Dat is inderdaad de redenatie erachter. Helaas zijn ze te vasthoudend om het te laten verwateren. Mijn moeder vindt eens in de twee weken bellen al te weinig.quote:Op donderdag 11 mei 2017 20:17 schreef Drxx het volgende:
Als je er ziek van wordt dan heb je weinig opties. Zelf heb ik heel weinig contact met mijn familie, niet het contact verbroken maar gewoon geen moeite insteken en laten verwateren. Zie eigenlijk alleen nog mijn moeder. En dat bevalt mij prima.
Ik weet niet wat jouw woonsituatie is, woont er familie dichtbij jou?quote:Op donderdag 11 mei 2017 20:19 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dat is inderdaad de redenatie erachter. Helaas zijn ze te vasthoudend om het te laten verwateren. Mijn moeder vindt eens in de twee weken bellen al te weinig.
Fijn dat het je goed bevalt en het klinkt als een goede aanpak
Mijn moeder woont een half uurtje fietsen van mij vandaan en mijn broer aan de andere kant van het land.quote:Op donderdag 11 mei 2017 20:21 schreef Drxx het volgende:
[..]
Ik weet niet wat jouw woonsituatie is, woont er familie dichtbij jou?
Maar het laten verwateren is natuurlijk ook een kwestie van het onmogelijk maken om met jou contact te komen Dus telefoonnummer wijzigen, Facebook afschermen etc.
Goodness, dat is wel heel erg hevig *knuffel*quote:Op donderdag 11 mei 2017 20:21 schreef Drxx het volgende:
[..]
Ik weet niet wat jouw woonsituatie is, woont er familie dichtbij jou?
Maar het laten verwateren is natuurlijk ook een kwestie van het onmogelijk maken om met jou contact te komen Dus telefoonnummer wijzigen, Facebook afschermen etc.
Ik had zelf nog moeten verhuizen, en uiteraard mijn adres niet doorgegeven.
quote:Op donderdag 11 mei 2017 20:23 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Mijn moeder woont een half uurtje fietsen van mij vandaan en mijn broer aan de andere kant van het land.
Oeh, ik ben wel bang voor conflicten wanneer ik dat doe, maar misschien is dat ook wel een teken van te veel onder de plak zitten
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik denk dat het je heel erg goed zou doen om het contact volledig te verbreken..
Wij weten natuurlijk niet wat je daar zoal hebt besproken en hoe ze tot deze conclusie zijn gekomen.quote:Op donderdag 11 mei 2017 20:12 schreef ChildoftheStars het volgende:
In therapie heb ik het nogal dringende advies gekregen om te breken met mijn familie.
zoals?quote:Elke keer wanneer er contact is worden er nare dingen gezegd
hoe uit zich dat?quote:en heb ik daarna weer problemen met mijn psyche.
Niemand wordt gelukkig van conflicten, maar je zal je wel beter voelen als je voor jezelf leert opkomen. Verschuil je niet achter de woorden van een psych of je vrienden, maak zelf de keuze en blijf er voorlopig even bij. Je hoeft geen uitleg te geven als je grenzen stelt, mag wel, hoeft niet.quote:Op donderdag 11 mei 2017 20:23 schreef ChildoftheStars het volgende:
Mijn moeder woont een half uurtje fietsen van mij vandaan en mijn broer aan de andere kant van het land.
Oeh, ik ben wel bang voor conflicten wanneer ik dat doe, maar misschien is dat ook wel een teken van te veel onder de plak zitten
Dat denk ik eerlijk gezegd ook...quote:Op donderdag 11 mei 2017 20:28 schreef Lienekien het volgende:
Het zou wel heel goed voor je zijn. Imho had je dat al veel eerder moeten doen.
Dank je wel. Dat ga ik proberen. Gewoon via de feedbackregels dus. Het is erg hard, maar wel het bestequote:Op donderdag 11 mei 2017 20:34 schreef The_Temp het volgende:
Een keer aan de hand gehad bij een ex van me. Ik ken jouw situatie niet, maar bij haar was het zinloos om grenzen te trekken of iets dergelijks. Zodra ze die grens overgaan zit je al volle bak in het drama en voorkom je de problemen niet.
En hoe je dat brengt? Gewoon eerlijk de situatie uitleggen, duidelijk zijn in de consequenties en dan volhouden. Níet allerlei verwijten gaan brengen richting hun, puur bij jezelf houden
"Elke keer als het mis gaat met jullie, lig ik psychisch overhoop. Ik heb er met mijn therapeut over gepraat en ik denk dat het goed is als ik het komende halfjaar geen contact meer met jullie heb. Dat is voor mij op dit moment het beste. Ik hoop dat jullie dat begrijpen."
quote:Op donderdag 11 mei 2017 20:51 schreef madam-april het volgende:
[..]SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik denk dat het je heel erg goed zou doen om het contact volledig te verbreken..SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik vermoed dat stiekem ook, al zal het een hele zure appel zijn. Alleen waarschijnlijk wel nodig. Het zal me iig lucht geven en een boel stress schelenDe dingen die mij moeder zegt is dat het mijn schuld is dat de familie niet functioneert, dat ik geen therapie/medicatie mag hebben. Dat ik geen psychische problemen heb (ahem, eetstoornis, ptss en psychotische persoonlijkheidstrekken). Pesten met het feit dat ik geen kinderen kan krijgen, dat ze vindt dat ik eigenlijk nooit geboren mocht worden en dat er beter een kussentje op me gelegd had kunnen worden en zo kan ik wel even doorgaan. Daarnaast heeft ze de neiging om te dreigen met zelfmoord.quote:Op donderdag 11 mei 2017 20:52 schreef vaduz het volgende:
[..]
Wij weten natuurlijk niet wat je daar zoal hebt besproken en hoe ze tot deze conclusie zijn gekomen.
[..]
zoals?
[..]
hoe uit zich dat?
Zelf denk ik dat dit een laatste redmiddel is als je familie echte tokkies zijn. Gezien je gewoon contact met je moeder hebt, vraag ik me af in hoeverre dit het geval is? Misschien is het beter om de vorm van communicatie aan te passen.
Het is altijd terugvallen in de eetstoornis, enorm twijfelen aan mezelf en of ik moet blijven leven (en nee, dit zijn geen dingen die ik naar anderen uit). Slecht slapen, veel verdriet en neiging tot depressief gedrag. Geen eigen keuzes durven te maken... Een moeizaam evenwicht valt dan om.
Ik ben het ermee eens dat het een laatste redmiddel is, daarom twijfel ik ook en doe ik er zo moeilijk over. Het maakt me bang en geeft me het idee een enorm egocentrisch kreng te zijn. Het is zeker niet iets dat over een nacht ijs is gegaan.Daar heb je zeker gelijk in. Het moet echt mijn eigen keuze zijn, hoe moeilijk dan ook. Ik geef toe me een beetje onder druk gezet te voelen, maar het idee geeft me ook een zekere opluchting.quote:Op donderdag 11 mei 2017 20:57 schreef Jopie78 het volgende:
[..]
Niemand wordt gelukkig van conflicten, maar je zal je wel beter voelen als je voor jezelf leert opkomen. Verschuil je niet achter de woorden van een psych of je vrienden, maak zelf de keuze en blijf er voorlopig even bij. Je hoeft geen uitleg te geven als je grenzen stelt, mag wel, hoeft niet.We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Mijn moeder is niet verschrikkelijk hoor Ze heeft gewoon weinig sociaal gevoel. Alleen ik ben er vaak iets te zwak voor.quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:14 schreef Maghrebijnse het volgende:
Verschrikkelijke moeder. Heel naar. Neem aan dat je al geprobeerd hebt met haar te praten en dit niet heeft mogen baten?
De dingen die je hierboven schrijft die ze gezegd heeft vind ik wel verschrikkelijk eigenlijk...quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:17 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Mijn moeder is niet verschrikkelijk hoor Ze heeft gewoon weinig sociaal gevoel. Alleen ik ben er vaak iets te zwak voor.
Ik geef elke keer aan wanneer ze mijn grenzen over gaat en wat het met me doet. Alleen dan word ik uitgelachen en vindt ze me overgevoelig. Wanneer ik echt boos word, vindt ze het allemaal nog grappiger. Dus tja... pogingen zat gedaan
Ik vind dit verschrikkelijk voor je, echt. Valt dus niet te praten met haar zo te lezen? Woon je thuis? Is het niet een idee om op jezelf te gaan?quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:17 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Mijn moeder is niet verschrikkelijk hoor Ze heeft gewoon weinig sociaal gevoel. Alleen ik ben er vaak iets te zwak voor.
Ik geef elke keer aan wanneer ze mijn grenzen over gaat en wat het met me doet. Alleen dan word ik uitgelachen en vindt ze me overgevoelig. Wanneer ik echt boos word, vindt ze het allemaal nog grappiger. Dus tja... pogingen zat gedaan
Denk eigenlijk dat het meer je moeder is die behoefte heeft aan psychische hulp. Heb je de instanties ingelicht over haar zelfmoordneigingen?quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:12 schreef ChildoftheStars het volgende:
De dingen die mij moeder zegt is dat het mijn schuld is dat de familie niet functioneert, dat ik geen therapie/medicatie mag hebben. Dat ik geen psychische problemen heb (ahem, eetstoornis, ptss en psychotische persoonlijkheidstrekken). Pesten met het feit dat ik geen kinderen kan krijgen, dat ze vindt dat ik eigenlijk nooit geboren mocht worden en dat er beter een kussentje op me gelegd had kunnen worden en zo kan ik wel even doorgaan. Daarnaast heeft ze de neiging om te dreigen met zelfmoord.
In dit geval moet ik toch eigenlijk echt je behandelaar gelijk geven. Kans op een goede relatie met je moeder zal minimaal zijn, als ze niet zelf in behandeling gaat.quote:Ik ben het ermee eens dat het een laatste redmiddel is, daarom twijfel ik ook en doe ik er zo moeilijk over.
Alles behalve, het is jouw moeder die jou gebruikt (of je lijdt ernstig aan borderline en verdraait de feiten, in dat geval is het trouwens ook aan te raden afstand te nemen).quote:Het maakt me bang en geeft me het idee een enorm egocentrisch kreng te zijn.
Begrijpelijk. Ik wens je veel sterkte. Lijkt me niet eenvoudig in een dergelijke situatie te leven.quote:Het is zeker niet iets dat over een nacht ijs is gegaan.
Naja... het went. Nu ik een relatie heb, zie ik hoe ouders ook met hun kinderen om kunnen gaan (bij mijn schoonouders dus) en dat maakt het wel dat ik het soms erg zuur vind. Bagatelliseren maakt het gemakkelijkerquote:Op donderdag 11 mei 2017 21:18 schreef Yasmin23 het volgende:
[..]
De dingen die je hierboven schrijft die ze gezegd heeft vind ik wel verschrikkelijk eigenlijk...
Ik woon gelukkig op mezelf, dus dat is fijn. Het is alleen een juveniel trekje van me dat ik nog regelmatig contact heb. Thuis wonen ging op den duur niet meer en ik was erg aan een eigen stekje toe, jaren geleden. Dat was de beste keus ooit, al wordt me dat nog steeds kwalijk genomenquote:Op donderdag 11 mei 2017 21:18 schreef Maghrebijnse het volgende:
[..]
Ik vind dit verschrikkelijk voor je, echt. Valt dus niet te praten met haar zo te lezen? Woon je thuis? Is het niet een idee om op jezelf te gaan?
Loyaliteit naar familie kan heel sterk zijn, zelfs als er (grote) problemen zijn. De zaken die je hierboven beschrijft laten mijn nekhaar overeind staan. Niets hoeft definitief te zijn, al begin je met een paar maanden lucht voor jezelf om de boel eens in perspectief te kunnen zien.quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:12 schreef ChildoftheStars het volgende:
Daar heb je zeker gelijk in. Het moet echt mijn eigen keuze zijn, hoe moeilijk dan ook. Ik geef toe me een beetje onder druk gezet te voelen, maar het idee geeft me ook een zekere opluchting.
En dan lees ik net ook over je broer. Mja ik zou het contract verbreken. Maar makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Helaas kun je je familie niet kiezen.quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:21 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Naja... het went. Nu ik een relatie heb, zie ik hoe ouders ook met hun kinderen om kunnen gaan (bij mijn schoonouders dus) en dat maakt het wel dat ik het soms erg zuur vind. Bagatelliseren maakt het gemakkelijker
[..]
Ik woon gelukkig op mezelf, dus dat is fijn. Het is alleen een juveniel trekje van me dat ik nog regelmatig contact heb. Thuis wonen ging op den duur niet meer en ik was erg aan een eigen stekje toe, jaren geleden. Dat was de beste keus ooit, al wordt me dat nog steeds kwalijk genomen
Ik heb het er wel met haar over gehad (ze heeft bijv. meerdere malen aan me gevraagd niet mijn medicatie te nemen en die dan aan haar te geven), maar ik weet niet wanneer ik bij welke instantie moet aankloppen.quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:19 schreef vaduz het volgende:
[..]
Denk eigenlijk dat het meer je moeder is die behoefte heeft aan psychische hulp. Heb je de instanties ingelicht over haar zelfmoordneigingen?
Dat klopt zeker. Alleen het zit er bij haar echt niet in. De hele wereld zit fout, zij niet.quote:[..]
In dit geval moet ik toch eigenlijk echt je behandelaar gelijk geven. Kans op een goede relatie met je moeder zal minimaal zijn, als ze niet zelf in behandeling gaat.
Geen borderline aan dit adres, de eerder diagnoses hierboven genoemd is waaraan ik lijd (ptss, eetstoornis en een psychotische persoonlijkheidsstructuur). Al betwijfel ik soms of mijn moeder borderline heeft. Ik heb weinig verstand van die aandoening, maar het zou wel gemeen zijn om daarom contact te verbreken. Anderzijds, dit sloopt me.quote:[..]
Alles behalve, het is jouw moeder die jou gebruikt (of je lijdt ernstig aan borderline en verdraait de feiten, in dat geval is het trouwens ook aan te raden afstand te nemen).
Dank je wel. Het is soms erg pijnlijk en lastig inderdaad.quote:[..]
Begrijpelijk. Ik wens je veel sterkte. Lijkt me niet eenvoudig in een dergelijke situatie te leven.
Klinkt makkelijker gezegd dan gedaan, maar trek je maar niets aan van haar woorden en bedreigingen. En als je er mee zit is het toch wel een idee om je moeder wat minder vaak te bezoeken. Misschien dat de verhoudingen er op den duur p vooruit gaan. Hoevaak per week bezoek jij je moeder nu?quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:21 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Naja... het went. Nu ik een relatie heb, zie ik hoe ouders ook met hun kinderen om kunnen gaan (bij mijn schoonouders dus) en dat maakt het wel dat ik het soms erg zuur vind. Bagatelliseren maakt het gemakkelijker
[..]
Ik woon gelukkig op mezelf, dus dat is fijn. Het is alleen een juveniel trekje van me dat ik nog regelmatig contact heb. Thuis wonen ging op den duur niet meer en ik was erg aan een eigen stekje toe, jaren geleden. Dat was de beste keus ooit, al wordt me dat nog steeds kwalijk genomen
Nope. Zoiets zou mijn moeder nooit doenquote:Op donderdag 11 mei 2017 21:26 schreef Yasmin23 het volgende:
TS was dat topic waarin de moeder de arts had gebeld ook van jou?
Ik denk niet dat het gemakkelijker is, omdat je jonger meer afhankelijk bent van je ouders. Wel heftig dat je die keuze jong moest makenquote:Op donderdag 11 mei 2017 21:24 schreef Yasmin23 het volgende:
Ik heb overigens al op jonge leeftijd het contact met mijn moeder verbroken. Maar misschien is het makkelijker als je jonger bent.
