Het levende bewijs voor een internationale stunt van PSV in Madrid rijdt dinsdagavond na de wedstrijd tussen Atlético en PSV direct naar kantoor. De man die misschien wel de belangrijkste goal in de geschiedenis van de Eindhovense club maakte, leidt in de nachtdienst bij het uitvaartcentrum van DELA alles in goede banen.![media_xll_3667034.jpg]()
Regelmatig vraagt een beller aan de andere kant van de lijn of hij het wel écht is. ,,Bent u soms die man, die bekende oud-voetballer?", klinkt het dan. Ja, hij is het, vertelt hij nog zo vaak vanuit het gebouw in Venray, waar hij coördinator is bij het vervullen van laatste wensen.
Sensatie van de eeuwEdward Linskens is na 28 jaar nog altijd de belichaming van dé PSV-sensatie in de vorige eeuw, in het Bernabéu-stadion in 1988. De schutter van die hele rare bal die in de herinnering nog steeds rolt en de weg plaveide naar het grootste succes in de clubgeschiedenis van PSV. ,,Hij kon er gewoon niet in. Het kón niet, maar ineens tilt de keeper (Francisco Buyo, red.) dat linkerbeen op en rolt-ie nog een eeuw door. In mijn beleving raakte hij daarna het net niet eens." Hij schatert: ,,Nu zouden ze bij zoiets meteen van alle kanten roepen dat het matchfixing is."
Linskens (47) heeft het misschien al duizenden keren verteld. ,,Toen was het Real, nu gaat PSV dan naar Atlético. Wij redden het destijds met een 1-1 in Madrid en een 0-0 in het Philips Stadion. Van tevoren leek dat scenario me nu ook de enige manier voor PSV om te overleven. Het kan, als álles klopt en ook dan moet niemand denken dat zoiets makkelijk is."
Gevierde manIn 1988 was de nog maar 19-jarige Linskens voor de ogen van honderden miljoenen voetballiefhebbers ineens de gevierde man. De 1-1 in Spanje voelde als een fraaie overwinning. Real Madrid kwam twee weken later in Eindhoven niet tot scoren. Met de beslissende uitgoal van Linskens dompelde PSV de Spanjaarden in rouw, omdat de belangrijkste bijzaak in het leven voor even ophield met bestaan.
Ik zie Beenhakker nog afdruipen. Zoals ie dat ook bij Ajax, Volendam en Oranje deed.
Wel een matige EC-1 winnaar. Niet één wedstrijd vanaf de kwartfinale winnen in 90 minuten.

Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !