R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo ik ben 21 en ik heb iemands leven verpest en die van mij ook (dit wordt een lang verhaal).
Ik ben autistisch maar jammer genoeg heb ik dat nooit door gehad en ben net gediagnoseerd.
ik heb een heel zwaar verward leven geleidt omdat ik anders was.
Ik heb nooit vrienden gehad en bijna geen contact met mijn ouders of familie gehad kortom ik heb mijn hele leven alleen door gebracht en ben sociaal gestoord en extreem depressief.
op mijn 16 zat ik op de havo het ging aardig goed maar ik knapte mentaal.
ik denk dat het mentaal mij te veel wordt omdat ik niet echt kan functioneren en elke dag was enorm stressvoll.
toen ik met school stopte begon de hell mijn ouders werden agressief en begonnen mij mentaal te pesten dus de hele dag zat ik buiten voor rust.
uiteindelijk ging ik naar het mbo maar daar was ik zo mentaal afwezig dat het ook niet goed ging.
toen ik 17 was leerde ik mijn vriendin kennen uit peru ze was een jaar in nederland als au pair waar wij een jaar hadden gedate.
toen ik 18 was zag ik mijn kans om opnieuw te beginnen in peru en ik was dol op mijn vriendin.
ik zorgde voor een online inkomen en ging naar peru.
in peru werdt ik mentaal ziek (was ik al een beetje) maar ik denk dat het zo stressvoll was dat ik over het randje werd geduwd. ik had niet door dat ik problemen had en mijn vriendin ook niet.
ik zat de hele dag verward in mijn kamer voor 3 jaar en ik herinner die periode niet eens.
op mijn 21ste verjaardag realiseerde ik me dat er iets aardig fout was want ik had niet echt door dat ik al 21 werd ik voelde me nog 17 omdat alles zo vaag is.
dus ik ging terug naar nederland en ging bij mijn broer wonen om proffesionele hulp te zoeken.
ik ga naar een psycholoog/therapist maar dat is maar een uur in de 2 weken en hij behandeld mij voor de de depressie en ik ga ook een behandeling door een psychiater.
maar eigenlijk denk ik dat het geen nut meer heeft en dat euthanasie het beste is voor mij.
het is al vervelend dat ik mijn jeugd enzo kwijt ben geraakt en mijn hele leven mentaal verward heb rond gelopen.
maar nu komt het ergste het zieke wat ik heb gedaan.
mijn vriendin is 9 jaar ouder en ik had nooit intenties om haar te trouwen of een toekomst met haar op te bouwen ik heb haar dus 3 jaar lang gebruikt/aan het lijntje gehouden (ik wist niet hoe ik het uit moest maken).
ik had niet echt door dat het fout was of de schade die ik aanrichten
ze is nu 30 en in peru is het heel erg moeilijk om te trouwen en kinderen krijgen enzo.
in die 3 jaar kon ze iemand anders vinden maar nu is er een grote kans dat dat niet gaat gebeuren en haar leven is aardig verpest.
ik had dus niet door hoe relaties werken of hoe ik anderen moest behandelen.
ik heb wel door dat iemand neersteken fout is maar dit had ik niet echt door.
nu ik dus door heb wat ik heb gedaan voel ik mij heel erg schuldig en ellendig ik lig de hele dag ziek in bed door mijn schuldgevoelens en therapie werkt niet echt.
ik ben bang dat ik mijn hele leven schuldig zal voelen terwijl op 21 nog een heel leven voor me heb dus dat zal jaren leiden worden.
ik heb ook niet echt iemand om mee te praten want mijn broer is aardig tegen mij maar ik durf hem niet alles te vertellen omdat ik niet verstoten wil worden.
ik was altijd fysiek in orde maar dat gaat nu ook slecht ik denk door de stress?
als ik aan mijn ex denkt moet ik overgeven, ik heb hart klachten en haar uit val dus fysiek wordt ik ook te klos.
fysiek was ik nog in orde omdat ik aan sport deed en ik er niet lelijk uit zie :/
toen ik terug in nederland kwam had ik ook niet echt dat ik iets fouts had gedaan dat duurde wel een paar maanden. eerst had ik nog hoop om een normaal leven te leiden maar met die schuldgevoelens heb ik die hoop niet.
dit allemaal is voor mij heel erg traumatiserend en bizar ik moet het nog zelf een beetje verwerken
want ik had ook al die jaren niet door dat er iets mis is met mij.