Nee, dat is zeker waar. En het is wel een van de hoofdredenen waarom ik het niet meer trek. Of eigenlijk heb ik het nooit getrokken, maar ik merk dat het me nu tegenhoudt in mijn genezingsproces.quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:23 schreef Yasmin23 het volgende:
[..]
En dan lees ik net ook over je broer. Mja ik zou het contract verbreken. Maar makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Helaas kun je je familie niet kiezen.
Die loyaliteit is echt een lastig ding. Het speelt bij mij heel erg op.quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:21 schreef Jopie78 het volgende:
[..]
Loyaliteit naar familie kan heel sterk zijn, zelfs als er (grote) problemen zijn. De zaken die je hierboven beschrijft laten mijn nekhaar overeind staan. Niets hoeft definitief te zijn, al begin je met een paar maanden lucht voor jezelf om de boel eens in perspectief te kunnen zien.
Probeer de keuze niet zo groot te maken, het leven komt per dag.
Sterkte!
Begin bij haar huisarts. Vertel dan ook over dat ze medicatie van jou vraagt etc. Je moeder is een tikkende tijdbom. Je helpt haar enorm door haar in beeld te brengen bij de instanties.quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:25 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik heb het er wel met haar over gehad (ze heeft bijv. meerdere malen aan me gevraagd niet mijn medicatie te nemen en die dan aan haar te geven), maar ik weet niet wanneer ik bij welke instantie moet aankloppen.
Ik bel met mijn moeder eens per week/in de twee weken en vier tot zes keer per jaar logeer ik een weekend bij haar. En soms wil ze een dagje uit met mij. Dus eigenlijk maak ik me belachelijk druk om een klein ietsquote:Op donderdag 11 mei 2017 21:27 schreef Maghrebijnse het volgende:
[..]
Klinkt makkelijker gezegd dan gedaan, maar trek je maar niets aan van haar woorden en bedreigingen. En als je er mee zit is het toch wel een idee om je moeder wat minder vaak te bezoeken. Misschien dat de verhoudingen er op den duur p vooruit gaan. Hoevaak per week bezoek jij je moeder nu?
Dat is inderdaad ook een idee. Gewoon meer ruimte erin bouwen. Al vindt ze al dat ik te weinig contact met haar heb.quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:30 schreef Droopie het volgende:
Als je een keuze maakt voor je eigen gezondheid en veiligheid zal het je wel rust geven.
Je hoeft echt niet de banden compleet te verzieken, maar aangeven dat je tijdelijk afstand neemt (of ze accepteren of niet) houd ook de deur open om bv met kerst te gaan eten daar.
Bij mij is het contact ook matig, maar met pasen en bv moederdag ga ik ook langs met een bloemetje.
Maar verder brengt het minimale contact mij heel veel rust en weinig frustratie.
En hoe is het contact dan als je daar bent? Ook leuke momenten?quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:31 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik bel met mijn moeder eens per week/in de twee weken en vier tot zes keer per jaar logeer ik een weekend bij haar. En soms wil ze een dagje uit met mij. Dus eigenlijk maak ik me belachelijk druk om een klein iets
Zoiets kun je het beste melden bij haar huisarts. Als je dat de moeite waard vindt, want dan is er natuurlijk wel een grote kans dat zij erachter komt dat jij het gemeld hebt, met eventuele gevolgen van dien...quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:25 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik heb het er wel met haar over gehad (ze heeft bijv. meerdere malen aan me gevraagd niet mijn medicatie te nemen en die dan aan haar te geven), maar ik weet niet wanneer ik bij welke instantie moet aankloppen.
Ze hoeven ook niet voor eeuwig weg, als jij maar genoeg weerstand op kan bouwen om tegengas te geven en je grenzen te kunnen bewaken. Je kan je familie niet kiezen en zeker als je moeder psychotische neigingen toont, snap ik dat je haar ook geen pijn wilt doen.quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:29 schreef ChildoftheStars het volgende:
Die loyaliteit is echt een lastig ding. Het speelt bij mij heel erg op.
