en wat nou als je wel zelfmoord pleegt? waar kom je dan terecht? en kan je dan ook nog in aanmerking komen van een totale overwaardelijke eenwording met de liefde?quote:Op zaterdag 1 oktober 2016 12:34 schreef Meneertje_flapdrol het volgende:
Een hoop mensen zijn bang voor de dood. Maar dit is werkelijk helemaal nergens voor nodig.
Hoewel het fysieke sterven soms heel pijnlijk kan zijn, soms een ware lijdensweg - en angst dáár voor zeker soms terecht kan zijn in sommige gevallen - is de overgang van het fysieke bestaan naar de de dimensie van de ziel (immaterieel!) louter een vreugdevolle, alles-vervullende gebeurtenis. Hier lost de pijn, die het leven heeft gebracht, op. En is er totale één wording met onvoorwaardelijk, totale liefde. Er is een levens-terugblik, waarin je aardse leven snel aan je voorbij flitst als een film, met daarin alle waardevolle dierbare momenten. En tot slot is er een hereniging met al je dierbaren die je in dit aardse leven hebt gemist. Ook je geliefde huisdieren zul je hier weer zien. Er is een plaats waar alle dieren vrolijk spelen, in perfecte gezondheid en je zult hen weer in de armen sluiten om ze nooit meer te hoeven loslaten. Dit geldt net zo goed voor je moeder, je vader, je overige dierbare familieleden en je ontvallen vrienden en geliefden. Zelfs je ongeboren kinderen, als je die hebt, zul je hier ontmoeten. Het is een prachtig gebeuren waarin alles wordt vervuld waarin je in je aardse leven soms alleen maar van hebt kunnen dromen of durven hopen dat het bestaat. Vertrouw hierop, en laat al je vervelende associaties met de dood en je treurige ideeën erover los. Dit is meer dan slechts een mooie gedachte. Het is wat je werkelijk te wachten staat hierna. Durf daarop te vertrouwen.
Ook zullen de problemen en alle vervelende overtuigingen waarmee je nu in dit aardse leven te kampen hebt, verdwijnen als sneeuw voor de zon. Je zult een helder weten ervaren, en een diepgaand inzicht krijgen in alles waarover je nu als een onwetende ronddoolt op aarde en je vaak vast houdt in een toestand van innerlijk lijden.
Het enige wat echter wel een voorwaarde is, is dat je dit leven afmaakt. Zelfmoord is niet de manier om hier te komen. Wanneer je in je leven lijdt, durf dan op dit inzicht te vertrouwen dat ooit alles op z'n plek zal vallen en alle leegte die je nu ervaart op een zeker moment vervuld zal worden.
Angst voor de dood is zonde van je leven. Vertrouw er alsjeblieft op dat het in the end allemaal goed zal zijn, en dat waar je op gewacht hebt zal komen, en het je stoutste dromen te boven gaat! Overigens: het is in bijna alle situaties, ondanks de vormen waarin het leven zich manifesteert, en hoe moeilijk soms ook, tóch mogelijk om gelukkig te worden! Het is allemaal in je aanwezig, hoe diep verstopt soms ook.
Dit was mijn positieve boodschap voor vandaag.
meen je dit nou echt?quote:Op zaterdag 1 oktober 2016 12:55 schreef Timeschanger het volgende:
Ik heb het al een keer meegemaakt dus ik spreek uit ervaring
Nee, ik zou liever zeggen 'een wetende'. Ik heb 2 keer een NDE meegemaakt.quote:Op zaterdag 1 oktober 2016 12:47 schreef Diemux het volgende:
Pff, TS is een gelovige.
Zelfmoord is een keuze die iemand zelf mag maken, zonder bemoeienis van een geloof in een sprookjesfiguur. Kortzichtige domme mensen.
Er is nul bewijs dat het in een andere vorm doorgaat. Dat is destijds bedacht om schapen, gelovige, er toe te bewegen volgens de regels van het geloof te leven. Waarom begrijpt geen gelovige dat het geloof geschreven en ontworpen is om mensen te sturen en te bespelen.quote:Op zaterdag 1 oktober 2016 13:10 schreef Meneertje_flapdrol het volgende:
[..]
Nee, ik zou liever zeggen 'een wetende'. Ik heb 2 keer een NDE meegemaakt.
Ik heb verder nooit zelfmoord gepleegd. dus dat weet ik niet uit eerste hand verder. Maar de literatuur erover is het over het algemeen vrij unaniem over eens dat dat de bedoeling niet is. En met een klein beetje gezonde logica lijkt me dat ook niet zo moeilijk voorstelbaar persoonlijk.
Er zijn negatieve stervenservaringen bekend van zelfmoordenaars.
Je probeert op zo'n moment namelijk aan het leven te ontsnappen, en dan SURPRISE! 't gaat gewoon door in een andere vorm. Ik kan me goed voorstellen wat een angst en spijtgevoelens dit kan oproepen. Vaak wordt er dan gesproken over een eindeloos zwart gat ervaren en veel angst, en geen wederzien van dierbaren en zo.
Mijn ervaring is dat iedereen daar weer als jong, fris en fruitig verschijnt. Iemand die als 96 jarige dood gaat, zal daar bijvoorbeeld weer als een 30 jarige zijn. Soms ook in eerste instantie even onherkenbaar dus...quote:Op zaterdag 1 oktober 2016 13:12 schreef halfway het volgende:
En hoe kom je dan aan, als een 20 jarige of een oude demente?
Er is 'nul bewijs' enkel in wetenschappelijke zin. En zelfs dat is eigenlijk niet waar. Er is al aardig wat onderzoek gedaan naar het fenomeen near death experience, en er zijn al boeken over vol geschreven. Dat de ervaring bestaat en zeer reëel is, is verder niet eens een punt van discussie meer.quote:Op zaterdag 1 oktober 2016 14:14 schreef Diemux het volgende:
[..]
Er is nul bewijs dat het in een andere vorm doorgaat. Dat is destijds bedacht om schapen, gelovige, er toe te bewegen volgens de regels van het geloof te leven. Waarom begrijpt geen gelovige dat het geloof geschreven en ontworpen is om mensen te sturen en te bespelen.
luister eens..mag ik ook nog ff een antwoord op mijn vraag aub?quote:Op zaterdag 1 oktober 2016 14:46 schreef Meneertje_flapdrol het volgende:
[..]
Mijn ervaring is dat iedereen daar weer als jong, fris en fruitig verschijnt. Iemand die als 96 jarige dood gaat, zal daar bijvoorbeeld weer als een 30 jarige zijn. Soms ook in eerste instantie even onherkenbaar dus...
Maar ik ben me als ik dit schrijf van bewust dat dit vreemd klinkt.
[..]
Er is 'nul bewijs' enkel in wetenschappelijke zin. En zelfs dat is eigenlijk niet waar. Er is al aardig wat onderzoek gedaan naar het fenomeen near death experience, en er zijn al boeken over vol geschreven. Dat de ervaring bestaat en zeer reëel is, is verder niet eens een punt van discussie meer.
Maar je zelf je hele leven laten voorschrijven door de tijdelijke, voortdurend in ontwikkeling zijnde wetenschappelijke inzichten, kan behoorlijk als een rem op je open geest werken.
Verder heeft dit niets met geloof te maken. Ik vertel dit op grond van mijn ervaring met 'de overgang' en ook deels van wat ik erover ken uit literatuur erover. Het is vooral bedoeld om mensen die bang zijn voor dood gerust te stellen en hoop te bieden in plaats van angst.
Ik weet niet precies waar je dan uiteindelijk heen gaat. Moeilijk te zeggen...quote:Op zaterdag 1 oktober 2016 12:56 schreef Anthonie24 het volgende:
[..]
en wat nou als je wel zelfmoord pleegt? waar kom je dan terecht? en kan je dan ook nog in aanmerking komen van een totale overwaardelijke eenwording met de liefde?
Ik kan me daar helemaal bij aansluiten. En over de leeftijd, die je hierna aanneemt... Ik meen dat het 33 is.quote:Op zondag 2 oktober 2016 00:02 schreef Meneertje_flapdrol het volgende:
Na je dood is er alles wat er is. En dat is alles wat je je in je stoutste dromen nu nog niet bedenken kan. Dat zwarte gat is er alleen maar wanneer je dit leven niet afmaakt, of wanneer je alles nalaat wat er voor jou te doen en volbrengen is in dit leven.
Dat is inderdaad een bittere waarheid.quote:Op zaterdag 1 oktober 2016 22:48 schreef Villas__Rubin het volgende:
Bang voor de dood in de zin van mijn eigen dood: totaal niet. Bang voor de dood van anderen (mensen, huisdieren): zeker! Want dan is het toch wel een heel definitief gemis, en een zeer reëel einde. Dan wordt een liefdesband gewoon abrupt door midden gesneden. En da ish nie leuk.
hoe weet je ditquote:Op zaterdag 1 oktober 2016 22:54 schreef Nattekat het volgende:
Na je dood is er niets. Over en uit, een zwart gat. Zelfde als voor je verwekking. Doet geen pijn, je merkt er niks van, hooguit vlak ervoor wat minder fijne dingen.
Maar al je zorgen en zooi zijn dan wel voorbij
Het antwoord hierop is al reeds te vinden in dit topic.quote:Op donderdag 6 oktober 2016 23:18 schreef PatriciaPrecies het volgende:
Wat heeft TS meegemaakt om hierover te kunnen spreken?
Aha overheen gelezen. Maar een bijna dood ervaring dus.. waardoor??quote:Op zondag 9 oktober 2016 23:40 schreef Meneertje_flapdrol het volgende:
[..]
Het antwoord hierop is al reeds te vinden in dit topic.
Ik ga hier ook (ong.) van uit.quote:Bijvoorbeeld, als iemand op 35-jarige leeftijd zelfmoord pleegt, en deze persoon zou anders 85 jaar zijn geworden, dan zal deze persoon 50 jaar in een lege wereld ronddolen.''
Dat komt van het zelfbenoemde 'grootste medium allertijden' Jozef Rulof toch?quote:Op zondag 16 oktober 2016 18:07 schreef roosjeroosje1988 het volgende:
''Wanneer iemand zelfmoord pleegt zal die zich enkel uit het dagbewustzijn verwijderen. De persoon in kwestie zal dan aan zijn of haar lichaam blijven vastzitten en zal de verrotting van het lichaam bewust meemaken. Deze pijn is onbeschrijfelijk. Wanneer het lichaam volledig is vergaan, zal de zelfmoordenaar zich in een lege wereld kunnen bewegen; hij of zij zal enkel zichzelf horen en zien. Als de eigenlijke tijd van overlijden is gekomen, zal de ziel ofwel naar het vonkstadium terugkeren, of zij zal naar een geestelijke bestaanswereld gaan. Bijvoorbeeld, als iemand op 35-jarige leeftijd zelfmoord pleegt, en deze persoon zou anders 85 jaar zijn geworden, dan zal deze persoon 50 jaar in een lege wereld ronddolen.''
Ja kloptquote:Op dinsdag 18 oktober 2016 21:06 schreef Atmosphere82 het volgende:
[..]
Dat komt van het zelfbenoemde 'grootste medium allertijden' Jozef Rulof toch?
eigenlijk zeg je; iemand die zelfmoord pleegt moet wel bang voor de dood zijn.quote:Op zaterdag 1 oktober 2016 13:10 schreef Meneertje_flapdrol het volgende:
[..]
Nee, ik zou liever zeggen 'een wetende'. Ik heb 2 keer een NDE meegemaakt.
Ik heb verder nooit zelfmoord gepleegd. dus dat weet ik niet uit eerste hand verder. Maar de literatuur erover is het over het algemeen vrij unaniem over eens dat dat de bedoeling niet is. En met een klein beetje gezonde logica lijkt me dat ook niet zo moeilijk voorstelbaar persoonlijk.
Er zijn negatieve stervenservaringen bekend van zelfmoordenaars.
Je probeert op zo'n moment namelijk aan het leven te ontsnappen, en dan SURPRISE! 't gaat gewoon door in een andere vorm. Ik kan me goed voorstellen wat een angst en spijtgevoelens dit kan oproepen. Vaak wordt er dan gesproken over een eindeloos zwart gat ervaren en veel angst, en geen wederzien van dierbaren en zo.
Ik denk dat het ook prima zo kan zijn dat iemand die ZM pleegt, de angst voor de dood wel overweegt - en heel bang is bij de doodsdaad - maar dat tóch liever verkiest boven doorgaan met het leven, wat in zijn ogen sowieso zeker weten een vervelende onoplosbare hel is... (maar is die subjectieve overtuiging wel juist?)quote:Op woensdag 19 oktober 2016 09:06 schreef pokkerdepok het volgende:
[..]
eigenlijk zeg je; iemand die zelfmoord pleegt moet wel bang voor de dood zijn.
dat, terwijl iemand die zelfmoord pleegt, duidelijk dus niet bang voor de dood was. iets wat jij hier betoogd, dat niemand hoeft te zijn.
beetje tegestrijdige boodschap.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |