R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hoi allemaal,
Ik ben een 17 jarige jongen en ik zit met een probleem. Met mijn vriendengroep zou ik deze zomer op vakantie naar Griekenland gaan. Gezellig dus alles geboekt! Maar een poosje terug heeft een vriendin die ook mee zou gaan iets veroorzaakt/meegemaakt (onder andere onverantwoord gedrag) waardoor ze niet meer van haar ouders mee mag. Maar nu heeft ze zomaar alle slechte dingen (drank, drugs etc.) over ons, voornamelijk over mijn drugsgebruik overdreven tegen haar ouders verteld. We weten niet waarom en ik heb haar nog niet gesproken. Hierdoor is er een kans dat sommige van ons ook niet meer mee mogen omdat haar ouders het aan andere ouders hebben verteld waardoor die ouders geen vertrouwen meer in ons en mij hebben vanwege drugs etc. Gelukkig hebben ze het (nog) niet aan mijn ouders verteld. Na jarenlange vriendschap sta ik op het punt het contact met haar te verbreken omdat je volgens mij op elkaar moet kunnen vertrouwen, dit had ik echt niet van haar gedacht. Als zij problemen had met mijn/ons gedrag had ze naar ons persoonlijk moet komen naar mijn mening.
Maar dit is niet het enige. Een paar jaar geleden ben ik erachter gekomen dat ik homo ben. Ik heb het hier enorm moeilijk mee aangezien ik niet een omgeving zit waar het geaccepteerd word (streng christelijk, kerk, christelijke vrienden, op christelijke school gezeten enz..) dus ik zit nog in de kast. Nu heb ik het een poos geleden in een dronken bui aan m’n beste vriend verteld die ook mee gaat op vakantie. Hij vindt het helemaal oké. Maar nu ik op het punt sta om contact met die vriendin te verbreken heeft hij tegen mij gezegd dat hij het later (een paar weken nadat ik het hem heb verteld) aan haar (en aan meerdere) heeft doorgeluld dat ik homo ben. Hij heeft er wel spijt van en dat geloof ik ook, maar ik weet niet wat ik in deze situatie moet doen. Ik bent ontzettend boos op die vriend en vriendin, het vertrouwen is bij hun beide volledig weg. Die vakantie kan me niks meer schelen. Ik voel me enorm kut. Wat is jullie advies?
Ik ben een 17 jarige jongen en ik zit met een probleem. Met mijn vriendengroep zou ik deze zomer op vakantie naar Griekenland gaan. Gezellig dus alles geboekt! Maar een poosje terug heeft een vriendin die ook mee zou gaan iets veroorzaakt/meegemaakt (onder andere onverantwoord gedrag) waardoor ze niet meer van haar ouders mee mag. Maar nu heeft ze zomaar alle slechte dingen (drank, drugs etc.) over ons, voornamelijk over mijn drugsgebruik overdreven tegen haar ouders verteld. We weten niet waarom en ik heb haar nog niet gesproken. Hierdoor is er een kans dat sommige van ons ook niet meer mee mogen omdat haar ouders het aan andere ouders hebben verteld waardoor die ouders geen vertrouwen meer in ons en mij hebben vanwege drugs etc. Gelukkig hebben ze het (nog) niet aan mijn ouders verteld. Na jarenlange vriendschap sta ik op het punt het contact met haar te verbreken omdat je volgens mij op elkaar moet kunnen vertrouwen, dit had ik echt niet van haar gedacht. Als zij problemen had met mijn/ons gedrag had ze naar ons persoonlijk moet komen naar mijn mening.
Maar dit is niet het enige. Een paar jaar geleden ben ik erachter gekomen dat ik homo ben. Ik heb het hier enorm moeilijk mee aangezien ik niet een omgeving zit waar het geaccepteerd word (streng christelijk, kerk, christelijke vrienden, op christelijke school gezeten enz..) dus ik zit nog in de kast. Nu heb ik het een poos geleden in een dronken bui aan m’n beste vriend verteld die ook mee gaat op vakantie. Hij vindt het helemaal oké. Maar nu ik op het punt sta om contact met die vriendin te verbreken heeft hij tegen mij gezegd dat hij het later (een paar weken nadat ik het hem heb verteld) aan haar (en aan meerdere) heeft doorgeluld dat ik homo ben. Hij heeft er wel spijt van en dat geloof ik ook, maar ik weet niet wat ik in deze situatie moet doen. Ik bent ontzettend boos op die vriend en vriendin, het vertrouwen is bij hun beide volledig weg. Die vakantie kan me niks meer schelen. Ik voel me enorm kut. Wat is jullie advies?
Euh... heb je het er met hén ook over gehad? En besproken? Met die vrienden dan he.
| ❤ | Triquester... | ツ Met een accént aigu
Wat een smerige snitch-actie van haar 
klinkt echt een beetje als "als ik geen leuke tijd mag hebben, mag niemand een leuke tijd hebben". Dump dat secreet en probeer het nog te redden met een " zij is hartstikke gek man".
klinkt echt een beetje als "als ik geen leuke tijd mag hebben, mag niemand een leuke tijd hebben". Dump dat secreet en probeer het nog te redden met een " zij is hartstikke gek man".
Dat dus. Zij liegt, zij is de gebruiker. Probeert iedereen ook te laten gebruiken en is boos omdat wij geen drugs bij haar willen kopen (ja, ze is ook dealer).quote:Op zaterdag 2 april 2016 18:10 schreef SebbeSwensje het volgende:
Wat een smerige snitch-actie van haar
1986, dan ben je niet echt 17 jaar.quote:Op zaterdag 2 april 2016 18:29 schreef Tja..1986 het volgende:
[..]
Dat dus. Zij liegt, zij is de gebruiker. Probeert iedereen ook te laten gebruiken en is boos omdat wij geen drugs bij haar willen kopen (ja, ze is ook dealer).
Dat is ook niet TS..quote:
[..]
1986, dan ben je niet echt 17 jaar.
All she wants and needs is just a little taste..
In real life nog niet de mogelijkheid gehad maar wel geappt en met een paar gebeld. Iedereen is boos maar denkt wel aan de jarenlange vriendschap die ze hadden dus... Ik ben in ieder geval klaar met haar maar nu ben ik bang dat ze dus misschien gaat doorvertellen dat ik homo ben.quote:
Euh... heb je het er met hén ook over gehad? En besproken? Met die vrienden dan he.
Maar wat moet ik met die vriend. Volgende week wil hij met me praten.
Maar zijn je vrienden boos op het feit dat je homo bent?!quote:
[..]
In real life nog niet de mogelijkheid gehad maar wel geappt en met een paar gebeld. Iedereen is boos maar denkt wel aan de jarenlange vriendschap die ze hadden dus... Ik ben in ieder geval klaar met haar maar nu ben ik bang dat ze dus misschien gaat doorvertellen dat ik homo ben.
Maar wat moet ik met die vriend. Volgende week wil hij met me praten.
| ❤ | Triquester... | ツ Met een accént aigu
De vriend aan wie ik het heb verteld (die het heeft doorgeluld) vind het prima. Verder weet zij (dat meisje dat alles tegen haar ouders verteld) het alleen van m'n vriendengroep. (die jongen heeft het aan mensen verteld buiten vriendengroep). Maar zij weet niet dat ik het weet dat zij weet dat ik homo ben. Ik denk dat zij niet boos is. Dus voor de rest weet voor zo ver ik het weet niemand het. Pfff complex verhaal hahaquote:
[..]
Maar zijn je vrienden boos op het feit dat je homo bent?!
Wees de eerste in jouw vriendengroep en geef ook aan dat je het zelf wilde vertellen aangezien zij alles loopt te verkondigen en je het niet vindt kunnen dat zij het doet. Zo omzijl je een awkward situatie.
| ❤ | Triquester... | ツ Met een accént aigu
Objectief gezien zou ik zeggen schijt hebben en haar tackelen door eerder uit de kast te komen. Maar hoewel dit wel geen reële optie zal zijn meen ik het, speel mooi weer en zorg dat zij voor gek wordt verklaard door haar omgeving/niet serieus genomen wordt.quote:
[..]
In real life nog niet de mogelijkheid gehad maar wel geappt en met een paar gebeld. Iedereen is boos maar denkt wel aan de jarenlange vriendschap die ze hadden dus... Ik ben in ieder geval klaar met haar maar nu ben ik bang dat ze dus misschien gaat doorvertellen dat ik homo ben.
Maar wat moet ik met die vriend. Volgende week wil hij met me praten.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 02-04-2016 19:24:27 ]
Ahum.quote:
[..]
Objectief gezien zou ik zeggen schijt hebben en haar tackelen door eerder uit de kast te komen. Maar hoewel dit wel geen reële optie zal zijn meen ik het, speel mooi weer en zorg dat zij voor gek wordt verklaard door haar omgeving/niet serieus genomen wordt.
Dat is niet reëel. Ontkennen en uiteindelijk alsnog weer moeten opbiechten. Beter om het nu te doen.
| ❤ | Triquester... | ツ Met een accént aigu
Nee dat ga ik niet doen. Ik vind het enorm lastig en daar ben ik gewoon nog niet aan toe. Ik heb nu gezien dat je echt niemand kan vertrouwen. Wat als die vrienden het ook weer gaan doorvertellen aan anderen. En zoals ik in het begin al zei: Ik zit niet echt in omgeving waarin het geaccepteerd word dus er zullen echt weinig mensen achter me staan. Ik heb het mijn ouders al een paar jaar terug verteld en die waren er niet zo blij mee om het maar zo te zeggen. En ik heb nog meer familie...
Moeten is dwang. Ik snap de angst wel in dergelijke relifundamentalistische contreien. Zat verhalen bekend waarbij geloof en reputatie ging boven het geluk en de liefde voor eigen kind.quote:
[..]
Ahum.
Dat is niet reëel. Ontkennen en uiteindelijk alsnog weer moeten opbiechten. Beter om het nu te doen.
Het wordt niet meer of minder waar, als je het niet verteld. Je ouders weten het al, dus de grootste stap heb je al gemaakt. Des te eerder je kan leven zonder die leugen mee te zeulen, des te eerder je jouw leven kan gaan leiden. Wat je familie er van gaat vinden is hun probleem, je kan niet met iedereen rekening houden.quote:
Nee dat ga ik niet doen. Ik vind het enorm lastig en daar ben ik gewoon nog niet aan toe. Ik heb nu gezien dat je echt niemand kan vertrouwen. Wat als die vrienden het ook weer gaan doorvertellen aan anderen. En zoals ik in het begin al zei: Ik zit niet echt in omgeving waarin het geaccepteerd word dus er zullen echt weinig mensen achter me staan. Ik heb het mijn ouders al een paar jaar terug verteld en die waren er niet zo blij mee om het maar zo te zeggen. En ik heb nog meer familie...
Daarnaast zou ik niet een vriendin laten vallen omdat ze haar ouders verteld heeft dat haar vrienden ook drugs gebruiken. Je weet niet wat de situatie was en mensen praten nou eenmaal vaak hun mond voorbij. Ervaring leert dat iedereen een geheim minimaal aan 1 iemand verteld en met tweede lijns informatie wordt helemaal niet voorzichtig omgesprongen. Plus dat je zelf ook niet wilt dat mensen jou laten vallen omdat je homo bent en dus eigen gelogen hebt tegen ze, dan lijkt het me een goed idee om zelf ook niet mensen te laten vallen voor random dingen.
Het hoge woord is eruit, doe jezelf een plezier en ga leven naar je gevoel. Wees een kerel en ga het gesprek aan.
[ Bericht 0% gewijzigd door _I op 02-04-2016 19:56:24 ]
Joop.quote:Op zaterdag 2 april 2016 19:47 schreef Jopie78 het volgende:
[..]
Het wordt niet meer of minder waar, als je het niet verteld. Je ouders weten het al, dus de grootste stap heb je al gemaakt. Des te eerder je kan leven zonder die leugen mee te zeulen, des te eerder je jouw leven kan gaan leiden. Wat je familie er van gaat vinden is hun probleem, je kan niet met iedereen rekening houden.
Daarnaast zou ik niet een vriendin laten vallen omdat ze haar ouders verteld heeft dat haar vrienden ook drugs gebruiken. Je weet niet wat de situatie was, en mensen praten nou eenmaal vaak hun mond voorbij. Ervaring leert dat iedereen een geheim minimaal aan 1 iemand verteld, en tweede lijns informatie wordt helemaal niet voorzichtig mee omgesprongen. Plus dat je zelf ook niet wilt dat mensen jou laten vallen omdat je homo bent en dus eigen gelogen hebt tegen ze, dan lijkt het me een goed idee om zelf ook niet mensen te laten vallen voor random dingen.
Het hoge woord is eruit, doe jezelf een plezier en ga leven naar je gevoel. Wees een kerel en ga het gesprek aan.
| ❤ | Triquester... | ツ Met een accént aigu
Geen snitches in je vriendengroep houden, das vragen om moeilijkheden.
Op maandag 1 oktober 2012 18:45 schreef Chocolatebear het volgende:
Zei de man, terwijl hij een shaggie opstak en het gas open trok van zijn Tomos.
Zei de man, terwijl hij een shaggie opstak en het gas open trok van zijn Tomos.
Ik snap je heel goed. Dat is ook wat ik zou moeten doen. Maar ik heb een ander idee en dat is weggaan als ik 18 ben. Misschien heel laf en lekker makkelijk maar voor mij voelt het als een enorme vernedering als ik zeg dat ik op jongens val. Ik weet zeker dat veel mensen me laten vallen als ik uit de kast zou komen en dat vind ik erg kut. Misschien leef ik op dit moment wel in een schijnwereld. Maar ik voel me echt niet lekker en in me vel en ben al een aantal jaar depressief. Je kan nooit van tevoren zeggen hoe het afloopt maar eigenlijk weet ik zeker dat ik me nog kutter ga voelen als ik uit de kast kom. Ik heb al spijt dat ik het aan m'n ouders heb verteld. En zeker spijt dat ik het aan die vriend heb verteld.quote:
[..]
Het wordt niet meer of minder waar, als je het niet verteld. Je ouders weten het al, dus de grootste stap heb je al gemaakt. Des te eerder je kan leven zonder die leugen mee te zeulen, des te eerder je jouw leven kan gaan leiden. Wat je familie er van gaat vinden is hun probleem, je kan niet met iedereen rekening houden.
Daarnaast zou ik niet een vriendin laten vallen omdat ze haar ouders verteld heeft dat haar vrienden ook drugs gebruiken. Je weet niet wat de situatie was en mensen praten nou eenmaal vaak hun mond voorbij. Ervaring leert dat iedereen een geheim minimaal aan 1 iemand verteld en met tweede lijns informatie wordt helemaal niet voorzichtig omgesprongen. Plus dat je zelf ook niet wilt dat mensen jou laten vallen omdat je homo bent en dus eigen gelogen hebt tegen ze, dan lijkt het me een goed idee om zelf ook niet mensen te laten vallen voor random dingen.
Het hoge woord is eruit, doe jezelf een plezier en ga leven naar je gevoel. Wees een kerel en ga het gesprek aan.
En wat die vriendin betreft. Ik ga zeker vragen waarom zij het tegen haar ouders heeft verteld, maar als ze het zomaar heeft gezegd om onze vakantie te verzieken (ik zou tot nu toe geen andere reden weten) dan is het afgelopen met haar. En ik zou niet weten waarom ik ineens heb gelogen dat ik homo ben. Ze hebben het mij niet gevraagd, ik ben nooit met een meisje gekomen, heb nooit gezoend met een meisje en dat weten ze allemaal. Dus omdat ik iets niet heb verteld over mezelf heb ik gelogen?
Als mensen je gaan laten vallen, zijn ze je aandacht nu ook al niet waard. Weet niet of het laf is, weet wel dat vluchten niet werkt. Je neemt namelijk altijd jezelf en de problemen mee, zolang je niet accepteert wie je bent. Waarom zou het een vernedering zijn? Dat is slechts je eigen veroordeling die je voelt, wat wrs ook je depressie voedt. Er is nog niemand die je heeft laten vallen, van de mensen die het weten. Je ouders niet, je vriend niet en je vriendin heeft ook nog niets gezegd erover. En spijt hebben schiet ook niet op, je kan het toch niet terugnemen. Alleen er naar gaan leven.quote:
[..]
Ik snap je heel goed. Dat is ook wat ik zou moeten doen. Maar ik heb een ander idee en dat is weggaan als ik 18 ben. Misschien heel laf en lekker makkelijk maar voor mij voelt het als een enorme vernedering als ik zeg dat ik op jongens val. Ik weet zeker dat veel mensen me laten vallen als ik uit de kast zou komen en dat vind ik erg kut. Misschien leef ik op dit moment wel in een schijnwereld. Maar ik voel me echt niet lekker en in me vel en ben al een aantal jaar depressief. Je kan nooit van tevoren zeggen hoe het afloopt maar eigenlijk weet ik zeker dat ik me nog kutter ga voelen als ik uit de kast kom. Ik heb al spijt dat ik het aan m'n ouders heb verteld. En zeker spijt dat ik het aan die vriend heb verteld.
En wat die vriendin betreft. Ik ga zeker vragen waarom zij het tegen haar ouders heeft verteld, maar als ze het zomaar heeft gezegd om onze vakantie te verzieken (ik zou tot nu toe geen andere reden weten) dan is het afgelopen met haar. En ik zou niet weten waarom ik ineens heb gelogen dat ik homo ben. Ze hebben het mij niet gevraagd, ik ben nooit met een meisje gekomen, heb nooit gezoend met een meisje en dat weten ze allemaal. Dus omdat ik iets niet heb verteld over mezelf heb ik gelogen?
Zolang jij niet ineens verandert in een nicht, of totaal ander gedrag gaat laten zien, zullen de meeste mensen je gewoon accepteren.
Je wilt toch niet echt over een jaar iedereen achterlaten, omdat je bang bent dat ze je laten vallen? Je geeft ze namelijk niet eens de kans om je te accepteren, naast dat je jezelf de kans ontneemt om jezelf te zijn in je eigen omgeving. Erg belangrijk om jezelf te accepteren en je prettig te voelen met wie je bent.
Wat je vriendin betreft, doe wat je moet doen, maar zie je wel dat het heel raar is dat je angst voelt dat mensen je laten vallen en dat je zelf met alle gemak hetzelfde doet. Vrienden laat je niet vallen bij het minste of geringste. Natuurlijk heeft ze het niet verteld om jullie vakantie te verzieken, maar om zichzelf te redden.
Aangaande het liegen, nee, in de strikte zin van het woord heb je niet gelogen, maar je liegt al tijden tegen jezelf. Je laat je leiden door je angsten, wat heel normaal is. Heb er zelf 7 jaar mee rondgelopen, maar nog nooit een negatieve reactie gehad. Het was eerder een non-issue. Voelde echt als een anti-climax toen ik het vertelde. De wereld veranderde niet.
De enige die jou niet accepteert en je laat vallen ben jezelf. Met die houding zal je m.i. nooit gelukkig worden.
Een voetbalminded persoon tegen mij: "normaal heb ik niet veel met homo's, maar bij jou vind ik het tof".
En zo wel meer mensen. Zolang je maar jezelf blijft en nu niet jezelf tegenhoudt. Niet dat je huidige leven een toneelstuk is?!
En zo wel meer mensen. Zolang je maar jezelf blijft en nu niet jezelf tegenhoudt. Niet dat je huidige leven een toneelstuk is?!
| ❤ | Triquester... | ツ Met een accént aigu
En dat je een figurantenrol hebt en niet eens de hoofdrol.quote:
Een voetbalminded persoon tegen mij: "normaal heb ik niet veel met homo's, maar bij jou vind ik het tof".
En zo wel meer mensen. Zolang je maar jezelf blijft en nu niet jezelf tegenhoudt. Niet dat je huidige leven een toneelstuk is?!
Je hebt gelijk. Misschien vind ik het vernederend door m'n omgeving, je krijgt meteen zo'n stempel... En natuurlijk wil ik ook mezelf zijn en inderdaad niet in een toneelstuk leven. Maar ik ben bang. Bang voor reacties, bang voor mensen die me laten vallen, m'n omgeving is er niet heel makkelijk in. Ik moet elke zondag 2 keer naar de kerk. Oei... Als ik er aan denk word ik al zenuwachtig :p. Maar inderdaad, tot nu toe is er niet iemand die me volledig hebt laten vallen. Maar toch zal ik het blijven uitstellen en misschien toch wachten tot ik 18 ben... En dan geef ik ze inderdaad niet de kans maar dan weet ik zeker dat ik geen kutopmerkingen krijg, nouja in ieder geval minder. En ik zou het sommige vrienden laten weten voordat ik ga.quote:
[..]
Als mensen je gaan laten vallen, zijn ze je aandacht nu ook al niet waard. Weet niet of het laf is, weet wel dat vluchten niet werkt. Je neemt namelijk altijd jezelf en de problemen mee, zolang je niet accepteert wie je bent. Waarom zou het een vernedering zijn? Dat is slechts je eigen veroordeling die je voelt, wat wrs ook je depressie voedt. Er is nog niemand die je heeft laten vallen, van de mensen die het weten. Je ouders niet, je vriend niet en je vriendin heeft ook nog niets gezegd erover. En spijt hebben schiet ook niet op, je kan het toch niet terugnemen. Alleen er naar gaan leven.
Zolang jij niet ineens verandert in een nicht, of totaal ander gedrag gaat laten zien, zullen de meeste mensen je gewoon accepteren.
Je wilt toch niet echt over een jaar iedereen achterlaten, omdat je bang bent dat ze je laten vallen? Je geeft ze namelijk niet eens de kans om je te accepteren, naast dat je jezelf de kans ontneemt om jezelf te zijn in je eigen omgeving. Erg belangrijk om jezelf te accepteren en je prettig te voelen met wie je bent.
Wat je vriendin betreft, doe wat je moet doen, maar zie je wel dat het heel raar is dat je angst voelt dat mensen je laten vallen en dat je zelf met alle gemak hetzelfde doet. Vrienden laat je niet vallen bij het minste of geringste. Natuurlijk heeft ze het niet verteld om jullie vakantie te verzieken, maar om zichzelf te redden.
Aangaande het liegen, nee, in de strikte zin van het woord heb je niet gelogen, maar je liegt al tijden tegen jezelf. Je laat je leiden door je angsten, wat heel normaal is. Heb er zelf 7 jaar mee rondgelopen, maar nog nooit een negatieve reactie gehad. Het was eerder een non-issue. Voelde echt als een anti-climax toen ik het vertelde. De wereld veranderde niet.
De enige die jou niet accepteert en je laat vallen ben jezelf. Met die houding zal je m.i. nooit gelukkig worden.
Nu ik dit type zie ik wel dat ik zwak bezig ben. En de laatste tijd gaat het beter met me. Ik voel me nog niet helemaal prettig met wie ik ben maar ik begin mezelf wel steeds meer te accepteren. En ik heb er ook niet echt spijt van dat ik het tegen m'n ouders etc. heb verteld, maar misschien als ik het over zou doen had ik het anders gedaan maar dat kan inderdaad niet meer en daar pieker ik ook niet over.
Die vriendin kan het niet verteld hebben om haarzelf te redden maargoed, dat zal ik nog even bekijken. Die vriend die het heeft doorgeluld ga ik het vergeven. Heb teveel mooie herinneringen met hem en ik merk dat het hem echt spijt.
Je reactie doet me wel goed. Het word weer iets duidelijker voor mezelf. Ik laat me inderdaad leiden door angst, maar ik durf echt niet de stap te zetten om er voor uit te komen, hoe graag ik eigenlijk wel zou willen...
De kerk heeft zijn werk weer gedaan, angst gezaaid. 2 keer op zondag naar de kerk, hoe verzin je het
Er is maar 1 advies: wees jezelf en fuck de rest. Moeten ze je niet, prima toch? Gaan ze lekker samen naar de pastoor luisteren en blijven hangen in 1512. Waarom zou je daar mee om willen gaan?
Er is maar 1 advies: wees jezelf en fuck de rest. Moeten ze je niet, prima toch? Gaan ze lekker samen naar de pastoor luisteren en blijven hangen in 1512. Waarom zou je daar mee om willen gaan?
Zwak, nee joh. Iedereen die het moet weten, weet het al. De rest komt er gaandeweg wel achter. Ik begrijp dat je geloof, of eigenlijk dat van je ouders en omgeving, niet rijmt met jouw gevoelens. Probeer dat gevoel desondanks te accepteren. Er zullen weinig mensen zijn die je recht in je gezicht zullen kwetsen, dat speelt meestal achter gesloten deuren af. Waar je wel 24/7 mee om te gaan hebt, zijn je eigen opvattingen over je zelf. Zou beginnen met van jezelf te houden. Gebruik de tijd in de kerk om jezelf te overtuigen dat ook jij bestaansrecht hebt en een eerlijke kans op een gelukkig en liefdevol leven verdient.quote:
[..]
Je hebt gelijk. Misschien vind ik het vernederend door m'n omgeving, je krijgt meteen zo'n stempel... En natuurlijk wil ik ook mezelf zijn en inderdaad niet in een toneelstuk leven. Maar ik ben bang. Bang voor reacties, bang voor mensen die me laten vallen, m'n omgeving is er niet heel makkelijk in. Ik moet elke zondag 2 keer naar de kerk. Oei... Als ik er aan denk word ik al zenuwachtig :p. Maar inderdaad, tot nu toe is er niet iemand die me volledig hebt laten vallen. Maar toch zal ik het blijven uitstellen en misschien toch wachten tot ik 18 ben... En dan geef ik ze inderdaad niet de kans maar dan weet ik zeker dat ik geen kutopmerkingen krijg, nouja in ieder geval minder. En ik zou het sommige vrienden laten weten voordat ik ga.
Nu ik dit type zie ik wel dat ik zwak bezig ben. En de laatste tijd gaat het beter met me. Ik voel me nog niet helemaal prettig met wie ik ben maar ik begin mezelf wel steeds meer te accepteren. En ik heb er ook niet echt spijt van dat ik het tegen m'n ouders etc. heb verteld, maar misschien als ik het over zou doen had ik het anders gedaan maar dat kan inderdaad niet meer en daar pieker ik ook niet over.
Die vriendin kan het niet verteld hebben om haarzelf te redden maargoed, dat zal ik nog even bekijken. Die vriend die het heeft doorgeluld ga ik het vergeven. Heb teveel mooie herinneringen met hem en ik merk dat het hem echt spijt.
Je reactie doet me wel goed. Het word weer iets duidelijker voor mezelf. Ik laat me inderdaad leiden door angst, maar ik durf echt niet de stap te zetten om er voor uit te komen, hoe graag ik eigenlijk wel zou willen...
Kijk met compassie naar jezelf, dat maakt je ook zachter voor anderen. En aangaande je angsten. Er voor weglopen duurt een leven, ze aangaan maar een moment
Succes man
Ik zou inderdaad mezelf moeten zijn. Maar dat is toch makkelijker gezegd dan gedaan. Maar dat ligt misschien toch aan mij. Het is inderdaad jammer van de kerk maar dat is nou eenmaal zo...quote:
De kerk heeft zijn werk weer gedaan, angst gezaaid. 2 keer op zondag naar de kerk, hoe verzin je het
Er is maar 1 advies: wees jezelf en fuck de rest. Moeten ze je niet, prima toch? Gaan ze lekker samen naar de pastoor luisteren en blijven hangen in 1512. Waarom zou je daar mee om willen gaan?
|
|
