Vanuit thuis gaan we aansluiten bij de hulp hoe we haar thuis daarin kunnen ondersteunen. Dat zullen vast individuele gesprekken worden met jen om haar te laten begrijpen waarom ze anders doet.
Ik hoop dat het een positief resultaat zal hebben!
Degene die Jen gaat begeleiden heeft dus al met Jen gewerkt? Dat zou wel fijn zijn, dat je niet bij nul hoeft te starten. Krijgt de juf ook begeleiding? Of wordt alles bij jen neergelegd?
De begeleiding zal plaatsvinden in de klas zodat de juf ook ziet welke manier er wordt toegepast. De juf heeft er dus ook iets aan.quote:Op donderdag 6 oktober 2016 09:18 schreef Moonah het volgende:
Tico, goed dat school nu 'iets' doet.
Degene die Jen gaat begeleiden heeft dus al met Jen gewerkt? Dat zou wel fijn zijn, dat je niet bij nul hoeft te starten. Krijgt de juf ook begeleiding? Of wordt alles bij jen neergelegd?
Inmiddels is een arrangement toegekend. Thies krijgt nu 3x een uur per week begeleiding in een structuurklas met max 5 kinderen. Daar gaan ze ook werken aan zijn prikkelgevoeligheid, om dat beter/eerder te herkennen en ermee om te leren gaan. Hij vindt het zelf erg fijn.quote:
Wij gaan trouwens toch weer richting arrangement. Gisteren gesprek op school gehad waarin de juffen aangaven dit nu te willen aanvragen. Thies is in zijn spel en in andere vrije situaties zo star en inflexibel. Hij heeft daar echt meer begeleiding bij nodig. Nu frustreert het hem én zijn vriendenclubje regelmatig op een dusdanige manier dat het van alle partijen te veel energie gaat vergen. Over twee weken overleg met het samenwerkingsverband. Ik hoop op observatie en regelmatige coaching in vrije situaties.
Overigens vroegen ze me gisteren op de man af of ik hem liever nog op het SO had willen zien. Mijn antwoord was ja. Ik ben er echt van overtuigd dat Thies daar ihkv passend onderwijs is wegbezuinigd. We zijn de twee jaar dat hij nu op het regulier zit alleen maar bezig met zijn sociaal emotionele ontwikkeling. Ook zijn toetsen houden niet over, hoewel hij een bovengemiddeld IQ heeft. Maar goed, dat vind ik nog niet eens zo'n punt. Ik geloof zeker dat als hij zich veilig en op zijn gemak voelt in de groep dat er dan heus wel uitkomt wat er in zit.
Vanmiddag hadden we een gesprek nav. de observaties. De AB'er (ambulant begeleider) kwam van zijn vorige school, cluster-2 dus. Zij heeft heel veel gezien dat wij ook herkennen. Maar, de vraag is wat nu. Want het is volgens haar een kip/ei-verhaal. En dat onderschrijf ik wel. Waar komen de problemen in de sociale omgang vandaan? TOS (de spraak-/taalproblemen)? De snelle overprikkeling, dus SI? Of ASS? Nu dus weer terug naar het samenwerkingsverband en overleg met weer iemand anders. De IB'er sprak openlijk haar teleurstelling en frustratie uit. Het is met Passend Onderwijs zó hokjesgericht. De moeilijkheden die Thies momenteel ervaart zijn niet direct te relateren aan het cluster-2 gebied, dus deze vrouw kan verder niets doen. Het zou zo fijn zijn als er holistisch wordt gekeken. Alles hangt met alles samen.
Als ik google op holistische benadering, zie ik vooral veel connecties met nieuwetijdskinderen, indigo enzo. Dat is me wat te zweverig. Daar kan ik niet zo veel mee. Nu dus afwachten op de volgende deskundige die Thies gaat bekijken.
En er moet wel wat gebeuren, want ondanks de groei die hij wel degelijk heeft doorgemaakt 'hakken ze zijn kop eraf op het voortgezet onderwijs' aldus de juf.... 
[ Bericht 0% gewijzigd door livelink op 12-10-2016 20:15:15 ]
[ Bericht 84% gewijzigd door livelink op 12-10-2016 20:15:50 ]
Die laatste opmerking lijkt me rot om te horen...
Als ik lees over nieuwetijdskinderen dan zie ik best wel overeenkomsten met ass e.d. (ook verschillen), maar als je dan meer in de holistische hoek zoekt kan ik me voorstellen dat je dat tegenkomt.
Maar hooggevoelige kinderen die meer zien/horen/ervaren dan de meeste mensen daar geloof ik op zich wel in.
Maar dat is niet zo relevant voor dit topic.
Ik heb ook gegoogled en de volgende omschrijving gevonden en gejat:quote:
[..]
Als ik google op holistische benadering, zie ik vooral veel connecties met nieuwetijdskinderen, indigo enzo. Dat is me wat te zweverig. Daar kan ik niet zo veel mee.
Iets is holistisch wanneer er naar het geheel wordt gekeken en niet naar de som van de verschillende onderdelen waaruit iets is opgebouwd. Bij een holistische geneeswijze wordt het gehele individu betrokken. Het woord holisme komt van het Griekse ‘holon’, wat ‘het geheel’ betekent. Volgens een volger van de holistische leer is alles met elkaar verbonden. Volgens het holisme hangt alles met elkaar samen. Iets kan niet bekeken of geanalyseerd worden door naar een gedeelte van dat geheel te kijken.
Ik weet dus niet of dat alleen zweverig of nieuwetijds is. Ik denk dat het gewoon een andere benadering is.
En die opmerking van de juf vind ik niet handig.
Thies heeft ook juist de beste klik met kinderen die 'anders' zijn.quote:
Maar ja, hij gaat al zo lang om met kinderen die ook een gedragsstoornis hebben
Oh,ik ook hoor, ik heb ze in de klas (gehad). Maar het is niet op Thies van toepassing.quote:
Ik heb ook niet zoveel met de term nieuwetijdskind.
Maar hooggevoelige kinderen die meer zien/horen/ervaren dan de meeste mensen daar geloof ik op zich wel in.
Yup, dat is het ook. Maar de benaderingen die van het holisme uitgaan zijn vaak gekoppeld aan dat wat ik wel als wat zweverig ervaar.quote:
Ik weet dus niet of dat alleen zweverig of nieuwetijds is. Ik denk dat het gewoon een andere benadering is.
Nee, die kwam zó hard binnen. En hoewel ze wrs gelijk heeft, is het niet erg constructief. Ik zat er helemaal van in zak en as.quote:En die opmerking van de juf vind ik niet handig.
Gelukkig heb ik een mindswitch kunnen maken (na wederom veel googlen en veel praten met mijn man en vrienden gisteravond). Ik heb diverse teksten van ene Merel Boogaard gelezen en zij omschrijft autisme wel mooi. Niet als een handicap/stoornis, maar als een andere manier van zijn. En omdat mensen met autisme in de minderheid verkeren wordt het vaak als een stoornis beschouwd. De ontwikkeling gaat niet op alle vlakken parallel, op diverse vlakken vertraagd, en soms juist versneld. Dat maakt de afstemming in het contact met anderen vaak zo lastig.
Deze benadering vind ik zó van toepassing op Thies. En het biedt ons ook handvatten voor het zoeken naar begeleiding voor hem. We kunnen wel inzetten op zijn beperkingen. Dan zal hij mss een inhaalslag kunnen maken van twee stappen, maar toch altijd een stap achterblijven 'op de rest'. Bovendien, wat doet dat met zijn zelfbeeld? Hij is/doet dan blijkbaar iets fout, en dat moet veranderd worden (en hij neigt toch al naar faalangstig gedrag...). We denken er nu over om in te zetten op zijn kwaliteiten, om die te versterken en steviger te maken. En wellicht wat lichaamswerk om zijn spanning en overprikkeling te kunnen herkennen en handelen. We hopen dat hij vanuit een gezond zelfvertrouwen en een reëel zelfbeeld (plus een stuk psycho-educatie, daar is hij erg ontvankelijk voor) voldoende weerbaar zal zijn/worden voor de 'boze buitenwereld'.
Nou ja, dat zijn momenteel een beetje mijn hersenspinsels. Wellicht heeft iemand suggesties of aanvullingen. Of kritische noten, mag ook.
J. zei gisteren tegen mij: " ik ben echt een geluksvogel. Ik heb altijd geluk met alles". het gesprek ging over ziek zijn en ongelukken en zo. En hij is nooit ziek en heeft nog nooit iets ernstigs gehad met vallen en zo
En ik was zo blij dat hij dus kennelijk zijn autisme helemaal niet als ziekte beschouwt of als iets waar hij pech mee heeft gehad. Het kwam er zo oprecht blij uit. Maar ik besef dat het voor hem wel heel anders had kunnen zijn als hij niet op het speciaal onderwijs terecht had gekund.
Ik hoop echt dat jullie met Thies die weg kunnen vinden dat hij inderdaad het zelfvertrouwen vindt om sterker te worden. Lijkt me echt de goede benadering inderdaad. Succes!!!!
[ Bericht 0% gewijzigd door livelink op 13-10-2016 19:08:02 ]
Oh, prachtig!!! Wat mooi en fijn...quote:
J. zei gisteren tegen mij: " ik ben echt een geluksvogel. Ik heb altijd geluk met alles".
Ik schiet er van vol. 
Thies had laatst ook zo'n soort opmerking: "Mama, ik heb echt een perfecte jeugd". Dat geeft de burger moed.
Ik vind het ook heel fijn en ben erg dankbaar dat wij hem zo'n goed en warm nest kunnen bieden. Dankjewel Livelink.quote:Ik hoop echt dat jullie met Thies die weg kunnen vinden dat hij inderdaad het zelfvertrouwen vindt om sterker te worden. Lijkt me echt de goede benadering inderdaad. Succes!!!!
Dat vind ik niet zo gek, zeker omdat je vertelt dat jullie en hij al zoveel bereikt hebben. Het laatste wat je dan wilt horen is dat hij het niet gaat redden.quote:
Nee, die kwam zó hard binnen. En hoewel ze wrs gelijk heeft, is het niet erg constructief. Ik zat er helemaal van in zak en as.
Gelukkig heb je de mindswitch kunnen maken!
Wat fijn dat je een mindswitch hebt kunnen maken!quote:
Gelukkig heb ik een mindswitch kunnen maken (na wederom veel googlen en veel praten met mijn man en vrienden gisteravond). Ik heb diverse teksten van ene Merel Boogaard gelezen en zij omschrijft autisme wel mooi. Niet als een handicap/stoornis, maar als een andere manier van zijn. En omdat mensen met autisme in de minderheid verkeren wordt het vaak als een stoornis beschouwd. De ontwikkeling gaat niet op alle vlakken parallel, op diverse vlakken vertraagd, en soms juist versneld. Dat maakt de afstemming in het contact met anderen vaak zo lastig.
Hierop inhakend, ik zie mijn diagnose als een handleiding.
SPOILERIk begin steeds beter te begrijpen waarom dingen gaan zoals ze gaan. En vooral, nu ik dat beter begrijp, weet ik beter ook hoe ik voor mezelf kan zorgen dat ik niet weer zo overbelast/uitgeput raak.
En ik denk dat ik hier tzt iets mee zou willen doen, hoe en wat dat weet ik nog niet precies.
Maar eerst zorgen dat ik zelf nog wat steviger sta, de meiden iets groter/ouder zijn en dan zien we wel verder. Ik heb gelukkig de gelegenheid om het zo te doen en daar ben ik erg blij mee.
Mooi moonah! Dat klinkt goed!quote:Deze benadering vind ik zó van toepassing op Thies. En het biedt ons ook handvatten voor het zoeken naar begeleiding voor hem. We kunnen wel inzetten op zijn beperkingen. Dan zal hij mss een inhaalslag kunnen maken van twee stappen, maar toch altijd een stap achterblijven 'op de rest'. Bovendien, wat doet dat met zijn zelfbeeld? Hij is/doet dan blijkbaar iets fout, en dat moet veranderd worden (en hij neigt toch al naar faalangstig gedrag...). We denken er nu over om in te zetten op zijn kwaliteiten, om die te versterken en steviger te maken. En wellicht wat lichaamswerk om zijn spanning en overprikkeling te kunnen herkennen en handelen. We hopen dat hij vanuit een gezond zelfvertrouwen en een reëel zelfbeeld (plus een stuk psycho-educatie, daar is hij erg ontvankelijk voor) voldoende weerbaar zal zijn/worden voor de 'boze buitenwereld'.
Succes met de begeleiding vinden die daaraan kan bijdragen!
Fijn als je zoon zegt dat hij een perfecte jeugd heeft
lekker om te horen!quote:
J. zei gisteren tegen mij: " ik ben echt een geluksvogel. Ik heb altijd geluk met alles".
mooi!Bijna herfstvakantie hier, ze zijn eraan toe.
Nou heeft M. morgen nog een feestje wat nogal lang duurt. We hebben het er met haar over gehad en ze wil eerder opgehaald worden. Ik had al even bij de betreffende ouder in de week gelegd dat ik het erg lang vond (6,5 uur) en dat ik niet wist of dat haalbaar was, ook gezien de moeheid de laatste weken.
M. wil na het eten opgehaald, uit het zwembad. Dus dat gaan we doen, vanmiddag nog even duidelijk met die ouder afspreken en dat ze bellen als ze eerder naar huis wil. En het dan loslaten...
Dot zegt dat soort dingen niet, maar ik merk aan alles dat ze lekkerder in haar vel zit dan de afgelopen 3 a 4 jaar. Fijn gevoel geeft dat.
Ik denk dat je het goed hebt bedacht. Hoe vervelend is het als je steeds wordt gewezen op dingen die je niet kunt, of minder goed kunt. Je zelfvertrouwen groeit juist als je wordt aangemoedigd op de dingen waarvan je het vertrouwen hebt dat je het wel kunt. Door zijn kwaliteit en talent te benadrukken zal hij als persoon groeien en wellicht doet hij je versteld staan dat ook de punten die achter blijven daarmee toch groeien.quote:
[..]
Thies heeft ook juist de beste klik met kinderen die 'anders' zijn.
[..]
Oh,ik ook hoor, ik heb ze in de klas (gehad). Maar het is niet op Thies van toepassing.
[..]
Yup, dat is het ook. Maar de benaderingen die van het holisme uitgaan zijn vaak gekoppeld aan dat wat ik wel als wat zweverig ervaar.
[..]
Nee, die kwam zó hard binnen. En hoewel ze wrs gelijk heeft, is het niet erg constructief. Ik zat er helemaal van in zak en as.
Gelukkig heb ik een mindswitch kunnen maken (na wederom veel googlen en veel praten met mijn man en vrienden gisteravond). Ik heb diverse teksten van ene Merel Boogaard gelezen en zij omschrijft autisme wel mooi. Niet als een handicap/stoornis, maar als een andere manier van zijn. En omdat mensen met autisme in de minderheid verkeren wordt het vaak als een stoornis beschouwd. De ontwikkeling gaat niet op alle vlakken parallel, op diverse vlakken vertraagd, en soms juist versneld. Dat maakt de afstemming in het contact met anderen vaak zo lastig.
Deze benadering vind ik zó van toepassing op Thies. En het biedt ons ook handvatten voor het zoeken naar begeleiding voor hem. We kunnen wel inzetten op zijn beperkingen. Dan zal hij mss een inhaalslag kunnen maken van twee stappen, maar toch altijd een stap achterblijven 'op de rest'. Bovendien, wat doet dat met zijn zelfbeeld? Hij is/doet dan blijkbaar iets fout, en dat moet veranderd worden (en hij neigt toch al naar faalangstig gedrag...). We denken er nu over om in te zetten op zijn kwaliteiten, om die te versterken en steviger te maken. En wellicht wat lichaamswerk om zijn spanning en overprikkeling te kunnen herkennen en handelen. We hopen dat hij vanuit een gezond zelfvertrouwen en een reëel zelfbeeld (plus een stuk psycho-educatie, daar is hij erg ontvankelijk voor) voldoende weerbaar zal zijn/worden voor de 'boze buitenwereld'.
Nou ja, dat zijn momenteel een beetje mijn hersenspinsels. Wellicht heeft iemand suggesties of aanvullingen. Of kritische noten, mag ook.
Aan de andere kant, kinderen prijzen om doodnormale zaken die ze echt gewoon al lang kunnen is natuurlijk onzin, de kunst is het vinden van de balans tussen positief stimuleren en betuttelen. Van betuttelen worden kinderen juist niet zelfstandig en groeit hun zelfvertrouwen niet, omdat ze dan teveel blijven hangen aan het oordeel van de ouders / omgeving.
Als er punten zijn die achterblijven waar een kind zelf ook echt last van heeft, dan is het zaak om daarmee hulp te bieden. Maar ook weer steeds te benadrukken wat wel goed gaat en vanuit daar te bouwen.
Voorbeeld van Jen dr situatie: Jen gaat op een aparte manier om met andere kinderen (claimt mensen), dat werd voorheen altijd geaccepteerd, maar hoe ouder ze wordt hoe meer opvalt dat haar manier van doen storend is voor anderen en daardoor gaan andere kinderen haar afwijzen, wat zorgt voor onbegrip bij Jen. (en dus wordt ze boos, want ze ziet echt niet wat ze fout doet)
Hier hebben we een punt waar ze niet sterk is, maar waar ze ook echt dagelijks last van heeft en daarmee heeft ze hulp nodig.
Als ze bijvoorbeeld niet erg goed in gym was (motorisch wat lompig) en ze heeft daar geen last van, zou ik toch niet blijven pushen op dat ze het zou moeten kunnen. Maar Jen heeft bijvoorbeeld wel eens de wens uitgesproken om op turnen te gaan. Ik als moeder bescherm haar dan wel voor de teleurstelling, turnen is een sport die gewoonweg niet voor haar is weggelegd. We gaan het gewoon niet eens proberen, in plaats daarvan zit ze wel op dansen, iets wat ze wel kan.
ik denk dat L. er precies zo over denkt. hoewel hij dus nu tegen allerlei dingen aanloopt. of eigenlijk mensen om hem heen zien zijn beperkingen, zelf ziet hij dat echt niet zo, vandaar dat hij zich absoluut elke hulp weigert.quote:
Geen kritische noten, Moonah. Lijkt me juist geweldig als je het zo doet.
J. zei gisteren tegen mij: " ik ben echt een geluksvogel. Ik heb altijd geluk met alles". het gesprek ging over ziek zijn en ongelukken en zo. En hij is nooit ziek en heeft nog nooit iets ernstigs gehad met vallen en zo
En ik was zo blij dat hij dus kennelijk zijn autisme helemaal niet als ziekte beschouwt of als iets waar hij pech mee heeft gehad. Het kwam er zo oprecht blij uit. Maar ik besef dat het voor hem wel heel anders had kunnen zijn als hij niet op het speciaal onderwijs terecht had gekund.
