Missie Osiris-Rex

Nu ze blijkbaar Bennu kunnen bereiken zouden ze er ook heen moeten gaan met een flinke stuwraket om em een zetje te geven zodat ie van koers veranderd.
Want:

quote:

Kleine kans op inslag

Er is een kleine kans dat de planetoïde eind volgende eeuw inslaat op de aarde. Bennu is te klein om de planeet en de mensheid in zijn geheel te vernietigen, maar die kan wel veel schade aanrichten.

Volgens missieleider Dante Lauretta zal bij een inslag meer dan zeventig keer zoveel energie vrijkomen als bij de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki en drie keer zoveel als het totaal van alle kernwapens die ooit tot ontploffing zijn gebracht.

Bennu maakt een krater van 4 kilometer in doorsnede en ongeveer 1 kilometer diep. Na de knal ontstaat een drukgolf die zich met een snelheid van bijna 6.000 kilometer per uur verspreidt. Brokstukken kunnen honderden kilometers verder terechtkomen.

Als Bennu in zee terechtkomt, kan een tsunami met golven van 28 tot 56 meter hoog ontstaan.

Ook via Nu.nl: https://www.nu.nl/wetensc(...)lanetoide-bennu.html

01-01-2019

Amerikaanse sonde in een baan rond asteroïde gekomen


AP De sonde OSIRIS-REx kwam op 3 december na een reis van meer dan twee jaar en twee miljard kilometer aan bij de asteroïde Bennu.

WETENSCHAP Een sonde van het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA is gisteren in een baan rond een asteroïde gekomen, om er later stalen van naar onze planeet te brengen.
Planetoïde Bennu is het kleinste object in de kosmos waar ooit een door mensenhanden gemaakt tuig rond heeft gedraaid. De sonde OSIRIS-REx kwam op 3 december na een reis van meer dan twee jaar en twee miljard kilometer aan bij Bennu, een object dat aan 100.000 kilometer op meer dan 110 miljoen kilometer van ons rond onze ster wentelt. De verkenner stabiliseerde zich toen op 7 kilometer van de asteroïde.

Lees ook

NASA-sonde scheert langs verste ruimteobject ooit door de mens bestudeerd en stuurt al eerste signaal door
Nadat de één miljard dollar kostende Osiris-Rex zijn doelwit wekenlang nauwgezet had bestudeerd, kwamen de motoren gisteren om 20.43 uur acht seconden tot ontbranding om perfect in een baan rond de koolstofrijke Bennu te komen, aldus de NASA.

Potentieel gevaar
Dat hemellichaam heeft een diameter van slechts 492 meter. In juli 2020 moet de sonde stalen nemen van de asteroïde. Die landen in een soort container in september 2023 in de Amerikaanse staat Utah.
Bennu geldt als een potentieel gevaarlijke asteroïde voor ons. Er is 1 kans op 2.800 dat het ding rond het jaar 2135 met ons in botsing komt.

Wetenschappers hopen dankzij de missie meer te leren over het ontstaan van ons zonnestelsel.


AP De asteroïde Bennu

(HLN)

01-07-2019

OSIRIS-REx kiekt Bennu, de aarde en de maan

En wij hebben ons nog nooit zo klein gevoeld.

Vorige week nestelde de ruimtesonde OSIRIS-REx zich in een nauwe baan rond planetoïde Bennu. Maar kort daarvoor maakte de sonde nog een mooie foto waarop behalve Bennu, ook de aarde en de maan te zien zijn!


Afbeelding: NASA / Goddard / University of Arizona / Lockheed Martin Space.

Onze thuisplaneet zie je helemaal links. Het kleine stipje ernaast, is de maan. Heb je je ooit zo klein gevoeld?

Stipje
Op de foto zien we dus de plek waar OSIRIS-REx vandaan komt (en weer naar zal terugkeren), maar ook de plek die de sonde de komende jaren zijn thuis mag noemen. De twee zijn momenteel zo’n 114 miljoen kilometer van elkaar verwijderd. Geen wonder dat onze planeet slechts een stipje aan de hemel is.

