R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
.... En dat komt omdat het voor mijn eigen gevoel meteen in de basis klopte.
Geen idee of jullie dit herkennen, maar heel soms heb je met iemand meteen een vertrouwd gevoel, een gevoel van thuiskomen.
Natuurlijk kom je dan ook de leuke en minder leuke kanten van iemand te weten, en kan het zijn dat je iets tegenkomt waar je op afknapt.
Maar bij mij werkt dat zo: als dat basisgevoel, dat vertrouwde thuisgevoel er is, in combinatie met aantrekkingskracht, dan is het voor mij eigen al een besloten zaak. Natuurlijk ontdek ik dan ook minder leuke dingen aan de ander, maar ik zie alles door de vingers. Omdat ik er zo sterk van de ander overtuigd ben. Het kan overigens gaandeweg wel blijken dat het toch niet werkt: dan gaat de relatie na een tijd uit.
Maagoed: als dat basisgevoel er is, ben ik overtuigd.
Ik ken nu sinds een tijdje een man, en ik heb dit gevoel vanaf moment 1 bij hem.
Wij communiceren soms op een iets andere manier en voor mij was dit in het begin ook iets wat ik als "minder leuk aan hem" opmerkte, maar ik heb het omarmd en merk dat ik er verder prima mee omga.
Ik ben namelijk zo verschrikkelijk overtuigd van hem dat ik me er dan echt wel bij neerleg dat hij soms loopt op te scheppen.
Maar hij loopt ook tegen de communicatie aan. En bij hem blijkt dit toch elke keer flinke irritatie op te roepen. Ondanks dat we veelvuldig met elkaar hebben gedeeld wat we voor elkaar voelen en dat dat speciaal is.
We hebben al een keer even geen contact gehad, hij kwam toen weer terug. Hij kon me niet loslaten.
Nu hebben we wederom geen contact. Beide keren (deze en vorige x) waren op zijn initiatief. Althans, ook een beetje de mijne, maar ik hou dat totaal niet vol omdat ik gewoon naar hem toegetrokken word.
Het lijkt erop dat hij het nu wel gaat volhouden, maar ik kan het gewoon simpelweg niet geloven dat de irritatie op een communicatiepunt het gaat winnen van dat sterke, vertrouwde basisgevoel wat we bij elkaar hebben. Bij mij wint dat het namelijk van de irritatie. En ik weet dat hij dat vertrouwde gevoel er ook bij heeft. En ook de aantrekkingskracht.
Hij vergeleek me overigens in de communicatie even met een oude liefde. Dit liep toen soepeler. Maar ook ik heb, toen ik dit stuk van hem leerde kennen, aan mijn ex gedacht. Want ja, dat liep ook soepeler op het gebied van communicatie. Maar op andere gebieden natuurlijk totaal niet
Trouwens, de communicatie met hem loopt qua alles kunnen delen helemaal soepel. Het gaat meer om dagelijkse gesprekken, hoe je deze inhoud geeft.
Hoe het ook zij:
ik geloof gewoon niet dat hij het er nu bij laat zitten.
Wat denken jullie ervan? Ik vraag dit hier omdat jullie als man hem misschien beter kunnen begrijpen dan ik. Misschien ben ik toch een klein beetje verblind en zie ik dingen over het hoofd?
Info die er misschien nog toe doet: hij is minder lang single dan ik en is erg perfectionistisch.
Alvast bedankt
Geen idee of jullie dit herkennen, maar heel soms heb je met iemand meteen een vertrouwd gevoel, een gevoel van thuiskomen.
Natuurlijk kom je dan ook de leuke en minder leuke kanten van iemand te weten, en kan het zijn dat je iets tegenkomt waar je op afknapt.
Maar bij mij werkt dat zo: als dat basisgevoel, dat vertrouwde thuisgevoel er is, in combinatie met aantrekkingskracht, dan is het voor mij eigen al een besloten zaak. Natuurlijk ontdek ik dan ook minder leuke dingen aan de ander, maar ik zie alles door de vingers. Omdat ik er zo sterk van de ander overtuigd ben. Het kan overigens gaandeweg wel blijken dat het toch niet werkt: dan gaat de relatie na een tijd uit.
