Het peutertopic (2-4 jaar) deel 180

quote:

Op woensdag 17 februari 2016 19:14 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Dat duurt echt nog 5 maanden dus gelukkig tijd zat maar ik had een meningsverschil met mn vader over of ie leuk is voor n 2 jarige.

Loutje heeft zo'n soort auto (alleen dan de brandweeruitvoering) en dat is al vanaf haar eerste verjaardag een groot succes

Deze:



[ Bericht 7% gewijzigd door Skittles op 17-02-2016 19:26:03 ]

Jan zat zelfs met 2 jaar 4 maanden al op een 12 inch fiets, klom er via de bagage drager op anders lukte het niet en hop daar ging hij. Had de gastouder ook nog niet eerder bij de hand gehad zo jong.

Hij heeft van opa en oma met zijn 2de een tractor gekregen maja daarbij loop je het risico leert hij snel het trappen...

quote:

Op woensdag 17 februari 2016 19:14 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Dat duurt echt nog 5 maanden dus gelukkig tijd zat maar ik had een meningsverschil met mn vader over of ie leuk is voor n 2 jarige.

Moeilijk om van te voren goed in te schatten dus. Ik zou het zelf wat bezwaarlijk vinden dat het een nogal groot ding is. Dan is een loopfietsje wat handiger, denk ik. Als je bijvoorbeeld met je kind buiten bent en kind wil ineens niet meer en je moet zo'n ding onder je arm mee naar huis nemen (+ het kind zelf). Of als je kind er binnenshuis mee wil rijden, is het ook nogal een gevaarte.

Ik werd gisteren door de kdv leidster aangesproken over I's angst voor trappen en hoogtes. Het valt ook op het kdv op dat I soms echt bang is bij het zelf van een trapje afgaan en nu zelfs ook bij het van de stoel afgaan (ze hebben van die verhoogde stoeltjes om aan tafel te kunnen zitten).

Het is mij natuurlijk ook opgevallen dat I geen durfal is. Zo wil ze ook nog graag dat ik bij een glijbaan haar handje vasthoud (ook een lage glijbaan). En vaak wil ze ook bij het van een stoepje afgaan dat ik haar hand vasthoudt. Van de week speelde ze zelf op het balkon. Om weer naar binnen te gaan, moet ze over een drempel stappen en de vloer ligt een stukje lager. Toen wilde ze ook per se niet alleen dat afstapje af, ik moest haar hand komen vasthouden. Op het kdv merken ze dit dus ook. Ze vroegen zich af of I misschien hoogtevrees heeft of zo.

Daarbij weten ze ook dat I een half jaar geleden thuis van de trap is gevallen (helemaal van boven naar beneden; ze had er gelukkig verder niets van, op een klein wondje na, maar schrikken was het natuurlijk wel), dus zou er wellicht een verband zijn?

Ik weet het zelf niet zo goed. Al voordat ze van de trap viel, hadden we in speeltuinen gemerkt dat ze van de glijbaan afgaan best eng vindt. Het kan natuurlijk wel zo zijn dat het een het ander heeft gestimuleerd. Ik weet eigenlijk niet of zoiets als hoogtevrees echt al voorkomt op zo'n jonge leeftijd. Ik heb eerder het idee dat ze gewoon heel voorzichtig is. Je ziet dat bij al haar bewegingen: ze denkt na bij dingen die ze doet, en zal zich niet roekeloos in iets storten. Ze liep bijvoorbeeld ook 'pas' los bij 18 maanden en heeft ook weinig bulten of blauwe plekken gehad tot nu toe, omdat ze wel uitkijkt om te vallen of zich ergens aan te stoten. Als ze een speeltje pakt dat onder de tafel ligt, dan zie je dat ze heel geconcentreerd en voorzichtig bukt om te voorkomen dat ze haar hoofd stoot. Ik vind het wel schattig om te zien, het geeft denk ik wel aan hoe ze is.

