tong80 | zaterdag 19 augustus 2017 @ 21:23 |
Ik krijg regelmatig het verwijt dat ik te vaak refereer aan het verleden, of dat ik zwelg in nostalgie. Ik zou mezelf eerder een romantische realist of een realistische romanticus willen noemen. Met mijn leeftijd van 54 jaar kan ik putten uit een, soms verstoft, historisch archief van een halve eeuw. Niet dat ik me nog bewust kan herinneren dat in de winter van 1962/1963 de Waal was dichtgevroren, of dat ik nog wel eens terugdenk aan de heroïsche Elfstedentocht die barre winter, waarin Reinier Paping geschiedenis schreef. Die gebeurtenissen staan echter wel op mijn netvlies gebrand. Net zoals de heldendaden van mijn favoriete voetballer, de vergeten Braziliaanse rechtsbuiten Garrincha op de wereldkampioenschappen voetbal van 1958 en 1962. Nooit live mogen aanschouwen of bewust meegemaakt. Wel op één van mijn ontdekkingsreizen naar memorabele sportmomenten ontdekt. Het zijn meestal eerst de fragmenten die je op tv langs ziet komen die je warm maken. Zelfs als het een bitterkoude Elfstedentocht betreft. Het kunnen ook de verhalen, eventueel uit de eerste hand, in- en uit overlevering zijn. Of krantenartikelen die je enthousiast maken om op onderzoek uit te gaan. Ik ben geen journalist. Ben wel nieuwsgierig van aard en geïnteresseerd in een breed scala aan onderwerpen. Deze week had ik het daar over met mijn maat Jiel, ook uit Zaltbommel en ook een veelschrijver op internet. Dat we beiden informatiejunks zijn, ieder moment hunkerend naar een nieuw shot actualiteit of als geboren hedonisten naar intellectuele bevrediging. Bang iets te missen multitaskten we ons al een slag in de rondte voordat er internet bestond. We zapten onze vingers blauw. Keken naar twee films tegelijkertijd, ondertussen een gesprek volgend aan de tafel bij Adriaan van Dis. 'Water of wijn'? Vroeg ie altijd aan zijn gasten. W.F. Hermans deed geen water bij de wijn en schoffeerde, hoestend door de zware Gauliose-sigaret, de gastheer van stand. Toen mocht je nog roken in de studio en maakte Johan Cruijff reclame voor Roxy Duel. Dat merk rookte hij op aanraden van zijn huisarts omdat het de gezondste sigaret zou zijn. Op zondag, tijdens "Een Groot Uur U", wel de klok in de gaten houden. Er was nog geen Sierd de Vos die Koekoek zou zeggen, maar om 19.00 begon Studio Sport. Met het bord op schoot keek je naar Koen Verhoef en luisterde je naar Herman Tsjuiphof. De uitslagen kende je al. Want wie luisterde nou niet op Hilversum-1 naar Frits, NEC-NAC - nul-nul, van Turenhout? Tegenwoordig ken je de uitslagen al voordat Studio Sport begint. Niet door Langs de Lijn en Frits van Turenhout op de radio, maar omdat je er zelf 90 minuten live via de televisie bij bent geweest. Heb je geen zin in het Nederlandse voetbal. Omdat bijvoorbeeld FC Twente tegen Roda JC je geen aantrekkelijk affiche lijkt, zap je naar een andere zender waar Manchester United-Liverpool live is te zien. De mogelijkheden zijn wat dat betreft letterlijk grenzeloos. In de jaren zeventig hoopte ik 's middags dat een Europa Cup wedstrijd van Ajax 's avonds rechtstreeks op tv kwam. Dat was alleen het geval als het stadion uitverkocht was. Het is niet alleen sport waar je alles rechtstreeks en vrijwel onbeperkt kunt meemaken. Eergisteren was de 40ste sterfdag van Elvis Presley. De naar mijn mening belangrijkste artiest van de vorige eeuw. Ik weet nog dat ik, 14 jaar jong, een dag na zijn overlijden in de krant las dat ie was overleden. Het is een soort herinnering die anderen hebben bij de aanslag en