Het babytopic (0-1 jaar) Deel 566

Ook een reden voor ons om te kiezen voor een gastouder. Ik kende op een gegeven moment geen van de leidsters meer bij naam. Heel vervelend vond ik dat wisselen van leidsters iedere keer. En een keertje snap ik best maar vier keer twee andere leidsters is echt veel.

Gastouder Wij zijn na ziekte van onze eerste zelfs definitief op de vervanger overgestapt, omdat we zagen dat Ketel zich al aan haar hechtte.

quote:

Op maandag 1 februari 2016 07:53 schreef Mariposas het volgende:

[..]

Het is zo heftig als je het zelf ervaart. En nouja, uren persweeën en een keizersnede onder algehele narcose vind ik vrij pittig klinken, ook al is jullie leven nooit in gevaar geweest.

Zijn er redenen aan te nemen waarom je noooit natuurlijk zou kunnen bevallen? Is dat ooit besproken?

Ik vind het erg jammer dat ik nooit meer zo relaxt en naïef en onbevangen een bevalling kan in gaan. Zeker gezien de statistieken die ik tegen me heb (12-17% herhalingskans schouderdystocie). Want ik zie het gebeuren dat ik dan weer een perfecte zwangerschap heb, en dat met 36 weken mijn dossier over de schutting wordt gegooid en de deur achter me wordt dichtgesmeten, omdat ze hun handen er niet aan willen branden.

Dat het zo heftig is als je zelf ervaart is helemaal waar natuurlijk, maar dat gevoel bekruipt me dan toch.

Er zijn geen redenen om aan te nemen dat ik nooit natuurlijk zal kunnen bevallen. We weten niet waarom ze niet wilde indalen. Ik heb het wel gevraagd maar de gyn zei dat het aan verschillende dingen kon liggen, waarbij de kans op herhaling bij de ene oorzaak groter was dan bij de andere. Het is gewoon mijn gevoel dat zegt dat het nooit zal kunnen, al zal me dat er vast niet van weerhouden om het een volgende keer wel te proberen. Mja, echt vol zelfvertrouwen zal ik er niet meer aan beginnen denk ik.

Das wel een hoge herhalingskans die je daar hebt. Zou je bij een volgende dan thuis willen bevallen, bedoel je dat met dat ze hun handen er niet aan willen branden? Overgedragen worden aan de gyn?

quote:

Op maandag 1 februari 2016 11:21 schreef LuDann het volgende:

[..]

Dat het zo heftig is als je zelf ervaart is helemaal waar natuurlijk, maar dat gevoel bekruipt me dan toch.

Er zijn geen redenen om aan te nemen dat ik nooit natuurlijk zal kunnen bevallen. We weten niet waarom ze niet wilde indalen. Ik heb het wel gevraagd maar de gyn zei dat het aan verschillende dingen kon liggen, waarbij de kans op herhaling bij de ene oorzaak groter was dan bij de andere. Het is gewoon mijn gevoel dat zegt dat het nooit zal kunnen, al zal me dat er vast niet van weerhouden om het een volgende keer wel te proberen. Mja, echt vol zelfvertrouwen zal ik er niet meer aan beginnen denk ik.

Das wel een hoge herhalingskans die je daar hebt. Zou je bij een volgende dan thuis willen bevallen, bedoel je dat met dat ze hun handen er niet aan willen branden? Overgedragen worden aan de gyn?

Thuis bevallen zie ik zelf ook niet meer zitten. Helaas. Maar ik ben bang dat de eerstelijnsverloskundigen van de praktijk waar ik zat, ook een bevalling in het ziekenhuis (plaatsindicatie) niet willen doen. Maar goed, dat is van latere zorg, maar ik houd rekening met een teleurstelling.

