R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Mijn moeder zegt altijd dat ze zonder kinderen niets had om voor te leven. Zij wil niet bevriend zijn met random mensen (vrienden) maar al haar tijd doorbrengen met haar familie. Dat vindt zij een hechtere band dan vrienden want zelfde dna ofzo. Ze vind het niet leuk als mijn zussen, die fulltime werken, weinig tijd hebben voor haar. Ik heb zelf niet zo'n goede band met haar. (Ik werk ook fulltime.) Ik probeer haar soms tegemoet te komen door Kerst enzo te komen eten. Dat soort dagen zitten altijd vol verwijten dat ik nooit langskom.
Ik probeer mijn eigen leven zo in te richten dat ik, zonder kinderen en/of vrienden/familie, me niet verveel of eenzaam voel. Die vrienden/familie is dan mooi meegenomen dan (en kunnen komen en gaan zonder dat ik er verdriet van heb.) Zo bereid ik me voor op die potentiele eenzame toekomst. Ik vind alleen zijn wel prettig.
Ik probeer mijn eigen leven zo in te richten dat ik, zonder kinderen en/of vrienden/familie, me niet verveel of eenzaam voel. Die vrienden/familie is dan mooi meegenomen dan (en kunnen komen en gaan zonder dat ik er verdriet van heb.) Zo bereid ik me voor op die potentiele eenzame toekomst. Ik vind alleen zijn wel prettig.
Eenzaam zijn en alleen zijn is niet het zelfde he...quote:Op donderdag 23 maart 2017 19:30 schreef Tegan het volgende:
Mijn moeder zegt altijd dat ze zonder kinderen niets had om voor te leven. Zij wil niet bevriend zijn met random mensen (vrienden) maar al haar tijd doorbrengen met haar familie. Dat vindt zij een hechtere band dan vrienden want zelfde dna ofzo. Ze vind het niet leuk als mijn zussen, die fulltime werken, weinig tijd hebben voor haar. Ik heb zelf niet zo'n goede band met haar. (Ik werk ook fulltime.) Ik probeer haar soms tegemoet te komen door Kerst enzo te komen eten. Dat soort dagen zitten altijd vol verwijten dat ik nooit langskom.
Ik probeer mijn eigen leven zo in te richten dat ik, zonder kinderen en/of vrienden/familie, me niet verveel of eenzaam voel. Die vrienden/familie is dan mooi meegenomen dan (en kunnen komen en gaan zonder dat ik er verdriet van heb.) Zo bereid ik me voor op die potentiele eenzame toekomst. Ik vind alleen zijn wel prettig.
Iemand met (klein-)kinderen is weliswaar niet alleen, maar hoeveel eenzame ouderen ik gezien heb.. Nou dat waren er best veel, en allemaal hadden ze kinderen, kleinkinderen en soms zelfs achterkleinkinderen.
Iemand zonder kinderen kan alleen zijn, maar als je er een rijk sociaal leven op nahoudt met veel vrienden ben je zeker niet eenzaam.
Ik denk dat je dat ook moet nastreven. Gelukkig zijn zonder daarvoor afhankelijk te zijn van eventuele kinderen.quote:
Mijn moeder zegt altijd dat ze zonder kinderen niets had om voor te leven. Zij wil niet bevriend zijn met random mensen (vrienden) maar al haar tijd doorbrengen met haar familie. Dat vindt zij een hechtere band dan vrienden want zelfde dna ofzo. Ze vind het niet leuk als mijn zussen, die fulltime werken, weinig tijd hebben voor haar. Ik heb zelf niet zo'n goede band met haar. (Ik werk ook fulltime.) Ik probeer haar soms tegemoet te komen door Kerst enzo te komen eten. Dat soort dagen zitten altijd vol verwijten dat ik nooit langskom.
Ik probeer mijn eigen leven zo in te richten dat ik, zonder kinderen en/of vrienden/familie, me niet verveel of eenzaam voel. Die vrienden/familie is dan mooi meegenomen dan (en kunnen komen en gaan zonder dat ik er verdriet van heb.) Zo bereid ik me voor op die potentiele eenzame toekomst. Ik vind alleen zijn wel prettig.
Ik blijf het raar vinden om eventueel latere eenzaamheid als reden aan te voeren wél voor kinderen te gaan. Voor mij komt dat iig überhaupt nicht im Frage.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Mijn schoonmoeder is ook zo. Er is een bepaald type mensen die zich achter het moederschap verschuilt en het als excuus gebruikt om vooral niet hun leven in eigen hand te nemen. In mijn ervaring zijn het praktisch altijd vrouwen. Vreselijk, claimend, benauwend.quote:
Mijn moeder zegt altijd dat ze zonder kinderen niets had om voor te leven. Zij wil niet bevriend zijn met random mensen (vrienden) maar al haar tijd doorbrengen met haar familie. Dat vindt zij een hechtere band dan vrienden want zelfde dna ofzo. Ze vind het niet leuk als mijn zussen, die fulltime werken, weinig tijd hebben voor haar. Ik heb zelf niet zo'n goede band met haar. (Ik werk ook fulltime.) Ik probeer haar soms tegemoet te komen door Kerst enzo te komen eten. Dat soort dagen zitten altijd vol verwijten dat ik nooit langskom.
Ik probeer mijn eigen leven zo in te richten dat ik, zonder kinderen en/of vrienden/familie, me niet verveel of eenzaam voel. Die vrienden/familie is dan mooi meegenomen dan (en kunnen komen en gaan zonder dat ik er verdriet van heb.) Zo bereid ik me voor op die potentiele eenzame toekomst. Ik vind alleen zijn wel prettig.
Als ik bij mijn schoonmoeder ben kan ik de verveling bijna ruiken. Ze verwacht dat haar familie haar leven kleur geeft, maar die familie is inmiddels allemaal groot en heeft een eigen leven.
Alleen het jongste kind woont nog thuis. Daar is van alles mee, volgens moeders. Maar ik heb vooral het idee dat ze eigenlijk niet wil dat de jongste ook het huis uit gaat. Want dan is ze haar status als het zorgzame, stralende middelpunt van een levendig gezin helemaal kwijt.
Ik heb daar toch een beetje moeite mee, zoals je dit verwoordt. Ik begrijp de afkeuring niet van vrouwen voor wie hun gezin het belangrijkste is, zeker niet als het om vrouwen gaat van oudere generaties.quote:Op donderdag 23 maart 2017 21:56 schreef TripleSec het volgende:
[..]
Mijn schoonmoeder is ook zo. Er is een bepaald type mensen die zich achter het moederschap verschuilt en het als excuus gebruikt om vooral niet hun leven in eigen hand te nemen. In mijn ervaring zijn het praktisch altijd vrouwen. Vreselijk, claimend, benauwend.
Als ik bij mijn schoonmoeder ben kan ik de verveling bijna ruiken. Ze verwacht dat haar familie haar leven kleur geeft, maar die familie is inmiddels allemaal groot en heeft een eigen leven.
Alleen het jongste kind woont nog thuis. Daar is van alles mee, volgens moeders. Maar ik heb vooral het idee dat ze eigenlijk niet wil dat de jongste ook het huis uit gaat. Want dan is ze haar status als het zorgzame, stralende middelpunt van een levendig gezin helemaal kwijt.
The love you take is equal to the love you make.
Je gezin als belangrijkste kan ik wel inkomen, alleen het lijkt er op dat deze vrouw werkelijk niks beters te doen heeft dan zich met haar gezin bezig te houden. Geen hobby's of iets waar ze wat mee zou kunnen doen. Als het waar is vind ik het vrij kansloos idd.quote:
[..]
Ik heb daar toch een beetje moeite mee, zoals je dit verwoordt. Ik begrijp de afkeuring niet van vrouwen voor wie hun gezin het belangrijkste is, zeker niet als het om vrouwen gaat van oudere generaties.
Ik mis bij sommige mensen toch wel het nodige inlevingsvermogen, hoor. Er zelf moeite mee hebben dat er niet altijd even invoelend wordt gereageerd op de wens om geen gezin te stichten, maar omgekeerd soms bar weinig begrip voor mensen die weer andere keuzes maken.
The love you take is equal to the love you make.
Ik heb het niet over vrouwen uit vorige generaties, die thuis bleven omdat dat vroeger normaal was. Ik heb het niet eens over dames die daar anno 2017 voor kiezen. Ieder zijn ding. Sommige mensen vinden moederen gewoon heel leuk, dat kan.quote:
[..]
Ik heb daar toch een beetje moeite mee, zoals je dit verwoordt. Ik begrijp de afkeuring niet van vrouwen voor wie hun gezin het belangrijkste is, zeker niet als het om vrouwen gaat van oudere generaties.
Ik heb het over types die hun moederschap als excuus gebruiken, om vooral niks te ondernemen. Die passief-agressief van anderen verwachten dat zij hun leven opfleuren. Want 30 jaar geleden hebben ze ‘alles’ opgeofferd voor de kinderen en kennelijk betekent dat nu dat ze niet meer verantwoordelijk zijn voor hun eigen leven.
Mijn moeder is ook van die generatie. Ook een ouderwetse huismoeder, terwijl ze best een carrière gewild had. Maar ze laat haar leven nu niet door wrok over toen bepalen. Het is inmiddels 2017, de moederrol is minder belangrijk. Nu geeft ze op een andere manier vorm aan haar leven. Vakanties, vriendinnen, weekendjes weg, ze heeft het gewoon drukker dan ik.
Terwijl mijn schoonmoeder al zo lang als ik haar ken op de bank zit te simmen. Klagend, over het boerendorp waar ze ze maar niet tussen komt, over de carrière van haar man, waardoor ze moest verhuizen uit het dorp waar ze iedereen wel kende, en constant benadrukkend dat ze een echte engel is die altijd voor anderen gezorgd heeft.
Heel triest. Ze is hard op weg een eenzame oudere te worden. We hebben al van alles voorgesteld om haar in beweging te brengen, maar alles wordt afgeslagen.quote:
Je schoonmoeder klinkt depressief. Triest, hoor.
Misschien zit het ook wel dieper en is het niet alleen een kwestie van leuke dingen gaan doen.quote:
[..]
Heel triest. Ze is hard op weg een eenzame oudere te worden. We hebben al van alles voorgesteld om haar in beweging te brengen, maar alles wordt afgeslagen.
The love you take is equal to the love you make.
Mijn diagnose (voor wat het waard is, ben niet alwetend) ze neemt het haar man nog steeds kwalijk dat ze 20 jaar geleden uit haar geboortedorp moest verhuizen en dat ze geen baan erbij kon hebben omdat ze elke paar jaar ergens anders zaten.quote:
[..]
Misschien zit het ook wel dieper en is het niet alleen een kwestie van leuke dingen gaan doen.
Ze wil heel graag laten merken wat ze allemaal heeft moeten opgeven voor haar gezin, in de hoop dat wij ineens beseffen wat voor verschrikkelijk onrecht haar wel niet is aangedaan en wat ze allemaal wel niet voor anderen over heeft. In die wrok blijft ze hangen. En daar is weinig aan te doen, vrees ik. Iemand moet wel willen veranderen, dat lijkt zij niet te willen. Iedere suggestie tot verbetering wordt afgeslagen.
En dan houdt het een keer op. Want het verleden kun je niet veranderen, maar voor je leven vanaf nu ben je zelf verantwoordelijk. En die verantwoordelijkheid wil ze niet op pakken, liever laat ze iedereen zien hoe erg ze wel niet lijdt.
Die van mij ook..quote:
Mijn moeder heeft een drukker sociaal leven dan ik
Ze heeft zelf geen enkele suggesties?quote:
[..]
Mijn diagnose (voor wat het waard is, ben niet alwetend) ze neemt het haar man nog steeds kwalijk dat ze 20 jaar geleden uit haar geboortedorp moest verhuizen en dat ze geen baan erbij kon hebben omdat ze elke paar jaar ergens anders zaten.
Ze wil heel graag laten merken wat ze allemaal heeft moeten opgeven voor haar gezin, in de hoop dat wij ineens beseffen wat voor verschrikkelijk onrecht haar wel niet is aangedaan en wat ze allemaal wel niet voor anderen over heeft. In die wrok blijft ze hangen. En daar is weinig aan te doen, vrees ik. Iemand moet wel willen veranderen, dat lijkt zij niet te willen. Iedere suggestie tot verbetering wordt afgeslagen.
En dan houdt het een keer op. Want het verleden kun je niet veranderen, maar voor je leven vanaf nu ben je zelf verantwoordelijk. En die verantwoordelijkheid wil ze niet op pakken, liever laat ze iedereen zien hoe erg ze wel niet lijdt.
Triest verhaal. Maar kan me het goed voorstellen dat wanneer je voornaamste interesse in je leven je gezin is, het enorm zwaar kan zijn wanneer dat gezin uit huis gaat, een eigen leven krijgt, etc. Het is alleen ook niet gezond om dan onrealistische verwachtingen te hebben van je kinderen wat betreft langskomen en dergelijke. Ze zal toch echt weer zelf iets moeten vinden om voor te leven.
Maar oprecht, lijkt me een van de ergste dingen om je kinderen nog maar sporadisch te zien eer ze het huis uit zijn. Zit je dan...
Daarom is het ook zo belangrijk om meer te zijn dan een moeder.
Maar oprecht, lijkt me een van de ergste dingen om je kinderen nog maar sporadisch te zien eer ze het huis uit zijn. Zit je dan...
Daarom is het ook zo belangrijk om meer te zijn dan een moeder.
Vroeger liep het nog wel enigszins gelijk op, maar tegenwoordig hier ookquote:
Mijn moeder heeft een drukker sociaal leven dan ik
Mijn moeder heeft veruit het grootste sociale netwerk, maar is tegelijkertijd toch veruit de meest "claimende" van mijn ouders. Mijn vader heeft nauwelijks nog een sociaal netwerk, maar "claimt" totaal niet. Hij is blij als iedereen gewoon gelukkig is en voelt het als een verplíchting om langs te komen en/of te "zorgen", vooral niet doen dan vindt hij (al is juist zijn huidige situatie het kutst, maar hij is iemand die dan eigenlijk het liefst gewoon een beetje met rust gelaten wil worden en op goede dagen vermaakt hij zich ook prima in zijn ééntje).
De instelling van mijn vader waardeer ik heel erg, maar ik waardeer het óók dat mijn moeder haar (beide!) kinderen, kleinkinderen en man uiteindelijk gewoon wel veruit het allerbelangrijkste in haar leven vindt en dat gewoon op een andere, meer "claimende", manier toont dan mijn vader. Ik schreef eerder dat ze min of meer nooit geen "echte" moeder heeft kunnen zijn, maar in dít opzicht vind ik toch juist van wél.
Ik vind "claimen" vanuit haar liefde voor ons en haar moederschap helemaal niet vervelend, het is puur dat er gewoon (bij tijd en wijle) veel problemen zijn, die maken dat het soms toch echt even een tandje minder moet (maar nu ik dat eens een keer heel nadrukkelijk heb aangegeven, doet ze ook echt haar best daarvoor 
).
Tails tell tales
Klinkt alsof ze idd ook best het eea heeft opgeofferd voor het gezin. Dat is natuurlijk uiteindelijk wel haar eigen keuze geweest, maar toch... heeft ooit iemand van jullie daar wel eens wat waardering/begrip voor getoond? Ik kan me namelijk best voorstellen dat wanneer je die/dat waardering/begrip echt helemaal nooit krijgt, je eea niet zo makkelijk achter je zult (kunnen) laten...quote:
[..]
Mijn diagnose (voor wat het waard is, ben niet alwetend) ze neemt het haar man nog steeds kwalijk dat ze 20 jaar geleden uit haar geboortedorp moest verhuizen en dat ze geen baan erbij kon hebben omdat ze elke paar jaar ergens anders zaten.
Ze wil heel graag laten merken wat ze allemaal heeft moeten opgeven voor haar gezin, in de hoop dat wij ineens beseffen wat voor verschrikkelijk onrecht haar wel niet is aangedaan en wat ze allemaal wel niet voor anderen over heeft. In die wrok blijft ze hangen. En daar is weinig aan te doen, vrees ik. Iemand moet wel willen veranderen, dat lijkt zij niet te willen. Iedere suggestie tot verbetering wordt afgeslagen.
En dan houdt het een keer op. Want het verleden kun je niet veranderen, maar voor je leven vanaf nu ben je zelf verantwoordelijk. En die verantwoordelijkheid wil ze niet op pakken, liever laat ze iedereen zien hoe erg ze wel niet lijdt.
En er af en toe gewoon voor haar zijn (zonder haar te pushen in beweging te komen of wat dan ook), dat helpt ook niet?quote:
[..]
Heel triest. Ze is hard op weg een eenzame oudere te worden. We hebben al van alles voorgesteld om haar in beweging te brengen, maar alles wordt afgeslagen.
Tails tell tales
Ik was hier ff weg maar ik hoorde mijn vriend vanmiddag ineens zeggen als ik ooit kinderen krijg. Ik kreeg het spaans benauwd. Ik zei hoe dan? Je bedoelt per ongeluk? Ja als zoiets gebeurd. Nou, dat kan ik op een blaadje geven, uit mij komen geen kinderen. Ik geloof dat ik nog eens even moet vragen wat hij nou echt bedoelde
Ja inderdaad, vreemde uitspraak als hij weet dat je er geen wilt hebben :/. Succes alvast!quote:
Ik was hier ff weg maar ik hoorde mijn vriend vanmiddag ineens zeggen als ik ooit kinderen krijg. Ik kreeg het spaans benauwd. Ik zei hoe dan? Je bedoelt per ongeluk? Ja als zoiets gebeurd. Nou, dat kan ik op een blaadje geven, uit mij komen geen kinderen. Ik geloof dat ik nog eens even moet vragen wat hij nou echt bedoelde
~ The seminar how to handle disappointments, sadly has been cancelled ~
Hier ook, maar dat vind ik absoluut niet erg.quote:
Mijn moeder heeft een drukker sociaal leven dan ik
Heerlijk als ik een weekend eens niks te doen heb.
Blood runs through your veins, that's where our similarity ends.
Hoezo? Hij zei toch niet niet met haar? Nog afgezien van dat het bepaald niet klinkt als een concreet plan...quote:
[..]
Ja inderdaad, vreemde uitspraak als hij weet dat je er geen wilt hebben :/. Succes alvast!
Blijkbaar is het in de VS in bepaalde staten voor mannen ook problematisch om een vasectomie te krijgen 
Ik was Imgur aan het browsen en kwam hier terecht: http://imgur.com/gallery/lyqVG
(eerste kind was al niet de bedoeling) Dus blijkbaar kan je er als man ook tegenaan lopen dat een ziekenhuis weigert.
Ik was Imgur aan het browsen en kwam hier terecht: http://imgur.com/gallery/lyqVGHij had dus al een kind en op zijn 25e wilde hij graag een vasectomie. Maar dat kreeg hij niet want hij was te jong en misschien wilde hij nog meer kinderenquote:After 8 years I finally fought the hospital and won proving that it is not state law to have 1) at least 2 kids 2) be over 26 or 3) be married thanks to the ACA provision for men's birth control options.
(eerste kind was al niet de bedoeling) Dus blijkbaar kan je er als man ook tegenaan lopen dat een ziekenhuis weigert.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
quote:
[..]
Hoezo? Hij zei toch niet niet met haar? Nog afgezien van dat het bepaald niet klinkt als een concreet plan...
Maakt niet uit, als ergens de wens bij hem sluimert dan is dat wen probleem voor hun relatie.
Dit dus. Ik heb dit zelf ook meegemaakt en heb het ook afgebroken, want hij wilde ze dus ineens wel. Dit is gewoon tijdsverspilling voor elkaar. Je kunt geen compromis sluiten op het wel of niet hebben van kinderen. Als je expliciet geen kinderen wil dan wil je ze echt niet met niemand niet. Als je twijfelt is het een ander vehaal maar uit Lexies verhaal lees ik 100% zekerheid van niet.quote:
[..]
Maakt niet uit, als ergens de wens bij hem sluimert dan is dat wen probleem voor hun relatie.
~ The seminar how to handle disappointments, sadly has been cancelled ~
Ja. Als...quote:
[..]
Maakt niet uit, als ergens de wens bij hem sluimert dan is dat wen probleem voor hun relatie.
En daarom zegt ze ook dat ze na gaat vragen hoe hij het bedoeldequote:
.[ Bericht 0% gewijzigd door Samzz op 26-03-2017 12:51:34 ]
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Oh ik zeg wel eens dingen over mijn hypothetische kind ook al gaat die er nooit komen
Namen. Dingen als bord leeg eten. Vaak als ik er mee geconfronteerd word zo van 'oh dat zou ik dus niet zo doen'
Namen. Dingen als bord leeg eten. Vaak als ik er mee geconfronteerd word zo van 'oh dat zou ik dus niet zo doen'
Dat was dus precies wat hij bedoelde gister. Ik zeg ook weleens, als ik kinderen zou hebben dan zou ik dat zo en zo doen. Was meer een voorbeeld. Dat we geen kinderen willen is voor ons beide wel duidelijk. Alleen de manier hoe hij het zei kreeg ik het enorm warm van hahahaquote:
Oh ik zeg wel eens dingen over mijn hypothetische kind ook al gaat die er nooit komen
Namen. Dingen als bord leeg eten. Vaak als ik er mee geconfronteerd word zo van 'oh dat zou ik dus niet zo doen'
Ik reageerde op de stelling dat het een vreemde uitspraak was gelet op haar wensen. Mij lijkt het dat zijn wensen en haar wensen niet noodzakelijk volledig in lijn zullen zijn, dus ik vind het vreemd en daarnaast zo losjes dat enige stress mi voorbarig is.quote:
[..]
En daarom zegt ze ook dat ze na gaat vragen hoe hij het bedoelde
Dan weet hij het niet zeker. En nu?quote:
[..]
Iemand die zeker weet dat hij of zij geen kinderen wil, zou zoiets niet zeggen.
Precies.quote:
Oh ik zeg wel eens dingen over mijn hypothetische kind ook al gaat die er nooit komen
Namen. Dingen als bord leeg eten. Vaak als ik er mee geconfronteerd word zo van 'oh dat zou ik dus niet zo doen'
Als hij altijd heeft gezegd dat hij geen kinderen wil, dan is zo'n uitspraak wel vreemd.quote:
[..]
Ik reageerde op de stelling dat het een vreemde uitspraak was gelet op haar wensen. Mij lijkt het dat zijn wensen en haar wensen niet noodzakelijk volledig in lijn zullen zijn, dus ik vind het vreemd en daarnaast zo losjes dat enige stress mi voorbarig is.
Maar zo achteraf blijkt het hypothetisch.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Ik zeg altijd "mijn kinderen worden echt zo lelijk he"quote:
Oh ik zeg wel eens dingen over mijn hypothetische kind ook al gaat die er nooit komen
Namen. Dingen als bord leeg eten. Vaak als ik er mee geconfronteerd word zo van 'oh dat zou ik dus niet zo doen'
Tap tap tap
Ik vond het vanaf het begin hypothetisch klinken. Zo gek is het ook niet om af en toe een spiegel te houden voor de dingen waar je zeker van denkt te zijn.quote:
[..]
Als hij altijd heeft gezegd dat hij geen kinderen wil, dan is zo'n uitspraak wel vreemd.
Maar zo achteraf blijkt het hypothetisch.
Wij doen dat ook. 😂 Of 'het blaag zou het echt moeilijk hebben met mij als moeder'.. (ik ben een pedagogisch medewerker en kan behoorlijk streng zijn wanneer nodig 👻)quote:
Oh ik zeg wel eens dingen over mijn hypothetische kind ook al gaat die er nooit komen
Namen. Dingen als bord leeg eten. Vaak als ik er mee geconfronteerd word zo van 'oh dat zou ik dus niet zo doen'
Maar vaak ook momenten dat we iets zien in onze buurt bij een gezin (of bij vrienden) en dan denken: fuck wat fijn hoe wij het hebben! Enige gejengel wat wij hebben is af en toe de kat 😬
Ik zie eigenlijk nooit voorbeelden waarbij ik denk: oh nu wil ik direct kinderen...
Blood runs through your veins, that's where our similarity ends.
Nee idem hierzo. Eerder het tegenovergestelde.quote:Op maandag 27 maart 2017 21:01 schreef 4EverBlackEyed het volgende:
Ik zie eigenlijk nooit voorbeelden waarbij ik denk: oh nu wil ik direct kinderen...
Ze krijgt absoluut waardering en begrip. Ze is een keiharde werker en wil alles tot in de puntjes verzorgd hebben. Daar heb ik absoluut bewondering voor. Ze word zeker niet als sloof behandeld, zo gaat mijn (schoon)familie gelukkig niet met elkaar om. En er voor elkaar zijn is gelukkig ook vanzelfsprekend in die familiequote:
[..]
Klinkt alsof ze idd ook best het eea heeft opgeofferd voor het gezin. Dat is natuurlijk uiteindelijk wel haar eigen keuze geweest, maar toch... heeft ooit iemand van jullie daar wel eens wat waardering/begrip voor getoond? Ik kan me namelijk best voorstellen dat wanneer je die/dat waardering/begrip echt helemaal nooit krijgt, je eea niet zo makkelijk achter je zult (kunnen) laten...
[..]
En er af en toe gewoon voor haar zijn (zonder haar te pushen in beweging te komen of wat dan ook), dat helpt ook niet?
.
Heel af en toe zie ik een kind voorbij komen waarvan ik denk, ja, voor dat kind zou ik alles op geven om moeder te worden. Maar dat is maar 1 op de 1000. Niet een slimme gok.quote:
Ik zie eigenlijk nooit voorbeelden waarbij ik denk: oh nu wil ik direct kinderen...
Nee. Ze blijft steeds vol houden dat ze echt niet op vakantie kan, op een vereniging. Ze kan echt niet gemist worden, hoor!quote:
[..]
Ze heeft zelf geen enkele suggesties?
Ze zou vakantie ongetwijfeld superleuk vinden, maar ik denk dat ze onbewust niet durft. De illusie dat ze nog steeds de spil van een druk gezin is is zo belangrijk voor haar, dat ze daar (denk ik) niet aan wil.
Als ze zo maar een weekje ertussen uit kan zou dat betekenen dat de haar gezin ook wel doordraait zonder haar. En wat als ze niet meer 'nodig' is als moeder, wat dan? Dan zal ze een andere invulling moeten geven aan haar leven. Een andere zingeving, een ander idee van: 'dit ben ik, dit is wat ik doe'. Ze is niet een heel flexibel persoon, ik denk dat ze bang is dat ze die slag niet kan maken.
Als je topsporter bent is sport het allerbelangrijkst in je leven. Maar dat houdt ook een keer op. Je moet jezelf opnieuw uit kunnen vinden, voor je eigen geluk.quote:
Triest verhaal. Maar kan me het goed voorstellen dat wanneer je voornaamste interesse in je leven je gezin is, het enorm zwaar kan zijn wanneer dat gezin uit huis gaat, een eigen leven krijgt, etc. Het is alleen ook niet gezond om dan onrealistische verwachtingen te hebben van je kinderen wat betreft langskomen en dergelijke. Ze zal toch echt weer zelf iets moeten vinden om voor te leven.
Maar oprecht, lijkt me een van de ergste dingen om je kinderen nog maar sporadisch te zien eer ze het huis uit zijn. Zit je dan...
Daarom is het ook zo belangrijk om meer te zijn dan een moeder.
Wij zijn trouwens niet van die types die 2 keer per jaar een middagje op de koffie komen, hoor. Elke maand wel een weekendje daar.
Verdrietig, je hele identiteit en zelfbeeld ophangen aan anderenquote:
[..]
Nee. Ze blijft steeds vol houden dat ze echt niet op vakantie kan, op een vereniging. Ze kan echt niet gemist worden, hoor!
Ze zou vakantie ongetwijfeld superleuk vinden, maar ik denk dat ze onbewust niet durft. De illusie dat ze nog steeds de spil van een druk gezin is is zo belangrijk voor haar, dat ze daar (denk ik) niet aan wil.
Als ze zo maar een weekje ertussen uit kan zou dat betekenen dat de haar gezin ook wel doordraait zonder haar. En wat als ze niet meer 'nodig' is als moeder, wat dan? Dan zal ze een andere invulling moeten geven aan haar leven. Een andere zingeving, een ander idee van: 'dit ben ik, dit is wat ik doe'. Ze is niet een heel flexibel persoon, ik denk dat ze bang is dat ze die slag niet kan maken.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Ja dit. Blijft niks over op die manier. Wat meer individualiteit zou haar goed doen. Je bent niet 'de moeder van', je bent óók moeder maar vooraf gewoon jezelf.quote:
[..]
Verdrietig, je hele identiteit en zelfbeeld ophangen aan anderen
Dat is de kern van de tragedie inderdaad. Voor mij een les om dat vooral níet te doen.quote:
[..]
Verdrietig, je hele identiteit en zelfbeeld ophangen aan anderen
Heel veel moeders doen dat, die hangen compleet aan hun gezin, op tijd thuis zijn, naar de vereniging, naar dit clubje, vrijwilligerswerk doen op school, de hele dag spelletjes spelen met de kinderen, of knutselen, alles gaat echt om de kinderen en het gezin.
Heb mijn dochter, maar ik ben nog steeds ik en ik heb ook mijn dingen, ik vind het ook lekker om deze te kunnen doen. Ik denk ook dat dit heel belangrijk is anders verlies je jezelf. Hoeveel moeders denken aan, oohh wat ik vroeger toch allemaal ging doen, nou nu lekker bij gezin, maar ondertussen missen ze el de vrijheid van toen, maa doen er niets aan.
Ik denk echt dat zoiets in balans moet zijn, dat is iets wat je zelf moet willen, vriendin van mij ook moeder die zegt ook, wij zijn ook nog gewoon onszelf en vinden het ook belangrijk om iets voor ons zelf te doen, al is het in pyama op de bank met een zak chips rondhangen.
Heb mijn dochter, maar ik ben nog steeds ik en ik heb ook mijn dingen, ik vind het ook lekker om deze te kunnen doen. Ik denk ook dat dit heel belangrijk is anders verlies je jezelf. Hoeveel moeders denken aan, oohh wat ik vroeger toch allemaal ging doen, nou nu lekker bij gezin, maar ondertussen missen ze el de vrijheid van toen, maa doen er niets aan.
Ik denk echt dat zoiets in balans moet zijn, dat is iets wat je zelf moet willen, vriendin van mij ook moeder die zegt ook, wij zijn ook nog gewoon onszelf en vinden het ook belangrijk om iets voor ons zelf te doen, al is het in pyama op de bank met een zak chips rondhangen.
Als iemand haar zingeving haalt uit full time moeder zijn is dat toch ook ok?quote:
Heel veel moeders doen dat, die hangen compleet aan hun gezin, op tijd thuis zijn, naar de vereniging, naar dit clubje, vrijwilligerswerk doen op school, de hele dag spelletjes spelen met de kinderen, of knutselen, alles gaat echt om de kinderen en het gezin.
Heb mijn dochter, maar ik ben nog steeds ik en ik heb ook mijn dingen, ik vind het ook lekker om deze te kunnen doen. Ik denk ook dat dit heel belangrijk is anders verlies je jezelf. Hoeveel moeders denken aan, oohh wat ik vroeger toch allemaal ging doen, nou nu lekker bij gezin, maar ondertussen missen ze el de vrijheid van toen, maa doen er niets aan.
Ik denk echt dat zoiets in balans moet zijn, dat is iets wat je zelf moet willen, vriendin van mij ook moeder die zegt ook, wij zijn ook nog gewoon onszelf en vinden het ook belangrijk om iets voor ons zelf te doen, al is het in pyama op de bank met een zak chips rondhangen.
