C&H Cultuur & Historie
Van Soemerië tot Moskovië en van de Gouden Eeuw tot de Slag bij de Somme. Je vindt het in dit forum.
Zoals de TopicTitel al zegt: waarom worden namen van personen verandert in een andere taal ?
Vooral bij koningen enzo zie je dit veel, of bij bijbelse figuren.
Het was mij al eens eerder opgevallen, maar 2 weken geleden was ik in Rome in het Vaticaan en daar zag ik dat bijvoorbeeld paus Johannes Paulus II eigenlijk Giovanni Paolo heet in het Italiaans (hij was ook de eerste niet-italiaanse paus in dik 400 jaar) en in de Engelstalige wereld kennen ze hem als John Paul.
Keizer Karel V kennen ze in het Duits als Karl, Frans+Engels is Charles, en Spaans is Carlos.
Volgens Wikipedia is Koning Willem Alexander, Guillermo Alejandro in het Spaans
https://es.wikipedia.org/(...)os_Pa%C3%ADses_Bajos
Is dit niet verrekte lastig voor historici en wetenschappers ?
Vooral bij koningen enzo zie je dit veel, of bij bijbelse figuren.
Het was mij al eens eerder opgevallen, maar 2 weken geleden was ik in Rome in het Vaticaan en daar zag ik dat bijvoorbeeld paus Johannes Paulus II eigenlijk Giovanni Paolo heet in het Italiaans (hij was ook de eerste niet-italiaanse paus in dik 400 jaar) en in de Engelstalige wereld kennen ze hem als John Paul.
Keizer Karel V kennen ze in het Duits als Karl, Frans+Engels is Charles, en Spaans is Carlos.
Volgens Wikipedia is Koning Willem Alexander, Guillermo Alejandro in het Spaans
https://es.wikipedia.org/(...)os_Pa%C3%ADses_Bajos
Is dit niet verrekte lastig voor historici en wetenschappers ?
Nee hier klopt niks van!
Hoezo zou de koning in Spanje ineens Guillermo Alejandro heten
Koning Felipe van Spanje noemen wij toch ook niet Koning Flipje?
Hoezo zou de koning in Spanje ineens Guillermo Alejandro heten
Koning Felipe van Spanje noemen wij toch ook niet Koning Flipje?
5 Ferrari's op videoband!
Juliana is wel gewoon Juliana in het Spaans, waarschijnlijk omdat ze die naam ook kennen in het Spaans.
Bernard is Bernardo (valt nog mee), Claus is Nicolás, Wilhelmina is Guillermina en Hendrik is Enrique
Bernard is Bernardo (valt nog mee), Claus is Nicolás, Wilhelmina is Guillermina en Hendrik is Enrique
Vaak is het een kwestie van het voorkomen van praktische problemen bij het uitspreken van een naam; de ij is voor heel veel anderstaligen een probleem want die kennen ze niet (altijd leuk in Amsterdam; Amerikanen die de weg naar het Ri-jiksmuseum vragen). Ikzelf zeg tegen Engelstaligen dat mijn naam Adrian is omdat ze van Ad, @ maken in hun uitspraak.
En hoe veel Nederlanders spreken de naam van de Poolse munt verkeerd uit omdat ze niet weten wat ł is? (Ja, een l met een schuin streepje er door - dat maakt er een korte EW klank van bij uitspreken. Dus niet zloty maar zwoty).
Waarmee je dus de tweede reden hebt; tekens die elders onbekend zijn. Zodat Müller, Mueller wordt.
Bij historische figuren is het een kwestie van perspectief; Willem de Veroveraar wordt elders William the Bastard genoemd.
En hoe veel Nederlanders spreken de naam van de Poolse munt verkeerd uit omdat ze niet weten wat ł is? (Ja, een l met een schuin streepje er door - dat maakt er een korte EW klank van bij uitspreken. Dus niet zloty maar zwoty).
Waarmee je dus de tweede reden hebt; tekens die elders onbekend zijn. Zodat Müller, Mueller wordt.
Bij historische figuren is het een kwestie van perspectief; Willem de Veroveraar wordt elders William the Bastard genoemd.
De tijd is een rivier waarin álles verzuipt.
Ook bij veel plaatsnamen zie je dat, soms lijkt het er niet eens op.
Laatst reed ik door Slovenie, en Maribor was volgens mijn wegenatlas en ook volgens Google Maps, Marburg an der Drau
Vroeger was het Oostenrijks, vandaar natuurlijk, maar toch...
Laatst reed ik door Slovenie, en Maribor was volgens mijn wegenatlas en ook volgens Google Maps, Marburg an der Drau
Vroeger was het Oostenrijks, vandaar natuurlijk, maar toch...
Mailand :’)
'Correct me if i'm wrong, for I'll be quite thankful for the lesson learned.' - Author unknown, 1987
Waarom niet Willam the Conqueror?quote:Op woensdag 10 augustus 2016 21:53 schreef BaardaapAd het volgende:
Vaak is het een kwestie van het voorkomen van praktische problemen bij het uitspreken van een naam; de ij is voor heel veel anderstaligen een probleem want die kennen ze niet (altijd leuk in Amsterdam; Amerikanen die de weg naar het Ri-jiksmuseum vragen). Ikzelf zeg tegen Engelstaligen dat mijn naam Adrian is omdat ze van Ad, @ maken in hun uitspraak.
En hoe veel Nederlanders spreken de naam van de Poolse munt verkeerd uit omdat ze niet weten wat ł is? (Ja, een l met een schuin streepje er door - dat maakt er een korte EW klank van bij uitspreken. Dus niet zloty maar zwoty).
Waarmee je dus de tweede reden hebt; tekens die elders onbekend zijn. Zodat Müller, Mueller wordt.
Bij historische figuren is het een kwestie van perspectief; Willem de Veroveraar wordt elders William the Bastard genoemd.
5 Ferrari's op videoband!
Hier heb ik een tijd geleden al een uitgebreid antwoord op gegeven, maar nog maar eens een samenvatting dan:
Die namen zijn vooral mensen uit de tijd dat het Latijn nog als lingua franca gold. De Franse koning Charles, de Duitse koning Karl, de Nederlandse koning Karel, de Italiaanse koning Carlo en de Spaanse koning Carlos ondertekenden hun brieven allemaal met 'Carolus'. Die Italiaanse koning kan zichzelf wel Carlos V hebben genoemd, maar als zijn Nederlandse onderdanen een brief kregen met Carolus V, dan lazen ze dat als 'Karel V'.
Namen die zo 'vertaald' worden, zijn daarom ook altijd namen van personen die in de middeleeuwen of premoderne tijd leefden of die een middeleeuwse traditie volhouden (zoals de paus en sommige vorstenhuizen).
Die namen zijn vooral mensen uit de tijd dat het Latijn nog als lingua franca gold. De Franse koning Charles, de Duitse koning Karl, de Nederlandse koning Karel, de Italiaanse koning Carlo en de Spaanse koning Carlos ondertekenden hun brieven allemaal met 'Carolus'. Die Italiaanse koning kan zichzelf wel Carlos V hebben genoemd, maar als zijn Nederlandse onderdanen een brief kregen met Carolus V, dan lazen ze dat als 'Karel V'.
Namen die zo 'vertaald' worden, zijn daarom ook altijd namen van personen die in de middeleeuwen of premoderne tijd leefden of die een middeleeuwse traditie volhouden (zoals de paus en sommige vorstenhuizen).
Hier de uitbereidere eerdere post:
Het heeft (natuurlijk ) met Latijn te maken.
Tot ca. 1600 was het Latijn dé taal van de internationale communicatie. Iedereen die iemand was, schreef in het Latijn. Alle beroemde mensen gebruikten een Latijnse vorm van hun naam. Zo ook de royalty.
