zelfmoord onder pubers...

Ik heb er absoluut geen verstand van, maar misschien kan het zijn dat pubers elkaar "aansteken" met negativiteit..... misschien kun je hier met je zoon een keer over praten?

Succes iig...

//edit//

nah fuck the kloon..
IIg, ik denk idd dat e.e.a veroorzaakt wordt door de hoeveelheid goed nieuws die je tegemoet komt. Stel je voor dat het al een tijdje niet zo goed met je gaat (bijvoorbeeld ook op school of thuis) en je begint door te hebben dat het niet een "tijdelijke fase is" maar dat je ook niet echt de behoefte hebt om uit te blinken in allerlei dingen en er dus ook geen moeite voor WILT doen... Als je dan van iedereen hoort dat alles goed gaat, en we kunnen dit, en we kunnen dat.. bla bla bla bla bla... Alles is goed en wel, jij lijkt ineens de enige die niet in dat "perfecte" plaatje past. Wat doe je dan? Je kunt proberen zoveel je wilt, en uiteindelijk doe je dat ook een jaar of 2.. maar daarna heb je geen energie meer, geen zin meer om te proberen wat in je zit te veranderen. Je leert er mee leven (ook 1-2 jaar..) en daarna ga je inzien dat je de "perfecte" wereld alleen maar afbreekt, dat jij geen positieve inbreng hebt en mensen eerder ten gronde richt dan helpt. Je kunt nog zo intelligent zijn, nog zo goed opgevoed, nog zo goed gesteund worden van thuis uit, uiteindelijk blijf je steken op die simpele gedachtengang... "Wereld + mij = <" "Wereld net mij = >"

Met andere woorden, uiteindelijk heb je jezelf ervan overtuigd dat de wereld zonder jou in dat "gelukkige, perfecte plaatje" zal kunnen voortleven, terwijl ze met jou "minder perfect" zal zijn...

Geloof me, zo gaat het... (ooeh... eindelijk een ervaring die je kunt delen

[Dit bericht is gewijzigd door Baronekke op 25-11-2002 13:33]

Ze zijn gewoon helemaal als ze op hun 16e zelfmoord plegen...

... wie er het langst op de rails kan blijven staan... triest maar waar...

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 13:23 schreef Christine het volgende:
Ik heb er absoluut geen verstand van, maar misschien kan het zijn dat pubers elkaar "aansteken" met negativiteit

---

(Ik kan het me ook wel voorstellen: veel mensen in die leeftijd voelen zich klote, en als je klasgenoot dan ineens de drempel over gaat en de stap neemt, word je op het idee gebracht dat jij dat dan ook kunt doen.)

Ik hoor wel veel vaker verhalen van jongeren met psychische problemen.

ik weet het niet maar in deze week zijn er al 2 vrienden naar me toe gekomen om me te vertellen hoe ziek ze wel niet van de wereld worden... en dat ze aan het spelen zijn met zelfmoordgedachten....

ik weet niet mischien heeft het te maken met de tijd van het jaar.....
om eerlijk te zijn bennik zelf in de lente ook 4 keer zo vrolijk...

iig sterkte

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 13:28 schreef SEMTEX het volgende:
De verkeerde mensen die gaan blowen kunnen er zichzelf mee verwoesten ja. Blowen versterkt nl. alles wat je voelt. Als je dan al depressief bent of je hebt de aanleg, dan kun je nog sterker die gevoelens krijgen en dus zelfs suicidaal worden. Ik raad ook iedereen af te blowen als ze zich niet 100% ok voelen, maar ja, wie ben ik..

---

[Dit bericht is gewijzigd door Kogando op 25-11-2002 13:32]

De tijd heeft er denk ik wel degelijk mee te maken.
Het zal niet zo zijn dat ze letterlijk wakker liggen van hongerende kindertjes in Afrika,
maar het gevoel dat ze van meet af aan meekrijgen dat het zo best niet is met de wereld en dat er weinig aan te veranderen is zal niet meehelpen.
Misschien is het ook opvoeding.
Het leren dat niet alles zo leuk meer is als je wat ouder wordt, waar je vroeger als kind zoveel aandacht kreeg realiseer je je nu dat je hard moet knokken voor een plekje.

Ik heb idd het idee dat er fatalistischer wordt gedacht onder jongeren.
Het idee dat je er wat toe doet in de wereld kan tegenvallen als je er eenmaal middenin staat.

[Dit bericht is gewijzigd door shmoopy op 25-11-2002 13:34]

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 13:30 schreef Loedertje het volgende:

[..]

3. (deze maand)

---

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 13:25 schreef Logician het volgende:
Bij pubers heeft zelfmoord heeft vaak een soort chainreaction effect

---

// lees vorige post aub //

het is geen "chainreaction" effect.. het zou een chainreaction kunnen zijn, als mensen het praten over een zelfmoordactie "taboe" blijven vinden. Je moet dit juist WEL met je kinderen/vrienden bespreken... omdat ze anders wellicht denken te snappen wat hun vriend(en) er toe bracht zoiets te doen... wees ze een stap voor, that's all... idd, pubers zijn makkelijk te beinvloeden, maar zelfmoord is iets waar je niet zomaar "toe aangespoord wordt" het is echt een lang proces...

[Dit bericht is gewijzigd door Baronekke op 25-11-2002 13:39]

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 13:34 schreef Baronekke het volgende:
WAT EEN ONTZETTEND BULLSHIT

---

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 13:34 schreef Baronekke het volgende:

[..]

WAT EEN ONTZETTEND BULLSHIT

---

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 13:34 schreef Baronekke het volgende:

[..]

WAT EEN ONTZETTEND BULLSHIT

---

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 13:35 schreef Logician het volgende:

[..]

Verhanging ... erhmm ... het klinkt misschien een beetje cru maar,
er bestaat zoiets als wurgsex, waardoor er ook vaak ten onrechte
aan zelfmoord word gedacht, misschien is deze gedachte van enige
relevantie aangezien er geen afscheidsbriefjes zijn gevonden??

---

Ze doen dan bij elkaar een strop om de nek, en trekken deze ontzettend strak aan. De persoon met de strop om de nek moet ritmisch met zijn hand op zijn knie blijven klappen; zodra hij hiermee ophoudt, moet zo snel mogelijk de strop van zijn nek gehaald worden.

Helaas gebeurt dit vaak te laat, zodat die jongetjes eraan sterven.

Zou het zoiets kunnen zijn?

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 13:40 schreef Baronekke het volgende:
eigen ervaring, mensen die zeggen dat het geen bullshit is moeten maar even omhoog lezen voor de verklaring...

---

quote:

---

De meeste zelfmoorden worden namelijk gebracht als *natuurlijke dood* *ongelukken* (zo ook Annie.M.g.Smith..) en pas veel later is er iemand die eens gaat vertellen dat het een zelfmoord betrof..

---

just my 2 cents..

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 13:42 schreef Loedertje het volgende:

[..]

En dat trek ik in twijfel als het om (in mijn ogen) kinderen gaat...

---

Ik heb genoeg vrienden gehad (idd, gehad) waarmee ik dit soort dingen besproken heb. En bij iedereen is het een lang proces. Het is niet zo dat je "ineens" besluit een einde aan je leven te maken omdat je vriendje dat ook deed.. de stap is te groot.. Ga voor de gein maar eens boven op het dak van een flat staan.. die angst is voor veel mensen toch te groot om daadwerkelijk onoverd8 die stap te zetten..

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 13:39 schreef Loedertje het volgende:

[..]

Ik reis amper met de trein maar mijn vriend heeft regelmatig vertragingen met de trein omdat men weer ledematen tussen de trein vandaan moet halen...

Vraag mij nu tevens af om hoeveel mensen het gaat (jaarlijks)

De cijfers hierboven (200 mannen en 600 vrouwen)..hoe komt men daaraan?
De meeste zelfmoorden worden namelijk gebracht als *natuurlijke dood* *ongelukken* (zo ook Annie.M.g.Smith..) en pas veel later is er iemand die eens gaat vertellen dat het een zelfmoord betrof..

---

http://www.statbel.fgov.be/figures/d364_nl.asp

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 13:45 schreef Baronekke het volgende:
En bij iedereen is het een lang proces. Het is niet zo dat je "ineens" besluit een einde aan je leven te maken omdat je vriendje dat ook deed.. de stap is te groot..

---

2000 mannen en 600 vrouwen klinkt geloofwaardig, het is namelijk al sinds de oude Grieken zo dat vrouwen weliswaar meer pogingen doen, maar mannen ongeveer drie keer zoveel geslaagde pogingen.

quote:

---

Sterkte!

---

?????

Ben je met al die vrienden/vriendjes een diepgaand gesprek aangegaan dan? Waarschijnlijk niet.. Nee, tis natuurlijk veel beter om die kids niet meer in de buurt van jou kind(eren) te laten komen, alles wat met de desbetreffende "impulsiviteit" te maken had moeten we lekker negeren en VOORAL niet met je kinderen bespreken.. Wie weet wat voor ideeen ze ervan krijgen...

Ga het debat aan met je kids... Laat ze merken dat het niet iets is wat in een verdomhoekje thuishoort maar meer een sociaal probleem is. Iets waar mensen (iedereen die ze kennen) zich nog jaren over kunnen drukmaken en dus ook jaren verdriet van hebben..

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 13:55 schreef Fogerty het volgende:

[..]

Tuurlijk niet. Maar als je al een aardig eind op weg bent in dat lange proces, kan zo'n actie van je vriendje voor jou wel het laatste zetje zijn dat je nodig had. Denk ik.

---

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 14:06 schreef Baronekke het volgende:
Inderdaad.. zoals ik zei.. haal het dan JG$&(@^^!)#*& UIT HET VERDOMHOEKJE EN PRAAT EROVER IN PLAATS VAN "Oh wat jammer.." en het vervolgens ontwijken als discussiepunt.... Damn...

---

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 14:16 schreef Loedertje het volgende:
Denk dat hij de kettingreactie bedoelt , de reden waarom mensen vaak besluiten om een andere doodsoorzaak te geven en de waarheid te omkleden als *harstilstand* *ongeluk* ect.

---

Maar in de kranten en op tv is het wel een ander verhaal, je kunt niet iedereen die een krant leest of het journaal ziet in de gaten gaan houden en begeleiden. Misschien dat men daarom kiest voor versluiering. Verdient geen schoonheidsprijs, maar wat moet je dan? Na elk journaal het nummer van Correlatie vermelden?

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 13:27 schreef Haanibal het volgende:
misschien een vorm van aandacht trekken

... wie er het langst op de rails kan blijven staan... triest maar waar...

---

Waarom zou je ook een afscheidbriefje schrijven als je zelfmoord pleegt (bijvoorbeeld) uit de redenering dat de wereld beter af is zonder jou?
Het is dan makkelijker om gewoon datgene te doen wat je jezelf had voorgenomen en een briefje zou mensen alleen maar nodeloos meer schade toebrengen...

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 14:33 schreef Logician het volgende:

[..]

Dat is zo ..
Ik probeerde een andere verklaring te vinden, aangezien ik het ontbreken van
afscheidsbriefje bij de zelfmoorden nogal appart vond/vind ...

---

prrrrrrr

Ik had altijd het idee (en door de reacties van anderen nu nog steeds) dat een zelfmoord "sneller" geaccepteerd werd zodra er een briefje achtergelaten werd.. Alsof het dan minder erg was?!?!

Het is gewoon niet te accepteren, ga het debat aan met eenieder waarvan jij denkt dat er onvrede bestaat.. Niet met de deur in huisvallen, maar begin maar eens met praten over persoonlijke teleurstelling.. ik denk dat je je handen eraan zult volhebben, maar wie weet red je er iemand's leven mee..

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 14:53 schreef Logician het volgende:
tot mijn spijt moet k dit zeker beamen

---

Dat zowat iedereen zich tussen zijn vijftiende en zijn twintigste kut voelt of op zijn minst hevig aan zichzelf twijfelt wil niemand meer weten.

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 14:29 schreef Loedertje het volgende:

[..]

Weet je wel wat je typt?

Hoe kan een plotselinge zelfmoord nu een vorm van aandachttrekken zijn?

Leg eens uit...

---

Er is gepraat over het principe: "wereld + mij = -" "wereld - mij = +" Zo werkt het messtel bij mensen en vooral bij pubers.

Het principe "chainreaction". Ook ja. Er zijn weinig mensen die zo ineens aan zelfmoord denken. Maar als jouw beste vriendje zijn polsen doormiet, komt het dichterbij. Zelfmoord komt vaka als optie in je hoofd, als je hoort dat mensen in jouw omgeving het ook doen. Het schijnt als een epidemie te werken. Ook mijn leerlingbegeleider op mijn school heeft me dat uitgelegd. Als er een poging wordt gedaan, (of t nou lukt of neit doet er niet toe), wordt er geprobeerd om zo min mogelijk buitenstaanders het te laten weten. Direct betrokkenen, vrienden, familie, klasgenoten, worden meestal wel ingelicht. Iedereen moet verwerken dat een vriend van hem of haar uit het leven wilde stappen, heeft het recht om het te weten (imho) en moet erover kunnen praten om de schade zo veel mogelijk te beperken. Maar mensen die er in principe niets mee te maken hebben, kunnen er beter buiten gehouden worden om het ketting-effect te vermijden.

Het idee "afscheid". Het idee dat elke zelfmoordenaar een afscheidsbriefje schrijft is een fabel. Soms ben je gewoon zo erg in de knoop dat het niet kan. Als je je eigen gedachten niet meer kunt horen omdat het zo druk is daar, hoe kun je dan een fatsoenlijke brief schrijven. Vooral als er zelfmoord wordt gepleegd omdat men het idee heeft niet perfect te zijn, is er geen briefje. Het briefje moet immers ook perfect zijn, en dat lukt dan niet. Na een paar pogingen geeft men het op.

Loedertje: ik raad je aan om met je zoontje te praten over zijn vriendjes. Vraag aan hem hoe hij zich voelt (vaak), probeer met hem samen dingen te bedenken die hem helpen bij de verwerking. Haal hem niet weg uit zijn vriendkring, ik denk niet dat eenzaamheid hem zal helpen. Probeer uit hem te krijgen of hij weet waarom zijn vriendjes het deden.

Iig veel sterkte

(En voordat het allemaal weer eindigt in geblaat van "en wat weet jij ervaan?". Ik weet weinig. Mijn beste vriend deed een bewuste OD coke, ik deed een bewuste OD andere rotzooi en ik ken er meer. Ik geloof dus wel in het ketting-principe.)

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 14:43 schreef Baronekke het volgende:
Juist wanneer je mensen dmv een briefje verteld wat de reden was, geef je ze denk ik MEER schuldgevoel.. Je geeft ze immers niet de kans om hetgeen wat jij schreef (en door de emoties bij schrijver/lezer) wellicht niet goed overkwam, te bespreken. Wellicht komt het verkeerd over en drijf je daarmee de achtergebleven juist verder in dat diepe dal..

---

Mijn oma heeft zelfmoord gepleegd toen ik 13 was, okay ze is geen jongere maar had wel een afscheidsbrief. Die brief heb ik gelezen, mijn schuldgevoel was grotendeels weg na het lezen van die brief. Ik kon het ook beter begrijpen van haar. Niet dat ik het niet erg vond, ik vond en vind het nog steeds verschrikkelijk.

Om ff ontopic te blijven betreffende zelfmoord onder pubers....
Ik denk dat het wel een kettingreactie kan geven bij jongeren die al regelmatig aan zelfmoord denken, het kan ze net over de drempel helpen. Veel jongeren zullen ook meer over zelfmoord gaan nadenken maar het echt doen? Dat denk ik niet.

[Dit bericht is gewijzigd door Vava op 25-11-2002 15:28]

krijg het idee steeds meer dat jongeren veel meer te bewijzen hebben tegenover elkaar. en misschien is het wel zo dat daardoor juist mensen kiezen voor zoiets doms.

mar kvin het moeilijk om hier zo iets over te zeggen je weet totaal niet wat er bij die groep mensen omgaat.

en daarmee probeer ik nogmaals de boodschap uit te spreken die ik al het gehele topic heb gepromoot...

"HAAL ZELFMOORD UIT HET VERDOMHOEKJE EN PRAAT ER DIEPGAAND OVER"

het is de enige manier om mensen ervan te weerhouden het te doen...

Maar nu even over dat verdomhoekje enzo: ik geloof er niet zo in dat dat echt bestaat. Misschien heb ik geluk gehad in de gevallen die ik heb gezien, maar daar werd juist alles geprobeerd om vriendjes en klasgenoten de gelegenheid te geven om erover te praten.

Dat het op tv en in kranten wordt verdoezeld is wel zo, en dat kan ik ergens ook wel begrijpen. Maar dat er in de directe omgeving niet over gepraat zou kunnen worden? Waar gebeurt dat nog? Op mijn school werd het zo tot in den treure gestimuleerd om erover te praten dat sommige leerlingen er juist helemaal genoeg van kregen.

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 15:54 schreef Fogerty het volgende:

Maar nu even over dat verdomhoekje enzo: ik geloof er niet zo in dat dat echt bestaat. Misschien heb ik geluk gehad in de gevallen die ik heb gezien, maar daar werd juist alles geprobeerd om vriendjes en klasgenoten de gelegenheid te geven om erover te praten.

---

Zodra je dat eenmaal gezegd hebt is het voldoende (ja ik weet, ik overdrijf, er zijn vast wel meer pogingen ondernomen)
Ik bedoel gewoon dat iets uit het verdomhoekje halen anders bedoeld wordt..iig door mij in dit geval.

Ik wil ermee zeggen dat je de DIRECTE confrontatie moet aangaan, spreek ieder kind/puber whatever persoonlijk aan over hoe hij/zij denkt over wat er gebeurt is en waarom hij/zij denkt dat de betreffende (voorbeeld)persoon dit gedaan heeft. Lees de lichaamstaal en luister goed naar de kinderen. Je kunt op die manier de kinderen die twijfelen over het goede/slechte ervan of de kinderen die zeggen "hij zal er wel een goede reden voor hebben gehad" extra goed duidelijk maken wat er gebeurt is en hoe het verder moet.. Dat is wat ik bedoel..

Bijvoorbeeld, je zoon heeft een vriend waarvan het broertje zelfmoord gepleegd heeft. Zal je zoon met de ouders van het betreffende kind gaan praten? Zou je het ZELF uberhaupt wel doen? Het lijkt wel alsof niemand durft te praten over het slechte van zelfmoord...

Sorry als ik vaag klink.

quote:

---

Op maandag 25 november 2002 16:41 schreef fee-tje het volgende:
Daarbij, kinderen worden sneller "volwassen". Ze worden al vrij jong opgezadeld met problemen die gigantisch lijken. Ik bedoel, moest jij op je 13e al kiezen wat je wilde worden later?

---

Ik ben het wel eens dat de jeugd tegenwoordige verantwoordelijkheden en een cultuur meekrijgen op een jongere leeftijd dan zo'n pakweg 10 a 20 jaar geleden. Dit kan veel druk op ze leggen dat t teveel wordt, en dat ze dan de dood als enige uitweg zien.

quote:

---

Op dinsdag 26 november 2002 09:29 schreef enfermidade het volgende:

sneller volwassen niet, ze krijgen gewoon veel meer op hun hals , als ze sneller volwassen waren zou dat imo betekenen dat ze met die problemen om konden gaan,
dit zijn ze dus niet als je ziet wat er gebeurd

---

Aan de ouders van kinderen heb ik het volgende advies, sta zo open mogelijk voor alle dingen die je kinderen doen of jullie dat nou verbieden of niet. Kwaad worden omdat je kind drinkt of drugs gebruikt maakt de ontevredenheid erger, NEE ik probeer niet jullie les te geven ik ben zelf geen ouder ik zou niet weten hoe het moet zijn. Alleen gesloten zijn werkt nooit maar ligt ook aan het kind
Pubertijd was het er maar nooit ik ben ook mensen verloren hieraan goede vrienden, ze mogen dan wel leven maar toch de pogingen veranderen de persoon

quote:

---

Op woensdag 27 november 2002 16:56 schreef ilona-scuderia het volgende:
Kortgezegd; het leven is kut............

---

ik denk ook niet dat dat DE reden is dat ze een zelfmoordpoging ondernemen

Klik hier voor het artikel

Jouw gevoel is waar het over gaat. Jouw gevoel maakt dat het een ongemakkelijker onderwerp wordt in bespreking met jouw kinderen.
Jouw gevoel is jouw verantwoordelijkheid.

Dus voel eens echt wat je voelt, ipv al deze vragen...
Deze vragen zijn toch niet echt relevant. Is bij iedereen anders.

groetjes van Filmgek

PS: en als je depessief bent hou je haaks nooit vergeten dat je hele interresante leuke mensen gaat ontmoeten die ook zo denken als jij

quote:

---

Op maandag 30 december 2002 17:53 schreef Freaky_pauwie het volgende:
Op de een of andere manier moet ik bij dit topic denken aan die reclame van: kinderen hebben het druk, van wie zouden ze dat nou hebben...
Zou dat niet een oorzaak kunnen zijn?

---

Puberteit is een tijd waarin je toch al zo onzeker bent over dingen...als daar nog een keer bijkomt dat je altijd gelukkig moet zijn, om normaal te zijn....dan legt dat bij pubers iets op de schouders.....zeker in de puberteit ben je niet altijd vrolijk en/of zeker van jezelf.

quote:

---

Op maandag 30 december 2002 23:17 schreef moonglade het volgende:
ik blow om mezelf beter te voelen, om de leegte weg te krijgen, om problemen even te vergeten, en ik weet van mijn vrienden dat zij bijna allemaal daarom blowen...
we blowen op school, tijdens tussen uren, en als iemand iets rots heeft (zoals een rapport laten zien) gaan we met zijn allen blowen, om dat hem of haar te laten vergeten...
en preken van je ouders, die kun je toch het beste stoned aanhoren? dan reageer je zoals je ouders willen, meegaand, niet in discussie gaan, rustige antwoorden geven...
ik weet ook dat als ik en mijn vrienden niet meer konden blowen, er zeker een paar er geen uitweg meer zagen... dit is onze tijdelijke vluchtroute, waar we even los kunnen komen van wat ons 's nachts wakker houd...
ik kan dus begrijpen dat mensen blowen in verband brengen met depressieviteit... maar ik denk dat het eerder omgekeerd werkt. mensen die graag en veel blowen, willen graag even weg van de wereld zijn, en soms, dan willen ze helemaal niet meer terugkomen...

---

Je kan twee dingen doen met dingen waarvan je wakker ligt, er wat aan proberen te doen of steeds opnieuw een poging doen een rookgordijn op te trekken. Geloof me maar als ik je vast verklap dat de eerste optie de beste is...

quote:

---

Op maandag 30 december 2002 23:28 schreef qube808 het volgende:

[..]

Je blowt, punt!
Prachtig verhaal eromheen, daar niet van, maar kom op zeg, met je vrienden er één laten rondgaan vanwege een rapport!? DUS kan je de link leggen naar blowen en depressiviteit? Vooral doorgaan dan met blowen, vooral ook omdat het de gemoedstoestand waar je inzit versterkt.

Je kan twee dingen doen met dingen waarvan je wakker ligt, er wat aan proberen te doen of steeds opnieuw een poging doen een rookgordijn op te trekken. Geloof me maar als ik je vast verklap dat de eerste optie de beste is...

---

....

jezus, ooit op het idee gekomen dat er voor sommige dingen geen oplossingen zijn?!
en dat je die toch door moet maken??!
en dat je je dan mateloos kut voelt?!
en dat je dan blij bent als je verlichting hebt?!
en dat het dus niet zo'n zeer vreemd idee is, zelfmoord en blowen?!

quote:

---

Op maandag 30 december 2002 23:33 schreef moonglade het volgende:

[..]

eureka!
wat een idee!
een oplossing voor mijn problemen verzinnen!!!
daar had ik nou niet aan gedacht!!!
goh, als ik nou wat minder geblowed had...

....

jezus, ooit op het idee gekomen dat er voor sommige dingen geen oplossingen zijn?!
en dat je die toch door moet maken??!
en dat je je dan mateloos kut voelt?!
en dat je dan blij bent als je verlichting hebt?!
en dat het dus niet zo'n zeer vreemd idee is, zelfmoord en blowen?!

---

Ik ageerde specifiek tegen jouw voorbeeld van een, ik neem aan slecht, rapport van een individu dat als reden wordt gegeven om als groep er één op te steken. Dat riekt naar een ontstellend slap excuus en een zekere arrogantie ten opzichte van 'echte' problemen.

quote:

---

Op maandag 30 december 2002 23:52 schreef qube808 het volgende:

[..]

Ik heb nergens aangegeven dat ik geen begrip heb voor problemen die tot depressiviteit leiden, ook heb ik niks gezegd over hoe mensen daar al dan niet mee om moeten gaan, behalve dat je met blowen weinig opschiet. Het heeft de eigenschap depressiviteit juist te verergeren.

Ik ageerde specifiek tegen jouw voorbeeld van een, ik neem aan slecht, rapport van een individu dat als reden wordt gegeven om als groep er één op te steken. Dat riekt naar een ontstellend slap excuus en een zekere arrogantie ten opzichte van 'echte' problemen.

---

_{en ja ik hoor ook bij die mensen die niet tegen prestatiedrang kunnen}