8 verschillende leidsters in 4 weken vind ik ook heel veel hoor. J heeft in zijn ruim 2 jaar op het KDV denk ik in totaal niet eens meer dan 8 verschillende leidsters gezien, op baby en peutergroep bij elkaar. Als Twix elke week dezelfde dag gaat, zou dit toch niet nodig moeten zijn? Ik kan me voorstellen dat t anders in als je flexibele dagen af neemt, maar toch, je hebt gelijk dat je een gesprek aanvraagt! Hopelijk kunnen jullie het samen oplossen

Qua eerste hapjes, wij zijn nu 3 weken bezig, en tot nu toe zijn een succes: (vers) wortel, zoete aardappel, bloemkool, broccoli, appel (gekookt ), banaan en (potje) peer, bruine bonen. Nog niet zo's succes: erwtjes en sperziebonen... Ik merk wel dat ie bij alles de eerste keer een gek gezicht trekt, maar na een paar keer toch enthousiaster wordt

En verder heb ik eigenlijk niet zo veel te melden, behlave dat peuter zo lief is voor zn broertje en m zo schattig aan t lachen kan maken

MM, dat klinkt echt heerlijk, je 2 kindjes samen.

quote:

Op maandag 1 februari 2016 11:29 schreef Mariposas het volgende:

[..]

Thuis bevallen zie ik zelf ook niet meer zitten. Helaas. Maar ik ben bang dat de eerstelijnsverloskundigen van de praktijk waar ik zat, ook een bevalling in het ziekenhuis (plaatsindicatie) niet willen doen. Maar goed, dat is van latere zorg, maar ik houd rekening met een teleurstelling.

Misschien eens goed overleggen tegen die tijd en verschillende vk's benaderen? Of zit je echt vast aan diegenen in je postcodezone?

quote:

Op maandag 1 februari 2016 10:17 schreef silliegirl het volgende:
Malteser: alleen maar hartstikke goed dat je om dat gesprek vraagt . Als jouw gevoel zegt dat het niet lekker loopt moet je dat aangeven, dat is niks om je naar over te voelen!

Bloesem: heb je het idee dat je therapeute iets voor je kan doen nog? Ik kan namelijk ook wel 1 (of 2) dingen verzinnen die wellicht helpend kunnen zijn, mocht je er wat over willen weten; pm gerust.
Zelfde geldt trouwens voor de andere dame's met bevallings"trauma's" (trauma is een rotwoord, maar als je er met een rotgevoel aan terug moet denken..)

Hapjes, dat lijkt hier nog zo ver weg, maar W. is alweer 3 maanden . Hoe kan het zo omvliegen?

Verder zit ik er ook een beetje doorheen. Ik ga over 2 weken weer werken en ik zie er zo tegenop... Het bij W. weg zijn lijkt me helemaal niks en ook inhoudelijk zie ik tegen m'n werk op, vooral vanwege de hoge werkdruk.
Voorlopig ga ik de ene week 32 en de andere week 24 uur werken, maar misschien wil ik op termijn toch wel gewoon naar 24 uur per week.
Zo gek hoe belangrijk werk was voor mijn zwangerschap etc, ben altijd best ambitieus geweest. Maar nu W. er is lijkt alles bijzaak, behalve hem. Hoe ervaren jullie dat?

Ik ben van fulltime naar parttime (vier dagen) gegaan en zag een beetje op tegen mijn eerste werkdag, vooral tegen het gedoe 's ochtends maar het viel me allemaal heel erg mee. Ik kan het me nu niet anders meer voorstellen, vond het thuis ook al saai worden en ik miste de intellectuele uitdaging. Nu kijk ik overdag soms uit naar weer lekker knuffelen 's avonds en naar mijn vrije dag. Dan doen we ook echt leuke dingen samen een probeer ik niet te werken, dat lukt best goed. Juist de balans houdt het voor mij leuk. Ik merkte al direct tijdens mijn verlof dat thuis zijn niets voor mij was en nu is het perfect: vier dagen flink aan de bak, dag vrij en weekend.

Oh, ik heb nog wel een wat prijzige tip voor de kleine refluxbaby's. Wolk spuugde heel erg veel in het begin en we moesten haar constant rechtop houden. Om onze armen af en toe even vrij te hebben, hebben we op MP toen een Mamaroo aangeschaft. Echt een monster van een automatische wipstoel.



_{Kijk nou hoe mini ze was.}

Ik ben eigenlijk niet zo'n voorstander van dit soort trucjes, maar we konden haar niet de hele dag dragen en dit was beter dan plat in de box leggen. Uiteindelijk hebben we hem niet heel vaak gebruikt, maar op sommige momenten was het wel heel prettig dat ze er even in kon, zoals wanneer ik moest koken en alleen thuis was bijvoorbeeld.

Vorige week hebben we hem op MP verkocht voor hetzelfde bedrag als waar we hem voor kochten, dus ze zijn kennelijk redelijk waardevast.

