Bewust/gewenst kindloos #3

quote:

Op maandag 6 maart 2017 21:19 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Ik vind dit maar een rare vraag, eigenlijk.

Waarom?

quote:

Op maandag 6 maart 2017 21:28 schreef Frag_adder het volgende:

[..]

Nee het is niet raar, maar soms is het handig je gespreksonderwerpen aan te passen aan het gezelschap dat is alles

Dat geld ook voor andere onderwerpen. Het is niet dat ouders dit altijd doen en anderen nooit. Meer dat sommige mensen gewoon naar eenzijdig zijn.
Zo ken ik iemand die het vrijwel alleen of over zeilen of landbouwmachines kan hebben. Ken ik ook iemand die niet veel verder komt dan auto's en voetbal en ken ik iemand die het alleen maar over kinderen en aanverwante zaken kan hebben (kinderkleertjes maken bv).
Dat is allemaal soms lastig, maar je, die mensen zijn zo, dat accepteren werkt beter voor mij iig. Betekend wel dat ik niet teveel met ze omgaan, maar als ik dan toch met ze zit weet ik dat ze verder niet veel te melden hebben en ga ik gewoon met de flow mee. Voor die enkele keer overleef ik dat wel. Alhoewel ik echt afhaak bij kinderkleertjes maken

quote:

Op maandag 6 maart 2017 19:59 schreef Lexa31 het volgende:

[..]

Dat herken ik. We waren dit weekend op een feestje met allemaal kindertjes. Ging allemaal maar over de kids. Oh kijk wat ze doet, jaaa die van mij doet dat ook.. blablabla

Als ik naar het voetbal ga wordt er ook alleen maar over voetbal geluld (en vrouwen, maar dat spreekt voor zich). Dus zo gek is het nou ook weer niet.

quote:

Op maandag 6 maart 2017 21:25 schreef dave7070 het volgende:
Kinderlozen, wat doet er anders nog echt toe? Ik heb laat kinderen gekregen en dus lange tijd alle vrijheid gehad. Mijn kinderen zien opgroeien, het contact met hun, zingen, dansen, etc. het gaat allemaal veel dieper en verder dan een dure horloge, verre reis, concert, auto en noem maar op. Het heeft mijn leven echt verrijkt. Tegelijkertijd kost het natuurlijk ook veel; veel vrije tijd, veel energie, veel slaap - maar ik heb het er voor over. Just my 2ct.

En wat als je het er niet voor over hebt en daar pas achteraf achter komt? Wat als je die wens niet hebt? Moeten we ons massaal van kant maken met cyanide ofzo?

quote:

Op maandag 6 maart 2017 22:10 schreef CherryLips het volgende:

[..]

En wat als je het er niet voor over hebt en daar pas achteraf achter komt? Wat als je die wens niet hebt? Moeten we ons massaal van kant maken met cyanide ofzo?

Dat lijkt mij een beetje overdreven...

Het komt natuurlijk wel geregeld voor dat het tegenvalt. Ook een emotie wat op weinig begrip kam rekenen...

Heren, alle vrouwen hebben in de voorafgaande 730 posts genoeg uitgelegd.

In dit topic hoeven ze hun standpunten niet steeds te verdedigen.
Dit is reeds meerdere keren aangegeven, respecteer dat.

Ben je het er niet mee eens, mogen vragen in de feedback (hoewel ik denk dat het vaak genoeg is aangegeven oa in de OP)


Dank u.

ps. wil je je lofzang houden hoe tof kinderen zijn, bezoek OUD eens

quote:

Op maandag 6 maart 2017 22:10 schreef CherryLips het volgende:

[..]

En wat als je het er niet voor over hebt en daar pas achteraf achter komt? Wat als je die wens niet hebt? Moeten we ons massaal van kant maken met cyanide ofzo?

Ik denk dat je er sowieso niet aan moet beginnen als je die wens niet hebt. Dit is niet iets wat je moet doen omdat het hoort, maar alleen omdat je het graag wilt, zelfs niet om een ander een plezier te doen die het heel heel heel graag wil.

quote:

Op maandag 6 maart 2017 22:14 schreef VEM2012 het volgende:

[..]

Dat lijkt mij een beetje overdreven...

Het komt natuurlijk wel geregeld voor dat het tegenvalt. Ook een emotie wat op weinig begrip kam rekenen...

Dat vind ik eigenlijk een triest gegeven.... dat het geregeld voorkomt dat het tegenvalt.
Hoe weloverwogen heeft men dan een kind gekregen, en was het wel echt een wens?

quote:

Op maandag 6 maart 2017 22:18 schreef Leandra het volgende:

[..]

Dat vind ik eigenlijk een triest gegeven.... dat het geregeld voorkomt dat het tegenvalt.
Hoe weloverwogen heeft men dan een kind gekregen, en was het wel echt een wens?

Je weet het pas als ze er zijn natuurlijk.

Mij leek het niet heel erg bijzonder, maar mijn vrouw had de wens. En toen ze er was, was ik volledig om. Echt geweldig.

Maar dat geldt niet voor mijn vrouw. Niet dat de kinderen iets tekort komen verder...

quote:

Op maandag 6 maart 2017 22:28 schreef VEM2012 het volgende:

[..]

Je weet het pas als ze er zijn natuurlijk.

Mij leek het niet heel erg bijzonder, maar mijn vrouw had de wens. En toen ze er was, was ik volledig om. Echt geweldig.

Maar dat geldt niet voor mijn vrouw. Niet dat de kinderen iets tekort komen verder...

Nee, als je die wens niet hebt dan word je dus niet zwanger omdat je graag een kind wilt, dus het is niet helemaal "je weet het pas als ze er zijn".
En zeker voor een vrouw niet, want een man die z'n vrouw en kinderen laat stikken is gewoon een lul, maar een vrouw die haar kinderen verlaat is het laagste van het laagste, zo ouderwets zijn we nog steeds wel.

quote:

Op maandag 6 maart 2017 22:31 schreef Leandra het volgende:

[..]

Nee, als je die wens niet hebt dan word je dus niet zwanger omdat je graag een kind wilt, dus het is niet helemaal "je weet het pas als ze er zijn".
En zeker voor een vrouw niet, want een man die z'n vrouw en kinderen laat stikken is gewoon een lul, maar een vrouw die haar kinderen verlaat is het laagste van het laagste, zo ouderwets zijn we nog steeds wel.

Ik iig niet. Ik verwijt haar niets. Het is zoals het is.

Ben sowieso niet bezig met de werkelijkheid veranderen. Dat lukt nl niet.

Voor de vrouwen die bang zijn voor een uitgescheurde vagina

http://nieuwspaal.nl/eerste-braakbevalling-nederland/

quote:

Op maandag 6 maart 2017 17:08 schreef Isabeau het volgende:

[..]

Moet ik wel eerlijk zeggen dat ik heel vaak gezegd heb nog niet aan kinderen toe te zijn ivm studie, punt relatie etc. Dus iedereen dacht dat dat nog wel zou komen. En inmiddels denkt de helft geloof ik dat ik geen kinderen kan krijgen en durft niemand er naar te vragen. Ik heb mijn ouders bijv nooit gezegd dat ik echt geen kinderen wil. Want dan weet ik 100% zeker dat ik alle clichés van dit topic over me heen zou krijgen en nu heb ik geen gezeur. Mijn vriendinnen weten wel dat ik geen kinderen wil, maar mijn vriendinnen zijn tof en vinden dat een eigen keuze.

Wel spijtig/vervelend dat jouw ouders daar waarschijnlijk de hele bingokaart op los zouden laten als ze het zouden weten, maar fijn dat je vriendinnen op de hoogte zijn en dat juist weer helemaal niet doen.

Ik denk niet echt sérieus dat mensen aan mijn capaciteiten als moeder twijfelen hoor. Ik krijg juist nogal vaak een kind in mijn handen gedrukt en gezien de beperkte hoeveelheid foto's die er überhaupt van mij in omloop zijn, sta ik daar verdacht vaak met een baby/kind op.

Maar het is inderdaad wél zo dat ik relatief weinig met "de vraag" wordt 'lastig gevallen' als ik dat zo vergelijk met de verhalen van anderen hier. Ik denk eigenlijk dat dat vooral komt omdat veel mensen in mijn omgeving dat toch niet zo'n fatsoenlijk iets vinden om zelf over te beginnen. Dat ze bang zijn, net als deels bij jou dus, dat het misschien een gevoelig onderwerp is (wat hier ook wel enigszins zo is, maar ook weer niet in die mate dat ze er op zich niet over zouden mogen beginnen). Verder is het voor een andere groep mensen volgens mij al wel vrij duidelijk is hoe de vork hier (ongeveer) in de steel zit en kunnen ze daarmee zélf (ook) niet zo goed uit de voeten en laten het onderwerp daarom maar rusten.

Er wordt wel ééns tegenover mij en/of mijn vriend over begonnen hoor, maar in dat geval geven wij beide vaak een wat zakelijk kort antwoord en er wordt vervolgens dan niet meer "gepusht" ofzo. Met mijn ouders heb ik eea wel uitgebreid besproken. Die vinden het wel heel jammer, maar begrijpen en respecteren het wel.

Vooralsnog heeft alleen één familielid zich wel eens (heel) negatief uitgelaten. Diegene is op de hoogte van onze bewuste keuze en vond het (in onze situatie) maar erg vreemd en heel egoïstisch en is van mening dat als je al zo lang met iemand samen bent, dat kinderen krijgen er gewoon "bijhoort". Er zijn er in onze omgeving mogelijk wel meer, misschien zelfs véél meer, die er net zo over denken, maar dat is (tegenover ons) dan niet openlijk. Maar hoewel dit voor mij in zekere mate wel een gevoelig onderwerp is, doet de mening van ánderen over dit onderwerp mij gelukkig niet zo veel. In de zin dat het me inhoudelijk niet echt raakt, wel vind ik het vrij onaangenaam om dan nog (intensief) met zo iemand om te gaan... gewoon omdat degene dan toch wel heel anders in het leven staat dan ik zelf doe.

quote:

Op maandag 6 maart 2017 17:19 schreef agter het volgende:
Maar wat zou je doen als je toch ongewenst zwanger zou worden?
Ook al heb je geen kinderwens.

Ondanks onze bewuste/vrijwillige keuze om niet aan die 'wens' toe te geven, had ik op zich ergens wel graag kinderen gewild en Mr. Forbry staat ook niet volledig negatief tegenover het vaderschap, dus dat maakt eea voor ons wel heel anders dan hoe het voor veel anderen hier is.

Wij zijn beide -op zich- absoluut niet tegen abortus, maar hebben het meer dan eens (uitgebreid) besproken en hebben beide van onszelf en van elkaar het idee dat als ik onverhoopt zwanger zou raken, dat wij dat klompje cellen gevoelsmatig meteen als leven zouden zien en er hoogstwaarschijnlijk meteen al helemaal van zouden houden. En wij zijn beide helemaal niet gelovig of iets hoor, maar wij zouden beide hoogstwaarschijnlijk ook het gevoel hebben dat de komst van dat kind, mede gezien de anticonceptie, dan iets is wat gewoon "zo moet zijn". Een soort van wonder zeg maar, wat wij dan toch wel zouden willen koesteren, dat wij ons daar in zekere zin zelfs een beetje toe verplicht zouden voelen.

Ik denk dat als ik onverhoopt zwanger zou raken, dat ik dan echt bijna dood zou gaan van paniek, maar er tegelijkertijd toch ook wel blij mee zou zijn en Mr. Forbry zou (logischerwijs) waarschijnlijk eventjes compleet perplex staan, er misschien zelfs eventjes heel emotioneel van worden, om zich vervolgens toch al vrij snel op een best wel kalme manier met allerlei hele praktische zaken rondom de zwangerschap te gaan bezighouden.

Edit: het zou wel wat zijn zeg... ik ben zelf ook ter wereld gekomen ondanks het spiraaltje van mijn moeder

[ Bericht 4% gewijzigd door Forbry op 06-03-2017 23:49:15 ]

quote:

Op maandag 6 maart 2017 22:31 schreef Leandra het volgende:

[..]

Nee, als je die wens niet hebt dan word je dus niet zwanger omdat je graag een kind wilt, dus het is niet helemaal "je weet het pas als ze er zijn".
En zeker voor een vrouw niet, want een man die z'n vrouw en kinderen laat stikken is gewoon een lul, maar een vrouw die haar kinderen verlaat is het laagste van het laagste, zo ouderwets zijn we nog steeds wel.

Sorry Leandra, maar ik ben echt een man. Zou bijna willen en durven zeggen, een echte man!
Maar voor mij is een man die ZIJN kinderen laat stikken ook het laagste van het laagste.
De vrouw laten "stikken" ligt er maar aan, maar je (vind ik) moet vader blijven van je kinderen. Zelfs al is het maar op afstand middels briefverkeer, (Kerst)kaart, verjaardagskadootje met brief, brief of kaart zwemdiploma of welke gebeurtenis dan ook die belangrijk is voor je kind. Alles afgestemd op de situatie en de leeftijd van de kinderen.
Ik denk dat je zelfs als vader op afstand heel veel kunt betekenen voor je kinderen. Of neen, ik weet het gewoon 100 % zeker!

Toch denk ik dat artsen bij vrouwen en mannen tot zeg 45 de partner mee moeten laten nemen en ook bedenktijd invoeren. Het is zoiets onomkeerbaars. Er is baas in eigen buik, maar als je in een relatie bent zou je dit toch samen moeten beslissen en geïnformeerd zijn.

quote:

Op dinsdag 7 maart 2017 05:38 schreef MevrouwPuff het volgende:
Toch denk ik dat artsen bij vrouwen en mannen tot zeg 45 de partner mee moeten laten nemen en ook bedenktijd invoeren. Het is zoiets onomkeerbaars. Er is baas in eigen buik, maar als je in een relatie bent zou je dit toch samen moeten beslissen en geïnformeerd zijn.

Bij een abortus of het behouden van een voor de man ongewenste zwangerschap wordt de man ook niet betrokken. Waarom hierbij dan wel? Hij is vrij om weg te gaan en een gezin te beginnen met een vrouw die wel kinderen wil. De idioterie van aan kinderen beginnen terwijl 1 van de 2 geen kinderen wil is enorm.

Elke debiel kan aan kinderen beginnen en niemand die daar vraagtekens bij zit. Daar hoef je niet maanden over na te denken, daar hoef je niet toestemming van 3 vreemden voor te hebben, dat kan je gewoon doen. En dát heeft grote gevolgen voor andere mensen, namelijk de betreffende kinderen. Maar besluiten dat je niet nog een vervuiler op aarde wil zetten of dat je domweg geen goede moeder/ouder zal zijn, dát wordt aan alle kanten bekritiseerd en moet je lang over nadenken.

quote:

Op dinsdag 7 maart 2017 05:38 schreef MevrouwPuff het volgende:
Toch denk ik dat artsen bij vrouwen en mannen tot zeg 45 de partner mee moeten laten nemen en ook bedenktijd invoeren. Het is zoiets onomkeerbaars. Er is baas in eigen buik, maar als je in een relatie bent zou je dit toch samen moeten beslissen en geïnformeerd zijn.

Waarom? Partners komen en gaan. Een vrouw kan ook zonder medeweten van een partner anticonceptie gebruiken, of moet er bij het zetten van een spiraaltje ook de man maar mee? En is er voor een recept voor de pil schriftelijke toestemming van 'de man' benodigd? Voor een abortus verplicht een inwendige echo?

Dit is precies waar de vrouwenrechtenbeweging om is ontstaan. Zelfbeschikkingsrecht is vastgelegd in de grondwet. Als de partner van graag kinderen op de wereld wil zetten dan zoekt deze maar iemand die daar ook zo over denkt. In plaats van iemand te dwingen tot ingrijpende lichamelijke dingen.

quote:

Op dinsdag 7 maart 2017 07:37 schreef Fixers het volgende:

[..]

Waarom? Partners komen en gaan. Een vrouw kan ook zonder medeweten van een partner anticonceptie gebruiken, of moet er bij het zetten van een spiraaltje ook de man maar mee? En is er voor een recept voor de pil schriftelijke toestemming van 'de man' benodigd? Voor een abortus verplicht een inwendige echo?

Dit is precies waar de vrouwenrechtenbeweging om is ontstaan. Zelfbeschikkingsrecht is vastgelegd in de grondwet. Als de partner van graag kinderen op de wereld wil zetten dan zoekt deze maar iemand die daar ook zo over denkt. In plaats van iemand te dwingen tot ingrijpende lichamelijke dingen.

"Mama, waar is papa? "
-die is met heel veel verdriet weg gegaan toen ik van jou zwanger was en hij daar eigenlijk totaal niet op voorbereid was.
"Hu? Hoe kan je hier nou niet op voorbereid zijn?!"
-omdat papa eigenlijk een een egoïstisch man was die nog geen kinderen wou toen ik er allang wel klaar voor was en baas in eigen buik ben.


Nee, ik denk dat dit allemaal wel goed komt.

quote:

Op dinsdag 7 maart 2017 07:33 schreef Samzz het volgende:

[..]

Ik vind dit een hele vervelende en vooroordelende post... Hiermee zeg je dat ik niet intelligent genoeg ben en te emotioneel onstabiel om zelf te bepalen of ik gesteriliseerd wil worden... Ik vat deze post heel erg persoonlijk op en ik vind dat je met bovenstaande post kilometers over de schreef gaat. Gevecht voor baas in eigen buik all over again . Schaam je diep.

Ik snap dat de post jou niet aanstaat, maar eerlijk is eerlijk: buiten het feit dat het zeer ongenuanceerd is opgeschreven staat er niet zo heel veel geks.

Er staat al helemaal niet dat alle vrouwen niet in staat zijn om zoiets zelf te beslissen. Dus het laatste wat je moet doen is het op jezelf te betrekken (daar heb jij alleen maar last van).

Mensen in het algemeen (mannen en vrouwen) dienen op sommige momenten tegen zichzelf in bescherming te worden genomen. Althans, dat is de heersende maatschappelijke opvatting. Waar we mijns inziens in doorslaan, maar dat is een tweede.

quote:

Op dinsdag 7 maart 2017 07:37 schreef Fixers het volgende:

[..]

Waarom? Partners komen en gaan. Een vrouw kan ook zonder medeweten van een partner anticonceptie gebruiken, of moet er bij het zetten van een spiraaltje ook de man maar mee? En is er voor een recept voor de pil schriftelijke toestemming van 'de man' benodigd? Voor een abortus verplicht een inwendige echo?

Dit is precies waar de vrouwenrechtenbeweging om is ontstaan. Zelfbeschikkingsrecht is vastgelegd in de grondwet. Als de partner van graag kinderen op de wereld wil zetten dan zoekt deze maar iemand die daar ook zo over denkt. In plaats van iemand te dwingen tot ingrijpende lichamelijke dingen.

Beetje overdreven. Als iemand een partner heeft en die beslist over zoiets zonder overleg, dan is dat een red flag. Op zijn minst dus iets om eens even over te praten.

quote:

Op dinsdag 7 maart 2017 07:57 schreef VEM2012 het volgende:

[..]

Beetje overdreven. Als iemand een partner heeft en die beslist over zoiets zonder overleg, dan is dat een red flag. Op zijn minst dus iets om eens even over te praten.

Dus als je geen partner heb zou je dus die keuze niet mogen maken?

Want als je daarna iemand tegen komt die het niet leuk vind ofzo?

quote:

Op maandag 6 maart 2017 21:25 schreef dave7070 het volgende:
Kinderlozen, wat doet er anders nog echt toe? Ik heb laat kinderen gekregen en dus lange tijd alle vrijheid gehad. Mijn kinderen zien opgroeien, het contact met hun, zingen, dansen, etc. het gaat allemaal veel dieper en verder dan een dure horloge, verre reis, concert, auto en noem maar op. Het heeft mijn leven echt verrijkt. Tegelijkertijd kost het natuurlijk ook veel; veel vrije tijd, veel energie, veel slaap - maar ik heb het er voor over. Just my 2ct.

Ik heb het er niet voor over. Heel simpel eigenlijk. Ik wil vrije tijd, energie voor mezelf, ik moet slapen, als ik niet slaap ben ik geen mens

quote:

Op dinsdag 7 maart 2017 07:53 schreef K44S het volgende:

[..]

"Mama, waar is papa? "
-die is met heel veel verdriet weg gegaan toen ik van jou zwanger was en hij daar eigenlijk totaal niet op voorbereid was.
"Hu? Hoe kan je hier nou niet op voorbereid zijn?!"
-omdat papa eigenlijk een een egoïstisch man was die nog geen kinderen wou toen ik er allang wel klaar voor was en baas in eigen buik ben.


Nee, ik denk dat dit allemaal wel goed komt.

Als man heb je net zo goed de mogelijkheden om te voorkomen je iemand zwanger maakt. Je kan gewoon condooms gebruiken bijvoorbeeld. Met periodieke onthouding als aanvulling voor extra betrouwbaarheid. En als je partner dat niet wil, dan heb je net zo goed de mogelijkheid om een ander te zoeken. Ik vind het raar dat de verantwoordelijkheid voor anticonceptie ltijd maar volledig bij de vrouw gelegd wordt.

List en bedrog is geen basis voor een goede relatie. Als een van de partners tegen de zin van een ander juist wel of juist geen anticonceptie gebruikt dan moet je afvragen of je wel bij elkaar past. Maar dat is geen reden om aan het zelfbeschikkingsrecht te tornen.