ik had mij voor een programmeur opleiding ingeschreven en ik had al gesolliciteerd naar werk.. dus ik wou een functionerend lid worden van deze maatschapij. maar hellaas stopte alles toen ik die schuld gevoelens kreeg.
ik voel ook extreme haat tegen mijn familie dat ze nooit mij hulp hebben aangeboden of intresse in mij hebben getoont ik voel ook extreme haat tegen mijn oude havo school dat ze nooit hebben ingegrepen. (ik denk omdat ik er normaal uitzag ik als verlegen werdt bestempelt inplaats van gestoord).
als ik gewoon als kind hulp had gekregen of als mijn ouders mij hadden geleerd hoe ik mij moest gedragen. ik heb ook een schijt hekel aan mij zelf dat van peru was hellemaal niet nodig geweest ik heb er niks van gekregen en mijn ex geruïneerd.
het nare is dat ik dus naar peru ging om mijn leven te verbeteren.
maar nu is het nog erger.
1. ik ben mentaal heel erg verknipt geworden
2. 21 en opnieuw beginnen
3. mijn ex is kapot
ik post dit omdat ik niet echt iemand heb om het mee te over te leggen :/
en mischien zijn er andere die verknipt zijn.
Ik ben autistisch maar jammer genoeg heb ik dat nooit door gehad en ben net gediagnoseerd.
ik heb een heel zwaar verward leven geleidt omdat ik anders was.
Ik heb nooit vrienden gehad en bijna geen contact met mijn ouders of familie gehad kortom ik heb mijn hele leven alleen door gebracht en ben sociaal gestoord en extreem depressief.
op mijn 16 zat ik op de havo het ging aardig goed maar ik knapte mentaal.
ik denk dat het mentaal mij te veel wordt omdat ik niet echt kan functioneren en elke dag was enorm stressvoll.
toen ik met school stopte begon de hell mijn ouders werden agressief en begonnen mij mentaal te pesten dus de hele dag zat ik buiten voor rust.
uiteindelijk ging ik naar het mbo maar daar was ik zo mentaal afwezig dat het ook niet goed ging.
toen ik 17 was leerde ik mijn vriendin kennen uit peru ze was een jaar in nederland als au pair waar wij een jaar hadden gedate.
toen ik 18 was zag ik mijn kans om opnieuw te beginnen in peru en ik was dol op mijn vriendin.
ik zorgde voor een online inkomen en ging naar peru.
in peru werdt ik mentaal ziek (was ik al een beetje) maar ik denk dat het zo stressvoll was dat ik over het randje werd geduwd. ik had niet door dat ik problemen had en mijn vriendin ook niet.
ik zat de hele dag verward in mijn kamer voor 3 jaar en ik herinner die periode niet eens.
op mijn 21ste verjaardag realiseerde ik me dat er iets aardig fout was want ik had niet echt door dat ik al 21 werd ik voelde me nog 17 omdat alles zo vaag is.
dus ik ging terug naar nederland en ging bij mijn broer wonen om proffesionele hulp te zoeken.
ik ga naar een psycholoog/therapist maar dat is maar een uur in de 2 weken en hij behandeld mij voor de de depressie en ik ga ook een behandeling door een psychiater.
maar eigenlijk denk ik dat het geen nut meer heeft en dat euthanasie het beste is voor mij.
het is al vervelend dat ik mijn jeugd enzo kwijt ben geraakt en mijn hele leven mentaal verward heb rond gelopen.
maar nu komt het ergste het zieke wat ik heb gedaan.
mijn vriendin is 9 jaar ouder en ik had nooit intenties om haar te trouwen of een toekomst met haar op te bouwen ik heb haar dus 3 jaar lang gebruikt/aan het lijntje gehouden (ik wist niet hoe ik het uit moest maken).
ik had niet echt door dat het fout was of de schade die ik aanrichten
ze is nu 30 en in peru is het heel erg moeilijk om te trouwen en kinderen krijgen enzo.
in die 3 jaar kon ze iemand anders vinden maar nu is er een grote kans dat dat niet gaat gebeuren en haar leven is aardig verpest.
ik had dus niet door hoe relaties werken of hoe ik anderen moest behandelen.
ik heb wel door dat iemand neersteken fout is maar dit had ik niet echt door.
nu ik dus door heb wat ik heb gedaan voel ik mij heel erg schuldig en ellendig ik lig de hele dag ziek in bed door mijn schuldgevoelens en therapie werkt niet echt.
ik ben bang dat ik mijn hele leven schuldig zal voelen terwijl op 21 nog een heel leven voor me heb dus dat zal jaren leiden worden.
ik heb ook niet echt iemand om mee te praten want mijn broer is aardig tegen mij maar ik durf hem niet alles te vertellen omdat ik niet verstoten wil worden.
ik was altijd fysiek in orde maar dat gaat nu ook slecht ik denk door de stress?
als ik aan mijn ex denkt moet ik overgeven, ik heb hart klachten en haar uit val dus fysiek wordt ik ook te klos.
fysiek was ik nog in orde omdat ik aan sport deed en ik er niet lelijk uit zie :/
toen ik terug in nederland kwam had ik ook niet echt dat ik iets fouts had gedaan dat duurde wel een paar maanden. eerst had ik nog hoop om een normaal leven te leiden maar met die schuldgevoelens heb ik die hoop niet.
dit allemaal is voor mij heel erg traumatiserend en bizar ik moet het nog zelf een beetje verwerken
want ik had ook al die jaren niet door dat er iets mis is met mij.
ik had mij voor een programmeur opleiding ingeschreven en ik had al gesolliciteerd naar werk.. dus ik wou een functionerend lid worden van deze maatschapij. maar hellaas stopte alles toen ik die schuld gevoelens kreeg.
ik voel ook extreme haat tegen mijn familie dat ze nooit mij hulp hebben aangeboden of intresse in mij hebben getoont ik voel ook extreme haat tegen mijn oude havo school dat ze nooit hebben ingegrepen. (ik denk omdat ik er normaal uitzag ik als verlegen werdt bestempelt inplaats van gestoord).
als ik gewoon als kind hulp had gekregen of als mijn ouders mij hadden geleerd hoe ik mij moest gedragen. ik heb ook een schijt hekel aan mij zelf dat van peru was hellemaal niet nodig geweest ik heb er niks van gekregen en mijn ex geruïneerd.
het nare is dat ik dus naar peru ging om mijn leven te verbeteren.
maar nu is het nog erger.
1. ik ben mentaal heel erg verknipt geworden
2. 21 en opnieuw beginnen
3. mijn ex is kapot
ik post dit omdat ik niet echt iemand heb om het mee te over te leggen :/
en mischien zijn er andere die verknipt zijn.
nee ik voel mij schuldig om 3 jaar van haar tijd heb verspild als ik om normale redenen de relatie verbrak (zoals uit verliefd raken) dan had ik mij niet schuldig gevoeld.
maar ik denk dat ik niet een verliefd kan zijn of met mensen kan binden
maar ik denk dat ik niet een verliefd kan zijn of met mensen kan binden
quote:Op donderdag 6 juli 2017 13:58 schreef pindakaas7750 het volgende:
maar ik denk dat ik niet een verliefd kan zijn of met mensen kan binden
het is te hopen dat mijn vrienden uit de KLB SC dit niet lezen anders krijg ik deze zin flink te verduren
het intressante is dat ik voordat ik naar peru ging ook een topic had geopened
KAA / Emigreren naar peru
KAA / Emigreren naar peru
Hi.quote:Op donderdag 6 juli 2017 14:00 schreef TARDIS. het volgende:
[..]
Op
Kan gebeuren toch vriend.quote:
nee ik voel mij schuldig om 3 jaar van haar tijd heb verspild als ik om normale redenen de relatie verbrak (zoals uit verliefd raken) dan had ik mij niet schuldig gevoeld.
maar ik denk dat ik niet een verliefd kan zijn of met mensen kan binden
Vind het onzin, zij heeft zelf ook verantwoordelijkheid over die 3 jaar.
Als zij niet doorheeft dat jij niet serieuze relatie wilt, en zij wel dan is dat haar fout.
Je kunt jezelf dit niet aanpraten dat je haar aan het lijntje hebt gehouden, jij hebt jou leven, zij heeft haar leven.
Als zij niet doorheeft dat jij niet serieuze relatie wilt, en zij wel dan is dat haar fout.
Je kunt jezelf dit niet aanpraten dat je haar aan het lijntje hebt gehouden, jij hebt jou leven, zij heeft haar leven.
Je verhaal klopt niet... In je oude topic zit 4 jaar leeftijdsverschil en hier 9?quote:
het intressante is dat ik voordat ik naar peru ging ook een topic had geopened
KAA / Emigreren naar peru
Een relatie aangaan is de keuze van twee mensen, dus daar hoef je je absoluut niet schuldig over te voelen. En relaties die stranden ook gewoon vaak, dat is volkomen normaal.quote:
nee ik voel mij schuldig om 3 jaar van haar tijd heb verspild als ik om normale redenen de relatie verbrak (zoals uit verliefd raken) dan had ik mij niet schuldig gevoeld.
maar ik denk dat ik niet een verliefd kan zijn of met mensen kan binden
Plus maak je ook niet druk over dat je je jeugd hebt verpest, er is nog alle tijd om wat moois van je leven te maken. Je bent pas net begonnen!
Nieuw is niet altijd beter.
ze had over haar leeftijd gelogen maar daar kwam in peru pas achter :/ dus ik heb 3 jaar lang over het leeftijdverschill lopen piekeren.quote:
[..]
Je verhaal klopt niet... In je oude topic zit 4 jaar leeftijdsverschil en hier 9?
ik heb letterlijk 6 uur per dag mischien over het leeftijds verschill lopen piekeren voor 3 jaar lang maar ik ben dus mentaal niet orde :/ dit is ook meer een phsychologie topic dan relatie
Maar je bent wel in Peru geweest, zou ik ook wel eens willen doen.
[b]Doe'k 't now wel, doe'k 't now niet of krieg ik spiet
[/b]
[b]Op vrijdag 15 januari 2010 10:36 schreef boudemaniak het volgende:[/b]
Eindbaas ^O^
[/b]
[b]Op vrijdag 15 januari 2010 10:36 schreef boudemaniak het volgende:[/b]
Eindbaas ^O^
daar zit ik ook mee ik kon de tijd van mijn leven hebben maar inplaats heb ik 3 jaar verward in een kamer gezetenquote:Op donderdag 6 juli 2017 14:09 schreef ShevaJB het volgende:
Maar je bent wel in Peru geweest, zou ik ook wel eens willen doen.
quote:
het intressante is dat ik voordat ik naar peru ging ook een topic had geopened
KAA / Emigreren naar peru
quote:Op donderdag 6 juli 2017 13:55 schreef pindakaas7750 het volgende:
Hallo ik ben 21
toen ik 17 was leerde ik mijn vriendin kennen uit peru ze was een jaar in nederland
toen ik 18 was zag ik mijn kans om opnieuw te beginnen in peru en ik was dol op mijn vriendin.
ik zorgde voor een online inkomen en ging naar peru.
ik zat de hele dag verward in mijn kamer voor 3 jaar en ik herinner die periode niet eens.
op mijn 21ste verjaardag realiseerde ik me dat er iets aardig fout was want ik had niet echt door dat ik al 21 werd ik voelde me nog 17 omdat alles zo vaag is.
dus ik ging terug naar nederland en ging bij mijn broer wonen om proffesionele hulp te zoeken.
mijn vriendin is 9 jaar ouder
ik heb haar dus 3 jaar lang gebruikt/aan het lijntje gehouden (
ze is nu 30 en in peru is het heel erg moeilijk om te trouwen en kinderen krijgen enzo.
in die 3 jaar kon ze iemand anders vinden maar nu is er een grote kans dat dat niet gaat gebeuren en haar leven is aardig verpest.
ik ben bang dat ik mijn hele leven schuldig zal voelen terwijl op 21 nog een heel leven voor me heb dus dat zal jaren leiden worden.
Verschil leeftijd in 2013 was 3/4 jaar.quote:
Verschil in 2017 is 9 jaar.
Zij was in 2013 bijna 22 jaar.
In 2017 is ze 30 jaar oud.
Que?
Edit: is hierboven al beantwoord.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 06-07-2017 14:19:32 ]
Je zal er toch wat van moeten maken. Als je beetje spaans kan, ga rondreizen door zuid amerika. Mooi toch.quote:Op donderdag 6 juli 2017 14:10 schreef pindakaas7750 het volgende:
[..]
daar zit ik ook mee ik kon de tijd van mijn leven hebben maar inplaats heb ik 3 jaar verward in een kamer gezeten
[b]Doe'k 't now wel, doe'k 't now niet of krieg ik spiet
[/b]
[b]Op vrijdag 15 januari 2010 10:36 schreef boudemaniak het volgende:[/b]
Eindbaas ^O^
[/b]
[b]Op vrijdag 15 januari 2010 10:36 schreef boudemaniak het volgende:[/b]
Eindbaas ^O^
Maar je bent vooral boos op iedereen om je heen ook?
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Wat dacht je van iets intensievere hulp zoeken?
Je bent 21, hebt wat jaren verspild, maar nog een jaar of 60 voor je.
