Als je toen nog kind was gewend bent spelletjes te spelen op andere computers of misschien de eerste consoles, dan had je geen flauw idee wat je moet zo'n lomp crèmewit 3-delig apparaat kon doen want het was toch voornamelijk kantoorspul dat door grote mensen gebruikt wordt.
Maar het had toen z'n charme. Wow! een computer... dan ga je met de tijd mee! Zelfs bij Kinderen voor Kinderen hebben ze er een liedje over gemaakt:
De mogelijkheden van zo'n eerste pc waren erg beperkt. Het beeldscherm gaf voornamelijk letters en cijfers weer in het groen of het oranje dus plaatjes en foto's daar dacht je nog nieteens aan.
Geluid was er niet echt alleen een ingebouwd speakertje dat PIEP kon zeggen of deuntjes kon piepen. Muziek en geluidseffecten had je niet. Het enige geluid dat constant te horen was, was het gejank van de harde schijf... als je die er een in had zitten. Meestal startte je het ding op met diskettes, waarna na lang krassen eindelijk A> op het scherm verscheen of er werd naar de datum en tijd gevraagd want dat kon dat ding toen ook nog niet onthouden.
Een harde schijf was zelfs luxe en als je 20 MB had, dan had je al veel en het ging er dan vooral om dat programma's er niet eeuwig over deden om op te starten vergeleken met opstarten vanaf diskette. Harde schijven waren gruwelijk lomp en zwaar:
En dan die constructie en dat metaalwerk! Alsof je je programma's en documenten opslaat in een verstevigd reactorvat. Daar kon je iemand mee doodgooien, als je het überhaupt al opgetild kreeg.
Toen pc's iets moderner werden toen kwam de muis om de hoek kijken, zo'n vierkante die je al RSI geeft als je er naar kijkt. RSI (ookwel muisarm
) was toen ook nog niet echt bekend btw. Dan had je op een gegeven moment nog zo'n knopje dat je op hedendaagse pc's niet meer tegenkomt:
Overclocken voor n00bs!
of eigenlijk meer underclocken omdat oude spelletjes op nieuwere pc's onspeelbaar werden.Echte kantoorpikkies hadden natuurlijk ook een printer bij hun computer. Zo'n matrix-printer, die met veel kabaal een regel tekst op het papiertje drukte. Ze hadden wel het voordeel dat de inkt nog lang mee ging, zelfs als je voor de lol complete banners afdrukte.
In die tijd was een computer nog echt iets moderns en iets wat nog niet in elk huishouden te vinden was. En als je er dan mee opgroeide, er ervaring mee kreeg en alles er van snapte wat voor je ouders en anderen van hun leeftijd hokus pokus was dan werd je al snel een whizzkid genoemd en dan was je ook onofficiëel de helpdesk van de hele familie en hun kennissen... iets waar je overigens niet meer vanaf komt, want zelfs vandaag de dag gaan ze er nog steeds vanuit dat je van alles wat ook maar computer-achtig is verstand hebt.
Ook zo erg was hoe de digibeten van toen de namen van alle onderdelen van een computer uitspraken, in van dat overdreven Engels alsof je naar een nagesynchroniseerde jaren '80 film aan het kijken was.Als je dan kijkt waar we tegenwoordig zijn en bedenkt:
Hoeveel van deze:
heb je nodig om dezelfde rekenkracht te verkrijgen als 1 van deze:
Commodore liep lichtjaren vooruit in die tijd.quote:Op dinsdag 9 augustus 2016 18:14 schreef DemonRage het volgende:
De mogelijkheden van zo'n eerste pc waren erg beperkt. Het beeldscherm gaf voornamelijk letters en cijfers weer in het groen of het oranje dus plaatjes en foto's daar dacht je nog nieteens aan.
Geluid was er niet echt alleen een ingebouwd speakertje dat PIEP kon zeggen of deuntjes kon piepen. Muziek en geluidseffecten had je niet. Het enige geluid dat constant te horen was, was het gejank van de harde schijf... als je die er een in had zitten.
Niks geen monochrome beeldscherm, maar mooie graphics, niks geen piepjes, maar echt geluid en muziek.
Amiga 500 Nou?quote:
Als je dan kijkt waar we tegenwoordig zijn en bedenkt:
Hoeveel van deze:
[ afbeelding ]
heb je nodig om dezelfde rekenkracht te verkrijgen als 1 van deze:
[ afbeelding ]
Klopt, die was zijn tijd erg ver vooruit.quote:Op dinsdag 9 augustus 2016 18:40 schreef Geralt het volgende:
[..]
Commodore liep lichtjaren vooruit in die tijd.
Niks geen monochrome beeldscherm, maar mooie graphics, niks geen piepjes, maar echt geluid en muziek.
Helaas nooit een gehad, een maat van mij wel.
Helaas moet ik zonder de echte doen, maar met een emulator op de PC. Het werkt wel precies zo hoor, zelfs assembler en de spelletjes van toen ook.
In de huidige pc's zit geen creativiteit meer. Dat zijn veredelde telefoons.
Eerste PC bij ons thuis was een Tulip met monochroom groen scherm en 20 MB harde schijf en inderdaad de oorverdovende matrixprinter. Altijd leuk als je je 's ochtends vroeg nog bedacht dat er nog iets voor school geprint moest worden
.Vanaf de Sinclair ZX81 en ZX-Spectrum tm Commodore 64 (nog steeds in bezit) en Commodore 128 en uiteraard de MSX 1 en 2.
De eerst pc van mijn pa koste 2800 gulden en je kon er NIKS mee.
SPOILER
SPOILER
SPOILER
staat in mijn werkkamer, gekocht in 1992 en werkt nog steeds als een zonnetjequote:
[..]
Commodore liep lichtjaren vooruit in die tijd.
Niks geen monochrome beeldscherm, maar mooie graphics, niks geen piepjes, maar echt geluid en muziek.
Ik heb daar nog zo een 10.000 roms voor de Commodore 64 voor emulator op pc.quote:Op dinsdag 9 augustus 2016 18:48 schreef Sigaartje het volgende:
Ja, beste computer ever.
Helaas moet ik zonder de echte doen, maar met een emulator op de PC. Het werkt wel precies zo hoor, zelfs assembler en de spelletjes van toen ook.
In de huidige pc's zit geen creativiteit meer. Dat zijn veredelde telefoons.
Dat was midden jaren 80.
De docent wiskunde kreeg ze uiteindelijk aan de praat, zodat we er een keer spelletjes op konden spelen, 1988 of zo.
Ik download ze. Er zijn ook nog hele tijdschriften over de Commodore te downloaden uit de jaren 80, Compute! heet dat geloof. Heb ik jaren geleden gedownload. Smullen. In de jaren 80 typte ik die spelletjes over uit dat blad. En spelletjes uitwisselen met collega's natuurlijk, die hadden ook allemaal een Commodore thuis. We hadden een heel clubje op het werk. Dat waren tijden!quote:
[..]
Ik heb daar nog zo een 10.000 roms voor de Commodore 64 voor emulator op pc.
Wat iedereen in die tijd deedquote:
[..]
Ik download ze. Er zijn ook nog hele tijdschriften over de Commodore te downloaden uit de jaren 80, Compute! heet dat geloof. Heb ik jaren geleden gedownload. Smullen. In de jaren 80 typte ik die spelletjes over uit dat blad. En spelletjes uitwisselen met collega's natuurlijk, die hadden ook allemaal een Commodore thuis. We hadden een heel clubje op het werk. Dat waren tijden!
Illegaal spelletjes uitwisselen. https://archive.org/details/softwarelibrary_amiga
dat valt wel tegen, alleen de prijs van pc's lag nogal hoog.quote:
[..]
Commodore liep lichtjaren vooruit in die tijd.
Niks geen monochrome beeldscherm, maar mooie graphics, niks geen piepjes, maar echt geluid en muziek.
1980: CGA 320*200 met 4 kleuren,
1982: Commodore 64 320*200 16 kleuren
1987 VGA 1024*768 256 kleuren
was er niet iets met 1101 of zo? Bij International Soccer?quote:
[..]
Wat iedereen in die tijd deed
Oude PCs hadden standaard BASIC, kon je zelf programmeren. Met de computer werken was toen veel creativer, pionieren, uitzoeken, tegenwoordig wordt er vooral geconsumeerd.
Idd... merken als Tulip, NEC, IBM en Olivetti.quote:
Geheimzinnige beige dozen. Mijn middelbare school had een lokaal vol staan met Tulips, een of ander subsidieproject. De docenten konden er niet mee omgaan, dus werden ze niet gebruikt.
Dat was midden jaren 80.
De docent wiskunde kreeg ze uiteindelijk aan de praat, zodat we er een keer spelletjes op konden spelen, 1988 of zo.
En dan had je op een gegeven moment nog die reclame met Katja Schuurman voor Laser computers (maar dat was al iets later):
Dat kon via Pulse With Modulation, een techniek die nu voor PC ventilatoren gebruikt wordt om de snelheid te regelen.quote:Op woensdag 10 augustus 2016 07:56 schreef JDude het volgende:
Met de bliepjesspeaker kon je blijkbaar wel "geluid" produceren. Ik had een of ander golfspelletje dat stemmen en geluidseffecten liet horen over de pc-speaker. Klonk niet heel best natuurlijk, maar toch.
In de PC zitten verschillende timer IC's, eentje die standaard 18,2 keer per seconde tikt op IRQ0 en eentje die als tone-generator gebruikt wordt voor de speaker. De eerste zette je dan op 22 kHz en de tone generator bij elke trigger van IRQ0 op one-shot met een variërende aflooptijd kleiner dan 1/22000e van een seconde voor de pulsbreedte. Dan kon je zelfs vrij zuiver gesampled geluid uit je PC-speaker krijgen.
[ Bericht 5% gewijzigd door DemonRage op 14-08-2016 15:57:09 ]
Maar toch: vergeleken met de huidige waren die van pakweg 1997 nog altijd prehistorisch. Met weinig tot geen gezeik over virussen, hackers, pfishing, spyware, een constant meeloerend besturingssysteem waardoor je nog dagen achtervolgd wordt met schoenen als je zojuist wat webwinkels hebt bezocht, enzovoort.
De functie van de computer is volledig veranderd door internet. Een computer is geen computer meer. Een computer was vroeger het middel om processen automatisch te laten verlopen (dan praten we ook over spelletjes), dat was de hoofdtaak van de computer.quote:
Bij het lezen van de TT denk ik voornamelijk aan die gruwelijke inbel-ellende die rekeningen van hier tot Tokio opleverde; er kwam pas in de late 90's een computer in huis (m'n ouders hadden én hebben een extreme desinteresse in 'de digitale wereld'). Maar goed, dat is al wat computer-generaties later.
Maar toch: vergeleken met de huidige waren die van pakweg 1997 nog altijd prehistorisch. Met weinig tot geen gezeik over virussen, hackers, pfishing, spyware, een constant meeloerend besturingssysteem waardoor je nog dagen achtervolgd wordt met schoenen als je zojuist wat webwinkels hebt bezocht, enzovoort.
Maar nu is alles anders. De hoofdtaak van de computer is nu het hart van communicatie. Kijk maar wat we hier aan het doen zijn.
De computer van de jaren 80 was een volslagen ander apparaat dan de computer van nu. Dat is heel belangrijk om je dat te beseffen. Dus daarom snap ik dat verlangen naar vroeger ook, dat heb ik ook. Ik zat vroeger ook in assembler en basic te sleutelen achter de Commodore 64. Heel veel uren gingen daar aan op. En het was fantastisch. Nu heb je dat niet meer. Ja een beetje cursus volgen in Java, en dan heb je het gehad.
Is het niet ook een beetje een kwestie van wat je zelf wilt?quote:
Begin jaren tachtig zelfs in de krant, en ik dacht ook in de Eppo, peeks en pokes om je spelletjes te "optimaliseren". Eigenlijk hacken, de software naar je hand zetten. Tegenwoordig is alles dichtgetimmerd.
Oude PCs hadden standaard BASIC, kon je zelf programmeren. Met de computer werken was toen veel creativer, pionieren, uitzoeken, tegenwoordig wordt er vooral geconsumeerd.
Ik zag vroeger nooit iemand met basic werken (wel met commando's in DOS), maar tegenwoordig lijkt iedereen wel een jaartje "HTML" of "Java" standaard te krijgen en kan elk kind van 16 effesnel een flappybird-clone op een mobiel in elkaar tikken met die razendsnelle vingers van ze op dat touchscreen.
Als je creatief wilt zijn op de PC, dan zijn er nog genoeg mogelijkheden om de pionier uit te hangen, net als toen (denk maar bijvoorbeeld aan games modden).
Maar net als het wilde westen schuift de grens steeds verder op en wat vroeger spannend en nieuw was (een 'frontier' was), kan tegenwoordig een grijs onbetekenend stadje zijn dat zelfs met een loep nog niet op een landkaart te vinden is.
En dat met besturingssystemen die alles van je willen weten...dat is een niet beste ontwikkeling, heeft al jaren voor extra problemen gezorgd en veel schade (denk aan de backdoors die meermalen bij laptops zijn gevonden en die door de fabrikant van de laptops bewust achtergelaten zijn).
Klopt. Wat we tegenwoordig met computers doen is vooral communicatie-gericht. De term Personal Computer is dan ook niet echt personal meer, nu we met z'n allen aan een groot netwerk hangen.quote:
De functie van de computer is volledig veranderd door internet. Een computer is geen computer meer. Een computer was vroeger het middel om processen automatisch te laten verlopen (dan praten we ook over spelletjes), dat was de hoofdtaak van de computer.
Toendertijd kon je alles lekker low-level doen idd, vooral in talen als Pascal en C. Kloten in het geheugen van andere processen, interrupts kapen en de hardware direct aansturen. Tegenwoordig zit er een dikke kernel tussen en een API en als je nog hoger gaat dan kom je bij web programming uit en alles wordt eerder voorgekauwd in de vorm van SDK's dan uitgelegd want er is een shitload aan code nodig om ook maar iets simpels te doen op een modern besturingssysteem.quote:
Begin jaren tachtig zelfs in de krant, en ik dacht ook in de Eppo, peeks en pokes om je spelletjes te "optimaliseren". Eigenlijk hacken, de software naar je hand zetten. Tegenwoordig is alles dichtgetimmerd.
Oude PCs hadden standaard BASIC, kon je zelf programmeren. Met de computer werken was toen veel creativer, pionieren, uitzoeken, tegenwoordig wordt er vooral geconsumeerd.
Het moment dat Windows 10 hier in huis komt, is nou niet iets waarop ik me verheug. Blijkbaar gebeurt dat bij nieuwe updates regelmatig, dat volgens Windows 10 'verkeerde' programma's opeens van je pc of laptop verdwenen zijn.
Er staan nu nog een Windows7-pc en een Windows7-laptop in huis, en daarbij speelt dat issue nog niet. Maar aangezien de (verreweg) jongste van de twee ook alweer vier jaar oud is, schat ik de kans vrij hoog in dat Windows 10 hier binnen een jaar z'n intrede doet. Ik ben me al enige tijd aan het inlezen, zodat ik weet wat me te wachten staat.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 21-08-2016 10:35:25 ]
Om vroeger zoiets simpels als een lijn met Pascal op je scherm te krijgen moest je ook al libararies laden. Dus in principe ook al een shitload aan code voor de meeste simpele lijn, laten we het niet hebben over een user interface bouwen daarmee.quote:
Tegenwoordig zit er een dikke kernel tussen en een API en als je nog hoger gaat dan kom je bij web programming uit en alles wordt eerder voorgekauwd in de vorm van SDK's dan uitgelegd want er is een shitload aan code nodig om ook maar iets simpels te doen op een modern besturingssysteem.