Maagoed: als dat basisgevoel er is, ben ik overtuigd.
Ik ken nu sinds een tijdje een man, en ik heb dit gevoel vanaf moment 1 bij hem.
Wij communiceren soms op een iets andere manier en voor mij was dit in het begin ook iets wat ik als "minder leuk aan hem" opmerkte, maar ik heb het omarmd en merk dat ik er verder prima mee omga.
Ik ben namelijk zo verschrikkelijk overtuigd van hem dat ik me er dan echt wel bij neerleg dat hij soms loopt op te scheppen.
Maar hij loopt ook tegen de communicatie aan. En bij hem blijkt dit toch elke keer flinke irritatie op te roepen. Ondanks dat we veelvuldig met elkaar hebben gedeeld wat we voor elkaar voelen en dat dat speciaal is.
We hebben al een keer even geen contact gehad, hij kwam toen weer terug. Hij kon me niet loslaten.
Nu hebben we wederom geen contact. Beide keren (deze en vorige x) waren op zijn initiatief. Althans, ook een beetje de mijne, maar ik hou dat totaal niet vol omdat ik gewoon naar hem toegetrokken word.
Het lijkt erop dat hij het nu wel gaat volhouden, maar ik kan het gewoon simpelweg niet geloven dat de irritatie op een communicatiepunt het gaat winnen van dat sterke, vertrouwde basisgevoel wat we bij elkaar hebben. Bij mij wint dat het namelijk van de irritatie. En ik weet dat hij dat vertrouwde gevoel er ook bij heeft. En ook de aantrekkingskracht.
Hij vergeleek me overigens in de communicatie even met een oude liefde. Dit liep toen soepeler. Maar ook ik heb, toen ik dit stuk van hem leerde kennen, aan mijn ex gedacht. Want ja, dat liep ook soepeler op het gebied van communicatie. Maar op andere gebieden natuurlijk totaal niet
Trouwens, de communicatie met hem loopt qua alles kunnen delen helemaal soepel. Het gaat meer om dagelijkse gesprekken, hoe je deze inhoud geeft.
Hoe het ook zij:
ik geloof gewoon niet dat hij het er nu bij laat zitten.
Wat denken jullie ervan? Ik vraag dit hier omdat jullie als man hem misschien beter kunnen begrijpen dan ik. Misschien ben ik toch een klein beetje verblind en zie ik dingen over het hoofd?
Info die er misschien nog toe doet: hij is minder lang single dan ik en is erg perfectionistisch.
Alvast bedankt
Als ik in het begin al tegen communicatie dingen aanloop ben ik ook snel weg denk ik, hoe leuk en lief dan ook. Dat is alleen maar de basis van een werkende relatie. Dat thuiskom gevoel is snel weg als je elkaar niet begrijpt. Als je dagelijkse gesprekken al niet kan voeren... 
Kun je dat irritatiepuntje in de communicatie eens toelichten?
The love you take is equal to the love you make.
Dus als ik het goed begrijp zijn jullie twee keer gestopt met communiceren op zijn initiatief. Klinkt alsof hij niet zo verliefd is als jij op hem.
En ja, het kan heel goed dat jij iemand helemaal geweldig vindt, maar diegene dat niet bij jou heeft.
Je kunt het nog even aankijken waar het op uitloopt, maar ik zou het niet langer aankijken dan een twee maanden. Hoe langer je contact houdt, hoe moeilijker het wordt om te breken. Iets wat bij jou nu al lastig gaat zijn.
En ja, het kan heel goed dat jij iemand helemaal geweldig vindt, maar diegene dat niet bij jou heeft.
Je kunt het nog even aankijken waar het op uitloopt, maar ik zou het niet langer aankijken dan een twee maanden. Hoe langer je contact houdt, hoe moeilijker het wordt om te breken. Iets wat bij jou nu al lastig gaat zijn.
@ Lienekien:
Hij is wat meer van de gesprekken op niveau (ik houd het even algemeen). Wij allebei wel, maar hij alleen een stuk vaker :-)
Als we allebei niet in die modus zitten kunnen we heel goed lol hebben, lief zijn tegen elkaar, elkaar een luisterend oor bieden, juist stil zijn, enzovoorts.