Koning Charles van Engeland, Charles van Frankrijk, Carlos van Spanje, Carlo van Sicilië, Karl van een of ander Duits vorstendom en Carl van Zweden verlatijnsten hun naam allemaal als Carolus (meestal met een toevoeging rex, 'koning' en de naam van het land/volk in de genitief). En de vertaling gebeurde dus ook omgekeerd: 'Carolus' vertaalde je in het Nederlands als 'Karel', maar in het Engels als 'Charles' en in het Spaans als 'Carlos'.
Als Carl van Zweden een brief naar de paus schreef, dan ondertekende hij die met 'Carolus Rex Sueciae'. Wilde de paus (of iemand anders natuurlijk) de titel 'Carolus Rex Sueciae' vertalen naar het de volkstaal, dan deed hij dat in het Nederlands als: 'Karel, koning van Zweden', in het Engels als: 'Charles, king of Sweden', en in het Spaans als: 'Carlos, rey de Suecia'.
Nu, na een tijdje verdween dat Latijn ertussen en gingen mensen gewoon schrijven in hun moerstaal. Maar omdat mensen zo gewend waren aan het vertalen van de naam van koningen, bleven ze dat doen.
Overigens komt dat ook voor bij bekende mensen uit de Middeleeuwen, zij het meer sporadisch en incidenteel. Wij spreken bijvoorbeeld van Maarten Luther (oorsp. Du., Martin Luther), de Engelsen zeggen John of Ruusbroec (oorspr. Nl., Jan van Ruusbroec), de Italianen zeggen Guillermo de Ockham (oorspr. En., William of Ockham) en de Fransen zeggen Cristophe Colomb (oorspr. It., Christoforo Colombo).
Ik weet niet zeker wat het verschil heeft veroorzaakt. Wellicht komt het doordat royalty conservatiever was, dus lang vasthield aan Latijn. Mijn hoofd zou ik er echter niet op durven verwedden.
Dat hele vertalen van namen is sowieso erg tof. In het humanisme, toen achternamen couranter werden, begon men die achternamen ook te vertalen. Uit onze contreien komen bijvoorbeeld Justus Lipsius (oorspr. Joost Lips), Hugo Grotius (oorspr. Hugo/Huig de Groot), en Georgius Macropedius (oorspr. Joris van Lanckvelt; Grieks 'macro-' betekent 'groot' of 'lang', 'pedion' betekent 'vlakte' of 'veld).
De mooiste blijft naar mijn mening echter die van de Duitse theoloog Philippus Melanchthon. Op het eerste oog lijkt dat een ietwat obscure maar authentieke Duitse naam. Het komt echter van het Griekse 'melan-', wat 'zwart' betekent en 'chthoon', wat 'aarde' betekent: zijn naam was oorspronkelijk Philip Schwartzerdt.
Het heeft (natuurlijk
) met Latijn te maken.Tot ca. 1600 was het Latijn dé taal van de internationale communicatie. Iedereen die iemand was, schreef in het Latijn. Alle beroemde mensen gebruikten een Latijnse vorm van hun naam. Zo ook de royalty.
Koning Charles van Engeland, Charles van Frankrijk, Carlos van Spanje, Carlo van Sicilië, Karl van een of ander Duits vorstendom en Carl van Zweden verlatijnsten hun naam allemaal als Carolus (meestal met een toevoeging rex, 'koning' en de naam van het land/volk in de genitief). En de vertaling gebeurde dus ook omgekeerd: 'Carolus' vertaalde je in het Nederlands als 'Karel', maar in het Engels als 'Charles' en in het Spaans als 'Carlos'.
Als Carl van Zweden een brief naar de paus schreef, dan ondertekende hij die met 'Carolus Rex Sueciae'. Wilde de paus (of iemand anders natuurlijk) de titel 'Carolus Rex Sueciae' vertalen naar het de volkstaal, dan deed hij dat in het Nederlands als: 'Karel, koning van Zweden', in het Engels als: 'Charles, king of Sweden', en in het Spaans als: 'Carlos, rey de Suecia'.
Nu, na een tijdje verdween dat Latijn ertussen en gingen mensen gewoon schrijven in hun moerstaal. Maar omdat mensen zo gewend waren aan het vertalen van de naam van koningen, bleven ze dat doen.
Overigens komt dat ook voor bij bekende mensen uit de Middeleeuwen, zij het meer sporadisch en incidenteel. Wij spreken bijvoorbeeld van Maarten Luther (oorsp. Du., Martin Luther), de Engelsen zeggen John of Ruusbroec (oorspr. Nl., Jan van Ruusbroec), de Italianen zeggen Guillermo de Ockham (oorspr. En., William of Ockham) en de Fransen zeggen Cristophe Colomb (oorspr. It., Christoforo Colombo).
Ik weet niet zeker wat het verschil heeft veroorzaakt. Wellicht komt het doordat royalty conservatiever was, dus lang vasthield aan Latijn. Mijn hoofd zou ik er echter niet op durven verwedden.
Dat hele vertalen van namen is sowieso erg tof. In het humanisme, toen achternamen couranter werden, begon men die achternamen ook te vertalen. Uit onze contreien komen bijvoorbeeld Justus Lipsius (oorspr. Joost Lips), Hugo Grotius (oorspr. Hugo/Huig de Groot), en Georgius Macropedius (oorspr. Joris van Lanckvelt; Grieks 'macro-' betekent 'groot' of 'lang', 'pedion' betekent 'vlakte' of 'veld).
De mooiste blijft naar mijn mening echter die van de Duitse theoloog Philippus Melanchthon. Op het eerste oog lijkt dat een ietwat obscure maar authentieke Duitse naam. Het komt echter van het Griekse 'melan-', wat 'zwart' betekent en 'chthoon', wat 'aarde' betekent: zijn naam was oorspronkelijk Philip Schwartzerdt.
Er zit nog een aspect aan: niet elke taal gebruikt hetzelfde alfabet.
Eerder werd al de zloty genoemd (betekenis van het woord is hetzelfde als gulden, daarom vreemd dat het nooit Poolse gulden werd). Maar hoe noem je de keizer van China, Japan of Rusland als je het plaatselijke alfabet niet kunt lezen?
En hoe ga je om met plaatsnamen die wijzigden als de plaats in een ander land met een andere taal kwam te liggen, zoals Dubrovnik?
Eerder werd al de zloty genoemd (betekenis van het woord is hetzelfde als gulden, daarom vreemd dat het nooit Poolse gulden werd). Maar hoe noem je de keizer van China, Japan of Rusland als je het plaatselijke alfabet niet kunt lezen?
En hoe ga je om met plaatsnamen die wijzigden als de plaats in een ander land met een andere taal kwam te liggen, zoals Dubrovnik?
Het heeft ook te maken met problemen met de uitspraak.
Zo werd ik ooit in Amsterdam aangesproken door een Engelstalige toerist die blijkbaar naar het Leidseplein wilde, maar hij sprak die naam uit als
Zo werd ik ooit in Amsterdam aangesproken door een Engelstalige toerist die blijkbaar naar het Leidseplein wilde, maar hij sprak die naam uit als
Non possumus non loqui
pīnyīn ... dat is de officiele methodiek om chinese karakters in latijns om te zetten en wordt momenteel vrijwel overal gebruikt...quote:
Maar hoe noem je de keizer van China,(..) als je het plaatselijke alfabet niet kunt lezen?
Ineressant is wel dat dit steeds vaker uitspraak-problemen oplevert.. alhoewel chinese namen vrijwel overal meestal steeds meer gelijk geschreven worden is de uitspraak vaak erg verschillend, afhankelijk van de taal van de spreker.
wat vroeger juist eerder andersom was, in verschillende taalgebieden schreef men namen verschillend, maar sprak ze relatief gelijk uit
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Dat heb ik ook altijd als ik in Duitsland iets bestel bij McDonalds of BurgerKing.quote:
Het heeft ook te maken met problemen met de uitspraak.
Als je het op zijn engels uitspreekt dan snappen ze het vaak niet.
, op de een of andere manier verdraaien de Duitsers de uitspraak toch.
Zelfde geld voor de stad Florance, in Italie heet de stad Firenze, snap ook niet helemaal waarom wijnde Franse bensming gebruiken
Vraag ik me ook af.quote:
Zelfde geld voor de stad Florance, in Italie heet de stad Firenze, snap ook niet helemaal waarom wijnde Franse bensming gebruiken
Hey
Wat dacht je van Luxemburg of Luxembourg..?quote:
Zelfde geld voor de stad Florance, in Italie heet de stad Firenze, snap ook niet helemaal waarom wijnde Franse bensming gebruiken
Zelfs de eigen inwoners gebruiken dat vaak.
Maar in hun eigen taal noemen ze het eigenlijk Lëtzebuerg.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Koln Cologne Keulenquote:
Zelfde geld voor de stad Florance, in Italie heet de stad Firenze, snap ook niet helemaal waarom wijnde Franse bensming gebruiken
I am a Chinese college students, I have a loving father, but I can not help him, he needs to do heart bypass surgery, I can not help him, because the cost of 100,000 or so needed, please help me, lifelong You pray Thank you!
Het vertalen van plaatsnamen in een andere dan de plaatselijke taal kan wel lastig zijn. Niet iedereen weet meteen wat er met Rijsel, Lüttich of Aix-la-Chapelle wordt bedoeld.
De Sahara is zonder meer erg droog.
Daar noem je ook wat plaatsen op de grenzen van taalgebieden. Plaatsen die in het verleden onder een ander taalgebied vielen en dus nieuwe namen kregen.quote:
Het vertalen van plaatsnamen in een andere dan de plaatselijke taal kan wel lastig zijn. Niet iedereen weet meteen wat er met Rijsel, Lüttich of Aix-la-Chapelle wordt bedoeld.
Daar heb je dus niks aan, want verschillende (westerse) talen gebruiken andere klanken bij die tekens. Denk aan de u die in veel talen een oe-klank heeft, waardoor Istanbul in Nederland een verkeerde uitspraak oplevert. Net als diverse plaatsnamen die uit de Engelstalige media worden overgenomen: Mosul, Kabul, Uruzgan.quote:
[..]
pīnyīn ... dat is de officiele methodiek om chinese karakters in latijns om te zetten en wordt momenteel vrijwel overal gebruikt...
Berucht zijn ook de y (kan een u-klank zijn), de ch (spreek uit tjs) en sh/sch (sj) en de b (v-klank). Onze ij wordt in andere talen niet begrepen, onze g verkeerd uitgesproken.
pīnyīn is als woord niet uit te spreken, omdat die i-met-streepje in het Nederlands niet bestaat en onduidelijk is hoe de y moet worden uitgesproken. Sowieso hebben veel talen het latijnse alfabet naar eigen klanken aangepast door allerlei extra tekens te gebruiken, "umlauten", accenten etc... ç, ń, die worden dan weer weggelaten als ze niet makkelijk op een toetsenbord zijn te vinden. Het maakt het er niet eenvoudiger op de juiste uitspraak te vinden.
Lille, Luik en Aken.quote:
Het vertalen van plaatsnamen in een andere dan de plaatselijke taal kan wel lastig zijn. Niet iedereen weet meteen wat er met Rijsel, Lüttich of Aix-la-Chapelle wordt bedoeld.
Op 
Op |
|