Een grafische UI was te veel werk. Het meeste was gewoon in text-mode en met wat sjieke trucjes kon je de characters aanpassen, zodat het een beetje grafisch leek.quote:Op zondag 21 augustus 2016 10:55 schreef Basp1 het volgende:
[..]
Om vroeger zoiets simpels als een lijn met Pascal op je scherm te krijgen moest je ook al libararies laden. Dus in principe ook al een shitload aan code voor de meeste simpele lijn, laten we het niet hebben over een user interface bouwen daarmee.
Zo'n harde knip hadden Mac gebruikers in 2002. System programma's kun je niet op OSX draaien zonder gedoe.quote:
Ik zou nog vergeten dat je vroeger gewoon alles op je pc kon zetten, ook hele oude programma's, zonder dat het besturingsysteem voor jou beslist dat jij dat niet meer mag gebruiken.
En daarna is het nooit meer goedgekomen.
En verder... heb ik weleens een oude BASIC "Nibbles.bas" (ook bekend als Snakes) op Windows 95 gezet. Start je het spel op, knalt die slang gelijk tegen de rand. Bij BASIC is dat eenvoudig op te lossen, maar...
... besef hoe ontzettend snel een programma voor DOS uit 1995 zou zijn op de hardware van nu. In plaats daarvan hebben moderne programma's veel (grafische) flauwekul waardoor je grosso modo op een modern snelle PC nog net zo traag bent als 25 jaar geleden.
Om begin jaren '90 in 3D te tekenen (met PLAMO) moesten studenten van de TU Delft speciaal naar het rekencentrum, waar snelle Unix-computers stonden. Voor de basiscursus waren dat heel eenvoudige ontwerpen met een handvol wiskundige vormen.quote:
[..]
Om vroeger zoiets simpels als een lijn met Pascal op je scherm te krijgen moest je ook al libararies laden. Dus in principe ook al een shitload aan code voor de meeste simpele lijn, laten we het niet hebben over een user interface bouwen daarmee.
Zat je nog minuten te wachten tot je ontwerp was doorgerekend en zichtbaar werd.
Alflife op spelen...
Nu kan ik meer op mijn telefoon dan al die machines samen.
Alhoewel.. Ik kon op dec64 games aanpassen om levens te krijgen en cheaten..
Commodore Info was zo'n blad. Hier kun je ze downloaden: http://commodore.hcc.nl/d(...)jdschriften?id=21974quote:
[..]
Ik download ze. Er zijn ook nog hele tijdschriften over de Commodore te downloaden uit de jaren 80, Compute! heet dat geloof. Heb ik jaren geleden gedownload. Smullen. In de jaren 80 typte ik die spelletjes over uit dat blad. En spelletjes uitwisselen met collega's natuurlijk, die hadden ook allemaal een Commodore thuis. We hadden een heel clubje op het werk. Dat waren tijden!
Computeren was toen een heel andere ervaring dan het nu is. Ik kon Hello World-achtige programma's maken voordat ik wist hoe je een spelletje moest opstarten. Dat is tegenwoordig volkomen ondenkbaar.
Heb je wel eens van DOSBox gehoord? Hiermee kun je een IBM PC compatible computer met MS-DOS emuleren en oude programma's laten lopen onder Windows. Het wordt vooral gebruikt voor oude spelletjes maar ik ben zelf geen gamer (nooit geweest ook) en ik gebruik het o.m. om oude programma's zie ik ooit zelf in Pascal heb geschreven te kunnen blijven gebruiken.quote:
Ik zou nog vergeten dat je vroeger gewoon alles op je pc kon zetten, ook hele oude programma's, zonder dat het besturingsysteem voor jou beslist dat jij dat niet meer mag gebruiken.
Ik herken me totaal niet in het beeld dat je hier schetst van het begin van het personal computer tijdperk. Een MSX of Commodore 64 of zo is er bij ons nooit in huis geweest. De eerste computer was een IBM PC kloon en die was ergens in de eerste helft van de jaren '80 aangeschaft door mijn vader.quote:
Als je opgegroeid bent met computers dan had je vast in het begin een homecomputer, zoals MSX of Commodore-64 en ondertussen won de Personal Computer ofwel PC ook langzaam terrein in huishoudens.
De behuizing leek als twee druppels water op die van de originele XT op je foto. Met je plaatje klopt trouwens iets niet, het toetsenbord op het plaatje is namelijk een AT toetsenbord en geen XT toetsenbord. Een XT toetsenbord had niet 12 maar 10 functietoetsen, en die bevonden zich links, niet aan de bovenzijde.quote:[ afbeelding ]
Integendeel, ik wist heel goed wat je ermee kon doen. Programmeren natuurlijk! We hadden ook boeken van Peter Norton, Van Wolverton, Ray Duncan en een hoop boeken over Turbo Pascal.quote:Als je toen nog kind was en gewend was spelletjes te spelen op andere computers of misschien de eerste consoles, dan had je geen flauw idee wat je moet zo'n lomp crèmewit 3-delig apparaat kon doen want het was toch voornamelijk kantoorspul dat door grote mensen gebruikt werd.
In die video hebben ze kennelijk CGA monitoren. Maar dat was spielerei. Daar kon je geen serieus werk mee doen vanwege de maximale resolutie van 640×200 in grafische mode in twee 'kleuren' (oftewel: zwart-wit). Als je in grafische mode meer 'kleuren' wilde dan moest je de resolutie terugschroeven naar 320×200 en dan kon je werken met maar liefst vier (!) kleuren die je kon kiezen uit een palet van 16. En dan sprongen de tranen in je ogen, en dat was niet omdat het zo mooi was, want dat was het niet, ook niet naar toenmalige maatstaven.quote:Maar het had toen z'n charme. Wow! een computer... dan ga je met de tijd mee! Zelfs bij Kinderen voor Kinderen hebben ze er een liedje over gemaakt:
Textmode was niet veel beter, dan kon je kiezen uit 80 of 40 kolommen met 25 regels en dan kon je zowaar ook alle 16 (!) kleuren gebruiken. Maar omdat de karakters een raster van 8×8 pixels gebruikten zagen die letters er ook beroerd uit. Heck, in vergelijking was zelfs teletekst van destijds high tech. Daar hadden ze bij IBM even niet bij nagedacht, waarschijnlijk omdat er in de VS geen teletekst bestond (en ook nooit heeft bestaan).
Toch wel. Mijn vader wilde al meteen grafisch (programmeer)werk doen op de PC en daarom gebruikte hij van meet af aan een Hercules kaart. Dat was (een joekel van) een grafische kaart die in 1982 was geïntroduceerd maar die nooit officieel erkend is door IBM. In textmode gedroeg zo'n kaart zich exact als een MDA (Monochrome Display Adapter) van IBM en dan kon je werken met 80 kolommen en 25 regels tekst, maar dan wél met fatsoenlijke letters, aangezien deze een raster van 9×14 pixels gebruikten. Maar daarnaast had de kaart een grafische mode met een resolutie van 720×348, en dat zag er op de toenmalige monitoren wél goed uit. De kaart deed geen kleur, maar daar hadden we toen ook nog geen behoefte aan.quote:De mogelijkheden van zo'n eerste pc waren erg beperkt. Het beeldscherm gaf voornamelijk letters en cijfers weer in het groen of het oranje dus plaatjes en foto's daar dacht je nog niet eens aan.
Twee bijzonderheden: de monitor werd met een digitale verbinding op de grafische kaart aangesloten, dus niet analoog zoals je misschien zou denken. Pas veel later met de komst van de VGA kaart kwamen er analoge verbindingen. En tegenwoordig gebruiken we weer digitale verbindingen ... En: op de grafische kaart zat ook een parallelle poort voor de aansluiting van een printer! Tegenwoordig kun je je niet meer voorstellen dat je een printer zou aansluiten op je grafische kaart, maar toen was dat toch echt zo.
Inderdaad, maar ik kan me niet herinneren dat we dat toen misten. Als je medio jaren '80 muziek wilde maken met een computer dan kocht je een Atari ST, maar dat is weer een heel ander verhaal.quote:Geluid was er niet echt alleen een ingebouwd speakertje dat PIEP kon zeggen of deuntjes kon piepen. Muziek en geluidseffecten had je niet.