Aardscheerder
Hoewel een afstand van 114 miljoen kilometer behoorlijk groot is, wordt Bennu overigens beschouwd als een aardscheerder, oftewel een planetoïde die zich in de nabijheid van de aarde ophoudt. Aangenomen wordt dat Bennu – als onderdeel van een veel grotere planetoïde – tussen 700 miljoen en 2 miljard jaar geleden in de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter is ontstaan. Een catastrofale botsing zou ervoor gezorgd hebben dat de planetoïde in stukjes uiteenviel en ook de kleine Bennu – met een diameter van ongeveer 500 meter – ontstond. Onder meer onder invloed van de zwaartekracht van de grote planeten in ons zonnestelsel zou Bennu de planetoïdengordel verlaten hebben en dichter naar de aarde toe zijn gereisd.

Nog dichterbij
De afstand tussen Bennu en de aarde is momenteel nog behoorlijk groot. Maar daar komt de komende decennia verandering in. Zo zal Bennu in 2060 op een afstand die slechts twee keer groter is dan de afstand tussen de aarde en de maan langs onze thuisplaneet scheren. En afgaand op wat we nu van de planetoïde weten, is er zelfs een piepkleine kans (1 op 2700) dat deze ergens tussen 2175 en 2196 op de aarde klapt. Overigens is dat niet iets om nu al van wakker te liggen: een kans van 1 op 2700 wil zeggen dat er 99,963% kans is dat de planetoïde de aarde mist.

De komende twee jaar zal OSIRIS REx Bennu tot in detail bestuderen. Tevens staat een afdaling richting het oppervlak gepland. Tijdens die afdaling moet de ruimtesonde wat materiaal van het oppervlak halen. In 2023 zal dat materiaal door OSIRIS REx weer op aarde worden afgeleverd.

(scientias.nl)

29-01-2019

OSIRIS-REx fotografeert planetoïde Bennu van slechts 1,6 kilometer afstand

De beelden onthullen wat er allemaal op het oppervlak van de planetoïde te zien is.

OSIRIS-REx maakte de foto’s op 17 januari, van een afstand van slechts 1,6 kilometer. De foto’s zijn gemaakt met de NavCam 1. Deze camera maakt foto’s van Bennu die gebruikt kunnen worden om de baan die de sonde rond de planetoïde trekt, te monitoren (zie kader). De camera die OSIRIS-REx moet gaan gebruiken voor wetenschappelijke doeleinden – OCAMS – is op dit moment nog niet actief.

Zwaartekracht
OSIRIS-REx heeft zich op 1 januari in een baan rond Bennu genesteld. De afstand tussen Bennu en OSIRIS-REx is klein, omdat Bennu een geringe zwaartekracht heeft (ongeveer vijfmiljoenste van de zwaartekracht van de aarde). OSIRIS-REx moet dan ook dicht bij Bennu in de buurt blijven, wil deze in de greep blijven van de zwaartekracht van de planetoïde. Ondanks dat de afstand tussen Bennu en OSIRIS-REx klein is, gaan onderzoekers er vanuit dat de ruimtesonde zo af en toe toch in actie moet komen om niet bij Bennu vandaan te zweven. Vandaar dat NavCam 1 overuren draait: continu wordt er in de gaten gehouden of OSIRIS-REx nog netjes in zijn baan zit.

Hoewel de beelden dus niet direct bedoeld zijn om meer over Bennu te weten te komen, geven ze wel een mooi beeld van het oppervlak van de planetoïde. We zien op de foto’s het zuidelijk halfrond van Bennu. Een oppervlaktekenmerk dat direct in het oog springt, is de enorme kei – in zijn geheel te zien op de afbeelding links en half in de schaduw op de afbeelding rechts. Deze is ongeveer 50 meter breed.


Afbeelding: NASA / Goddard / University of Arizona / Lockheed Martin.

Op beelden die vanaf een iets grotere afstand van Bennu zijn gemaakt, springt de kei nog meer in het oog. Neem bijvoorbeeld de foto hieronder, gemaakt van een afstand van zo’n 13 kilometer.


Afbeelding: NASA / Goddard / University of Arizona.

Binnenkort zal OSIRIS-REx het oppervlak van Bennu gedetailleerd gaan bestuderen. Op basis van die waarnemingen kan vervolgens een geschikte landingsplek voor de sonde worden gekozen. Naar verwachting daalt OSIRIS-REx dan in 2020 af naar het oppervlak van Bennu om daar wat oppervlaktemateriaal te verzamelen. In maart 2021 zal de sonde Bennu verlaten en koers zetten richting de aarde, waar deze het verzamelde materiaal in 2023 moet afleveren.

(scientias.nl)

Bal gehakt



Ben wel benieuwd naar detail foto's van die kei.

Waarom noemen ze dat een kei?
Bennu is zo te zien verre van rond, dus waarom zou je elke uitstulping zo noemen?

quote:

Op vrijdag 1 februari 2019 16:20 schreef vannelle het volgende:
Waarom noemen ze dat een kei?
Bennu is zo te zien verre van rond, dus waarom zou je elke uitstulping zo noemen?

Beestje hoeft maar een naam te hebben.

quote:

Op vrijdag 1 februari 2019 19:07 schreef -CRASH- het volgende:

[..]

Beestje hoeft maar een naam te hebben.

En Bennu is niet heel ijzig, meer een bal ruimtepuin. Dus ijsbal is niet zo treffend.

Nou, vooruit dan maar weer.
Puist zou ook een goede naam zijn geweest.

19-03-2019

Planetoïde Bennu vertoont stoffonteinen (en tal van andere verrassingen)


De kleine planetoïde Bennu, gefotografeerd op 2 december vanaf 24 kilometer afstand door ruimtesonde OSIRIS-REx. (NASA/Goddard/University of Arizona)

Op de 525 meter grote planetoïde (101955) Bennu komen mysterieuze stoffonteinen voor. De ontdekking van de stofexplosies is de grootste verrassing van het recente onderzoek van de Amerikaanse ruimtesonde OSIRIS-REx. De eerste resultaten van de missie zijn gepresenteerd op de 50e Lunar and Planetary Science Conference in The Woodlands, Texas, en gepubliceerd in een reeks artikelen in verschillende tijdschriften. Hieronder volgt een puntsgewijze opsomming van de belangrijkste resultaten.

Stoffonteinen • In totaal zijn 11 stofexplosies aan het oppervlak waargenomen. Het weggeblazen materiaal valt soms terug naar het oppervlak, maar gaat soms ook zo snel dat het in de ruimte verdwijnt. De oorzaak van de stofexplosies is nog onbekend.

Rotsblokken • Aan het oppervlak van Bennu (dat ca. 100 miljoen à 1 miljard jaar oud is) komen veel meer en grotere rotsblokken voor dan verwacht, tot afmetingen van ruim 50 meter. De rotsblokken dateren vermoedelijk uit de periode waarin Bennu losgeslagen werd van een groter 'moederlichaam'. Barsten in de rotsblokken wijzen op thermische breukprocessen.

Grindbak • De massa van Bennu blijkt 73 miljard kilogram te bedragen. Daaruit volgt dat het hemellichaam zeer poreus moet zijn. Het is zo goed als zeker een rubble pile - een soort 'vliegende grindbak'. Het oppervlaktemateriaal van Bennu is extreem donker; het weerkaatst gemiddeld slechts 4 procent van het opvallende zonlicht.

Samenstelling • Spectroscopische waarnemingen hebben het bestaan van koolstofhoudende en gehydrateerde mineralen en (o.a.) magnetiet aangetoond. Dat wijst erop dat het materiaal waaruit Bennu bestaat lang geleden de inwerking van water heeft ondervonden (zo goed als zeker toen Bennu nog deel uitmaakte van een veel groter moederlichaam).

Rotatieperiode • Bennu draait ongeveer eens per vier uur om zijn as. Door de wisselwerking van zwaartekracht en middelpuntvliedende kracht stroomt fijn materiaal naar het evenaargebied, langs noord-zuid-gerichte 'bergkammen'. Door de invloed van zonlicht neemt de rotatieperiode echter met 1 seconde per 100 jaar af, zo blijkt uit metingen. De steeds sneller wordende rotatie zal er in de toekomst mogelijk toe leiden dat de poreuze planetoïde volledig uit elkaar valt.

OSIRIS-Rex (Origins, Spectral Interpretation, Resource Identification, Security-Regolith Explorer) werd in 2016 gelanceerd, kwam begin december 2018 bij Bennu aan en beschrijft sinds 31 december een baan rond het kleine hemellichaam, momenteel op een afstand van slechts 1,6 kilometer. Het is de bedoeling om in de zomer van 2020 oppervlaktemateriaal (inclusief kiezels van een paar centimeter groot) te verzamelen dat in najaar 2023 teruggebracht wordt op aarde. Doordat het oppervlak veel meer grote rotsblokken vertoont, werken vluchtleiders momenteel aan een alternatief scenario voor die bemonstering. (GS)

(allesoversterrenkunde)