dood van J.F.K. Oftewel John F. Kennedy, de president van Amerika. Velen denken het destijds rechtstreeks te hebben zien gebeuren, terwijl het beroemde Zapruder-filmpje pas veel later opdook. Het nieuws over Elvis en Kennedy zal zich in Amerika langzaam via de nieuwsbronnen hebben verspreid. In Nederland zullen deze indrukwekkende en schokkende nieuwsfeiten al helemaal met mondjesmaat binnen zijn gedruppeld. Niet dat het per flessenpost de oceaan moest oversteken of per Morse werd doorgeseind, maar zoals het door de recent overleden Chriet Titulaer werd voorspeld ging het toen nog niet. In deze tijd komt het nieuws sneller binnen dan Lucky Luck kon schieten. Ik kan dan ook slecht tegen de uitdrukking: 'In onze tijd.' Wat betekent dat? Het is tegenwoordig mijn tijd, zoals het veertig jaar geleden ook mijn tijd was. Ik heb soms moeite om met de huidige tijd mee te komen of de technologische ontwikkeling bij te benen. Ik prijs me wel gelukkig de digitale revolutie mee te maken. De kans te hebben vrijwel alles te kunnen volgen, rechtstreeks of op de tijden dat ik zelf wil. De mogelijkheden zijn vrijwel onbeperkt. Ik blijf terugkijken naar het verleden. Ik blijf refereren aan de geschiedenis. Zonder geschiedenis geen heden en geen toekomst. Waar ik vroeger blij was met een LP die ik van mijn zakgeld had gekocht, haal ik nu in een minuut het hele ouevre van de Beatles binnen. Mensen die zeggen dat er tegenwoordig niks meer op tv is in vergelijking met vroeger hebben geen benul of verdraaien de werkelijkheid. Iedere dag is er wel een klasse documentaire te zien. Iedere dag live topsport. De actualiteit is sneller binnen bereik dan je kunt volgen en sneller dan je ooit hebt vermoed. Je hebt 100 zenders tot je beschikking. Je moet moeite doen om niks interessants te kunnen vinden. Dan is televisie nog een achterhaald medium in vergelijking met de andere mogelijkheden en opties via internet. Toch verheug ik me nu al op de twee uur Lowlandsfestival zometeen op NPO3. Terwijl ik het allang via internet had kunnen bekijken. Zomergasten van morgenavond bij de VPRO heb ik al aangestreept in de gids. Er zullen genoeg fragmenten te zien zijn die je zelf op You Tube kunt vinden of beelden die inmiddels onder een laag stof liggen. Zomergasten hoef je niet rechtstreeks te kijken. Uitzending gemist is dan ideaal. Laat mij morgenavond nog maar een keer de stoffige romanticus zijn. Rechtstreeks naar het verleden kijkend, in mijn tijd, zonder te zappen en met het bord op schoot. ![]() | |
#ANONIEM | zaterdag 19 augustus 2017 @ 21:39 |
Alleen de intro gelezen en de alinea daarop gelezen. Je tekst is leesbaar en begrijpelijk, dat was hiervoor niet zo. Het leest dus veel fijner. ![]() Wat is er anders? | |
tong80 | zaterdag 19 augustus 2017 @ 21:41 |
Zijn altijd al leesbaar geweest. Nu is ie geweldig, terwijl het eerst gewoon goed was. ![]() | |
#ANONIEM | zaterdag 19 augustus 2017 @ 22:51 |
"Wie het verleden niet kent heeft geen toekomst." Dat schreef je al min of meer. ![]() [ Bericht 56% gewijzigd door #ANONIEM op 19-08-2017 22:53:53 ] | |
tong80 | zaterdag 19 augustus 2017 @ 23:03 |
Precies. ![]() ![]() | |
Beatific | zondag 20 augustus 2017 @ 01:03 |
Mooi geschreven. | |
KingRoland | zondag 20 augustus 2017 @ 05:47 |
| |
KingRoland | zondag 20 augustus 2017 @ 05:47 |
Interessant stukje en vooral dat je het hebt over de digitale revolutie. Ik had daar toevallig met iemand een gesprek erover hoe langzamerhand social media steeds sterker aan het worden is. Ook het gemak van programma's terugkijken is tegenwoordig vanzelfsprekend. | |
tong80 | zondag 20 augustus 2017 @ 06:59 |
Dank je wel. ![]() ![]() | |
tong80 | zondag 20 augustus 2017 @ 07:04 |
Voor een hele generatie is en wordt het iets vanzelfsprekends. Zoals generaties voor ons opgroeiden zonder televisie en het in de loop van hun leven pas gemeengoed werd. Als je de deskundigen moet en wil geloven staan we pas aan het begin van een nieuw "tijdperk." ![]() | |
Lunatiek | zondag 20 augustus 2017 @ 07:34 |
Ik probeer me voor te stellen hoe je een actualiteitsjunk moet zijn geweest in -pakweg- de Franse tijd. Dat je bijvoorbeeld bij het Bommelse veer of bij een van de stadspoorten rondhing om nieuws daar al te kunnen onderscheppen. Dralen bij de roepsteen tot eindelijk de hoorn van de omroeper weerschalt door de stad en de spannende ogenblikken tot de boodschappenkoker wordt geopend en je het nieuws krijgt te horen. Dat je bij die roepsteen de eveneens dralende Jiel ontmoet en besluit de taken van wachten bij de stadspoorten te verdelen en later op de dag het nieuws aan elkaar door te geven en te bespreken, dubbel zoveel als wat je in je eentje vergaard. Misschien hield je er een postduiven op na om aan de nieuwszucht en -gierigheid te voldoen. Maar waarom ben je geen journalist, Tong? | |
tong80 | zondag 20 augustus 2017 @ 09:17 |
Ik zou afhankelijk zijn geweest van mensen in mijn omgeving. Als arbeiderskind werkte ik vanaf m'n 12e in de haven om zout te verwerken en te scheppen. Als volwassene werkte ik nog steeds in dezelfde haven, kwam nog steeds laat thuis na gedane arbeid. M'n analfabetisme, en vermoeidheid na zware lichamelijke arbeid weerhielden me echter niet om, nieuwsgierig en hongerig naar informatie, m'n oor te luisteren te leggen bij de notabelen van de stad. Dit geschiedde middels door des avonds als loopjongen te functioneren bij het mondeling overbrengen van actuele nieuwtjes en belangrijke informatie. Het intellect dat ik, ondanks het ontbreken van onderwijs, bezat gaf me als streetwise autodidact de mogelijkheid om me staande te houden in een wereld, die anders dan de zoutwinning, onontgonnen gebied zou zijn gebleven.![]() | |
ato | zondag 20 augustus 2017 @ 12:50 |
Er schuilt ook een echte poëet in jou, Mr Tong. Je schrijft mooi. Ik vind de digitale revolutie zoals jij het mooi omschrijft, geweldig. Alleen jammer dat je ook snel op de hoogte ben van alle ellende om je heen. En geconfronteerd wordt met haatzaaierij. Gelukkig kan ik dat van mij afzetten. | |
tong80 | zondag 20 augustus 2017 @ 14:34 |
Ik ken twee mensen die verstoken willen blijven van alle nieuws. Eén ken ik via en van internet. Die leeft meer 's nachts dan overdag. Is meer kluizenaar dan 98 % van de FOK!kers. Erg intelligent en kenner van extreme noise/experimentele-muziek. Leeft in haar eigen wereldje, met een internationaal internetwerk van gelijkgestemden. Boeiend en interessant. Leuk om contact mee te hebben. Maar ik zou dit niet kunnen. Totaal afgeschermd van informatie of actualiteit. Gefocused op één ding. De ander ken ik van sociale contacten in Bommel. Die heeft verder een standaard/normaal leven. Kan echter niet tegen te hard of aangrijpende berichten zoals op het journaal vaak zijn te zien. Kan dat niet van zich afschudden en trekt het zich te veel aan. Je ziet dat ook bij veel autisten. Dat is het andere uiterste van wat nieuws met je kan doen. Ik of jij krijgen soms te veel prikkels of informatie te verwerken. Maar helemaal niet weten wat er in de wereld gebeurt, kan ik me niet voorstellen. ![]() | |
