R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hey,
Over een maandje rond ik waarschijnlijk mijn studie af, eindelijk! Maar... ik zit nog steeds met één groot probleem: ik sta er alleen voor in het leven. Geen relatie, en ook geen vrienden. Ik heb een beetje de boot gemist zeg maar wat ik nu geforceerd probeer in te halen, zonder succes. Ik zit op een sportcursus, fitness en volg ook nog een andere training op school, maar daar komen de mensen niet om te socializen. Eigenlijk heb ik nu al niks meer te zoeken bij de studenten, maar ik voel mij ook zeker nog niet klaar voor de 'grote mensen wereld, terwjl ik dat op mijn 25ste toch langzaam moet accepteren'.
Ik ben bang straks in een groot zwart gat te vallen na het behalen van mijn diploma, ook omdat het waarschijnlijk nog lang duurt voordat ik een baan en dus collega's (nieuwe mensen ontmoeten) heb. Ondertussen komt de zomer eraan en afhankelijk van het wel of niet halen van mijn papiertje gaat dat zorgeloos of zorgzaam worden.. Oftewel: nu of nooit.
Voor mijn gevoel ben ik er bijna, maar ik ben deze situatie ook redelijk zat. Ik voel mij gewoon eenzaam, het gevoel alles alleen te moeten doen en ook niet beter weten dan dat er nooit iemand meegaat of je ff tegen kan praten (behalve hier tegen wat mede-pixels). Ergens is het mooi om te denken dat als ik straks mijn papiertje heb er een enorme last van mijn schouders gaat, maar goed dan ben ik er nog lang niet.
--
Wat na je afstuderen als je nog niet weet wat je wilt of dat je veel hebt gemist tijdens je studententijd?
Over een maandje rond ik waarschijnlijk mijn studie af, eindelijk! Maar... ik zit nog steeds met één groot probleem: ik sta er alleen voor in het leven. Geen relatie, en ook geen vrienden. Ik heb een beetje de boot gemist zeg maar wat ik nu geforceerd probeer in te halen, zonder succes. Ik zit op een sportcursus, fitness en volg ook nog een andere training op school, maar daar komen de mensen niet om te socializen. Eigenlijk heb ik nu al niks meer te zoeken bij de studenten, maar ik voel mij ook zeker nog niet klaar voor de 'grote mensen wereld, terwjl ik dat op mijn 25ste toch langzaam moet accepteren'.
Ik ben bang straks in een groot zwart gat te vallen na het behalen van mijn diploma, ook omdat het waarschijnlijk nog lang duurt voordat ik een baan en dus collega's (nieuwe mensen ontmoeten) heb. Ondertussen komt de zomer eraan en afhankelijk van het wel of niet halen van mijn papiertje gaat dat zorgeloos of zorgzaam worden.. Oftewel: nu of nooit.
Voor mijn gevoel ben ik er bijna, maar ik ben deze situatie ook redelijk zat. Ik voel mij gewoon eenzaam, het gevoel alles alleen te moeten doen en ook niet beter weten dan dat er nooit iemand meegaat of je ff tegen kan praten (behalve hier tegen wat mede-pixels). Ergens is het mooi om te denken dat als ik straks mijn papiertje heb er een enorme last van mijn schouders gaat, maar goed dan ben ik er nog lang niet.
--
Wat na je afstuderen als je nog niet weet wat je wilt of dat je veel hebt gemist tijdens je studententijd?
Dan kan ik in ieder geval op zoek naar aansluiting. Vandaag weer eens tijdens de spits gereisd en dat voelt op zich best goed: lekker druk, en meeste mensen lekker chagrijnig en storten hun weekendgebeurtenissen en ergernissen uit tegen de ander. Dus dat relativeert dat ik niet alleen aan de bak moet, met mij nog veel meer mensen. Maar anderzijds ook best confronterend want ik ben nog steeds student en zolang ik dat ben, maak ik nooit echt deel uit van het werkende leven, niet professioneel iig. En als je collega's hebt, heb je iig veel contact en leer je dingen relativeren en in perspectief zien. Ergens voel ik mij nu ook lullig tegenover mensen van de opleiding die nu wel op tijd aan het afstuderen zijn.. ik ga alleen maar door omdat ik er écht bijna ben.quote:Op maandag 9 mei 2016 19:14 schreef Bananenpap het volgende:
[..]
Want de reden dat jij geen aansluiting vind zit 'm in dat hbo-papiertje? Uhu.
Blablabla, niet gelezen.quote:
[..]
Dan kan ik in ieder geval op zoek naar aansluiting. Vandaag weer eens tijdens de spits gereisd en dat voelt op zich best goed: lekker druk, en meeste mensen lekker chagrijnig en storten hun weekendgebeurtenissen en ergernissen uit tegen de ander. Dus dat relativeert dat ik niet alleen aan de bak moet, met mij nog veel meer mensen. Maar anderzijds ook best confronterend want ik ben nog steeds student en zolang ik dat ben, maak ik nooit echt deel uit van het werkende leven, niet professioneel iig. En als je collega's hebt, heb je iig veel contact en leer je dingen relativeren en in perspectief zien. Ergens voel ik mij nu ook lullig tegenover mensen van de opleiding die nu wel op tijd aan het afstuderen zijn.. ik ga alleen maar door omdat ik er écht bijna ben.
Iemand nog andere, goede suggesties voor Deezertje en zijn leven? De beste optie, een psycholoog, is blijkbaar geen optie.
Het beste zou natuurlijk zijn om dat gat op te vullen met werk direct gerelateerd aan zijn opleiding en niveau, lijkt me dat hij daarin ook door wil? Voorkomt wel dat er een gat op je CV ontstaat waardoor je weer een ander excuus moet bedenken.quote:
[..]
Blablabla, niet gelezen.
Iemand nog andere, goede suggesties voor Deezertje en zijn leven? De beste optie, een psycholoog, is blijkbaar geen optie.
Nog beter zou natuurlijk zijn als jij je bezig houdt met je eigen problematiek in plaats van iemand anders problematiek, waar jij werkelijk geen ene drol van begrijpt.quote:
[..]
Het beste zou natuurlijk zijn om dat gat op te vullen met werk direct gerelateerd aan zijn opleiding en niveau, lijkt me dat hij daarin ook door wil? Voorkomt wel dat er een gat op je CV ontstaat waardoor je weer een ander excuus moet bedenken.
Ik begrijp hem heel goed, hij komt uit een vast ritme van studeren en naar de UB gaan, en nu het einde nadert moet hij zijn pad gaan kiezen. Kan best moeilijk zijn hoor als je moeite hebt om keuzes te moeten maken uit 1000 opties. Vergelijk het maar met een leerling van groep 8 dat naar de brugklas gaat, grote veranderingen brengen veel onzekerheid. Bij de meesten gaat het gewoon goed, alleen is het even door die zure appel bijten. Ik denk dat Deezer het allemaal groter maakt dan dat het werkelijk is. Laten we er gewoon vanuit gaan dat hij zijn diploma haalt, als hij de capaciteiten er niet voor had was hij nooit zover gekomen.quote:
[..]
Nog beter zou natuurlijk zijn als jij je bezig houdt met je eigen problematiek in plaats van iemand anders problematiek, waar jij werkelijk geen ene drol van begrijpt.
Wel grappig dat hij t werkende leven nu ineens ziet als oplossing.
Terwijl ik me genoeg posts van hem kan herinneren waarin t niets voorstelt, wantja hoeveel vrijgezelle vrouwen in zijn leeftijdscategorie zouden er uberhaupt kunnen zijn. Tja niets...
Terwijl ik me genoeg posts van hem kan herinneren waarin t niets voorstelt, wantja hoeveel vrijgezelle vrouwen in zijn leeftijdscategorie zouden er uberhaupt kunnen zijn. Tja niets...
Welke 1000 opties? Hij heeft er niet veel, want hij kan niet veel en dat komt omdat hij niet veel wil.quote:
Enige opties die hem rest zijn:
1) Diploma halen, werkloos thuiszitten en wegkwijnen achter de geraniums omdat hij weigert te erkennen dat zijn ASS zijn leven overheerst, want hij zal never nooit niet nimmer ergens tussendoor komen en automatisch vanuit daar sociale contacten opbouwen en vanuit daar vriendschappen en relaties onderhouden, want het papiertje gaat daarvoor niet zorgen. Het brengt hem een stapje verder, maar niet meer dan dat.
