Aansluiting

Waarom speelde je niet samen na schooltijd dan? Jammer dat je niet naar dezelfde school ging, maar dat belemmert jullie vriendschap toch niet? En al helemaal als je in dezelfde straat woont. Het is trouwens niet zo ongewoon dat je als brugklasser op de middelbare school niemand kent, en na 2 jaar brugklas krijg je toch weer een nieuwe klas, dus dan zou je weer zo'n trauma oplopen?

[ Bericht 10% gewijzigd door wiskundenoob op 24-02-2016 02:49:39 ]

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 01:03 schreef Andromache het volgende:
Niet veranderen levert je vast ook iets op

Meestal spijt

En wanneer ga je nou eens echt een stap zetten? Laten we eerlijk zijn: je hebt al tig advies gekregen. Elk topic is in essentie hetzelfde. Wat me opvalt is dat je juist uitvluchten zoekt om het vooral niet te doen. Dat vind ik raar, want je wilt toch verandering?

Natuurlijk is het niet makkelijk maar jouw problematiek gaat veel dieper. Daar kunnen wij simpele zielen niet bij helpen. Een eerste stap zou de huisarts moeten zijn. Geef gewoon toe dat je serieuze hulp nodig hebt. Wil je zo door blijven modderen?

quote:

Op dinsdag 23 februari 2016 23:36 schreef Deezertje het volgende:

Waarom niet mee gaan met die jongens die het aangeboden hebben
Eng.

Dit begrijp ik nog steeds niet. Je stuurt wel DM's naar random vrouwen hier op FOK! , zoekt matches op datingapps en sites met de intentie om af te spreken. Maar een kop koffie en een praatje met iemand die het aan jou aanbied vind je eng.

Waarom is het eng? Denk je dat het minder eng zal zijn als er een planning gemaakt wordt voor een dergelijke afspraak zodat je weet wat er wanneer gaat gebeuren? Is het oncontroleerbare wat je tegenhoud?

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 00:48 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Nou dan kan ik de kosten van de therapie wel in mijn zak houden want ze zullen vast aanraden: neem contact met 'm of zijn ouders op en kijk hoe hij tegen deze situatie aankijkt/keek, praat het uit en laat het achter je.

Ja, blijf vooral dingen van te voren invullen, zodat je zelf geen actie hoeft te ondernemen.

Er gaat op deze manier niets veranderen. En dat ligt volledig bij jou.

Ik snap het ergens wel hoor. Het is makkelijker en veiliger om niets te doen. Maar je schiet er niets mee op, en al die topics beginnen irritant te worden.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 00:48 schreef Deezertje het volgende:

Nou dan kan ik de kosten van de therapie wel in mijn zak houden want ze zullen vast aanraden: neem contact met 'm of zijn ouders op en kijk hoe hij tegen deze situatie aankijkt/keek, praat het uit en laat het achter je.

Dat denk ik niet. Sterker, ik weet wel zeker van niet. Maar voor jou weer een reden om niets te doen en te blijven zwelgen op je vierkante centimeter.

Naar FB verplaatst.

[ Bericht 96% gewijzigd door Copycat op 24-02-2016 10:08:21 ]

Deezertje, er zijn twee dingen die je kunnen helpen: professionele hulp (emdr, therapie, sociale vaardigheden training, wat dan ook) en ophouden met naar anderen kijken. Dat laatste is wat in al je posts terugkomt: anderen hebben jou van alles aangedaan, anderen hebben wel een leuk leven, anderen hebben wel een relatie, anderen komen niet naar jou toe, anderen tonen geen interesse in jou.

Die 'anderen' doen er niet toe. Niet om als schuldigen aan te wijzen voor allerlei negatieve zaken en niet om verantwoordelijk te maken voor jouw (on)geluk. Jij bent hierin de enige die iets kan betekenen voor jezelf. Neem het heft in eigen handen.

Kijk, daarom ben ik voor inkomensafhankelijke verzekering. Je kunt niet van mensen met problemen verwachten dat ze goed hun verzekering kunnen kiezen.

Maar on-topic. Ik snap Deezertje wel, als in dat zijn manier van doen en denken heel erg in het autisme spectrum ligt. Aangezien autisme vrij complex is, kan niemand hier op Fok Deezertje goed helpen, want al zijn problemen zitten met elkaar verweven.

Dus Deezertje, zoek hulp! Fokmensen weten niet hoe ze met jouw problemen om moeten gaan en op moeten lossen en ze kunnen het alleen erger maken.

[ Bericht 8% gewijzigd door Mathemaat op 24-02-2016 10:40:38 ]

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 10:01 schreef Copycat het volgende:

[..]

Dat denk ik niet. Sterker, ik weet wel zeker van niet. Maar voor jou weer een reden om niets te doen en te blijven zwelgen op je vierkante centimeter.

Dat lijkt me ook heel sterk. Een therapeut gaat jou niet aanraden om iets wat je op 12-jarige leeftijd is "overkomen" nog groter laten maken. Die gaat je helpen om dit soort zaken los te laten.
Je maakt het groter dan het is, de ouders van een 12-jarig kind maakten een beslissing waar jij het als 12-jarige niet mee eens was, het probleem is dat je dat op je 25e (!!) nog steeds niet kan loslaten.

Je had toch ook nog gewoon na schooltijd met die jongen kunnen afspreken? Jullie woonden bij elkaar in de straat.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 10:39 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Dat niet naar anderen kijken is gewoon enorm lastig. Ik ben er gevoelig voor. Maar ik wordt er soms automatisch mee geconfronteerd. Gisteren zat ik zo'n 4-zits en komen er ineens 3 meiden van mijn leeftijd bijzitten. Ze hadden het uitgebreid over hun relaties en andere belevenissen van afgelopen weekend.. Tja, logisch ook want ze kennen mij niet en zijn gewoon met hun eigen leven bezig maar horen wat je mist is niet fijn. Op mijn leeftijd begint iedereen zich langzaamaan te settelen.

Ja, je loopt achter en je mist veel. Heel klote. Maar wat kan JIJ doen om dit om te draaien?

Bel vandaag de huisarts eens, die kan je doorverwijzen naar een psycholoog, voor een laagdrempelig gesprekje, dat is GRATIS. Dan heb je een stap gezet, en kan je dan nog bepalen of het jou je tijd en geld waard is.

Maar Deezertje, wat is nou je doel met steeds dezelfde uitspraken blijven doen? Aan één kant kun je stellen dat je een en ander misschien niet verwerkt hebt en daarom blijft hameren op hoe kut alles wel niet is. Aan de andere kant is dit misschien wel je meest effectieve tactiek so far om aandacht te genereren, al werkt het overduidelijk niet bevredigend genoeg.

Wat wil je nou eigenlijk graag horen?

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 10:44 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Afgezien van andere lestijden en huiswerk maken had ik er ook geen zin meer in..

Je hebt het dus zelf laten verwateren.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 10:44 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Afgezien van andere lestijden en huiswerk maken had ik er ook geen zin meer in..

Dan heb je het dus ZELF verpest en moet je daar de verantwoordelijkheid voor nemen en dat naast je neerleggen.

quote:

Op dinsdag 23 februari 2016 23:43 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Soort trauma:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Oh, het pesten: op de gewone middelbare vanwege mijn uiterlijk (acne) en zoals pubers dan zijn hebben ze zo een hele groep mee icm met mijn kwakkelende schoolresultaten = buitenbeentje. Op HBO niet echt gepest maar al het contact moest wel vanuit mij komen en dat ik niet op kamers woonden heb ik nooit wat buitenschools gedaan (ze nodigden mij ook niet uit). Iedere dag braaf naar huis.

Dus eigenlijk heb je je hele leven al geen aansluiting? Die ene vriendschap is duidelijk de uitzondering geweest. Immers, kleine kinderen maken onderdeel uit van een groep op de basisschool en leren daar en bij verenigingen socialiseren? Dit noemen ze secundaire socialisatie. Je ouders zijn je primaire socialisatie (of ten minste dat zouden ze moeten zijn).

Ik weet niet of je de oorzaak hiervan wil leggen bij je stoornis of dat een andere gebeurtenis je een afweermechanisme heeft doen maken voor enge sociale dingen (of misschien versterkt de een de ander), maar weet:

You are not defined by your past. It was a lesson. Not a life sentence!

