Vooral gecastreerde katers zijn gevoelig voor blaasgruis en het kan heel snel gaan. Als ze niet (kunnen) plassen, zich terugtrekken en je houdt een hand vol haren over als je ze dan aait, moet je subiet naar de DA, en niet wachten tot het spreekuur. De kans is dan groot dat de blaas verstopt zit en het beest zich -naast de pijn daarvan- ook nog eens vergiftigt.
Hoe ik dat weet?
Onze vorige kater de grote Bast hebbe inmiddels zijn ziel had er een handje van om altijd met feestdagen met dit soort grappen aan te komen, en bij de dierenspoedkliniek die toen nog op de Weesperzijde zat, hield men het eerst nog op een griepje. De volgende dag zaten we er weer, het blaasgruis werd via een katheder katheter doorgeprikt en het spoot de hele wand van de behandelkamer onder. Het beestje is toen door het oog van de naald gekropen, en ze hebben hem wel twee weken ter observatie gehouden, dat gold als uitzonderlijk lang. (zeker als je bedenkt dat hij zijn ongenoegen zodra hij weer wat aangesterkt was luidkeels duidelijk maakte...)
Een paar jaar later kreeg een kater van een paar woningen verder dezelfde symptomen, maar daar was zijn mens niet snel genoeg, die heeft het niet gered.
Huidige katertje heeft het feest intussen ook al eens mogen meemaken en zit op een RC urinary-dieet, zijn zus eet dat gewoon mee.
[ Bericht 3% gewijzigd door trabant op 01-02-2016 19:06:48 ]
Farts are jazz to assholes