Nee hoor, daar kan ik me niets van herinneren.quote:Het enige geluid dat constant te horen was, was het gejank van de harde schijf... als je er een in had zitten.
Inderdaad, mijn vader heeft een hele tijd gewerkt met twee 5,25 inch floppy drives en dat was al luxe. Dan kon je namelijk de floppy met het besturingssysteem in de A-drive laten zitten en je floppy met het programma in de B-drive stoppen. Dan moest je eventueel werk dat je wilde opslaan óf ook op de floppy met het programma zetten, óf de floppy in de B-drive uitwisselen tegen een floppy om je werk apart op te slaan. Dat kon omdat programma's destijds volledig in het werkgeheugen pasten, samen met het besturingssysteem.quote:Meestal startte je het ding op met diskettes, waarna na lang krassen eindelijk A:\> op het scherm verscheen of er werd naar de datum en tijd gevraagd want dat kon dat ding toen ook nog niet onthouden.
Het werkgeheugen van een IBM PC was destijds maximaal 1 MiB, maar daarvan konden programma's én het besturingssysteem maar maximaal 640 kiB gebruiken, de rest was gereserveerd voor het systeem (zoals videogeheugen en BIOS).
Mensen die maar één floppy drive hadden (en geen harde schijf oftewel Winchester disk zoals die toen nog wel werd genoemd) hadden het nog een stuk lastiger en waren voortdurend aan het jongleren met floppies met daarop het besturingssysteem, het gebruikte programma, en floppies voor de opslag van gegevens.
Op een gegeven moment werden mijn vader en ik dat wisselen van floppies toch wel zat en toen zijn we op een zaterdagochtend heel vroeg in de auto gestapt en naar Duitsland gereden om daar een harde schijf en de bijbehorende controller te kopen. Het was een heel eind rijden en we moesten wel echt vroeg op pad omdat de winkels in Duitsland destijds nog om 12:00 sloten op zaterdag. Mijn pa had in de Duitse computerbladen die we toen lazen een annonce gevonden van een klein zaakje vlak over de grens dat een Seagate harde schijf en de controller aanbood tegen een aanzienlijk lagere prijs dan je er toen in Nederland voor moest betalen. Ik meen me te herinneren dat het bij elkaar neerkwam op zo'n 700 gulden (!) en dat we toch een kleine 200 gulden hadden uitgespaard, zodat het inderdaad loonde om ervoor naar Duitsland te rijden.
Dit is zwaar overtrokken en ook weer totaal niet mijn ervaring. Natuurlijk waren ze gebouwd als een tank, evenals floppy drives, maar daar is niets mis mee, integendeel. Ook toen was het al net zo belangrijk als nu dat je geen data kwijtraakte. Veel van die schijven werken ook vandaag de dag nog probleemloos (bij verzamelaars of in computermusea) en dat zul je waarschijnlijk over 30 jaar van onze hedendaagse harde schijven en SSD's niet kunnen zeggen.quote:Een harde schijf was zelfs luxe en als je 20 MB had, dan had je al veel en het ging er dan vooral om dat programma's er niet eeuwig over deden om op te starten vergeleken met opstarten vanaf diskette. Harde schijven waren gruwelijk lomp en zwaar:
[ afbeelding ]
En dan die constructie en dat metaalwerk! Alsof je je programma's en documenten opslaat in een verstevigd reactorvat. Daar kon je iemand mee doodgooien, als je het überhaupt al opgetild kreeg.
De schijf die mijn vader kocht in Duitsland had een capaciteit van 32 MiB (!) en dat was meteen ook het maximum dat de destijds gebruikte versie van DOS ondersteunde als je je tenminste niet in allerlei bochten wilde wringen met speciale drivers. Tegenwoordig zou je daar net één foto van een goede digitale camera op kwijt kunnen of één liedje in FLAC, maar toen leek ons dat een respectabele capaciteit.
Het installeren van zo'n harde schijf was trouwens geen sinecure maar een avondvullend programma (zie hier). Toenmalige moederborden voor IBM compatible PC's hadden totaal geen I/O poorten, afgezien van een 5-polige DIN connector voor het toetsenbord. Alle aansluitingen die je verder wilde hebben (ook voor bijvoorbeeld een floppy drive of een seriële poort) moest je zelf toevoegen met behulp van controllerkaarten. En ja, die controllerkaarten voor harde schijven (met een eigen BIOS) moesten ook weer worden geconfigureerd met behulp van jumpers. Iets on screen configureren in het BIOS was er niet bij, dat bestond gewoon niet.
De muis deed bij ons pas laat zijn intrede, hoewel je ook medio jaren '80 al muizen had, ook van Microsoft. Dat waren seriële muizen, en je had ook busmuizen, die heb ik ook nog gehad. Maar als je toch geen grafische interface gebruikte, dan was een muis ook niet echt nodig. Ik voer bepaalde handelingen ook nu nog steeds sneller uit met het toetsenbord dan iemand die daarvoor een muis gebruikt.quote:Toen pc's iets moderner werden toen kwam de muis om de hoek kijken, zo'n vierkante die je al RSI geeft als je er naar kijkt. RSI (ookwel muisarm
Geen ervaring mee, de programma's die ik gebruikte of zelf maakte werkten altijd prima in de 'turbo' stand. Pas heel veel later ondervond ik problemen bij snelle CPU's met programma's die waren geschreven in Borland Pascal, en nee, daar hielp geen 'turbo' knop tegen, voor zover die nog aanwezig was. Je kreeg dan een Runtime Error 200. Maar al gauw verschenen er patches om dat probleem op te lossen, zowel voor bestaande programma's als voor de compiler zelf.quote:Dan had je op een gegeven moment nog zo'n knopje dat je op hedendaagse pc's niet meer tegenkomt:
[ afbeelding ]
Overclocken voor n00bs!
We hadden thuis een Star NL10 en die maakte een snerpend geluid dat echt door merg en been ging. Het ding gebruikte kettingpapier en dat lag dan op zo'n plankje onderaan een speciaal computermeubeltje zoals die destijds veel werden gebruikt. Maar voor kantoorwerk gebruikten we die printer niet, daar was ie ook niet geschikt voor. Wel om output van onze eigen programma's te printen, of handleidingen en documentatie van besturingssystemen en compilers, of ellenlange listings, en af en toe een recept of zo. Het voordeel was dat dat kettingpapier gewoon doorliep.quote:Echte kantoorpikkies hadden natuurlijk ook een printer bij hun computer. Zo'n matrix-printer, die met veel kabaal een regel tekst op het papiertje drukte. Ze hadden wel het voordeel dat de inkt nog lang mee ging, zelfs als je voor de lol complete banners afdrukte.
Het klinkt alsof je het helemaal niet leuk vindt. Ik wist er in het begin juist veel minder van dan mijn vader, die had bijvoorbeeld ervaring met mainframes en met programmeren in FORTRAN lang voordat er zoiets was als een thuiscomputer, en die ervaring had ik niet. Maar we leerden allebei heel veel in die periode en daar heb ik tot op de dag van vandaag nog altijd plezier van. In feite is het leren nooit meer opgehouden.quote:In die tijd was een computer nog echt iets moderns en iets wat nog niet in elk huishouden te vinden was. En als je er dan mee opgroeide, er ervaring mee kreeg en alles er van snapte wat voor je ouders en anderen van hun leeftijd hokus pokus was dan werd je al snel een whizzkid genoemd en dan was je ook onofficiëel de helpdesk van de hele familie en hun kennissen... iets waar je overigens niet meer vanaf komt, want zelfs vandaag de dag gaan ze er nog steeds vanuit dat je van alles wat ook maar computer-achtig is verstand hebt.