ato | zondag 20 augustus 2017 @ 15:06 |
Ik wil ook op de hoogte blijven van het nieuws, maar omdat het snel en veel is door social media is het ook veel prikkels. Waar ik mij vooral probeer is uit te blijven is op voor en tegenstanders. De extreem linkse en rechtse knakkers. Mensen die jou een mening opdringen, ik haat dat en probeer hier in mij neutraal op te stellen. Wat het af en toe lastig maakt. | |
tong80 | zondag 20 augustus 2017 @ 15:50 |
Ik begrijp wat je bedoelt. Als de nuance er niet is in een discussie of is verdwenen ben ik ook weg. ![]() | |
ChronoVisor | donderdag 24 augustus 2017 @ 13:25 |
Het is Lucky Luke. Verder niet gelezen. | |
tong80 | donderdag 24 augustus 2017 @ 21:09 |
Grappig dat je wel tot en met Lucky Luke bent gekomen. ![]() | |
ChronoVisor | donderdag 24 augustus 2017 @ 21:12 |
Ik liet mijn oog over de tekst glijden en deze gruwelijke fout viel me onmiddellijk op. Luke heeft misschien vaak luck maar zijn naam verbasteren....tsss. Dat verdient onze held Luke niet. | |
tong80 | donderdag 24 augustus 2017 @ 21:13 |
Geluk dwing je af. ![]() | |
ChronoVisor | donderdag 24 augustus 2017 @ 21:16 |
Niet als je sneller dan je schaduw schiet. ![]() | |
tong80 | donderdag 24 augustus 2017 @ 21:17 |
Een kogel kan afketsen tegen een muur. ![]() | |
ChronoVisor | donderdag 24 augustus 2017 @ 21:20 |
Ze noemen hem niet voor niets Lucky Luke ![]() ![]() | |
tong80 | donderdag 24 augustus 2017 @ 21:21 |
Nog nooit een dooie gezien in die strips. ![]() | |
ChronoVisor | donderdag 24 augustus 2017 @ 21:36 |
Ik heb nog nooit een Lucky Luke strip gelezen. ![]() ![]() | |
tong80 | donderdag 24 augustus 2017 @ 21:36 |
Je lijkt wel een hedendaagse voetbalanalist. ![]() | |
ChronoVisor | donderdag 24 augustus 2017 @ 21:40 |
Die lezen ook geen strips? ![]() | |
tong80 | donderdag 24 augustus 2017 @ 21:40 |
De helft komt van buiten de voetballerij. ![]() | |
ChronoVisor | donderdag 24 augustus 2017 @ 21:51 |
Uiteindelijk komt alles neer op...voetbal. ![]() | |
tong80 | donderdag 24 augustus 2017 @ 21:52 |
Niet in Nederland. Zie vanavond. ![]() | |
Moti | donderdag 24 augustus 2017 @ 22:53 |
God, wat herkenbaar. Ookal ben ik een stuk jonger (eighties kid) voel ik regelmatig de melancholie van weleer. Karaktervolle gezichten en scheve gebitten zijn ingehaald door volgespoten hamsterwangen en TL-kleurige facings. Een decor wat creatief in mekaar is geschroefd en geschilderd, vervangen door flitsende computeranimatie. De tijd dat je de telefoon kon laten rinkelen want "ooh, ik was niet thuis" was altijd een geloofwaardig excuus. Met zijn allen keken we naar de zaterdagavondshows met natte haren en een schaaltje leverworst op de bank en ipv downsucken, zat ik in de startblokken met mijn cassetterecorder, telkens nèt het begin missend van het liedje waar ik al uren op zat te wachten bij de radio. Halstarrig houd ik me soms vast aan oude traditie, waarna de maatschappij me soms dwingt een stap verder te zetten omdat je nu eenmaal uiteindelijk met bepaalde zaken mee moet ![]() Regelmatig trek ik erop uit, de nostalgie opzoekend met mijn camera. In de vervallenheid van oude panden ervaar ik een mystieke schoonheid en een echo Van toen. Het gevoel een andere tijd in te stappen en deze in stilte ingetogen vast te leggen geeft me een verbondenheid tussen heden en verleden. Een moment van bezinning op de vergankelijkheid van leven. ![]() | |
tong80 | vrijdag 25 augustus 2017 @ 13:07 |
Je moet het verleden niet vergeten, wel het heden koesteren en de toekomst waarderen.![]() |