Ik hoop echt dat jullie met Thies die weg kunnen vinden dat hij inderdaad het zelfvertrouwen vindt om sterker te worden. Lijkt me echt de goede benadering inderdaad. Succes!!!!
zelf heb ik ook altijd geprobeerd om in mogelijkheden te denken en niet in onmogelijkheden en het is best grappig om te ontdekken dat L. dingen kan, die veel anderen niet kunnen.
al heb je er in het dagelijks leven helaas weinig aan. maar wie weet ontdekken we ineens iets wat wel heel handig is
hoe het op school gaat weet ik eigenlijk nog steeds niet. ik heb van de week in een wanhopige bui maar weer eens een appje gestuurd naar de mentor. ik heb wel antwoord gekregen, maar wederom zeer privacy-verantwoord, maar het heeft me wel geholpen om het wat los te laten.
ik was er zo klaar met het gevoel mijn zoon op de huid te zitten over school en niet meer toe te komen aan samen ontspannen.
we zijn samen naar artis geweest, we zijn heel even binnengeweest, een uurtje of anderhalf ofzo. toen waren we het wel zat. we zijn daarna bij micropia gegaan en daar hebben we de rest van de dag doorgebracht. hij vond het helemaal geweldig (ik ook trouwens)
en nog iets geinigs: sinds L. studenten-ov heeft, is hij ineens reislustig
hij stapt zo in de trein en gaat even bij zijn broer en schoonzus op visite
Nijna, dat zou mooi zijn als je met je eigen ervaringen nog wat kan betekenen. Klinkt goed.
het zou zomaar kunnenquote:
Fijn dat je het wat hebt kunnen loslaten, Lady! En dat je gewoon ook weer samen wat leuke dingen bent gaan doen. Micropia is hier ook een ongekend succes. Zou dat kinderen met autisme nou extra aanspreken?
Nijna, dat zou mooi zijn als je met je eigen ervaringen nog wat kan betekenen. Klinkt goed.
het was echt zo opvallend: L, waar je normaal de woorden uit moet trekken, had tijdens ons bezoek aan micropia een onstuitbare praataanval. het ging aan een stuk door.
gelukkig wonen we in de buurt en hebben wel allebei een museumkaart, dus we kunnen zo af en toe voor een uurtje binnenlopen.
Fijn om hier af en toe mijn zorgen te kunnen delen.Ken je de autismeacademie? Ik ben daar tijdens mijn googletocht op gestuit. Wellicht kun je er iets mee.quote:
Hierop inhakend, ik zie mijn diagnose als een handleiding.
Yup, daar gaan we ook op inzetten hoor. Bv feedback krijgen vindt hij ontzettend lastig. Reageert daar enorm geprikkeld op.quote:
Als er punten zijn die achterblijven waar een kind zelf ook echt last van heeft, dan is het zaak om daarmee hulp te bieden. Maar ook weer steeds te benadrukken wat wel goed gaat en vanuit daar te bouwen.
Tnx. Klinkt mooi en bruikbaar. Ik ga me erin verdiepen.quote:Op vrijdag 14 oktober 2016 11:33 schreef Franny_G het volgende:
Moonah, wat lijkt me dat mooi: als je uit kunt gaan van kwaliteiten ipv tekortkomingen. Onze hele cultuur is eigenlijk gericht op het laatste. Heel jammer is dat. Heb je al gehoord van positive psychology? Dat heeft ook die benadering. Of gesprekken voeren vanuit een 'waarderend perspectief' ?
Nou, voor het zelfvertrouwen is het natuurlijk prachtig om je ervan bewust te zijn dat jij iets heel goed kunt wat veel anderen juist erg moeilijk vinden. Beetje tegenwicht voor de tekortkomingen.quote:
zelf heb ik ook altijd geprobeerd om in mogelijkheden te denken en niet in onmogelijkheden en het is best grappig om te ontdekken dat L. dingen kan, die veel anderen niet kunnen.
al heb je er in het dagelijks leven helaas weinig aan. maar wie weet ontdekken we ineens iets wat wel heel handig is
Sterkte met het loslaten van school.... En wat ontzettend leuk, dat hij wil reizen!
Ken ik ja, bedankt!quote:
Dank voor jullie reacties.
Ken je de autismeacademie? Ik ben daar tijdens mijn googletocht op gestuit. Wellicht kun je er iets mee.
https://www.antsylabs.com(...)?variant=30253660684
Wat een supervet ding!quote:
Kwam deze kickstarter tegen en moest aan dit topic denken:
https://www.antsylabs.com(...)?variant=30253660684
Ja toch? Ik vond hem wel aansluiten bij die tangles (?) waar sommige posters hier zo enthousiast over zijn!quote:
Absoluut. Ik ga hem absoluut aanraden bij de ouders van mijn kinderen. Scheelt mij een hoop ergernis.quote:
[..]
Ja toch? Ik vond hem wel aansluiten bij die tangles (?) waar sommige posters hier zo enthousiast over zijn!
Lijkt me ook heel goed voor mijn nagels!quote:
[..]
Ja toch? Ik vond hem wel aansluiten bij die tangles (?) waar sommige posters hier zo enthousiast over zijn!
Hier zijn we voor de zoveelste keer bezig met het zoeken naar een geschikte sportclub. Ondanks dat hij nu elke dag 2 uur fietst heeft hij nog zoveel energie over en is hij nog steeds zo ongelooflijk druk dat een sport erbij geen overbodige luxe is. Hij heeft nu 2x een proefles meegedaan bij een atletiekclub. En tot nog toe gaat dat heel goed. Hij is heel enthousiast en het lijkt ook goed te gaan, dus heb ik het idee dat het dit keer ook nog gaat lukken ook.
Leuk atletiek! Geen echte teamsport, maar wel met een team. Competitie tegen vooral jezelf. Super!quote:
Die kubus is goed! Gaat serieus op mijn verlanglijst.
Hier zijn we voor de zoveelste keer bezig met het zoeken naar een geschikte sportclub. Ondanks dat hij nu elke dag 2 uur fietst heeft hij nog zoveel energie over en is hij nog steeds zo ongelooflijk druk dat een sport erbij geen overbodige luxe is. Hij heeft nu 2x een proefles meegedaan bij een atletiekclub. En tot nog toe gaat dat heel goed. Hij is heel enthousiast en het lijkt ook goed te gaan, dus heb ik het idee dat het dit keer ook nog gaat lukken ook.
hier is het al zo'n 6 jaar roeienquote:
Die kubus is goed! Gaat serieus op mijn verlanglijst.
Hier zijn we voor de zoveelste keer bezig met het zoeken naar een geschikte sportclub. Ondanks dat hij nu elke dag 2 uur fietst heeft hij nog zoveel energie over en is hij nog steeds zo ongelooflijk druk dat een sport erbij geen overbodige luxe is. Hij heeft nu 2x een proefles meegedaan bij een atletiekclub. En tot nog toe gaat dat heel goed. Hij is heel enthousiast en het lijkt ook goed te gaan, dus heb ik het idee dat het dit keer ook nog gaat lukken ook.
goeie cijfers op het moment 10 voor wiskunde en 8 voor groepspresentatie
ik hoop zo dat hij het nu te pakken heeft
.Lady-wrb, klinkt goed!
Leerkracht van M heeft inmiddels ook ondervonden dat als ze iets in haar hoofd heeft dat ze daar dan lastig af te brengen is... dat hadden we thuis al wel ervaren
.Ik vind het lastig, weet niet zo goed hoe ik ermee om moet gaan. Misschien ook wel wat pubertijd in aantocht, maar het is wel eens gezelliger geweest...
Wij hebben de observaties achter de rug. Er is bevestigd wat wij al dachten: hoogsensitief.
Dus nu eens flink gaan lezen over het omgaan hiermee. Veel doen we al: emoties benoemen, eigenlijk alles benoemen, structuur bieden.
Maar er is vast nog meer dus we gaan ons er eens verder in verdiepen.
Danic, ze zijn bezig om een lampion te maken en ze heeft iets bedacht wat ze zou willen maken. Het idee is leuk, maar de uitvoering is niet handig lampiontechnisch gezien. Meester wilde haar helpen, maar dat mocht niet... en hij krijgt haar ook niet op andere gedachten.
Herkenbaar, maar wel lastig.
Ze gaan lootjes trekken en daar moest een verlanglijstje voor worden gemaakt. Ze heeft 2 dingen opgeschreven die bij elkaar precies het bedrag zijn wat besteed mag worden. En meer wil ze er niet op zetten.
Als degene die haar lootje heeft het dan niet kan vinden of het is uitverkocht... dat maakt haar niet uit. Dit is het bedrag en klaar.
En ergens snap ik het wel, maar ze wil ook niet luisteren als ik probeer uit te leggen dat het kan zijn dat het uitverkocht is. We zullen zien...
Misschien is het ook wel de voorspelbaarheid... wil ze het liefst gewoon zeker weten dat ze dat krijgt, ik weet het niet.
Als we wat doen met het gezin dan gaat ze ook niet lekker spelen, maar zit ze stil aan tafel ofzo. "Ik verveel me".
We vroegen ons ook al af of dit voor de aankomende 10 jaar was.
al hele moeilijke dingen zijn. J. heeft daarbij ook altijd precies in zijn hoofd hoe het moet gaan en dat is zijn manier (denk ik dan) om er nog een beetje mee om te kunnen gaan. Maar het is inderdaad lastig.Danic, hoogsensitief dus. Ik weet er weinig van, maar ik neem aan dat jullie nu ook handvatten krijgen hoe hier mee om te gaan?
Gelukkig herken ik dit niet. Wel bij mijn oudste, maar die is nu 14 en daar is het dit jaar pas begonnen. Mijn jongste lijkt juist veel kinderlijker te zijn dan zijn meeste leeftijdgenoten. Hij is nu bijna 13 en kan nog heerlijk spelen met zijn nerfs en met lego.quote:
Jen wordt bijna 9, we merken een verandering in haar doen. Zoals op de bank hangen met een gezicht als een oorwurm en niks leuk vinden.
Als we wat doen met het gezin dan gaat ze ook niet lekker spelen, maar zit ze stil aan tafel ofzo. "Ik verveel me".
We vroegen ons ook al af of dit voor de aankomende 10 jaar was.
Mja. Ze had niet echt iets nieuws te zeggen. Zorg dat je dicht bij haar gevoel blijft, benoem wat je ziet (vooral ook emoties), leg uit waar mogelijk en op niveau.quote:
Ook herkenbaar Nijna. Je moet daarbij ook bedenken dat de feestdagen zoals Sint Maarten en vooral Sinterklaas
Danic, hoogsensitief dus. Ik weet er weinig van, maar ik neem aan dat jullie nu ook handvatten krijgen hoe hier mee om te gaan?
Maar dat doen we allemaal al.
Over 2 weken een nieuwe afspraak en dan bespreken we hoe het gaat.
Ik denk dat ik dan wat specifieke situaties wil bespreken. Want de grote lijnen beheersen we wel.
Maar soms zijn er echt dingen waarbij we ons afvragen waar we goed aan doen.
Zo is er momenteel een enorme inbraakgolf in onze wijk. Zelfs ik vond het een tijdje echt beangstigend. Daar wordt dan over gesproken en daarvan pikt Eva zaken op.
Iedere avond is ze weer bang voor inbrekers. Wordt er gevraagd wat er kostbaar is in haar kamer. Toen ik het luchtig wilde houden en antwoordde met 'jij', piepte ze angstig of zij dan ook gestolen kon worden
Maar deze angst gaat dan gelijk heel ver. En is vooral repeterend. Iedere avond opnieuw uitleggen waarom er bij ons niet kan worden ingebroken (en dan maar duimen dat dat idd niet gebeurd).
En zo zijn er nog meer situaties.
We willen (en kunnen!) haar niet afschermen vande grote boze wereld. Een goede route daarin vinden we nog lastig.
vraagje ( weet niet of die hier gepast is) voor de ouders met kind met sensorische integratie stoornis.
Meeste sensoriek problemen liggen bij Oli bij texturen. Maar gisteren moesten we bijv. naar de ambassade in London en dat is veel groter en drukker etc. Hij is zonder al teveel poespas gaan slapen maar na 2 uur spugend wakker. Nu heeft hij dat vorige keer met ambassade bezoek ook gehad en na dagje chessington of legoland. Begin te denken dat hij zo overprikkeld raakt visueel en qua geluiden en dat in zijn slaap verwerkt. Maar kan dat dan ook braken tot gevolg hebben. Verder geen enkel ander zoekte symptoom of wat dan ook.
Is dit misschien herkenbaar?
. Hier is het vooral tablet, maar helaas mag dat niet onbeperkt van ons... Dan gaat ze tekenen... en alles is pokemon tot de macht 10 op het moment
.Vorig jaar gingen de feestdagen best redelijk, het geheim van sint kennen gaf wel rust gelukkig. Maar het blijft natuurlijk spannend. Met lootjes trekken weet je het toch nooit helemaal goed. En thuis kan ik nog een en ander verklappen aan cadeautjes en het zo behapbaar houden. Dus dat zou wel iets kunnen verklaren.quote:
Ook herkenbaar Nijna. Je moet daarbij ook bedenken dat de feestdagen zoals Sint Maarten en vooral Sinterklaas
Het lampion gebeuren heeft er denk ik ook mee te maken dat meester niet een heel duidelijk afgebakend plan had, hij heeft de kinderen wat keuzevrijheid gegeven en M. heeft een pokemon bedacht die ze wil maken... ik ben benieuwd, we zullen het zien.
Oh ik ga rennen, school bijna uit
.Hij heeft geen si-diagnose, maar wel wat kenmerken. Wel overleg erover gehad, maar ik redt me er zelf wel mee en dan is de diagnose niet nodig..
Ik moet zeggen dat de laatste keer dat hij gespuugd heeft door drukte de kleuterklas was. Maar daarna soms nog wel misselijk, alleen nu kan hij beter praten en het zo verwerken.
Althans, M. vertelde dat ze niet genoeg op papier had en dat nog moest aanpassen en dan moest ze het vandaag overdoen oid. Dus gisteren heeft ze er snel nog wat bijgekrabbeld.
Maar de meester had het er niet meer over gehad vandaag... *zucht* en M. heeft het er natuurlijk ook niet meer over gehad
De sommen kon ze evengoed wel, we moesten 1 betekenis opzoeken, maar daarna lukte het prima.
Ik heb nog gevraagd of ze speciaal een blad had gekregen van meester, maar volgens haar is het niet zo.
Zou dit dan chaotische actie nummer zoveel zijn? Ik ga morgen maar even vragen of hier een gedachte achter zit...
Update: Het was een foutje blijkbaar... tja
.[ Bericht 10% gewijzigd door Nijna op 07-11-2016 11:16:43 ]
Ze verstiert het gewoon echt overal.
Waar zitten jullie nu in het traject, had ik iets gelezen over psychologisch onderzoek? Misschien is het een idee om ervoor te kiezen voorlopig niks nieuws te starten tot er duidelijkheid is over wat er speelt zodat er een gerichtere aanpak kan zijn?
Alle onderzoeken zijn afgerond.
Ze zit aan de kant waarschijnlijk omdat ze niet precies alles leuk vindt en omdat de dansklas niet volledig om haar draait. En dan gaat ze lopen mokken en wilt ze niks meer.
Zo gaat het overal.
mag ik als lurker zeggen dat dit pijn doet om te lezen?quote:
omdat ik er oprecht niet vanuit ga dat zij dit bewust doet?
Bewust of niet, waar ze ook heen gaat of wat ze ook doet, ik kan overal op het matje komen omdat mevrouw zich gewoon niet kan gedragen.quote:Op maandag 7 november 2016 19:52 schreef sacha het volgende:
[..]
mag ik als lurker zeggen dat dit pijn doet om te lezen?
omdat ik er oprecht niet vanuit ga dat zij dit bewust doet?
Dan blijft ze maar lekker thuis.
En ik weet dat het soms als ouder zijnde enorm moeilijk is met zoiets om te gaan, want je probeert van alles maar je komt nergens.
Kan ze aangeven wat ze nodig zou hebben? Maar ja, niet alles leuk vinden is eigenlijk iets dat natuurlijk bijna overal wel voor komt.
Zijn jullie ook al in het ziekenhuis bij een psycholoog geweest?quote:
Traject: begeleiding op school 2x 1 uur per week. Begeleiding thuis om de begeleiding op school te ondersteunen.
Alle onderzoeken zijn afgerond.
Ze zit aan de kant waarschijnlijk omdat ze niet precies alles leuk vindt en omdat de dansklas niet volledig om haar draait. En dan gaat ze lopen mokken en wilt ze niks meer.
Zo gaat het overal.
Diverse psychologen vanuit de jeugdhulpverlening en kinderspychiater ja.quote:
Ik zou daar inderdaad ook voor kiezen: jij wil ergens op, dan moet jij ook zorgen dat het goed gaat. Maar ik snap ook wel dat het voor kinderen willen en kunnen niet altijd gelijk zijn.
En ik weet dat het soms als ouder zijnde enorm moeilijk is met zoiets om te gaan, want je probeert van alles maar je komt nergens.
Kan ze aangeven wat ze nodig zou hebben? Maar ja, niet alles leuk vinden is eigenlijk iets dat natuurlijk bijna overal wel voor komt.
[..]
Zijn jullie ook al in het ziekenhuis bij een psycholoog geweest?
wat moet ik mij voorstellen bij 'niet kunnen gedragen'?quote:
[..]
Bewust of niet, waar ze ook heen gaat of wat ze ook doet, ik kan overal op het matje komen omdat mevrouw zich gewoon niet kan gedragen.
Dan blijft ze maar lekker thuis.
Opstandig gedrag, geen aanwijzingen opvolgen, negatieve aandacht vragen, aggressie naar anderen.quote:Op maandag 7 november 2016 20:03 schreef sacha het volgende:
[..]
wat moet ik mij voorstellen bij 'niet kunnen gedragen'?
En dat kan de dame een paar uur volhouden, ze drijft mensen tot waanzin.
je schreef dat ze goed is in, of graag mag dansen, waarom zit ze nu waar ze zit en hoe ervaart ze het zelf?quote:
[..]
Opstandig gedrag, geen aanwijzingen opvolgen, negatieve aandacht vragen, aggressie naar anderen.
En dat kan de dame een paar uur volhouden, ze drijft mensen tot waanzin.
vragen, vragen, ik weet het, zie maar
Ik vraag elke keer hoe het ging en of het leuk was. Ze heeft zo lang bij de moeder van een vriendin gezeurd dat die ook op dansen is gegaan. Ze heeft eerst proeflessen gedaan en daarna wilde ze graag door: 2 maanden later en de dame liegt thuis dat het goed gaat en zit al weken aan de kant te mokken.quote:
[..]
je schreef dat ze goed is in, of graag mag dansen, waarom zit ze nu waar ze zit en hoe ervaart ze het zelf?
vragen, vragen, ik weet het, zie maar
Maar ik ben niet verbaast, ook de begeleiding op school gaat moeizaam, ook daar heeft ze geen zin in.
Ook bij oma had ze een bui zo heftig dat oma ook geen idee meer had en de 2 jongsten bang werden.
Als het weer eens niet precies naar haar zin is moet iedereen om haar heen dat bezuren. Ik denk dat ik maar eens ga vragen of ze in een vakantie lekker even een weekje weg kan, zodat de rest van het gezin ook even op adem kan komen.
ik begrijp dat het moeilijk isquote:
[..]