In Afrikaanse landen hebben kindjes minder last van reflux. Dat is omdat ze daar de hele dag hun baby in een doek dragen Dus slinger je baby op je rug en gaan. In afrika hoeven ze vaak ook de baby niet uit de doek te halen met voeden he, slingeren ze gewoon een tiet op hun rug

Malteser, open een gesprek aangaan en aangeven waar je pijnpunten liggen is niet wat een zeurouder doet in mijn ogen. Een zeurouder maakt van elke (onbelangrijke) mug een olifant. Je komt voor Twix op, en terecht!

LuDann, hoe gaat het zonder man? (Klinkt een beetje stom als ik het zo vraag )

Even stoom afblazen, sorry: gisteravond en vannacht werd het gekrijs van J alleen maar erger. Niks hielp. Precies toen we om 2 uur vannacht gingen overleggen over het bellen van de HAP werd hij wat rustiger. Daarna steeds korte stukjes geslapen en dan weer een poosje wakker. Vanochtend leek het heel even wat beter te gaan, maar daarna begon het weer. HA gebeld, kan terecht om 17u . Krijg ik J net toch in slaap (was wakker sinds 8u), gaat dat stomme testalarm... Paniek!
Vriend belde z'n moeder om even van zich af te praten, krijgt-ie de reactie dat de nachtvoeding er maar eens af moet (en dan weet ik dat ze ook wil zeggen 'en stop met bv'). Alsof dat hier iets mee te maken heeft...
Misschien heeft hij toch iets onder de leden... dit kan haast geen allergische reactie meer zijn.

quote:

Op maandag 1 februari 2016 10:04 schreef Malteser het volgende:
Oh, ik heb zojuist iets gedaan waarvan ik gezegd had het nooit zo snel te doen. Ik heb een gesprek aangevraagd op het kdv, omdat mijn gevoel roept dat het niet lekker loopt. En ik (onderwijsachtergrond) heb altijd geroepen geen zeurouder te willen worden .

(...)
Bloesem, wat rot van je bevalling. Praat het van je af, schrijf het van je af. Mijn PM weet je te vinden en ik wil ook met alle liefde een kop thee komen drinken.

Ik vind je dan geen zeurmoeder hoor Niet meer dan logisch eigenlijk. En al was je wel een zeurmoeder, jammer dan! Je wilt 't beste voor je jommetje. Dat is niet klagenswaardig, maar prijzenswaardig

&dankjewel

quote:

Op maandag 1 februari 2016 10:17 schreef silliegirl het volgende:
Bloesem: heb je het idee dat je therapeute iets voor je kan doen nog? Ik kan namelijk ook wel 1 (of 2) dingen verzinnen die wellicht helpend kunnen zijn, mocht je er wat over willen weten; pm gerust.
Zelfde geldt trouwens voor de andere dame's met bevallings"trauma's" (trauma is een rotwoord, maar als je er met een rotgevoel aan terug moet denken..)

Ik weet niet goed.. Ik heb schematherapie en het rottige daarvan vind ik dat de theorie me duidelijk is en het daarom teveel in mijn bewustzijn blijft. Klinkt misschien gek, maar ik bedoel daarmee dat ik de dingen die ik tegen mezelf moet zeggen braaf zeg, maar dat ze niet verinnerlijken. Alsof ik een opdracht sta uit te voeren i.p.v. iets voor mezelf te doen. Ik heb dus niet het idee dat het me verder gaat helpen en was al op zoek naar een andere manier. Ik ben me er goed van bewust dat alles nog vers is, maar heb ook 't idee dat ik niet helemaal gezond het proces in ga. Ik voel me toch nog hele dagen mislukt en onbekwaam. Ik zal je even PM'en En dan zo maar 'ns m'n bevallingsverhaal typen misschien.

Oh en over werk: joh niks is meer belangrijk behalve zij Dus ik kan me dat zo goed voorstellen! Maar volgens mij wordt langzamerhand je wereld steeds weer groter. Je kindje komt steeds meer in de wereld te staan, dus kun jij ook geruster de wereld in.

Estrys :'D

Hupje, arme J. Sterkte

Mijn baby ligt 'lekker' te slapen in haar nieuwe lievelingshouding

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

& volgens mij krijgt ze steeds roder haar

Ach Hupje wat sneu Ook zo'n lekkere reactie van je schoonmoeder. Ik betwijfel of het loslaten van een nachtvoeding of stoppen van bv de oplossing is. Kunnen ze zo jong al zo'n allergietest doen eigenlijk? (Echt geen idee hoor ) En al paracetamol geprobeerd? (Mocht hij iets onder de leden hebben). Ook enorm frustrerend dat je pas om 17 uur terecht kunt bij de HA.. Je hebt er geen bal aan maar toch een

Saskia: nog bedankt voor de tip van zaterdag om komkommer in repen aan te bieden, in plaats een grote homp wat ik deed. M pakte dit gelijk op en stak het in haar mond. Ik zag dat er zelfs muizenhapjes vanaf waren gebeten

Aahw Bloesem en wat een boel haar ook! M ligt ook vaak zo met haar hoofd naar beneden. Pas nu heeft ze door dat haar hoofd opzij kan draaien (en dan ook kan duimen).

quote:

Op maandag 1 februari 2016 11:42 schreef Minarosa het volgende:

[..]

Ik ben van fulltime naar parttime (vier dagen) gegaan en zag een beetje op tegen mijn eerste werkdag, vooral tegen het gedoe 's ochtends maar het viel me allemaal heel erg mee. Ik kan het me nu niet anders meer voorstellen, vond het thuis ook al saai worden en ik miste de intellectuele uitdaging. Nu kijk ik overdag soms uit naar weer lekker knuffelen 's avonds en naar mijn vrije dag. Dan doen we ook echt leuke dingen samen een probeer ik niet te werken, dat lukt best goed. Juist de balans houdt het voor mij leuk. Ik merkte al direct tijdens mijn verlof dat thuis zijn niets voor mij was en nu is het perfect: vier dagen flink aan de bak, dag vrij en weekend.

Ja hier hetzelfde. Al had ik het tot het einde van week 4 van m'n zwangerschapsverlof prima naar m'n zin, want ik had toen nog genoeg te klussen in huis, haha. Ik vond die 14 weken die ik na m'n bevalling thuis zat erg lang duren.

Ik kan mijn cupje B niet op mijn rug slingeren hoor Estrys. Gelukkig.

Hupje, ja grappig verhaal. Mijn man was zaterdag middag alweer thuis. De boot waarop hij aan de slag moest had geen internet, de werf had tijdens werkzaamheden de kabel per ongeluk doorgesneden. Hij kon niks doen zonder internet dus is weer naar huis gevlogen. Volgende week als het gefixed is gaat hij alsnog voor een week. Beetje jammer. Maar de 2 avonden en nachten dat ik het alleen deed ging het best goed. Ik at alleen behoorlijk laat omdat ze een heel moeilijke avond had met veel huilen en niet slapen op vrijdag.

Wat rot dat het weer zo slecht gaat met het krijsen van J. Ik hoop dat het iets is wat makkelijk op te lossen is, succes bij de HA straks. Wat een klote opmerking van je schoonmoeder zeg. Ik krijg ook af en toe opmerkingen over de nachtvoedingen. Bemoei je met je eigen zaken, denk ik dan. Heel irritant als je gewoon even stoom wil afblazen en mensen met oplossingen komen waar je niks aan hebt en die alleen maar op je zenuwen werken.

Ha Bloesem, die houding. Dat doet Wolk ook af en toe. Als ik er niet naast lig dan draai ik haar hoofd een beetje.

Ik hoop dat je je snel beter voelt.

Vanmiddag om 14.30 uur een afspraak op het kdv. Reactie via de mail was heel netjes, dat geeft wel vertrouwen voor het verloop van het gesprek. We'll see.

Hupje, wat rot dat het zo ging en dan ook nog die reactie van je sm. Dat is ook echt waar je nu op zit te wachten.

Fijn dat je zo snel kan gaan praten Malteser. Ik vind je ook geen zeurmoeder, je hebt groot gelijk!

Wat sneu Hupje! Flauwe reactie van je schoonmoeder.

Ik ben blij dat mijn schoonmoeder haar adviezen niet meer opdringt zoals ze eerst deed. Af en toe een losse opmerking, maar daar blijft het bij.
Mijn man doet soms zijn verhaal bij een vriend of bij mijn vader en ik doe dat hier en bij mijn moeder.

Fijn dat je vanmiddag meteen op gesprek kunt, Malteser!

Hihi, LuDann, das ook wat!

Ik had al tegen gezegd dat hij z'n moeder wat mij betreft niet hoefde te bellen . Kazy, dít heeft in ieder geval niks met bv te maken. Hij heeft volgens mij buikpijn. Normaal is hij veel vrolijker en slaapt hij beter. Allergietest hebben we gehad, kwam niks uit (vaak zo bij jonge kinderen) maar aan de hand van onze voorbeelden stelde de KA toch dat het KMA is. Dat gaat nu prima, maar we twijfelen steeds of hij (een klein beetje) reageert op dingen als halvarine en pindakaas (melkvrij). Dus dan zou hij misschien op nog wat anders ook reageren. Maar ja, kom daar maar eens achter.

quote:

Op maandag 1 februari 2016 13:34 schreef Hupje het volgende:
Fijn dat je vanmiddag meteen op gesprek kunt, Malteser!

Hihi, LuDann, das ook wat!

Ik had al tegen gezegd dat hij z'n moeder wat mij betreft niet hoefde te bellen . Kazy, dít heeft in ieder geval niks met bv te maken. Hij heeft volgens mij buikpijn. Normaal is hij veel vrolijker en slaapt hij beter. Allergietest hebben we gehad, kwam niks uit (vaak zo bij jonge kinderen) maar aan de hand van onze voorbeelden stelde de KA toch dat het KMA is. Dat gaat nu prima, maar we twijfelen steeds of hij (een klein beetje) reageert op dingen als halvarine en pindakaas (melkvrij). Dus dan zou hij misschien op nog wat anders ook reageren. Maar ja, kom daar maar eens achter.

He waardeloos dat die tests bij kleintjes vaak aangeven dat er niks aan de hand is. Ik kan me de frustratie goed voorstellen als je er dan vervolgens ook maar niet achter komt waar hij precies allemaal op reageert.

Ik hoop in ieder geval dat hij zich snel beter voelt

Bloesem, veeg me op!!! Ik ga keihard rammelen van jouw foto's . Sterkte met de verwerking .

Hupje, wat frustrerend en zielig .

Succes Malteser!

Shop, wat gaan je meiden snel inderdaad!!

Ik ben langzaam afscheid aan het nemen van de babytijd. Het raakt me toch wel, het afgelopen jaar is voorbij gedenderd en nu is het bijna om. Hij is zo leuk en vrolijk en het wordt ook steeds maar leuker! Hij kan nu zwaaien, omg! En speelt soms echt samen met zijn grote broer, die dat helemaal geweldig vindt . Hij hupst nog steeds op zijn kont door de kamer, maar kan nu ook wiebelen op zijn knieën, dus het kruipen is niet erg ver weg meer. Hij doet het iig lekker langzaamaan . Hij zegt volgens mij mama, papa en dag, maar helemaal zeker weten doe ik het niet. En hij kan vol overgave nee schudden, met heerlijk ondeugende pretoogjes erbij . Nog 1,5e week genieten van mijn grote baby!

Tijd voor een nieuwe dan Phaidra!

Ik wil dat nu al, dan vind ik N. al zooo groot en wil ik weer een nieuwe mini, maar ik vraag me af of dat ooit nog wel ophoudt. Dat ik straks niet met 6 kinderen zit en denk shit... ik wil er nóg een.

Ja dat vraag ik me ook af selvaria. Dat je dat nooit meer mee gaat maken; een zwangerschap, bevalling en een baby'tje, dat lijkt me echt zó jammer.

Phaidra, jeetje wat snel gegaan! Wat klinkt hij heerlijk!

quote:

Op maandag 1 februari 2016 16:46 schreef Mariposas het volgende:
Ja dat vraag ik me ook af selvaria. Dat je dat nooit meer mee gaat maken; een zwangerschap, bevalling en een baby'tje, dat lijkt me echt zó jammer.

Phaidra, jeetje wat snel gegaan! Wat klinkt hij heerlijk!

De wetenschap dat dit ons laatste kindje is en dat alles eromheen ook voor het laatst is geeft mij dan weer een heel voldaan gevoel. Het is goed zo. (Al zou ik best wat vaker 16 weken vrij willen zijn van werk ). Dexter is een makkelijke baby maar toch vind ik het allemaal weer pittig. Dat was ik ff vergeten .

Sowieso blij dat ik nog een keer positief heb kunnen bevallen (eerste X was niet zo tof) en bijna alles wat we nu meemaken gaat veeeeel relaxter dan bij Billie.