Wat is dit nou?

Ik weet het zelf ook niet goed maar waarop het op neer komt en ik typ het even hier en morgen denk ik - fok - waar deed ik dit nou maarja so be it, ik zit er nu mee :

Ik ben best wel moeilijk persoon denk ik persoonlijk (hard voor mezelf in bepaalde dingen, zoals normen en waarden, snel schuldgevoel over dingen waar een ander zich totaal niet druk zou over maken, vooral voor mezelf, vertrouw niet veel mensen, veel gezien en vergeet niet zo snel wat).

In de liefde is het nooit een succesverhaal geweest. Nooit heel actief bezig geweest (zo zit ik niet in elkaar) en dat denken mensen nooit van mij. Altijd werd er gezegt '' ja waarom heb jij geen vriend '' ''als je gewoon naar iemand toegaat lukt dat gewoon'' en dat soort dingen werden er dan gezegt (en dan dacht ik zo ja waarom moet dat, maakt het dat compleet me leven?'' En als er dan een jongen was gebeurde er dingen die gewoon fucked up waren (verkeerde types). En daardoor had ik zoiets van nee, dan maar selectief.. ga niet zomaar voor iemand.

Omdat ik ben zoals ik ben zou ik niet op een jongen vallen (dat was eerst altijd zo) die.. ja hoe zeg je dat.. heel normaal is ofzo (ja wat is normaal?:P hopelijk snappen jullie wat ik bedoel ) iemand die heel oppervlakkig is en weinig heeft meegemaakt ofzo. Niet dat ik altijd heel zwaar op de hand ben.. maar ben wel een serieus persoon vaak. En vraag me dingen af over mensen en ga zo maar door. Ben ook spiritueel maar niet te extreem maar de laatste jaren is dat pas echt tot uiting gekomen.

Nou is het dus.. ik heb iemand ontmoet, vind hem leuk, maar toch zijn er kanten waarvan ik denk.. wat moet ik nou daarmee? Iets in mijn natuur heeft zoiets van dat ik er ongelukkig van word. Ik kan niet goed uitleggen.. het is miss ook een schild van mij ofzo. En ik voel me er niet chill bij. Is dat bindingangst? Ik doorzie snel dingen en als er dan op een oppervlakkig manier gereageerd word of vlakjes of ik het gevoel dat er gelogen word dan denk ik, maar waarom? Nu heb ik zoiets van ik voel me al weer slecht... maar hoe komt dat dan. Vind ik hem dan niet leuk genoeg.. is dat die bindingangst? Ik weet het niet.. of wil ik echt iemand die zoals mij is ofzo, de ware? En er is een constante strijd in mij gaande..

Ik heb altijd een soort gevoel van binnen van dat er meer is (ja klinkt vaag) en dat zoek ik dan ook in mensen om me heen. Maar ik heb het gevoel dat ik nooit level met mensen.. zoals ik met mensen wel doe..

Dit is even een hersenspinsel, sorry voor het onsamenhangende verhaal Graag serieuze reacties.

- Soms heb ik gevoel dat ik veel te serieus ben voor mensen en dat ze me niet begrijpen en dan raak ik gesloten. Waarom levelt het niet, waarom heb ik dat gevoel. Waarom wil ik altijd vluchten en waarom voel me zo slecht over de mindere kanten van iemand anders (het is niet dat ik oordeel maar voel me er echt slecht bij dan). Het is altijd dan dat gewoon niet mezelf meer ben dan. En ik ben miss te wantrouwig.. ik weet het niet. Of is het mijn intuïtie die mij waarschuwt? Of kan ik niet in staat zijn om liefde te voelen meer ofzo? Vragen vragen... Omdat ik iemand wil die me spiegelbeeld is ofzo of gewoon.. begrijpt.. Het is zo van ik wil de ultieme liefdesconnectie onvoorwaardelijk.. maar ben ik onrealistisch?

[ Bericht 3% gewijzigd door LLgetikt op 29-04-2016 02:23:49 ]

Heb nu al weer spijt van dit maarja miss dat jullie inzicht me helpt

quote:

Op vrijdag 29 april 2016 02:37 schreef Impressme het volgende:
Misschien ben je nog wel niet toe aan een vaste relatie? Let it go, het gaat zoals het gaat.

Ja, daar zit wat in, miss niet het moment.

Het word me ook aangepraat vaak van '' waarom ben jij single '' en ik wil het ook wel iemand natuurlijk maar miss moet ik mijn innerlijke strijd eerst oplossen. Er komen wel mensen op me pad, maar is dat het dan? Moeilijk. Ik gun het mezelf ook niet, ofzo. Ja kan niet uitleggen.

quote:

Op vrijdag 29 april 2016 02:45 schreef misterxvany het volgende:

[..]

Dat ken ik. Ook ik moet eerst mijn innerlijke problemen oplossen, en dat zijn het er aardig wat. Daarom ben ik ook niet op zoek. Nu komen bij mij niet zoveel mensen op mijn pad, of ze zijn van het padje af, maar stel dat ik de perfecte vrouw tegenkom... hoe moet ik mezelf dan in hemelsnaam fatsoenlijk presenteren?

Denk dus dat het niet niet gunnen is maar dat je prioriteiten anders liggen.

Ja precies, dat is die innerlijke strijd dus, ik weet gewoon diep van binnen dat ik nu niet de persoon ben die ik wil zijn en wie ik echt ben. Maar ook met die jongen dus ik pas me aan, aan hem maar hij weet niet dat ik me zo slecht voel.. en voel me niet begrepen, dus eigenlijk ligt het aan mijzelf, dat ik mezelf niet kan geven ofzo? Ja.

Goede post van jou.

quote:

Op vrijdag 29 april 2016 02:47 schreef Impressme het volgende:

[..]

Je kan pas van iemand anders houden als je van jezelf houd [/wijsheid]. Maar anyway, het komt vast wel op je pad en zo niet dan niet.

En mensen hebben altijd wel commentaar, als je een partner hebt is het niet goed. Heb je er geen is het niet goed. Wil je kinderen (zou je dat wel doen) is het niet goed, wil je ze niet (waar blijven mijn kleinkinderen, hahahaha..ha). Ach joh, het is toch nooit goed. Volg je hart.

Klopt, helemaal gelijk in (ik laat me ook niet leiden door wat andere willen maar bepaalde factoren denk ik wel lang over na en waarom dat zo is). Me moeder noemde me onverschillig en dat ik niemand toeliet, ja daar had ze wel een punt in is ook niet goed .

Ga altijd op me gevoel af, maar die is misleidend soms. Want je kan jezelf ook voor de gek houden.

Ik wil geen harten breken maarja moet dan maar toch zeggen.. we zien het wel..

pff..

en altijd zo gebeuren er dan onverwachtse dingen..

quote:

Op vrijdag 29 april 2016 02:56 schreef Impressme het volgende:

[..]

Mwah, je eigen gevoel is meestal wel een goede indicatie hoe je er zelf over denkt. Het zijn meestal anderen die je beeld vertroebelen. En als je moeder je onverschillig noemt dan kent ze je toch niet echt goed, want volgens mij loop je aardig te piekeren.

Klopt, zo kom ik over dan, maar dat is zelfbescherming, mijn hoofd is chaos .

Het is gewoon dat ze het niet begrijpt, en dat kan ik begrijpen, lullig dat ze het zegt maar zo kom ik dan over voor haar.

Ja, gevoel is wel een goede indicatie maar het niet altijd slim om alleen maar naar je gevoel te luisteren denk ik.

24

Ik heb er over nagedacht nog, ik zie bij hem ook onverschilligheid in reacties en in bepaalde dingen is hij vlakjes en in andere dingen totaal niet. Dat maakt het dat ik denk, ik vind dat minder. Maar ja weet niet, ik zit in die strijd . En ik weet dus niet wat ik wil.

Ja klinkt vaag.

quote:

Op vrijdag 29 april 2016 10:22 schreef LaCatastrophe het volgende:
Heb je voor je gevoel wel een goede 'hechting' ervaren vroeger? Was er sprake van een veilige vroege jeugd?
Een deel van wat ik lees zou namelijk best te maken kunnen hebben met een betrekkelijk onveilige hechting.

Hechtingsproblemen

Beetje kut om te zeggen, maarja denk het wel.. Als kind waren er meer factoren waarom dat is gekomen. Er is wel meer aan de hand geweest in die tijd en later ook nog geen makkelijke puber geweest en heb wel wat in die tijd meegemaakt.

Mensen zeggen altijd tegen mij, we gunnen het jou (als ik een probleemgeval ben die altijd single is ofzo) je bent een goed, leuk, lief persoon blablabla, we snappen het niet . Het voelt bijna van een stigma van je ''moet''. Maar waar veel mensen juist heel graag naar iemand zoeken, als ik dat heb, ben ik er nooit zeker van.

Ik heb me als kind eenzaam gevoelt, kwam door meerdere dingen, ga er niet specifiek op in maar dat heeft wel me getekend denk ik.

Ja denk dat dit het is shit nu heb ik een label .

Wat kan ik er aan doen?

wat klote dat dit gewoon in me 20.. me achtervolgt

quote:

Op vrijdag 29 april 2016 10:47 schreef LaCatastrophe het volgende:

[..]

Wanneer je hier echt last van lijkt te hebben, dan is het zinvol hier een keer met je huisarts over te praten. Want mocht je inderdaad hechtingsproblemen hebben door je wat andere start, is dit niet iets wat vaak zomaar voorbij gaat... en is een vorm van (psycho)therapie mss een belangrijke optie / keuze.
Hoewel het schijnt te kunnen dat, wanneer je iemand tegen komt die juist erg! goed gehecht is je andere strategieën gaat aanleren in het contact met andere mensen.

Ja precies, dat van ''hulp'' zoeken is toch wel een drempel voor mij (no offence). Ik ben me er al bewust van dat er wil dingen verkeerd zitten of dat ik me opeens heel slecht voelt (is alsof ik buiten mezelf treed, heel vaag en dan voel ik me zo slecht en leeg). Maar ik denk met wat jij stuurde dat artikel dat dat het wel is.

Ik ga er me over inlezen. Dankjewel iig.

quote:

Op vrijdag 29 april 2016 11:04 schreef Loveless85 het volgende:

[..]

Minder Utopia kijken.

nee dat is leuk

Ben er over uit, ga toch soort van hulp zoeken (al staat dat idee me niet echt aan).

quote:

Op vrijdag 29 april 2016 11:07 schreef LaCatastrophe het volgende:

[..]

Goed dat je de regie overneemt!!

Dankjewel iig voor de support, ik ga me dit weekend er even over inlezen en kijken waar ik dan moet zoeken/hulp vinden.