R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
In navolging van mijn laatste topic:
Het is nu ruim een maand over en twee weken geleden dat ik voor het laatst wat heb gehoord, als antwoord op mijn brief.
Ik heb het er nog steeds zo intens moeilijk mee. Het gekke is dat het ontzettend dubbel is. Aan de ene kant heb ik rust, begin maandag met een nieuwe baan, heb mijn oude hobbies herpakt en werk aan mezelf. Als hij nu zou appen om te vragen of ik hem wilde zien, dan zou ik dat niet kunnen. Ik ben er niet klaar voor. Ook als ik zie dat hij andere meiden toevoegt op social media raakt me dat niet echt, ik probeer te geloven dat dat niet betekent dat hij niets om mij geeft of niet aan mij denkt.
Maar anderzijds zit hij letterlijk 24/7 in mijn hoofd. Ik overanalyseer alles, omdat ik nooit een afsluiting heb gehad. Slapen en eten gaat slecht. Ik heb wel honger, maar geen eetlust, waardoor ik inmiddels nog maar 46 kilo weeg (ben wel klein, 1,59 m maar ik woog altijd 53 kilo).
Hoe ga ik hiermee om? Hoe zorg ik dat ik weer eet en hem uit gedachten krijg? Mezelf bezighouden werkt dus niet want dat doe ik al
Het is nu ruim een maand over en twee weken geleden dat ik voor het laatst wat heb gehoord, als antwoord op mijn brief.
Ik heb het er nog steeds zo intens moeilijk mee. Het gekke is dat het ontzettend dubbel is. Aan de ene kant heb ik rust, begin maandag met een nieuwe baan, heb mijn oude hobbies herpakt en werk aan mezelf. Als hij nu zou appen om te vragen of ik hem wilde zien, dan zou ik dat niet kunnen. Ik ben er niet klaar voor. Ook als ik zie dat hij andere meiden toevoegt op social media raakt me dat niet echt, ik probeer te geloven dat dat niet betekent dat hij niets om mij geeft of niet aan mij denkt.
Maar anderzijds zit hij letterlijk 24/7 in mijn hoofd. Ik overanalyseer alles, omdat ik nooit een afsluiting heb gehad. Slapen en eten gaat slecht. Ik heb wel honger, maar geen eetlust, waardoor ik inmiddels nog maar 46 kilo weeg (ben wel klein, 1,59 m maar ik woog altijd 53 kilo).
Hoe ga ik hiermee om? Hoe zorg ik dat ik weer eet en hem uit gedachten krijg? Mezelf bezighouden werkt dus niet want dat doe ik al
Het heeft tijd nodig. Dat is een heel kort antwoord, maar wel de bottom line. Er zijn verschillende manieren om hier mee om te gaan. Sommige mensen zoeken het in rebounds, anderen storten zich in het uitgaansleven en weer anderen gaan helemaal op in het verdriet. Maar uiteindelijk kost het gewoon tijd om over een relatie heen te komen, hoe je het ook aanpakt.
Heb je vriendinnen die je kan charteren om een ouderwetse vrouwenavond/barslet avond mee kan hebben? Niet dat het je ex zou kunnen vervangen maar als je door krijgt dat je nog goed in de markt ligt en eventueel even tongworstelt met een niet al te dronken maar leuk over komend persoon dan wil het ook wel helpen. Of gewoon flirten en leuk doen (niet te) en verder niets kan ook wel de scherpe kantjes ervanaf halen.
In ieder geval stug doorgaan, het slijt wel en omgaan met nieuwe mensen helpt de slijtage meestal wel een beetje.
In ieder geval stug doorgaan, het slijt wel en omgaan met nieuwe mensen helpt de slijtage meestal wel een beetje.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Dat begrijp ik, en ik doe alles volgens het boekje om mijn gedachten maar te verzetten. Maar dat afvallen en niet kunnen eten is wel een dingetje, ik zie mijn heupen inmiddels uitsteken en vrienden om me heen schrikken van hoe ik eruit zie. Hoe zorg ik dat ik in ieder geval die knoop uit mijn maag krijg en weer kan eten?quote:Op vrijdag 28 april 2017 16:50 schreef Budapestenaar het volgende:
Het heeft tijd nodig. Dat is een heel kort antwoord, maar wel de bottom line. Er zijn verschillende manieren om hier mee om te gaan. Sommige mensen zoeken het in rebounds, anderen storten zich in het uitgaansleven en weer anderen gaan helemaal op in het verdriet. Maar uiteindelijk kost het gewoon tijd om over een relatie heen te komen, hoe je het ook aanpakt.
Tijd en veel dingen doen. Van leuk tot jezelf pijnigen in de sportschool. Zorg dat je iets te doen hebt. Na een maand treuren mag je wel verder gaan.
Daarnaast zou ik ook serieus eens nadenken wat jouw rol is in het mislukken van je vorige relatie (gezien jouw verhaal in je eerdere topoc). Je kwam daarin over als een verwende trut met teveel capsones.
Laat dat los en maak. Iets. Moois van je leven.
Daarnaast zou ik ook serieus eens nadenken wat jouw rol is in het mislukken van je vorige relatie (gezien jouw verhaal in je eerdere topoc). Je kwam daarin over als een verwende trut met teveel capsones.
Laat dat los en maak. Iets. Moois van je leven.
Whatever...
Serieuze tip: Blowen.quote:Op vrijdag 28 april 2017 16:53 schreef PrinsesPerzik het volgende:
[..]
Dat begrijp ik, en ik doe alles volgens het boekje om mijn gedachten maar te verzetten. Maar dat afvallen en niet kunnen eten is wel een dingetje, ik zie mijn heupen inmiddels uitsteken en vrienden om me heen schrikken van hoe ik eruit zie. Hoe zorg ik dat ik in ieder geval die knoop uit mijn maag krijg en weer kan eten?
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Doen we ieder weekend, met vriendinnen op stap. Ik merk alleen wel dat ik elke man die mij aanspreekt direct afkap en heb geen behoefte aan zoenen of daten vooralsnog.quote:Op vrijdag 28 april 2017 16:52 schreef jogy het volgende:
Heb je vriendinnen die je kan charteren om een ouderwetse vrouwenavond/barslet avond mee kan hebben? Niet dat het je ex zou kunnen vervangen maar als je door krijgt dat je nog goed in de markt ligt en eventueel even tongworstelt met een niet al te dronken maar leuk over komend persoon dan wil het ook wel helpen. Of gewoon flirten en leuk doen (niet te) en verder niets kan ook wel de scherpe kantjes ervanaf halen.
In ieder geval stug doorgaan, het slijt wel en omgaan met nieuwe mensen helpt de slijtage meestal wel een beetje.
En als je dat afkappen nou gewoon even uitstelt, zou je daar dood aan gaan? Waarom kap je het af? Je moet toch echt een keertje door en afvallen en treurig zijn helpt niet. Dus doorbreek die neergaande spiraal. Ook niet meteen doorschieten naar full-on sletmodus natuurlijk maar laat die hand een keer op je schouder landen bijvoorbeeld.quote:
[..]
Doen we ieder weekend, met vriendinnen op stap. Ik merk alleen wel dat ik elke man die mij aanspreekt direct afkap en heb geen behoefte aan zoenen of daten vooralsnog.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Zoals gezegd, ik heb mijn dagen volgeblokt staan met werk, studie, sporten, vrienden en andere hobbies. Het zorgt er nog steeds niet voor dat ik hem uit mijn hoofd krijg.quote:
Tijd en veel dingen doen. Van leuk tot jezelf pijnigen in de sportschool. Zorg dat je iets te doen hebt. Na een maand treuren mag je wel verder gaan.
Daarnaast zou ik ook serieus eens nadenken wat jouw rol is in het mislukken van je vorige relatie (gezien jouw verhaal in je eerdere topoc). Je kwam daarin over als een verwende trut met teveel capsones.
Laat dat los en maak. Iets. Moois van je leven.
Ik ben me wel goed bewust van de reden dat de relatie is overgegaan, en daar werk ik aan middels therapie. Dat ben ik direct gaan doen. In het vorige topic heb ik niet al teveel uitgewijd over andere dingen, maar ik ben zeer zeker geen verwende trut met kapsones. Integendeel.
Überhaupt niet kijken wat hij doet op social media (hem sowieso verwijderen) lijkt mij een goed begin.
Verdriet verwerken kost tijd. Mensen die je aanraden om het op een feesten te zetten, die hebben waarschijnlijk nooit met echt verdriet te maken gehad. Vroeger of later moet je namelijk toch de confrontatie aan met je eigen gevoelens. Tegelijkertijd moet je jezelf natuurlijk wel af en toe een schop onder je kont geven en zorgen dat je hier niet aan onderdoor gaat. Probeer een beetje structuur in je leven aan te brengen. Daar hoort op tijd eten gewoon bij. Je hoeft er niet van te genieten, maar zie het als brandstof voor je lichaam.quote:
[..]
Dat begrijp ik, en ik doe alles volgens het boekje om mijn gedachten maar te verzetten. Maar dat afvallen en niet kunnen eten is wel een dingetje, ik zie mijn heupen inmiddels uitsteken en vrienden om me heen schrikken van hoe ik eruit zie. Hoe zorg ik dat ik in ieder geval die knoop uit mijn maag krijg en weer kan eten?
Als het een leuke vent zou zijn, oke. Maar besef dat je als dame in de kroeg 99 van de 100 keer enkel lastiggevallen word door dronken mannen die direct te dichtbij komen. Zit daar niet zo op te wachten, vooral niet nu.quote:
[..]
En als je dat afkappen nou gewoon even uitstelt, zou je daar dood aan gaan? Waarom kap je het af? Je moet toch echt een keertje door en afvallen en treurig zijn helpt niet. Dus doorbreek die neergaande spiraal. Ook niet meteen doorschieten naar full-on sletmodus natuurlijk maar laat die hand een keer op je schouder landen bijvoorbeeld.
Achterlijke tip. Drugs en drank zijn niet het antwoord op problemen. Als mod mag je wel iets meer verantwoordelijkheidsgevoel tonen.quote:
Op
Nee oké. Wel een goede redenquote:
[..]
Als het een leuke vent zou zijn, oke. Maar besef dat je als dame in de kroeg 99 van de 100 keer enkel lastiggevallen word door dronken mannen die direct te dichtbij komen. Zit daar niet zo op te wachten, vooral niet nu.
.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Alleen voor het niet kunnen eten. Niet voor de emotionele problemen. maar oké, mea culpa en zo.quote:
[..]
Achterlijke tip. Drugs en drank zijn niet het antwoord op problemen. Als mod mag je wel iets meer verantwoordelijkheidsgevoel tonen.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Ik vraag me gewoon ook echt af of hij geen verdriet voelt, juist omdat hij zo makkelijk elk weekend gaat feesten en al met verschillende vrouwen is geweest.quote:
[..]
Verdriet verwerken kost tijd. Mensen die je aanraden om het op een feesten te zetten, die hebben waarschijnlijk nooit met echt verdriet te maken gehad. Vroeger of later moet je namelijk toch de confrontatie aan met je eigen gevoelens. Tegelijkertijd moet je jezelf natuurlijk wel af en toe een schop onder je kont geven en zorgen dat je hier niet aan onderdoor gaat. Probeer een beetje structuur in je leven aan te brengen. Daar hoort op tijd eten gewoon bij. Je hoeft er niet van te genieten, maar zie het als brandstof voor je lichaam.