Ik twijfel een beetje hoe we hier het beste mee om kunnen gaan. Wat ik zelf doe, is dat ik wel altijd bij haar kom als ze het eng vindt. Maar ik probeer ook langzaam dingen te stimuleren, bijvoorbeeld in plaats van mijn hele hand vasthouden alleen 1 vinger. Of zoals van de week als ze staat te schreeuwen bij de balkondeur omdat ze wil dat ik haar kom helpen, dan zeg ik een paar keer dat ze dit prima zelf kan. Als ze dan nog steeds niet alleen durft, ga ik haar wel helpen.

Herkenbaar voor iemand, en misschien nog tips & trucs?

Fotootje van de dame in kwestie, terwijl ze iets doet ze waar wel veel lol in heeft: helpen in de keuken. .

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 0% gewijzigd door Franny_G op 19-02-2016 12:17:56 ]

Ziet ze goed Franny?

Volgens mij wel. Ze kan vliegtuigen en vogels die hoog in de lucht zijn prima aanwijzen, en met boekjes en filmpjes kijken, merk ik nooit aan haar dat ze iets niet goed ziet. Maar haar ogen zijn nog niet getest.

Wat een lieve dame

Ik herken het niet Franny. Maar kan het zijn dat ze misschien niet goed de diepte kan zien?

Ik bedenk me nu dat de arts op het cb de laatste keer wel naar haar ogen heeft gekeken, (op eventueel tekenen van scheelheid, is volgens mij standaard), maar zij zag niets bijzonders. Maar dat geen diepte kunnen zien, is op zich wel interessant om eens in te verdiepen.

Aan de andere kant: ze kan prima met een bal overweg, kan bijvoorbeeld goed voetballen al, het lijkt me dat zoiets lastig is als je moeilijk diepte kunt zien.

quote:

Op vrijdag 19 februari 2016 12:12 schreef Franny_G het volgende:
Ik werd gisteren door de kdv leidster aangesproken over I's angst voor trappen en hoogtes. Het valt ook op het kdv op dat I soms echt bang is bij het zelf van een trapje afgaan en nu zelfs ook bij het van de stoel afgaan (ze hebben van die verhoogde stoeltjes om aan tafel te kunnen zitten).

Het is mij natuurlijk ook opgevallen dat I geen durfal is. Zo wil ze ook nog graag dat ik bij een glijbaan haar handje vasthoud (ook een lage glijbaan). En vaak wil ze ook bij het van een stoepje afgaan dat ik haar hand vasthoudt. Van de week speelde ze zelf op het balkon. Om weer naar binnen te gaan, moet ze over een drempel stappen en de vloer ligt een stukje lager. Toen wilde ze ook per se niet alleen dat afstapje af, ik moest haar hand komen vasthouden. Op het kdv merken ze dit dus ook. Ze vroegen zich af of I misschien hoogtevrees heeft of zo.

Daarbij weten ze ook dat I een half jaar geleden thuis van de trap is gevallen (helemaal van boven naar beneden; ze had er gelukkig verder niets van, op een klein wondje na, maar schrikken was het natuurlijk wel), dus zou er wellicht een verband zijn?

Ik weet het zelf niet zo goed. Al voordat ze van de trap viel, hadden we in speeltuinen gemerkt dat ze van de glijbaan afgaan best eng vindt. Het kan natuurlijk wel zo zijn dat het een het ander heeft gestimuleerd. Ik weet eigenlijk niet of zoiets als hoogtevrees echt al voorkomt op zo'n jonge leeftijd. Ik heb eerder het idee dat ze gewoon heel voorzichtig is. Je ziet dat bij al haar bewegingen: ze denkt na bij dingen die ze doet, en zal zich niet roekeloos in iets storten. Ze liep bijvoorbeeld ook 'pas' los bij 18 maanden en heeft ook weinig bulten of blauwe plekken gehad tot nu toe, omdat ze wel uitkijkt om te vallen of zich ergens aan te stoten. Als ze een speeltje pakt dat onder de tafel ligt, dan zie je dat ze heel geconcentreerd en voorzichtig bukt om te voorkomen dat ze haar hoofd stoot. Ik vind het wel schattig om te zien, het geeft denk ik wel aan hoe ze is.

Ik twijfel een beetje hoe we hier het beste mee om kunnen gaan. Wat ik zelf doe, is dat ik wel altijd bij haar kom als ze het eng vindt. Maar ik probeer ook langzaam dingen te stimuleren, bijvoorbeeld in plaats van mijn hele hand vasthouden alleen 1 vinger. Of zoals van de week als ze staat te schreeuwen bij de balkondeur omdat ze wil dat ik haar kom helpen, dan zeg ik een paar keer dat ze dit prima zelf kan. Als ze dan nog steeds niet alleen durft, ga ik haar wel helpen.

Herkenbaar voor iemand, en misschien nog tips & trucs?

Fotootje van de dame in kwestie, terwijl ze iets doet ze waar wel veel lol in heeft: helpen in de keuken. .

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ellie heeft dit ook, dus ik herken het wel. Ze gaat niet alleen van de glijbaan, niet te hard op de loopfiets, niet alleen de trap af en zelfs een stoeprandje vindt ze spannend.
Maar ze liep wel met 11 maanden en vindt vliegen en hard ronddraaien met papa of in de draaimolen wel leuk.

Ik ga er vanuit dat ze voorzichtig is, eigenlijk. Ellie is bedachtzaam en doet alles graag op haar manier, en dat is prima. Daarom til ik haar thuis de trap af, geef ik een handje en laat haar het zelf bepalen.
Misschien zijn het haar ogen, dat zou kunnen. Daar komen we dan wel achter met 3 jaar, want ik heb op dit moment eigenlijk geen aanleiding om haar te laten testen: ze doet alles (behalve springen), maar met beleid. Gevallen is ze niet, dus dat zal het hier niet zijn.

Dus ik heb niet echt tips, behalve dat je haar best die zekerheid kunt bieden. Ze leert het wel - er is geen 12-jarige die geen trap af durft .

Ik zie zelf verminderd diepte en ik zat (en zit eigenlijk nog steeds) onder de blauwe plekken.
Ik herken het niet bij M. Die is wat glijbanen betreft beseft eerder wat onbesuisd, misschien ziet zij ook geen diepte Zoals Cwen beschrijft zou ik er ook mee omgaan.

quote:

Op vrijdag 19 februari 2016 12:12 schreef Franny_G het volgende:
Ik werd gisteren door de kdv leidster aangesproken over I's angst voor trappen en hoogtes. Het valt ook op het kdv op dat I soms echt bang is bij het zelf van een trapje afgaan en nu zelfs ook bij het van de stoel afgaan (ze hebben van die verhoogde stoeltjes om aan tafel te kunnen zitten).

Het is mij natuurlijk ook opgevallen dat I geen durfal is. Zo wil ze ook nog graag dat ik bij een glijbaan haar handje vasthoud (ook een lage glijbaan). En vaak wil ze ook bij het van een stoepje afgaan dat ik haar hand vasthoudt. Van de week speelde ze zelf op het balkon. Om weer naar binnen te gaan, moet ze over een drempel stappen en de vloer ligt een stukje lager. Toen wilde ze ook per se niet alleen dat afstapje af, ik moest haar hand komen vasthouden. Op het kdv merken ze dit dus ook. Ze vroegen zich af of I misschien hoogtevrees heeft of zo.

Daarbij weten ze ook dat I een half jaar geleden thuis van de trap is gevallen (helemaal van boven naar beneden; ze had er gelukkig verder niets van, op een klein wondje na, maar schrikken was het natuurlijk wel), dus zou er wellicht een verband zijn?

Ik weet het zelf niet zo goed. Al voordat ze van de trap viel, hadden we in speeltuinen gemerkt dat ze van de glijbaan afgaan best eng vindt. Het kan natuurlijk wel zo zijn dat het een het ander heeft gestimuleerd. Ik weet eigenlijk niet of zoiets als hoogtevrees echt al voorkomt op zo'n jonge leeftijd. Ik heb eerder het idee dat ze gewoon heel voorzichtig is. Je ziet dat bij al haar bewegingen: ze denkt na bij dingen die ze doet, en zal zich niet roekeloos in iets storten. Ze liep bijvoorbeeld ook 'pas' los bij 18 maanden en heeft ook weinig bulten of blauwe plekken gehad tot nu toe, omdat ze wel uitkijkt om te vallen of zich ergens aan te stoten. Als ze een speeltje pakt dat onder de tafel ligt, dan zie je dat ze heel geconcentreerd en voorzichtig bukt om te voorkomen dat ze haar hoofd stoot. Ik vind het wel schattig om te zien, het geeft denk ik wel aan hoe ze is.

Ik twijfel een beetje hoe we hier het beste mee om kunnen gaan. Wat ik zelf doe, is dat ik wel altijd bij haar kom als ze het eng vindt. Maar ik probeer ook langzaam dingen te stimuleren, bijvoorbeeld in plaats van mijn hele hand vasthouden alleen 1 vinger. Of zoals van de week als ze staat te schreeuwen bij de balkondeur omdat ze wil dat ik haar kom helpen, dan zeg ik een paar keer dat ze dit prima zelf kan. Als ze dan nog steeds niet alleen durft, ga ik haar wel helpen.

Herkenbaar voor iemand, en misschien nog tips & trucs?

Fotootje van de dame in kwestie, terwijl ze iets doet ze waar wel veel lol in heeft: helpen in de keuken. .

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Heel herkenbaar. V is ook altijd voorzichtig geweest. Hij durft pas sinds de zomer zelf van de glijbaan en daar de trap op etc.

Wij hebben hem eigenlijk altijd geholpen en niks geforceerd. Hij heeft ook nooit op een loopfiets gedurfd. In het afgelopen half jaar is hij al veel meer gaan durven. Gaat zelf van de glijbaan, durft van de glijbaan in het zwembad, trappen geen probleem meer.

Mijn enige tip zou dus zijn geef het tijd .

Wat een gezellige foto zo . Samen koken .

Dank voor jullie reacties. .

Mijn kinderen zijn net zo, Franny, en niet alleen m.b.t. trappen. In hun geval is het denk ik een combinatie tussen aanleg (ze denken voor ze doen, niet andersom) en conditionering (ze worden door mij aangemoedigd om voorzichtig te zijn). Dat heeft wel eens voor opmerkingen van kleuterleidsters en -juffen gezorgd. Ik zag dat Ivan er bij zwemles last van had: andere kinderen sprongen gewoon in het water en hij kwam niet zover omdat hij te veel nadacht. Pas toen hij genoeg vertrouwen erin had, ging hij in het water springen (en eerst nog heel voorzichtig). Dat remde hem aanvankelijk in zijn zwemontwikkeling.

Tja, wat kan ik ervan zeggen. Ik vond het vooral maar gezeur van de leidsters en juf. Voorzichtig zijn zou je ook als een deugd kunnen zien. Maar goed, ik let er heus op dat ik niet te vaak 'pas op!' roep, ik laat ze vrij, ik moedig ze aan. Grappig genoeg zie ik dat ze steeds meer durven. Ivan zal nog steeds niet een lantaarnpaal in klimmen zoals sommige buurtkindjes, maar hij krijgt geen opmerkingen over te voorzichtig zijn van zijn gymleraar en hij is inmiddels een van de beste zwemmers.

Het lijkt me eigenlijk veel lastiger om een kind te hebben dat risico's niet goed in kan schatten.

Ik herken het ook van M Franny. Ik denk dat het bij M een combinatie is/was van minder goed zien (hij heeft inmiddels een bril), wat faalangstig en hoogtevrees.

En wat Claudia ook zegt, hier ook een kind eerst denkt dan doet en daarbij ook veel te ver doordenkt.

Herkenbaar Claudia, maar dan vooral van mijzelf. . Eén van mijn jeugdtraumaatjes is, dat ik bij zwemles niet van de kant durfde te springen en daarom heel lang het trapje mocht gebruiken, maar toen ineens door mijn zwemlerares gedwongen werd toch te spingen. Ik ervaarde niets minder dan doodsangst. Ben wel gesprongen, en was over mijn angst heen, maar tjongejonge, ik ging echt eventjes dood, mijn keel was helemaal dichtgeknepen. Dus die voorzichtigheid van I is misschien ook wel genetisch bepaald. .

quote:

Op vrijdag 19 februari 2016 15:57 schreef Franny_G het volgende:
Dus die voorzichtigheid van I is misschien ook wel genetisch bepaald. .

_{Voor wat het waard is: ik vermoed dat bedachtzaamheid correleert met intelligentie.}

quote:

Op vrijdag 19 februari 2016 19:35 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

_{Voor wat het waard is: ik vermoed dat bedachtzaamheid correleert met intelligentie.}

Ik ook, in veel gevallen . Niet uitsluitend, uiteraard.

Kyara, hebben jullie achteraf nog meer gemerkt van M's zicht? Dingen dat je nu denkt: ja logisch?

Overigens heb ik zelf net als Limone ook geen goed dieptezicht, die blauwe plekken herken ik wel .

Onze peuter gaat zo naar peutergym. Ik ben zo benieuwd hoe ie het vindt .
En alle informatie voor groep 1 is binnen.. Nog een maand een peuter in huis .

Spannend Kuuk! Nog maar een maandje Heeft hij er zin in en zijn jullie er aan toe?

Ik herken het voorzichtige wel maar het niet durven niet Franny. _{niet in mijn peuter dan, wel in mijzelf} Mijne is een echt jongetje in dat opzicht, glijbanen kunnen hem niet hoog genoeg zijn. Ik laat hem daarin zijn gang gaan, hij is voorzichtig, bedachtzaam en motorisch goed en kan heel goed zelf inschatten wat hij wel en niet kan (en wil!). Op een trampoline vindt hij bijvoorbeeld fantastisch, maar niet als er al drie kinderen op staan.

Ik sta er wel naast om hem te begeleiden uiteraard, hij mag niet overal op. En ik let er op dat ik niet steeds 'pas op!' of 'voorzichtig'. Ik was dus zo'n kind wat te ver doordacht en daardoor weinig durfde, ik wil niet dat hij dat overneemt.

[ Bericht 0% gewijzigd door Mineola op 20-02-2016 13:16:00 ]

Wat veranderen peuters toch snel hé...paar maanden geleden wilde Flint absoluut niet alleen spelen en nu kan hij zich prima vermaken met zijn vliegtuigjes. En komt mij nu halen als hij echt samen iets wil doen, puzzelen of boekje lezen.

Afgelopen weekend werd ik verrast door mijn vriend, ik had tijdens het avondeten verteld dat ik het vroeger zo leuk vond dat mijn vader met mij liedjes zong met zijn gitaar erbij. Dus afgelopen weekend kreeg ik ineens een gitaar! Onder het mom van dit roep je al zo lang! Succes ermee! Dus kan aan de bak!
Flint vind het geweldig al kan ik er nog niks mee haha.

Verder is hij zo lief...
Ik ben sochtends vaak erg misselijk door de zwangerschap. Met flink overgeven etc
In het begin hoorde ik dan Flint ook kots geluiden maken.
Nu komt hij naar me toe, hoor ik hem vragen " gaat het mama?, komt wel goed ikke blijf bij jou mama niet verdrietig zijn!" zo lief
Leg hem dan maar uit dat mama niet verdrietig is maar een beetje ziek
Kreeg vanochtend weer als antwoord geeft niet mama is goed....
Grote broer in wording

Wat lief van flint Heerlijk van die bezorge/zorgzame peuters

Heeft iemand DE tip tegen pluizig haar?
Peuter gaat (bijna) elke avond in de douche voor het slapen gaan. Niet altijd haren wassen maar wel altijd haren nat, dat vind ze heerlijk. Maar ze gaat dus met redelijk nat haar naar bed (eerder in de douche is helaas planningtechnisch hier niet mogelijk) maar ze wordt s ochtends wakker met een enorme pluizenbol waar niks mee te beginnen is... Iemand tips hoe dit weer een beetje redelijk te krijgen? Ze wil momenteel bijna nooit meer een staartje. Ik heb wel iets van olie gekocht tegen pluizig haar maar dat zorgt vooral voor vet haar en nog steeds wat pluis

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 12:54 schreef hilliebillie het volgende:
Wat lief van flint Heerlijk van die bezorge/zorgzame peuters

Heeft iemand DE tip tegen pluizig haar?
Peuter gaat (bijna) elke avond in de douche voor het slapen gaan. Niet altijd haren wassen maar wel altijd haren nat, dat vind ze heerlijk. Maar ze gaat dus met redelijk nat haar naar bed (eerder in de douche is helaas planningtechnisch hier niet mogelijk) maar ze wordt s ochtends wakker met een enorme pluizenbol waar niks mee te beginnen is... Iemand tips hoe dit weer een beetje redelijk te krijgen? Ze wil momenteel bijna nooit meer een staartje. Ik heb wel iets van olie gekocht tegen pluizig haar maar dat zorgt vooral voor vet haar en nog steeds wat pluis

Andrelon! Diverse soorten gebruik dit voor de jongens


Jan zijn kapsel is sowieso drama moet weer naar de kapper ff tijd voor vinden, papa is weinig thuis dus moet met 2 kinderen

Geen tips hier hillie. Bij het kdv smeren ze nog wel eens de een of andere Zwitsalmeuk in Otjes haar. Ik zie niet heel veel verschil en die lucht

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 12:26 schreef Ereshkigal het volgende:

Verder is hij zo lief...
Ik ben sochtends vaak erg misselijk door de zwangerschap. Met flink overgeven etc
In het begin hoorde ik dan Flint ook kots geluiden maken.
Nu komt hij naar me toe, hoor ik hem vragen " gaat het mama?, komt wel goed ikke blijf bij jou mama niet verdrietig zijn!" zo lief
Leg hem dan maar uit dat mama niet verdrietig is maar een beetje ziek
Kreeg vanochtend weer als antwoord geeft niet mama is goed....
Grote broer in wording

Ah wat lief
Otje kan ineens heel goed alleen spelen als ik moet kokhalzen al komt ze later wel even informeren of het over is.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 12:54 schreef hilliebillie het volgende:
Wat lief van flint Heerlijk van die bezorge/zorgzame peuters

Heeft iemand DE tip tegen pluizig haar?
Peuter gaat (bijna) elke avond in de douche voor het slapen gaan. Niet altijd haren wassen maar wel altijd haren nat, dat vind ze heerlijk. Maar ze gaat dus met redelijk nat haar naar bed (eerder in de douche is helaas planningtechnisch hier niet mogelijk) maar ze wordt s ochtends wakker met een enorme pluizenbol waar niks mee te beginnen is... Iemand tips hoe dit weer een beetje redelijk te krijgen? Ze wil momenteel bijna nooit meer een staartje. Ik heb wel iets van olie gekocht tegen pluizig haar maar dat zorgt vooral voor vet haar en nog steeds wat pluis

Maakt bij mij verschil tussen

en

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 13:24 schreef Burdie het volgende:

[..]

[ afbeelding ]

Maakt bij mij verschil tussen

[ afbeelding ] en

[ afbeelding ]

Dat beloofd veel goeds!

Eens op zoek naar deze of naar de eerder genoemde andrelon!