R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Zo'n anderhalf jaar geleden kwam ik op een punt waarbij ik mijzelf zowel qua innerlijk als uiterlijk drastisch wilde veranderen. Ik was depressief, had eigenlijk nergens meer zin in en zat de hele dag met de zin in m'n hoofd; ik wil dood. Ik kon zo echt niet meer verder leven. Totdat ik ergens in begin 2015 in gesprek raakte met iemand op een ander forum voor depressieve mensen. Die jongen had het erover dat hij door zelfontwikkeling, dus uit je comfort zone stappen en puur vanuit jezelf nieuwe projecten starten en boeken lezen bijvoorbeeld om zo in een meer opwaartse spiraal te komen. Dit intrigeerde mij zo dat ik ook hier mee begon. En in het begin deed ik alleen maar heel simpel begrippen opzoeken en die uit m'n hoofd leren, dus m'n woordenschat verbreden om zo af te komen van de 'straattaal'. Dit heb ik zo een tijdje gedaan totdat ik opeens op het woord 'ego' stuitte. Dit woord vond ik nadat ik er wat over las zo intressant dat ik er een aantal boeken over heb gelezen. Vanuit hieruit begon ik ook weer meer begrippen op te zoeken en meer boeken (filosofisch, geschiedenis, sci-fi) te lezen.
Een paar maanden later kwam de depressie weer terug, ik zat te diep steeds in m'n eigen gedachten en leefde compleet in m'n eigen wereld (soms nog steeds) Ik daagde mezelf niet meer uit en had teveel dingen geleerd waarmee ik uiteindelijk helemaal niks mee deed in de buitenwereld. Alleen maar telkens het denken, het het denken over het denken wat ook weer denken is... In deze periode stopte ik ook met roken en ben nu 8 maanden later nog steeds gestopt. Op een gegeven moment kwam ik tot het besluit om een blog te starten, een blog waarop ik elke week een idee gaf over zelfontwikkeling zowel de uiterlijke kant (doelen bereiken, fit blijven) als de innerlijke kant (wie ben ik nou echt? Wat doe ik hier op aarde?) Dit heb ik zo'n 5 maanden gedaan. Elke week 2 blogs, wat op een gegeven moment heel veel energie van me verijsde. Kreeg vooral veel inspiratie door een beetje stil te zitten in m'n kamer, voor me uit staren, en maar malen en malen. Tussendoor dronk ik ook vrij veel alcohol omdat dat er voor zorgde dat ik wat losser over dingen na kon denken en dus weer op nieuwe ideeën kwam voor het schrijven.
Eind december 2015 stopte ik met m'n blog. Ik wou weer wat rustiger aan gaan leven en mezelf minder extreem met dit soort zaken bezig houden. Begin 2016 heb ik ook vooral overal in meegedaan, ik begon minder als kluizenaar te leven en probeerde weer wat meer sociaal contact op te zoeken in de hoop wat 'normaler' (whatever the fuck that means) te leven. Ging een hele lange tijd goed. Of althans; ik forceerde het goed, beetje slap lullen en een beetje leven zoals iedereen doet. Heb trouwens gewoon werk waarmee ik in m'n eentje bezig ben voor degene die denken dat ik de hele dag op zolder zit. Dit ging weer goed tot een aantal weken terug, weer depressief en passief en lui de hele dag, kwam niks meer uit m'n vingers en ik deed ook niks meer. Gelijk ging ik weer terugdenken aan vorig jaar waarbij ik mezelf constant aan het pushen was om uit een negatieve spiraal te komen. Dus ook gedaan laatst; studie gestart die me interesseert en ik zie wel weer tot welk pad het me leid.
Wat ik vooral merk is dat veel mensen hier eigenlijk totaal niet mee bezig zijn. Hoor vooral veel dingen over facebook de hele dag door en dingen als het nieuws en degelijke maar dat mensen vanuit zichzelf echt met iets nieuws, met iets authentieks zou je kunnen zeggen bezig zijn, dat hoor ik gewoon weinig tot nooit. En dat vind ik jammer en dat vind ik ergens ook gevaarlijk dat mensen over het algemeen zo lui zijn geworden tegenwoordig. Jezelf ergens in verdiepen word al als 'moeilijk doen' beschouwd. Dat is ook totaal niet waar mensen voor bedoelt zijn, we moeten groeien als mens en verder ontwikkelen tot we uiteindelijk sterven. Kijk maar als mensen op het perron staan op de trein te wachten, mensen worden na 5 minuten al ongeduldig, ze willen weer verder naar hun volgende bestemming. En zo is dat eigenlijk met alles zo, met stilzitten en in een passieve luie houding blijven hangen bereik je niks en is ook zonde van de kostbare tijd die je hier op aarde hebt. En helaas zie ik het te vaak in mijn omgeving en ook bij m'n vriendengroep, mensen die alleen maar voor de tv hangen na het werk en constant andere soorten comfort op zoeken en dus eigenlijk helemaal niks doen.
Ik probeer hier niemand te overtuigen met mijn stuk tekst, het is alleen maar iets wat ikzelf vaak zie en ik vind het ook een gevaarlijke ontwikkeling. Ik wou het ook even van me af schrijven en ben ook benieuwd hoe anderen tegen dit soort dingen aankijken.
Een paar maanden later kwam de depressie weer terug, ik zat te diep steeds in m'n eigen gedachten en leefde compleet in m'n eigen wereld (soms nog steeds) Ik daagde mezelf niet meer uit en had teveel dingen geleerd waarmee ik uiteindelijk helemaal niks mee deed in de buitenwereld. Alleen maar telkens het denken, het het denken over het denken wat ook weer denken is... In deze periode stopte ik ook met roken en ben nu 8 maanden later nog steeds gestopt. Op een gegeven moment kwam ik tot het besluit om een blog te starten, een blog waarop ik elke week een idee gaf over zelfontwikkeling zowel de uiterlijke kant (doelen bereiken, fit blijven) als de innerlijke kant (wie ben ik nou echt? Wat doe ik hier op aarde?) Dit heb ik zo'n 5 maanden gedaan. Elke week 2 blogs, wat op een gegeven moment heel veel energie van me verijsde. Kreeg vooral veel inspiratie door een beetje stil te zitten in m'n kamer, voor me uit staren, en maar malen en malen. Tussendoor dronk ik ook vrij veel alcohol omdat dat er voor zorgde dat ik wat losser over dingen na kon denken en dus weer op nieuwe ideeën kwam voor het schrijven.
Eind december 2015 stopte ik met m'n blog. Ik wou weer wat rustiger aan gaan leven en mezelf minder extreem met dit soort zaken bezig houden. Begin 2016 heb ik ook vooral overal in meegedaan, ik begon minder als kluizenaar te leven en probeerde weer wat meer sociaal contact op te zoeken in de hoop wat 'normaler' (whatever the fuck that means) te leven. Ging een hele lange tijd goed. Of althans; ik forceerde het goed, beetje slap lullen en een beetje leven zoals iedereen doet. Heb trouwens gewoon werk waarmee ik in m'n eentje bezig ben voor degene die denken dat ik de hele dag op zolder zit. Dit ging weer goed tot een aantal weken terug, weer depressief en passief en lui de hele dag, kwam niks meer uit m'n vingers en ik deed ook niks meer. Gelijk ging ik weer terugdenken aan vorig jaar waarbij ik mezelf constant aan het pushen was om uit een negatieve spiraal te komen. Dus ook gedaan laatst; studie gestart die me interesseert en ik zie wel weer tot welk pad het me leid.
Wat ik vooral merk is dat veel mensen hier eigenlijk totaal niet mee bezig zijn. Hoor vooral veel dingen over facebook de hele dag door en dingen als het nieuws en degelijke maar dat mensen vanuit zichzelf echt met iets nieuws, met iets authentieks zou je kunnen zeggen bezig zijn, dat hoor ik gewoon weinig tot nooit. En dat vind ik jammer en dat vind ik ergens ook gevaarlijk dat mensen over het algemeen zo lui zijn geworden tegenwoordig. Jezelf ergens in verdiepen word al als 'moeilijk doen' beschouwd. Dat is ook totaal niet waar mensen voor bedoelt zijn, we moeten groeien als mens en verder ontwikkelen tot we uiteindelijk sterven. Kijk maar als mensen op het perron staan op de trein te wachten, mensen worden na 5 minuten al ongeduldig, ze willen weer verder naar hun volgende bestemming. En zo is dat eigenlijk met alles zo, met stilzitten en in een passieve luie houding blijven hangen bereik je niks en is ook zonde van de kostbare tijd die je hier op aarde hebt. En helaas zie ik het te vaak in mijn omgeving en ook bij m'n vriendengroep, mensen die alleen maar voor de tv hangen na het werk en constant andere soorten comfort op zoeken en dus eigenlijk helemaal niks doen.
Ik probeer hier niemand te overtuigen met mijn stuk tekst, het is alleen maar iets wat ikzelf vaak zie en ik vind het ook een gevaarlijke ontwikkeling. Ik wou het ook even van me af schrijven en ben ook benieuwd hoe anderen tegen dit soort dingen aankijken.
Try to save myself but myself keeps slipping away
Eensch, de maatschappij is veel te oppervlakkig
First of all, I'm not your friend.
~ Gelukkig zijn we tegenwoordig ouder en wijzer en helpen we onze hersens op een verstandigere wijze naar de klote
~ Gelukkig zijn we tegenwoordig ouder en wijzer en helpen we onze hersens op een verstandigere wijze naar de klote
Ook mee eens, doe het ook te weinig. Ik heb ooit op mijn 18e een half jaar een traject gevolgd (drie dagen school, de rest kon je gebruiken voor bijbaantje) waarin ik mij enorm heb ontwikkeld. Ik ga nu richting de dertig en heb lang kunnen teren op alles wat ik daar heb geleerd, maar inmiddels is het alweer zo lang geleden en ben ik veranderd, dat ik wel weer opnieuw zoiets zou willen doen. Jouw post raakt dat ook.
Somebody that I used to know
. 1 goede kameraad die ik al jaren ken en er zelf ook wel voor open staat. Verder begrijpt m'n pa me redelijk en m'n moeder doet een poging om het te begrijpen. Maar ik zie zelf vaak aan haar dat ze het nogal apart vind.quote:Op maandag 6 juni 2016 23:53 schreef madam-april het volgende:
Hoeveel mensen in jouw omgeving weten dat jij je zo intensief met zelfontwikkeling bezig houdt?
Try to save myself but myself keeps slipping away
Dus de rest van jouw omgeving weet het niet. Zou het niet zo kunnen zijn dat jij lang niet de enige bent, maar dat je het gewoon niet weet van die mensen?quote:Op dinsdag 7 juni 2016 00:00 schreef Atmosphere72 het volgende:
[..]
. 1 goede kameraad die ik al jaren ken en er zelf ook wel voor open staat. Verder begrijpt m'n pa me redelijk en m'n moeder doet een poging om het te begrijpen. Maar ik zie zelf vaak aan haar dat ze het nogal apart vind.
Ken je 'over de streep' / 'if you really knew me'?
Ik ben vanaf mijn 16e eigenlijk echt begonnen met zelfontwikkeling. Ik heb mezelf van alles aangeleerd (gitaarspelen), ik heb een motorrijbewijs en autorijbewijs gehaald, ik heb veel reizen gemaakt, veel gelezen over filosofie/religie/spiritualiteit/politiek/geschiedenis/wetenschap (vooral psychologie en hersenwetenschap), ik heb nu mijn Bachelor afgerond.
Ook wat sex, drugs en rock&roll als student natuurlijk
Ik merk dat er heel weinig mensen zijn die echt een brede interesse hebben in 'diepere' zaken en dat de meeste mensen zich hier ook helemaal niet mee bezig houden.
Ook wat sex, drugs en rock&roll als student natuurlijk
Ik merk dat er heel weinig mensen zijn die echt een brede interesse hebben in 'diepere' zaken en dat de meeste mensen zich hier ook helemaal niet mee bezig houden.
Mee eens, erg apart overigens. Ik doe nu 5 jaar min of meer hetzelfde werk en wil weer gaan studeren. Hier leer ik namelijk niets meer.quote:
Ik ben vanaf mijn 16e eigenlijk echt begonnen met zelfontwikkeling. Ik heb mezelf van alles aangeleerd (gitaarspelen), ik heb een motorrijbewijs en autorijbewijs gehaald, ik heb veel reizen gemaakt, veel gelezen over filosofie/religie/spiritualiteit/politiek/geschiedenis/wetenschap (vooral psychologie en hersenwetenschap), ik heb nu mijn Bachelor afgerond.
Ook wat sex, drugs en rock&roll als student natuurlijk
Ik merk dat er heel weinig mensen zijn die echt een brede interesse hebben in 'diepere' zaken en dat de meeste mensen zich hier ook helemaal niet mee bezig houden.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Dat ligt echt helemaal aan je vriendengroep, hoor.quote:
En helaas zie ik het te vaak in mijn omgeving en ook bij m'n vriendengroep, mensen die alleen maar voor de tv hangen na het werk en constant andere soorten comfort op zoeken en dus eigenlijk helemaal niks doen.
Mijn vriendengroep is bezig met:
- een gezin opbouwen
- een bedrijf van de grond krijgen
- emigratie naar Australie
- een klus in klimaatonderzoek
- een rondreis door Europa
Misschien ken je alleen maar sufkutten?
Geinspireerd door historische gebeurtenissen en karakters. Dit werk van fictie was ontworpen, ontwikkeld en geproduceerd door een multicultureel team van verschillende religies en geloven.
Maar misschien zijn die mensen wel tevreden met hoe hun leven er nu uitziet? Dan is de drang om iets nieuws te proberen ook niet zo groot. Ik herken wel een stuk wat je schrijft, ook ik ga nieuwe dingen doen als ik me echt slecht voel, maar gaat het wat beter dan ebt dat weer weg tot ik terugval en dan begint het cirkeltje opnieuw.
Dat kan ik me voorstellen. Ik zou knettergek worden als ik elke dag hetzelfde werk zou moeten doen (en niks bij zou leren wat voor mij gelijk staat aan stagnatie).quote:
[..]
Ik doe nu 5 jaar min of meer hetzelfde werk en wil weer gaan studeren. Hier leer ik namelijk niets meer.
Naja ik heb best veel geleerd de afgelopen jaren maar het laatste jaar is daar de klad wel ingekomen.quote:
[..]
Dat kan ik me voorstellen. Ik zou knettergek worden als ik elke dag hetzelfde werk zou moeten doen (en niks bij zou leren wat voor mij gelijk staat aan stagnatie).
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Ik houd me tegenwoordig bezig met dit soort TEDx filmpjes.
Tijdlang zitten worstelen met wie ik ben,wat ik wil etc.
Wie ik ben, weet ik vooralsnog niet echt. Ik weet wel dat ik inmiddels de financiële middelen heb om dingen te doen waar ik later profijt van heb ondanks de prijs (gitaarspelen+lessen= aardige duit).
Boeken kopen om daar wat uit te leren.
Een baan met veel (persoonlijke)-coaching.
Het is wat.
The bearded man: “So many good tunes, I didn't have time to shave!”
dat is toch ook gewoon hun keuze, waarom zouden zij hetzelfde moeten doen als jij en waarom noem je dat zelfs 'gevaarlijk' ?quote:
Wat ik vooral merk is dat veel mensen hier eigenlijk totaal niet mee bezig zijn.
Mensen _moeten_ helemaal niet groeien, verder-ontwikkelen tot ze sterven.. mensen kunnen gewoon zelf hun leven vrij bepalen en mits ze gewoon tevreden zijn met wat ze hebben, heeft niemand het recht zich als 'beter' voor te doen, enkel omdat hij andere keuzes voor zichzelf maakt in zijn leven.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Ik ben ook pas na mijn schooltijd tot ontwikkeling gekomen. Eerder was er dat openstaan voor en verlangen naar nog niet echt. Je moet er ook aan toe zijn, eerder lukt het toch niet je geest open te stellen voor nieuwe dingen. Vaak is dat ook het ding met mensen. Je kunt ze wel willen veranderen en denken dat jij het beter weet en zij de weg moeten volgen die jou gelukkig maakt, maar als hun geest niet openstaat, dan komt het er simpelweg niet door. En vaak is het, helaas, ook zo dat mensen eerst door diepe dalen moeten gaan voordat ze open gaan staan voor andere dingen.
Overigens komt een zeer groot deel van het menselijk lijden voort uit het denken, en het tegelijkertijd totaal onbewust zijn dat het daaruit voortkomt. Inzicht krijgen in de mechanismen van het denken, het voelen en het najagen van innerlijke impulsen (wat in feite niet meer dan kleine 'stroomstootjes' zijn die we zelf - van binnen, onbewust - tot grote proporties opblazen) is in feite heel belangrijk. Het zou al op basisscholen onderwezen moeten worden. Wat zal het een hoop ellende in de wereld voorkomen. Inzicht-meditatie is het antwoord!
Overigens komt een zeer groot deel van het menselijk lijden voort uit het denken, en het tegelijkertijd totaal onbewust zijn dat het daaruit voortkomt. Inzicht krijgen in de mechanismen van het denken, het voelen en het najagen van innerlijke impulsen (wat in feite niet meer dan kleine 'stroomstootjes' zijn die we zelf - van binnen, onbewust - tot grote proporties opblazen) is in feite heel belangrijk. Het zou al op basisscholen onderwezen moeten worden. Wat zal het een hoop ellende in de wereld voorkomen. Inzicht-meditatie is het antwoord!
Ik vind dit wel een interessant onderwerp.quote:
[..]
. 1 goede kameraad die ik al jaren ken en er zelf ook wel voor open staat. Verder begrijpt m'n pa me redelijk en m'n moeder doet een poging om het te begrijpen. Maar ik zie zelf vaak aan haar dat ze het nogal apart vind.
Ik ben al een hele lange tijd bezig met persoonlijke ontwikkeling en het heeft me echt verder gebracht. Ik kan nu dingen doen die ik vroeger voor onmogelijk hield. 1 van de mooie dingen van persoonlijke ontwikkeling is dat je dit altijd meeneemt. Een opleiding in 1 vakgebied is vrij nutteloos zodra je in een ander vakgebied te werk gaat, maar steeds ontwikkelende zelf neem je altijd met je mee.
Iedere heeft een eigen weg, al zijn er wel veel dingen universeel. Vind zelf trouwens het "uit je comfortzone moeten stappen" erg overrated, ook al is een portie lef zeker wel handig.
Ik ken verder trouwens maar weinig mensen die hiermee bezig zijn (of die zich hier openlijk over uitspreken).
De meeste mensen hebben hier sowieso geen behoefte aan en vinden het allemaal wel best. Lekker oppervlakkig, maar das niet mijn ding. Graven levert veel meer dingen op, zeker als je 1 van de weinigen bent.
Ik herken wel een heleboel in je verhaal... Vind het wel leuk/ grappig dat ik niet de 'enige' ben die zich daarmee bezig houd.(Voelde mij daarom altijd wel een beetje apart/ anders dan de rest.... Hield me andere dingen bezig dan leeftijdsgenoten. En wat jij zegt.. Zovelen gezegd dat ik te diep/ moeilijk doe..Of grapten weleens of ik niet oud aan het worden was) Wat bij mij een tijdje wel het geval was... Ik veranderde drastisch van de ene op de andere persoonlijkheid met als gevolg dat je niet meer weet wie je echt bent snap je? Ik verdiepte op een gegeven moment zoveel in zoveel verschillende dingen..dat ik een beetje besluiteloos aan het worden was. En deze periode was wel heel naar (kon door de bomen het bos niet meer zien...ook twijfelde/ twijfel ik wel of ik hiervan wel gelukkig werd. Wijzer in ieder geval wel.. Maar je begint je toch af te vragen waarom die 'oppervlakkige' mensen nu juist het gelukkigst lijken te zijn...' Weet niet of dit herkenbaar voor jou is...? Maar bij mij was dat tenminste wel zo. Maar ja... Je bent dus niet de enige die er zo over denkt 
[ Bericht 4% gewijzigd door -Phineas- op 09-06-2016 19:05:41 ]
[ Bericht 4% gewijzigd door -Phineas- op 09-06-2016 19:05:41 ]
Ik heb mij hier ook vaak mee bezig gehouden in het verleden, in m'n school tijd was ik best depri en ook in m'n eigen wereldje. Maar ik ben daar met verloop van tijd uitgekomen en daarna pushen om grenzen te verleggen en zodoende mijzelf meer te ontwikkelen.
Ik herken dat denken over denken etc. ook wel, dat is wel het teken dat je meer in je hoofd leeft, soms kan het helpen, wanneer je het opmerkt, om meer op je adem of hartslag te letten, je bent meer dan je hoofd.
