quote:Grappig genoeg ben ik het hier voor een deel mee eens. Dat volkslied vind ik eerlijk gezegd niet zo boeiend, en zeker niet essentieel voor integratie. En de Grondwet? Ach ik ken de integrale tekst nou ook niet bepaald, zelfs niet ongeveer, jij wel?
Op donderdag 19 december 2002 16:38 schreef GrevDrake het volgende:[..]
Wat jou betrefD?
Blijkbaar beheers je de taal zelf ook niet zo
Maar ik vind dat je gelijk hebt. Nederland zou het net zoals de VS moeten doen. Iedereen die hier wil wonen moet
- het volkslied leren
- de grondwet en zijn betekenis leren
- basis-nederlands spreken
je krijgt 6 maanden de tijd om dit te leren.
Haal je daarna het examen niet is het hup hup terug naar huis, want dan heb je geen kans om te integreren en is de kans groot dat je in de criminaliteit belandt.
De essentie van je betoog, althans zoals ik het interpreteer is dat als iemand zich in een land wil vestigen (1 of 2 jaartjes ergens werken vind ik wat anders), dat ie zich inspant om in die maatschappij te passen. Dus voldoende de taal beheersen om je te kunnen redden in het dagelijks leven, de gewoonten goed genoeg begrijpen om niemand onbedoeld voor het hoofd te stoten, genoeg weten van de wetten om in het dagelijks leven geen verboden dingen te doen, iets van de geschiedenis weten om de eigenaardigheden en gevoleigheden van het volk aan te kunnen voelen. Kan ik allemaal in meegaan, sommige oorspronkelijke bewoners zouden zelfs nog wel es een opfris-inburgeringscursus kunnen gebruiken.
Ik ben het ook al met je eens dat het randvoorwaarden zijn die noodzakelijk zijn om te integreren en dat 6 maanden een redelijke termijn is, vind ik eigenlijk ook wel. Ik heb wel een paar kanttekeningen bij de straf op het niet halen van het examen. Allereerst moet je kijken naar de oorzaken: ligt de schuld voor het niet-halen wel bij de nieuwkomer? De kwaliteit van het onderwijs kan ook onder de maat zijn of hij kan 5 van die 6 maanden op een wachtlijst gestaan hebben. Als het dan al aan de nieuwkomer ligt, volgt de vraag of dat onwil of onkunde is. Voor een analfabeet of bijvoorbeeld iemand met een oorlogstrauma kan het leren van een volstrekt nieuwe taal in 6 maanden een onmogelijke opgave zijn. Als iemand zijn stinkende best doet en wel vooruitgang boekt, maar het net niet haalt, zou ik het oneerlijk vinden om deze persoon zwaar te straffen. De juiste oplossing lijkt me dan een vervolg op zijn inspanningen, zodat ie het alsnog haalt.
Tot slot nog over het ultieme alternatief: naar huis. Het bekt natuurlijk wel lekker en het heeft als onmiskenbaar voordeel dat je niet meer met de persoon in kwestie zit opgescheept. Maar het kan in sommige gevallen een inhumane oplossing zijn (bij een politieke vluchteling bijv) of een simpelweg onmogelijke (stel, het is een Griek). Als er echt sprake is van onwil (lastig aan te tonen btw), dan vind ik dwang en straf terecht, maar ik zou het eerder zoeken in maatregelen die de integratie alsnog tot stand brengen dan in het botweg op het vliegtuig zetten (ervan uitgaande dat het om mensen gaat die een verblijfstitel hebben natuurlijk).
Excuses voor de lange tekst 
het nadeel van genuanceerd zijn 
en zomer
quote:De dagelijkse realiteit is waarschijnlijk niet zo'n goede bron he?
Op donderdag 19 december 2002 14:35 schreef Parabola het volgende:Ook weer zo'n napraat-verhaal: mensen die wiegeren de taal te beheersen. Hoe veel zijn dat er nou echt? Kom eens met een betrouwbare bron
|
|
