Inspirerende mensen met Asperger of andere vorm ASS

quote:

Op vrijdag 6 mei 2016 14:51 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Ik vind het met die onduidelijkheid ook wel meevallen.

Hah, ik ook niet (geen autisme trouwens). Mooie posts van magnetronkoffie; leuk om ook positieve dingen te lezen over (leven met) autisme.

Ik kom een beetje laat aan in dit topic.

Een diagnose autisme krijg je niet omdat het allemaal zo lekker loopt in je leven. Zeker als dat op volwassen leeftijd wordt vastgesteld is dat meestal omdat je vastloopt. Dus wat dat betreft zie ik het in eerste instantie als een beperking.

Maar... het is inderdaad niet alleen kommer en kwel. Door bepaalde beperkingen, kun je op andere gebieden een uitzonderlijk talent ontwikkelen. Bijvoorbeeld doordat je face-to-face communicatie moeilijk vindt, je specialiseren in online communicatie en daar je werk van maken o.i.d. Dat vind ik inspirerend. Er komen ook steeds meer mensen met autisme die als ervaringsdeskundige hulpverlener gaan werken en zich inzetten voor andere mensen met psychische problemen. Dat vind ik ook heel inspirerend.

Een manier vinden om met je autisme te kunnen functioneren in de maatschappij (en dat hoeft zeker niet op een standaard manier), dat vind ik knap.

Gedrag is hartstikke logisch, maar niet per se begrijpelijk.

quote:

Op zaterdag 7 mei 2016 13:36 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Ik had in mijn OP mijn vermoedens uitgesproken dat Björk mogelijk Asperger heeft. (Het zijn eerlijk gezegd niet mijn vermoedens. Ik dacht dat ze ADHD heeft, maar op internet lees ik dat meer mensen vermoeden dat ze een aspie is en bij nader inzien klopt dat wel erg bij haar gedrag en persoonlijkheid)

Deze lyrics zijn wel erg toepasselijk.

In die tijd vond ik wel dat ze apart was, maar was toen nog helemaal niet met autisme bezig (had m'n eigen diagnose nog niet eens en over autisme bij vrouwen was in die tijd al helemaal weinig bekend).

quote:

en bij nader inzien klopt dat wel erg bij haar gedrag en persoonlijkheid

Kan je hier misschien wat meer over vertellen, hoe zie je dat nu?

Ik begrijp haar lyrics trouwens wel (komt denk ik ook door haar toenmalige leeftijd), maar zo heel erg onlogisch blijkt dat gedrag nu niet meer te zijn.

Of mensen wel of niet inspirerend zijn heeft voor mij nou geen fuck te maken met wat voor ziektes of aandoeningen ze wel of niet onder de leden hebben. Dat zijn juist de meest oninteressante aspecten van een persoon.

quote:

Op zaterdag 7 mei 2016 18:59 schreef ems. het volgende:
Of mensen wel of niet inspirerend zijn heeft voor mij nou geen fuck te maken met wat voor ziektes of aandoeningen ze wel of niet onder de leden hebben. Dat zijn juist de meest oninteressante aspecten van een persoon.

Precies mijn punt, van die autisten die te koop lopen met hun ziekte alsof ze daardoor interessant zijn

quote:

Op zaterdag 7 mei 2016 19:03 schreef UitStraling het volgende:

[..]

Precies mijn punt, van die autisten die te koop lopen met hun ziekte alsof ze daardoor interessant zijn

Ik denk dat iemand die zo'n verhaal naar buiten brengt het meer voor de inspiratie aan personen die er zelf aan lijden doet dan de aandachttrekkerij. Goed, je hebt altijd aandachtsjunkies, maar vaak worden personen zoals Temple Grendin of bijvoorbeeld John Nash (ik weet dat hij niet autistisch is) boegbeelden zonder dat ze daar zelf de publiciteit voor hebben opgezocht.

quote:

Op zondag 8 mei 2016 14:09 schreef schrijfveer het volgende:

[..]

Ik denk dat iemand die zo'n verhaal naar buiten brengt het meer voor de inspiratie aan personen die er zelf aan lijden doet dan de aandachttrekkerij. Goed, je hebt altijd aandachtsjunkies, maar vaak worden personen zoals Temple Grendin of bijvoorbeeld John Nash (ik weet dat hij niet autistisch is) boegbeelden zonder dat ze daar zelf de publiciteit voor hebben opgezocht.

Er is inderdaad een verschil tussen zelfverheerlijking, zo van: ik heb autisme en daardoor ben ik beter dan iedereen. Of beweren dat autisten een nieuwe generatie van 'betere mensen' zijn.

Of mensen die het inzetten om andere mensen met autisme te helpen of om de beeldvorming in de samenleving realistischer te maken. Daar vind ik Temple Grandin bijvoorbeeld onder vallen. Of in Nederland vind ik Gijs Horvers een goed voorbeeld.

quote:

Op zondag 8 mei 2016 14:33 schreef Aspergermeisje het volgende:

[..]

Er is inderdaad een verschil tussen zelfverheerlijking, zo van: ik heb autisme en daardoor ben ik beter dan iedereen. Of beweren dat autisten een nieuwe generatie van 'betere mensen' zijn.

Of mensen die het inzetten om andere mensen met autisme te helpen of om de beeldvorming in de samenleving realistischer te maken. Daar vind ik Temple Grandin bijvoorbeeld onder vallen. Of in Nederland vind ik Gijs Horvers een goed voorbeeld.

Ergens heb ik ook wel medelijden met mensen die zo denken. Het is een beetje zo'n redenatie als: ''ik heb borderline maar ik ben tenminste wel knapper dan anderen''. Soort van compensatie voor je beperkingen.

Gijs Horvers heb ik nog nooit van gehoord. Nu moet ik ook zeggen dat ik nauwelijks inspirerende voorbeelden van mensen met een psychische stoornis ken. Temple Grandin ben ik toevallig tegengekomen toen ik op Youtube videos over de verbetering van dierenwelzijn in de vee industrie aan het kijken was. Zeer interessant wat ze bedacht heeft en ook nog eens in een tijd dat de vee industrie in Amerika vooral een mannenbolwerk was. John Nash ken ik door een film over zijn leven op tv.

quote:

Op zondag 8 mei 2016 14:33 schreef Aspergermeisje het volgende:

[..]

Er is inderdaad een verschil tussen zelfverheerlijking, zo van: ik heb autisme en daardoor ben ik beter dan iedereen. Of beweren dat autisten een nieuwe generatie van 'betere mensen' zijn.

Zijn er serieus mensen (autisten) die dit denken?
Ik ken ze eerder omgekeerd (mensen zonder autisme die beweren beter te zijn dan autisten), zijn er in dit topic ook een aantal van (sommigen hebben dit zelfs vrij letterlijk zo gesteld dat er weinig marge voor wat anders overblijft), aangezien daar waarschijnlijk de meeste winst voor een vergelijkbaar rendement te behalen valt.

Lijkt mij praktischer die kant eerst te bekijken (mensen die autisten minderwaardig vinden) dan de andere kant (mensen met autisme die mensen zonder autisme minderwaardig vinden).

quote:

Of mensen die het inzetten om andere mensen met autisme te helpen of om de beeldvorming in de samenleving realistischer te maken. Daar vind ik Temple Grandin bijvoorbeeld onder vallen. Of in Nederland vind ik Gijs Horvers een goed voorbeeld.

Dit is waar ik mee bezig ben, maar dan niet officieel zeg maar.

En wat 't helpen van mensen met autisme betreft, ik wil hier zelfs mijn beroep van gaan maken (als ervaringsdeskundige).

quote:

Op zondag 8 mei 2016 15:01 schreef schrijfveer het volgende:

[..]

Ergens heb ik ook wel medelijden met mensen die zo denken. Het is een beetje zo'n redenatie als: ''ik heb borderline maar ik ben tenminste wel knapper dan anderen''. Soort van compensatie voor je beperkingen.

Een borderliner die zichzelf knapper vindt? Bedoel je knapper als in "ziet er beter uit" of knapper als in "slimmer"?

De enige non-NT's die ik me kan voorstellen die dit daadwerkelijk denken, zijn denk ik eerder mensen die psychopathisch zijn of mensen die een overdosis narcisme ontvangen hebben.

Voor de rest weet ik het niet, maar het beeld over autisme is sowieso wel voor verbetering vatbaar (dit verloopt wel erg moeizaam, is bij veel mensen zeer veel weerstand tegen het veranderen van het bestaande beeld ervan).

quote:

Gijs Horvers heb ik nog nooit van gehoord. Nu moet ik ook zeggen dat ik nauwelijks inspirerende voorbeelden van mensen met een psychische stoornis ken. Temple Grandin ben ik toevallig tegengekomen toen ik op Youtube videos over de verbetering van dierenwelzijn in de vee industrie aan het kijken was. Zeer interessant wat ze bedacht heeft en ook nog eens in een tijd dat de vee industrie in Amerika vooral een mannenbolwerk was. John Nash ken ik door een film over zijn leven op tv.

Ik vind haar denkwijze vrij geniaal, maar het werkt ook gewoon.
Ik heb een aantal jaar terug al van haar gehoord en me een beetje in haar verdiept. Het is zo'n praktische kant die gewoon rendabel bleek te werken.

Wat ik ook wel grappig vond, is dat ze haar eigen soort van squeeze dinges had bedacht (lekker klemmen ), dat vond ik ook wel bijzonder. En dat ze er zonder schroom over durfde te praten (al is dit iets wat ik bij autisten sowieso sneller zie, dat ze over taboes durven te praten waar je bij anderen eerder tegen muren aan begint te lopen).

Er zijn echt wel voordelen, maar die worden nauwelijks benut.

De mens is geen eenheidsworst en van het idee dat dit het beste zou zijn, kan beter afgestapt worden.

[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 08-05-2016 21:05:34 (tikfoutje) ]

quote:

Op zondag 8 mei 2016 20:54 schreef magnetronkoffie het volgende:

Een borderliner die zichzelf knapper vindt? Bedoel je knapper als in "ziet er beter uit" of knapper als in "slimmer"?

De enige non-NT's die ik me kan voorstellen die dit daadwerkelijk denken, zijn denk ik eerder mensen die psychopathisch zijn of mensen die een overdosis narcisme ontvangen hebben.

Voor de rest weet ik het niet, maar het beeld over autisme is sowieso wel voor verbetering vatbaar (dit verloopt wel erg moeizaam, is bij veel mensen zeer veel weerstand tegen het veranderen van het bestaande beeld ervan).

In de zin van mooier. Ik ga niet de naam noemen van de Fokker die laatst zo'n soortgelijke opmerking maakte, maar ik zou het niet aan narcisme of psychopathie wijten, eerder aan onzekerheid over je mindere kant en de compensatie daarvan.

Je kunt zoveel informatie in de wereld over autisme of welk dan andere stoornis/ziekte ook brengen, maar er zal altijd een stukje onbegrip blijven. Gewoon omdat het moeilijk is om je in de beperkingen van een ander te verplaatsen als je er zelf niet aan lijdt.

quote:

Op zondag 8 mei 2016 20:54 schreef magnetronkoffie het volgende:

Ik vind haar denkwijze vrij geniaal, maar het werkt ook gewoon.
Ik heb een aantal jaar terug al van haar gehoord en me een beetje in haar verdiept. Het is zo'n praktische kant die gewoon rendabel bleek te werken.

Wat ik ook wel grappig vond, is dat ze haar eigen soort van squeeze dinges had bedacht (lekker klemmen ), dat vond ik ook wel bijzonder. En dat ze er zonder schroom over durfde te praten (al is dit iets wat ik bij autisten sowieso sneller zie, dat ze over taboes durven te praten waar je bij anderen eerder tegen muren aan begint te lopen).

Er zijn echt wel voordelen, maar die worden nauwelijks benut.

De mens is geen eenheidsworst en van het idee dat dit het beste zou zijn, kan beter afgestapt worden.

Ja, dat squeeze ding heb ik ook gezien. Die kamergenote zal ook wel raar moeten hebben gekeken toen ze dat voor het eerst zag Zou al bang zijn dat ik met een masochist op een kamer zou zijn terechtgekomen.

quote:

Op maandag 9 mei 2016 22:03 schreef schrijfveer het volgende:

[..]

In de zin van mooier. Ik ga niet de naam noemen van de Fokker die laatst zo'n soortgelijke opmerking maakte, maar ik zou het niet aan narcisme of psychopathie wijten, eerder aan onzekerheid over je mindere kant en de compensatie daarvan.

Je kunt zoveel informatie in de wereld over autisme of welk dan andere stoornis/ziekte ook brengen, maar er zal altijd een stukje onbegrip blijven. Gewoon omdat het moeilijk is om je in de beperkingen van een ander te verplaatsen als je er zelf niet aan lijdt.

Dit klopt, maar de informatie die nu over autisme gepresenteerd wordt, maakt het erg makkelijk om verkeerde aannames te maken. Dit komt bijvoorbeeld ook doordat mensen die "autisme" googlen, vaak de diagnose-criteria zien voor wat autisme is, maar dit klopt natuurlijk niet helemaal (omdat de DSM autisme vanuit een ziektebeeld probeert te bekijken).
Ouders van kinderen die net de ASS-diagnose hebben gekregen en gaan googlen, vinden daardoor voornamelijk de nadelige gevolgen daarvan en verbinden dan voornamelijk nadelige gevolgen van autisme met die van hun net gediagnostiseerde kinderen waarna die kinderen vooral de negatieve effecten daarvan met autisme gelinkt krijgen. (Betrokkenen van) autisten weten natuurlijk ook wel beter, maar dat het autisme officieel nadelig benadrukt wordt, helpt zo tegen de beeldvorming van autisme zeg maar te anti-stigmatiseren.

Of iemand die bijvoorbeeld even snel wat opzoekt over een autistisch klasgenootje, de lijst met negatieve kenmerken leest, die lijst gaat vergelijken met het door de autistische klasgenoot vertoonde gedrag en concludeert dat autisme voornamelijk negatieve gevolgen heeft, want de positieve eigenschappen worden door non-autistische klasgenoot niet gelinkt aan ASS.

Afkeuring (waaronder ook publieke) van negatief gedrag van de autist zal zo makkelijker 'goedgekeurd' worden, als terecht worden gezien en 'down te road' zal dit maatschappelijk gezien negatieve gevolgen hebben, die tot in het extreme kunnen gaan (bijvoorbeeld zelfmoord van de autist).

Zodra de beschikbare informatie over autisme klopt, zal dit (voornamelijk ongediagnostiseerde) autisten minder gaan benadelen, zal er meer begrip zijn, zal er minder tegenwind voor autist en betrokkenen zijn en verloopt een eventuele psychische scheefgroei bij autist over het algemeen gesproken minder ernstig.

Dit zal over de gehele linie alle betrokkenen beschermen tegen de tegenwind die nu wel een grote rol speelt. De enigen waarbij ik me kan voorstellen dat die zich zullen verzetten tegen het beschikbaar maken van de juiste informatie, zijn de mensen die in zo'n nieuwe situatie er op achteruit zullen gaan, bijvoorbeeld mensen die het simpelweg niet willen begrijpen, maar het wel best vinden de stigmatisering van autisten van extra brandstof te voorzien omdat ze er om de 1 of andere reden baat bij lijken te hebben. Waarom iemand baat heeft bij stigmatisering van andere groepen, is iets waar anderen zich over mogen buigen, maar ik weet wel dat dit talloze keren is voorgekomen in de loop van de geschiedenis van de mens.

Ik denk dat het absoluut de moeite waard zal zijn om dit wel te doen, om de geïnteresseerden van de juiste informatie te voorzien over wat autisme nou eigenlijk is en welke gevolgen dit heeft (en niet welke negatieve gevolgen dit heeft, dat is meer voer voor de GGZ denk ik).

magnetron, hoe gek het ook klinkt, er zijn ook mensen die wel nadenken en verder kijken dan hun neus lang is

Hangt er met name vanaf hoe flexibel je zelf bent.
Als je je uit alle macht probeert aan te passen dan vind ik dat je goed bezig bent, ook als het niet altijd lukt.
Als je daarentegen van jezelf een botte hork bent en dat niet in wil zien, dan ben je echt geen haar beter.

Ik ken mensen in beide categorieën. Sommigen doen hun uiterste best zich aan te passen, anderen willen dat gewoon niet. Prima dat laatste, maar dan niet zeuren als mensen bij je weg rennen.

quote:

Op maandag 9 mei 2016 22:44 schreef sacha het volgende:
magnetron, hoe gek het ook klinkt, er zijn ook mensen die wel nadenken en verder kijken dan hun neus lang is

Er zijn ook mensen die niet verder kijken dan hun neus lang is
Er zijn ook mensen die ergens tussen die 2 categorieën in zitten en bij wie goede informatievoorziening van doorslaggevend belang kunnen zijn om tot de juiste inzichten te komen.

Een belangrijke reden dat autisme tegenwoordig nog zo slecht herkend wordt en autisten met problemen nodeloos jarenlang door blijven sukkelen, komt o.a. doordat de mensen die dit in verband zouden kunnen brengen met autisme, kijken naar de (in dit voorbeeld overigens ongediagnostiseerde) autist en denken "Nah, die is niet autistisch" omdat ze hun informatie baseren op een bron die geen juiste weergave van autisme is.

Ik vind trouwens jouw reacties op mijn posts een soort extra negatieve lading hebben (neem als voorbeeld jouw eigen reactie maar waar ik nu op gereageerd heb), alsof je me een beeld probeert aan te naaien dat ik onvolwassen ben of zo. Dit doe je al een poosje en in meerdere topics waar ik heb gepost.

Laat dat aub, dank je wel alvast.

nou ja zeg

quote:

Op maandag 9 mei 2016 23:10 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Godzijdank wel!

Mensen zonder stoornis onderscheiden zich alleen van mensen met ASS, ADHD, borderline of whatever dat ze flexibeler zijn en beter kunnen voldoen aan de eisen die aan de samenleving worden gesteld. Maar verder zijn zij ook uniek en bijzonder.

Mensen met ASS of ADHD hebben vaak een minderwaardigheidsgevoel gehad en dat kan zo sterk zijn dat ze het nog steeds hebben en daar niet vanaf kunnen komen. Ik kan erover meepraten. Als je van kinds af aan wordt ingepeperd dat je anders bent dan anderen en merkt dat je vaardigheden niet onder de knie hebt die anderen schijnbaar veel makkelijker afgaan, ontwikkel je een fucked up zelfbeeld.

Maar degenen die je inpeperen dat je anders en minderwaardig bent, zijn niet álle mensen zonder stoornis. Het zijn mensen die onwetend zijn. Misschien weten ze het nu inmiddels wel. Ik veroordeel ze ook niet, want ik weet zelf ook niet alles en vroeger veroordeelde ik ook meer dan nu. De mensen waar ik wel problemen mee heb, zijn degenen die niet willen nadenken. Maar dat heeft niks met stoornissen te maken.

Even voor de duidelijkheid, vetgedrukte heb ik persoonlijk niet gesteld. Eerder integendeel, betrokkenen van autisten hebben meestal ook geen stoornis en willen gewoon weten wat er aan de hand is. Gewoonlijk gaan ze zich pas in dit soort materie verdiepen (soms heel erg verdiepen) zodra ze daar 'ineens' mee te maken krijgen (bijvoorbeeld als een familielid dat al langer kampt met autisme-gerelateerde problematiek een diagnose krijgt).

Einde mededeling.

quote:

Op maandag 9 mei 2016 23:16 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Het is absoluut pijnlijk als je je onbegrepen voelt, maar je kan het mensen toch niet kwalijk nemen als ze niet helemaal kunnen bevatten wat jij bedoelt?

Klopt. Hoezo?

Het lijkt me logisch dat je je 'ineens' verdiept in iets zodra je er mee te maken krijgt. In bepaalde ernstige ziektes heb ik me ook nooit verdiept want niks mee te maken. Maar zodra het dichter bij komt wil je veel meer weten: hoe werkt het? hoe kan het behandeld worden? wat staat iemand te wachten? Waarom zou ik me verdiepen in iets als ik er geen interesse in heb en verder niks mee te maken heb?