quote:
Op dinsdag 12 januari 2016 17:57 schreef -Deluzion- het volgende:Nvm, het valt niet te compenseren

vrouwen weten dat mijn genen slecht zijn en ze hebben het gemunt op mij. Het liefst willen ze dat ik niet besta.
Vandaag ging ik afscheid nemen van de therapie groep. Maar er waren 2 nieuwe vrouwen bij van in de 20. Ik was te laat omdat het verkeerd helemaal vast stond.
Het was vreselijk om naar binnen te lopen. Omdat ik eigenlijk mijn hele leven door vrouwen mentaal mishandeld ben ging ik hyperventileren en het zweet brak me uit.. overal. Die dodelijke blikken van die nieuwe meiden alsof ze door hebben dat mijn genen buitenaards zijn. Ze kunnen het ruiken en aanvoelen.
Je kan erom lachen maar ik weet dat dit echt zo is allemaal.
Met 50% van de bevolking zal ik nooit kunnen omgaan.
Oh ja en op datingsites ben ik als vanzelfsprekend nooit de vleeskeuring doorgekomen in 8 jaar tijd.
Maar ik neem het vrouwen niet kwalijk... het is namelijk wel zo. Ik kan ze moeilijk ongelijk geven.
Het is jou vibe die je geeft die vrouwen afstoot.
Even een kort stukje uit mijn leven waarin je kan zien dat jij niet de enige was/bent met dat soort issues.
Ik zat ooit in hetzelfde schuitje als jij.
Werd vroeger door vrouwen lastiggevallen en niet op de goeie manier. Op school zonder grappen zaten groepen meiden me dan aan te kijken en gingen expres hard op zodat ik het kon horen dingen zeggen als: "Met Just Some Random Dude?, NOOIT HAHAHA BEN JE GEK!, al was hij de laatste man op aarde"
Meiden kwamen naar mij toe als er grappend tegen ze werd gezegd dat ze met mij moesten flirten in doen durf of de waarheid:, lachend dat ze kwamen om mij in mijn gezicht uit te lachen met het groepje in de verte die stuk gaat.
Vrouwen zagen mij nooit staan, echt NOOIT. als ik met een groep vrienden uitging had iedereen aan de eind van de avond een scharrel om zijn arm en ik?, ik stond daar maar een beetje naast.. zelfs als er dan nog een meisje "over was" gingen de vriendinnen aanstalten maken om ons te koppelen maar natuurlijk wilde het meisje liever alleen zijn dan met mij (dat deed best pijn weet je dat?)
Meisjes hadden mij vele jaren belachelijk gemaakt en op een gegeven moment had ik er genoeg van ik hoefde ze niet meer, ik vond het jammer dat ik de behoefte had om intiem te zijn met een vrouw.
Ik snapte hun manier van denken niet (dat doe ik vaak nog niet hoor

) maar van mij hoefde het niet meer, ik was niet goed genoeg als man en zou dat nooit zijn, ze wilden alles wat ik niet kon zijn... althans zo dacht ik.
Ik weet dus hoe jij je voelt.
Ik snap ook dat jij je verbitterd voelt en wellicht ben je ouder als ik en heb je het nog zwaarder.
Maar weet je?, uiteindelijk komt alles wel op zijn pootjes terecht de ene zijn weg duurt langer dan de ander en de manier waarop je dingen kan verwerken is anders, misschien moet je door een bepaald punt heen om te breken op een andere manier en je ding te gaan doen.
Ik weet van mij dat het punt waarop ik ooit brak een keer na uitgaan, letterlijk huilend terug lopen na de zoveelste faal, toen had ik meer schijt gekregen en was ik in een andere fase beland..
ik krijg uiteindelijk wat meiden en begon me steeds wat beter te voelen alleen had ik dat niet goed aangepakt en ging ik die meiden gebruiken (emotioneel naar de klote helpen voor wat alle meiden naar mij hadden gedaan

)
Het is in ieder geval niet gezond hoe jij denkt en het is wel goed dat jij je zelf aan het helpen bent.
Misschien zou jij eerst met meiden vrienden moeten worden ipv die stap overslaan, zodat jij een beetje kan zien hoe je moet omgaan met meiden alvorens je gaat flirten en je alles naar een volgend level tilt.
Ik kan dat overigens niet, de enige meiden waarmee ik vriendschappelijk praat zijn de vriendinnen van vrienden, of als ze ergens werken klein praatje. Ik heb geen vriendinnen, ik hou ook alleen contact met meiden waarin ik seksueel geinteresseerd ben en het wederzijds (misschien is het iets wat is overgebleven uit die periode dat ze fucked up waren tegen mij dat ik nog zoiets heb van ik wil alleen met je omgaan als je mij wat geeft, anders hoef ik je niet in mijn leven haha.. ook niet echt gezond maar ben dat aan het oplossen).
succes iig man, je kan het wel het is alleen heel moeilijk omdat jij als persoon jezelf tegen komt... maar geloof me als je eenmaal jezelf hebt weten te veranderen voor het goeie zal je een stuk gelukkiger zijn.