R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hoi Fokkers,
Ik zit thuis met een depressie voor de 2e keer in 1 jaar tijd.... (niet dat ik me in die tussenperiode nou zo happy heb gevoeld maar goed), En dat heeft alles te maken met de thuissituatie.
Bij ons thuis is er nogal een lastige thuissituatie hier wil ik niet al te gedetailleerd op in gaan, maar t komt er op neer dat het echt niet goed zit en dit voornamelijk aan het gedrag van moeders ligt, deel vaders. Maar dat ik niet het probleem ben.
Ook zit er gezinshulp bij ons in huis, en ga ik morgen na de pysch ivb mijn depressie. Maar die gezinshulp en dergelijke ik kan het niet meer, ik wil gewoon weg hier. Heb al wel is nagedacht om op zoek te gaan naar een iets oudere relatie die misschien op ze eigen woont en dan daar in te trekken maar of dat m nou is....
Mijn moeder verandert niet dat is zeker, en zolang zij niet verandert, blijft de thuissituatie onhoudbar en kan ik enkel geholpen zijn met weg hier.
Maar waar ik bang voor ben wanneer ik dit bij de gezinshulp of dergelijke aankaart ik in aanmerking kom met jeugdzorg in een ´´probleemkinderen internaat idee´´ kom.
Ik heb wel is gehoord van begeleid wonen en een vage kennis van mij zit ook in zon huis.
Vaak is de minimum leeftijd wel 16. maar ik word over een half jaar 16 dus weet niet of dat een heel groot probleem is voor die paar maanden....?
maar wat kan ik het beste doen, en wie heeft ervaringen met iets soortgelijks?
Zal ik gewoon heel brutaal een nette uitgebreide mail sturen na zo een instantie die begeleid wonen aanbiedt? Of met de sociaal werker van de gezinshulp bespreken?, echter heb ik bij haar geen fijn gevoel. of proberen via de psych wat te regelen?
Zijn er mensen die misschien ervaring hebben met begeleid wonen, hoe vond je dat, ben je in principe redelijk vrij met wat hulp, of staan ze constant aan je te trekken?
gelieve enkel serieuze reacties...
Ik zit thuis met een depressie voor de 2e keer in 1 jaar tijd.... (niet dat ik me in die tussenperiode nou zo happy heb gevoeld maar goed), En dat heeft alles te maken met de thuissituatie.
Bij ons thuis is er nogal een lastige thuissituatie hier wil ik niet al te gedetailleerd op in gaan, maar t komt er op neer dat het echt niet goed zit en dit voornamelijk aan het gedrag van moeders ligt, deel vaders. Maar dat ik niet het probleem ben.
Ook zit er gezinshulp bij ons in huis, en ga ik morgen na de pysch ivb mijn depressie. Maar die gezinshulp en dergelijke ik kan het niet meer, ik wil gewoon weg hier. Heb al wel is nagedacht om op zoek te gaan naar een iets oudere relatie die misschien op ze eigen woont en dan daar in te trekken maar of dat m nou is....
Mijn moeder verandert niet dat is zeker, en zolang zij niet verandert, blijft de thuissituatie onhoudbar en kan ik enkel geholpen zijn met weg hier.
Maar waar ik bang voor ben wanneer ik dit bij de gezinshulp of dergelijke aankaart ik in aanmerking kom met jeugdzorg in een ´´probleemkinderen internaat idee´´ kom.
Ik heb wel is gehoord van begeleid wonen en een vage kennis van mij zit ook in zon huis.
Vaak is de minimum leeftijd wel 16. maar ik word over een half jaar 16 dus weet niet of dat een heel groot probleem is voor die paar maanden....?
maar wat kan ik het beste doen, en wie heeft ervaringen met iets soortgelijks?
Zal ik gewoon heel brutaal een nette uitgebreide mail sturen na zo een instantie die begeleid wonen aanbiedt? Of met de sociaal werker van de gezinshulp bespreken?, echter heb ik bij haar geen fijn gevoel. of proberen via de psych wat te regelen?
Zijn er mensen die misschien ervaring hebben met begeleid wonen, hoe vond je dat, ben je in principe redelijk vrij met wat hulp, of staan ze constant aan je te trekken?
gelieve enkel serieuze reacties...
daarbij, van begeleid wonen op een woongroep zal je ook niet veel beter worden hoor. Ben je al onder behandeling van een psycholoog?quote:Op woensdag 16 december 2015 02:27 schreef Zolder het volgende:
" Maar dat ik niet het probleem ben."
Ik denk dat dot deel van het probleem is.
Geen ervaring, maar ik weet wel via, via, dat die instanties erg graag iemand opnemen!
Al is het alleen maar om er aan te verdienen.
Je kunt wel op kamers bv. als je in een anders stad zou gaan studeren...
Aan de andere kant ben je nog erg jong, waarom wil je weg uit huis?
Word je mishandelt of gaat dit over zaken als bv je zin niet krijgen, niet uit mogen bv, je snapt me wel toch? De meest voorkomende problemen van ouders en hun puberkinderen.
De meeste jongeren kunnen niet eens op kamers wonen tegenwoordig, omdat een beurs geen vetpot is. Vergis je dan ook niet in de kosten die op je afkomen.
Dat is echt huge! En je zult in grote armoede leven...
Ik zou eerder denken aan bv. gezinstherapie, dus samen je ouders in therapie gaan, als ze mee willen werken, om zo de problemen aan te pakken.
Lukt dit allemaal en gaat dat goed, heb je ook weer een beter contact met je ouders en dat is beter voor jou, om dan ooit op kamers te gaan, met een beter gevoel uit huis te gaan dan nu.
Misschien kun je met de huisarts praten over je problemen zodat hij iets voor je kan betekenen.
Vraag hem om geheimhouding, vroeger had je trouwens nog de kindertelefoon.
Die kon je dan vrijblijvend helpen met informatie en problemen.
Een uitkering zul je niet krijgen, omdat je daar te jong voor bent, je zult veel voor je kiezen krijgen, waar je eigenlijk nog te jong voor bent.
Dus weet waar je aan begint.
Op kamers wonen is niet zo leuk als het lijkt, je moet samenleven met anderen met hun gewoontes etc. Valt niet mee geloof me.
Misschien kun je de vraag daar ook stellen!
https://forum.kindertelefoon.nl/thuis-familie-34
Succes en 16 is best nog erg jong...
Al is het alleen maar om er aan te verdienen.
Je kunt wel op kamers bv. als je in een anders stad zou gaan studeren...
Aan de andere kant ben je nog erg jong, waarom wil je weg uit huis?
Word je mishandelt of gaat dit over zaken als bv je zin niet krijgen, niet uit mogen bv, je snapt me wel toch? De meest voorkomende problemen van ouders en hun puberkinderen.
De meeste jongeren kunnen niet eens op kamers wonen tegenwoordig, omdat een beurs geen vetpot is. Vergis je dan ook niet in de kosten die op je afkomen.
Dat is echt huge! En je zult in grote armoede leven...
Ik zou eerder denken aan bv. gezinstherapie, dus samen je ouders in therapie gaan, als ze mee willen werken, om zo de problemen aan te pakken.
Lukt dit allemaal en gaat dat goed, heb je ook weer een beter contact met je ouders en dat is beter voor jou, om dan ooit op kamers te gaan, met een beter gevoel uit huis te gaan dan nu.
Misschien kun je met de huisarts praten over je problemen zodat hij iets voor je kan betekenen.
Vraag hem om geheimhouding, vroeger had je trouwens nog de kindertelefoon.
Die kon je dan vrijblijvend helpen met informatie en problemen.
Een uitkering zul je niet krijgen, omdat je daar te jong voor bent, je zult veel voor je kiezen krijgen, waar je eigenlijk nog te jong voor bent.
Dus weet waar je aan begint.
Op kamers wonen is niet zo leuk als het lijkt, je moet samenleven met anderen met hun gewoontes etc. Valt niet mee geloof me.
Misschien kun je de vraag daar ook stellen!
https://forum.kindertelefoon.nl/thuis-familie-34
Succes en 16 is best nog erg jong...
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
Schat je bent 15... Ga slapen man, je hebt morgen school...
Maak je hoofd leeg en zet je telefoon weg... al dat kunstmatig licht gaat je niet helpen om in slaap te komen..
En over je depressie.. praat er met je ma over? Confronteer haar en vertel dr hoe je je voelt... ik weet natuurlijk niet hoe de situatie met haar is maar praat er met iemand over.. goed dat je een psycholoog gaat bezoeken.. maar hecht je dr niet teveel aan.
Eventueel staat mijn PM natuurlijk open
Maak je hoofd leeg en zet je telefoon weg... al dat kunstmatig licht gaat je niet helpen om in slaap te komen..
En over je depressie.. praat er met je ma over? Confronteer haar en vertel dr hoe je je voelt... ik weet natuurlijk niet hoe de situatie met haar is maar praat er met iemand over.. goed dat je een psycholoog gaat bezoeken.. maar hecht je dr niet teveel aan.
Eventueel staat mijn PM natuurlijk open
Ik ben geil
Gezien ts's vorige topic gaat hij niet meer naar school. Maar het probleem zit echt bij de oudersquote:Op woensdag 16 december 2015 02:55 schreef defokkingfoker het volgende:
Schat je bent 15... Ga slapen man, je hebt morgen school...
Maak je hoofd leeg en zet je telefoon weg... al dat kunstmatig licht gaat je niet helpen om in slaap te komen..
En over je depressie.. praat er met je ma over? Confronteer haar en vertel dr hoe je je voelt... ik weet natuurlijk niet hoe de situatie met haar is maar praat er met iemand over.. goed dat je een psycholoog gaat bezoeken.. maar hecht je dr niet teveel aan.
Eventueel staat mijn PM natuurlijk open
thnxquote:
[..]
Gezien ts's vorige topic gaat hij niet meer naar school. Maar het probleem zit echt bij de ouders
Dus jij denkt te weten waar het probleem zit, zonder dat jij ook maar iets van heel onze situatie kent? Knap zeg.quote:
" Maar dat ik niet het probleem ben."
Ik denk dat dot deel van het probleem is.
We zitten al in gezinstherapie, het zou fijn zijn als je iemand zijn verhaal goed leest voor je iemand helpt.quote:
Geen ervaring, maar ik weet wel via, via, dat die instanties erg graag iemand opnemen!
Al is het alleen maar om er aan te verdienen.
Je kunt wel op kamers bv. als je in een anders stad zou gaan studeren...
Aan de andere kant ben je nog erg jong, waarom wil je weg uit huis?
Word je mishandelt of gaat dit over zaken als bv je zin niet krijgen, niet uit mogen bv, je snapt me wel toch? De meest voorkomende problemen van ouders en hun puberkinderen.
De meeste jongeren kunnen niet eens op kamers wonen tegenwoordig, omdat een beurs geen vetpot is. Vergis je dan ook niet in de kosten die op je afkomen.
Dat is echt huge! En je zult in grote armoede leven...
Ik zou eerder denken aan bv. gezinstherapie, dus samen je ouders in therapie gaan, als ze mee willen werken, om zo de problemen aan te pakken.
Lukt dit allemaal en gaat dat goed, heb je ook weer een beter contact met je ouders en dat is beter voor jou, om dan ooit op kamers te gaan, met een beter gevoel uit huis te gaan dan nu.
Misschien kun je met de huisarts praten over je problemen zodat hij iets voor je kan betekenen.
Vraag hem om geheimhouding, vroeger had je trouwens nog de kindertelefoon.
Die kon je dan vrijblijvend helpen met informatie en problemen.
Een uitkering zul je niet krijgen, omdat je daar te jong voor bent, je zult veel voor je kiezen krijgen, waar je eigenlijk nog te jong voor bent.