Je bent daarom ook bij de HBO niet gepest zoals de middelbare school. Die vooruitgang is er geweest. Persoonlijk denk ik dat de volgende stap, geaccepteerd worden zoals je bent, pas zal slagen als je jezelf geaccepteerd hebt. Daarvoor is het behulpzaam als je begrijpt waarom jij de dingen doet zoals je ze doet. Inzicht in jezelf krijgen (bv dmv Past Reality Integration therapie - als het onder je aanvullende zorgverzekering valt dan is er geen eigen risico).

Dat krijg je alleen maar als je dingen uit eigen ervaring ondervindt, en stopt met het verdedigen en beschermen van je onbewuste en bewuste angsten. Je bent geen kind meer. Je kan veel meer dingen aan dan je denkt, maar reageert nog steeds op dezelfde manier als toen je een kind was!

Welke vorm van therapie het ook is, het zorgt ervoor dat je veelzijdiger wordt .Het is Charles Darwin die ooit mooi zei: het is niet de meest sterke of meest intelligente persoon die overleeft, maar de persoon die zich het best kan aanpassen.

Aanpassen zal lastig genoeg voor je zijn maar het is niet onmogelijk? Begin met jezelf bloot te stellen aan groepen. Probeer meer harmonieus te zijn met je omgeving. Er is geen andere manier om aansluiting te vinden!

Deezertje .. Je vernielt op deze manier je eigen leven, door geen enkele actie te ondernemen en alleen te zwelgen. En dat is volledig je eigen schuld, en van niemand anders.

En ja, die keuze heb je, het is je goed recht. Maar besef dan wel dat het jouw eigen keus is om te blijven waar je nu bent. Je kiest er wellicht niet voor om ongelukkig te zijn, maar je kiest er wel bewust voor om ongelukkig te blijven. En dat kan je anderen niet blijven verwijten door steeds weer die vergelijkingen te maken. Neem dan ook verantwoordelijkheid voor die keuze.

Aan de andere kant staat actie ondernemen. Actief hulp zoeken. Therapie. Wellicht meerdaags in de vorm van deeltijdbehandeling. En dat is verschrikkelijk moeilijk. Eng en confronterend. Hoewel ik niet dezelfde problematiek heb, ben ik een poos enorm depressief geweest. En dan wordt je doodleuk verteld dat je weer dingen moet gaan doen in je leven. Hoe tegenstrijdig dat ook voelt. Maakt niet eens uit wat, hoe je daar over denkt of dat je het überhaupt leuk vindt. Toch doen. Enorme symptoombestrijding, maar verschrikkelijk belangrijk.

Je zit inmiddels zo diep in je eigen ellende dat jouw perceptie van de wereld niet meer klopt. Je oordeel is vertekend, en daar kan je niet meer op vertrouwen. Laat je alsjeblieft leiden door professionals.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 00:23 schreef Deezertje het volgende:

[..]

En de manier waarop het is gegaan vind je normaal?! Ik zie het ook een beetje in lijn met met mijn indicatie later (leven mislukt), maar daar was toen geen sprake van want iedereen (ja iedereen) vond ons gewoon goede en leuke vrienden. Hij was zelf liever ook doorgegaan.

Normaal of niet, zijn ouders vonden het schijnbaar noodzakelijk om het op die manier te doen en dat is ook niet voor niets denk ik. Misschien kan ik het een beetje relativeren met een persoonlijk verhaal.

Toen ik op de basisschool zat had ik ook een vriend die een klein beetje zoals jij was. (Nog steeds contact mee trouwens) Hij had adhd, werd gepest en vond ook geen aansluiting bij zijn klas. Ik zat op een andere school en ik kon het wel goed met hem vinden. We speelden samen, gameden veel, ruilden Pokémonkaarten, je weet wel hoe het gaat. Na een tijdje begon hij mij een beetje te claimen, hij woonde een aantal huizen verder dan ik en kwam elke dag langs. Ik was zijn enige en daarmee ook beste vriend. Voor mij voelde dat niet zo, ik had in mijn eigen klas vrienden aan overvloed, maar dat liet ik niet aan hem merken want ik wist ook wel hoe moeilijk hij het had.

Op een gegeven moment liep het echt uit de hand. Elke dag in het weekend/vakantie stond hij om 9 uur al voor onze deur, hij wachtte mij op na school en kwam op een gegeven moment gewoon via de achterdeur ons huis binnen zonder even te melden dat hij er aan kwam. Zelfs wanneer ik andere vriendjes over de vloer had of buiten was met anderen ging hij zich er in mengen, wat vaak tot ruzie leidde met die vriendjes want hij was gewoon echt geen makkelijk persoon als je hem niet kende. Het werd echt een verstikkende vriendschap, hij was een wereld aan het creëren waarin alleen wij twee een deel van maakten. Voor mijn moeder was het op een gegeven moment echt de laatste druppel en toen heeft ze hem scheldend het huis uitgestuurd. Misschien ook niet de juiste manier, maar het was wel effectief. Later kwam zijn moeder aan onze deur en toen hebben onze ouders er over gepraat. Later moest hij noodgedwongen naar een andere middelbare school dan ik, een school waar veel aandacht werd besteed aan kinderen met adhd en andere stoornissen. Het heeft zichzelf min of meer opgelost, hij kwam in een nieuwe omgeving met mensen die hetzelfde waren als hij en kon opeens wel vrienden maken.

Je kunt het niet meer terugdraaien Deezer, het heeft geen zin om na al die jaren een wrok naar die mensen te hebben. Je zou het namelijk een klein beetje kunnen relativeren. Waarschijnlijk was jij enorm claimerig naar die vriend toe alleen zag je dat zelf niet zo.

Ik vind het trouwens wel bijzonder dat dit zo naar boven komt bij je en je nog steeds professionele hulp wegwuift. Jij hebt volgens mij gewoon een trauma opgelopen tijdens je jeugd en nooit verwerkt. Het is niet gezond om als 25-jarige nog steeds last te hebben door iets wat op de basisschool is gebeurd.

Maar goed, het is al vaker gezegd: je verschuilt je enorm achter allerlei excuses die vooral bij een ander liggen. Ligt het niet aan die vrouwen die geen interesse in je tonen, dan ligt het wel weer aan een basisschoolvriendje die je liet zakken. Als je dat hebt verwerkt zal het wel weer allemaal aan je ouders liggen die er te weinig mee deden. Jij zoekt telkens een zondebok voor je problemen terwijl het overkoepelende probleem toch echt bij jezelf en je autisme ligt.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 10:56 schreef Deezertje het volgende:

Wat zou jij doen na zo'n rotstreek van die ouders. Dan voel je je niet echt meer welkom toch? We hadden een prima vriendschap en die zouden we samen voortzetten.

Dit valt onder de noemer: ja idd kut en klote, maar geschiedenis.
Jij hebt nu twee opties, of kijken of je de vriendschap kan herstellen met hem (niet de ouders)
of je laat het erbij en accepteert het.

Zoals Scary Mary al aangeeft, wat is het doel om telkens het negatieve te herhalen. Mijn ervaring is dat het ervoor zorgt je ook enkel negatief blijft denken.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 10:56 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Wat zou jij doen na zo'n rotstreek van die ouders. Dan voel je je niet echt meer welkom toch? We hadden een prima vriendschap en die zouden we samen voortzetten.

Mijn 12-jarige ik zou vast ook heel boos zijn, mijn 25+ jarige ik snapt dat een 12-jarige niet de capaciteiten of het inzicht heeft om over dit soort beslissingen te gaan.

Sidenote: ik ging naar een andere school dan al mijn klasgenoten, dus ook alleen naar de middelbare school, het heeft mij juist geholpen

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 10:56 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Wat zou jij doen na zo'n rotstreek van die ouders. Dan voel je je niet echt meer welkom toch? We hadden een prima vriendschap en die zouden we samen voortzetten.

Het is een rotstreek. Maar niet iets onoverkomelijk voor de meeste mensen? Dus hoe nu verder?

Straks krijg je een keer een vriendinnetje, en dan gaat het uit (die kans is aanwezig. Mensen vinden je op dit forum al verstikkend/ topic claimerig). Ga je jezelf dan weer jaren lang straffen door bij de pakken neer te gaan zitten?

Het leven is voor 10% iets wat je overkomt, en 90% hoe je ergens mee omgaat. Jij lijkt alles wat er in je leven gebeurd onder die 10% te scharen?

En die ouders hebben ervoor gezorgd dat hun zoon niet afhankelijk werd van 1 persoon maar leerde zichzelf aan te passen (zie hem o.a. naar het buitenland gaan). Daar zou je jaloers op moeten zijn!

[ Bericht 8% gewijzigd door Hineni op 24-02-2016 11:08:40 ]

Zonder stappen te ondernemen blijf je hierin.. zoals in elk van jouw topics van toepassing is

Wat verwacht je van de mensen hier? Dat je een pilletje krijgt die ineens als je problemen oplost, ofzo?

Zo heb ik vroeger nooit een pony gekregen van mijn ouders. Oneerlijk want ze konden het heus wel betalen. Op mijn 12e was dat echt onrecht. Inmiddels begrijp ik de redenen daarachter. Ja, ik had topamazone kunnen zijn, nee, ik ben het niet, misschien vanwege die beslissing van mijn ouders. That's life, als ik daar nog verdrietig om zou moeten zijn...

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 11:01 schreef sibella2 het volgende:

[..]

Mijn 12-jarige ik zou vast ook heel boos zijn, mijn 25+ jarige ik snapt dat een 12-jarige niet de capaciteiten of het inzicht heeft om over dit soort beslissingen te gaan.

Ja dit.
Die ouders wilden gewoon wat hen het beste leek voor HUN ZOON. Het was niet om jou te zieken.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 10:56 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Wat zou jij doen na zo'n rotstreek van die ouders. Dan voel je je niet echt meer welkom toch? We hadden een prima vriendschap en die zouden we samen voortzetten.

Ik denk dat ik het op die leeftijd al had kunnen relativeren en niet zou betrekken op die vriend. Er is genoeg tijd na school en in het weekend, zeker op die leeftijd, om de vriendschap voor te zetten. Zeker als je daarnaast helemaal geen vrienden had. Je doet nu trouwens of het een enorm drama was, maar dat valt ook wel mee. Een basisschoolklas wordt nou eenmaal verscheurd als ze naar de middelbare school gaan. Je geeft aan dat hij veel lager scoorde dus zal hij ook wel een ander niveau gedaan hebben, je zou dus sowieso al niet met hem in één klas hebben gezeten. Je maakt het wederom weer groter dan het is en je doet net alsof dat het keerpunt in je leven was dat je opeens geen vrienden meer kon maken. Dat terwijl je daarvoor eigenlijk ook al geen vrienden kon maken, maar toevallig wel een maatje had.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 11:21 schreef Bananenpap het volgende:

[..]

Ik denk dat ik het op die leeftijd al had kunnen relativeren en niet zou betrekken op die vriend. Er is genoeg tijd na school en in het weekend, zeker op die leeftijd, om de vriendschap voor te zetten. Zeker als je daarnaast helemaal geen vrienden had. Je doet nu trouwens of het een enorm drama was, maar dat valt ook wel mee. Een basisschoolklas wordt nou eenmaal verscheurd als ze naar de middelbare school gaan. Je geeft aan dat hij veel lager scoorde dus zal hij ook wel een ander niveau gedaan hebben, je zou dus sowieso al niet met hem in één klas hebben gezeten. Je maakt het wederom weer groter dan het is en je doet net alsof dat het keerpunt in je leven was dat je opeens geen vrienden meer kon maken. Dat terwijl je daarvoor eigenlijk ook al geen vrienden kon maken, maar toevallig wel een maatje had.

Hij heeft gewoon letterlijk een trauma opgelopen. En dit heeft hem belemmert om nieuwe relaties aan te gaan na zijn basisschool. Ik denk dat ie slechts het beginpunt van het probleem probeert te schetsen.

Het zou best een keerpunt in Deezers leven kunnen zijn. Dat kunnen wij niet voor hem bepalen.
Als dat echt zo is, heeft ie ook wel echt wat om aan te werken, dus misschie n heeft die EMDR wel nut voor hem (waar hier vraagtekens bij werd gezet soor sommigen en ook mij)

In ieder geval is het niet bevordelijk als iets van zo lang terug je nog steeds zo dwars kan zitten en zou professionele hulp , op wat voor manier dan ook, van toegevoegde waarde zijn

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 11:28 schreef wiskundenoob het volgende:

[..]

Hij heeft gewoon letterlijk een trauma opgelopen. En dit heeft hem belemmert om nieuwe relaties aan te gaan na zijn basisschool. Ik denk dat ie slechts het beginpunt van het probleem probeert te schetsen.

Een basisschoolkind dat maar één vriend heeft is in mijn ogen niet sociaal sterk. Je zou kunnen zeggen dat het vanaf dat moment allemaal mis is gegaan, maar daarvoor had Deezertje ook al moeite met het aangaan van nieuwe vriendschappen. Ik denk dat je die gebeurtenis eerder als bevestiging kunt zien van zijn sociale incapabiliteit. Je kunt wel zeggen dat die gebeurtenis een keerpunt is in zijn leven, maar de problemen waren er al veel langer. En schijnbaar waren de ouders van die ene vriend de enige die dat zagen.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 11:43 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Liever 1 goede dan geen toch? Of van die halve vrienden waar je slechts opvulling voor bent.. Nee dank je. Ik had wel contact met meer kinderen hoor, maar wij deden letterlijk alles samen.

Als dat jouw keuze is moet je ook niet gaan klagen dat je geen aansluiting hebt als die ene om wat voor reden dan ook weg valt.

Ik denk dat we nu wel genoeg adviezen aan deezertje hebben gegeven en hem keihard geholpen hebben hem zijn foute wegen proberen in te laten zien.

Ik denk niet dat het verder nog helpt dingen aan toe te voegen: Het is aan deezertje of hij (de laagdrempelige) stappen onderneemt en de handvaten een keer aanpakt die hem zijn aangerijkt.

Meer kunnen wij niet doen denk ik?

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 11:41 schreef Bananenpap het volgende:

[..]

Een basisschoolkind dat maar één vriend heeft is in mijn ogen niet sociaal sterk. Je zou kunnen zeggen dat het vanaf dat moment allemaal mis is gegaan, maar daarvoor had Deezertje ook al moeite met het aangaan van nieuwe vriendschappen. Ik denk dat je die gebeurtenis eerder als bevestiging kunt zien van zijn sociale incapabiliteit. Je kunt wel zeggen dat die gebeurtenis een keerpunt is in zijn leven, maar de problemen waren er al veel langer. En schijnbaar waren de ouders van die ene vriend de enige die dat zagen.

In zijn beleving is die gebeurtenis dusdanig heftig dat al zijn handelingen daarna negatief beïnvloed heeft. En als je daarna gepest wordt en geen aansluiting vindt in je formatieve jaren en angststoornis ontwikkelt, dan kom je in de situatie terecht waar ts nu inzet. Ik denk dat het nog heel lang gaat duren voordat hij de eerste stap zet naar verbeteting vanwege zijn angsten en trots.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 11:47 schreef Jhovall het volgende:
Ik denk dat we nu wel genoeg adviezen aan deezertje hebben gegeven en hem keihard geholpen hebben hem zijn foute wegen proberen in te laten zien.

Ik denk niet dat het verder nog helpt dingen aan toe te voegen: Het is aan deezertje of hij (de laagdrempelige) stappen onderneemt en de handvaten een keer aanpakt die hem zijn aangerijkt.

Meer kunnen wij niet doen denk ik?

True.

Slotje.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 11:43 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Liever 1 goede dan geen toch? Of van die halve vrienden waar je slechts opvulling voor bent.. Nee dank je. Ik had wel contact met meer kinderen hoor, maar wij deden letterlijk alles samen.

Maar laten we even heel eerlijk zijn. Hoe goed was die vriendschap nou eigenlijk dat door zo'n gebeurtenis het contact abrupt is verbroken? In een vriendschap gebeuren ook wel eens minder leuke dingen, die je weer snel vergeet om het niet afweegt tegen alle goede dingen. En ja, liever één goede vriend dan geen. Maar dat betekent nog steeds dat je maar met één iemand aansluiting kan vinden en dus sociaal niet zo sterk staat.

Mag ik trouwens vragen wat voor rol jouw ouders hadden in je kindertijd? Van mijn ouders moest ik bijvoorbeeld verplicht op een sportvereniging. Als ze moesten werken en ik een oppas nodig had werd ik eerder gestuurd naar een klasgenoot dan bijv. mijn opa en oma.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 11:52 schreef wiskundenoob het volgende:

[..]

In zijn beleving is die gebeurtenis dusdanig heftig dat al zijn handelingen daarna negatief beïnvloed heeft. En als je daarna gepest wordt en geen aansluiting vindt in je formatieve jaren en angststoornis ontwikkelt, dan kom je in de situatie terecht waar ts nu inzet. Ik denk dat het nog heel lang gaat duren voordat hij de eerste stap zet naar verbeteting vanwege zijn angsten en trots.

Ik twijfel eerlijk gezegd een beetje aan hoe heftig die gebeurtenis voor hem is. Deezertje post hier al maanden en sinds gisteren komt opeens dat verhaal naar boven. Het komt op mij neer dat hij vooral excuses aan het zoeken is om zo lang mogelijk niks te hoeven ondernemen.

Herkenbaar.
Bij mij is pas kort geleden de diagnose Asperger geconstateerd. Cursussen gehad; dat deed mij echt veel goed, omdat zo velen in exact het zelfde schuitje bleken te zitten.
Ik heb ook een paar keer een autisme-café bezocht; dat was ook erg tof aangezien je daar ook weer meerderen tegenkomt die soortgelijke problemen hebben en je ook begrijpen. Sommigen houden daar goede vriendschappen aan over.

Momenteel ben ik echter nog steeds helemaal alleen en krijg bij verhuizingen (meerdere keren verhuisd) eigenlijk zelden echt contact met buren. Gelukkig heb ik nu wel een heel lieve buitenlandse vriendin die hier naar toe komt! Via een internationale datingsite leren kennen. Gewone datingsites zijn echt niks voor mij!

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 11:56 schreef ToT het volgende:
Herkenbaar.
Bij mij is pas kort geleden de diagnose Asperger geconstateerd. Cursussen gehad; dat deed mij echt veel goed, omdat zo velen in exact het zelfde schuitje bleken te zitten.
Ik heb ook een paar keer een autisme-café bezocht; dat was ook erg tof aangezien je daar ook weer meerderen tegenkomt die soortgelijke problemen hebben en je ook begrijpen. Sommigen houden daar goede vriendschappen aan over.

Momenteel ben ik echter nog steeds helemaal alleen en krijg bij verhuizingen (meerdere keren verhuisd) eigenlijk zelden echt contact met buren. Gelukkig heb ik nu wel een heel lieve buitenlandse vriendin die hier naar toe komt! Via een internationale datingsite leren kennen. Gewone datingsites zijn echt niks voor mij!

Herken jij dat enorme vastlopen/vastzitten van TS in steeds dezelfde negatieve gedachten ook?

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 11:56 schreef Bananenpap het volgende:

[..]

Maar laten we even heel eerlijk zijn. Hoe goed was die vriendschap nou eigenlijk dat door zo'n gebeurtenis het contact abrupt is verbroken? In een vriendschap gebeuren ook wel eens minder leuke dingen, die je weer snel vergeet om het niet afweegt tegen alle goede dingen. En ja, liever één goede vriend dan geen. Maar dat betekent nog steeds dat je maar met één iemand aansluiting kan vinden en dus sociaal niet zo sterk staat.

Mag ik trouwens vragen wat voor rol jouw ouders hadden in je kindertijd? Van mijn ouders moest ik bijvoorbeeld verplicht op een sportvereniging. Als ze moesten werken en ik een oppas nodig had werd ik eerder gestuurd naar een klasgenoot dan bijv. mijn opa en oma.

[..]

Ik twijfel eerlijk gezegd een beetje aan hoe heftig die gebeurtenis voor hem is. Deezertje post hier al maanden en sinds gisteren komt opeens dat verhaal naar boven. Het komt op mij neer dat hij vooral excuses aan het zoeken is om zo lang mogelijk niks te hoeven ondernemen.

Maar das toch een kenmerk van een angststoornis? Naarmate je langer angstige situaties ontloopt, wordt het alleen maar moeilijker om eruit te komen.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 01:10 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Wie bedoel je met je andere wederhelft?

Antwoord hier eens op, Deez. Ben nou ook wel benieuwd.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 08:43 schreef Mandéra het volgende:

[..]

Dit begrijp ik nog steeds niet. Je stuurt wel DM's naar random vrouwen hier op FOK! , zoekt matches op datingapps en sites met de intentie om af te spreken. Maar een kop koffie en een praatje met iemand die het aan jou aanbied vind je eng.

Waarom is het eng? Denk je dat het minder eng zal zijn als er een planning gemaakt wordt voor een dergelijke afspraak zodat je weet wat er wanneer gaat gebeuren? Is het oncontroleerbare wat je tegenhoud?

En dit. Als een vrouw die in je straatje past zou zeggen kom we spreken af vlieg je er nog net niet naartoe maar gewoon sociaal contact met mensen waar het al duidelijk is dat er geen romantische bedoelingen zijn is eng? Waarom?

En over dat (vrijwilligers)werk zoals ik al zei en iemand zelfs met een site aan kwam, ga mensen helpen met computer problemen, ga ouderen/mensen met een beperking bezoeken. Nee, daar gaat geen relatie of vriendschap uit komen (je weet nooit natuurlijk)
Wat gaat er wel uit komen? Het in contact komen met veel verschillende mensen waardoor je het op gang houden van een gesprek kan oefenen en in plaats van staren je je zekerder gaat voelen in die dingen.
Ik vind het sowieso ongezond dat iemand van 25 helemaal geen enkele dagbesteding heeft naast sporten en studeren en naar de film gaan.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 12:30 schreef gebakken-koekje het volgende:

[..]

En dit. Als een vrouw die in je straatje past zou zeggen kom we spreken af vlieg je er nog net niet naartoe maar gewoon sociaal contact met mensen waar het al duidelijk is dat er geen romantische bedoelingen zijn is eng? Waarom?

En over dat (vrijwilligers)werk zoals ik al zei en iemand zelfs met een site aan kwam, ga mensen helpen met computer problemen, ga ouderen/mensen met een beperking bezoeken. Nee, daar gaat geen relatie of vriendschap uit komen (je weet nooit natuurlijk)
Wat gaat er wel uit komen? Het in contact komen met veel verschillende mensen waardoor je het op gang houden van een gesprek kan oefenen en in plaats van staren je je zekerder gaat voelen in die dingen.
Ik vind het sowieso ongezond dat iemand van 25 helemaal geen enkele dagbesteding heeft naast sporten en studeren en naar de film gaan.

Nou, lijkt me zat dagbesteding. Laten we niet overdrijven. Het is karig in de sociale contacten, dat is het probleem.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 12:32 schreef Deezertje het volgende:

[..]

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Is het je tweelingbroer?

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 12:34 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Nee echte.

'Mijn andere wederhelft' slaat niet op broers/zussen.

Vandaar de verwarring.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 12:31 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Nou, lijkt me zat dagbesteding. Laten we niet overdrijven. Het is karig in de sociale contacten, dat is het probleem.

Die paar uurtjes die hij aan zijn studie werkt en voor de rest maar luieren? Nee vind ik niet gezond voor iemand van zijn leeftijd. Hij kan zich prima nuttig maken voor andere mensen

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 12:33 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Wat voor dagbesteding zou je behalve werken dan zien?

gewoon werken, en als je nog geen betaald werk kan vinden dan vrijwillig.

Geen facebook berichten gaan sturen natuurlijk

En voor de derde keer dan maar:

En dit. Als een vrouw die in je straatje past zou zeggen kom we spreken af vlieg je er nog net niet naartoe maar gewoon sociaal contact met mensen waar het al duidelijk is dat er geen romantische bedoelingen zijn is eng? Waarom?

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 12:41 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Ivm herkenning. Misschien laat ik dit topic ook nog wel verwijderen. Kom niet echt goed over zeg maar

Topics worden niet verwijderd.

En dit. Als een vrouw die in je straatje past zou zeggen kom we spreken af vlieg je er nog net niet naartoe maar gewoon sociaal contact met mensen waar het al duidelijk is dat er geen romantische bedoelingen zijn is eng? Waarom?