Het gaat om de frequentie waarin hij die gesprekken op niveau voeren wil, dat is vaker dan ik. Ik heb ook weleens even meegedaan om hem een plezier te doen (wat ik overigens geen punt vind. Dat doe ik wel met meer mensen die ik ken die gesprekken en disuccies op niveau willen voeren, haha).
Hij is wat meer van de gesprekken op niveau (ik houd het even algemeen). Wij allebei wel, maar hij alleen een stuk vaker :-)
Als we allebei niet in die modus zitten kunnen we heel goed lol hebben, lief zijn tegen elkaar, elkaar een luisterend oor bieden, juist stil zijn, enzovoorts.
Het gaat om de frequentie waarin hij die gesprekken op niveau voeren wil, dat is vaker dan ik. Ik heb ook weleens even meegedaan om hem een plezier te doen (wat ik overigens geen punt vind. Dat doe ik wel met meer mensen die ik ken die gesprekken en disuccies op niveau willen voeren, haha).
Maar wat irriteert hem dan zo erg dat hij geen contact meer wil?
The love you take is equal to the love you make.
Klinkt alsof hij, net als jij, ook een tijdje geprobeerd heeft het met de mantel der liefde te bedekken, maar dat het niet voldoende is. En soms is liefde ook gewoon niet voldoende, hoe vertrouwd je je bij elkaar kunt voelen en alles. Shit happens..quote:Op maandag 23 november 2015 22:40 schreef Lautje27 het volgende:
@ Lienekien:
Hij is wat meer van de gesprekken op niveau (ik houd het even algemeen). Wij allebei wel, maar hij alleen een stuk vaker :-)
Als we allebei niet in die modus zitten kunnen we heel goed lol hebben, lief zijn tegen elkaar, elkaar een luisterend oor bieden, juist stil zijn, enzovoorts.
Het gaat om de frequentie waarin hij die gesprekken op niveau voeren wil, dat is vaker dan ik. Ik heb ook weleens even meegedaan om hem een plezier te doen (wat ik overigens geen punt vind. Dat doe ik wel met meer mensen die ik ken die gesprekken en disuccies op niveau willen voeren, haha).
Hij kan er nogal geïrriteerd van raken als ik op een betoog bijvoorbeeld wat te kortaf reageer (met bijvoorbeeld alleen: Oke), of iets stompzinnigs zeg (zijn woorden.... Hij wil dan dat ik ook meedoe en nuttige inbreng heb).quote:Op maandag 23 november 2015 22:46 schreef Lienekien het volgende:
Maar wat irriteert hem dan zo erg dat hij geen contact meer wil?
Ik moet het trouwens voor wat betreft de 2 keer contact verbreken even corrigeren:
de 1e keer was ik degene die het zat was. Omdat hij nogal geïrriteerd kan reageren en ik vind dat geen fatsoenlijke toon
Hij liet toen even niets horen naar wat achteraf bleek, om te zien of ik het inderdaad zo zat was of dat ik wel weer contact zou opnemen (wat natuurlijk ook gebeurde). Hij nam toen zelf weer contact op.Eigenlijk testte hij me een beetje volgens mij.De 2e keer was hij degene die het zat was, en daarna ook niets meer liet horen.
Vind je dat niet zelf nogal kinderachtig van hem ? Iemand die om je geeft of in ieder geval redelijk volwassen is gaat dat soort spelletjes niet spelen.quote:
[..]
Hij kan er nogal geïrriteerd van raken als ik op een betoog bijvoorbeeld wat te kortaf reageer (met bijvoorbeeld alleen: Oke), of iets stompzinnigs zeg (zijn woorden.... Hij wil dan dat ik ook meedoe en nuttige inbreng heb).
Ik moet het trouwens voor wat betreft de 2 keer contact verbreken even corrigeren:
de 1e keer was ik degene die het zat was. Omdat hij nogal geïrriteerd kan reageren en ik vind dat geen fatsoenlijke toon
De 2e keer was hij degene die het zat was, en daarna ook niets meer liet horen.
En als je nu al aangeeft dat je het niet leuk vindt om vaak een gesprek op hoger niveau te voeren, denk je dat dit gaat veranderen over een paar maanden ? Dit is wel iets wat er voor zorgt of het iets gaat worden of niet.
Hmm ik ken het wel een beetje.
Ik ben zelf een type dat graag discussies aangaat over de wat heftigere onderwerpen en mijn ex vond dat niks.
Dingen als wetenschap, religie, politiek, etc. Maar als je partner dan koud en ongeintresseerd reageert heb je iets van "ok, laat ook maar".
helaas niet veel tegen te doen, sommige mensen houden daar van en anderen minder of gewoon niet.
dat kan nou eenmaal botsen tot het punt dat je soms geirriteerd bent door je partner.
Je kunt niet altijd alles hebben zoals je het wilt natuurlijk.
Ik ben zelf een type dat graag discussies aangaat over de wat heftigere onderwerpen en mijn ex vond dat niks.
Dingen als wetenschap, religie, politiek, etc. Maar als je partner dan koud en ongeintresseerd reageert heb je iets van "ok, laat ook maar".
helaas niet veel tegen te doen, sommige mensen houden daar van en anderen minder of gewoon niet.
dat kan nou eenmaal botsen tot het punt dat je soms geirriteerd bent door je partner.
Je kunt niet altijd alles hebben zoals je het wilt natuurlijk.
Als liefhebber van discussies kan ik meedelen dat dit echt wel een dealbreaker kan zijn. Beetje gepassioneerd ergens over willen lullen en dan zegt je lief ok. Als je dat al binnen een paar maanden hebt, dan ziet het er in de toekomst als je tig jaar samen bent wat minder rooskleurig uit..quote:
[..]
Hij kan er nogal geïrriteerd van raken als ik op een betoog bijvoorbeeld wat te kortaf reageer (met bijvoorbeeld alleen: Oke), of iets stompzinnigs zeg (zijn woorden.... Hij wil dan dat ik ook meedoe en nuttige inbreng heb).
Ok is misschien ook niet de meest respectvolle en geïnteresseerde reactie..quote:Ik moet het trouwens voor wat betreft de 2 keer contact verbreken even corrigeren:
de 1e keer was ik degene die het zat was. Omdat hij nogal geïrriteerd kan reageren en ik vind dat geen fatsoenlijke toon
Kan iets zeggen over de wil om elkaar tegemoet te kunnen komen als je het samen nog eens zou willen proberen..quote:Hij liet toen even niets horen naar wat achteraf bleek, om te zien of ik het inderdaad zo zat was of dat ik wel weer contact zou opnemen (wat natuurlijk ook gebeurde). Hij nam toen zelf weer contact op.Eigenlijk testte hij me een beetje volgens mij.
En het is niet haalbaar gebleken. Kun je nu mauwen dat je niet gelooft dat hij niets voor je voelt, maar dat geeft gewoon pijnlijk weer dat je er (nog steeds) geen kut van (wil) snapt(/pen).quote:De 2e keer was hij degene die het zat was, en daarna ook niets meer liet horen.
Hij geeft niet niks om je, anders had je die tweede kans niet gehad..
@ Schrijfveer: Ja dat vind ik kinderachtig. Niet zozeer dat hij er tegenaan loopt, maar de manier waarop hij dat uit. Dat kan wel met wat meer respect namelijk.
@ Totalvamp: je kunt inderdaad niet alles precies krijgen zoals je het hebben wilt... Dat is ook hoe ik het zie. Voor jou was het dus soms wel een irritatiepunt, maar zeker geen reden om geen relatie aan te gaan? (zo zie ik het ook namelijk en daarom snap ik niet dat hij nu niks laat horen...)
@ Scary_Mary: Je onderste stukje vind ik interessant
Kun je nader toelichten waar ik een kut van moet snappen? Want ik zie het namelijk echt niet. Of bedoel je gewoon dat ik een beetje leuk mee moet discussieren?
Het probleem in het verhaal zit hem trouwens niet in dat ik niet bereid ben om me in hem te verplaatsen en in zijn behoeften tegemoet te komen. Hij vindt het fijn als ik hem soms wat uitdaging geef in discussie. Dat geef ik hem hoor, als ik dat duidelijk weet.
Maar hij communiceert slecht: in plaats van te vertellen wat hij nodig heeft reageert hij zwaar geïrriteerd op mij en op hoe ik het verkeerd doe.
Hij zou i.p.v. kritiek ook kunnen aangeven hoe hij het prettig vindt. Dan zou ik toch de eerste zijn die er wat meer zou doen
Ik denk dat zijn irritatie laat zien dat hij er moeite mee heeft om in te zien dat mensen nou eenmaal leuke en minder leuke kanten hebben. En dat je het soms niet precies krijgt zoals je het hebben wilt, maar dat je dan op normale toon kan aangeven wat je nodig hebt.
Het komt over alsof hij niet bereid is eraan te willen werken. Hij wil dat het er is, helemaal perfect, en ik moet het maar raden ofzo (op basis van zijn irritatie- uitbarstingen).
Tja..
[ Bericht 21% gewijzigd door Lautje27 op 23-11-2015 23:29:38 ]
@ Totalvamp: je kunt inderdaad niet alles precies krijgen zoals je het hebben wilt... Dat is ook hoe ik het zie. Voor jou was het dus soms wel een irritatiepunt, maar zeker geen reden om geen relatie aan te gaan? (zo zie ik het ook namelijk en daarom snap ik niet dat hij nu niks laat horen...)
@ Scary_Mary: Je onderste stukje vind ik interessant
Kun je nader toelichten waar ik een kut van moet snappen? Want ik zie het namelijk echt niet. Of bedoel je gewoon dat ik een beetje leuk mee moet discussieren? Het probleem in het verhaal zit hem trouwens niet in dat ik niet bereid ben om me in hem te verplaatsen en in zijn behoeften tegemoet te komen. Hij vindt het fijn als ik hem soms wat uitdaging geef in discussie. Dat geef ik hem hoor, als ik dat duidelijk weet.
Maar hij communiceert slecht: in plaats van te vertellen wat hij nodig heeft reageert hij zwaar geïrriteerd op mij en op hoe ik het verkeerd doe.
Hij zou i.p.v. kritiek ook kunnen aangeven hoe hij het prettig vindt. Dan zou ik toch de eerste zijn die er wat meer zou doen
Ik denk dat zijn irritatie laat zien dat hij er moeite mee heeft om in te zien dat mensen nou eenmaal leuke en minder leuke kanten hebben. En dat je het soms niet precies krijgt zoals je het hebben wilt, maar dat je dan op normale toon kan aangeven wat je nodig hebt.
Het komt over alsof hij niet bereid is eraan te willen werken. Hij wil dat het er is, helemaal perfect, en ik moet het maar raden ofzo (op basis van zijn irritatie- uitbarstingen).
Tja..
[ Bericht 21% gewijzigd door Lautje27 op 23-11-2015 23:29:38 ]
Voor ons was het uiteindelijk wel een reden om de relatie stop te zetten, naast een aantal andere dingen.
Ok is namelijk wel een superrespectvolle reactie ja..quote:
@ Schrijfveer: Ja dat vind ik kinderachtig. Niet zozeer dat hij er tegenaan loopt, maar de manier waarop hij dat uit. Dat kan wel met wat meer respect namelijk.
Als bepaalde onderwerpen je na aan het hart liggen en je daar graag over wil praten, dan kan het juist nogal een pre zijn dat je lief dat begrijpt of zelfs enthousiast deelneemt. Maar je geeft aan dat je alleen soms mee babbelde om hem een plezier te doen, dus dat vuur mis je.quote:@ Totalvamp: je kunt inderdaad niet alles precies krijgen zoals je het hebben wilt... Dat is ook hoe ik het zie. Voor jou was het dus soms wel een irritatiepunt, maar zeker geen reden om geen relatie aan te gaan? (zo zie ik het ook namelijk en daarom snap ik niet dat hij nu niks laat horen...)
Als je geen oprechte interesse kan tonen, dan is dat prima. Maar dan moet je ook achter de consequenties staan van dat gedrag, niet de ander de schuld geven en verwijten dat hij niet genoeg van jou zou houden, omdat jij je zin nu niet krijgt. Jullie hebben een tweede kans gehad, jullie zijn niet nader tot elkaar gekomen, the end.quote:@ Scary_Mary: Je onderste stukje vind ik interessant
Je past gewoon niet bij hem, en dat wil je niet snappen. Deal with it.quote:
@ Schrijfveer: Ja dat vind ik kinderachtig. Niet zozeer dat hij er tegenaan loopt, maar de manier waarop hij dat uit. Dat kan wel met wat meer respect namelijk.
@ Totalvamp: je kunt inderdaad niet alles precies krijgen zoals je het hebben wilt... Dat is ook hoe ik het zie. Voor jou was het dus soms wel een irritatiepunt, maar zeker geen reden om geen relatie aan te gaan? (zo zie ik het ook namelijk en daarom snap ik niet dat hij nu niks laat horen...)
@ Scary_Mary: Je onderste stukje vind ik interessant
Kun jij je wel vast klampen aan een gevoel dat je hebt, maar het werkt blijkbaar niet. Je bent geen fijne gesprekspartner voor hem en toont weinig interesse. Ik zou daar net als elk ander ook op afknappen. Sommige mensen hebben een partner nodig die meer diepgang heeft dan de algemene koetjes en kalfjes. Als je al na moet denken en vast loopt op de inhoud van je dagelijkse gesprekken… 
Dat is vast een succes later op de bank.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 23-11-2015 23:33:46 ]
Dat is vast een succes later op de bank.[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 23-11-2015 23:33:46 ]
. Oh ja, je droomman moet zijn droomvrouw uitleggen hoe te reageren, want bij de herkansing is dat gek genoeg niet voldoende duidelijk geworden wanneer en hoe je wel interesse moet tonen al dan niet met tegengas. Houdt je eigenlijk wel van jezelf als je dit serieus lange termijn potentie vind hebben?quote:
Het probleem in het verhaal zit hem trouwens niet in dat ik niet bereid ben om me in hem te verplaatsen en in zijn behoeften tegemoet te komen. Hij vindt het fijn als ik hem soms wat uitdaging geef in discussie. Dat geef ik hem hoor, als ik dat duidelijk weet.
Maar hij communiceert slecht: in plaats van te vertellen wat hij nodig heeft reageert hij zwaar geïrriteerd op mij en op hoe ik het verkeerd doe.
Hij zou i.p.v. kritiek ook kunnen aangeven hoe hij het prettig vindt. Dan zou ik toch de eerste zijn die er wat meer zou doen
Ik denk dat zijn irritatie laat zien dat hij er moeite mee heeft om in te zien dat mensen nou eenmaal leuke en minder leuke kanten hebben. En dat je het soms niet precies krijgt zoals je het hebben wilt, maar dat je dan op normale toon kan aangeven wat je nodig hebt.
Het komt over alsof hij niet bereid is eraan te willen werken. Hij wil dat het er is, helemaal perfect, en ik moet het maar raden ofzo (op basis van zijn irritatie- uitbarstingen).
Tja..
DIt is wel een beetje waar inderdaad...quote:
Kun jij je wel vast klampen aan een gevoel dat je hebt, maar het werkt blijkbaar niet. Je bent geen fijne gesprekspartner voor hem en toont weinig interesse. Ik zou daar net als elk ander ook op afknappen. Sommige mensen hebben een partner nodig die meer diepgang heeft dan de algemene koetjes en kalfjes. Als je al na moet denken en vast loopt op de inhoud van je dagelijkse gesprekken…
Als ik begon over ruimtevaart en exploratie van het universum vond zij het totaal niet boeiend.
Andersom was ik vaak wel geintresseerd in haar verhalen, omdat ik van nature nieuwsgierig ben.
Dat botst dan nogal en maakt het dat je uiteindelijk niet eens meer gesprekken aan gaat.
Wel grappig dat de vrouwen zich halverwege het topic tegen TS keren 
I've got 99 problems, but a bitch ain't one.
Halverwege pas? Vind je dat grappig, kritische vrouwen?quote:Op dinsdag 24 november 2015 01:13 schreef Puntenjager het volgende:
Wel grappig dat de vrouwen zich halverwege het topic tegen TS keren
The love you take is equal to the love you make.
Ik ben een man en heb nu nog steeds geen flauw idee wat je bedoelt met communicatie op niveau. Wat is jullie achtergrond qua scholing? Voor de een is discussieren over vluchtelingen al communicatie op niveau en voor de ander is discussieren over de nieuwe literataire werken van een schrijver pas op niveau.
Kan je is een aantal concrete voorbeelden geven?
Kan je is een aantal concrete voorbeelden geven?
Ik denk eigenlijk niet dat het relevant is. Ik bedoel een mismatch is gewoon een mismatch en daar heeft ze gewoon mee te maken. Waarom ze iets probeert te forceren wat sowieso niet gaat werken is mij een raadsel.quote:
Ik ben een man en heb nu nog steeds geen flauw idee wat je bedoelt met communicatie op niveau. Wat is jullie achtergrond qua scholing? Voor de een is discussieren over vluchtelingen al communicatie op niveau en voor de ander is discussieren over de nieuwe literataire werken van een schrijver pas op niveau.
Kan je is een aantal concrete voorbeelden geven?
Nu ik erover nadenk, ligt het probleem ook in de woorden die ik gebruik. Hij is goed met woorden, maakt er in elk betoog wat moois van. Hij kan zich erg goed uitdrukken. Creatief ook.quote:
Ik ben een man en heb nu nog steeds geen flauw idee wat je bedoelt met communicatie op niveau. Wat is jullie achtergrond qua scholing? Voor de een is discussieren over vluchtelingen al communicatie op niveau en voor de ander is discussieren over de nieuwe literataire werken van een schrijver pas op niveau.
Kan je is een aantal concrete voorbeelden geven?
Plus het is een snelle denker, slim, etc.
De daadwerkelijke inhoud was minder het punt. Alhoewel hij weinig kan met simpele onderwerpen.
Ik kreeg wel het idee dat hij snel vindt dat je onder zijn niveau presteert in communicatie/denken en dat hij daar dan al snel op afknapt. Bij mensen in het algemeen.
En de reden dat ik me vastbijt....
Ik vind hem veel te zwart wit denken, snel oordelen en zijn houding gaat echt de kant van arrogantie op.
Ik heb hoogopgeleide vrienden en familie. Ik heb taalgenen dus ik kan me prima uitdrukken. Ik heb geleerd om na te denken en discussies te voeren. Maar ik hoef dat niet de hele tijd..... Genieten van de kleine dingen is ook leuk. Wat hij overigens precies zo heeft. In mijn omgeving worden mensen gerespecteerd en is het oké als je even niet discussiëren wilt. Mensen die dat dan willen kunnen niet altijd hun zin krijgen. En dat accepteren ze. Vice versa doe ik ook mee aan discussies, uit interesse, en soms om iemand een plezier te doen. Ik vind het prima om iets voor een ander te doen.
Ik denk dat hij gewoon te snel oordeelt en iets moois laat lopen. Maar ik ben wel iets minder adrem en creatief in taal dan hij. Daar valt hij over. Dat kan.
Ik probeer iets te forceren omdat ik genuanceerder denk
En hem natuurlijk heel erg leuk vind. Niet gewoon leuk, maar heel, heel erg leuk.Ja of ik denk niet genuanceerd en ook zwart wit... En heb er moeite mee om te zien waarom het minder werkt dan dat ik wil geloven.
Dus daarvoor: dank voor jullie reacties
[ Bericht 6% gewijzigd door Lautje27 op 24-11-2015 08:54:28 ]
Dus hij vindt je te dom?quote:
@ Lienekien:
Hij is wat meer van de gesprekken op niveau (ik houd het even algemeen). Wij allebei wel, maar hij alleen een stuk vaker :-)
Als we allebei niet in die modus zitten kunnen we heel goed lol hebben, lief zijn tegen elkaar, elkaar een luisterend oor bieden, juist stil zijn, enzovoorts.
Het gaat om de frequentie waarin hij die gesprekken op niveau voeren wil, dat is vaker dan ik. Ik heb ook weleens even meegedaan om hem een plezier te doen (wat ik overigens geen punt vind. Dat doe ik wel met meer mensen die ik ken die gesprekken en disuccies op niveau willen voeren, haha).
|
|
