Gescheiden ouder perikelen....

quote:

Op dinsdag 14 maart 2017 19:56 schreef Ticootje het volgende:

[..]

In het belang van mijn dochter waren opa en oma en overgroot opa en oma en papa en mama en goede vrienden erbij. De tribune zat vol voor haar om er toch een speciaal moment van te maken.

Die toch niet?

quote:

Op dinsdag 14 maart 2017 15:28 schreef sanger het volgende:
Nog iets waar ik pas nu over na ga denken omdat het nu pas ter sprake komt.

Mijn moeder heeft sinds kort een vriend. Nu gaat ze volgende maand oppassen en slaapt ze samen met de kids bij haar nieuwe vriend op de zeilboot. Mijn ex "eist" nu dus dat ze eerst wordt voorgesteld aan de nieuwe vriend van mijn moeder omdat ze wilt weten waar de kids slapen. Normaal of?

Ik vind het zelf te ver gaan overigens, en ze heeft gewoon moeite met het loslaten. Maar ben benieuwd naar ervaringen.

Ik snap het wel hoor,van die vriend van je moeder. Ik wil ook weten bij wie mijn kinderen uithangen,zeker als ze er langer blijven inclusief logeren.

Wat betreft voorstellen. Geef haar gewoon aan dat je je graag aan de afspraak wilt houden en haar wilt voorstellen als het wat serieuzer wordt. Maar dat als zij dit afhoudt je op een gegeven moment toch haar aan de kinderen zult voorstellen. Ligt de bal bij haar.

quote:

Op donderdag 16 maart 2017 18:20 schreef meeleez het volgende:

[..]

Die toch niet?

Mijn man wordt door de kinderen met papa aangesproken.

Weet iemand tot welke leeftijd je alimentatie voor een kind aan kan vragen met terugwerkende kracht? Voor een maatje van me.

[ Bericht 10% gewijzigd door JohnShooter op 16-03-2017 19:47:51 ]

quote:

Op donderdag 16 maart 2017 19:09 schreef JohnShooter het volgende:
Weet iemand tot welke leeftijd je alimentatie voor een kind aan kan vragen met terugwerkende kracht? Voor een maatje van me.

Is er een rechterlijke uitspraak?

quote:

Op donderdag 16 maart 2017 20:03 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Is er een rechterlijke uitspraak?

Nee, de vader heeft wel geprobeerd om een omgangsregeling te krijgen, maar dat heeft hij na een slepende procedure uit zichzelf opgegeven, hij heeft nooit een cent betaalt voor zijn kind, die word inmiddels bijna 17, zit nu in 5 gym. En straks wil ze studeren, journalistiek, en natuurlijk juich ik dat allemaal toe maar het steekt gewoon dat hij geen stuiver betaalt maar zichzelf wel veren in zijn reet steekt over zijn dochter. En dat terwijl hij er al 13 jaar niet naar omgekeken heeft.

quote:

Op donderdag 16 maart 2017 19:05 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Mijn man wordt door de kinderen met papa aangesproken.

Ah zo.
En hoe noemen ze de papa dan?

quote:

Op donderdag 16 maart 2017 20:17 schreef meeleez het volgende:

[..]

Ah zo.
En hoe noemen ze de papa dan?

Papa [voornaam] of als ze daar zijn gewoon ook papa.

quote:

Op donderdag 16 maart 2017 20:11 schreef JohnShooter het volgende:

[..]

Nee, de vader heeft wel geprobeerd om een omgangsregeling te krijgen, maar dat heeft hij na een slepende procedure uit zichzelf opgegeven, hij heeft nooit een cent betaalt voor zijn kind, die word inmiddels bijna 17, zit nu in 5 gym. En straks wil ze studeren, journalistiek, en natuurlijk juich ik dat allemaal toe maar het steekt gewoon dat hij geen stuiver betaalt maar zichzelf wel veren in zijn reet steekt over zijn dochter. En dat terwijl hij er al 13 jaar niet naar omgekeken heeft.

Heeft hij het kind wel erkend?

Zolang er geen sprake is van een financiele verplichting heb je niks.

quote:

Op donderdag 16 maart 2017 20:20 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Papa [voornaam] of als ze daar zijn gewoon ook papa.

Okay. Dank je wel.

quote:

Op vrijdag 17 maart 2017 08:26 schreef sanger het volgende:

[..]

Dat is overigens iets dat ik niet zou willen. Ze hoeven mijn nieuwe vriendin echt geen mama te gaan noemen straks. Die titel is echt voorbehouden aan de echte ouders. Ook dit hebben we vast laten leggen in het ouderschapsplan.

Wat zijn echte ouders? Die biologisch verbonden zijn of degene die er zijn als ze verdriet hebben, een uitvoering, die elke week bij de zwemles staan of de avond4 daagse meelopen of die de gesprekken op school voeren in ingewikkelde overleggen, die woest worden als het gaat om het welzijn van een kind, die staat te juichen bij het afzwemmen of die zich het leplazurus rent achter een fietsje om een kind te leren fietsen ... ?

Ik snap de gevoeligheid hierin, maar mijn meiden waren echt piepjong toen Joene in hun leven kwam. Ze wonen bij ons en hij is in alles hun vaderfiguur. Als mijn dames thuis komen van een weekend bij hun vader kruipen ze eerst tegen hem aan (niet tegen mij) en wordt er gezegd dat ze ons misten en dat ze het fijn vinden om weer thuis te zijn.

Ik zou het ook stuitend vinden als ze de nieuwe vrouw van mijn ex opeens mama zouden noemen, maar dat gaat dan om de rol die ze speelt in hun leven. Daarin is ze geen mama, die rol heeft ze simpelweg niet.

Ik vind niet mógen ook wel zwaar gezegd. Je kan uitleggen dat zij niet mama is, en dat ze al n mama hebben, maar als ze blijven volhouden, kun je ze er moeilijk voor straffen.

Maar jouw kinderen zijn al groter, dan is dat minder n issue lijkt me. Bij kinderen van 1 a 2 jaar lijkt me dat n stuk lastiger.

quote:

Op vrijdag 17 maart 2017 09:39 schreef sanger het volgende:
Over perikelen gesproken trouwens... Mijn ex heeft nog een sleutel van het huis. En mijn vriendin had wat kleding laten liggen laatst en dat had ik gewassen en op wasrek gehangen. Mijn ex was gisteren onverwachts in mijn huis om iets te zoeken op zolder... En ineens was een klein deel van de was van het wasrek af en in een hoekje gegooid

Dat kan wmb echt niet...

quote:

Op vrijdag 17 maart 2017 09:39 schreef sanger het volgende:
Over perikelen gesproken trouwens... Mijn ex heeft nog een sleutel van het huis. En mijn vriendin had wat kleding laten liggen laatst en dat had ik gewassen en op wasrek gehangen. Mijn ex was gisteren onverwachts in mijn huis om iets te zoeken op zolder... En ineens was een klein deel van de was van het wasrek af en in een hoekje gegooid

Dat is ontzettend kinderachtig en ik zou dit niet pikken. Je doet het al erg netjes vind ik door zo rekening te houden met je ex.

Het enige wat jullie/zij voor ogen dienen te houden, is het welzijn van de kinderen. Wat niet goed voor de kinderen zou zijn, is om je nieuwe vriendin plompverloren voor te stellen. Dat doe je al niet. Dát is het belangrijkste. Niet of zij "eraan toe is" want daar heeft ze droog gezegd geen ene reet mee te maken. Het is een extra gebaar naar haar toe dat je dit wilt doen, in het kader van een goede verstandhouding (wat ook goed is voor de kinderen natuurlijk).