Dus weet waar je aan begint.
Op kamers wonen is niet zo leuk als het lijkt, je moet samenleven met anderen met hun gewoontes etc. Valt niet mee geloof me.
Misschien kun je de vraag daar ook stellen!
https://forum.kindertelefoon.nl/thuis-familie-34
Succes en 16 is best nog erg jong...
En nee, het is niet niveautje je zin niet krijgen. Ik ben niet een puberjongen die het leven van me ouders moeilijk maakt. het probleem zit bij hun, erkent de hele omgeving ook....quote:
Geen ervaring, maar ik weet wel via, via, dat die instanties erg graag iemand opnemen!
Al is het alleen maar om er aan te verdienen.
Je kunt wel op kamers bv. als je in een anders stad zou gaan studeren...
Aan de andere kant ben je nog erg jong, waarom wil je weg uit huis?
Word je mishandelt of gaat dit over zaken als bv je zin niet krijgen, niet uit mogen bv, je snapt me wel toch? De meest voorkomende problemen van ouders en hun puberkinderen.
De meeste jongeren kunnen niet eens op kamers wonen tegenwoordig, omdat een beurs geen vetpot is. Vergis je dan ook niet in de kosten die op je afkomen.
Dat is echt huge! En je zult in grote armoede leven...
Ik zou eerder denken aan bv. gezinstherapie, dus samen je ouders in therapie gaan, als ze mee willen werken, om zo de problemen aan te pakken.
Lukt dit allemaal en gaat dat goed, heb je ook weer een beter contact met je ouders en dat is beter voor jou, om dan ooit op kamers te gaan, met een beter gevoel uit huis te gaan dan nu.
Misschien kun je met de huisarts praten over je problemen zodat hij iets voor je kan betekenen.
Vraag hem om geheimhouding, vroeger had je trouwens nog de kindertelefoon.
Die kon je dan vrijblijvend helpen met informatie en problemen.
Een uitkering zul je niet krijgen, omdat je daar te jong voor bent, je zult veel voor je kiezen krijgen, waar je eigenlijk nog te jong voor bent.
Dus weet waar je aan begint.
Op kamers wonen is niet zo leuk als het lijkt, je moet samenleven met anderen met hun gewoontes etc. Valt niet mee geloof me.
Misschien kun je de vraag daar ook stellen!
https://forum.kindertelefoon.nl/thuis-familie-34
Succes en 16 is best nog erg jong...
Zoals het vorige topic bij mij overkomt dan zie ik een kind die al zijn fouten op zijn ouders/moeder af schuift en zoals bijna elke 14/15 jarige geen zin in school heeft en van wat begon als een smoes, daar werkelijkheid van heeft gemaakt en er zelf in is gaan geloven...quote:
Op Zo komt dat topic over.. zeg niet dat het zo is maar in beide topcis heb je het over een depressie veroorzaakt door je moeder, maar verteld de oorzaak niet. Je probeert medeleven op te wekken, wat normaal is voor een 14/15 jarige, maar vertelt de oorzaak niet waardoor wij je moelijk kunnen helpen.
Het is natuurlijk heel goed van je dat je van je af schrijft. Maar probeer ook positief te denken. Ga hardlopen. Ga wandelen. Doe iets. Ga niet de hele tijd in je bed liggen en piekeren en steeds zelfmedelijden opwekken. Als je het zo slecht heb doe er dan wat aan.
Ik ben geil
En stop niet met school. Dat zal, na het lezen van je topics, denk ik de enige plek zijn waar je met leeftijdgenoten bent en even niet aan je probelemen hoefy te denken.
Ik ben geil
Een depressie is dat ook vastgesteld door de psycholoog en zo ja, qua onderzoek ook de oorzaak door je ouders?
Dan zou een pleeggezin eerder een oplossing zijn voor je.
Met een depressie gaat begeleid wonen je echt niet lukken met voor jezelf zorgen en naar school.
Succes iig..
Even doorbijten en een goede fundering voor je toekomst leggen (opleiding, hulp) en over 2 jaar werken en huis uit.
Je zit al op 80%
Ps..ik heb je andere topics nog niet gelezen, ik ga ermaar van uit dat het flink drama is bij jouw thuis
Dan zou een pleeggezin eerder een oplossing zijn voor je.
Met een depressie gaat begeleid wonen je echt niet lukken met voor jezelf zorgen en naar school.
Succes iig..
Even doorbijten en een goede fundering voor je toekomst leggen (opleiding, hulp) en over 2 jaar werken en huis uit.
Je zit al op 80%
Ps..ik heb je andere topics nog niet gelezen, ik ga ermaar van uit dat het flink drama is bij jouw thuis
Hell To The Liars
Dus je scheert mij over een kant met ´´alle 14 en 15 jarige´´? Die als smoes omdat ie geen zin in school heeft een depressie loopt te faken? Makkelijk gezegd niet, doe er wat aan? Wat kun je als scholier die staat te werken voor 3 euro per uur niet veel lijkt me?quote:
[..]
Zoals het vorige topic bij mij overkomt dan zie ik een kind die al zijn fouten op zijn ouders/moeder af schuift en zoals bijna elke 14/15 jarige geen zin in school heeft en van wat begon als een smoes, daar werkelijkheid van heeft gemaakt en er zelf in is gaan geloven...
Zo komt dat topic over.. zeg niet dat het zo is maar in beide topcis heb je het over een depressie veroorzaakt door je moeder, maar verteld de oorzaak niet. Je probeert medeleven op te wekken, wat normaal is voor een 14/15 jarige, maar vertelt de oorzaak niet waardoor wij je moelijk kunnen helpen.
Het is natuurlijk heel goed van je dat je van je af schrijft. Maar probeer ook positief te denken. Ga hardlopen. Ga wandelen. Doe iets. Ga niet de hele tijd in je bed liggen en piekeren en steeds zelfmedelijden opwekken. Als je het zo slecht heb doe er dan wat aan.
Ten eerste ben ik 10 x zo zelfstandig als ´´een gemiddelde 14, 15 jarige´´, wassen, koken, strijken, drogen ik kan het allemaal. Ik interesseer me in gebieden als politiek en dergelijke terwijl hun waarschijnlijk niet eens weten wat politiek is. Maar even ter verduidelijk als IK dan volgens jou het probleem bent, mijn zus heeft haar jeugdperiode precies het zelfde probleem gehad met mijn moeder, ik heb op EIGEN initiatief 10 maanden bij mijn tante gewoond omdat ik het niet meer trok met mijn moeder in een huis te leven. ik heb ZELF contact opgenomen met de huisarts met de vraag naar gezinshulp, waarbij we nu bij instantie honderdduizend zitten. En nee ik ga niet helemaal uitleggen wat er dan precies aan de hand is bij ons thuis, want dan kan ik een half boek volschrijven, mijn oude psycholoog kwam uit op mentale mishandeling
met mijn depressie dit voorjaar is idd di vastgesteld door een psycholoog, en ook met oorzaak ouders. Met mijn ´´actieve´´ depressie tot heden vastgesteld dat ik een depressie heb door de huiasrts, met als gevolg ik morgen na een psycholoog ga die mij verder gat onderzoeken edquote:
Een depressie is dat ook vastgesteld door de psycholoog en zo ja, qua onderzoek ook de oorzaak door je ouders?
Dan zou een pleeggezin eerder een oplossing zijn voor je.
Met een depressie gaat begeleid wonen je echt niet lukken met voor jezelf zorgen en naar school.
Succes iig..
Even doorbijten en een goede fundering voor je toekomst leggen (opleiding, hulp) en over 2 jaar werken en huis uit.
Je zit al op 80%
Ps..ik heb je andere topics nog niet gelezen, ik ga ermaar van uit dat het flink drama is bij jouw thuis
Leg uit ? hoe financieerde die zich eigen? wat voor onderdak had ie? waar staat ie nu?quote:
Mij broer ging op 16e huis uit, echt groot succes is dat tot nu niet geworden.
Begeleid wonen maar dat ging al snel mis, daarna van alles in Amsterdamquote:
[..]
Leg uit ? hoe financieerde die zich eigen? wat voor onderdak had ie? waar staat ie nu?
quote:
[..]
Begeleid wonen maar dat ging al snel mis, daarna van alles in Amsterdam
van alles, bedoel je pleeggezinnen en internaten enzo of zelfstandig?quote:
[..]
Begeleid wonen maar dat ging al snel mis, daarna van alles in Amsterdam
Gelijk zelfstandig met begeleidingquote:
[..]
[..]
van alles, bedoel je pleeggezinnen en internaten enzo of zelfstandig?
Oke, nou wil wel even zeggen dat een actieve depressie je niet aan het strijken/ wassen/ enige interesse helpt.quote:
[..]
met mijn depressie dit voorjaar is idd di vastgesteld door een psycholoog, en ook met oorzaak ouders. Met mijn ´´actieve´´ depressie tot heden vastgesteld dat ik een depressie heb door de huiasrts, met als gevolg ik morgen na een psycholoog ga die mij verder gat onderzoeken ed
Batterij leeg, lichtje uit en wachten tot iets het weer normaal doet in je hoofd.
Ik ga niet in jouw dokters schoenen staan, maar spreek uit ervaring.
Mocht ik het even snel doorgelezen hebben en denken wat er nu in je omgaat aan de hand van dit topic en reacties van andere te lezen.
2 jaar wonen in een pleeggezin en met mensen die je met liefde aan de hand nemen, iedere week dag naar je ouders en snel naar school toe.
Begeleid wonen is wat mij betreft geen optie voor 15-jarigen.
Je hebt op die leeftijd structuur liefde maar ook zeker opvoeding nodig.
Zat vroeger in de klas met een meisje die ook in jouw situatie zat (later nog een collega die haar pleegbroer was) en dat werkte wel.
Maar deze reactie van mij is een quick scan nav mijn eigen ervaringen met bekenden, mijn nichtje en mijzelf.
Hell To The Liars
Makkelijk he, zo vanaf je zolderkamer reageren op mensen om hen een kutgevoel aan te praten. God wat is dit een misselijkmakende reactie. Kutjochquote:
" Maar dat ik niet het probleem ben."
Ik denk dat dot deel van het probleem is.
Please consider the environment before printing this post.
Op zaterdag 27 mei 2017 00:36 schreef d4v1d het volgende:
Kabuf is af en toe best een prima kerel.
Op zaterdag 27 mei 2017 00:36 schreef d4v1d het volgende:
Kabuf is af en toe best een prima kerel.
Geen idee wat de minimumleeftijd is, maar ik heb op m'n 16e (bijna 17) een begeleid wonen traject gevolgd.
Kwam er op neer dat je wat zakgeld kreeg en je jezelf maar moest zien te redden
Eigen kamer, zelf moeten koken, huishoudelijke taken, zorgen voor school/werk etc. Begeleiding was 24/7 aanwezig maar puur ter ondersteuning.
Al gauw doorgestroomd naar individueel begeleid wonen (max 2x per week een uurtje begeleiding) en vlak voor m'n 18e kreeg ik m'n eerste huurwoning toegewezen, die op m'n 18e is overgezet naar mijn naam.
Dit alles via Jeugdhulp, ik zou daar eens informeren.
Kwam er op neer dat je wat zakgeld kreeg en je jezelf maar moest zien te redden
Eigen kamer, zelf moeten koken, huishoudelijke taken, zorgen voor school/werk etc. Begeleiding was 24/7 aanwezig maar puur ter ondersteuning.
Al gauw doorgestroomd naar individueel begeleid wonen (max 2x per week een uurtje begeleiding) en vlak voor m'n 18e kreeg ik m'n eerste huurwoning toegewezen, die op m'n 18e is overgezet naar mijn naam.
Dit alles via Jeugdhulp, ik zou daar eens informeren.
|
|