Ik vraag elke keer hoe het ging en of het leuk was. Ze heeft zo lang bij de moeder van een vriendin gezeurd dat die ook op dansen is gegaan. Ze heeft eerst proeflessen gedaan en daarna wilde ze graag door: 2 maanden later en de dame liegt thuis dat het goed gaat en zit al weken aan de kant te mokken.
ben je wel eens mee geweest naar dansles?
Nee, dat is niet echt de bedoeling. Brengen en halen, ze werken naar een uitvoering toe.quote:
[..]
ik begrijp dat het moeilijk is
ben je wel eens mee geweest naar dansles?
Tico, het lijkt me frustrerend. Je gunt het haar, je wilt dat het haar lukt. En tegelijk zie je dan dat het steeds toch niet wil. Of dat nou al dan niet bewust is.
Ik herken het gelukkig niet zo erg...
ondanks dat het niet de bedoeling is, zou ik zeggen, ga eens mee, kijk, luister, observeerquote:
[..]
Nee, dat is niet echt de bedoeling. Brengen en halen, ze werken naar een uitvoering toe.
je kent je eigen kind het best!
probeer te ontdekken waarom ze aan de kant zit...
mocht je hier de tijd voor hebben communiceer dit wel eerst met de 'dans juf'
én bereid je kind voor
succes!
Ze wil het wel maar het gaat niet zoals ze verwachtte. Niet willen is vrijwel altijd óf: niet durven, óf: niet kunnen, óf: niet mogen. Ze durft wel, dat heeft ze laten zien door de vriendin mee te vragen. Ze kan het ook, dat zeg jij zelf. Misschien kan ze het niet zo goed als ze dacht, dat kan. Moet ze dingen anders uitvoeren dan ze zelf in haar hoofd heeft. Niet mogen kan ook nog, dat ze zo gewend is aan dat dingen fout gaan dat ze niet mee mag doen van zichzelf. Dat op zich is al vervelend genoeg. En dan weet ze ook nog niet hoe ze dat op de juiste manier kan aangeven en is de juf niet zo ingevoerd in haar problematiek dat ze het aanvoelt en er goed mee kan omgaan, jij merkt dat er wederom iets niet gaat zoals je hoopte en zo worden er drie mensen gefrustreerd door. Verdrietig hoor.quote:
Livelink, ze heeft het inderdaad maar wel mooi gedaan!
Tico, het lijkt me frustrerend. Je gunt het haar, je wilt dat het haar lukt. En tegelijk zie je dan dat het steeds toch niet wil. Of dat nou al dan niet bewust is.
Ik herken het gelukkig niet zo erg...
Geen verwijt, integendeel. Ik probeer mee te denken, ik vind het vervelend om te lezen dat het zo veel onmacht oplevert bij iedereen.
[ Bericht 4% gewijzigd door mrspoeZ op 07-11-2016 21:12:21 ]
Mijn kind kon/kan ook op geen enkele (sport)club. Van alles geprobeerd en alles is mislukt. Zwemmen, judo, turnen, scouting en nu is toch ook weer atletiek mislukt. Ik heb laatst met de gemeente gesproken en daar gaven ze aan dat er de mogelijkheid is om met een één-op-één begeleider te sporten. Wij gaan dat niet meer doen. Hij doet nog mee met 1 traject van de gemeente. Dat heet 'Jij hoort er ook bij' en via dat traject wordt er met kinderen met beperkingen gesport. Dat gaat wel goed, maar dat is maar een paar keer per jaar.quote:
[..]
Opstandig gedrag, geen aanwijzingen opvolgen, negatieve aandacht vragen, aggressie naar anderen.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat je moet accepteren dat dit voor haar echt te moeilijk is. Er zijn mogelijkheden, die wij te laat hebben ontdekt. Jullie zouden kunnen kijken of dat voor jullie nog wel een optie is. Boos worden op het kind helpt niet. Zij kan het niet bolwerken op deze manier en een club kan niet met kinderen zoals zij omgaan. Dat mag je ook niet verwachten.
Je ziet hoeveel wij met frustratie geprobeerd hebben. Doe jezelf en je kind dat niet aan, want elke mislukking is ook weer een knauw voor het vertrouwen.
Verder herkenbaar.
En ook dat. Kijk eens naar de mogelijkheden. Er is logeeropvang. Er is eigenlijk heel veel mogelijk. Zelf hebben we ook hier geen gebruik van gemaakt om uiteenlopende redenen en ik ben dus ook een heel slecht voorbeeld. Maar ik weet hoe zwaar het kan zijn en hoe zeer je als gezin die lucht nodig kan hebben. Bespreek het met haar psychiater. Er is veel mogelijk uiteindelijk.quote:
[..]
Als het weer eens niet precies naar haar zin is moet iedereen om haar heen dat bezuren. Ik denk dat ik maar eens ga vragen of ze in een vakantie lekker even een weekje weg kan, zodat de rest van het gezin ook even op adem kan komen.
En ook weet niet hoe het bij jullie is, maar bij ons ging het altijd mis in oktober/november. Dan ging het bergafwaarts t/m de feestdagen en dan vanaf februari ging het langzaam beter waarna we van mei t/m augustus/september een hele goede tijd hadden en het weer vanaf oktober/november slechter ging.
Ja, je moet het nu allemaal met de gemeente overleggen. In onze gemeente is er een speciaal loket voor geopend. En omdat ik nu ineens in het systeem zit word ik uitgenodigd voor gespreksgroepen, voor die initiatieven zoals "jij hoort er ook bij", maar ook voor een mantelzorgverwenmiddag. Ik weet niet of elke gemeente dezelfde soort mogelijkheden heeft.quote:
Die mogelijkheden wat jij het over hebt, zijn die gemeentelijk?
Verder herkenbaar.
Precies! Echt precies die periode is hier ook echt rampzalig. Tot februari (na haar verjaardag) weten we dat het zo blijft als het nu gaat, of erger wordt.quote:
[..]
En ook dat. Kijk eens naar de mogelijkheden. Er is logeeropvang. Er is eigenlijk heel veel mogelijk. Zelf hebben we ook hier geen gebruik van gemaakt om uiteenlopende redenen en ik ben dus ook een heel slecht voorbeeld. Maar ik weet hoe zwaar het kan zijn en hoe zeer je als gezin die lucht nodig kan hebben. Bespreek het met haar psychiater. Er is veel mogelijk uiteindelijk.
En ook weet niet hoe het bij jullie is, maar bij ons ging het altijd mis in oktober/november. Dan ging het bergafwaarts t/m de feestdagen en dan vanaf februari ging het langzaam beter waarna we van mei t/m augustus/september een hele goede tijd hadden en het weer vanaf oktober/november slechter ging.
*gemeente gaat bellen*
quote:Op maandag 7 november 2016 22:07 schreef sacha het volgende:
een mantelzorg verwen middag?
*gemeente gaat bellen*
met een lopend buffet en massages en zo. Gerealiseerd door de ondernemers in onze gemeente. Ik heb er wel nog steeds moeite mee om als mantelzorger gezien te worden. Het voelt raar als het je eigen kind is.wat héérlijk! geniet ervanquote:
[..]
Onze gemeente geeft nog steeds een bedrag, maar daar moet een zorgverlener je voor aanmelden (bijvoorbeeld de huisarts).
Er zitten grote verschillen hierin.
Tico, lijkt me een goed plan om met begeleider te bespreken wat de mogelijkheden zijn voor logeerweekend/-week oid.
Voor de deelgemeente PrinsAlexander, helaas moet ik werken, anders had ik gegaan..
http://www.dock.nl/nieuws(...)-in-prins-alexander/
en die zijn uiteraard uitgeleend.Eén van die boeken is voor kinderen van 9-12 jaar dus die ga ik wel reserveren. Met de hoop dat het een boek is dat makkelijk leest en makkelijk uit te leggen is aan Eva.
Ik kan natuurlijk op sites kijken, maar in dit geval lees ik liever in een echt boek.
Mocht iemand een boek hebben dat ik mag lenen dan zou ik dat ook een fijne optie vinden
Kopen vind ik een beetje zonde omdat de ervaring leert dat we het erna nooit meer pakken.
Mocht een geleend boek heel fijn zijn, dan kunnen we daarna altijd nog overgaan tot kopen.
https://www.bol.com/nl/p/(...)uggestionType=browse
En ik ben volg jullie E. met veel interesse. Onze kleuter is een heel gevoelig jongetje en de term HSP valt al vanaf zijn babytijd. Door zijn gevoeligheid valt hij op, maar vooralsnog geen reden om daar iets mee te doen. Wat was bij jullie de reden om wel stappen te ondernemen?
Daarbij lopen we er in bepaalde situaties tegen aan dat wel niet goed weten hoe werkt haar erin moeten begeleiden.
Het lastige is ook dat het soms beter is om even door te zetten en de andere keer weerom met haar mee te veren.
Maar als het aan Eva zou liggen zou ze voor altijd bij ons blijven en alleen met het gezin dingen ondernemen. Met een vriendinnetje spelen kan, maar dan wel in haar veilige huis.
Gisteren had ze voor het eerst een verjaardagsfeestje. Waarbij vriend even zou blijven bij het opstarten en dan weg zou gaan omdat de jongste naar dansles moest. Die is dus niet gegaan, want weggaan betekende complete paniek bij Eva.
Nu was het de eerste keer, dus geen probleem. Maar bij de volgende afspraak wil ik dit wel bespreken en vragen of er tips zijn om haar minder angstig te maken. Verlatingsangst speelt best een grote rol, heb ik inmiddels gemerkt. En ik snap niet waar dat vandaan komt
Hooggevoeligheid (HSP of HSS (hoogstimulatief) is gewoon een karaktertrek en geen stoornis.
Danic, misschien heeft Eva iets aan de boekjes van Langmuts.
Het is juist een kenmerk van hooggevoeligheid dat deze kinderen in het begin vaak moeite hebben met het zelfstandig spelen bij andere kinderen. Je kunt hierbij gewoon meegaan in haar behoefte, tot ze zich veilig voelt.
N (ook hooggevoelig, maar dan de hoogstimulatieve variant) van net 7 jaar heeft zaterdag een kinderfeestje waarbij ze met een grote groep kinderen naar de bioscoop gaan. Hij is nog maar twee keer naar de bioscoop geweest en hij vindt het heel heftig, maar wel leuk. Hij vroeg dan ook direct of ik of zijn vader ook meegaan. Ik heb hem voorgesteld dat ik met de moeder van de jarige overleg dat zij bij hem blijft en goed voor hem zorgt, toen was hij weer gerustgesteld.
Hier bevallen de boeken van Langmuts ook goed Danic. Ik heb er eentje over Langmuts op school en die ga ik volgende week aan de juf uitlenen. Er wordt namelijk voor M ook een mogelijkheid gecreëerd waar hij zich elke dag even terug kan trekken om even tot rust te komen en op te laden dus dat kan ze via dat boek ook aan de klas uitleggen.
Verder heel herkenbaar, Oudste is bijna 9 en toevallig is hij vandaag voor het eerst ergens gaan spelen zonder dat ik de eerste paar keer mee ben gegaan. Maar het blijft spannend. Ons is ook geadviseerd daarin mee te gaan met zijn behoefte: veiligheid dwing je niet af. Babystapjes, hem zijn tempo gunnen, en vooral niet denken 'Dit moet je inmiddels wel kunnen..' Maar ik heb heel wat awkward momenten gehad in de huiskamer van een ouder die ook niet perse zin had in dat kopje thee met mij toen we bedachten dat onze kinderen met elkaar mochten spelen OUD / Hooggevoelige (HSP) en Hooggevoelige Strong-Willed (HSS) Kinderen
Juíst omdat er zoveel overlap is, zou ik dit topic verbreden naar bv "Kinderen met ASS en/of een andere prikkelverwerking."
Ja, want de mijne is hyposensitief.... een prikkelzoeker in plaats van vermijder.....quote:
Juíst omdat er zoveel overlap is, zou ik dit topic verbreden naar bv "Kinderen met ASS en/of een andere prikkelverwerking."
Ik snap je. Mij maakt het niet uit of er een apart topic is of niet. Hquote:
Waarom een apart topic? Kinderen die HSP zijn hebben een andere prikkelverwerking, net als kinderen met ADD, ADHD, ASS, SI. Waarom zou HSP een 'karaktertrek' en bv ASS een 'stoornis'?
Juíst omdat er zoveel overlap is, zou ik dit topic verbreden naar bv "Kinderen met ASS en/of een andere prikkelverwerking."
En op je vraag, waarom HSP een 'karaktertrek' en ASS een 'stoornis'?
Ik denk dat dat puur uit de hulpverlening komt. Kinderen kunnen de diagnose ASS krijgen (of ADHD/OID) vanuit de hulpverlening. Dan krijgen ze 'het stempeltje' ( kloten bewoording maar ik kom even niet op een betere uitleg). HSP is geen diagnose voor. Men herkent veel kenmerken en vermoed dan HSP. Er is geen hulpverlener die echt een dignose stelt. Alleen een sterk vermoeden met daarbij het advies het kind te benaderen als zijnde HSP.
Zo is het mij uitgelegd iig. Door het JOT.
Als iemand er anders over denkt, zeg het vooral!
Bedankt voor deze reactie. Ik denken dat er bij mij ook wel wat angst zit voor die ongemakkelijke momenten.quote:
Danic, dat ze niet zonder jullie wil zijn is niet perse verlatingsangst he
Goed om te horen dat jullie het ook zo aanpakken. Dat bevestigd me wel in dat we het goed doen.
Ik weet niet of het bij jullie bieb kan, maar bij ons kan je ook boeken reserveren... (oh dat ga je al doen zie ik nu, lezen is ook een kunstquote:
Heeft er iemand tips over boeken over HSP? En hoe deze te lenen? Ik heb net online gekeken bij onze bieb. Die heeft er welgeteld 2 boeken over
Eén van die boeken is voor kinderen van 9-12 jaar dus die ga ik wel reserveren. Met de hoop dat het een boek is dat makkelijk leest en makkelijk uit te leggen is aan Eva.
). Die boeken van langmuts zijn wel leuk. Met de jongste ook wel eens gelezen, die lijkt toch ook wat hooggevoelig.
is 9-12 jaar, misschien wel bruikbaar...
Ik vind een breder topic een prima idee
.Volgens mij wordt hier het verschil wel goed uitgelegd.quote:
[..]
Ik snap je. Mij maakt het niet uit of er een apart topic is of niet. H
En op je vraag, waarom HSP een 'karaktertrek' en ASS een 'stoornis'?
Ik denk dat dat puur uit de hulpverlening komt. Kinderen kunnen de diagnose ASS krijgen (of ADHD/OID) vanuit de hulpverlening. Dan krijgen ze 'het stempeltje' ( kloten bewoording maar ik kom even niet op een betere uitleg). HSP is geen diagnose voor. Men herkent veel kenmerken en vermoed dan HSP. Er is geen hulpverlener die echt een dignose stelt. Alleen een sterk vermoeden met daarbij het advies het kind te benaderen als zijnde HSP.
Zo is het mij uitgelegd iig. Door het JOT.
Als iemand er anders over denkt, zeg het vooral!
http://www.autismeworks.n(...)heid-versus-autisme/
Voorbeelden:
Ik merk bij N dat hij absoluut geen moeite heeft met veranderingen. Hij heeft juist heel veel behoefte aan nieuwe dingen. Hij is heel nieuwsgierig, heeft behoefte aan avonturen en een hekel aan herhalen . Op school vindt hij dus veel saai, want het is veel herhaling.
Hij heeft wel behoefte aan structuur, maar dat is omdat hij anders vergeet wat hij moest doen (bij saaie dingen:'ochtendritueel bijvoorbeeld). Het komt niet voort uit angst voor veranderingen.
Hij neemt de emoties van anderen heel goed waar, maar kan ze ook goed verwerken en interpreteren. Hij heeft voor zijn leeftijd een heel goed ontwikkeld inlevingsvermogen.
Hierdoor herken ik wel de gevoeligheid voor prikkels, maar ik herken niet hoe kinderen met ASS met de prikkels omgaan. En daarom vind ik het persoonlijk verwarrend om alles in een topic te willen bespreken.
Dan zou je bijvoorbeeld ook van het borstvoedings-, flesvoedings- Rapley- en bijvoedingstopic één topic over kindervoeding kunnen maken en dat lijkt mij ook heel verwarrend.
Dit is precies het boek wat ik bedoelde. Die ga ik dus reserveren.quote:
[..]
Ik weet niet of het bij jullie bieb kan, maar bij ons kan je ook boeken reserveren... (oh dat ga je al doen zie ik nu, lezen is ook een kunst
Die boeken van langmuts zijn wel leuk. Met de jongste ook wel eens gelezen, die lijkt toch ook wat hooggevoelig.
[ afbeelding ]
is 9-12 jaar, misschien wel bruikbaar...
Ik vind een breder topic een prima idee
Niet alle "kinderen met ASS" gaan op eenzelfde manier met prikkels om. Net zoals kinderen die HSP zijn niet met alle situaties/prikkels hetzelfde omgaan.quote:
Hierdoor herken ik wel de gevoeligheid voor prikkels, maar ik herken niet hoe kinderen met ASS met de prikkels omgaan. En daarom vind ik het persoonlijk verwarrend om alles in een topic te willen bespreken.
De grote gemene deler is gelijk. Een andere manier van prikkelverwerking. Overprikkeld, onderprikkeld, prikkelzoekend, prikkelmijdend.
Eén topic met kinderen die op een andere manier dan de meeste kinderen met prikkels omgaan lijkt mij juist helemaal niet verwarrend. Je kunt met elkaar meedenken en van elkaar leren.
Dat gezegd hebbende weet ik ook niet in welk topic mijn kind met zijn SI stoornis thuis hoort
Het is geen karaktertrek maar echt een gediagnosticeerde stoornis.Datzelfde kind heeft volgende week zijn eerste kinderfeestje. Nog nooit een speelafspraakje gehad maar nu dus een kinderfeestje. Hij vindt het leuk. Ik vind het heel spannend. Ze gaan geloof ik naar een of andere indoorspeeltoestand met schminken en zo. Dat vindt hij wel erg leuk. Denk wel dat ik de moeder even bel om toch even een paar puntjes van zijn gebruiksaanwijzing te bespreken en om mijn telefoonnummer door te geven voor het geval dat.
SI is ook geen ASS. ASS gaat wel samen met SI.quote:Op zaterdag 19 november 2016 16:40 schreef Kyara het volgende:
Dat gezegd hebbende weet ik ook niet in welk topic mijn kind met zijn SI stoornis thuis hoort
Een andere prikkelverwerking. Overlap.
Ik val in herhaling.
Maar ik denk dat bijv met ass er weer andere aspecten vaak bij komen waar iemand met hsp weer geen herkenning in vind. Ik denk dat de topics prima naast elkaar kunnen en dat men uit welk topic dan ook iets haalt of kwijt wil wat voor hen goed voelt.
Ik had al eerder aangekaart dat ik graag zou willen dat er een ADHDtopic zou komen. Dit kon toen niet, het kon er prima bij het autismetopic in.quote:Eén topic met kinderen die op een andere manier dan de meeste kinderen met prikkels omgaan lijkt mij juist helemaal niet verwarrend. Je kunt met elkaar meedenken en van elkaar leren.