Ik snap dat zij graag (!) wil weten met wie haar kinderen geconfronteerd worden, maar ze heeft daar geen recht op of zo. Het is al mooi zat dat jij erin mee wilt gaan. Dat doet zij nu dus niet. Ze zet haar hakken in het zand en gooit dingen op de grond in jouw huis uit pure rancune. Die hele houding is ook pertinent niet goed voor de kinderen. "Eigenlijk mogen we Truusje niet aardig vinden van mama" is de boodschap. Laat haar daar eens over nadenken in plaats van "of ze eraan toe is".

Dit komt trouwens van iemand die uit een vechtscheiding inclusief politiebezoeken en huisverbod komt. Ik heb desondanks steeds mijn emoties in weten te slikken om hem maar een band met de kinderen te gunnen met een geregelde omgang. Mijn ex is inmiddels een aantal vriendinnen verder die hij zonder communicatie of wat in hun leven heeft geïntroduceerd, met alle gevolgen van dien.

Kinderen hechten zich namelijk nogal snel aan aardige mensen, en tot nu toe waren zijn vriendinnen gelukkig altijd aardig voor ze, en als zo iemand dan ineens weer verdwijnt, dan kunnen kinderen daar echt verdriet van hebben. Vandaar ook dat het zo verstandig is van je hoe je het aanpakt: eerst zeker weten dat het een blijvertje is, in gesprek proberen te blijven met alle partijen en steeds voor ogen houden dat de kinderen op één staan.

De volwassen zoon van mijn huidige vriend worstelt echt enorm met de loyaliteitsissues. Hij kreeg ook al heel jong een stiefvader in z'n leven en dat werd ook de man die hij iedere dag zag. Mijn vriend, zijn biologische vader dus, alleen soms in weekenden. Dit overigens omdat de moeder niet wilde dat ze elkaar vaker zouden zien omdat dit verwarrend zou zijn... Omwille van de lieve vrede heeft mijn vriend zich daar destijds bij neergelegd. Maar inderdaad: zoon en mijn vriend hebben daar echt ieder voor zich problemen aan overgehouden. Voor zijn zoon ligt er veel spanning in het contact omdat hij die spanningen als klein kind ook al voelde en hij weet zich niet goed te verhouden naar zijn biologische vader toe en tegelijk zijn stiefvader meer als zijn echte vader te zien. Hij voelt en weet ook van het verdriet dat mijn vriend daarvan had en heeft (ook al heeft mijn vriend die gevoelens nooit uitgesproken). En ergens verwijt hij volgens mij mijn vriend toch ook dat hij niet meer voor hem 'gevochten' heeft. Dat merk ik soms in de stellige en bozige uitspraken die hij doet naar mijn vriend toe.

Ik vind het heel sneu en rot om hun worsteling te zien. Vanavond hebben ze afgesproken om eens goed te gaan praten over dit alles en ik hoop erg dat ze zo dichter tot elkaar komen.

Wat ik hier mee wil zeggen, weet ik niet precies. Eigenlijk wat ik al eerder zei, op basis van een eerdere ervaring als 'stiefmoeder': onderschat die loyaliteitsproblemen niet en praat, praat met je kinderen hierover. Beslis niet van alles over hun hoofden heen, maar betrek ze, leg dingen uit, ga ook die lastige dilemma's in gesprekken met de kinderen niet uit weg, vraag wat zij hiervan vinden en wat ze voelen, ook al zijn ze nog klein. Laat niets maar een beetje liggen en onbesproken, vul het niet in. En: kinderen hebben veel meer door dan je denkt. De zoon van mijn vriend was een jaar oud tijdens de scheiding. De ouders hebben nooit in bijzijn van hem echt ruzies uitgevochten maar het is heel duidelijk dat hij alle spanningen heeft opgepikt en daar last van heeft gehad.

quote:

Op vrijdag 17 maart 2017 08:26 schreef sanger het volgende:

[..]

Dat is overigens iets dat ik niet zou willen. Ze hoeven mijn nieuwe vriendin echt geen mama te gaan noemen straks. Die titel is echt voorbehouden aan de echte ouders. Ook dit hebben we vast laten leggen in het ouderschapsplan.

Maar wat als ze dat wel willen gaan doen?
Voor vriendinnen, op school, gewoon gewenning, automatisme
ik noem mijn stiefvader ook papa, en voor mijn kinderen is hij opa.
Dat is gewoon vanzelf gegaan, hij is er nu 15 jaar en heeft imho zelfs recht op die titel.
Wat mij betreft is hij mijn echte ouder.

quote:

Op vrijdag 17 maart 2017 09:39 schreef sanger het volgende:
Over perikelen gesproken trouwens... Mijn ex heeft nog een sleutel van het huis. En mijn vriendin had wat kleding laten liggen laatst en dat had ik gewassen en op wasrek gehangen. Mijn ex was gisteren onverwachts in mijn huis om iets te zoeken op zolder... En ineens was een klein deel van de was van het wasrek af en in een hoekje gegooid

Dat vind ik echt not done!! dan zou ze wat mij betreft de sleutel in mogen leveren.

quote:

Op vrijdag 17 maart 2017 09:38 schreef sanger het volgende:

Hoe ze mijn vriendin dan moeten gaan noemen? Daar ben ik nog niet uit. Mij mogen ze ook niet bij de voornaam noemen dus het zou raar zijn als ze dat bij haar wel zouden mogen. Blijft hoe dan ook een lastig vraagstuk

Ze mogen jou niet bij je voornaam noemen? WTF
En verder mogen mijn kinderen me noemen hoe ze willen. Soms is dat mijn voornaam als ze boos zijn. Meestal gewoon papa. Ik laat dat helemaal aan hun over. Zie niet in waarom ik daar regels voor zou bedenken, ze hebben al genoeg regels waar ze zich aan moeten houden

quote:

Op vrijdag 17 maart 2017 11:36 schreef Paxlie het volgende:

[..]

Ze mogen jou niet bij je voornaam noemen? WTF
En verder mogen mijn kinderen me noemen hoe ze willen. Soms is dat mijn voornaam als ze boos zijn. Meestal gewoon papa. Ik laat dat helemaal aan hun over. Zie niet in waarom ik daar regels voor zou bedenken, ze hebben al genoeg regels waar ze zich aan moeten houden

Vriendjes en vriendinnetjes van mijn kinderen noemen mij bij mijn voornaam, mijn kinderen noemen me gewoon mama.

Ik vind het wat afstandelijk als kinderen hun ouders bij de voornaam noemen, ik noem mijn ouders ook gewoon papa en mama.

quote:

Op vrijdag 17 maart 2017 11:15 schreef Budabuddumbam het volgende:

[..]

Maar wat als ze dat wel willen gaan doen?
Voor vriendinnen, op school, gewoon gewenning, automatisme
ik noem mijn stiefvader ook papa, en voor mijn kinderen is hij opa.
Dat is gewoon vanzelf gegaan, hij is er nu 15 jaar en heeft imho zelfs recht op die titel.
Wat mij betreft is hij mijn echte ouder.

[..]

Dat vind ik echt not done!! dan zou ze wat mij betreft de sleutel in mogen leveren.

Dit soort dingen vind ik dan wel fijn om te lezen. Het voelt voor de meiden zo, dus waarom zou ik dan eisen dat Joene bij zn voornaam wordt genoemd door de meiden en papa door onze zoon. Daarmee maak je een duidelijk verschil tussen de kinderen, misschien voelen ze zich daarmee zelfs wel buitengesloten van het gezin.

De vraag aan tafel is tegenwoordig al waarom de zoon een andere achternaam heeft. Wel hebben de meiden mijn achternaam en dat vinden ze dan heel fijn dat ik ook hun naam heb, geeft ze een gevoel dat we echt bij elkaar horen.

What's in a name....