Stelling: autisten kunnen beter daten met mede-autisten.

quote:

Op dinsdag 26 april 2016 11:34 schreef Spanky78 het volgende:

[..]

En volgens mij wordt autisme in het algemeen juist overgediagnosticeerd... Heb je behoefte aan structuur ben je al snel autist... Ben je slordig en wat impulsiever heb je adhd..

Terwijl de meesten met een iets minder strakke blik gewoon wat aparte 'gewone' mensen zijn.

Bij autisten denk ik niet aan mensen die het moelijk vinden om met grapjes om te gaan of anderen moeilijker inschatten.. Bij autisten denk ik aan mensen die compleet flippen als de structuur wegnis.. En die daardoor een speciale omgeving nodig hebben om te functioneren.

Er zijn zat mensen (type ambtenaar/accountant) die je zo in het hokje autist kan duwen..

Ik zou niet zeggen overdiagnosteerd. Er is nu meer over bekend. Autisme komt in vele gradaties voor en iemand die er op het oog niet veel last van heeft en hooguit als apart door de omgeving wordt bestempeld kan nog steeds last hebben van binnenkomende prikkels en daardoor sneller uitgeblust zijn dan iemand die dat labeltje niet heeft.

De ene autist is de andere niet.

Ik heb zelf een lichte vorm van Asperger, waar prima mee te leven valt. Na je twintigste wordt het ook allemaal anders, op een of andere manier lukt het vaak beter om vrienden te maken. Het uit zich meer in dat ik na een dag overprikkeld ben en rust nodig heb.
Ook heb ik heel wat gedatet, met 'normale' en autistische mensen. Van sommige autisten word ik ook gillend gek. Ik kan echt slecht tegen mensen die er niet tegen kunnen dat iets anders gaat dan dat ze gewend zijn (ik heb een ex die woedend werd als ik geen Blue Band brood in de supermarkt haalde, iets anders mocht niet. Hij gooide alles op zijn PDD-NOS). Dan heb je aan mij echt een slechte, want ik heb best wel impulsieve buien. En ik ben praktisch aangelegd.

Mijn huidige vriend heeft Asperger, maar hij kan tegen verandering en hij vindt het impulsieve randje juist leuk. Hij heeft precies dezelfde autistische randjes als ik. En dat maakt ons een heel goed team.

-dubbel

quote:

Op dinsdag 26 april 2016 12:14 schreef Opoefiets het volgende:
De ene autist is de andere niet.

Ik heb zelf een lichte vorm van Asperger, waar prima mee te leven valt. Na je twintigste wordt het ook allemaal anders, op een of andere manier lukt het vaak beter om vrienden te maken. Het uit zich meer in dat ik na een dag overprikkeld ben en rust nodig heb.
Ook heb ik heel wat gedatet, met 'normale' en autistische mensen. Van sommige autisten word ik ook gillend gek. Ik kan echt slecht tegen mensen die er niet tegen kunnen dat iets anders gaat dan dat ze gewend zijn (ik heb een ex die woedend werd als ik geen Blue Band brood in de supermarkt haalde, iets anders mocht niet. Hij gooide alles op zijn PDD-NOS). Dan heb je aan mij echt een slechte, want ik heb best wel impulsieve buien. En ik ben praktisch aangelegd.

Mijn huidige vriend heeft Asperger, maar hij kan tegen verandering en hij vindt het impulsieve randje juist leuk. Hij heeft precies dezelfde autistische randjes als ik. En dat maakt ons een heel goed team.

Zoiets dus!

Er zijn autisten (gaat relatief vaker om mannelijke exemplaren hier) waar voor mij echt geen land mee te bezeilen is (ja ik kijk naar jou, meneer "monoloog over zijn SQL-server" __!!!! ).

En impulsieve randjes!

En 1 van de belangrijkste pijlers van een relatie (en dit kan ook een 'standaard'vriendschap zijn) is toch effectieve communicatie en bij iemand met wie ik bij stap 1 al op dezelfde toonhoogte zit, er wederzijds begrip is voor elkaars belevingswereld en je niet constant jezelf hoeft uit te leggen (of excuseren...of zelfs verdedigen), dit scheelt zo enorm veel al!

Ik weet niet of ik het hier al had gezegd, maar in mijn vriendenkring zitten vrijwel uitsluitend mensen die relatief veel raakvlakken met autisme hebben en (waar het uiteindelijk om draait) het begrijpen. De rest is gewoon het standaardriedeltje (dat je elkaar leuk vindt, dingen met elkaar kunt delen, elkaar ruimte kunt (blijven) geven, etc enz).

Haha, pot, ketel.

quote:

Op dinsdag 26 april 2016 13:29 schreef Kamina het volgende:
Haha, pot, ketel.

mijn autist doet niet anders dan anderen kwalijk nemen wat hij zelf ook doet, hij ziet dat écht niet

Lijkt een trend, gezien die figuren hier en in andere topics.

quote:

Op dinsdag 26 april 2016 14:44 schreef Kamina het volgende:
Lijkt een trend, gezien die figuren hier en in andere topics.

'die figuren'?

quote:

Op dinsdag 26 april 2016 15:15 schreef sacha het volgende:

[..]

'die figuren'?

Ja. Figuren waar het autisme vanaf spat, maar zelf denken dat het allemaal wel meevalt en tegelijkertijd hun autisme van al hun problemen de schuld geven.

Die figuren.

quote:

Op zondag 24 april 2016 14:25 schreef Godshand het volgende:

[..]

Wat was het "verschrikkelijke" er aan dan?

Ik had het gevoel dat de mensen die naar dit soort bijeenkomsten gaan voornamelijk van het type 'active but odd' waren wat zorgde dat ze veel schreeuwden, waarschijnlijk door zenuwen allerlei tics vertoonden, en ik heb juist behoefte aan een rustige persoon en omgeving, iemand die een uur lang gewoon bij me kan zijn zonder zich genegeerd of ongeliefd te voelen.

In mijn ervaring passen mannen met een rustig, nuchter karakter veel beter bij me dan de gemiddelde autist.

Wat betreft het 'tekort komen' van een autist in relaties met een NT'er; ik ben sociaal onhandig, heb een buitengewone behoefte aan duidelijkheid en structuur en ben snel overprikkeld. Ik ben een zeer lastig persoon om een relatie mee te onderhouden. Maar of je dat nou autisme noemt of gewoon mijn karakter, ik ben altijd zo. Als mensen me leren kennen, als ik date, als ik verliefd word. Als mensen een relatie met me aan gaan (zowel vriendschappelijk als sexueel) dan zien ze blijkbaar genoeg kwaliteiten die zij in iemand zoeken. Dat sommige relaties stuklopen op een van mijn 'kenmerken' lijkt me net zo normaal als alle andere relaties waarbij je op iemand afknapt door een van zijn of haar kenmerken.

Je kan hier vast geen rechte lijn op trekken, maar ik denk wel dat autisten vaak beter overweg kunnen met mensen die ook autistische trekken hebben. Waardoor ze sneller op 1 lijn zullen liggen en er minder onbegrip is.

Het is inderdaad goed om niet alle autisten over een kam te scheren. Ze zitten op hetzelfde spectrum, maar dat zegt niets over persoonlijkheid. Onderling kunnen autisten net zo goed veel van elkaar verschillen.

Toch heerst bij mij wel ergens de indruk dat autisten het vaker goed met elkaar kunnen vinden, maar dat kan net zo goed aan soortgelijke interesses liggen (minder behoefte aan uitgaan vanwege overprikkeling bijv.).

Ik weet trouwens niet hoe het met anderen zit, maar wat bij mij altijd wel flink helpt is om eerst online regelmatig contact met iemand te hebben, of dat nou gaat om iets wat met daten te maken heeft of helemaal niet. Je moet jezelf natuurlijk niet ineens anders voordoen dan in het echt, maar het kan wel helpen om iemand al te leren kennen (en andersom) zonder dat je bij een eerste ontmoeting helemaal dichtklapt. Of nou ja, je kunt nog wel dichtklappen, maar dan ken je elkaar al beter en weet de ander dat je in het begin mogelijk even flink dicht klapt, zonder dat dat een reden is om dan maar te denken "nee, laat maar.".

quote:

Op dinsdag 26 april 2016 19:44 schreef Godshand het volgende:

[..]

Was je zelf ook zenuwachtig?

Vanzelfsprekend, alleen al het opzien tegen de ontmoeting, het reizen er naartoe, allemaal nieuwe mensen leren kennen, dat zorgt bij mij ook voor zenuwen, overprikkeling en wat vreemde tics. Als ik dan iemand (of een groep) mensen ontmoet die zelf ontspannen, rustig, en relaxed zijn, kan ik veel beter en sneller mezelf laten zien en contact maken dan wanneer ik een ruimte vol met schreeuwerige, net zo nerveuze mensen als ik moet betreden.

quote:

Op maandag 25 april 2016 23:47 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Grapjas...

Autisme ------ normaal ------- *onbekend*
Autisme zit aan de ene kant (linkerkant in mijn voorbeeldje hierboven), hoe verder op dat spectrum (dus hoe meer naar links), hoe autistischer (volgens de huidige maatstaven dan, want het laatste woord hierover is ook nog niet gezegd).
Op een gegeven moment kom je bij de normaal, wat zit er dan aan de andere kant van normaal?

Only Zuul!

quote:

Op dinsdag 26 april 2016 12:27 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Zoiets dus!

Er zijn autisten (gaat relatief vaker om mannelijke exemplaren hier) waar voor mij echt geen land mee te bezeilen is (ja ik kijk naar jou, meneer "monoloog over zijn SQL-server" __!!!! ).

En impulsieve randjes!

En 1 van de belangrijkste pijlers van een relatie (en dit kan ook een 'standaard'vriendschap zijn) is toch effectieve communicatie en bij iemand met wie ik bij stap 1 al op dezelfde toonhoogte zit, er wederzijds begrip is voor elkaars belevingswereld en je niet constant jezelf hoeft uit te leggen (of excuseren...of zelfs verdedigen), dit scheelt zo enorm veel al!

Ik weet niet of ik het hier al had gezegd, maar in mijn vriendenkring zitten vrijwel uitsluitend mensen die relatief veel raakvlakken met autisme hebben en (waar het uiteindelijk om draait) het begrijpen. De rest is gewoon het standaardriedeltje (dat je elkaar leuk vindt, dingen met elkaar kunt delen, elkaar ruimte kunt (blijven) geven, etc enz).

Dat van de communicatie klopt helemaal. Ik vind het ook veel fijner om te weten waar ik aan toe ben. Duidelijke communicatie
Ik heb liever dat ik iets vaker ergens mee word geconfronteerd dan dat ik iets moet raden (ex was er erg goed in, die liet me dingen raden en werd boos als ik de hint niet snapte ). Het scheelt zoveel stress!

Ik heb zelf ook een vriendengroep waar er best wel veel mensen nou ja... heel lichtelijk contactgestoord zijn. Soms iets zwaarder, maar dat maakt niet uit. Ze begrijpen dat de ander rust nodig heeft na bijvoorbeeld een huis vol visite. En dat de ander weer niet stil kan zitten. Maar het werkt heel goed.

Ik denk dat autisten vooral mensen nodig hebben die ze in hun waarde kunnen laten. Je hoeft niet persé zelf autistisch te zijn om dat te kunnen. Een hoop inlevingsvermogen kan je daarbij ook helpen maar ook veel geduld.

Daarbij zijn mensen met ASS niet allemaal hetzelfde. Er zijn mensen met ASS die wel degelijk behoefte hebben aan sociale contacten en zich zwaar eenzaam kunnen voelen wanneer dat er niet is, maar ze zijn niet zo handig om sociale contacten aan te gaan of te onderhouden. Andere mensen met ASS hebben juist weer meer behoefte om dat te beperken: niet dat ze forever alone op een hutje in de hei willen wonen, maar één of twee vrienden die zo nu en dan langskomen is wel genoeg.

Ik snap de stelling. Wellicht is het voor veel mensen met ASS belangrijk dat ze lotgenoten leren kennen en op die manier aansluiting vinden. Maar verder is het net zoals andere dingen in het leven niet zwartwit.

quote:

Op donderdag 28 april 2016 09:51 schreef Opoefiets het volgende:

[..]

Dat van de communicatie klopt helemaal. Ik vind het ook veel fijner om te weten waar ik aan toe ben. Duidelijke communicatie

Ik heb zelf ook een vriendengroep waar er best wel veel mensen nou ja... heel lichtelijk contactgestoord zijn. Soms iets zwaarder, maar dat maakt niet uit. Ze begrijpen dat de ander rust nodig heeft na bijvoorbeeld een huis vol visite. En dat de ander weer niet stil kan zitten. Maar het werkt heel goed.

Het maakt ook niet uit wat een ander heeft of zegt, zolang het maar op een normale, gezonde manier gaat

Op deze manier wordt sociaal contact minder stressig en een stuk leuker (soms zelfs een heel stuk leuker).

quote:

Ik heb liever dat ik iets vaker ergens mee word geconfronteerd dan dat ik iets moet raden (ex was er erg goed in, die liet me dingen raden en werd boos als ik de hint niet snapte ). Het scheelt zoveel stress!

O god

Dit zijn ook meestal de mensen die zelf weinig inlevingsvermogen hebben (ze snappen het niet en proberen mij dan toch in 1 van hun eigen hokjes te (blijven) klemmen, wat natuurlijk niet gaat) en helemaal eens dat men maar beter gewoon open, eerlijk, duidelijk en to-the-point moet zijn.

Ik heb niks aan dat gegok

quote:

Op donderdag 28 april 2016 10:48 schreef Pulzzar het volgende:
Ik denk dat autisten vooral mensen nodig hebben die ze in hun waarde kunnen laten. Je hoeft niet persé zelf autistisch te zijn om dat te kunnen. Een hoop inlevingsvermogen kan je daarbij ook helpen maar ook veel geduld.

Daarbij zijn mensen met ASS niet allemaal hetzelfde. Er zijn mensen met ASS die wel degelijk behoefte hebben aan sociale contacten en zich zwaar eenzaam kunnen voelen wanneer dat er niet is, maar ze zijn niet zo handig om sociale contacten aan te gaan of te onderhouden. Andere mensen met ASS hebben juist weer meer behoefte om dat te beperken: niet dat ze forever alone op een hutje in de hei willen wonen, maar één of twee vrienden die zo nu en dan langskomen is wel genoeg.

Ik snap de stelling. Wellicht is het voor veel mensen met ASS belangrijk dat ze lotgenoten leren kennen en op die manier aansluiting vinden. Maar verder is het net zoals andere dingen in het leven niet zwartwit.

Mooi gezegd!

Ik vind trouwens dat het sowieso een goed idee is om geduld te hebben met anderen, zeker als we elkaar nog niet zo lang/goed kennen. Iedereen maakt fouten/foutjes en dat is oké. Zeker wanneer ik een nieuw iemand leer kennen, is het sowieso altijd een beetje aftasten en daarbij helpt duidelijkheid, eerlijkheid en zeker ook geduld behoorlijk .

En je hoeft idd niet per se zelf autistisch te zijn om een goede omgang met mij te kunnen hebben .

quote:

Op dinsdag 26 april 2016 19:54 schreef NitraatPoep het volgende:

[..]

Vanzelfsprekend, alleen al het opzien tegen de ontmoeting, het reizen er naartoe, allemaal nieuwe mensen leren kennen, dat zorgt bij mij ook voor zenuwen, overprikkeling en wat vreemde tics. Als ik dan iemand (of een groep) mensen ontmoet die zelf ontspannen, rustig, en relaxed zijn, kan ik veel beter en sneller mezelf laten zien en contact maken dan wanneer ik een ruimte vol met schreeuwerige, net zo nerveuze mensen als ik moet betreden.

Even een wat meer algemene opmerking hierover: Ik kan aan iedereen die met bovenstaande problematiek te maken heeft (zich erin herkent), aanraden om een vertrouwd iemand mee te nemen.

Ik durf dit nu wel, vooral doordat ik veel via fok heb gemeet, maar heb de eerste jaren altijd kalmeringsmiddelen moeten gebruiken en zelfs dan nog kwam ik uiteindelijk in de helft van de gevallen niet over m'n voordeurdrempel heen

^{Even in nieuwe post}

quote:

Op dinsdag 26 april 2016 19:49 schreef heywoodu het volgende:
Ik weet trouwens niet hoe het met anderen zit, maar wat bij mij altijd wel flink helpt is om eerst online regelmatig contact met iemand te hebben, of dat nou gaat om iets wat met daten te maken heeft of helemaal niet. Je moet jezelf natuurlijk niet ineens anders voordoen dan in het echt, maar het kan wel helpen om iemand al te leren kennen (en andersom) zonder dat je bij een eerste ontmoeting helemaal dichtklapt. Of nou ja, je kunt nog wel dichtklappen, maar dan ken je elkaar al beter en weet de ander dat je in het begin mogelijk even flink dicht klapt, zonder dat dat een reden is om dan maar te denken "nee, laat maar.".

Zelf zit ik er totaal niet mee als de ander even niks te melden heeft. Of het door de zenuwen komt of door iets anders, is daarbij voor mij niet zo relevant. Het gebeurt, het kan gebeuren en het is niet erg. Tenminste, ik vind dat niet erg. Zijn er genoeg die zich geen houding weten te geven of zich schamen vanwege die stilte en daardoor wordt het alleen maar erger.

Ik denk dat het helemaal niks uit maakt of iemand met een autist of een mede-autist date.

Autisten slurpen energie, zijn egocentrisch en hebben allemaal een handleiding.

Je moet er maar zin in hebben.

quote:

Op donderdag 28 april 2016 14:02 schreef Kamina het volgende:
Autisten slurpen energie, zijn egocentrisch en hebben allemaal een handleiding.

Je moet er maar zin in hebben.

Dat kun je ook zeggen van borderliners, maar inderdaad, daar wil je liever ook geen relatie mee.

quote:

Op donderdag 28 april 2016 14:02 schreef Kamina het volgende:
Autisten slurpen energie, zijn egocentrisch en hebben allemaal een handleiding.

Je moet er maar zin in hebben.

ben jij ervaringsdeskundige?

quote:

Op donderdag 28 april 2016 20:30 schreef sacha het volgende:

[..]

ben jij ervaringsdeskundige?

Ja.