Misverstanden over introversie

Ik ben zeker introvert. Voel mij prettiger in een kleine gezelschap omdat ik dan ook echt contact met mensen maak.

Ik ben bij sommige mensen wel mentaal kapot na een avondje. Hoe kan dat?

quote:

Op zondag 10 januari 2016 22:41 schreef Koral het volgende:
Wat me vooral opvalt is dat een introvert (ben er zelf 1) vooral maar niet onzeker mag worden genoemd?

Omdat het niet hetzelfde is. Iemand die introvert is kan natuurlijk wel onzeker zijn. Misschien vaker, omdat introverten meer geneigd zijn tot introspectie. Maar in principe praat een introvert persoon niet minder vanwege onzekerheid of overwegingen, maar omdat zij minder de behoefte voelen.

Extroverte mensen kunnen ook heel onzeker zijn, zij hebben immers telkens reacties van buitenaf nodig om hun eigenwaarde op te krikken.

Over het algemeen vind ik mijzelf introvert. Ik vind het echt prima om alleen te zijn en heb ook niet zo de behoefte om dagelijks met vrienden af te spreken. Tijdens een zomervakantie heb ik eens voor een paar dagen in een huisje gezeten met een aantal vrienden en dat deed mij niet veel goed. Heel de dag dingen gaan ondernemen, terrassen, uitgaan, etc. Dat klinkt heel leuk en dat was het ook wel, maar voor mij heel vermoeiend omdat ik ook graag even een moment voor mijzelf wil. Lekker een eindje gaan wandelen met een muziekje in mijn oren, heerlijk. Veel mensen die mij dan zien lopen vinden het doelloos of eenzaam, maar daar heb ik behoorlijk schijt aan. Het is mijn manier om tot mijzelf te komen, met anderen in de buurt lukt dat niet zo goed.

Ik merk in mijn omgeving dat er inderdaad veel misstanden zijn over introvertie. Veel mensen die denken dat ik onzeker en eenzaam ben of moeite heb met sociaal contact. Allemaal niks van waar, ik heb alleen niet zo de behoefte om dagelijks contact te hebben met mensen. Mijn broer is het tegenovergestelde. Hij kan nog geen avond alleen thuis zitten en moet altijd wel ergens naar toe. Toch heb ik meer hechte vriendschappen dan mijn broer naar mijn idee.

Het enige waar ik van baal als introvert persoon is dat ik alles teveel analyseer. Voordat ik een beslissing over iets maak ben ik soms uren aan het bedenken wat de eventuele scenario's zijn. Om er vervolgens achter te komen dat het allemaal wel meevalt en je in de meeste gevallen gewoon 'moet doen'. Ik zou ook niet zo snel iets impulsief doen of iets wat van mijn vaste patroon afwijkt. Ik ben bijvoorbeeld echt jaloers op mensen die opeens beslissen naar een ver land te reizen. Ik zou echt een jaar bezig zijn om eerst alle nadelen op een rijtje te hebben.

ach, hoe vaak ik wel niet naar mijn hoofd geslingerd krijg "heb je het wel naar je zin", "wat ben je stil" "Gaat het..."

maar ik werk toch lekker in de communicatie

quote:

Op woensdag 13 januari 2016 11:02 schreef Chai het volgende:

[..]

Introvert zijn is niet dat je anderen niet durft aan te spreken. Lees de OP eens.

Heeft voor mij zelf (!) wel met zelfvertrouwen te maken. Anders zou ik wel mensen durven aan te spreken, ongeacht wat voor oordeel ze over mij hebben.

quote:

Op zondag 10 januari 2016 22:41 schreef Koral het volgende:
Dat voorbeeld over de dansvloer op gesleurd worden, ja dat kost energie maar (voor mijn gevoel 9 van de 10 keer) net zogoed onzekerheid. Echter dan wordt het 'excuus' genieten van het observeren. dat kan een kwaliteit zijn ja, iets waar je goed in bent doet je meestal goed voelen (comfortzone, of zelfs onderdeel van identiteitsvorming) maar het staat me als introvert tegen om te pas en te onpas dingen die je energie kosten maar op introversie te gooien.

Daarom: mensen om je heen verzamelen die je kennen, met al je behoedzaamheden en voorzichtigheden, en die je dan alsnog de dansvloer op sleuren Als introvert vraag ik alleen maar om een veilige setting zodat ik uit mijn comfortzone durf te treden, that's all.

quote:

Op woensdag 13 januari 2016 11:08 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Heeft voor mij zelf (!) wel met zelfvertrouwen te maken. Anders zou ik wel mensen durven aan te spreken, ongeacht wat voor oordeel ze over mij hebben.

Maar dan is het voor jou toch heel eenvoudig? Werk aan je zelfvertrouwen! Als introvert persoon ga je niet zo snel extrovert doen, dat is nu eenmaal wie jij bent. Maar aan je zelfvertrouwen valt zeker te werken.

Ik denk dat jouw probleem vooral is dat je je introverte persoonlijkheid als iets negatiefs ziet, maar dat is helemaal niet zo. In plaats van je telkens te richten op wat je niet lukt kun je je beter concentreren op de dingen die jou wel lukken. Klinkt cliché, maar je wordt er echt gelukkiger van.

Een aantal jaar geleden was ik ook ontzettend onzeker over het feit dat ik introvert was. Ik zat in een klas met een aantal luidruchtige mensen en daar baalde ik enorm van. Waren die luidruchtige mensen beter dan ik? Nee. Ik sprong er weer wat meer uit vanwege mijn droge humor en relativeringsvermogen. Ik heb zo ontzettend veel gehad aan mijn zelfspot. Je stelt jezelf wat kwetsbaarder op en dat maakt je menselijker. Niemand zit te wachten op een stille huismus die alles en vooral zichzelf zo verdomde serieus neemt.

Ik ben best wel een zware introvert, maar dat betekend idd niet dat ik gelijk onzeker ben. Ben juist niet onzeker, sta vrij sterk in mezelf.
Ik hou gewoon van nadenken voordat ik doe, hou ervan regelmatig even lekker alleen te zijn. Mijn hoofd is drukker dan mijn voeten, heb niet zo'n behoefte aan veel bewegen of een spraakwaterval zijn.
Hoe meer ik op mijn gemak ben in gezelschap, hoe rustiger ik ben. Kom je mij tegen terwijl ik stuiter in doen en praten, dan kan je weten dat ik me op dat moment minder zeker voel (dan forceer ik mezelf ertussen te springen zodat de onzekerheid weggaat). Of ik heb een drankje teveel op, dat kan ook nog

Introvert zijn heeft zo zijn voordelen, dat heb ik wel een beetje moeten leren in een wereld waar extrovert zijn meer de geldende norm is.
Vroeger heb ik wel geprobeerd extroverter te zijn, maar dat werkte niet. Pas toen ik mijn introvertheid heb omarmt en heb gezegd ik ga het beste worden wat ik kan zijn, ik ga de introvertheid niet meer als smoes gebruiken werd het stukken beter.
Niet dat het kommer en kwel was daarvoor, maar gewoon beter.

Ben trouwens benieuwd of er hier op dit (sub) forum ook extroverte mensen zijn. Of is het bezoeken van een forum vooral iets wat een introvert iemand doet?

quote:

Op zaterdag 9 januari 2016 10:43 schreef -Strawberry- het volgende:
Ik ben zelf in veel opzichten meer introvert. Sociaal contact kost me energie en ik ben vaak meer van het observeren/luisteren dan het vertellen van hele verhalen. Daarentegen hou ik wel van feestjes en kan ik moeilijk alleen zijn, dan voel ik me leeg. Ik geniet dus van sociale contacten, maar ik ga er wel anders mee om. Heb veel behoefte om me soms even terug te trekken en weer op te laden.

Grappig, want ik heb het omgekeerde. Ik vind het juist makkelijk om hele verhalen te vertellen (zowel bekenden als vreemden), maar ik houd helemaal niet van feestjes en ik kan ook heel goed alleen zijn.
Ik geniet wel van sociale contacten, zolang het maar niet te vaak is.