2) Diploma niet halen, stoppen met de opleiding (
dan ben je ook echt de grootste mongool als je dat echt doet)/een jaartje door en dan heb je het allemaal aan jezelf te danken en moet je een jaar overnieuw en krijgen we weer een jaar aan topics met gejank en gezeik, en reacties van de grootste trolls waaronder jij die erop geilen en vervolgens verontwaardigd gaan doen als hun reactie wordt verwijderd/geëdit.
Eerst was het een relatie en nu ineens collega's?quote:
[..]
Dan kan ik in ieder geval op zoek naar aansluiting. Vandaag weer eens tijdens de spits gereisd en dat voelt op zich best goed: lekker druk, en meeste mensen lekker chagrijnig en storten hun weekendgebeurtenissen en ergernissen uit tegen de ander. Dus dat relativeert dat ik niet alleen aan de bak moet, met mij nog veel meer mensen. Maar anderzijds ook best confronterend want ik ben nog steeds student en zolang ik dat ben, maak ik nooit echt deel uit van het werkende leven, niet professioneel iig. En als je collega's hebt, heb je iig veel contact en leer je dingen relativeren en in perspectief zien. Ergens voel ik mij nu ook lullig tegenover mensen van de opleiding die nu wel op tijd aan het afstuderen zijn.. ik ga alleen maar door omdat ik er écht bijna ben.
Nou ik zal je vast wat verklappen, met jouw problematiek gaat een baan op sociaal gebied niet veel anders zijn dan dat bijbaantje waar je in je eentje in de kantine zat. Als je tenminste blijft weigeren om hulp te zoeken.
Bel gewoon de psych, je bent voorlopig toch nog niet aan de beurt. Kan je mooi na het behalen van je papiertje daar gaan zitten. Of eerder, als het kan.
Deezertje, wat hoop je met dit topic te bereiken? Je gaf zelf al aan dat je niet van plan bent iets te ondernemen tot je in een groot gat valt deze zomer...
TS, wat doet het eigenlijk met je, dat zo'n beetje iedereen hier je inmiddels als een compleet hopeloos geval ziet? Ik bedoel .. in deezertje-topic #1 waren de mensen nog ondersteunend, motiverend, adviserend. Nu vinden de meeste je een zielig geval zonder enig zelfinzicht.
Als ik voor mezelf spreek .. Toen ik voor het eerst in je topic postte was dat met een instelling als 'goh, ik hoop dat die jongen iets probeert en er weer bovenop komt'. Nu is het eerder iets als 'goh, eens kijken hoe hij zwelgt in zelfmedelijden'.
Zet dat je nou zelfs niet een klein beetje aan om het tegendeel te willen bewijzen?
Edit: En ik snap het wel hoor. Niet veranderen is veilig want het kost geen inzet en je zal ook nooit op de proef gesteld worden. Maar heb je daar zelf nou inmiddels niet genoeg van? Ben je er tevreden mee als anderen jou de rest van je leven blijven zien zoals wij jou nu zien?
Als ik voor mezelf spreek .. Toen ik voor het eerst in je topic postte was dat met een instelling als 'goh, ik hoop dat die jongen iets probeert en er weer bovenop komt'. Nu is het eerder iets als 'goh, eens kijken hoe hij zwelgt in zelfmedelijden'.
Zet dat je nou zelfs niet een klein beetje aan om het tegendeel te willen bewijzen?
Edit: En ik snap het wel hoor. Niet veranderen is veilig want het kost geen inzet en je zal ook nooit op de proef gesteld worden. Maar heb je daar zelf nou inmiddels niet genoeg van? Ben je er tevreden mee als anderen jou de rest van je leven blijven zien zoals wij jou nu zien?
"Pools are perfect for holding water"
Het is dat of daadwerkelijk iets ondernemen. Smoesjes genoeg.quote:
Wel grappig dat hij t werkende leven nu ineens ziet als oplossing.
Terwijl ik me genoeg posts van hem kan herinneren waarin t niets voorstelt, wantja hoeveel vrijgezelle vrouwen in zijn leeftijdscategorie zouden er uberhaupt kunnen zijn. Tja niets...
Hoezo werkloos thuiszitten? Werkgevers staan juist te springen om mensen met dit niveau in dienst te nemen, vooral zijn analytische vaardigheden kunnen goed van pas komen in het bedrijfsleven. Hij is dan onder de mensen, kan contacten opbouwen, mooi salaris, sociale status.quote:
[..]
Welke 1000 opties? Hij heeft er niet veel, want hij kan niet veel en dat komt omdat hij niet veel wil.
Enige opties die hem rest zijn:
1) Diploma halen, werkloos thuiszitten en wegkwijnen achter de geraniums omdat hij weigert te erkennen dat zijn ASS zijn leven overheerst, want hij zal never nooit niet nimmer ergens tussendoor komen en automatisch vanuit daar sociale contacten opbouwen en vanuit daar vriendschappen en relaties onderhouden, want het papiertje gaat daarvoor niet zorgen. Het brengt hem een stapje verder, maar niet meer dan dat.
Hoe wil je anders dat hij zelfstandig wordt en het huis uitgaat? Volgens mij heeft hij zelf al een keer aangegeven pas uit huis te willen gaan wanneer hij werk heeft.
Jij hebt echt een plaat voor de kopquote:
[..]
Hoezo werkloos thuiszitten? Werkgevers staan juist te springen om mensen met dit niveau in dienst te nemen, vooral zijn analytische vaardigheden kunnen goed van pas komen in het bedrijfsleven. Hij is dan onder de mensen, kan contacten opbouwen, mooi salaris, sociale status.
Hoe wil je anders dat hij zelfstandig wordt en het huis uitgaat zonder inkomen? Volgens mij heeft hij zelf al een keer aangegeven pas uit huis te willen gaan wanneer hij werk heeft.
Deezertje:
-heeft studievertraging zonder compensatie
-relatief makkelijke opleiding gevolgd waar weinig vraag naar is en veel aanbod van is
-daarnaast slechte sociale en communicatieve vaardigheden
Deezertje gaat heel lastig aan een baan komen.
Uitspraak van 2016, gedaan op donderdag 17 maart 2016 @ 22:35:23:
Ik kies nooit voor de makkelijkste oplossing. Ik wil de top bereiken en gaan voor de premium girls, elke vrouw kunnen krijgen die IK zou willen.
Ik kies nooit voor de makkelijkste oplossing. Ik wil de top bereiken en gaan voor de premium girls, elke vrouw kunnen krijgen die IK zou willen.
Je hebt jezelf niet geaccepteerd. Dat blijkt wel uit het feit dat de diagnose van je stoornis niet voldoende is om professionele hulp te zoeken. Wat je met dat zelf uitvogelen doet is hard op weg zijn om naast je ASS ook nog eens een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis te ontwikkelen.quote:
[..]
Dan kan ik in ieder geval op zoek naar aansluiting. Vandaag weer eens tijdens de spits gereisd en dat voelt op zich best goed: lekker druk, en meeste mensen lekker chagrijnig en storten hun weekendgebeurtenissen en ergernissen uit tegen de ander. Dus dat relativeert dat ik niet alleen aan de bak moet, met mij nog veel meer mensen. Maar anderzijds ook best confronterend want ik ben nog steeds student en zolang ik dat ben, maak ik nooit echt deel uit van het werkende leven, niet professioneel iig. En als je collega's hebt, heb je iig veel contact en leer je dingen relativeren en in perspectief zien. Ergens voel ik mij nu ook lullig tegenover mensen van de opleiding die nu wel op tijd aan het afstuderen zijn.. ik ga alleen maar door omdat ik er écht bijna ben.
De 'radertjes' in je bovenkamer werken nu eenmaal niet hetzelfde als bij de meeste mensen. Zolang je daar niets aan doet zal je er ook niet bij horen. Daar helpt een goede werkervaring niets aan. Maar een slechte werkervaring kan er wel voor zorgen dat je ook geen behoefte meer hebt aan samenwerken en dan is een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ook heel dichtbij.
Dus wat heb je aan vooruit kijken (wat bij ASS al niet vanzelfsprekend optimaal is) als je dagelijkse handelen dag in dag uit is ingesteld op het behouden van je veilige 'ik' en risico's uit te sluiten?
Your life is your life: go all the way
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
Hij heeft wel bewezen HBO werk- en denkniveau te hebben, dat is een groot voordeel op zowel de relatiemarkt als arbeidsmarkt. Hij kan nog overal terecht, dat hoeft niet per se in het vakgebied te zijn waarin hij zijn studie gevolgd heeft.quote:Op maandag 9 mei 2016 21:38 schreef Berk-24 het volgende:
[..]
Jij hebt echt een plaat voor de kop
Deezertje:
-heeft studievertraging zonder compensatie
-relatief makkelijke opleiding gevolgd waar weinig vraag naar is en veel aanbod van is
-daarnaast slechte sociale en communicatieve vaardigheden
Deezertje gaat heel lastig aan een baan komen.
Nee, ieder mens hoopt op vooruitgang van zijn of haar leven. Daarom ga ik deze weken ook flink aan de bak, dan kan ik iig met een eerlijk gevoel terugkijken dat ik er ook iets aan heb gedaan. Alles wat ik nu haal, is een stap dichterbij later. Faal ik, dan is er nog geen man overboord, maar faal ik de tweede of derde keer, dan wordt het lastiger om de moed erin te houden.quote:
TS, wat doet het eigenlijk met je, dat zo'n beetje iedereen hier je inmiddels als een compleet hopeloos geval ziet? Ik bedoel .. in deezertje-topic #1 waren de mensen nog ondersteunend, motiverend, adviserend. Nu vinden de meeste je een zielig geval zonder enig zelfinzicht.
Als ik voor mezelf spreek .. Toen ik voor het eerst in je topic postte was dat met een instelling als 'goh, ik hoop dat die jongen iets probeert en er weer bovenop komt'. Nu is het eerder iets als 'goh, eens kijken hoe hij zwelgt in zelfmedelijden'.
Zet dat je nou zelfs niet een klein beetje aan om het tegendeel te willen bewijzen?
Edit: En ik snap het wel hoor. Niet veranderen is veilig want het kost geen inzet en je zal ook nooit op de proef gesteld worden. Maar heb je daar zelf nou inmiddels niet genoeg van? Ben je er tevreden mee als anderen jou de rest van je leven blijven zien zoals wij jou nu zien?
Wat ik vooral zie bij mensen die wél een rijkelijk sociaal of leuk leven hebben of passie voor wat ze doen: ze ondernemen veel. Sluiten zich aan bij verenigingen, clubs etc. Zijn graag met mensen in contact. De reden dat ik dat niet doe of deed, is omdat ik mij er niet fijn bij voel. Ik ga nu alleen nog door omdat ik geen opgever wil zijn.quote:
[..]
Je hebt jezelf niet geaccepteerd. Dat blijkt wel uit het feit dat de diagnose van je stoornis niet voldoende is om professionele hulp te zoeken. Wat je met dat zelf uitvogelen doet is hard op weg zijn om naast je ASS ook nog eens een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis te ontwikkelen.
De 'radertjes' in je bovenkamer werken nu eenmaal niet hetzelfde als bij de meeste mensen. Zolang je daar niets aan doet zal je er ook niet bij horen. Daar helpt een goede werkervaring niets aan. Maar een slechte werkervaring kan er wel voor zorgen dat je ook geen behoefte meer hebt aan samenwerken en dan is een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ook heel dichtbij.
Dus wat heb je aan vooruit kijken (wat bij ASS al niet vanzelfsprekend optimaal is) als je dagelijkse handelen dag in dag uit is ingesteld op het behouden van je veilige 'ik' en risico's uit te sluiten?
Dat ligt ook aan deels aan bij welke werkgever je terecht komt. Ik ken mensen in de marketing- en communicatiewereld en die zijn op zich helemaal niet zo goed in wat ze doen, maar ze vinden zichzelf wel geweldig, zitten vol zelfvertrouwen en kunnen met iedereen goed lullen en overal bevriend mee zijn. Die mensen zullen het niet redden bij een baas die kwaliteit wilt zien en minder heeft met de sociale rompslomp daaromheen (zelfde als werken bij een bedrijf of non-profit/overheid). Stel ik ben daadwerkelijk goed in mijn vak, dan moet ik dus op zoek naar een werkgever die dat hoog in het vaandel in heeft staan en niet zo zeer mensen uitkiest op hoe sociaal ze zijn of in het team passen.quote:
[..]
Jij hebt echt een plaat voor de kop
Deezertje:
-heeft studievertraging zonder compensatie
-relatief makkelijke opleiding gevolgd waar weinig vraag naar is en veel aanbod van is
-daarnaast slechte sociale en communicatieve vaardigheden
Deezertje gaat heel lastig aan een baan komen.
Geef nu eens een eerlijk inzicht waarom je je er niet fijn bij voelt alsjeblieft?quote:
[..]
Wat ik vooral zie bij mensen die wél een rijkelijk sociaal of leuk leven hebben of passie voor wat ze doen: ze ondernemen veel. Sluiten zich aan bij verenigingen, clubs etc. Zijn graag met mensen in contact. De reden dat ik dat niet doe of deed, is omdat ik mij er niet fijn bij voel. Ik ga nu alleen nog door omdat ik geen opgever wil zijn.
Your life is your life: go all the way
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
Omdat ik denk dat ik niets te bieden heb, andere mensen een leuker leven hebben. Vandaag op school ook, raak in gesprek met studenten en die beginnen meteen over hun studentenvereniging wat ze hebben uitgespookt dit weekend. Daar kan ik dan al niet over meepraten want ik zit daar niet bij.quote:
[..]
Geef nu eens een eerlijk inzicht waarom je je er niet fijn bij voelt alsjeblieft?
Die sociale mensen kunnen vaak ook prima kwaliteit leveren. En dat sociale ervaar jij als rompslomp maar bijna elke baas ziet dit als een enorme toegevoegde waarde. Hier 'bewijs' je weer dat vooruitkijken niet je sterkste punt is. En je redenaties onderhevig zijn aan ASS.quote:
[..]
Dat ligt ook aan deels aan bij welke werkgever je terecht komt. Ik ken mensen in de marketing- en communicatiewereld en die zijn op zich helemaal niet zo goed in wat ze doen, maar ze vinden zichzelf wel geweldig, zitten vol zelfvertrouwen en kunnen met iedereen goed lullen en overal bevriend mee zijn. Die mensen zullen het niet redden bij een baas die kwaliteit wilt zien en minder heeft met de sociale rompslomp daaromheen (zelfde als werken bij een bedrijf of non-profit/overheid). Stel ik ben daadwerkelijk goed in mijn vak, dan moet ik dus op zoek naar een werkgever die dat hoog in het vaandel in heeft staan en niet zo zeer mensen uitkiest op hoe sociaal ze zijn of in het team passen.
Your life is your life: go all the way
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
Daarom moet je ook iets met je leven doen als je aansluiting wilt vinden. Sport, hobbies, nmlk, watdanook, zolang je maar ervaringen opdoet die je kunt delen met mensen.quote:
[..]
Omdat ik denk dat ik niets te bieden heb, andere mensen een leuker leven hebben. Vandaag op school ook, raak in gesprek met studenten en die beginnen meteen over hun studentenvereniging wat ze hebben uitgespookt dit weekend. Daar kan ik dan al niet over meepraten want ik zit daar niet bij.
Maar goed, dit is een jaar geleden ook al afgeketst tegen die dikke betonnen plaat voor je kop.
https://www.deviersprong.(...)sstoornis/kenmerken/quote:
[..]
Omdat ik denk dat ik niets te bieden heb, andere mensen een leuker leven hebben. Vandaag op school ook, raak in gesprek met studenten en die beginnen meteen over hun studentenvereniging wat ze hebben uitgespookt dit weekend. Daar kan ik dan al niet over meepraten want ik zit daar niet bij.
Lees het deel (1e deel) over kenmerken eens? Komt het je bekend voor?
Your life is your life: go all the way
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
Niet alleen mijn eigen ervaring hoor, mijn ouders hebben ook mensen op 't werk die het vooral heel goed kunnen vinden met hun collega's/leidinggevenden maar het bij een andere baas gewoon niet zouden redden vanwege gebrek aan capaciteiten. Als je sociaal bent kom je met een hoop weg.quote:Op maandag 9 mei 2016 21:56 schreef Koral het volgende:
[..]
Die sociale mensen kunnen vaak ook prima kwaliteit leveren. En dat sociale ervaar jij als rompslomp maar bijna elke baas ziet dit als een enorme toegevoegde waarde. Hier 'bewijs' je weer dat vooruitkijken niet je sterkste punt is. En je redenaties onderhevig zijn aan ASS.