Het eten gaat gewoon echt niet. Als ik mezelf dwing, dan begin ik te kokhalzen en moet ik braken. Daar moet iets anders op te verzinnen zijn.
integendeel. Al ben ik dan wel een keer midden in een feesttent in janken uitgebarsten om de vraag 'hoe is het?' maar dat hoort er ook bij.quote:
[..]
Verdriet verwerken kost tijd. Mensen die je aanraden om het op een feesten te zetten, die hebben waarschijnlijk nooit met echt verdriet te maken gehad.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Zorg dat je voedingsmiddelen tijdelijk op andere manieren binnenkrijgt. Misschien is vloeibaar 'voedsel' makkelijker naar binnen te krijgen? Smoothies waar ook groenten in zitten? Probeer goed voor jezelf te zorgen. En als het echt niet gaat, moet je naar je huisarts gaan voor advies!quote:
[..]
Ik vraag me gewoon ook echt af of hij geen verdriet voelt, juist omdat hij zo makkelijk elk weekend gaat feesten en al met verschillende vrouwen is geweest.
Het eten gaat gewoon echt niet. Als ik mezelf dwing, dan begin ik te kokhalzen en moet ik braken. Daar moet iets anders op te verzinnen zijn.
En oja. Je kunt proberen je neurotransmitters een beetje te foppen. Veel orgasmes hebben met een ander of jezelf helpen om de binding die je met hem hebt te verminderen. Zelfde geldt voor. Keihard sporten (endorfines) en het presteren op ander vlak (beloningssystemen in je hersenen).quote:
[..]
Zoals gezegd, ik heb mijn dagen volgeblokt staan met werk, studie, sporten, vrienden en andere hobbies. Het zorgt er nog steeds niet voor dat ik hem uit mijn hoofd krijg.
Ik ben me wel goed bewust van de reden dat de relatie is overgegaan, en daar werk ik aan middels therapie. Dat ben ik direct gaan doen. In het vorige topic heb ik niet al teveel uitgewijd over andere dingen, maar ik ben zeer zeker geen verwende trut met kapsones. Integendeel.
Kortom: beloon je hersenen voor vanalles en zorg dat je hem. Een tijdje uitbant uit je gedachten. Neem geen contact op, helemaal niet. En doe zo min mogelijk dingen die je aan hem laten denken.
En dwing jezelf te eten. Maak. Gezonde maaltijden klaar en eet ze gewoon op. Geen excuses. Anorexia is een veel serieuzere en gevaarlujkereyziekte dan liefdesverdriet.
Whatever...
Hou dit in je hoofd: je wil niet bij iemand zijn die niet bij jou wil zijn. Maak voor jezelf de rationele keuze om er een punt achter te zetten en je gevoelens die volgen wel. Want volgens mij wil je er helemaal niet mee klaar zijn.
Tsja, dat wil ik wel en rationeel gezien denk ik ook zo. Maar hier speelt ook emotie mee, en dat is niet zomaar uit te schakelen.quote:
Hou dit in je hoofd: je wil niet bij iemand zijn die niet bij jou wil zijn. Maak voor jezelf de rationele keuze om er een punt achter te zetten en je gevoelens die volgen wel. Want volgens mij wil je er helemaal niet mee klaar zijn.
Het is nu ook nog lastig want mijn gevoelens slingeren alle kanten op. Ene moment ben ik intens verdrietig en wil ik niets liever dan alles direct uitpraten, ander moment voel ik me heel kalm en rustig en denk ik; als het goed komt dan is nu niet de tijd, en weer een ander moment denk ik weer fuck it. Het is heel lastig om ermee om te gaan want ik doe dus wel alles om mezelf bezig te houden.
Vandaag probeerde ik rond drie uur smiddags voor het eerst te eten met een croissantje met kaas maar ik kwam niet verder dan twee happen en kreeg toen braakneigingen. Heb in ieder geval wel drie smoothies op zoals werd aangeraden.
Tja, liefdesverdriet is gewoon erg naar. Hou in je hoofd dat het voorbij gaat. Je mag je verdrietig voelen, maar niet ten koste van je gezondheid. Ik weet dat het moeilijk is om het in te zien, vooral als je er nog middenin zit. Maar ik weet niet of je eerder liefdesverdriet hebt ervaren, maar dat ging toch ook weg? Het is tijdelijk, onthoud dat! Iedereen komt eruit.quote:
[..]
Tsja, dat wil ik wel en rationeel gezien denk ik ook zo. Maar hier speelt ook emotie mee, en dat is niet zomaar uit te schakelen.
Het is nu ook nog lastig want mijn gevoelens slingeren alle kanten op. Ene moment ben ik intens verdrietig en wil ik niets liever dan alles direct uitpraten, ander moment voel ik me heel kalm en rustig en denk ik; als het goed komt dan is nu niet de tijd, en weer een ander moment denk ik weer fuck it. Het is heel lastig om ermee om te gaan want ik doe dus wel alles om mezelf bezig te houden.
Vandaag probeerde ik rond drie uur smiddags voor het eerst te eten met een croissantje met kaas maar ik kwam niet verder dan twee happen en kreeg toen braakneigingen. Heb in ieder geval wel drie smoothies op zoals werd aangeraden.
Wel eerder liefdesverdriet, maar dat beperkte zich tot gewoon rot voelen en verdrietig een paar dagen.quote:Op zaterdag 29 april 2017 00:23 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Tja, liefdesverdriet is gewoon erg naar. Hou in je hoofd dat het voorbij gaat. Je mag je verdrietig voelen, maar niet ten koste van je gezondheid. Ik weet dat het moeilijk is om het in te zien, vooral als je er nog middenin zit. Maar ik weet niet of je eerder liefdesverdriet hebt ervaren, maar dat ging toch ook weg? Het is tijdelijk, onthoud dat! Iedereen komt eruit.
Het is nooit zo erg geweest als nu, dat ik een maand later nog steeds random in huilen uitbarst in het openbaar en de kilo's eraf vliegen. Ik denk dat het ook komt omdat ik nooit 'closure' heb gehad.
Het is tijdelijk, ik kom er wel doorheen, maar die stress moet weg want ik wil zo graag normaal kunnen eten en geen uitgemergeld vogeltje zijn als ik hem ooit weer tegenkom
Ik heb het ook een keer enorm erg gehad. Moest na drie maanden ook nog op een dag random janken.quote:
[..]
Wel eerder liefdesverdriet, maar dat beperkte zich tot gewoon rot voelen en verdrietig een paar dagen.
Het is nooit zo erg geweest als nu, dat ik een maand later nog steeds random in huilen uitbarst in het openbaar en de kilo's eraf vliegen. Ik denk dat het ook komt omdat ik nooit 'closure' heb gehad.
Het is tijdelijk, ik kom er wel doorheen, maar die stress moet weg want ik wil zo graag normaal kunnen eten en geen uitgemergeld vogeltje zijn als ik hem ooit weer tegenkom
Maar de andere keren was het na twee weken wel voorbij. Ik begrijp dus dat het van jou van de eerste categorie is. Het is vervelend dat je geen closure hebt gekregen, maar dat is niet van belang. Na een breuk is het hoog tijd om egoïstisch te doen. Je moet nu aan jezelf denken en dat begint met je lichaam. Probeer elke dag op vaste momenten wat te eten en een normaal slaapritme te hebben. Dat verdriet komt later wel. Niet je lichaam verneuken nu, anders ben je nog verder van huis.
Ik hoop niet dat ik dit over twee maanden nog heb! Dat zou ik niet overlevenquote:
[..]
Ik heb het ook een keer enorm erg gehad. Moest na drie maanden ook nog op een dag random janken.
Opzich denk ik wel dat als ik een normaal gesprek ter afsluiting had gehad dat het mij wel had geholpen. We hebben nu na een ruzie nooit meer gepraat. Ik weet niet of dit gedrag nu is omdat hij echt niets om mij geeft, of omdat hij zich wil afsluiten voor zijn eigen pijn. Het piekeren daarover is gewoon ontzettend klote.
Morgen sta ik in ieder geval op tijd op om te sporten en mijn spijsvertering normaal op gang te laten komen. :-)
It's gonna take as long as it needs to.quote:
[..]
Ik hoop niet dat ik dit over twee maanden nog heb! Dat zou ik niet overleven
Opzich denk ik wel dat als ik een normaal gesprek ter afsluiting had gehad dat het mij wel had geholpen. We hebben nu na een ruzie nooit meer gepraat. Ik weet niet of dit gedrag nu is omdat hij echt niets om mij geeft, of omdat hij zich wil afsluiten voor zijn eigen pijn. Het piekeren daarover is gewoon ontzettend klote.
Morgen sta ik in ieder geval op tijd op om te sporten en mijn spijsvertering normaal op gang te laten komen. :-)
Het is niet zo zinvol om met theorieën te komen over zijn bedoelingen. Je hebt er letterlijk niks aan. Als hij iets wil bespreken, hoor je het vanzelf wel. Ontvolg hem van social media en zoek afleiding nadat je je ritmes weer onder controle hebt. Laat het weten hoe het morgen loopt!
Je bent vaak geneigd om aan de leuke momenten terug te denken. Wees eens rationeel en probeer de negatieve momenten er naast te leggen.
Makkelijk is het nooit, maar dat jij er nog zo mee zit en hij alweer bezig is betekent imo dat jij iets meer vastbesloten over hem was dan hij over jou. Wil je wel zo iemand?
Makkelijk is het nooit, maar dat jij er nog zo mee zit en hij alweer bezig is betekent imo dat jij iets meer vastbesloten over hem was dan hij over jou. Wil je wel zo iemand?
Rationeel gezien, nee.quote:
Je bent vaak geneigd om aan de leuke momenten terug te denken. Wees eens rationeel en probeer de negatieve momenten er naast te leggen.
Makkelijk is het nooit, maar dat jij er nog zo mee zit en hij alweer bezig is betekent imo dat jij iets meer vastbesloten over hem was dan hij over jou. Wil je wel zo iemand?
Maar het rotte aan zo'n situatie is dat ik dacht dat ik hem kende. En dit gedrag past in het plaatje dat ik kende. Het past in alles wat ik over hem wist, over zijn verleden en hoe hij tegen relaties aankijkt en hoe hij dealt met emoties. Hoe ik hem ken, had hij niets anders kunnen doen dan compleet afsluiten. Hij kan me niet eens zien om mijn spullen af te geven.
Maar het geeft mij wel het gevoel dat ik waardeloos was voor hem. En dat is gewoon megakut.
Ik snap je heel goed, maar dat gevoel had je waarschijnlijk op momenten daarvoor ook al, anders was je immers niet op dit punt. Overigens heb jij gewoon recht op je spullen, dus deze zou ik hoe dan ook terugeisen.quote:
[..]
Rationeel gezien, nee.
Maar het rotte aan zo'n situatie is dat ik dacht dat ik hem kende. En dit gedrag past in het plaatje dat ik kende. Het past in alles wat ik over hem wist, over zijn verleden en hoe hij tegen relaties aankijkt en hoe hij dealt met emoties. Hoe ik hem ken, had hij niets anders kunnen doen dan compleet afsluiten. Hij kan me niet eens zien om mijn spullen af te geven.
Maar het geeft mij wel het gevoel dat ik waardeloos was voor hem. En dat is gewoon megakut.
Ga goed voor jezelf na of het hem is die je mist, of de (lees:een) relatie.
|
|