Dit herken ik totaal niet. Ik keek af en toe - en kijk nog wel eens - naar nagesynchroniseerde speelfilms op de Duitse TV, maar dat is dan uiteraard Duits, en daar heb je eigen termen voor zowat alles wat met computers te maken heeft. Een computer is een Rechner, een harddisk een Festplatte, een toetsenbord een Tastatur, een printer een Drucker, en ga zo maar door. Niks steenkolenengels dus.quote:
Dat weet ik niet, maar het zegt me niets. Het gaat er niet om hoe krachtig een computer is maar wat je ermee weet te doen. Een mooi voorbeeld vind ik altijd de boordcomputer aan boord van de LM (Lunar Module) waarmee in juli 1969 de eerste mensen op de maan landden. Die computer was veel minder krachtig dan de allereerste IBM PC, maar er werd wél een prestatie van formaat mee geleverd. En om even - ook letterlijk - dichter bij huis te blijven: ik had er vroeger veel plezier in om programma's die ik schreef in Pascal te optimaliseren door bepaalde routines te herschrijven in assembly. Die programma's liepen dan zelfs op een XT als een tierelier.quote:Als je dan kijkt waar we tegenwoordig zijn en bedenkt:
Hoeveel van deze:
[ afbeelding ]
heb je nodig om dezelfde rekenkracht te verkrijgen als 1 van deze:
[ afbeelding ]
[ Bericht 0% gewijzigd door Riparius op 18-09-2016 19:42:14 ]
Ja mooie tijden waren dat. Had je een nieuwe geluidskaart gekocht en dan werkte dat ding niet, ondanks dat je volgens de handleiding (die in het Jengels was (Japans Engelsquote:
Het installeren van zo'n harde schijf was trouwens geen sinecure maar een avondvullend programma (zie hier).
)) alles goed gedaan had. En dan uren liggen kutten met kabeltjes, jumpertjes IRQ's etc etc en dan was het al lang voorbij bedtijd en dan zat ik samen met mn pa nog te kloten en te kutten en dan ging je maar naar bed uiteindelijk. En dan 's morgens had mijn pa het telkens weer voor elkaar gekregen dat het werkte Tegenwoordig plug je een kaart erin, driver installeren en klaar. Dat was vroeger inderdaad hele andere koek. Zeker ook omdat handleidingen (als die er al bijzaten) vaak niet in fatsoenlijk Engels waren en bijzonder onduidelijk
En dat ook. Mijn pa is later helemaal Apple freak gewordenquote:
Maar we leerden allebei heel veel in die periode en daar heb ik tot op de dag van vandaag nog altijd plezier van.
Ik heb zelf ruim 10 jaar in de IT gewerkt.
Ieder zijn eigen ervaringen natuurlijk, je reageert nogal gebonden aan je eigen herinneringen.quote:
[..]
Ik herken me totaal niet in het beeld dat je hier schetst van het begin van het personal computer tijdperk. Een MSX of Commodore 64 of zo is er bij ons nooit in huis geweest. De eerste computer was een IBM PC kloon en die was ergens in de eerste helft van de jaren '80 aangeschaft door mijn vader.
(en de rest...)
Hier ben ik het dan wel weer helemaal mee eens. Programmeerwerk is tegenwoordig slordiger als het op efficiëntie aan komt en compilers zitten vol met intelligentie om code te optimaliseren. Dan heb ik het niet over embedded en low-level programming.quote:En om even - ook letterlijk - dichter bij huis te blijven: ik had er vroeger veel plezier in om programma's die ik schreef in Pascal te optimaliseren door bepaalde routines te herschrijven in assembly. Die programma's liepen dan zelfs op een XT als een tierelier.
Waar wel zeer efficiënte code geschreven wordt is in de demo-scene. Die lui weten oude hardware te laten herleven en laten dingen zien waarvan men toen dacht dat het onmogelijk was, zoals deze demo op een IBM PC met een 8088 CPU en CGA graphics:
Volgens wikipedia is de ARM cortex A9 7500 MIPS en de 8088 0,75 MIPS dus ongeveer 10.000 keer zo snel.quote:
Hoeveel van deze:
[ afbeelding ]
heb je nodig om dezelfde rekenkracht te verkrijgen als 1 van deze:
[ afbeelding ]
Ofwel: 10.000 XT pc's geven dezelfde rekenkracht als 1 moderne smartphone.
En qua opslag:128GB opslag is 6400 keer zoveel opslag als 20MB
Eigenlijk best zonde om dat te gebruiken voor kattenfilmpjes en facebook
Dit dusquote:
Dat weet ik niet, maar het zegt me niets. Het gaat er niet om hoe krachtig een computer is maar wat je ermee weet te doen. Een mooi voorbeeld vind ik altijd de boordcomputer aan boord van de LM (Lunar Module) waarmee in juli 1969 de eerste mensen op de maan landden. Die computer was veel minder krachtig dan de allereerste IBM PC, maar er werd wél een prestatie van formaat mee geleverd. En om even - ook letterlijk - dichter bij huis te blijven: ik had er vroeger veel plezier in om programma's die ik schreef in Pascal te optimaliseren door bepaalde routines te herschrijven in assembly. Die programma's liepen dan zelfs op een XT als een tierelier.
Dit kan ik me nog herinneren. De eerste paar versies van Mac OS X hadden nog wel de mogelijkheid om Mac OS Classic te draaien (Mac Os 9 zat dan op de achtergrond, dus het was meer dat je twee besturingssystemen had), maar dat hield al vrij snel op. Zelf vond ik het vooral balen dat voor mijn scanner geen software voor Mac OS X beschikbaar was.quote:
[..]
Zo'n harde knip hadden Mac gebruikers in 2002. System programma's kun je niet op OSX draaien zonder gedoe.
En daarna is het nooit meer goedgekomen.
Sowieso op het begin veel gevloekt op Mac Os 10.
Vond de overgang best groot.quote:
Mijn eerste pc wad een Windows 95. Dat is de enige wat ik nog weet.
Windows 95 is een besturingssysteem.OT: herkenbaar topic dit.
Wat een post zegt, mooi om tev lezenquote:
[..]
Ik herken me totaal niet in het beeld dat je hier schetst van het begin van het personal computer tijdperk. Een MSX of Commodore 64 of zo is er bij ons nooit in huis geweest. De eerste computer was een IBM PC kloon en die was ergens in de eerste helft van de jaren '80 aangeschaft door mijn vader.
[..]
De behuizing leek als twee druppels water op die van de originele XT op je foto. Met je plaatje klopt trouwens iets niet, het toetsenbord op het plaatje is namelijk een AT toetsenbord en geen XT toetsenbord. Een XT toetsenbord had niet 12 maar 10 functietoetsen, en die bevonden zich links, niet aan de bovenzijde.
[..]
Integendeel, ik wist heel goed wat je ermee kon doen. Programmeren natuurlijk! We hadden ook boeken van Peter Norton, Van Wolverton, Ray Duncan en een hoop boeken over Turbo Pascal.
[..]
In die video hebben ze kennelijk CGA monitoren. Maar dat was spielerei. Daar kon je geen serieus werk mee doen vanwege de maximale resolutie van 640×200 in grafische mode in twee 'kleuren' (oftewel: zwart-wit). Als je in grafische mode meer 'kleuren' wilde dan moest je de resolutie terugschroeven naar 320×200 en dan kon je werken met maar liefst vier (!) kleuren die je kon kiezen uit een palet van 16. En dan sprongen de tranen in je ogen, en dat was niet omdat het zo mooi was, want dat was het niet, ook niet naar toenmalige maatstaven.
Textmode was niet veel beter, dan kon je kiezen uit 80 of 40 kolommen met 25 regels en dan kon je zowaar ook alle 16 (!) kleuren gebruiken. Maar omdat de karakters een raster van 8×8 pixels gebruikten zagen die letters er ook beroerd uit. Heck, in vergelijking was zelfs teletekst van destijds high tech. Daar hadden ze bij IBM even niet bij nagedacht, waarschijnlijk omdat er in de VS geen teletekst bestond (en ook nooit heeft bestaan).
[..]
Toch wel. Mijn vader wilde al meteen grafisch (programmeer)werk doen op de PC en daarom gebruikte hij van meet af aan een Hercules kaart. Dat was (een joekel van) een grafische kaart die in 1982 was geïntroduceerd maar die nooit officieel erkend is door IBM. In textmode gedroeg zo'n kaart zich exact als een MDA (Monochrome Display Adapter) van IBM en dan kon je werken met 80 kolommen en 25 regels tekst, maar dan wél met fatsoenlijke letters, aangezien deze een raster van 9×14 pixels gebruikten. Maar daarnaast had de kaart een grafische mode met een resolutie van 720×348, en dat zag er op de toenmalige monitoren wél goed uit. De kaart deed geen kleur, maar daar hadden we toen ook nog geen behoefte aan.
Twee bijzonderheden: de monitor werd met een digitale verbinding op de grafische kaart aangesloten, dus niet analoog zoals je misschien zou denken. Pas veel later met de komst van de VGA kaart kwamen er analoge verbindingen. En tegenwoordig gebruiken we weer digitale verbindingen ... En: op de grafische kaart zat ook een parallelle poort voor de aansluiting van een printer! Tegenwoordig kun je je niet meer voorstellen dat je een printer zou aansluiten op je grafische kaart, maar toen was dat toch echt zo.
[..]
Inderdaad, maar ik kan me niet herinneren dat we dat toen misten. Als je medio jaren '80 muziek wilde maken met een computer dan kocht je een Atari ST, maar dat is weer een heel ander verhaal.
[..]
Nee hoor, daar kan ik me niets van herinneren.
[..]
Inderdaad, mijn vader heeft een hele tijd gewerkt met twee 5,25 inch floppy drives en dat was al luxe. Dan kon je namelijk de floppy met het besturingssysteem in de A-drive laten zitten en je floppy met het programma in de B-drive stoppen. Dan moest je eventueel werk dat je wilde opslaan óf ook op de floppy met het programma zetten, óf de floppy in de B-drive uitwisselen tegen een floppy om je werk apart op te slaan. Dat kon omdat programma's destijds volledig in het werkgeheugen pasten, samen met het besturingssysteem.
Het werkgeheugen van een IBM PC was destijds maximaal 1 MiB, maar daarvan konden programma's én het besturingssysteem maar maximaal 640 kiB gebruiken, de rest was gereserveerd voor het systeem (zoals videogeheugen en BIOS).
Mensen die maar één floppy drive hadden (en geen harde schijf oftewel Winchester disk zoals die toen nog wel werd genoemd) hadden het nog een stuk lastiger en waren voortdurend aan het jongleren met floppies met daarop het besturingssysteem, het gebruikte programma, en floppies voor de opslag van gegevens.
Op een gegeven moment werden mijn vader en ik dat wisselen van floppies toch wel zat en toen zijn we op een zaterdagochtend heel vroeg in de auto gestapt en naar Duitsland gereden om daar een harde schijf en de bijbehorende controller te kopen. Het was een heel eind rijden en we moesten wel echt vroeg op pad omdat de winkels in Duitsland destijds nog om 12:00 sloten op zaterdag. Mijn pa had in de Duitse computerbladen die we toen lazen een annonce gevonden van een klein zaakje vlak over de grens dat een Seagate harde schijf en de controller aanbood tegen een aanzienlijk lagere prijs dan je er toen in Nederland voor moest betalen. Ik meen me te herinneren dat het bij elkaar neerkwam op zo'n 700 gulden (!) en dat we toch een kleine 200 gulden hadden uitgespaard, zodat het inderdaad loonde om ervoor naar Duitsland te rijden.
[..]
Dit is zwaar overtrokken en ook weer totaal niet mijn ervaring. Natuurlijk waren ze gebouwd als een tank, evenals floppy drives, maar daar is niets mis mee, integendeel. Ook toen was het al net zo belangrijk als nu dat je geen data kwijtraakte. Veel van die schijven werken ook vandaag de dag nog probleemloos (bij verzamelaars of in computermusea) en dat zul je waarschijnlijk over 30 jaar van onze hedendaagse harde schijven en SSD's niet kunnen zeggen.
De schijf die mijn vader kocht in Duitsland had een capaciteit van 32 MiB (!) en dat was meteen ook het maximum dat de destijds gebruikte versie van DOS ondersteunde als je je tenminste niet in allerlei bochten wilde wringen met speciale drivers. Tegenwoordig zou je daar net één foto van een goede digitale camera op kwijt kunnen of één liedje in FLAC, maar toen leek ons dat een respectabele capaciteit.
Het installeren van zo'n harde schijf was trouwens geen sinecure maar een avondvullend programma (zie hier). Toenmalige moederborden voor IBM compatible PC's hadden totaal geen I/O poorten, afgezien van een 5-polige DIN connector voor het toetsenbord. Alle aansluitingen die je verder wilde hebben (ook voor bijvoorbeeld een floppy drive of een seriële poort) moest je zelf toevoegen met behulp van controllerkaarten. En ja, die controllerkaarten voor harde schijven (met een eigen BIOS) moesten ook weer worden geconfigureerd met behulp van jumpers. Iets on screen configureren in het BIOS was er niet bij, dat bestond gewoon niet.
[..]
De muis deed bij ons pas laat zijn intrede, hoewel je ook medio jaren '80 al muizen had, ook van Microsoft. Dat waren seriële muizen, en je had ook busmuizen, die heb ik ook nog gehad. Maar als je toch geen grafische interface gebruikte, dan was een muis ook niet echt nodig. Ik voer bepaalde handelingen ook nu nog steeds sneller uit met het toetsenbord dan iemand die daarvoor een muis gebruikt.
[..]
Geen ervaring mee, de programma's die ik gebruikte of zelf maakte werkten altijd prima in de 'turbo' stand. Pas heel veel later ondervond ik problemen bij snelle CPU's met programma's die waren geschreven in Borland Pascal, en nee, daar hielp geen 'turbo' knop tegen, voor zover die nog aanwezig was. Je kreeg dan een Runtime Error 200. Maar al gauw verschenen er patches om dat probleem op te lossen, zowel voor bestaande programma's als voor de compiler zelf.
[..]
We hadden thuis een Star NL10 en die maakte een snerpend geluid dat echt door merg en been ging. Het ding gebruikte kettingpapier en dat lag dan op zo'n plankje onderaan een speciaal computermeubeltje zoals die destijds veel werden gebruikt. Maar voor kantoorwerk gebruikten we die printer niet, daar was ie ook niet geschikt voor. Wel om output van onze eigen programma's te printen, of handleidingen en documentatie van besturingssystemen en compilers, of ellenlange listings, en af en toe een recept of zo. Het voordeel was dat dat kettingpapier gewoon doorliep.
[..]
Het klinkt alsof je het helemaal niet leuk vindt. Ik wist er in het begin juist veel minder van dan mijn vader, die had bijvoorbeeld ervaring met mainframes en met programmeren in FORTRAN lang voordat er zoiets was als een thuiscomputer, en die ervaring had ik niet. Maar we leerden allebei heel veel in die periode en daar heb ik tot op de dag van vandaag nog altijd plezier van. In feite is het leren nooit meer opgehouden.
[..]
Dit herken ik totaal niet. Ik keek af en toe - en kijk nog wel eens - naar nagesynchroniseerde speelfilms op de Duitse TV, maar dat is dan uiteraard Duits, en daar heb je eigen termen voor zowat alles wat met computers te maken heeft. Een computer is een Rechner, een harddisk een Festplatte, een toetsenbord een Tastatur, een printer een Drucker, en ga zo maar door. Niks steenkolenengels dus.
[..]
Dat weet ik niet, maar het zegt me niets. Het gaat er niet om hoe krachtig een computer is maar wat je ermee weet te doen. Een mooi voorbeeld vind ik altijd de boordcomputer aan boord van de LM (Lunar Module) waarmee in juli 1969 de eerste mensen op de maan landden. Die computer was veel minder krachtig dan de allereerste IBM PC, maar er werd wél een prestatie van formaat mee geleverd. En om even - ook letterlijk - dichter bij huis te blijven: ik had er vroeger veel plezier in om programma's die ik schreef in Pascal te optimaliseren door bepaalde routines te herschrijven in assembly. Die programma's liepen dan zelfs op een XT als een tierelier.
Iemand die × gebruikt ipv xquote:
... CGA ... 640×200 ... 320×200 ...
Was een puik ding ja en nog best een fijne resolutie. En er was ook nog CGA emulatie voor bepaalde spelletjes.quote:... In textmode gedroeg zo'n kaart zich exact als een MDA (Monochrome Display Adapter) van IBM en dan kon je werken met 80 kolommen en 25 regels tekst, maar dan wél met fatsoenlijke letters, aangezien deze een raster van 9×14 pixels gebruikten. Maar daarnaast had de kaart een grafische mode met een resolutie van 720×348, en dat zag er op de toenmalige monitoren wél goed uit. De kaart deed geen kleur, maar daar hadden we toen ook nog geen behoefte aan.
Met het font vond ik het wel amusant hoe het font weliswaar 8×14 ofzo was (want tsja, bytes), maar het scherm 9 pixels in de breedte per karakter reserveerde. Dus altijd een lege pixel tussen karakters in, wat voor linedrawing dan weer lelijk is. Dus voor de hogere 8-bit "ASCII" karakters werd het laatste bitje nog een keer herhaald, zodat die leegte verdween.
(Wat met textmode "grafische" mousepointers soms voor rare artefacten zorgde.)
En volgens mij had DOS destijds ook nog een soort van B-drive emulatie? Als je naar B: ging terwijl je die drive niet had, dan vroeg 'ie je om een andere diskette in het station te stoppen. En als je weer terug ging naar A:, dan checkte 'ie het serienummer van de disk in het station, als die niet met de ouwe "A:" floppy overeen kwam vroeg 'ie je om weer terug te wisselen.quote:Inderdaad, mijn vader heeft een hele tijd gewerkt met twee 5,25 inch floppy drives en dat was al luxe. Dan kon je namelijk de floppy met het besturingssysteem in de A-drive laten zitten en je floppy met het programma in de B-drive stoppen. Dan moest je eventueel werk dat je wilde opslaan óf ook op de floppy met het programma zetten, óf de floppy in de B-drive uitwisselen tegen een floppy om je werk apart op te slaan. Dat kon omdat programma's destijds volledig in het werkgeheugen pasten, samen met het besturingssysteem.
De Arm Cortex A9 is niet echt modern te noemen, dat is een processor uit 2009. Huidige processors voor tablets en mobieltjes zijn drie a vier keer zo snel.quote:
[..]
Volgens wikipedia is de ARM cortex A9 7500 MIPS en de 8088 0,75 MIPS dus ongeveer 10.000 keer zo snel.
Ofwel: 10.000 XT pc's geven dezelfde rekenkracht als 1 moderne smartphone.
En ik mocht als kind wel eens een programmaatje overtypen uit een computerblad, daar verdiende ik een gulden mee
Als inquote:
een computerprogramma opnam van de radio
- een programma op de radio over computers
- programeercode die werd voorgelezen op de radio?
Het was inderdaad een radio programma over computers.
Meer weet ik er ook niet van
In de jaren 80 had elke homecomputer zijn eigen BASIC-dialect. De programma's waren niet zonder meer onderling uitwisselbaar. Om dit probleem te verhelpen heeft men Basicode, een soort Esperanto voor homecomputers, ontwikkeld.
In 1981 werd Basicode door de Nederlandse Omroep Stichting in het radioprogramma Hobbyscoop tot leven geroepen. Het idee hiervoor kwam van zendamateur en toenmalig Philips-ingenieur Klaas Robers. Samen met enkele computer-enthousiasten ontwikkelde hij een uniforme standaard voor het overdragen van Basic-programma's via geluidscassettes, wat toen het gebruikelijke medium was om computerprogramma's op te slaan. Deze standaard werd Basicode genoemd. Later werden uitgebreidere versies uitgebracht onder de naam Basicode-2 en Basicode-3.
Voor veel homecomputers kwam een vertaalprogramma beschikbaar dat Basicode kon lezen en verwerken. De Basicode-programma's werden als geluidsbestand aan het eind van het programma uitgezonden en klonken als cirkelzaaggeluiden. Bekende woorden voor elke uitzendingen waren: "drie seconden na nu...". Niet iedere luisteraar kon dit geluid waarderen en dat leidde ertoe dat de Basicode-uitzendingen werden 'verbannen' naar middengolfzender Radio 5. De grotere storingsgevoeligheid op de AM en het gebruik van de Optimod-signaalprocessing gooiden echter vaak roet in het eten waardoor de programma's niet in te lezen waren. De Optimod werd daarom speciaal voor de Basicode-uitzendingen tijdelijk uitgezet.
Ook de TROS deed een tijd aan Basicode. Zij namen Basicode-3 onder de loep, een uitgebreidere versie dan Basicode-2.
Ik kon de specs voor nieuwere mobile processors niet zo snel vinden maar het illustreert heel goed hoe idioot snel moderne processors zijn.quote:
[..]
De Arm Cortex A9 is niet echt modern te noemen, dat is een processor uit 2009. Huidige processors voor tablets en mobieltjes zijn drie a vier keer zo snel.
Ja. Het Andreaskruis.quote:
Top-post, Riparius!
[..]
Iemand die × gebruikt ipv x
Ik had verschilende CGA emulatoren die allemaal zo hun voor- en nadelen hadden. Maar die gebruikten we weinig, omdat we geen spelletjesmensen waren en omdat serieuze programma's die iets deden met grafiek al heel gauw ondersteuning hadden voor de Hercules kaart. Ik speelde wel schaak met bijvoorbeeld Psion Chess en dat had voor die tijd prima Hercules graphics (zowel 2D als '3D'). Zag er onvergelijkbaar veel beter uit dan in CGA.quote:[..]
Was een puik ding ja en nog best een fijne resolutie. En er was ook nog CGA emulatie voor bepaalde spelletjes.
Inderdaad.quote:Met het font vond ik het wel amusant hoe het font weliswaar 8×14 of zo was (want tsja, bytes), maar het scherm 9 pixels in de breedte per karakter reserveerde. Dus altijd een lege pixel tussen karakters in, wat voor linedrawing dan weer lelijk is. Dus voor de hogere 8-bit "ASCII" karakters werd het laatste bitje nog een keer herhaald, zodat die leegte verdween.
Die 'grafische' muiscursors in textmode kwamen pas later omdat je daarvoor een ander schermfont in textmode moest kunnen laden, en dat kon (en kan) niet met Hercules of CGA, dat kwam pas met de EGA kaart. Maar EGA was voor veel hobbyisten met een monochrome monitor niet aantrekkelijk omdat je dan ook meteen een andere monitor moest kopen om iets met kleur te kunnen doen en kleurenmonitoren waren toen duur. Je kon een EGA kaart wel gebruiken met een monochrome monitor maar daar schoot je qua resolutie niets mee op, integendeel. EGA bood in grafische mode een maximale resolutie van 640×350 tegenover 720×348 voor Hercules. En in textmode bleef alles bij hetzelfde in vergelijking met MDA, afgezien dan van de mogelijkheid om in textmode met user defined fonts te kunnen werken (wat interessant kon zijn als je bijvoorbeeld tekstverwerking in het Russisch wilde doen).quote:(wat met textmode "grafische" mousepointers soms voor rare artefacten zorgde).
Grafische muiscursors in textmode heb ik voor het eerst gezien bij een wat latere versie van de legendarische Norton Utilities. Borland hield het voor de IDE van Turbo Pascal altijd bij een gewoon textmode blokje voor de muiscursor. Wat oudere versies van de IDE hadden trouwens helemaal geen muisondersteuning.
Dat werkt nog steeds zo in een command line venster onder Windows, als je althans nog een interne floppy drive in je systeem hebt. Maar die serienummers kwamen pas later, met MS-DOS 4.01 in 1988. Oudere versies hadden geen serienummers. Je kon een floppy wel een volumelabel geven met het commando LABEL en als je dan met slechts één floppy drive werkte dan kon het systeem aan de hand van die labels de bron- en doelfloppy van elkaar onderscheiden. Maar de meeste mensen gebruikten geen volumelabels of geen consistente labels. Dan kon het systeem de bron- en doelfloppy feitelijk niet van elkaar onderscheiden, en als je dan een verkeerde floppy in de drive stopte wanneer er om de doelfloppy werd gevraagd kon het gebeuren dat je de data op die floppy corrupt maakte.quote:En volgens mij had DOS destijds ook nog een soort van B-drive emulatie? Als je naar B: ging terwijl je die drive niet had, dan vroeg 'ie je om een andere diskette in het station te stoppen. En als je weer terug ging naar A:, dan checkte 'ie het serienummer van de disk in het station, als die niet met de ouwe "A:" floppy overeen kwam vroeg 'ie je om weer terug te wisselen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Riparius op 21-09-2016 16:08:35 ]
er zijn een paar programma's die hij automagisch verwijderd.. maar het valt best mee, tis niet alsof hij je halve pc leeg trekt..quote:
Ik zou nog vergeten dat je vroeger gewoon alles op je pc kon zetten, ook hele oude programma's, zonder dat het besturingsysteem voor jou beslist dat jij dat niet meer mag gebruiken.
Het moment dat Windows 10 hier in huis komt, is nou niet iets waarop ik me verheug. Blijkbaar gebeurt dat bij nieuwe updates regelmatig, dat volgens Windows 10 'verkeerde' programma's opeens van je pc of laptop verdwenen zijn.
Er staan nu nog een Windows7-pc en een Windows7-laptop in huis, en daarbij speelt dat issue nog niet. Maar aangezien de (verreweg) jongste van de twee ook alweer vier jaar oud is, schat ik de kans vrij hoog in dat Windows 10 hier binnen een jaar z'n intrede doet. Ik ben me al enige tijd aan het inlezen, zodat ik weet wat me te wachten staat.
zelf net eff te jong om op de C64 te zijn begonnen, een 386 of 286 was de eerste pc waar ik achterzat, dat was wel ruim later dan dat hij uit was gekomen..
letterlijk tientallen jaren later die pc weer tegengekomen... en uiteindelijk weer weggedaan volgens mij.. (ruimte gebrek enzo, helaas)
dat vraagt om een overzichtquote:
oudste pc in mijn verzameling is uit 1977, gebruik weekelijks nog een ibm ps70 portablequote:
Wij hadden vroegâh thuis alleen PC's van m'n vader zijn werk, terwijl sommige vriendjes of familie zo'n coole Spectrum, Commodore 64 of Atari ST hadden.quote:
Ik heb ook het hele riedeltje gehad.
Vanaf de Sinclair ZX81 en ZX-Spectrum tm Commodore 64 (nog steeds in bezit) en Commodore 128 en uiteraard de MSX 1 en 2.
De eerst pc van mijn pa koste 2800 gulden en je kon er NIKS mee.SPOILER[ afbeelding ]SPOILER[ afbeelding ]SPOILER[ afbeelding ]
Strikt genomen waren dat minder krachte computers (qua rekenkracht en opslag), maar de games waren echt zoveel beter.
Btw zie ook dit YouTube kanaal van "Computer Chronicles", een Amerikaans tv programma over computers, liep vanaf 1983.
https://www.youtube.com/u(...)d&shelf_id=2&view=50
Dat weet ik nog wel, dat er software via de radio werd uitgezonden, geniaal. We hebben er wel iets mee gedaan, maar niet veel. De meeste software kwam viaviaquote:
Even gegoogled:
In de jaren 80 had elke homecomputer zijn eigen BASIC-dialect. De programma's waren niet zonder meer onderling uitwisselbaar. Om dit probleem te verhelpen heeft men Basicode, een soort Esperanto voor homecomputers, ontwikkeld.
In 1981 werd Basicode door de Nederlandse Omroep Stichting in het radioprogramma Hobbyscoop tot leven geroepen. Het idee hiervoor kwam van zendamateur en toenmalig Philips-ingenieur Klaas Robers. Samen met enkele computer-enthousiasten ontwikkelde hij een uniforme standaard voor het overdragen van Basic-programma's via geluidscassettes, wat toen het gebruikelijke medium was om computerprogramma's op te slaan. Deze standaard werd Basicode genoemd. Later werden uitgebreidere versies uitgebracht onder de naam Basicode-2 en Basicode-3.
Voor veel homecomputers kwam een vertaalprogramma beschikbaar dat Basicode kon lezen en verwerken. De Basicode-programma's werden als geluidsbestand aan het eind van het programma uitgezonden en klonken als cirkelzaaggeluiden. Bekende woorden voor elke uitzendingen waren: "drie seconden na nu...". Niet iedere luisteraar kon dit geluid waarderen en dat leidde ertoe dat de Basicode-uitzendingen werden 'verbannen' naar middengolfzender Radio 5. De grotere storingsgevoeligheid op de AM en het gebruik van de Optimod-signaalprocessing gooiden echter vaak roet in het eten waardoor de programma's niet in te lezen waren. De Optimod werd daarom speciaal voor de Basicode-uitzendingen tijdelijk uitgezet.
Ook de TROS deed een tijd aan Basicode. Zij namen Basicode-3 onder de loep, een uitgebreidere versie dan Basicode-2.
Wekelijks? Puur uit interesse, maar wat doe je daar dan zoal mee?quote:
[..]
oudste pc in mijn verzameling is uit 1977, gebruik weekelijks nog een ibm ps70 portable
die uit 77 niks TRS80quote:
[..]
Wekelijks? Puur uit interesse, maar wat doe je daar dan zoal mee?
die andere prog ik oude flipperkast chips mee
Heerlijk die meldingen, dat programma x niet compatibel meer is en dus uitgeschakeld. Heb er eigenlijk nooit op gelet of het ook daadwerkelijk verwijderd wordt of dat je dat nog zelf moet bevestigen.quote:
Het moment dat Windows 10 hier in huis komt, is nou niet iets waarop ik me verheug. Blijkbaar gebeurt dat bij nieuwe updates regelmatig, dat volgens Windows 10 'verkeerde' programma's opeens van je pc of laptop verdwenen zijn.
Wat een drama was dat
.https://nl.wikipedia.org/wiki/Escom
En dan deed hij het niet ivm dubbele interrupts, kon je alles nazieken om te kijken of er ergesn een ander stukje hardware was die die IRQ's gebruikte. Wat een tijd.quote:Op vrijdag 16 september 2016 01:29 schreef Geralt het volgende:
[..]
Ja mooie tijden waren dat. Had je een nieuwe geluidskaart gekocht en dan werkte dat ding niet, ondanks dat je volgens de handleiding (die in het Jengels was (Japans Engels
Tegenwoordig plug je een kaart erin, driver installeren en klaar. Dat was vroeger inderdaad hele andere koek. Zeker ook omdat handleidingen (als die er al bijzaten) vaak niet in fatsoenlijk Engels waren en bijzonder onduidelijk
Windows 95, dat compleet freezede als je de muis eruit trok. Kon je opnieuw opstarten, dat duurde dan ook weer 5 minuten...
En natuurlijk C64: load, 8,1: geweldig.
[ Bericht 1% gewijzigd door Spanky78 op 26-11-2016 23:21:21 ]
snellader cart in je C64...quote:
[..]
En dan deed hij het niet ivm dubbele interrupts, kon je alles nazieken om te kijken of er ergesn een ander stukje hardware was die die IRQ's gebruikte. Wat een tijd.
Windows 95, dat compleet freezede als je de muis eruit trok. Kon je opnieuw opstarten, dat duurde dan ook weer 5 minuten...
En natuurlijk C64: load, 8,1: geweldig.
ging veel makkelijker :-) en natuurlijk je floppy's zo efficient mogelijk vol proppen