en de handvaten die ik toen geleerd heb was eigenlijk wat ze mij ook konden bieden. Naast ondersteuning bij het contact maken met de baby, maar daar had ik geen behoefte aan. Het enige wat ik fijn vond aan de POP was dat er na de zwangerschap af en toe iemand incheckte om na te gaan of het niet verergerde.

Nou ja, goed. Ik weet niet of je hier wat aan hebt. Maar ik weet dat het best eenzaam en verdrietig kan voelen dat je je zo voelt door/in een zwangerschap en dan is het soms fijn om te weten dat je niet alleen bent.

Fijn dat je toch wat hebt geschreven. Vooral het er niet zo alleen en eenzaam in voelen helpt. Bovendien begrip, want in mijn omgeving hebben ze er moeite mee om te begrijpen hoe ik mij voel.
Ik snap het aan de ene kant wel, want ik ben zelf ook in de war.

quote:

Op maandag 23 november 2020 08:56 schreef Gaddle het volgende:

[..]

Fijn dat je toch wat hebt geschreven. Vooral het er niet zo alleen en eenzaam in voelen helpt. Bovendien begrip, want in mijn omgeving hebben ze er moeite mee om te begrijpen hoe ik mij voel.
Ik snap het aan de ene kant wel, want ik ben zelf ook in de war.

Het is ook lastig te begrijpen, denk ik. Ik heb daar de vorige zwangerschap extreem mee geworsteld. Dat er eindelijk een baby kwam, en dat ik me er eigenlijk alleen maar rot onder voelde. Mijn omgeving zei steeds 'maar als je het voelt dan...' en 'probeer maar bewust stil te staan bij het kindje'. Helpt allemaal niet, ik voelde me al schuldig genoeg. En maakte me inderdaad heel eenzaam in wat ik voelde.
Waar ik de vorige keer enorm aan het compenseren was voor mijn gebrek aan gevoel, kan ik het nu beter loslaten. Nu weet ik zelf ook beter dat het (voornamelijk) de hormonen zijn en dat het gelukkig niks afdoet aan het gevoel voor het kindje als het er eenmaal is. Ik hoop dat dat voor jou ook zo zal zijn.

quote:

Op maandag 23 november 2020 08:56 schreef Gaddle het volgende:

[..]

Fijn dat je toch wat hebt geschreven. Vooral het er niet zo alleen en eenzaam in voelen helpt. Bovendien begrip, want in mijn omgeving hebben ze er moeite mee om te begrijpen hoe ik mij voel.
Ik snap het aan de ene kant wel, want ik ben zelf ook in de war.

Wat mij toen toch wel heeft geholpen, was eerlijk zijn. Uitleggen. Ik begreep best dat anderen het ook niet begrepen, want zelf snapte ik er ook niets van dat ik me zo kon voelen terwijl die zo gewenste zwangerschap waar ik jaren op gehoopt had en voor naar het ziekenhuis ging er eindelijk was. Dan kun je toch alleen maar dolblij en gelukkig zijn? Dus ik heb juist geprobeerd open te zijn, en ik denk wel dat dat geholpen heeft. Het kweekte begrip bij wat mensen en de anderen lieten hun onbegrip in ieder geval maar niet meer merken. Dat was ook winst

Ik heb heel erg een drempel om contact op te nemen met het ziekenhuis (gyn en verloskundige etc).
Ze zeggen steeds dat het niet nodig is, maar ik wil nog steeds niet gaan of bellen.
Ik moet ook zo vaak mijn verhaal herhalen en dat is niet altijd even fijn.
Hopelijk heeft de baby zin om te komen en dan hoef ik dat niet meer te doen (contact opnemen etc).

Hier ook maar eens een update van mijn kant.

Het gaat eigenlijk best goed. De hele diepe dalen zijn al een paar weken verledentijd. Heb af en toe een klein dipje maar die is goed te regelen en ook te linken aan de hormonale cyclus.
Na 3,5 maand eindelijk op een fijn rustpunt uitgekomen. Wel met de nodige medicatie.

Afgesproken dat ik ga proberen om tijdens mijn vakantie 1 medicatiesoort langzaam af te bouwen. En dat ik uiteindelijk van 2 vd 3 medicatie echt af wil zijn voordat ik sowieso durf na te denken wanneer ik het traject weer op ga pakken. Daar plannen we ongeveer 3 maanden voor. Dat is nog best een flinke tijd maar dat is prima. Wil het niet overhaasten.

Het staat nog te goed op mijn netvlies hoe slecht het ging en daar wil ik liever niet nog een keer komen. En voel nu pas hoe veel energie mij dit gekost heeft. Het was een heftige strijd en dat is erg goed in mijn erg lage energielevel te merken.

De andere medicatie blijft gedurende het traject in de hoop dat het daardoor niet nog een keer zo (heftig) verloopt.

In ieder geval iets om zelf aan te werken en ook weer een beetje vooruitkijkend. En dat is fijn. Zelf weer een beetje controle hebben.
Moet zeggen dat deze heftige gebeurtenis mij ook positieve dingen heeft gebracht en dat neem ik dan ook mee om er zo goed mogelijk op terug te kijken en niet alleen de heftigheid te blijven voelen.

Tevens in het nieuwe jaar ook een gesprek gepland staan met de kliniek. Stukje reflecteren wat er gebeurd is en hopelijk gehoord worden. En dan zou het mooi zijn als we een plan kunnen maken voor nieuwe stappen.

Fijn bericht, Mini. Dat je weer vooruit durft te kijken lijkt me best positief.

@Gaddle , hoe is het nu met jou? Geeft het feit dat je niet meer zwanger bent verlichting of valt dat tegen? En heb je passende ondersteuning?

quote:

Op donderdag 10 december 2020 15:05 schreef Lemijn het volgende:
Fijn bericht, Mini. Dat je weer vooruit durft te kijken lijkt me best positief.

@:Gaddle , hoe is het nu met jou? Geeft het feit dat je niet meer zwanger bent verlichting of valt dat tegen? En heb je passende ondersteuning?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

@Gaddle, mocht je wat kwijt willen staat mijn inbox ook voor je open. Ik herken wel veel van wat je zegt van de tijd na de bevalling van Dirk. Het is heel heftig, vanaf 6 maanden klaarde bij mij echt een heleboel op. Ik hoop dat het bij jou een stuk sneller gaat.

De eerste week na de bevalling ging het allemaal best wel goed, maar daarna ging het steeds minder goed.
Ieder prikkel was er eentje teveel.
Ik ben vanaf 23 december 7 weken op genomen geweest in het ziekenhuis. Ik voel mij helaas nog niet de oude. Ik kan wel van mijn baby genieten, maar ook weer niet.
De angstaanvallen zijn echt intens. Soms zie ik het allemaal niet meer zitten. het voelt nog steeds zo heftig.

@Nanuke Hartstikke lief van je. Ik wil je graag een berichtje sturen, maar door de chaos in mijn hoofd weet ik niet wat.