Misschien is inderdaad een tijdelijke stop wel verstandig. Gewoon kijken wat het met me doet en daarna de knoop door te hakken
Nee, je maakt je niet belachelijk druk. Elke keer is een keer te veel als ze zo jouw geestelijke gezondheid ondermijnt. Al je hele fucking leven lang.quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:31 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik bel met mijn moeder eens per week/in de twee weken en vier tot zes keer per jaar logeer ik een weekend bij haar. En soms wil ze een dagje uit met mij. Dus eigenlijk maak ik me belachelijk druk om een klein iets
Ik heb geen flauw idee waar ze naar de HA gaat. Misschien moet ik dat eens informeren bij mijn psych, die zal het vast wel weten.quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:31 schreef vaduz het volgende:
[..]
Begin bij haar huisarts. Vertel dan ook over dat ze medicatie van jou vraagt etc. Je moeder is een tikkende tijdbom. Je helpt haar enorm door haar in beeld te brengen bij de instanties.
Je psych mag dat soort informatie niet delen. Weeg af of het niet averechts zou werken om hulpverleners in te schakelen. Als je denkt dat het haar gedrag alleen maar verergert zou ik het laten. Het is niet jouw verantwoordelijkheid.quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:33 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik heb geen flauw idee waar ze naar de HA gaat. Misschien moet ik dat eens informeren bij mijn psych, die zal het vast wel weten.
Een tikkende tijdbom is ze zeker en dat vind ik best eng (ben mijn vader ook aan een suïcide verloren).
Ik denk alleen ook dat het bewijze van spreken een soort zelfmoord is om haar in beeld te brengen, dat gaat ze niet waarderen.
Ik ga eens op onderzoek uit
Oh, dat valt mee. Is het wel leuk als je daar logeert? Zijn de telefoongesprekken ook leuk soms?quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:31 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik bel met mijn moeder eens per week/in de twee weken en vier tot zes keer per jaar logeer ik een weekend bij haar. En soms wil ze een dagje uit met mij. Dus eigenlijk maak ik me belachelijk druk om een klein iets
Als jij niet wilt dat ze in jouw leven roert, kan je je ook beter afzijdig houden in dat van haar. Je zorgen mag je altijd delen, zeker met je eigen hulpverleners, maar elke actie heeft een gevolg. Ben je bereid om die ook te dragen?quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:33 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik heb geen flauw idee waar ze naar de HA gaat. Misschien moet ik dat eens informeren bij mijn psych, die zal het vast wel weten.
Een tikkende tijdbom is ze zeker en dat vind ik best eng (ben mijn vader ook aan een suïcide verloren).
Ik denk alleen ook dat het bewijze van spreken een soort zelfmoord is om haar in beeld te brengen, dat gaat ze niet waarderen.
Ik ga eens op onderzoek uit
Die zijn er zeker Ik weet gelukkig wel hoe ik me moet aanpassen om het zo gezellig mogelijk te maken.quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:32 schreef Yasmin23 het volgende:
[..]
En hoe is het contact dan als je daar bent? Ook leuke momenten?
Ik ga eens kijken hoe het zit met haar huisarts. En ze komt er dan zeker achter dat ik het ben en dat zal haar waarschijnlijk enorm kwetsen. Anderzijds, ze is gewoon een gevaar voor haarzelf.quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:32 schreef Njosnavelin het volgende:
[..]
Zoiets kun je het beste melden bij haar huisarts. Als je dat de moeite waard vindt, want dan is er natuurlijk wel een grote kans dat zij erachter komt dat jij het gemeld hebt, met eventuele gevolgen van dien...
On topic: ik schrok even toen ik het advies van je therapeut las, maar nu ik de uitleg heb gelezen kan ik me heel goed inbeelden dat dat de beste optie is voor jou. Ik hoop dat het je lukt en wens je heel veel sterkte Wat een verschrikkelijke dingen heb jij meegemaakt.
