Wandelen

Allereerst wil ik me even voorstellen, ik ben Joaó conté een jongeman van 27 en op dit moment bezig met mn master psychologie.

Ik heb een artikel geschreven over het "wandelen" oftewel hoerenlopen, je zal jezelf afvragen waarom in godsnaam? Nou ik als halve kaapverdiaan heb veel meegemaakt in de familie betreft het wandelen en ik wilde er dus onderzoek naar doen aangezien mn vader en al mn ooms en neven fervent wandelaar zijn.

Het wandelen zelf heb ik niks op tegen laat duidelijk zijn ook ik heb een verleden met wandelen maar bevind me op dit moment in fase 6.

De fases:

Fase 1: Het af en toe naar een rosse buurt gaan met vrienden, even wat drinken gewoon gezellig wat ramen afstruinen opzoek naar wat strak en rood "fleesch" zoals we dat noemen.
Let op deze fase is onschuldig en definieer je jezelf hiermee? Geen probleem vele kennen deze fase. Maar vergeet niet elke rasechte wandelaar heeft in dit straatje gezeten.

Fase 2: Het daadwerkelijk "wandelen" dit begint vaak met het af en toe bezoeken van wat dames van plaisier en hier genot uit kunnen halen, simpelweg af en toe een hoertje bezoeken no spang voor derest.

Fase 3: Ja hier begint het pas echt, hier zou je jezelf rasechte wandelaar kunnen noemen want hier begin je zelfs reisjes te boeken naar plaatsen zoals praag of budapest om hier te gaan wandelen, onschuldige wandelaars doen deze reizen vaak in combinatie met het bezoeken van kastelen, vooral om het thuisfront wat foto's te kunnen laten zien van de trip. Ook zijn deze wandelaars vaak gefascineerd in alles wat te maken heeft de 2e wereldoorlog, waarom? Uitslag van het onderzoek verder nog geen echte knowhow van de echte oorzaak hierachter.
Maar hier kan je dus aardig wat wandelen al vergis je niet, ik heb het dus over reizen, in de reisjes hoeren bezoeken en thuis gewoon de bekende struinsitez afstruinen naar "fleesch" vaak wordt hier ook geexperimenteerd met trio's en rimmen.

Fase 4: Hier loopt het al snel de spuigaten uit, vaak wordt er hier dwangmatig gewandeld, dus wanneer er geen zin is wordt er toch contact gelegd met een hongaarse of eventueel roemeense om de kosten te drukken. Let op: hier wordt dus een afspraak gemaakt en er wordt daadwerkelijk gewandeld, vaak is de wandelaar als enigzins verslaafd aan het wandelen en denkt hij "hey de paarse kop mot toch verwonnen worre niettan" dus opzoek naar fleesch en gaan eenmaal binnen zal de kromme vleesbanaan weer stijf worden als vanouds en zal deze gewoon zijn plicht doen, het erge aan fase 3 is de zogenoemde verborgen fase, het schuldgevoel.
Elke wandelaar in fase 3 zal meerdere malen de verborgen fase betreden en dus af en toe een schuldgevoel kunnen ervaren, vaak wordt dit schuldgevoel weggeebt dmv het bezoek aan een ontspannende b2b massage met hp.

Fase 4: helemaal los, hier geen schuldgevoel meer maar echt wandelen zoals het bedoeld is, dus ook reisjes naar bangkok,myanmar, pattaya etc etc..
Denk hierbij ook aan het zelfs beffen van colombiaanse straathoeren en oudere dames op bv de doubletstraat
Fase 5: dit is de fase wanneer een wandelaar een nieuwe relatie aangaat en absoluut niet meer aan wandelen denkt.

Fase 6: Deze stap zitten de ex-wandelaars in die zich in een gelukkige relatie bevinden en zich bewust zijn van het feit dat wat je niet hebt altijd mooier lijkt dan dat het daadwerkelijk is.
Vaak zijn de mensen in fase 6 gelukkig maar kijken nog wel eens rond op de bekende afstruinsites maar doen geen vlieg kwaad en wandelen dus ook niet.
Uit onderzoek is gebleken dat wandelaars uit fase 6 na een relatie zich rechtstreeks "plaatsen" naar fase 4(82%)

Fase 7: de gelukkig getrouwde wandelaars die gewoon af en toe nog een hoertje bezoeken.

Ik hoop dat ik hiermee wat belangrijke info heb kunnen delen.