Je hebt gelijk dat er niet veel mensen daar mee bezig zijn, de samenleving is veel meer doelgericht, plat betreden paden met transport banden om zo snel mogelijk bij het doel te geraken. Het is veel beter om (soms) af te wijken en je eigen pad te lopen, wellicht is het langzamer maar het kan je op plekken brengen waar je nooit terecht zou gekomen zijn via de conventionele manieren, het leven kan je dan ook wel zien als een avontuur.
Do not go where the path may lead, go instead where there is no path and leave a trail. -Ralph Waldo Emerson
Ik herken dat denken over denken etc. ook wel, dat is wel het teken dat je meer in je hoofd leeft, soms kan het helpen, wanneer je het opmerkt, om meer op je adem of hartslag te letten, je bent meer dan je hoofd.
Je hebt gelijk dat er niet veel mensen daar mee bezig zijn, de samenleving is veel meer doelgericht, plat betreden paden met transport banden om zo snel mogelijk bij het doel te geraken. Het is veel beter om (soms) af te wijken en je eigen pad te lopen, wellicht is het langzamer maar het kan je op plekken brengen waar je nooit terecht zou gekomen zijn via de conventionele manieren, het leven kan je dan ook wel zien als een avontuur.
Do not go where the path may lead, go instead where there is no path and leave a trail. -Ralph Waldo Emerson
Plus dat het zijn optiek is dat ze zichzelf niet ontwikkelen.quote:
Misschien hebben ze een diepere wereld die schuil gaat achter het dagelijks leven. Ik leef momenteel een heel saai leven, en TS zou dat beschrijven als "zichzelf niet ontwikkelen".
Ondertussen vind ik het vaderschap zodanig veeleisend dat ik alleen met de grootste moeite het hoofd boven water kan houden.
Dus TS, wat wil je nou eigenlijk bereiken met je observatie?
Geinspireerd door historische gebeurtenissen en karakters. Dit werk van fictie was ontworpen, ontwikkeld en geproduceerd door een multicultureel team van verschillende religies en geloven.
Helmaal niks. Ik doe gewoon mijn zegje en verder zie ik wel waar dit topic heen gaat.quote:Dus TS, wat wil je nou eigenlijk bereiken met je observatie?
Try to save myself but myself keeps slipping away
Ik ben nogal erg moe en wil ook zo m'n nest gaan opzoeken, maar wil toch even op deze vraag gereageerd hebben.quote:
Ik herken wel een heleboel in je verhaal... Vind het wel leuk/ grappig dat ik niet de 'enige' ben die zich daarmee bezig houd.(Voelde mij daarom altijd wel een beetje apart/ anders dan de rest.... Hield me andere dingen bezig dan leeftijdsgenoten. En wat jij zegt.. Zovelen gezegd dat ik te diep/ moeilijk doe..Of grapten weleens of ik niet oud aan het worden was) Wat bij mij een tijdje wel het geval was... Ik veranderde drastisch van de ene op de andere persoonlijkheid met als gevolg dat je niet meer weet wie je echt bent snap je? Ik verdiepte op een gegeven moment zoveel in zoveel verschillende dingen..dat ik een beetje besluiteloos aan het worden was. En deze periode was wel heel naar (kon door de bomen het bos niet meer zien...ook twijfelde/ twijfel ik wel of ik hiervan wel gelukkig werd. Wijzer in ieder geval wel.. Maar je begint je toch af te vragen waarom die 'oppervlakkige' mensen nu juist het gelukkigst lijken te zijn...' Weet niet of dit herkenbaar voor jou is...? Maar bij mij was dat tenminste wel zo. Maar ja... Je bent dus niet de enige die er zo over denkt
En wat jij En ondertussen dacht ik dat ik aan het 'zelfontwikkelen' was maar het leek vo
Als je wilt, quote deze reactie even, dan kan ik er morgen wat beter op reageren ook
.Ik voelde me altijd al anders dan de anderen, dit gevoel had ik op de basisschool al, nog ver voordat ik in groep 8 zat. Misschien al sinds ik überhaupt op school zat.
Ik kreeg zo vaak het goedbedoelde advies dat ik teveel nadacht, dat ik teveel doorvroeg, dat ik niet zoveel moest nadenken en dat ik niet alles moest kapot-analyseren...maar dit hoort bij mij.
Ik ben nou eenmaal een denker en het is natuurlijk voor mij om (in tegenstelling tot het gros hier) me ook in die 3e dimensie te begeven (ook de diepte in te gaan) waar dat gros dit maar een gek idee vindt. Ik was een professortje, maar wel wat sociaal awkward. Maar gek genoeg heb ik m'n oude schoolrapporten vorig jaar ofzo teruggelezen en daarin werd ik de eerste jaren beschreven als iemand die graag contact zocht, maar deze niet vond (want ze waren anders en vonden me raar, ze waren niet zoals ik) en naarmate de jaren volgden, werd ik steeds stiller en trok ik me steeds meer terug.
Want waarom zou ik blijven proberen aansluiting te vinden met leeftijdsgenoten als zij mij sowieso niet of nauwelijks kunnen accepteren. Ik was de laatste jaren op de basisschool al depressief.
Dat van verdiepen in teveel dingen parallel, is iets wat ik me op een gegeven moment realiseerde en besefte, waarna ik besloot dat wanneer ik op een gegeven moment mijn oorspronkelijke doel voorbij aan het schieten was, ik dit beter even kon laten liggen en diezelfde passie en energie steken in iets wat zeg maar voor mijn moeite, rendabeler was.
Zo heb ik geleerd dat ik dingen wat meer kan loslaten.
Ik heb verder een ontembare drang om te weten, te begrijpen en om te leren. Maar dit moest ik zelf doen, want mijn leeftijdsgenootjes waren oppervlakkig. En waarom? Daar ben ik pas jaren later achter gekomen (want er was niemand die het me wou uitleggen, of ze bleven vaag en/of zetten me op een dwaalspoor).
Het ding is dat de meeste mensen juist zo gelukkig zijn omdat ze oppervlakkig zijn en omdat ze niet verder graven. Want zolang je de problemen niet hoeft te zien en gewoon met de rest mee kan blijven doen...dan is het toch goed zo?
Nou niet dus
.Ze kiezen ervoor niet te zien. Dit is ook (deels) waar die ongeschreven regeltjes vandaan komen die onuitlegbaar zouden zijn, maar die regels zijn niet ingewikkeld, maar niemand wil het erover hebben, want dan ga je die 3e dimensie in en dat is raar en sommigen lijken dit zelfs gevaarlijk te vinden of zo.
Maar zolang niemand het over deze regeltjes heeft terwijl een deel van deze mensen met een instemmende knik naar een ander onderling meteen begrijpen waar ze beiden staan en verder niks zeggen, is er ook niks aan de hand. Wat niet weet, wat niet deert?
Ik weet het niet precies, maar ik ben niet langer van plan me aan dit soort regeltjes te gaan conformeren. Want waarom zou ik?
Ik heb hier (vooral de laatste paar jaar) erg veel over nagedacht en begrijp dingen ook steeds beter. Ik merk ook dat dit geregeld terugkomt, maar eigenlijk is het helemaal niet zo ingewikkeld.
Houd er rekening mee dat de meeste mensen gewoon oppervlakte-dieren zijn en net zoals jij blijkbaar geen oppervlaktedier kunt zijn, kunnen zij ook niet de diepte ingaan.
Je kunt het beste je tijd en energie steken in mensen waar je wel mee door kunt groeien en waarbij je niet in een levenslang schaakspel verzeild raakt en wel je eigen ding kan doen. Jezelf ontwikkelen is fantastisch...vaak
Soms is het ook even kut
Persoonlijke ontwikkeling is voor iedereen anders, en je kunt niet aan de buitenkant zien of iemand lui is.
Weet je wat ik niet begrijp, dat mensen zo makkelijk een oordeel vellen zonder inhoudelijke informatie. En als ze die dan achteraf krijgen is het ineens, goh dat wist ik niet sjeetje dat veranderd je perspectief wel he.
Weet je wat ik niet begrijp, dat mensen zo makkelijk een oordeel vellen zonder inhoudelijke informatie. En als ze die dan achteraf krijgen is het ineens, goh dat wist ik niet sjeetje dat veranderd je perspectief wel he.
zo'n beetje als mensen die gewoon wat op een sociale media-website posten zonder daarbij een 'doel' te hebben?quote:
[..]
Helmaal niks. Ik doe gewoon mijn zegje en verder zie ik wel waar dit topic heen gaat.
gewoon als 'nutteloos tijdsverdrijf' ?
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
|
|
