(ouders van) jonge kinderen met een ASS deel 41

quote:

Op vrijdag 23 december 2016 09:08 schreef Nijna het volgende:

[..]

Heb je het daar dan niet nog drukker mee? . Al die moeders die niet willen maken wat ze toegewezen krijgen . Maar goed, wel een manier om een vinger in de pap te hebben .

Vanmorgen gezellig hier... M. gaf zusje een trap omdat ze niet wilde dat zusje op haar kamer kwam kijken... . Zoveelste keer, we hebben tegen zusje gezegd dat ze best een keer terug mag trappen of meppen. Ze is elke keer de pineut...
En M. die is de eerstvolgende keer haar tablettijd kwijt voor een dag. En dat is iets wat haar wel wat kan schelen...

Straffen zoals deze zou hier helemaal niks uitmaken. Bewust maken van het gedrag en gevolg maakt hier meer indruk.

En ook de andere kinderen zou ik aanspreken, als iemand zegt dat hij/zij dat liever niet heeft, kap dan met irriteren.

Ik snap eigenlijk wel dat als je een paar keer aangeeft dat je zusje niet welkom is en ze blijft herhalen dat je dan uithaalt. (Zeker als je zo jong bent, het is een dierlijk instinct om de ander pijn te doen)

Het klinkt weer onwijs zweverig en opvoedkundig verantwoord enzo, ik haatte dat altijd.

Anyway, ik zou dus begrip tonen voor degene die uithaalt, ik snap dat je boos wordt. Boos zijn mag ook, alleen wat je doet als je boos bent is niet ok. Dat lossen we voortaan anders op.

Nijna, wat ik in ieder geval niet zou doen is haar zusje zeggen dat ze wel mag terugmeppen. Ik weet dat het bij ons dan in ieder geval direct volledig uit de hand loopt tot gevaarlijke toestanden aan toe. Als mijn jongste uithaalt doet hij dat omdat hij ergens zo gefrustreerd door is dat hij geen andere uitweg meer ziet. Hij zal in principe eerst kiezen voor weglopen, maar dat is lastig als iemand in jouw kamer komt.

Ik snap heel goed hoe moeilijk het voor je is. Ik zie hetzelfde bij ons gebeuren en vind het soms ook heel oneerlijk, maar tolereer nooit dat mijn oudste terugschopt of slaat.
Mijn oudste is dan ook regelmatig heel boos op ons omdat ze vindt dat wij altijd partij kiezen voor J.

Wat bij ons erg goed helpt is als anderen met haar praten en uitleggen hoe ze zich het beste kan gedragen tegenover haar broertje. Mijn ouders doen dat heel goed en mijn buurvrouw neemt haar ook wel regelmatig apart om eens met haar te praten. Dat doet haar goed. Sowieso is het voor haar ook fijn als ze eens alle aandacht krijgt om haar verhaal te doen en dat gecombineerd met wat verwennerij van opa en oma of van de buren maakt het voor haar beter te accepteren.

En ja, ik vind het soms heel erg dat anderen haar moeten geven wat wij haar door omstandigheden niet altijd kunnen geven.

[ Bericht 0% gewijzigd door livelink op 23-12-2016 17:41:34 ]

Oh boks livelink!

Wij splitsen de meiden vaak even door logeerpartijen. Dan krijgt Leyla ook eindelijk een beetje aandacht.

quote:

Op vrijdag 23 december 2016 15:53 schreef Ticootje het volgende:

* knip *

Het klinkt weer onwijs zweverig en opvoedkundig verantwoord enzo, ik haatte dat altijd.

De tablettijd is haar heilig en het lijkt wel of ze dan toch de neiging heeft om net een tel langer na te denken voordat ze iets doet…
Overigens bespreken we ook naderhand dat dit gedrag niet ok is. Dat M. moet zeggen dat zusje weg moet gaan. Maar ze mept/schopt/duwt gelijk.
Nu is zusje ook lang niet altijd onschuldig, want die weet heel goed grenzen op te zoeken en precies daar rond te gaan hupsen. Zij moet ook leren dat stop ook echt stop is, maar vanmorgen was dat niet het geval.
Klinkt absoluut niet zweverig trouwens, opvoedkundig verantwoord wel .

quote:

Op vrijdag 23 december 2016 17:31 schreef livelink het volgende:

* knip *

Zusje is niet zo van het terugslaan, ik ben dan ook niet zo bang dat het uit de hand loopt.
En hoewel ik het geen pedagogische oplossing vind, mag ze van mij best een keer terugschoppen of slaan, heeft ze nog nooit gedaan.
Oma is hier ook wel een goede hulp wat betreft het bespreken van dat soort dingen.
Ik was er vanmorgen ook even helemaal klaar mee.
De rest van de dag verliep redelijk rustig en ze liggen inmiddels op bed, morgen weer een nieuwe dag.

Wat het hier eigenlijk is met het ontnemen van iets, Jen kan goed bedenken dat ze zich moet gedragen, en netjes moet luisteren. Met de juiste voorwaarden lukt dat ook gewoon wel. Maar als iets of iemand haar triggert dan denkt ze ook niet logisch, dan zit er echt niet iets in haar hoofd welke gevolgen haar acties hebben. Dat beseft ze zich heel snel daarna, en dan wordt ze heel verdrietig. Daarom probeer ik toch meer te sturen naar ingrijpen voor het moment dat het fout gaat.

Nijna, met het uit de hand lopen bedoelde ik eigenlijk het gedrag van J.
Als hij wordt geschopt of geslagen terwijl hij al over het kookpunt is, gaat hij helemaal door het lint.

Op school waar natuurlijk regelmatig kinderen flippen (of ragen, zoals J. het noemt) leren ze dat ook ongeveer als eerste. Als een kind begint te schoppen of te slaan, dan moet de rest hem negeren en direct een volwassene erbij halen. Het is echt bijzonder hoe snel ze dat leren en toepassen.

Oh das een goede livelink, ik kan ook niet instaan voor iemand die Jen uberhaupt aanraakt in een goede boze bui.
Jen weet dat ze naar me toe moet komen.

Ach ja, vanmorgen zitten ze dan weer heel gezusterlijk naast elkaar naar het scherm van de computer te staren...
Ik weet ook niet altijd wat handig is en ik reageer ook absoluut niet altijd handig als er gebotst wordt. Het is denk ik ook meer onmacht dat ik zeg dat de jongste maar eens terug moet slaan.
Maar ik heb jullie advies gelezen en dat maakt ook altijd weer dat ik er nog eens over nadenk en dat kan nooit kwaad, dus bedankt .

Het blijft altijd zoeken.

Ik kan ook echt wel onredelijk boos worden hoor bij het dagelijkse gekibbel, vooral om 6 in de ochtend. Dan ben ik heus niet zo verantwoord bezig

Nijna, ik zal je maar niet vervelen met alle keren dat ik finaal de plank heb misgeslagen. En ik heb ook heel veel gehad aan adviezen die hier, op school en in het UMC zijn gegeven.

En lang niet alles werkt. Mijn kind is weer heel anders dan jouw kind. Ik kan alleen maar reageren vanuit mijn kind. Dus voel je ook heel vrij om adviezen te negeren en te verwerpen.

-> dat ik in de ochtend er 1 dusdanig de wind van voren heb gegeven dat ze de rest van de dag onhandelbaar is.

Plank misslaan doen we allemaal toch?

quote:

Op zaterdag 24 december 2016 09:02 schreef Nijna het volgende:
Ach ja, vanmorgen zitten ze dan weer heel gezusterlijk naast elkaar naar het scherm van de computer te staren...
Ik weet ook niet altijd wat handig is en ik reageer ook absoluut niet altijd handig als er gebotst wordt. Het is denk ik ook meer onmacht dat ik zeg dat de jongste maar eens terug moet slaan.
Maar ik heb jullie advies gelezen en dat maakt ook altijd weer dat ik er nog eens over nadenk en dat kan nooit kwaad, dus bedankt .

Gelukkig zijn we allemaal mens en doen we allemaal handige en minder handige dingen, zou ook maar saai zijn als we allemaal perfect waren toch .

Zijn er hier ervaringen met neurofeedback ?

quote:

Op donderdag 5 januari 2017 12:56 schreef DJMO het volgende:
Zijn er hier ervaringen met neurofeedback ?

Vanuit mijn werk van meerdere mensen ervaringen gezien en gehoord, je mag me wel pm'en met je vragen erover, als je wilt!

quote:

Op donderdag 5 januari 2017 12:56 schreef DJMO het volgende:
Zijn er hier ervaringen met neurofeedback ?

Geen ervaring hier, maar waar denk je dan aan?

quote:

Op vrijdag 6 januari 2017 21:22 schreef livelink het volgende:

[..]

Geen ervaring hier, maar waar denk je dan aan?

Ik wil kijken of Jan baat heeft bij neurofeedback, aangezien hij op medicatie nauwelijks of niet reageert. Ook op de meds die hij nu heeft, clonidine, waarop hij in het begin heel goed reageerde, reageert hij nu amper meer. Voor cognitieve gedragstherapie vind de psych hem nog te jong, hoewel ik aan dat oordeel twijfel. Vandaar dat ik hieraan denk, aangezien het ingezet kan worden bij zowel autisme, adhdh, add, gilles de la tourrette, ocd en nog wat meer dingen.

quote:

Op donderdag 5 januari 2017 17:06 schreef silliegirl het volgende:

[..]

Vanuit mijn werk van meerdere mensen ervaringen gezien en gehoord, je mag me wel pm'en met je vragen erover, als je wilt!

Heb je ook ervaring met neurofeedback bij kinderen? Zie hierboven

Ik heb me net even wat ingelezen over neurofeedback. Zou Jan dit aankunnen, denk je? Ik had het met mijn J. vast niet voor elkaar gekregen. Veel te klinisch en te eng met die elektroden en zo.

quote:

Op vrijdag 6 januari 2017 23:03 schreef livelink het volgende:
Ik heb me net even wat ingelezen over neurofeedback. Zou Jan dit aankunnen, denk je? Ik had het met mijn J. vast niet voor elkaar gekregen. Veel te klinisch en te eng met die elektroden en zo.

Ja, juist omdat hij een computerspelletje mag/kan doen. Hij is zowat verslaafd aan de computer, dus ik denk dat hij het wel aankan.

quote:

Op vrijdag 6 januari 2017 21:29 schreef DJMO het volgende:

[..]

Ik wil kijken of Jan baat heeft bij neurofeedback, aangezien hij op medicatie nauwelijks of niet reageert. Ook op de meds die hij nu heeft, clonidine, waarop hij in het begin heel goed reageerde, reageert hij nu amper meer. Voor cognitieve gedragstherapie vind de psych hem nog te jong, hoewel ik aan dat oordeel twijfel. Vandaar dat ik hieraan denk, aangezien het ingezet kan worden bij zowel autisme, adhdh, add, gilles de la tourrette, ocd en nog wat meer dingen.

[..]

Heb je ook ervaring met neurofeedback bij kinderen? Zie hierboven

Uitsluitend bij kinderen (ben kinderpsycholoog). Ik werk niet met volwassenen (of nahjah, jawel, ik werk met ouders )

Hoe oud is Jan? In principe kan je vanaf een jaar of 6 wel spelenderwijs met cognitieve gedragstherapie beginnen. Maar dat zijn dan echt nog maar kleine basisdingen. Vanaf een jaar of 10 kan je al wel weer een hoop meer.. Let wel op, deze grenzen zijn wel een vage indicatie:het hangt ook wel fors van de ontwikkeling en mogelijkheden van het kind zelf af natuurlijk. In principe weet je pas wat er lukt als je start met de behandeling .

Wat betreft neurofeedback: Ik hoor er wisselende ervaringen over. Over het algemeen geldt dat het een langdurig traject is; je (schijnt) zo'n 20-30 sessies nodig te hebben voor resultaat (en er wordt weinig van vergoed, helaas, dus dat loopt wel in de papieren zeg maar) en dan in totaal zo'n 40-45 sessies om het resultaat blijvend te maken. Of dat aantal sessies per kind en vraag varieert denk ik wel, maar helemaal zeker ben ik daar niet van; ik hoor het namelijk enkel via via terug, ik ben zelf geen neurofeedbacktherapeut..
Hoe dan ook, qua resultaat: Bij het ene kind doet het echt wel wat en brengt het veel verbetering, bij een ander zijn de verbeteringen minimaal. Het is, als je de financiële middelen hebt, wel degelijk het proberen waard is mijn ervaring.

quote:

Op zondag 8 januari 2017 13:21 schreef silliegirl het volgende:

[..]

Uitsluitend bij kinderen (ben kinderpsycholoog). Ik werk niet met volwassenen (of nahjah, jawel, ik werk met ouders )

Hoe oud is Jan? In principe kan je vanaf een jaar of 6 wel spelenderwijs met cognitieve gedragstherapie beginnen. Maar dat zijn dan echt nog maar kleine basisdingen. Vanaf een jaar of 10 kan je al wel weer een hoop meer.. Let wel op, deze grenzen zijn wel een vage indicatie:het hangt ook wel fors van de ontwikkeling en mogelijkheden van het kind zelf af natuurlijk. In principe weet je pas wat er lukt als je start met de behandeling .

Wat betreft neurofeedback: Ik hoor er wisselende ervaringen over. Over het algemeen geldt dat het een langdurig traject is; je (schijnt) zo'n 20-30 sessies nodig te hebben voor resultaat (en er wordt weinig van vergoed, helaas, dus dat loopt wel in de papieren zeg maar) en dan in totaal zo'n 40-45 sessies om het resultaat blijvend te maken. Of dat aantal sessies per kind en vraag varieert denk ik wel, maar helemaal zeker ben ik daar niet van; ik hoor het namelijk enkel via via terug, ik ben zelf geen neurofeedbacktherapeut..
Hoe dan ook, qua resultaat: Bij het ene kind doet het echt wel wat en brengt het veel verbetering, bij een ander zijn de verbeteringen minimaal. Het is, als je de financiële middelen hebt, wel degelijk het proberen waard is mijn ervaring.

Hij is nu acht jaar en zijn psychiater vind hem te jong voor cognitieve gedragstherapie, maar wat ik al zei, ik denk daar zelf anders over. Cogmed krijg ik ook vergoed geloof ik.

Als ik de behandeling over twee jaar zou kunnen uitsmeren kan ik het financieel wel behappen den k ik. Ik krijg met mijn huidige verzekering duizend per jaar vergoeding. (voor de behandeling van ADHD bij kinderen tot 18 jaar).

quote:

Op zondag 8 januari 2017 13:25 schreef DJMO het volgende:

[..]

Hij is nu acht jaar en zijn psychiater vind hem te jong voor cognitieve gedragstherapie, maar wat ik al zei, ik denk daar zelf anders over. Cogmed krijg ik ook vergoed geloof ik.

Als ik de behandeling over twee jaar zou kunnen uitsmeren kan ik het financieel wel behappen den k ik. Ik krijg met mijn huidige verzekering duizend per jaar vergoeding. (voor de behandeling van ADHD bij kinderen tot 18 jaar).

Met 8 jaar kun je met CGT doorgaans al een hoop hoor. Goed, het hangt van het kind af en ik ken Jan niet, maar met 8 jaar zeggen " te jong" vind ik vreemd als het niet geprobeerd is. Dus ik snap dat jij daar zelf ook anders over denkt.
Cogmed is wel iets anders dan neurofeedback; ik zou dat bij je verzekering even goed navragen. Van Cogmed weet ik overigens dat de resultaten niet altijd blijvend zijn; in eerste instantie zijn die goed, maar als je stopt met de training gaat het effect ook weer achteruit. Je moet dat dus eigenlijk steeds " blijven opfrissen" om dat te behouden.

Uitsmeren, tja, dat weet ik niet. Ik meen me te herinneren dat ze juist de sessies kort op elkaar plannen (2 a 3 keer per week) om het effect ervan " in te trainen" . Maar of je eventueel ook effect hebt als je het uitsmeert weet ik niet; dat zou je bij zo'n instantie die neurofeedback doen moeten navragen.

quote:

Op zondag 8 januari 2017 13:25 schreef DJMO het volgende:

[..]

Hij is nu acht jaar en zijn psychiater vind hem te jong voor cognitieve gedragstherapie, maar wat ik al zei, ik denk daar zelf anders over.

Kent die psychiater Jan niet zo goed? Of vind je dat hij/zij een verkeerd beeld van hem heeft? Ik zou denken dat een professional wel kan inschatten of een kind al dan niet een behandeling aan zou kunnen...

quote:

Op maandag 9 januari 2017 19:18 schreef Moonah het volgende:

[..]

Kent die psychiater Jan niet zo goed? Of vind je dat hij/zij een verkeerd beeld van hem heeft? Ik zou denken dat een professional wel kan inschatten of een kind al dan niet een behandeling aan zou kunnen...

Hij heeft hem nu vier of vijf keer gezien, en zo goed kent hij jan idd niet volgens mij. Dat ga ik de volgende afspraak toch weer aandragen sowieso