Een paar weken later werd het topic omgedoopt tot wat het nu is en voelde ik mij hier helemaal niet meer thuis. Want mijn oudste heeft niks van autisme. Hij heeft ADHD.
Nu komt er 'ineens' een hoogsensitief topic. Fijn voor hen, maar ik denk ook dat wij allen hier terecht kunnen. Wij kennen elkaar en kunnen van elkaar leren. We kunnen elkaar aanvullen en tips geven. In een beperkt topic denk ik dat ik daar vooral tegen mijzelf praat. Ik hoor niemand met ADHD, of komt dat doordat iedereen zich stil houdt, omdat ze net als ik het gevoel hebben nergens terecht te kunnen?
Ik vind het lastig. Ik wil zo graag soms over mijn liefste oudste praten en weet dat ik daar vriendinnen voor heb, maar soms zou ik input van anderen willen hebben. Die ook ervaring hebben op dat gebied.
ASS, SI, ADHD en HSP zijn heel verschillende dingen. Natuurlijk is er overlap en zijn er combinaties mogelijk, maar door de bijkomende kenmerken van de stoornis/eigenschap (bijv. sociaal inzicht, emotionele ontwikkeling, informatieverwerking) is het totaalplaatje toch totaal anders. De aanpak is daarom ook heel verschillend.
Wat denk ik wél overeenkomt is dat je als ouder te maken kunt krijgen met de ervaring dat je kind "anders" is, het proces van diagnostiek en behandeling, hoe gaat het op school, etc. In die zin kun je natuurlijk veel bij elkaar halen. Dan zou het topic en de kinderen waar het over gaat alleen wel een andere naam verdienen.
[ Bericht 4% gewijzigd door Cantare op 19-11-2016 21:16:39 ]
Ja, precies dat bedoel ik. Ik heb hier nu het gevoel niet thuis te horen en ook steeds uit te moeten leggen dat het bij N niét om ASS gaat maar om enkel HSP en SI.quote:
Mij - ik ben orthopedagoog komt het vreemd over om (ouders van) kinderen zonder ASS in een ASS-topic onder te brengen.
ASS, SI, ADHD en HSP zijn heel verschillende dingen. Natuurlijk is er overlap, maar door de bijkomende kenmerken van de stoornis/eigenschap (bijv. sociaal inzicht, emotionele ontwikkeling, leermoeilijkheden) is het totaalplaatje toch totaal anders. De aanpak daarom ook heel verschillend.
Wat denk ik wél overeenkomt is dat je als ouder te maken kunt krijgen met de ervaring dat je kind "anders" is, het proces van diagnostiek en behandeling, hoe gaat het op school, etc. In die zin kun je natuurlijk veel bij elkaar halen. Dan zou het topic en de kinderen waar het over gaat alleen wel een andere naam verdienen.
Wat mij betreft is het daarom logischer om ook een apart AD(H)D topic te maken en wellicht ook een SI topic.
Oh zeker, vanuit DSM I, II, II IV en V kun je kinderen idd het beste vanuit een hokje bekijken. En dan zijn verschillende topics het meest passend.quote:
Mij - ik ben orthopedagoog komt het vreemd over om (ouders van) kinderen zonder ASS in een ASS-topic onder te brengen.
ASS, SI, ADHD en HSP zijn heel verschillende dingen. Natuurlijk is er overlap en zijn er combinaties mogelijk, maar door de bijkomende kenmerken van de stoornis/eigenschap (bijv. sociaal inzicht, emotionele ontwikkeling, informatieverwerking) is het totaalplaatje toch totaal anders. Ook kan het gedrag soms op elkaar lijken, terwijl het onderliggende proces anders verloopt en er dus ook een andere aanpak nodig is. Topje van de ijsberg-idee.
Wat denk ik wél overeenkomt is dat je als ouder te maken kunt krijgen met de ervaring dat je kind "anders" is, het proces van diagnostiek en behandeling, hoe gaat het op school, etc. In die zin kun je natuurlijk veel bij elkaar halen. Dan zou het topic en de kinderen waar het over gaat alleen wel een andere naam verdienen.
Dank je. Dit boekje kreeg ik toevallig donderdag getipt van een moeder op school. Die ga ik er zeker bij zoeken.quote:
Dit boekje is heel handig voor school, Danic.
[ afbeelding ]
Haar schoonmoeder had haar dit boekje gegeven omdat ze veel herkende in het betreffende meisje uit Eva d'r klas.
Ze lijken ook best op elkaar en kunnen het goed met elkaar vinden. Alleen reageren ze dus anders. Eva raakt in paniek en kruipt het liefst weg en dit meisje krijgt een monster van een driftbui.
Welke intentie zit er achter deze opmerking..?quote:
[..]
Oh zeker, vanuit DSM I, II, II IV en V kun je kinderen idd het beste vanuit een hokje bekijken. En dan zijn verschillende topics het meest passend.
Voor de duidelijkheid: het gaat mij er niet om kinderen in een hokje te stoppen. Het gaat mij erom dat je naar achterliggende processen kijkt die bepaald gedrag veroorzaken. De processen die spelen bij een kind dat gediagnosticeerd is met een aandachtstekortstoornis, zijn anders dan de processen die spelen bij een kind met HSP (er dan even vanuit gaand dat de diagnoses kloppend zijn). Als je die op één hoop gooit omdat ze allemaal iets met prikkelverwerking te maken hebben, verlies je in mijn ogen een heleboel nuance.
Scepsis.quote:
[..]
Welke intentie zit er achter deze opmerking..?
Ok. Jammer dat je die op mijn bijdrage projecteert.quote:
Niet zo gek gezien de manier waarop je hier binnenkomt; als de deskundige die wel even zal vertellen wat wel en niet goed is.quote:
[..]
Ok. Jammer dat je die op mijn bijdrage projecteert.
Mijn idee. Met een andere topictitel zou ik dat ook het handigste vinden.quote:
Tegelijkertijd heb je veel meer input als men allemaal hier zit en mis je wellicht waardevolle toevoegingen doordat men enkel hier of in het andere topic zit en niet in allebei.
Aan de andere kant heb ik eindelijk een topic waar ik weet wie welk kind heeft. Ook wat waard
[ Bericht 0% gewijzigd door Vanyel op 19-11-2016 22:39:27 ]
Wow. Whatever hoor.quote:
[..]
Niet zo gek gezien de manier waarop je hier binnenkomt; als de deskundige die wel even zal vertellen wat wel en niet goed is.
wow, dat is precies het gevoel wat ik altijd bij jou heb.quote:
[..]
Niet zo gek gezien de manier waarop je hier binnenkomt; als de deskundige die wel even zal vertellen wat wel en niet goed is.
Dit vind ik niet zo vriendelijk. Imo deelde Cantare gewoon haar mening, mede gebaseerd op haar professionele ervaringen aangaande het onderwerp. Ik ben blij met haar bijdrage in ieder geval.quote:
[..]
Niet zo gek gezien de manier waarop je hier binnenkomt; als de deskundige die wel even zal vertellen wat wel en niet goed is.
Ok. Ik ben alleen maar moeder van een kind met asperger.quote:Op zaterdag 19 november 2016 22:36 schreef Budabuddumbam het volgende:
[..]
wow, dat is precies het gevoel wat ik altijd bij jou heb.
Wij hebben thuis de autisme versie en die vind ik goed leesbaar, beetje afhankelijk van je kind in hoeverre het bruikbaar is, maar als je het zelf eerst leest en de bruikbare stukjes eruit haalt denk ik dat je er best wat aan kan hebben.quote:
[..]
Dit is precies het boek wat ik bedoelde. Die ga ik dus reserveren.
Succes!
Over het al dan niet aparte topics is al heel veel gezegd. Ik denk dat beide opties voor- en nadelen hebben.
Een nadeel wat je kan hebben met aparte topics is dat je kleine clubjes krijgt en soms is het fijn als je uit meerdere ervaringen dingen kan halen die je kan gebruiken.
Voor wat het waard is, toen wij bij de ggz oudercursus hadden was het adhd en ass bij elkaar. En we hadden eigenlijk best wel veel aan elkaars ervaringen.
Natuurlijk, het zijn verschillende dingen, maar er zit, net als bij hsp ook wel overlap in bepaalde dingen.
En al zou je alles uit elkaar halen, dan hou je nog dat het verhaal van de een, niet het verhaal van de ander is. Onze kinderen zijn allemaal uniek, ongeacht een diagnose/label/...
En inhoudelijke reacties van mensen die niet regelmatig in dit topic posten meteen zo wegzetten helpt ook niet echt om anderen zich hier welkom te laten voelen.
quote:
Dames, ik moet terugkomen op mijn eerdere, mss wat te stelligequote:
overtuiging. Ik heb vandaag met een vriendin gesproken die ik niet zo vaak zie. Zij is als psychotherapeut en psychomotore therapeut zeer ervaren met diagnosticering en behandeling van oa ASS en SI. Zij beaamde wat jij ook zegt Cantare. Dat het voor de insteek van de behandeling/begeleiding essentieel is te weten waar de verstoorde prikkelverwerking door wordt veroorzaakt. Wij gaan nu dus ook wel degelijk werk maken van een uitgebreid onderzoek (jaja, ik hoop/geloof dat manlief het nu toch eíndelijk aandurft...). Dus, I stand corrected.
En dus ook sorry dat ik mijn allergie voor hokjes op jouw bijdrage projecteerde Cantare... Gek eigenlijk, dat ik jouw post daar in niet serieus nam en me door een vriendin wél van mijn standpunt laat brengen.
Dat het verschil maakt wie het zegt, snap ik wel hoor.
Het is maar goed dat je niet alles van iedereen aanneemt, toch?Ik hoop dat het onderzoek jullie veel goeds oplevert. Weten jullie al waar je het laat doen?
Wat heeft gemaakt dat je man het nu wel aandurft? Als dat niet te persoonlijk is.
Het zat mij ook niet lekker.quote:
Fijn om jouw post te lezen, Moonah, bleef er toch wel wat mee in mijn maag zitten.
Precies dat wat jij in je post hierboven zegt:quote:Ik hoop dat het onderzoek jullie veel goeds oplevert. Weten jullie al waar je het laat doen?
Wat heeft gemaakt dat je man het nu wel aandurft? Als dat niet te persoonlijk is.
Hij heeft een nog grotere allergie voor hokjes en is mogelijk nog stelliger en eigenwijzer dan ik.quote:Want ik ben óók niet van de hokjes. Maar wel van het goed duiden waar iets vandaan komt, in het belang van het kind.
Het heeft me dan ook veel kruim en tact gekost om onze neuzen weer dezelfde kant op te krijgen. In het belang van Thies dus.Thies heeft op SO cluster 2 gezeten, gediagnosticeerde TOS, SI en DCD. Met kenmerken van ASS. Kwartet! (haha, daar ga ik alweer met mijn allergie!). Maar we willen nu weten wat het voorliggende probleem is om zijn moeilijkheden in het onderhouden van contacten/afstemmen goed te kunnen (laten...?) begeleiden.
Jij stelt juist steeds van die aanvallende vragen. Dan vind ik Bud nog schattig.quote:
[..]
Niet zo gek gezien de manier waarop je hier binnenkomt; als de deskundige die wel even zal vertellen wat wel en niet goed is.
Dat bedoel ik niet zo. Ik zal beter opletten hoe ik mijn reacties formuleer.quote:
[..]
Jij stelt juist steeds van die aanvallende vragen. Dan vind ik Bud nog schattig.
Bij DSM diagnoses zijn de grenswaarden bepaald van waar gedrag nog "normaal" is en waar het "klinisch" wordt, maar dat is niet erg objectief. Zowel de grenzen als het interpreteren van het gedrag niet.Maar het kan denk ik wel degelijk nuttig zijn om een diagnose te stellen, want dan kun je iemand gerichter helpen.
In het andere topic ook al gevraagd maar wat houd de diagnose SI nu in? Wellicht kun jij je licht er eens over schijnen.quote:
Mij - ik ben orthopedagoog komt het vreemd over om (ouders van) kinderen zonder ASS in een ASS-topic onder te brengen.
ASS, SI, ADHD en HSP zijn heel verschillende dingen. Natuurlijk is er overlap en zijn er combinaties mogelijk, maar door de bijkomende kenmerken van de stoornis/eigenschap (bijv. sociaal inzicht, emotionele ontwikkeling, informatieverwerking) is het totaalplaatje toch totaal anders. De aanpak is daarom ook heel verschillend.
We zijn met onze oudste heel erg aan het zoeken waar hij tot leren kan komen. Zijn prikkelverwerking is in onze ogen het grootste obstakel hier. De betrokken psychiater en speciaal onderwijs school komen er nog niet uit
Ik heb hem thuis zoveel als mogelijk geweerd. Ben met ze naar een sinterklaasfeest geweest op 4 december, en op school werden ze helemaal gek gemaakt, tot en met paardenpoep in de gangen van school als bewijs dat amerigo in school was geweestquote:
Sinterklaas allemaal een beetje overleefd? Hier gaat het nog steeds verrassend goed. We hebben thuis dan wel geen sinterklaas gevierd, maar op school werd het wel gevierd en dat ging prima. Dat is ook wel eens anders geweest.
en dat was wel voldoende ook Fijn dat het bij jou zo goed ging!
het ging.quote:
Sinterklaas allemaal een beetje overleefd? Hier gaat het nog steeds verrassend goed. We hebben thuis dan wel geen sinterklaas gevierd, maar op school werd het wel gevierd en dat ging prima. Dat is ook wel eens anders geweest.
Het hield niet over?quote:
Ik denk dat ik zelf meer last had. De spanning van het wachten tot kind in kwestie over de zeik gaat, en dat niet ging.quote:
Ik lees nu pas een heel stuk bij hier, en zie dat jullie voor nader onderzoek gaan Moonah, veel succes, en ik ben heel benieuwd naar de uitkomsten en wat het oplevert!
Livelink wat fijn dat Sinterklaas bij jullie ook goed verlopen is. Hoe gaat ´t verder met ´m op school, en zijn reis daar naar toe? Loopt dat allemaal goed nu?
Hier zijn we vooral bezig met de overstap naar 't voortgezet onderwijs die na dit schooljaar gemaakt moet worden. Best een lastige keuze met haar zeer onregelmatige intelligentieprofiel, al zijn er een aantal criteria die de keuze wel wat inperken. Vanuit school hebben we een goede tip gekregen voor een soort voorbereidingstraining die ze vanaf mei zou kunnen volgen. 'Passenderwijs' heet dat, lijkt me goed voor Cato. Zelf vindt ze het vooral erg genant dat anderen kennelijk vinden dat ze dat nodig heeft, en dat ze dan 10x een woensdagochtend ergens anders naartoe moet. Ze is erg bezig met de vragen 'Vinden anderen mij geestelijk gehandicapt?' en 'Ben ik geestelijk gehandicapt?' en kan dan echt door enorme schaamtegevoelens worden overmand. Maar ze kan dat allemaal wel goed benoemen, dat vind ik heel wat waard.
Tico,
Trui, spannende stap lijkt me, hier duurt het nog 2 jaar, maar ik vind het spannend. Die voorbereidingstraining klinkt wel goed, jammer dat ze er zelf zoveel moeite mee heeft, maar wel heel knap dat ze dat zo goed kan benoemen! Succes!
De aanloop naar Sint was denk ik wat veel, ik heb M. donderdagmiddag en vrijdag de hele dag thuis gehouden, ze was wat duizelig en niet helemaal lekker en hangerig (ik denk wat oververmoeid).
Met het oog op het Sintgebeuren ook tegen meester gezegd dat ik haar thuis zou houden in de hoop dat we haar maandag weer op de been zouden hebben voor het surprisefeest en dat is gelukt
.Hier Sint verder wel goed doorgekomen, gevierd met schoonfamilie. Toen M. haar zelfuitgekozen cadeau uitpakte was ze helemaal in haar nopjes, heeft een rustig plekje opgezocht en daar zitten genieten van haar pokémonkaarten. Maar er mocht niemand in de buurt komen, eigenlijk was kijken naar de kaarten al reden om boos te worden op zusje.
Sint op school ging ook prima en vanmorgen was het hele gebouw alweer in kerstsfeer.SPOILERik liep zelf al dagen op mn tenen en dan zorgt zo'n reactie van M. dat ik snotterend op de bank zit, maar goed
Gisteren een klasgenoot (leuke jongen
) te spelen, daarvan hoorde ik dat ze een invalster hadden, ze beviel niet echt hoorde ik al. Hij kwam vanmorgen toen we het plein op liepen aanlopen dat ze vandaag een andere hadden die er leuker uitzag . Hahaha ik ben benieuwd.Ik ben wel blij dat M. er niet zoveel moeite mee heeft (lijkt te hebben?).
Het hele onregelmatige intelligentieprofiel begint hier ook steeds meer een rol te spelen. We zijn daar eerder nooit zo mee bezig geweest, omdat er altijd wel andere zaken waren die meer aandacht vroegen. Maar nu heeft hij een cito-toets gehad op zijn middelbare school en dan blijkt hij voor begrijpend lezen ongelooflijk hoog te zitten. Hij zit nu op een klas TL/Havo, maar voor begrijpend lezen scoort hij hoger dan 90% van de VWO-leerlingen. Daarentegen scoort hij voor spelling en grammatica bij de laagste 3% van de TL-leerlingen. En alle andere scores liggen op havo-niveau. Op school geven ze nu aan dat ze hem door willen laten stromen naar de havo. En dat lijkt inderdaad de beste optie.
De feestdagen beginnen nu wel hun tol te eisen. De aanloop naar Kerst wordt hem wat te veel. Hij heeft het lang volgehouden, maar nu is de koek op. Hij heeft vrijdag kerstontbijt op school en vraagt nu de hele tijd aan mij of ik hem ziek wil melden omdat hij dat niet wil. Lastig toch weer.
Dat hielp bij M. toen wel met schoolreis, om het tijdelijk even weg te zetten (maar dat ging om maanden...).
Hier redden we het wel aardig tot nu toe, wel kort lontje en soms ineens opmerkelijk goed gehumeurd...
Het ontlopen van het kerstontbijt zit nu in zijn kop en nou heeft hij het over niks anders. Hij is ook al methodes aan het zoeken om gegarandeerd ziek te worden. Vanavond vroeg hij me of hij ziek zou worden als hij een fles zonnebloemolie op zou drinken.
Als hij er dan echt zo'n moeite mee heeft, waarom dan niet de weg van de minste weerstand kiezen, en hem wel zijn deel van het kerstontbijt laten brengen, maar hem dan gewoon voor de rest thuis houden?quote:
Kerstontbijt parkeren lukt niet helemaal. Dat heb ik wel een tijd geprobeerd, zonder succes. Hij wilde ook niks invullen op de intekenlijst, maar zijn lerares heeft dat nu voor hem ingevuld. Hij moet donuts meenemen. Ze heeft hem dus aardig voor het blok gezet, maar hij heeft alweer een oplossing. Hij gaat de donuts per post opsturen naar school zodat de klas ze vrijdagochtend gewoon heeft en hij thuis kan blijven...
Het ontlopen van het kerstontbijt zit nu in zijn kop en nou heeft hij het over niks anders. Hij is ook al methodes aan het zoeken om gegarandeerd ziek te worden. Vanavond vroeg hij me of hij ziek zou worden als hij een fles zonnebloemolie op zou drinken.
Arme J...quote:
Het ontlopen van het kerstontbijt zit nu in zijn kop en nou heeft hij het over niks anders. Hij is ook al methodes aan het zoeken om gegarandeerd ziek te worden. Vanavond vroeg hij me of hij ziek zou worden als hij een fles zonnebloemolie op zou drinken.
Dit gaat wel ver... heb je hierover contact gehad met school Livelink?Dit klinkt als iets dat zich in de 'paniekzone' bevindt ipv in 'de zone van naaste ontwikkeling'. Oftewel, one step too far.
"De weg van de minste weerstand" klinkt in mijn oren alsof je het jezelf gemakkelijk zou willen maken. Ik weet niet of je het zo bedoelt DJMO? Ik zou in dit geval het meer beschouwen als rekening te houden met de behoeften van J. Tegemoet komen aan zijn welbevinden.quote:
[..]
Als hij er dan echt zo'n moeite mee heeft, waarom dan niet de weg van de minste weerstand kiezen, en hem wel zijn deel van het kerstontbijt laten brengen, maar hem dan gewoon voor de rest thuis houden?
nee absoluut niet om het zelf makkelijk te hebben, maar om hem tot rust te krijgen. de woorden 'de weg van de minste weerstand' waren misschien wat ongelukkig gekozen, maar ik kon geen betere vinden.quote:
[..]
Arme J...
Dit klinkt als iets dat zich in de 'paniekzone' bevindt ipv in 'de zone van naaste ontwikkeling'. Oftewel, one step too far.
[..]
"De weg van de minste weerstand" klinkt in mijn oren alsof je het jezelf gemakkelijk zou willen maken. Ik weet niet of je het zo bedoelt DJMO? Ik zou in dit geval het meer beschouwen als rekening te houden met de behoeften van J. Tegemoet komen aan zijn welbevinden.
Cato gaat vanochtend schaatsen met haar klas. Nou weet ik dat ze daar best moeite mee heeft, motorisch gezien, en dat ze het ook spannend vindt. Maar het grappige is dat ik me er dit keer meer zorgen over maakte dan zijzelf geloof ik. 't Zal mij benieuwen hoe 't gaat.
Oh, dat lijkt me zo'n moeilijke overstap. Van het redelijk beschermde basisonderwijs naar het veel meer moeten loslaten op het voortgezet onderwijs. Wel goed dat daar een training voor is.quote:
Hier zijn we vooral bezig met de overstap naar 't voortgezet onderwijs die na dit schooljaar gemaakt moet worden. Best een lastige keuze met haar zeer onregelmatige intelligentieprofiel, al zijn er een aantal criteria die de keuze wel wat inperken. Vanuit school hebben we een goede tip gekregen voor een soort voorbereidingstraining die ze vanaf mei zou kunnen volgen. 'Passenderwijs' heet dat, lijkt me goed voor Cato. Zelf vindt ze het vooral erg genant dat anderen kennelijk vinden dat ze dat nodig heeft, en dat ze dan 10x een woensdagochtend ergens anders naartoe moet. Ze is erg bezig met de vragen 'Vinden anderen mij geestelijk gehandicapt?' en 'Ben ik geestelijk gehandicapt?' en kan dan echt door enorme schaamtegevoelens worden overmand. Maar ze kan dat allemaal wel goed benoemen, dat vind ik heel wat waard.
Is Cato zich ervan bewust dat het autisme niet alleen beperkingen maar ook verrijkingen van haar persoonlijkheid met zich meebrengt?
Ik probeer dat bij Thies nu heel bewust te doen. Zijn hersenen werken soms anders dan bij de meeste kinderen. En er zijn veel meer mensen bij wie de hersenen anders werken. Dat heeft nadelen, maar zéker ook voordelen (slim, gevoelig, zeer goed geheugen, zachtaardig, oog voor detail). Ik merk dat het hem helpt om de beperkingen makkelijker te accepteren.
quote:
[..]
nee absoluut niet om het zelf makkelijk te hebben, maar om hem tot rust te krijgen. de woorden 'de weg van de minste weerstand' waren misschien wat ongelukkig gekozen, maar ik kon geen betere vinden.
Ik vind het erg naar voor hem en voor jou dat hij manieren zit te bedenken om ziek te kunnen worden.
Ja, daar hebben we 't heel vaak over en daar is ze zich ook wel van bewust hoor. Maar toch, op zo'n vergelijkingsmoment met de andere kinderen uit de klas, komt vooral het niet leuke van 'ik ben anders' boven.quote:
[..]
Oh, dat lijkt me zo'n moeilijke overstap. Van het redelijk beschermde basisonderwijs naar het veel meer moeten loslaten op het voortgezet onderwijs. Wel goed dat daar een training voor is.
Is Cato zich ervan bewust dat het autisme niet alleen beperkingen maar ook verrijkingen van haar persoonlijkheid met zich meebrengt?
Ik probeer dat bij Thies nu heel bewust te doen. Zijn hersenen werken soms anders dan bij de meeste kinderen. En er zijn veel meer mensen bij wie de hersenen anders werken. Dat heeft nadelen, maar zéker ook voordelen (slim, gevoelig, zeer goed geheugen, zachtaardig, oog voor detail). Ik merk dat het hem helpt om de beperkingen makkelijker te accepteren.
Ja Truitje, ik had eigenlijk ook niet anders verwacht dan dat je ook dáár aandacht aan zou hebben besteed.quote:
[..]
Ja, daar hebben we 't heel vaak over en daar is ze zich ook wel van bewust hoor. Maar toch, op zo'n vergelijkingsmoment met de andere kinderen uit de klas, komt vooral het niet leuke van 'ik ben anders' boven.
Die optie zal het wel worden, Luchtbel. Ik zal wel aan zijn mentor melden dat ze hem het beste gewoon kunnen laten gaan als hij de boel gaat verpesten voor de anderen. En als hij het gevoel heeft dat hij weg kan als het nodig is, is de kans groter dat het goed gaat.quote:
Is het aan het begin van de ochtend? Hij is wel van de afspraken toch? Was het misschien een optie voor hem om de doos met donuts te brengen en daarna weg te mogen? In de zin van lerares rekent erop dat er een doosje donuts komt en dat ie alleen dat hoeft. Misschien is er dan een mini kans dat als ie de klas ziet naar eigenlijk niet hoeft hij uit eigen beweging aansluit?
Ik vind het erg naar voor hem en voor jou dat hij manieren zit te bedenken om ziek te kunnen worden.
Hij refereert de hele tijd naar een kerstontbijt op zijn vorige school waarbij het mis ging (en wij hem moesten halen), maar dat is jaren geleden en daarna is het ieder jaar wel redelijk gegaan. Maar die ene mislukking blijft dan toch hangen.
Ik kan me wel vinden in Moonahs woorden...quote:
Arme J...
Dit klinkt als iets dat zich in de 'paniekzone' bevindt ipv in 'de zone van naaste ontwikkeling'. Oftewel, one step too far.
Ik herken het wel een klein beetje van mezelf van vroeger, als in dat ik ook manieren bedacht om er onderuit te komen of ziek te worden. Alleen deed ik daar niks mee verder. Ik benoemde het ook niet en ging dan toch maar omdat ik het idee had dat het zo hoorde en moest.
Maar als ik je over J. hoor dan klinkt dat wel veel heftiger...
Sterkte
Trui, hoe is het schaatsen gegaan, heeft Cato het naar haar zin gehad?
Hier is het kerstdiner achter de rug, M. had geregeld dat ze naast haar lief kon zitten, ze had het al een beetje gezegd, dat ze hoopte dat dat kon. En meester zij vanavond dat ze toen andere kinderen vroegen of ze mochten ruilen, kans zag. En degene die op het plekje naar haar vriendje zat, die wilde ook wel ruilen, dus opgelost
.Ik weet niet goed hoe ik het in moet schatten bij J., hij reageert natuurlijk wel vaak zo heftig. Dat is ook zijn stijl wel. Hij kan ook helemaal geobsedeerd raken door zoiets. Dat is de fase waar hij nu in zit. En er is ook niet echt een handleiding tot succes. Resultaten uit het verleden zijn heel wisselend. Het is eigenlijk iedere keer weer een gok wat nou de juiste manier is. Ik ken hem verder wel echt heel goed, maar juist in deze situaties vind ik het moeilijk om het te beoordelen.
ik zag net deze voorbijkomen op facebook en dit zou zo van J. afkomstig kunnen zijn:
Wel erg jammer van de leraar of lerares
Het schaatsen ging best goed, yeah.
Nu 't schoolkerstdiner nog doorstaan en dan kunnen we lekker ons eigen kerstfeest gaan vieren. Slim gedaan van M, Nijna! Had ze 't leuk gehad?
Succes morgen voor J., Livelink!
Eigenlijk heel feitelijk de opdracht uitgevoerd... Jammer dat een leerkracht dan gelijk met kruisjes begint, zou toch handiger zijn om nog eens met het kind te bespreken wat er eigenlijk verwacht werd met de oefening...
Trui, wat leuk dat het schaatsen best goed ging, lekkere opsteker!
Hoe was het kerstdiner?
Bij M. was het leuk. Naderhand vertelde ze nog dat ze bijna had gekust met haar lief...
SPOILERecht al sinds groep 3 verkering. Leuke schoonzoon, hij is behoorlijk aanwezig qua volume, maar echt goud waard, zo'n vriend zou iedereen moeten hebben
Voor mij is dit nog een heel ver van mijn bed show.Geen verliefdheden hier.
Het kerstdiner ook goed gegaan, Trui?
J. heeft de strijd voor het kerstontbijt opgegeven, lijkt het. Hij benadert het nu met een soort fatalisme als iets onontkoombaars, net zoals de kerstvakantie die daarna onvermijdelijk volgt. Hij heeft me net gevraagd na te kijken wat hij allemaal na de kerstvakantie aan toetsen en huiswerk heeft en is nu een planning aan het maken wat hij in de kerstvakantie allemaal al wil doen. Als het aan hem lag bestonden er geen vakanties.
J vond het zo sneu om Ken vanavond te zien tussen groep 2 en 3 als kerstengel.
Ik vond het goed om te zien dat ze haar zin kon opzeggen en dat ze breed lachend stond te zingen.
Het leek Jen niks te kunnen schelen dat ze tussen het kleine grut stond, maar ze staat er niet voor niks, denken we dan.
Ik moet ook even van me afschrijven hoor
Hier ging het kerstdiner an sich wel goed, maar ik doe het nooit meer, niet op deze manier in ieder geval. Ik ben zelf ook prikkelgevoelig, maar vandaag sloeg alles. Heb de hele middag vloekende, scheldende kinderen gehad (en ook gewoon niet te stuiten!). Buikpijn had ik er van.
Ik had voor de kleuters ingetekend op pannenkoeken, voor Jan op gevulde eieren (ik dacht, fijn, kan ik van te voren maken, hoef ik niet te stressen. Komt Jan dezelfde middag nog naar me toe met een briefje: Jan: tien minipizza's, warm afleveren. Was nog naar juf gegaan maar er was niks aan te doen, dat moest van de kerstcommisie zijn bijdrage zijn. )
Heb om vier uur pannenkoeken staan bakken voor de kleutergroep, om kwart voor vijf naar school gerend met pannenkoeken in aluminumfolie. Terug naar huis gerend, oven aan, pizza er in, om kwart voor zes terug naar school met een hete pan onder m'n arm. (AU!). Terug naar huis, dreumes in bad en bed gestopt, tien minuten kunnen zitten, en vervolgens weer naar school, om ze weer op te halen.
de kleuterjuf zei al tegen me, nog zonder dat ik wat zei, dat ik het volgend jaar lekker anders moest doen, blijkbaar zag ik er nogal oververhit uit na al dat gedraaf
Ik was er gewoon niet aan begonnen. Ik was om 16:30 thuis en om 17:00 moest ik op school zijn met gevulde eieren en wat dingen voor leyla. Meer dan dat red ik ook niet, want t grut moest ook in leuke kleding en nette haren.
Nou ja, het op en neer rennen was het grootste probleem nog niet eens, het was meer het infantiele gedrag de hele middag wat mij op eieren liet lopen. (elkaar constant uitschelden voor alles en nog wat, janken om niks, jan die het niet kon verkroppen dat hij achter de laptop weg moest toen ik de begeleider van m'n dochter aan de telefoon had en ik iets op moest zoeken, waarop hij als reactie bijna m'n televisie van de muur af gooide).quote:
Je moet leren nee zeggen.
Ik was er gewoon niet aan begonnen. Ik was om 16:30 thuis en om 17:00 moest ik op school zijn met gevulde eieren en wat dingen voor leyla. Meer dan dat red ik ook niet, want t grut moest ook in leuke kleding en nette haren.
Nou ja, het is een goede leerschoool geweest voor volgend jaar. en ik zal ook zeker nog wel een mail sturen aan de 'kerstcommissie' dat ze mij niet meer vooer het blok hoeven te zetten op deze manier)
Tico, dat lijkt me confronterend… wel fijn dat het haar niet zoveel lijkt te kunnen schelen lijkt me…
DJMO, wat heb je je in bochten gewrongen.
Jengelende kinderen en je dan ook nog pannenkoeken bakken en even pizza's warm afleveren tussendoor… Volgend jaar anders dus
Wij hadden dit jaar een digitale intekenlijst, maar daar zaten nog wat hobbels in her en der… ik had iets gekozen om van tevoren te maken omdat ik anders ga lopen stressen. Ging heerlijk ontspannen dit keer
.Jan had vorige week zaterdag ook een kerstdiner op de scouting, en daarvoor had ik 25 pannenkoeken gebakken. Ik vond het het minste om Geert dan ook pannenkoeken mee te geven, die vroeg bijna in tranen of hij dan ook pannenkoeken mochtquote:
Livelink, succes of sterkte al naar gelang wat je het meeste nodig hebt!
Tico, dat lijkt me confronterend… wel fijn dat het haar niet zoveel lijkt te kunnen schelen lijkt me…
DJMO, wat heb je je in bochten gewrongen.
Jengelende kinderen en je dan ook nog pannenkoeken bakken en even pizza's warm afleveren tussendoor… Volgend jaar anders dus
Wij hadden dit jaar een digitale intekenlijst, maar daar zaten nog wat hobbels in her en der… ik had iets gekozen om van tevoren te maken omdat ik anders ga lopen stressen. Ging heerlijk ontspannen dit keer
ja hoor vent, dat mag. Dus voor jan bewust iets gekozen wat ik van te voren kon maken. Maar de kerstcommisie had bij de bovenbouw dus ineens besloten om niet van de intekenlijsten uit te gaan, maar om gewoon maar elke ouder een opdracht te geven. En ja, dan wil je ook je oudste niet teleur stellen, dus dan ga je maar. Ach ja, nu het 'tuig' slaapt, kan ik weer een beetje om lachen. Maar volgend jaar, zorg ik dat ik zelf in die kerst commissie zit Heb je het daar dan niet nog drukker mee?quote:
Maar volgend jaar, zorg ik dat ik zelf in die kerst commissie zit
. Al die moeders die niet willen maken wat ze toegewezen krijgen . Maar goed, wel een manier om een vinger in de pap te hebben .Vanmorgen gezellig hier... M. gaf zusje een trap omdat ze niet wilde dat zusje op haar kamer kwam kijken...
. Zoveelste keer, we hebben tegen zusje gezegd dat ze best een keer terug mag trappen of meppen. Ze is elke keer de pineut...En M. die is de eerstvolgende keer haar tablettijd kwijt voor een dag. En dat is iets wat haar wel wat kan schelen...
Straffen zoals deze zou hier helemaal niks uitmaken. Bewust maken van het gedrag en gevolg maakt hier meer indruk.quote:
[..]
Heb je het daar dan niet nog drukker mee?
Vanmorgen gezellig hier... M. gaf zusje een trap omdat ze niet wilde dat zusje op haar kamer kwam kijken...
En M. die is de eerstvolgende keer haar tablettijd kwijt voor een dag. En dat is iets wat haar wel wat kan schelen...
En ook de andere kinderen zou ik aanspreken, als iemand zegt dat hij/zij dat liever niet heeft, kap dan met irriteren.
Ik snap eigenlijk wel dat als je een paar keer aangeeft dat je zusje niet welkom is en ze blijft herhalen dat je dan uithaalt. (Zeker als je zo jong bent, het is een dierlijk instinct om de ander pijn te doen)
Het klinkt weer onwijs zweverig en opvoedkundig verantwoord enzo, ik haatte dat altijd.
Ik snap heel goed hoe moeilijk het voor je is. Ik zie hetzelfde bij ons gebeuren en vind het soms ook heel oneerlijk, maar tolereer nooit dat mijn oudste terugschopt of slaat.
Mijn oudste is dan ook regelmatig heel boos op ons omdat ze vindt dat wij altijd partij kiezen voor J.
Wat bij ons erg goed helpt is als anderen met haar praten en uitleggen hoe ze zich het beste kan gedragen tegenover haar broertje. Mijn ouders doen dat heel goed en mijn buurvrouw neemt haar ook wel regelmatig apart om eens met haar te praten. Dat doet haar goed. Sowieso is het voor haar ook fijn als ze eens alle aandacht krijgt om haar verhaal te doen en dat gecombineerd met wat verwennerij van opa en oma of van de buren maakt het voor haar beter te accepteren.
En ja, ik vind het soms heel erg dat anderen haar moeten geven wat wij haar door omstandigheden niet altijd kunnen geven.
[ Bericht 0% gewijzigd door livelink op 23-12-2016 17:41:34 ]
Wij splitsen de meiden vaak even door logeerpartijen. Dan krijgt Leyla ook eindelijk een beetje aandacht.
De tablettijd is haar heilig en het lijkt wel of ze dan toch de neiging heeft om net een tel langer na te denken voordat ze iets doet…quote:
* knip *
Het klinkt weer onwijs zweverig en opvoedkundig verantwoord enzo, ik haatte dat altijd.
Overigens bespreken we ook naderhand dat dit gedrag niet ok is. Dat M. moet zeggen dat zusje weg moet gaan. Maar ze mept/schopt/duwt gelijk.
Nu is zusje ook lang niet altijd onschuldig, want die weet heel goed grenzen op te zoeken en precies daar rond te gaan hupsen. Zij moet ook leren dat stop ook echt stop is, maar vanmorgen was dat niet het geval.
Klinkt absoluut niet zweverig trouwens, opvoedkundig verantwoord wel
.Zusje is niet zo van het terugslaan, ik ben dan ook niet zo bang dat het uit de hand loopt.quote:
En hoewel ik het geen pedagogische oplossing vind, mag ze van mij best een keer terugschoppen of slaan, heeft ze nog nooit gedaan.
Oma is hier ook wel een goede hulp wat betreft het bespreken van dat soort dingen.
Ik was er vanmorgen ook even helemaal klaar mee.
De rest van de dag verliep redelijk rustig en ze liggen inmiddels op bed, morgen weer een nieuwe dag.
Als hij wordt geschopt of geslagen terwijl hij al over het kookpunt is, gaat hij helemaal door het lint.
Op school waar natuurlijk regelmatig kinderen flippen (of ragen, zoals J. het noemt) leren ze dat ook ongeveer als eerste. Als een kind begint te schoppen of te slaan, dan moet de rest hem negeren en direct een volwassene erbij halen. Het is echt bijzonder hoe snel ze dat leren en toepassen.
Jen weet dat ze naar me toe moet komen.
Ik weet ook niet altijd wat handig is en ik reageer ook absoluut niet altijd handig als er gebotst wordt. Het is denk ik ook meer onmacht dat ik zeg dat de jongste maar eens terug moet slaan.
Maar ik heb jullie advies gelezen en dat maakt ook altijd weer dat ik er nog eens over nadenk en dat kan nooit kwaad, dus bedankt
.Ik kan ook echt wel onredelijk boos worden hoor bij het dagelijkse gekibbel, vooral om 6 in de ochtend. Dan ben ik heus niet zo verantwoord bezig
En lang niet alles werkt. Mijn kind is weer heel anders dan jouw kind. Ik kan alleen maar reageren vanuit mijn kind. Dus voel je ook heel vrij om adviezen te negeren en te verwerpen.
Plank misslaan doen we allemaal toch?
quote:
Ach ja, vanmorgen zitten ze dan weer heel gezusterlijk naast elkaar naar het scherm van de computer te staren...
Ik weet ook niet altijd wat handig is en ik reageer ook absoluut niet altijd handig als er gebotst wordt. Het is denk ik ook meer onmacht dat ik zeg dat de jongste maar eens terug moet slaan.
Maar ik heb jullie advies gelezen en dat maakt ook altijd weer dat ik er nog eens over nadenk en dat kan nooit kwaad, dus bedankt
.Vanuit mijn werk van meerdere mensen ervaringen gezien en gehoord, je mag me wel pm'en met je vragen erover, als je wilt!quote:
Zijn er hier ervaringen met neurofeedback ?
Geen ervaring hier, maar waar denk je dan aan?quote:
Zijn er hier ervaringen met neurofeedback ?
Ik wil kijken of Jan baat heeft bij neurofeedback, aangezien hij op medicatie nauwelijks of niet reageert. Ook op de meds die hij nu heeft, clonidine, waarop hij in het begin heel goed reageerde, reageert hij nu amper meer. Voor cognitieve gedragstherapie vind de psych hem nog te jong, hoewel ik aan dat oordeel twijfel. Vandaar dat ik hieraan denk, aangezien het ingezet kan worden bij zowel autisme, adhdh, add, gilles de la tourrette, ocd en nog wat meer dingen.quote:
[..]
Geen ervaring hier, maar waar denk je dan aan?
Heb je ook ervaring met neurofeedback bij kinderen? Zie hierbovenquote:
[..]
Vanuit mijn werk van meerdere mensen ervaringen gezien en gehoord, je mag me wel pm'en met je vragen erover, als je wilt!
Ja, juist omdat hij een computerspelletje mag/kan doen. Hij is zowat verslaafd aan de computer, dus ik denk dat hij het wel aankan.quote:
Ik heb me net even wat ingelezen over neurofeedback. Zou Jan dit aankunnen, denk je? Ik had het met mijn J. vast niet voor elkaar gekregen. Veel te klinisch en te eng met die elektroden en zo.
Uitsluitend bij kinderen (ben kinderpsycholoog). Ik werk niet met volwassenen (of nahjah, jawel, ik werk met oudersquote:
[..]
Ik wil kijken of Jan baat heeft bij neurofeedback, aangezien hij op medicatie nauwelijks of niet reageert. Ook op de meds die hij nu heeft, clonidine, waarop hij in het begin heel goed reageerde, reageert hij nu amper meer. Voor cognitieve gedragstherapie vind de psych hem nog te jong, hoewel ik aan dat oordeel twijfel. Vandaar dat ik hieraan denk, aangezien het ingezet kan worden bij zowel autisme, adhdh, add, gilles de la tourrette, ocd en nog wat meer dingen.
[..]
Heb je ook ervaring met neurofeedback bij kinderen? Zie hierboven
) Hoe oud is Jan? In principe kan je vanaf een jaar of 6 wel spelenderwijs met cognitieve gedragstherapie beginnen. Maar dat zijn dan echt nog maar kleine basisdingen. Vanaf een jaar of 10 kan je al wel weer een hoop meer.. Let wel op, deze grenzen zijn wel een vage indicatie:het hangt ook wel fors van de ontwikkeling en mogelijkheden van het kind zelf af natuurlijk. In principe weet je pas wat er lukt als je start met de behandeling
.Wat betreft neurofeedback: Ik hoor er wisselende ervaringen over. Over het algemeen geldt dat het een langdurig traject is; je (schijnt) zo'n 20-30 sessies nodig te hebben voor resultaat (en er wordt weinig van vergoed, helaas, dus dat loopt wel in de papieren zeg maar) en dan in totaal zo'n 40-45 sessies om het resultaat blijvend te maken. Of dat aantal sessies per kind en vraag varieert denk ik wel, maar helemaal zeker ben ik daar niet van; ik hoor het namelijk enkel via via terug, ik ben zelf geen neurofeedbacktherapeut..
Hoe dan ook, qua resultaat: Bij het ene kind doet het echt wel wat en brengt het veel verbetering, bij een ander zijn de verbeteringen minimaal. Het is, als je de financiële middelen hebt, wel degelijk het proberen waard is mijn ervaring.
Hij is nu acht jaarquote:
[..]
Uitsluitend bij kinderen (ben kinderpsycholoog). Ik werk niet met volwassenen (of nahjah, jawel, ik werk met ouders
Hoe oud is Jan? In principe kan je vanaf een jaar of 6 wel spelenderwijs met cognitieve gedragstherapie beginnen. Maar dat zijn dan echt nog maar kleine basisdingen. Vanaf een jaar of 10 kan je al wel weer een hoop meer.. Let wel op, deze grenzen zijn wel een vage indicatie:het hangt ook wel fors van de ontwikkeling en mogelijkheden van het kind zelf af natuurlijk. In principe weet je pas wat er lukt als je start met de behandeling
Wat betreft neurofeedback: Ik hoor er wisselende ervaringen over. Over het algemeen geldt dat het een langdurig traject is; je (schijnt) zo'n 20-30 sessies nodig te hebben voor resultaat (en er wordt weinig van vergoed, helaas, dus dat loopt wel in de papieren zeg maar) en dan in totaal zo'n 40-45 sessies om het resultaat blijvend te maken. Of dat aantal sessies per kind en vraag varieert denk ik wel, maar helemaal zeker ben ik daar niet van; ik hoor het namelijk enkel via via terug, ik ben zelf geen neurofeedbacktherapeut..
Hoe dan ook, qua resultaat: Bij het ene kind doet het echt wel wat en brengt het veel verbetering, bij een ander zijn de verbeteringen minimaal. Het is, als je de financiële middelen hebt, wel degelijk het proberen waard is mijn ervaring.
en zijn psychiater vind hem te jong voor cognitieve gedragstherapie, maar wat ik al zei, ik denk daar zelf anders over. Cogmed krijg ik ook vergoed geloof ik. Als ik de behandeling over twee jaar zou kunnen uitsmeren kan ik het financieel wel behappen den k ik. Ik krijg met mijn huidige verzekering duizend per jaar vergoeding. (voor de behandeling van ADHD bij kinderen tot 18 jaar).
Met 8 jaar kun je met CGT doorgaans al een hoop hoor. Goed, het hangt van het kind af en ik ken Jan niet, maar met 8 jaar zeggen " te jong" vind ik vreemd als het niet geprobeerd is. Dus ik snap dat jij daar zelf ook anders over denkt.quote:
[..]
Hij is nu acht jaar
Als ik de behandeling over twee jaar zou kunnen uitsmeren kan ik het financieel wel behappen den k ik. Ik krijg met mijn huidige verzekering duizend per jaar vergoeding. (voor de behandeling van ADHD bij kinderen tot 18 jaar).
Cogmed is wel iets anders dan neurofeedback; ik zou dat bij je verzekering even goed navragen. Van Cogmed weet ik overigens dat de resultaten niet altijd blijvend zijn; in eerste instantie zijn die goed, maar als je stopt met de training gaat het effect ook weer achteruit. Je moet dat dus eigenlijk steeds " blijven opfrissen" om dat te behouden.
Uitsmeren, tja, dat weet ik niet. Ik meen me te herinneren dat ze juist de sessies kort op elkaar plannen (2 a 3 keer per week) om het effect ervan " in te trainen" . Maar of je eventueel ook effect hebt als je het uitsmeert weet ik niet; dat zou je bij zo'n instantie die neurofeedback doen moeten navragen.
Kent die psychiater Jan niet zo goed? Of vind je dat hij/zij een verkeerd beeld van hem heeft? Ik zou denken dat een professional wel kan inschatten of een kind al dan niet een behandeling aan zou kunnen...quote:
[..]
Hij is nu acht jaar
Hij heeft hem nu vier of vijf keer gezien, en zo goed kent hij jan idd niet volgens mij. Dat ga ik de volgende afspraak toch weer aandragen sowiesoquote:
[..]
Kent die psychiater Jan niet zo goed? Of vind je dat hij/zij een verkeerd beeld van hem heeft? Ik zou denken dat een professional wel kan inschatten of een kind al dan niet een behandeling aan zou kunnen...
Toch vreemd, als er zulke belangrijke beslissingen worden genomen (medicatie, al dan niet therapie...).quote:
[..]
Hij heeft hem nu vier of vijf keer gezien, en zo goed kent hij jan idd niet volgens mij. Dat ga ik de volgende afspraak toch weer aandragen sowieso
ben ik met je eens hoor. ik heb wel het gevoel dat er goed naar mij geluisterd wordt verder door deze psych , maar blijkbaar heeft hij op het gebied van cognitieve gedragstherapie geen goede ervaring bij jonge kinderen en weert hij het daarom af.quote:
[..]
Toch vreemd, als er zulke belangrijke beslissingen worden genomen (medicatie, al dan niet therapie...).
Vandaar mijn verdere zoektocht naar therapie zoals neurofeedback, cogmed etc
Oh, gelukkig!quote:
[..]
ik heb wel het gevoel dat er goed naar mij geluisterd wordt verder door deze psych
Succes met de zoektocht....
Ik vrees alleen ook dat uitsmeren van neurofeedback niet zal gaan DJMO. 2/3 sessies per week is echt nodig voor goed resultaat en soms zelfs meer.quote:
[..]
ben ik met je eens hoor. ik heb wel het gevoel dat er goed naar mij geluisterd wordt verder door deze psych , maar blijkbaar heeft hij op het gebied van cognitieve gedragstherapie geen goede ervaring bij jonge kinderen en weert hij het daarom af.
Vandaar mijn verdere zoektocht naar therapie zoals neurofeedback, cogmed etc
Heb je ook een idee van het totaal aantal sessies dat nodig is?quote:
[..]
Ik vrees alleen ook dat uitsmeren van neurofeedback niet zal gaan DJMO. 2/3 sessies per week is echt nodig voor goed resultaat en soms zelfs meer.
Nee dat is per persoon verschillend. Daar wordt vooraf een schatting van gedaan naar dat kan nog uitgebreid worden. Wat ik wel weet maar dat was op een ander gebied van klachten, dat er echt drie vier sessies per week werden gepland voor een ruime tijd, om een blijvend effect te behalen.quote:
[..]
Heb je ook een idee van het totaal aantal sessies dat nodig is?
Oriënteer je goed of het wel mogelijk is, is het financieel al mogelijk, kan het praktisch? Want het zou zonde zijn als het niet afgemaakt kan worden toch. Ik bedoel dan heeft het en He en nut en.je kunt het geld naar één keer besteden.
Ik schaam me er bijna voor om dit hier te posten, omdat ik weet hoe moeilijk het leven met een kind met ASS kan zijn, maar het is wel iets wat hier nu speelt.
Het gaat goed met J. Hij is al een tijd bezig met een enorme opwaartse lijn. Zo opwaarts dat ik me af en toe afvraag waar dat gaat eindigen. En natuurlijk ook altijd de angst dat hij dan ook enorm kan vallen. Maar nu vandaag hebben we dan gesprekken op school gehad en is er toch wel voorzichtig geopperd dat hij wellicht naar het reguliere onderwijs moet omdat hij te goed is voor het speciaal onderwijs. En ik snap dat ook. Speciaal onderwijs is enorm duur en als het niet nodig is, is het niet nodig. Maar toch...
Ik heb geloof ik nog iets meer vertrouwen nodig dat het goed blijft gaan.
En toch blijf je vast heel terughoudend.
Krijg je van school wel de ruimte om nog een tijdje af te wachten of het zo blijft (als ie gaat puberen)?
Ja hoor, ze geven zowel ons als J. een stem in dit verhaal en als het gebeurt zal het ook een heel begeleide overstap worden. Zoals ik het nu zie zal J. waarschijnlijk naar de havo gaan. Dat houdt in dat hij na volgend jaar sowieso naar een andere school moet en dat zou denk ik een goed moment zijn voor de overstap naar het reguliere onderwijs als het zo goed blijft gaan.quote:
Genieten van hoe goed het nu gaat, wat fijn.
Krijg je van school wel de ruimte om nog een tijdje af te wachten of het zo blijft (als ie gaat puberen)?
Toch huiver ik ook een beetje.
J krijgt nu de (kundige!) begeleiding die hij nodig heeft en waar hij baat bij heeft. Die kunde is niet in dergelijke mate aanwezig op het regulier onderwijs. De klassen zijn groter. Niet elke docent heeft 'zin' in extra zorgkinderen in de klas. Dat klinkt heel bot, maar ik merk het bij mij op school. Het is dat het moet, maar het is een extra belasting.
Onze persoonlijke ervaring met het passend onderwijs is niet zo positief (na 4 jaar speciaal onderwijs over moeten stappen naar regulier). Dus wellicht ben ik daardoor te negatief gekleurd. Maar de problematiek die ik lees over J is op mij altijd heftiger overgekomen dan die onze Thies heeft...
Goed te lezen dat jullie ook een stem hebben in deze. En dat het goed begeleid zal worden (hou de vinger heel goed aan de pols!!!). En ja, als hij sowieso moet overstappen van school, valt het wellicht te proberen.
Sorry dat ik de partypooper ben....
Op zich een mooi compliment dat ze denken dat hij misschien wel "te goed" is voor speciaal onderwijs.
Maar die terughoudendheid snap ik ook wel.
Fijn dat school jullie er de tijd voor geeft en J. hier ook een stem in heeft.
Lijkt me best dubbel, maar voor nu in elk geval super dat het zo goed gaat, geniet ervan!
Ik ben wel benieuwd naar de andere afleveringen, ik vond het wel goed dat Filemon zo de nadruk legt op de verschillen en het niet bestaan van "de autist".
Yup. Vond het interessant.quote:
Iemand nog gekeken naar het eerste deel van : "Het is hier autistisch" ?
Ik ben wel benieuwd naar de andere afleveringen, ik vond het wel goed dat Filemon zo de nadruk legt op de verschillen en het niet bestaan van "de autist".
Overigens staan wij wat betreft onderzoek (na aanleveren van de benodigede vragenlijsten en brieven, je kent het wel...) op de wachtlijst bij Radbouduniversiteit. Krijg ik vandaag een telefoontje dat onze gemeente niet meer wordt vergoed. Moet ik weer een heel circus opstarten om een PGB aan te vragen... GRMBL.
Wat zou het toch fijn zijn als dit soort trajecten die toch al zo vermoeiend zijn niet op dit soort dingen nog vertraging oplopen. Ik hoop dat het PGB aanvragen dan gewoon heel voorspoedig zal gaan
[ Bericht 50% gewijzigd door mrspoeZ op 21-01-2017 07:57:19 ]
Ik heb het ook gezien. Was inderdaad wel ok.quote:
Iemand nog gekeken naar het eerste deel van : "Het is hier autistisch" ?
Ik ben wel benieuwd naar de andere afleveringen, ik vond het wel goed dat Filemon zo de nadruk legt op de verschillen en het niet bestaan van "de autist".
Moonah, wat ontzettend balen (en stom). Hopelijk heb je snel een PGB.
En waar heb jij het nou weer over?quote:
wat zou het toch fijn zijn als alle alle auti-en-aanverwante- ouders zich niet meer zo zouden conformeren aan wat de scholen zeggen en meer aan wat ze wettelijk kunnen. Klagen is makkelijker dan actie ondernemen, schijnbaar.
Misschien moet je je goede voornemen nog eens afstoffenquote:
wat zou het toch fijn zijn als alle alle auti-en-aanverwante- ouders zich niet meer zo zouden conformeren aan wat de scholen zeggen en meer aan wat ze wettelijk kunnen. Klagen is makkelijker dan actie ondernemen, schijnbaar.
quote:
[..]
Dat bedoel ik niet zo. Ik zal beter opletten hoe ik mijn reacties formuleer.
Klopt.quote:
[..]
Misschien moet je je goede voornemen nog eens afstoffen
[..]
Grmbl inderdaad. Succes met het PGB circus... zet hem op Moonah!quote:
[..]
Yup. Vond het interessant.
Overigens staan wij wat betreft onderzoek (na aanleveren van de benodigede vragenlijsten en brieven, je kent het wel...) op de wachtlijst bij Radbouduniversiteit. Krijg ik vandaag een telefoontje dat onze gemeente niet meer wordt vergoed. Moet ik weer een heel circus opstarten om een PGB aan te vragen... GRMBL.
En hoewel ik echt wel snap dat ze het niet zomaar uit willen delen, is er wel een verschil tussen nauwkeurig zijn en het zo ingewikkeld mogelijk maken. Ik verdenk onze gemeente van een ontmoedigingsbeleid, als je het maar ingewikkeld genoeg maakt, haken mensen vanzelf wel af...
We zijn heel veel mailcontact, telefoontjes, ontmoediging (ook hier Nijna....), doorverwijzen (naar oa. de zorgverzekering, die lachte me nog net niet uit....), jankbuien en frustraties verder.
We zijn nu door de gemeente na veel actieve ontmoediging aangemeld bij het wijkteam voor een keukentafelgesprek.
Inmiddels heb ik contact met stichting MEE (ja Yppy, ik snap niet dat ik daar niet eerder aan heb gedacht....). Zij zullen ons verder begeleiden in deze wirwar van bezuinigingen, ontmoedigers en doorverwijzers.
Dus tip voor meelezers die dit circus ook moeten aangaan: neem eerst contact op met stichting MEE. Alleen bij hen heb ik oprechte interesse en ook steun ervaren. Elke andere instantie waar ik in dit kader contact mee heb gehad is alleen maar bezig het eigen straatje schoon te vegen. Het boeit hen geen ene reet dat onze zoon begeleiding nodig heeft en dat de tijd dringt...
Voor Jen is er in november een aanvraag gedaan voor een arrangement op haar huidige school van een gedragsdeskundige voor Jen. Alleen, passend onderwijs biedt alleen een gedragsdeskundige die aan de slag gaat met de leerkracht, en niet met het kind. De hulp van passend onderwijs is niet passend, maar ze zijn nog in overleg om de passende hulp toe- of af te wijzen. Er is nog geen uitspraak.
Jen groeit niet in spelling en begrijpend lezen. Donkerzwaar vermoeden, dyslexie. Het laatste meetpunt was deze maand, daarmee kan een traject met de gemeente worden gestart om geld vrij te maken voor de dyslexie ondersteuning. Echter mag er dan geen sprake zijn van een ander probleem, echter haar gedrag is ongeveer 50% van een schooljaar dusdanig dat ze onleerbaar is.
Verder gaat de begeleiding vanuit de opvoedpoli nu verder werken met Jen om haar te helpen met zelfbeeld, inzicht in zichzelf, enz...
Er zijn dus nu 3 vormen van begeleiding en ondersteuning nodig / aangevraagd om haar op normaal onderwijs te laten functioneren, waarbij ik nu dus hardop heb gevraagd tegen welke prijs we maar blijven proberen... De ondersteuning en begeleidingsdruk begint echt vormen aan te nemen die ik absurd vind. Ik heb dus tijdens het OT overleg aangegeven dat ik liever zie dat al deze vormen van ondersteuning onder 1 dak komen en dat ze dan gewoon naar een school moet die dat bieden. Daarop kreeg ik de tip om zo'n school te bellen en een afspraak te gaan maken om een beeld te vormen van speciaal onderwijs.
Ondertussen heeft de dame een leerachterstand van ongeveer 0.5 tot 1 jaar. We zijn pas in groep 5 bezig nu. Als ze zo doorgaat doet ze groep 8 2x ofzo, kan ze als ze straks in het 3e jaar van de middelbare zit wel mooi met de auto naar school....
Alle gekheid op een stokje, maar op die manier vind je natuurlijk na de basisschool helemaal geen aansluiting meer bij je klasgenoten.
Ja, ik zou haar graag in Schagen op school zien, op cluster 4 onderwijs.quote:
Heb je een beetje zicht op de opties voor dat type scholen in jullie omgeving, Ticootje?
Zou mooi uitkomen, dan kan ik haar ook nog eens zelf brengen en halen, hoeft ze niet met taxivervoer.
Ik moet nog steeds even bellen voor een afspraak. Maar tijd zat, dit is voor de zomer toch niet rond
Ik ben benieuwd waar je op uit komt, ik kan me zo goed voorstellen dat je voorkeur inmiddels uit gaat naar een overstap waar men meer expertise heeft en niet alles van buitenaf naast school gepast moet worden. Kleinere groepen op zo'n cluster 4 zal sowieso ook al schelen.
Tico, ik zit te denken, heeft school het zorgdossier wel op orde? Er staat me iets van bij dat de juf van vorig jaar het allemaal wel vond meevallen of zoiets? Je kunt inzicht in het dossier aanvragen. Handelingsplannen, evaluaties (die trouwens allemaal besproken zouden moeten worden met de ouders...).School moet gedocumenteerd kunnen aantonen dat zij niet de juiste begeleiding kunnen bieden aan een kind.
Ook dit is weer een staaltje bureaucratie waar het kind de dupe van wordt.
Het dyslexieverhaal herken ik ook volledig. Wegens de gedragsproblemen kwam J. ook niet in aanmerking voor dyslexieonderzoek. Pas in groep 8 was zijn gedrag zo ver onder controle dat de goedkeuring kwam. En het moet plaatsvinden op de basisschool, daarna is het sowieso niet meer mogelijk om het vergoed te krijgen. Dus wij hebben eind mei het onderzoek gehad. Begin juni kwam de uitslag en nog geen 3 weken later was de laatste schooldag. Het was een race tegen de klok
Als het niet was gelukt hadden we het zelf betaald, maar gelukkig was dat niet nodig.
Wat fijn dat MEE jullie gaat helpen (denk ik nu pas aan, maar daar hebben wij inderdaad ook wat aan gehad met mijn aanvraag, laat ik daar verder niet over uitwijden, kan ik een topic mee vullen).quote:Op donderdag 26 januari 2017 14:03 schreef Moonah het volgende:
Update betreffende het PGB circus.
We zijn heel veel mailcontact, telefoontjes, ontmoediging (ook hier Nijna....), doorverwijzen (naar oa. de zorgverzekering, die lachte me nog net niet uit....), jankbuien en frustraties verder.
We zijn nu door de gemeente na veel actieve ontmoediging aangemeld bij het wijkteam voor een keukentafelgesprek.
Inmiddels heb ik contact met stichting MEE (ja Yppy, ik snap niet dat ik daar niet eerder aan heb gedacht....). Zij zullen ons verder begeleiden in deze wirwar van bezuinigingen, ontmoedigers en doorverwijzers.
Dus tip voor meelezers die dit circus ook moeten aangaan: neem eerst contact op met stichting MEE. Alleen bij hen heb ik oprechte interesse en ook steun ervaren. Elke andere instantie waar ik in dit kader contact mee heb gehad is alleen maar bezig het eigen straatje schoon te vegen. Het boeit hen geen ene reet dat onze zoon begeleiding nodig heeft en dat de tijd dringt...
Ik hoop dat zij jullie wel kunnen helpen.
Balen dat jullie gemeente ook niet zo hulpvaardig is, terwijl er toch echt gemeenten zijn die wel meedenken en waar heel veel kan (heb ik gehoord...).
Succes ermee!
Ticootje, wat ontzettend frustrerend zeg. Er mag nu wel eens wat gaan veranderen voor je meisje, wat een gedoe. En wat een bult energie kost het. Hou vol
Dat dossier is pas afgelopen augustus een keer opgemaakt ja... Dus voor het OT zijn we pas een paar maandjes bezig.. hebben we net 2 gesprekken gehad....quote:
Soms heeft een LK wel degelijk baat bij begeleiding door een ambulant begeleider. Dat verschilt per individueel geval.
Tico, ik zit te denken, heeft school het zorgdossier wel op orde? Er staat me iets van bij dat de juf van vorig jaar het allemaal wel vond meevallen of zoiets? Je kunt inzicht in het dossier aanvragen. Handelingsplannen, evaluaties (die trouwens allemaal besproken zouden moeten worden met de ouders...).School moet gedocumenteerd kunnen aantonen dat zij niet de juiste begeleiding kunnen bieden aan een kind.
Ook dit is weer een staaltje bureaucratie waar het kind de dupe van wordt.
Datgene wat erin staat dat is wel volledig, aangezien er sinds het vorige gesprek en afgelopen gesprek niks op gang is gekomen. Ja de begeleiding die was aangevraagd was alvast gestart zonder toezegging of er ook geld kwam, dat kwam niet toen stopte dat weer en we hebben een laatste meetpunt voor de dyslexie gebeuren..
Maar evalueren kun je dan weinig. Ja dat het heel goed ging nu na de kerstvakantie. Waarop ik dus zei, het gaat nu dus 3 weken wel goed, dat wil niet zeggen dat opeens alles is opgelost.
dit dus, binnen het verband hier is die vorm van hulp er niet.quote:
Het verschilt echt per samenwerkingsverband wat er mogelijk is. Elk samenwerkingsverband mag daar ook autonoom keuzes in maken. In het samenwerkingsverband van Utrecht was veel mogelijk en er was ook veel geld. Daar had je verschillende soorten arrangementen en dus ook arrangementen die volledig op het kind gericht waren. Je moet echt geluk hebben in dat opzicht.
Het dyslexieverhaal herken ik ook volledig. Wegens de gedragsproblemen kwam J. ook niet in aanmerking voor dyslexieonderzoek. Pas in groep 8 was zijn gedrag zo ver onder controle dat de goedkeuring kwam. En het moet plaatsvinden op de basisschool, daarna is het sowieso niet meer mogelijk om het vergoed te krijgen. Dus wij hebben eind mei het onderzoek gehad. Begin juni kwam de uitslag en nog geen 3 weken later was de laatste schooldag. Het was een race tegen de klok
Als het niet was gelukt hadden we het zelf betaald, maar gelukkig was dat niet nodig.
Maar wel weer alle lof voor de gemeente, de begeleiding vanuit de opvoedpoli betaalt de gemeente, de aanvraag van de begeleider van Jen of ze 1x per week op school met haar aan de slag kan was binnen 3 dagen akkoord en start volgende week.
Vanuit de gemeente kan het dus wel, vanaf het samenwerkingsverband is er op dit moment geen geschikte hulp mogelijk. Als het daar vanaf hangt komt er dus gewoon geen hulp.
Das helemaal ruk ja.quote:
Ik zat in de frustrerende situatie dat ik namens school in de ondersteuningsplanraad van het samenwerkingsverband in Utrecht zat, maar dat mijn eigen kind onder een ander samenwerkingsverband valt, waar veel minder mogelijk is. Dus ik zag wat er allemaal mogelijk was bij het samenwerkingsverband waar ik actief was en stond vervolgens aan de zijlijn als het om mijn eigen kind ging.
Ik begin passend onderwijs echt steeds meer een draak van een regeling te vinden. Ik kan me niet voorstellen dat dit minder geld kost, dat we met 3 partijen allemaal los met een kind aan de slag gaan ipv gewoon naar een school met alles onder 1 dak.
En afgezien van kosten, hoe moet het voor een kind zijn. Je bent anders, je moet steeds uit de klas want dan komt er weer iemand begeleiden. Aansluiting wordt door de jaren minder, want je komt niet mee.
Nee dan heb ik een kind dat thuis zegt: "niemand houdt van mij". Ondanks dat alle mensen hun stinkende best doen en veel energie stoppen in haar voelt ze zich op slechte momenten ook echt heel alleen en dat doet me zeer.
Dat is ook echt heel verdrietig, Ticootje. Ik denk ook dat passend onderwijs een behoorlijke mislukking is. Ik ben in ieder geval blij dat mijn zoon al op het speciaal onderwijs zat voordat het passend onderwijs was ingevoerd.quote:
[..]
Das helemaal ruk ja.
Ik begin passend onderwijs echt steeds meer een draak van een regeling te vinden. Ik kan me niet voorstellen dat dit minder geld kost, dat we met 3 partijen allemaal los met een kind aan de slag gaan ipv gewoon naar een school met alles onder 1 dak.
En afgezien van kosten, hoe moet het voor een kind zijn. Je bent anders, je moet steeds uit de klas want dan komt er weer iemand begeleiden. Aansluiting wordt door de jaren minder, want je komt niet mee.
Nee dan heb ik een kind dat thuis zegt: "niemand houdt van mij". Ondanks dat alle mensen hun stinkende best doen en veel energie stoppen in haar voelt ze zich op slechte momenten ook echt heel alleen en dat doet me zeer.
Het is toch echt erg dat het zo moet gaan. Ik hoop dat MEE er wel doorheen weet te komen. Sterktequote:
Update betreffende het PGB circus.
We zijn heel veel mailcontact, telefoontjes, ontmoediging (ook hier Nijna....), doorverwijzen (naar oa. de zorgverzekering, die lachte me nog net niet uit....), jankbuien en frustraties verder.
We zijn nu door de gemeente na veel actieve ontmoediging aangemeld bij het wijkteam voor een keukentafelgesprek.
Inmiddels heb ik contact met stichting MEE (ja Yppy, ik snap niet dat ik daar niet eerder aan heb gedacht....). Zij zullen ons verder begeleiden in deze wirwar van bezuinigingen, ontmoedigers en doorverwijzers.
Dus tip voor meelezers die dit circus ook moeten aangaan: neem eerst contact op met stichting MEE. Alleen bij hen heb ik oprechte interesse en ook steun ervaren. Elke andere instantie waar ik in dit kader contact mee heb gehad is alleen maar bezig het eigen straatje schoon te vegen. Het boeit hen geen ene reet dat onze zoon begeleiding nodig heeft en dat de tijd dringt...
Ah ok, dat wist ik niet. Wel vreemd dat het dus zo kan verschillen...quote:
Het verschilt echt per samenwerkingsverband wat er mogelijk is. Elk samenwerkingsverband mag daar ook autonoom keuzes in maken. In het samenwerkingsverband van Utrecht was veel mogelijk en er was ook veel geld. Daar had je verschillende soorten arrangementen en dus ook arrangementen die volledig op het kind gericht waren. Je moet echt geluk hebben in dat opzicht.
Succes. Wij zitten nu ook in het traject met het wijkteam en dat gaat alles behalve soepelquote:
Update betreffende het PGB circus.
We zijn heel veel mailcontact, telefoontjes, ontmoediging (ook hier Nijna....), doorverwijzen (naar oa. de zorgverzekering, die lachte me nog net niet uit....), jankbuien en frustraties verder.
We zijn nu door de gemeente na veel actieve ontmoediging aangemeld bij het wijkteam voor een keukentafelgesprek.
Inmiddels heb ik contact met stichting MEE (ja Yppy, ik snap niet dat ik daar niet eerder aan heb gedacht....). Zij zullen ons verder begeleiden in deze wirwar van bezuinigingen, ontmoedigers en doorverwijzers.
Dus tip voor meelezers die dit circus ook moeten aangaan: neem eerst contact op met stichting MEE. Alleen bij hen heb ik oprechte interesse en ook steun ervaren. Elke andere instantie waar ik in dit kader contact mee heb gehad is alleen maar bezig het eigen straatje schoon te vegen. Het boeit hen geen ene reet dat onze zoon begeleiding nodig heeft en dat de tijd dringt...
Vind het zo zonde van mijn energie die zinloze discussies.
Ik weet het niet Vlindur. Wij kregen toentertijd te horen van Mee dat het zinloos was om het te proberen en toen hebben we het ook niet meer geprobeerd. Via de zorgverzekering hebben we een deel van de therapieën vergoed gekregen en de rest zelf betaald. Ik zou in ieder geval naar Mee gaan als ik jou was.quote:
Hoe kan ik überhaupt kijken of wij in aanmerking komen voor een pgb? Ik snap er allemaal geen jota van
Wat krom dat kinderen met gedragsproblemen niet in aanmerking komen voor een dyslexie-onderzoek
Onze poging was nog van voordat de gemeentes verantwoordelijk werden voor Jeugdzorg en op het moment dat PGB ongeveer net ten onder was gegaan aan fraude. Dus daar moet je geen conclusies voor de dag van vandaag op trekken.quote:
Oei, dat klinkt niet goed. Wij zijn ook begonnen met een PGB aanvraag ivm vastlopen op school en handelingsverlegenheid van school.
Wat krom dat kinderen met gedragsproblemen niet in aanmerking komen voor een dyslexie-onderzoek
Het is wel te begrijpen dat dyslexieonderzoek niet samengaat met andere problematiek. Ze moeten natuurlijk wel zeker weten dat ze de dyslexie testen en dat de resultaten niet beinvloed worden door de andere problematiek.
Op een slechte dag zou Jen niet eens te testen zijn.quote:
[..]
Onze poging was nog van voordat de gemeentes verantwoordelijk werden voor Jeugdzorg en op het moment dat PGB ongeveer net ten onder was gegaan aan fraude. Dus daar moet je geen conclusies voor de dag van vandaag op trekken.
Het is wel te begrijpen dat dyslexieonderzoek niet samengaat met andere problematiek. Ze moeten natuurlijk wel zeker weten dat ze de dyslexie testen en dat de resultaten niet beinvloed worden door de andere problematiek.
Het ligt er aan wat je wilt. De gemeente heeft vaak aan aanbod vanuit ZIN (zorg in natura), dat hebben ze volgens mij al ingekocht en dus bieden ze liever iets aan vanuit ZIN.
Maar als zij niks hebben dan kan je PGB aanvragen.
Onze zorgboerderij ligt buiten onze woongemeente en de gemeente heeft geen contract met ze obv ZIN. Dat was dan volgens mij ook de enige reden dat PGB gehonoreerd werd... Nou hadden we al voordat de gemeente de regie had, PGB en ging het bij ons om verlenging. Ik denk dat dat scheelde, want ik weet niet of we het anders gekregen hadden.
En ze hebben het budget zo omlaag gedaan dat we nu een deel zelf betalen. Volgens de gemeente moesten we onze zorgverlener gewoon minder gaan betalen, lekker makkelijk.
En we zijn er toen niet tegen in gegaan. Het hele verleng gedoe kostte me zoveel energie dat ik er zelf van ging wankelen. Hopelijk heb ik de volgende keer wat meer vechtlust, grrrr
Hier gaan alle pgb aanvragen en dus hulp via het wijkteam. Zij bepalen wat nodig is. Waarbij eerst word gekeken binnen het aanbod van de gemeente. Is dat er niet mag het elders ingekocht worden.quote:
Hoe kan ik überhaupt kijken of wij in aanmerking komen voor een pgb? Ik snap er allemaal geen jota van
Wij zijn zelf hulp gestart en nu advieseert het wijkteam de zelfde hulp maar zou het niet vergoed worden want we zijn het zelf gestart. Zo krom.
Maar goed dat gaat niet over ass.
dat is inderdaad kromquote:
[..]
Hier gaan alle pgb aanvragen en dus hulp via het wijkteam. Zij bepalen wat nodig is. Waarbij eerst word gekeken binnen het aanbod van de gemeente. Is dat er niet mag het elders ingekocht worden.
Wij zijn zelf hulp gestart en nu advieseert het wijkteam de zelfde hulp maar zou het niet vergoed worden want we zijn het zelf gestart. Zo krom.
Maar goed dat gaat niet over ass.
Nou dat.quote:
[..]
Hier gaan alle pgb aanvragen en dus hulp via het wijkteam. Zij bepalen wat nodig is. Waarbij eerst word gekeken binnen het aanbod van de gemeente. Is dat er niet mag het elders ingekocht worden.
Wij zijn zelf hulp gestart en nu adviseert het wijkteam de zelfde hulp maar zou het niet vergoed worden want we zijn het zelf gestart. Zo krom.
Mijn man zei ook al: "We betalen het gewoon zelf en dan komt dat PGB wel." Maar het is idd te bizar voor woorden dat dat dus niet het geval is.
Wij hebben inmiddels nog een ander lijntje uitgezet naar een vergelijkbaar onderzoeks-/behandelinstituut dat met alle gemeenten van NL een contract heeft.
Ik ga een beetje lijdzaam afwachten tot de gemeente ons welgezind is. Stelletje prutsers...
Vandaag belde de coordinator omdat we vastliepen in het contact (joh).quote:
[..]
Nou dat.
Mijn man zei ook al: "We betalen het gewoon zelf en dan komt dat PGB wel." Maar het is idd te bizar voor woorden dat dat dus niet het geval is.
Wij hebben inmiddels nog een ander lijntje uitgezet naar een vergelijkbaar onderzoeks-/behandelinstituut dat met alle gemeenten van NL een contract heeft.
Ik ga een beetje lijdzaam afwachten tot de gemeente ons welgezind is. Stelletje prutsers...
Ze zegt je bent gewoon te ongeduldig geweest je had nog best 2 weken kunnen wachten.
Waarop ik duidelijk gemaakt heb dat ik niet 2 weken ga toekijken hoe mijn zoon achteruit gaat. En dat ze dus geen idee heeft hoe hij er aan toe was. Nee want we hebben hem niet gesproken. En daar ging het dus al mis.
As, controleer anders even of je gewone zorgverzekering nog wat vergoedt. Bij ons viel dat nog helemaal niet tegen.quote:
[..]
Vandaag belde de coordinator omdat we vastliepen in het contact (joh).
Ze zegt je bent gewoon te ongeduldig geweest je had nog best 2 weken kunnen wachten.
Waarop ik duidelijk gemaakt heb dat ik niet 2 weken ga toekijken hoe mijn zoon achteruit gaat. En dat ze dus geen idee heeft hoe hij er aan toe was. Nee want we hebben hem niet gesproken. En daar ging het dus al mis.
Die vergoed een deel. Maar met een max per kalenderjaar en daar gaan we overheen.quote:
[..]
As, controleer anders even of je gewone zorgverzekering nog wat vergoedt. Bij ons viel dat nog helemaal niet tegen.
En gelukkig zijn we vermogend genoeg om het te betalen als we het niet krijgen. Welzijn vinden we belangrijk. Maar het is er allemaal niet vriendelijker op geworden.
https://www.nrc.nl/nieuws(...)tie-6425971-a1543323
Ik zie de bui nu wel hangen dat ik binnenkort geen opvang meer heb voor Jen, en dan? Maar het gaat allemaal zo goed, en we nemen vooral nog eens de tijd. Tot wanneer, tot ze thuiszit en ik mn ontslag moet indienen omdat ik geen kant meer op kan?
Als het goed is word ik vandaag teruggebeld, als de mevrouw beter is, van de school die wij op het oog hebben. Dan gaan we toch maar gewoon druk zetten, want ik ken Jen dit escaleert nog binnen een maand.
Zou bij die andere school ook opvang inbegrepen zijn of blijf je dat probleem houden, ook als je school gefixt krijgt?
Ze kan niet op de opvang blijven als ze naar een andere school gaat, want de andere school is 25 km verderop. Ik rij daar min of meer langs naar mn werk, het is iets van 10 minuten omrijden ofzo. Dus sowieso, als ze gaat dan ga ik haar zelf brengen en halen en zoek ik een oplossing dicht bij de school, want ze is dan alle dagen daar en moet dan daar toch wat vriendschappen gaan opbouwen.quote:
Wat kut zeg.
Zou bij die andere school ook opvang inbegrepen zijn of blijf je dat probleem houden, ook als je school gefixt krijgt?
Ik had al even snel gekeken bij het gastouderbureau en er is een gastouder die echt in dezelfde straat woont die kinderen met autisme helemaal geen probleem vind en daar ook ervaring mee heeft.
Zo'n oplossing denk ik in. De schoolvakanties kan ze wel thuis zijn, want dan heb ik nog steeds de gastouder die aan huis komt. (Laatste jaar, HUIL!!!)
Dat ze het allemaal zo op zn beloop laten zeg, bah. Goed om zelf te proberen of je iets voor elkaar kan krijgen. Succes en sterkte!
Ik hoop echt dat er snel een structurele oplossing komt voor jullie en vooral ook voor Jen.
Bedoel je daarmee dat de mensen onderschatten hoe moeilijk het kan zijn om Jen op te vangen? Dat ze te snel roepen dat het allemaal geen probleem is en dat zij wel ervaring hebben en het aankunnen om vervolgens keihard af te haken bij het eerste probleem?quote:
Ik heb ook gewoon geen andere mogelijkheid voor opvang. Deze organisatie is de enige in ons dorp en de omliggende dorpen en gastouders zijn er eigenlijk niet. Of dan loop ik toch weer tegen het probleem aan dat ze mensen haar onderschatten.
Precies dat.quote:
[..]
Bedoel je daarmee dat de mensen onderschatten hoe moeilijk het kan zijn om Jen op te vangen? Dat ze te snel roepen dat het allemaal geen probleem is en dat zij wel ervaring hebben en het aankunnen om vervolgens keihard af te haken bij het eerste probleem?
Mensen denken dan, ach kwestie van aanpakken. Tot het moment daar is en je met 4 volwassenen een kind in bedwang moet houden.
Nee, goed dat je het zegt. Maandag maar weer achteraan.quote:
Heb je inmiddels al wat gehoord van de andere school, Ticootje? En hoe gaat het met je?
Ik heb het echt behoorlijk druk
Begrijpelijkquote:
[..]
Nee, goed dat je het zegt. Maandag maar weer achteraan.
Ik heb het echt behoorlijk druk
Ik hoop echt dat je maandag de school te pakken krijgt. Vanaf de zijlijn bekeken lijkt me dat toch echt de beste oplossing voor de lange termijn.
Ik heb jarenlang geworsteld met keuzes die ik moest maken toen het slecht ging met mijn kind en gek genoeg worstel ik nu met keuzes die ik moet maken omdat het steeds beter gaat.
School heeft ons nu officieel gemeld dat zij volgend schooljaar serieus willen kijken naar de overstap naar het reguliere onderwijs. Hij zal het 2e jaar wel gewoon op zijn huidige school starten, maar tijdens dat jaar moet er een beslissing worden genomen. Dat duurt gelukkig nog wel even.
En nu heeft mijn werkgever me deze week ook officieel gevraagd of ik weer meer kan gaan werken. Ze hebben een paar jaar geleden natuurlijk heel welwillend meegewerkt met de aanpassing van mijn contract toen geen enkele opvang mijn kind meer wilde toelaten, maar zien en horen van mij nu ook dat het op dit moment goed gaat.
En deze vraag is het logische gevolg. Ik heb hem mezelf de laatste tijd ook al gesteld. Ze geven wel aan dat ik weer minder kan gaan werken als het toch niet goed blijkt te gaan, dus er is geen enkele reden dat ik het niet zou proberen.
En toch vind ik deze vragen bijna net zo confronterend als toen ik er mee worstelde toen het slecht ging. Heel apart.
Ja, ik denk ook dat dat het is. Maar het vertrouwen groeit wel steeds meer.quote:
Ik denk dat je nog wel even nodig hebt voor je lijf en emoties weten dat het echt is, dat het echt beter gaat en je daarop kunt vertrouwen.
Het lijkt me wel een prettig idee dat je wel de mogelijkheid hebt om weer een stap terug te doen mocht dat nodig zijn!
Fijn dat je vertrouwen steeds meer groeit, pas goed op jezelf!
Hier gaat het eigenlijk best wel zijn gangetje.
Volgende week 10 minuten gesprek op school, rapport was in elk geval niet verrassend
.Maar ik ben wel benieuwd hoe het sociaal gezien gaat, in de klas.
We hebben de indruk dat we richting pubertijd gaan, als ik zo kijk wat er lichamelijk verandert...
Puberteit en autisme, ik heb nog niet echt met die situatie te maken. Mijn 13-jarige is nog niet echt aan het puberen. Zijn stem begint nu wel over te slaan en dat vindt hij erg vervelend. Hij wil niet dat zijn stem verandert. Ik las ergens dat er kinderen met ASS zijn die stoppen met praten als hun stem verandert, maar zo erg is het hier niet. Ik merk wel dat ze er op school ook over praten. Hij vertelde me laatst alles over de adamsappel en dat die bij hem begon te groeien. Ik ben wel blij dat school een deel van die taak op zich neemt.quote:
Livelink, mooie berichten. Zie je het zelf zitten om weer meer te gaan werken?
Het lijkt me wel een prettig idee dat je wel de mogelijkheid hebt om weer een stap terug te doen mocht dat nodig zijn!
Fijn dat je vertrouwen steeds meer groeit, pas goed op jezelf!
Hier gaat het eigenlijk best wel zijn gangetje.
Volgende week 10 minuten gesprek op school, rapport was in elk geval niet verrassend
Maar ik ben wel benieuwd hoe het sociaal gezien gaat, in de klas.
We hebben de indruk dat we richting pubertijd gaan, als ik zo kijk wat er lichamelijk verandert...
Wegens een ontsteking is er al eerder bij hem een tand getrokken en dat was heel traumatisch. De tandarts wil het dus dit keer doen met een kalmeringsmiddel. Een drankje dat hij 2 uur van tevoren moet drinken om de scherpste randjes van de angst weg te nemen. Zij heeft er goede ervaringen mee, vooral bij tieners.
J. wil natuurlijk niet. Hij had al heel dramatisch op school verteld dat zijn ouders hem drugs gingen geven
Over twee weken gaan we weer naar de tandarts om te overleggen en afspraken te maken, maar ik vroeg me af of er hier mensen zijn die hiermee ervaring hebben.
Ik had behoorlijke angst voor de tandarts en ik was denk ik een jaar of 16 dat er een gaatje gevuld moest worden.
Ik had van de huisarts oxazepam (meen ik) gehad. Ik heb het 2 keer genomen en van wat ik er nog van weet is dat het niet hielp op dat moment. Ik weet wel dat ik thuis 1 keer in slaap ben gevallen en de andere keer was ik boos en ben ik gaan fietsen, maar ik weet gewoon niet meer waar ik geweest ben, ben hele stukken kwijt.
Wat mij uiteindelijk het meest heeft geholpen was gesprekken bij een psycholoog, maar vooral dat mijn tandarts met heel veel geduld, me om de week heeft laten terugkomen om te proberen steeds een stapje verder te gaan.
Hele duidelijke afspraken gemaakt over wanneer hij moest stoppen en hij hield zich daar ook aan.
Het heeft best een tijd geduurd maar het lukte! Inmiddels ben ik bij een tandarts dichter bij huis die me ook precies verteld wat ze gaat doen. Het zal mijn hobby niet worden, maar inmiddels ben ik niet meer zo angstig en gespannen.
Ik moet wel zeggen dat ik nog nooit iets heb hoeven laten trekken en ik denk dat ik daar wel de nodige buikpijn van zou hebben.
Maar ik weet niet hoe dat voor J. werkt. Want volgens mij zijn er hele volksstammen die er wel baat bij hebben...
J. wil het natuurlijk het liefste allemaal niet, maar die keuze is er eigenlijk niet. Kan hij misschien vertellen wat hem het meest angstig maakt?
Ik vond exazepam een fijn middel wat de scherpe randjes van angst of onrust afhaalt, echter het is het verdoezelen van een probleem. Net als een pijnstiller bij hoofdpijn, het haalt niet de oorzaak weg.
Ik ben het dan ook eens met Nijna om te werken aan de angst, zolang die te heftig aanwezig is, heb je een probleem. Een kalmeringsmiddel haalt namelijk de angst niet weg, het maakt je hoogstens wat rustiger, echter zodra uitgewerkt komt de angst gewoon terug en misschien ook het gevoel dat je ongewilt over grenzen bent gegaan en dat je door het middel de controle over jezelf kwijt was.
Het duidelijk afspreken van grenzen helpt denk ik. En misschien is J ook gevoelig voor belonen? Zou je hem kunnen belonen voor het opzoeken van zn eigen grenzen?
Ja en moeten kunnen accepteren dat hij de controle min of meer kwijt is en dat later ook weet dat hij die kwijt was onder invloed.quote:
Livelink, ik vermoed dat de tandarts je zoon een midazolam drankje wil geven. Het verlaagt het bewustzijn, vermindert angst en kan ervoor zorgen dat je kind inderdaad wat stukken kwijt is. Prima middel, wel goed doseren, dat zal de tandarts wel weten. Maar ja, je zoon moet dan wel gemotiveerd zijn om aan de "drugs" te gaan
Ik denk dat Jen zich dan een soort verraden zou voelen.
Het kan twee kanten op: of hij beseft achteraf dat hij iets engs heeft meegemaakt en reageert achteraf alsnog heel heftig (wat Tico ongeveer zegt), of hij reageert angstig op het verdovende effect en het werkt dus averechts (wat Luchtbel zegt).
Kan er niet nog even afgewacht worden? Eventueel thuis gewiebeld aan de kies? Weetikveelwat?
Het moet sowieso slecht aflopen dus? Het kan toch ook de kant op dat het goed gaat en meevaltquote:
De tandarts, maar ook jij als moeder, moet goed afwegen wat het verstandigst is.
Het kan twee kanten op: of hij beseft achteraf dat hij iets engs heeft meegemaakt en reageert achteraf alsnog heel heftig (wat Tico ongeveer zegt), of hij reageert angstig op het verdovende effect en het werkt dus averechts (wat Luchtbel zegt).
Kan er niet nog even afgewacht worden? Eventueel thuis gewiebeld aan de kies? Weetikveelwat?
Nou, als je ervan uitgaat dat dit de opties zijn kan het alleen maar meevallen?quote:
[..]
Het moet sowieso slecht aflopen dus? Het kan toch ook de kant op dat het goed gaat en meevalt
Je leert jezelf wel beschermen door de opties dat het achteraf gezien wel meeviel te beperken.
Na de vakantie starten wel alle begeleidingstrajecten, dus 3 afzondelijke begeleidingen starten elk een uur in de week. En in april gaan we weer zitten wat de resultaten daarvan zijn. Ik kan de uitkomst wel raden, aangezien een leerling ongeveer 4500 eu opleverd per jaar, ik 3 kinderen op de school heb zitten, de school een behoorlijk probleem heeft qua leerlingen aantal. Het gaat vast hartstikke goed straks, geen vuiltje aan de lucht enzo. Alle hulp wordt dan weer gestaakt en over een jaar staan we op hetzelfde punt en we kunnen geen kant op want het zorgdossier zorgt er wel voor dat geen enkele andere reguliere school haar overneemt.
Oh en qua gewoon inschrijven op een speciaal basisonderwijs of speciaal onderwijs: Dat kan alleen met beschikking. Dus nee, je kan je aanmelden, dan kunnen ze kijken of het de juiste vorm van onderwijs is en / of je terugwijzen naar de procedures, maar inschrijven zonder beschikking zodat de zorgplicht bij een andere school of instelling komt te liggen is dus onmogelijk.
Zoals ik er naar kijk kan het met een drankje in ieder geval niet erger worden dan dat. Maar ik snap dat dat voor hem anders kan zijn. En misschien was het uiteindelijk voor mij nog wel traumatischer dan voor hem.
Je zou bijna naar de kinderombudsman gaan....
Hij weet dus nog wel hoe het de vorige keer was. En het lukt niet hem ervan te overtuigen dat nú die kies laten trekken voorkomt dat het een volgende keer weer zo erg wordt?
Jullie hadden toch dat tandartstraject gehad? Of werkte dat alleen voor de reguliere controles?
Misschien raar idee, maar als het drankje nu eens kort werkt, zou het een idee zijn dat hij het mag proberen zonder dat de tand er dan uitgaat. Dat hij eerst ervaart hoe het voelt?quote:
Dank voor alle input. Het gaat inderdaad om midazolam, Kuifmees. Tja, er is nog niks besloten, het enige wat zeker is is dat die kies er echt uit moet en dat er geen enkel teken is dat hij uit zichzelf gaat wisselen. Maar ja, het is geen ontsteking, dus ook geen spoed. De keer met de ontsteking viel er niks te kiezen, toen moest die tand er gewoon direct uit. Maar dat was ook wel heel erg heftig hoor. Hij heeft gegild en gehuild en was totaal over zijn toeren. Uiteindelijk hebben we hem met 4 man vast moeten houden en was hij zo ver heen dat hij ook niks heeft meegekregen van het trekken zelf. Zoals hij zelf zei: "ik was zo bang en boos dat al mijn zenuwen verder uitgeschakeld waren".
Zoals ik er naar kijk kan het met een drankje in ieder geval niet erger worden dan dat. Maar ik snap dat dat voor hem anders kan zijn. En misschien was het uiteindelijk voor mij nog wel traumatischer dan voor hem.
Jeetjequote:
Oh omdat er geen beschikking is verder voor Jen en er dus ook niks van een dossier is wat wij hebben, is het onmogelijk om te bepalen of wij een beeld moeten vormen van speciaal onderwijs of speciaal basisonderwijs. Het is namelijk volledig onduidelijk hoe zwaar de problemen nu echt zijn van Jen.
Na de vakantie starten wel alle begeleidingstrajecten, dus 3 afzondelijke begeleidingen starten elk een uur in de week. En in april gaan we weer zitten wat de resultaten daarvan zijn. Ik kan de uitkomst wel raden, aangezien een leerling ongeveer 4500 eu opleverd per jaar, ik 3 kinderen op de school heb zitten, de school een behoorlijk probleem heeft qua leerlingen aantal. Het gaat vast hartstikke goed straks, geen vuiltje aan de lucht enzo. Alle hulp wordt dan weer gestaakt en over een jaar staan we op hetzelfde punt en we kunnen geen kant op want het zorgdossier zorgt er wel voor dat geen enkele andere reguliere school haar overneemt.
Oh en qua gewoon inschrijven op een speciaal basisonderwijs of speciaal onderwijs: Dat kan alleen met beschikking. Dus nee, je kan je aanmelden, dan kunnen ze kijken of het de juiste vorm van onderwijs is en / of je terugwijzen naar de procedures, maar inschrijven zonder beschikking zodat de zorgplicht bij een andere school of instelling komt te liggen is dus onmogelijk.
Heb je zelf al eens contact opgenomen met het samenwerkingsverband? Er zijn samenwerkingsverbanden met een loket voor de ouders. Je lijkt nu nogal in de tang van de school te zitten, misschien dat ze bij het samenwerkingsverband nog mogelijkheden zien.
Nou er is weer iemand navraag aan het doen nu, maar ik verwacht er eigenlijk niet zoveel meer van. En ergens weet ik ook dat het toch weer terugkomt bij school, die het idee hebben dat ze heel hard hun best doen (en dat doen ze ook, alleen zie ik het ook hiermee gewoon niet goed komen) en dan hebben we zo weer boze mensen omdat we het niet eens zijn met de hulp die ze hebben weten te regelen ofzo..quote:
Tico.... Niet.....
Je zou bijna naar de kinderombudsman gaan....
Nou, ik ben een beetje bang geworden voor de reactie van school. Ik ben ook niet iemand die echt de confrontatie opzoekt en het is ook niet zo dat ze hun best niet doen. Alleen ook met alle extra best en goede bedoelingen zit mn kind gewoon niet op de juiste plek.quote:
[..]
Jeetje
Heb je zelf al eens contact opgenomen met het samenwerkingsverband? Er zijn samenwerkingsverbanden met een loket voor de ouders. Je lijkt nu nogal in de tang van de school te zitten, misschien dat ze bij het samenwerkingsverband nog mogelijkheden zien.
Dat snap ik wel, hoor. Ik zou er ook moeite mee hebben. En ik ben ook niet zo'n vechter eerlijk gezegd. Het mooiste zou zijn als een buitenstaander met school contact zou hebben.quote:
[..]
Nou, ik ben een beetje bang geworden voor de reactie van school. Ik ben ook niet iemand die echt de confrontatie opzoekt en het is ook niet zo dat ze hun best niet doen. Alleen ook met alle extra best en goede bedoelingen zit mn kind gewoon niet op de juiste plek.
Ja maar uiteindelijk heb trap je toch tegen schenen en komt het toch weer op je bord..quote:
[..]
Dat snap ik wel, hoor. Ik zou er ook moeite mee hebben. En ik ben ook niet zo'n vechter eerlijk gezegd. Het mooiste zou zijn als een buitenstaander met school contact zou hebben.