Je bent 21, hebt wat jaren verspild, maar nog een jaar of 60 voor je.
dit is best wel een belangrijk punt trouwens want als zij niet had gelogen over haar leeftijdsverschill dan was ik ook nooit deze relatie aangegaan. en het was moeilijk om uit te relatie te stappen omdat ik niet echt familie of vrienden had dus ik was heel erg afhankelijk van haar en ik had ik niet echt door dat het slecht was als iemand over haar leeftijd loog.quote:
[..]
[..]
[..]
Verschil leeftijd in 2013 was 3/4 jaar.
Verschil in 2017 is 9 jaar.
Zij was in 2013 bijna 22 jaar.
In 2017 is ze 30 jaar oud.
Que?
Edit: is hierboven al beantwoord.
niet op vreemden mensen natuurlijk maar op mijn ouders omdat zij mij hadden moeten helpenquote:
Maar je bent vooral boos op iedereen om je heen ook?
Okay, even een paar basisdingetjes:
- Net zoals jij keuzes hebt gemaakt in het leven, heeft zij ook keuzes gemaakt in het leven.
- Je bent niet verantwoordelijk voor de keuzes die zij heeft gemaakt: ze heeft echt zelf gekozen voor een relatie met jou.
- Ze heeft gelogen over haar leeftijd, daar kwam jij veels te laat achter (toen je al in Peru was).
- Ze heeft er zelf voor gekozen om 3 jaar lang een relatie met jou te hebben. Jij bent niet de enige die beslissingen neemt, dat doet zij ook. Jij kon kappen met de relatie, maar dat kon zij ook. Het is niet goed om alle schuld op jezelf te nemen.
- Je bent pas 21, je leven begint net. Wat belangrijk is, is dat je doelen stelt en daarachteraan gaat. Een goede doel is dat je eerst aan jezelf werkt en ervoor zorgt dat je stabieler bent.
- Je bent niet verantwoordelijk voor haar liefdesleven - hoe hard dat ook voor jou kan klinken. Verder heb je geen invloed op wat ze met haar leven doet, dus stoppen met piekeren over zaken waar je geen invloed op hebt is wel zo verstandig...
Ik ben vast nog wel wat vergeten...
- Net zoals jij keuzes hebt gemaakt in het leven, heeft zij ook keuzes gemaakt in het leven.
- Je bent niet verantwoordelijk voor de keuzes die zij heeft gemaakt: ze heeft echt zelf gekozen voor een relatie met jou.
- Ze heeft gelogen over haar leeftijd, daar kwam jij veels te laat achter (toen je al in Peru was).
- Ze heeft er zelf voor gekozen om 3 jaar lang een relatie met jou te hebben. Jij bent niet de enige die beslissingen neemt, dat doet zij ook. Jij kon kappen met de relatie, maar dat kon zij ook. Het is niet goed om alle schuld op jezelf te nemen.
- Je bent pas 21, je leven begint net. Wat belangrijk is, is dat je doelen stelt en daarachteraan gaat. Een goede doel is dat je eerst aan jezelf werkt en ervoor zorgt dat je stabieler bent.
- Je bent niet verantwoordelijk voor haar liefdesleven - hoe hard dat ook voor jou kan klinken. Verder heb je geen invloed op wat ze met haar leven doet, dus stoppen met piekeren over zaken waar je geen invloed op hebt is wel zo verstandig...
Ik ben vast nog wel wat vergeten...
quote:
[..]
niet op vreemden mensen natuurlijk maar op mijn ouders omdat zij mij hadden moeten helpen.
ik vermoed ook dat zij door hadden dat er iets mis met mij was maar gewoon geen zin hadden in gedoe zij hadden mij ook geld gegeven voor het vliegticket. en ze hadden ook bijna geen contact met me toen ik in peru was.
En even nog een vraag...
- Wil je het hebben over wat je hebt gedaan en beleefd om dat te verwerken?
- Of wil je vooruit kijken en aan je problemen werken?
Bij de ene blijf je terugkijken en in het verleden leven (en kom je niet vooruit), bij de andere kun je weer vooruit kijken en het verloop van je leven weer in eigen handen nemen...
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 06-07-2017 14:31:41 ]
- Wil je het hebben over wat je hebt gedaan en beleefd om dat te verwerken?
- Of wil je vooruit kijken en aan je problemen werken?
Bij de ene blijf je terugkijken en in het verleden leven (en kom je niet vooruit), bij de andere kun je weer vooruit kijken en het verloop van je leven weer in eigen handen nemen...
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 06-07-2017 14:31:41 ]
"Je kan pas goed je weg vooruit zien als je stopt met steeds achteruit kijken"
Dat verhaal.
Dat verhaal.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
