Franse vakantiekinderen, deel XVI: 7de editie!

Het heeft geen zin om K. alleen te laten komen. Ze kan hier met niemand behalve ons communiceren. Hebbn we visite, of gaan wij ergens naartoe, dan zit zij totaal in d'r uppie rond te koekeloeren. Dat lijkt me werkelijk niets aan voor haar. Ze moet gewoon kunnen roddelen en lachen en het leven bespreken met een leeftijdsgenootje dat haar taal spreekt.
Wij kunnen onmogelijk de hele dag alles om ons heen voor haar gaan zitten vertalen. Dat is echt niet te doen. Net als het niet te doen is voor ons om drie weken lang alleen maar puberdingen te doen om haar te vermaken. Met L. had ze gewoon altijd wat te doen. Spelletjes, samen sieraden maken, films kijken etc.

Wij hebben natuurlijk geen gezin, dus voor een gastkind is hier niet automatisch aanspraak van haar leeftijd. Juist daarom hadden we twee meiden.

Ik weet niet of we van de stichting kunnen verwachten dat K. bijvoorbeeld een vriendin van thuis meeneemt. Het is toch wel echt bedoeld voor kinderen die om een reden even weg moeten. Dus tja. Maar we overleggen nog wel even hoor, met de stichting.

We hebben ook al wel gekeken naar twee vliegtickets voor K. met een vriendinnetje, maar dat wordt, met de verplichte minderjarigenbegeleiding erbij, toch wel erg duur.

quote:

Op woensdag 24 mei 2017 18:40 schreef Bluezz het volgende:

[..]

Dit!
Hoe voelen jullie je hieronder Wat jammer!

Prima hoor. We hebben vorige zomer een echte leuke grote meiden-vakantie met ze gehad, en dat was een mooie afsluiter achteraf. We wisten dat het zo langzamerhand afgelopen zou zijn. En ik vind het reuze dapper van L. dat ze dit besloten heeft. De druk om haar heen om toch maar te gaan, zal best groot zijn geweest. Ik heb tegen haar gezegd toen ze twijfelde: kom alleen als je het echt graag wilt. En wat je dan ook besluit is goed en vinden wij heel prima.

Want ik zag het eerlijk gezegd niet zitten om met een puber te zitten die hele dagen op Facebook met haar vriendinnen thuis zit te chatten of die zich verplicht voelt naar Nederland te komen. Ze is op een leeftijd dat haar leven weer een nieuw stadium in gaat.

Voor K. is het heel vervelend. We hadden het er al wel eens over gehad hoor, dat het op zijn einde liep. We hebben toen ook wel benoemd dat er een kans is dat één van beiden dan door de zure appel moet heenbijten omdat het misschien een jaartje eerder stopt dan gewenst. En ze begrijpt het heel goed dat het geen optie is om alleen te komen. Dat dat voor haar gewoon geen zak aan is.

Het is ook geen definitief afscheid hè? We zien ze nu dan misschien een jaartje niet, maar het jaar erop zoeken we ze vast op, of regelen we iets voor ze. Dat ze een weekje overkomen of zo, op de één of andere manier.

Het voelde ook langzaam aan al wel een beetje alsof onze 'taak' er op zat. Het zijn zulke grote meiden joh. Zo'n hele bus loopt leeg met kinderen met knuffelberen en dan slungelden daar twee opgetutte puberdames achteraan!
Zoiets was al ongekend bij de stichting en het is fantastisch hoe het is verlopen. We laten ze ook met een heel erg gerust hart gaan als gastkinderen. Het gaat goed met ze en het zijn fijne, lieve dames. Ze komen er wel.
Voor ons is het fijn dat we zo'n mooie band hebben kunnen opbouwen en het is óók fijn dat we onze handen weer vrij hebben in de zomer.

Maar voor jullie vind ik het nu wel jammer! Wel heel lief, jullie teleurgestelde reacties! Jullie zijn wel onze helden hoor. Zonder al die jaren van steun en aanmoediging en advies, waren we al lang één van die meisjes per ongeluk kwijtgeraakt in de dierentuin, of was er eentje van ellende weggelopen.

Ik hou jullie in elk geval op de hoogte natuurlijk, van de definitieve afloop. De coördinator bij SEK zou binnenkort nog even bellen voor overleg.

Ja, ik hou jullie op de hoogte van hoe het met ze gaat hoor! We blijven gewoon verjaars- en kerstcadeautjes versturen en vakantieansichten, en we blijven bellen en mailen. Wat ons betreft blijft het contact gewoon bestaan, al zullen we ze niet elk jaar meer zien.

quote:

Op donderdag 25 mei 2017 14:03 schreef oh-oh het volgende:
Meh, wij zijn er nog niet klaar veur heur!
Overwegen jullie over een paar jaar nog es nieuwe kids of is het wel helemaal klaar voor jullie ook?

Nouwwwww..... Ik vraag het me af. Weer twee jonge kinderen... Ik vond dat niet zo makkelijk, al was het maar drie weken per jaar. Kwamen ze maar van hun 12de tot hun 18de!

Maar wie weet, geen idee.Wij zouden wel weer de intentie hebben om, als het het eerste jaar klikt, weer iets bestendigs op te bouwen. Dus dan moet je er wel weer klaar voor zijn en er vol energie in gaan. Voorlopig is het even goed zo. We gaan met (voorlopig) pensioen.

Bovendien, wij hebben zo'n ongelooflijke mazzel gehad met deze twee schatten van meiden, dat ik me niet kan voorstellen dat een volgend koppel weer zo lief en vergevingsgezind en meegaand is. Wij zijn ook maar rare snijbonen hoor en zeer verwend nu, door deze ervaring met de Draken. Als we vakantiekinderen zouden hebben die echt regelmaat en strenge regels nodig zouden hebben, dan loopt het hopeloos uit de hand hier. Het is Vrijstaat Duderije hier, bij gebrek aan enige kennis van (of interesse in) opvoeden.

[ Bericht 0% gewijzigd door Duderinnetje op 25-05-2017 15:22:22 ]