Zulke trainingen en vechtsport heb ik gehad. Alleen ik ben gewoon soft naar mijn familie toe.quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:32 schreef Jopie78 het volgende:
[..]
Ze hoeven ook niet voor eeuwig weg, als jij maar genoeg weerstand op kan bouwen om tegengas te geven en je grenzen te kunnen bewaken. Je kan je familie niet kiezen en zeker als je moeder psychotische neigingen toont, snap ik dat je haar ook geen pijn wilt doen.
Keerzijde is wel dat je jezelf blijft pijnigen. Gek idee, maar weerbaarheidstraining of vechtsport wel eens aan gedacht?
Daar heb je eigenlijk gelijk inquote:Op donderdag 11 mei 2017 21:33 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Nee, je maakt je niet belachelijk druk. Elke keer is een keer te veel als ze zo jouw geestelijke gezondheid ondermijnt. Al je hele fucking leven lang.
Ze gaat het aanvankelijk niet waarderen omdat ze de hulpverlening schuwt, omdat ze schaamt voor haar zwaktes. Indien het niet lukt om de huisarts te vinden, maak dan een afspraak met de wijkagent (dat is minder lastig, gezien je weet waar je moeder woont, maar wel een omweg).quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:33 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik denk alleen ook dat het bewijze van spreken een soort zelfmoord is om haar in beeld te brengen, dat gaat ze niet waarderen.
De TS doet dat niet actief. De TS verzoekt hulpverleners te roeren, omdat zij haar moeder niet kan helpen en haar moeder gevaar loopt.quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:35 schreef Jopie78 het volgende:
[..]
Als jij niet wilt dat ze in jouw leven roert, kan je je ook beter afzijdig houden in dat van haar.
Ding is wel dat hulpverlening hier in NL bijna altijd vrijwillig is, dus als iemand niet geholpen wil worden doet dit de zaak vaak meer kwaad dan goeds. Jij kan het wel realistisch gaan bekijken, zal mij niet verbazen als "de familie" er een andere kijk op nahoudt.quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:39 schreef vaduz het volgende:
De TS doet dat niet actief. De TS verzoekt hulpverleners te roeren, omdat zij haar moeder niet kan helpen en haar moeder gevaar loopt.
Begrenzing van verantwoordelijkheid en schuldquote:Op donderdag 11 mei 2017 21:41 schreef ChildoftheStars het volgende:
Het is ook wel dat ik deels bang ben dat ze helemaal ontspoort wanneer ik het contact verbreek. Ze staat redelijk alleen op de wereld en ze vindt mij erg belangrijk. Het is ook deels zorgen om haar waardoor ik twijfel. Ze heeft zelf een soort gelijk jeugd gehad als ik, dus een beetje steun verdient ze wel.
Anderzijds zorgen om mezelf is ook wel eens een idee (ik ben een beetje een deurmat). Ik maak goede successen bij therapie en het is fijn als dat eens stand houdt. Telkens terugvallen is erg naar. Dit sloopt me gewoon.
(ik schiet lekker alle kanten op zeg )
Jij kan haar niet meer helpen, ook niet als je het contact onderhoudt. Je moeder heeft professionele hulp nodig. Jij kan haar een zetje in die richting geven.quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:41 schreef ChildoftheStars het volgende:
Het is ook wel dat ik deels bang ben dat ze helemaal ontspoort wanneer ik het contact verbreek.
Maar net als bij je vader, als iemand dat wilt, doe je er niets tegen. Mensen die er mee dreigen, moet je mijden. Dat gevecht ga je niet winnen.quote:Op donderdag 11 mei 2017 21:44 schreef ChildoftheStars het volgende:
Nou, haar suïcide wens krijg ik al te horen sinds mijn vader zelfmoord heeft gepleegd ("als hij dat mag, dan mag ik het ook") en probeer dat al heel mijn leven recht te breien. Ik vind het alleen lastig om te bepalen wanneer ze nou echt gevaar loopt
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |