Mijn eerste twee jaar op FaceBook.
Ik kwam er een paar dagen geleden achter dat ik al twee jaar lang alles met iedereen deel.
Dat was echter niet de bedoeling. Als voetballer had ik al de verkeerde instelling. Maar was wel snel en scoorde veel. Ton N. zei laatst tegen me dat ik niet meer op mezelf lijk. Begreep er geen reet van.
Ik had een erg slechte schunnige post paar dagen geleden tegen een kennis van me, Jos van den.B. M'n broer zei, achteraf terecht, tegen me dat ik uit moet kijken hoe ik discussiëer, en met wie. Er lezen immers ook kinderen mee. Groot vraagteken boven m'n hoofd. Ik wil de mensen die er aanstoot aan namen m'n welgemeende excuses aanbieden, voor de halve prijs. Zegeltjes zijn gratis, wel zelf plakken..Vermoed dat er genoeg mensen zijn die me hebben geblokt om die reden.
Het lichtje ging branden boven Lampjes hoofd, toen ik merkte dat Richard van den W., die ik beschouw als een internetmaatje, me had ontvriend. Ik vroeg zijn vriendschap terug, dat werd positief ontvangen.
Ben toch eens gaan checken. Het NIVO Sparta-rood sprong op m'n kaken. Ik begreep toen pas waarom de meeste kassameisjes me bij de voornaam aanspreken, als ik in de Boschstraat fiets duizende Bommelaren me zwaaiend groeten, waarom ik met de Bolle een kleine woordenwisseling had, en hij me vroeg of ik nog wel eens ergens kom of alleen maar veel aan het posten ben, Henk T. waarschuwde me dat ik op mezelf moet letten.
Ik ben inmiddels gestopt met terugblikken. Dan is het zo'n beetje een 'Lief Dagboek' voor beginners en gevorderden. Als amateurvoetballer gaf ik de bal wel eens te laat af, daarom begrijp ik nu dat ik hem regelmatig terug gekaatst kreeg. Velen zullen me inmiddels geblokt hebben.Ik zelf zou zo'n neurotische, megalomane, spammende neuroot er na een paar dagen af hebben geschopt. Ik begrijp nu waarom ik van sommigen niks meer zie of hoor. Wim van T. zei het gisteren nog tegen me, nadat ik een dag zonder geluid had gezeten op m'n PC en hij op één of ander icoontje klikt en er plots een lampje ging branden: 'Soms, ja soms Herm, zou ik je iets willen aandoen.
Dat is ook al zo iets. Plots noemde hele volkstammen me Herm, Hermke, Hem of Hempie. Terwijl dat vroeger aan vrienden en bekenden was voorbehouden. Ik kom niet veel buiten, loop naar de Hema of fiets ff snel naar de Albert Hein. Ben sociaal. maar wel als het mij uitkomt. Beetje een sociale eenling. Daarom doe ik de boodschappen het liefs om 8 uur of vlak tegen sluitingstijd. Nu ik toch nog even snel terugdenk, het zal hebben geleken alsof ik heel de dag op straat loop te slenteren, zoekend naar anekdotes. Jan S. riep laatst naar me: 'Staat ie weer te kleppen, krijde gin pijn an oe kaken ?'
Nogmaals excuses, ik ga even Apeldoorn bellen. Mits ik de telefoon niet fout heb aangesloten.
Groetjes van Herm, Bommelsch stadsdichter.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !