Terug in het hotel!
Wat was het gaaf, erg strakke show!
In de zaal leek het echt alsof alles spatzuiver klonk, exclusief Montenegro.
Ik vond Douwes optreden wat rommelig overkomen op het eind en toen daarna Armenie er voor mijn gevoel overheen walste begon ik toch te twijfelen.
Bij de enveloppen konden we de cameramannen mooi in de gaten houden dus had al het vermoeden toen ze richting Douwe liepen bij de derde envelop dat het goed zat.
De zaal werd afgebroken door Oostenrijk (was echt geweldig) en Armenie. Rusland kwam toch iets te gekunsteld over, zelfde gold voor IJsland. Vond het vooral jammer voor Estland, dat had echt meer verdiend.
Op maandag voel ik me als Robinson Crusoë: Op zoek naar Vrijdag!
Het leven is als Lucille Werner: het kan raar lopen!