Vrouw de deur gewezen deel twee

Even hier ook een berichtje,

Mijn vrouw heeft me na een relatie van 18 jaar waarvan 11 jaar huwelijk en twee lieve kinderen van 6 en 8 jaar in de steek gelaten voor een ander. Haar gevoel naar mij is weg.

Met koningsdag heeft ze mij verteld dat ze verliefd is op haar werkgever die tevens een goede vriend van ons was, maar ze wilde verder met ons gezin.
We hebben veel gepraat en zijn lekker met zijn allen op vakantie geweest. De klik was terug dacht ik.
Na de vakantie werd de stemming weer anders, heel de tijd achter die telefoon en contact maakte ze nauwelijks met me, ook de kinderen werden hier de dupe van door minder aandacht van beide. Ik zocht immers het contact als we op de bank zaten.
Afgelopen vrijdag barstte de bom, ze vertelde dat ze niet meer verder kon en ik heb haar de deur gewezen. Met haar koffer liep ze "die goede vriend van ons". Gisterochtend kwam ze naar huis en hebben we gepraat, ik zei dat ik een lieve vrouw verlies en hoop een goede vriendin terug te krijgen. Vechtend uit elkaar gaan zie ik niet als een optie.
Ze heeft me zoveel verdriet gedaan en wil dat het goed komt met mij, daarom hebben al besloten dat ik in het huis blijf wonen en er geen boedelscheiding komt en alles komt op mijn naam zodat ik hier kan blijven wonen en de kinderen doordeweeks en om het weekend bij mij zijn.
Ik wil niet dat mijn kinderen opgroeien in een café. In de ochtend als ik vroeg weg moet komt ze hier zitten en maakt ze de kinderen klaar voor school om vervolgens naar haar werk/nieuwe vriend te gaan. Na school vangt zij ze op en om en om eten ze bij mij of bij haar waarna ze hier in hun vertrouwde bed kunnen gaan slapen.

Gisteren veel vrienden en familie over de vloer gehad die me allemaal kwamen steunen, wat is dat prettig joh.

Gistermiddag en -avond hebben we veel gehuild en gepraat toen ze hier was. Ze wilde dit allemaal niet kwijt en huilde bij het zien van ons bed. Ze ging erop liggen en vroeg of bij haar kwam liggen, dit wilde ik niet. We hebben het bed verschoond en ik zag in haar ogen een blik die enorme twijfels bracht. Het zou me geen moer moeten schelen maar ik hou van haar en wil haar zo niet zien.
Voor mij is het duidelijk en heeft zij haar keuze gemaakt. Ze heeft me lang aan het lijntje gehouden ent tijdens het vrijen dacht ze bijvoorbeeld niet aan mij maar aan die ander. De scheiding wil ze nog laten wachten om het even te laten belopen en te zien wat er gebeurd. Ik heb haar verteld dat in een café totaal geen basis ligt voor een relatie, hij aan het werk en zij alleen op de bank in de woonkamer. Iedere avond dag in dag uit.

Vandaag komen de kinderen weer naar huis, die hebben bij mij zus gelogeerd. We gaan ze vertellen wat er is gebeurd en wat er gaat gebeuren.

Ze heeft me zoveel pijn gedaan maar ik wil ook niet dat ze daar ongelukkig wordt en ik geef op een papiertje dat ze dat daar wordt. Moet ik haar steunen met haar besluit of moet ik de deur keihard dichttrekken en zeggen dat ze meent het daar beter te hebben ze daar maar moet gaan zitten? Ik wil haar van alle kanten helpen maar ik weet niet of ik dat kan opbrengen.

quote:

Op maandag 16 november 2015 19:58 schreef Leandra het volgende:

[..]

Nee dat hoeft ook niet, maar dat neemt niet weg dat je wel hele strakke afspraken op papier moet hebben, en als het halve dorp al wist dat ze het met hem deed (en die kans is groot), dan zullen ze idd verbaasd zijn dat ze nu en bij hem ingetrokken is, en jij nog steeds normaal tegen haar doet.

Dat klopt, ik ben dan ook totaal niet haatdragend. Ik ben meer van het verzoenen. Zal wel wat te maken hebben met mijn dienstverleden. Vroeger was ik best een jongen met een kort lontje.

quote:

Op maandag 16 november 2015 20:07 schreef Leandra het volgende:

[..]

Daar is ook niets mis mee, zolang je maar geen deurmat wordt

Helaas, ik ben me ervan bewust dat ik mezelf wegcijfer voor anderen, een nare eigenschap voor jezelf.

quote:

Op maandag 16 november 2015 20:11 schreef Leandra het volgende:

[..]

Dat zal in heel veel gevallen niet veel kwaad kunnen, maar in situaties als deze kan dat hele nare gevolgen hebben, en niet alleen voor jou, ook voor je kinderen.

Alleen al in het belang van je kinderen is het belangrijk dat dingen goed op papier komen en dat de afspraken helder en eerlijk zijn, en helder en eerlijk gaat dus twee kanten op.

Dat klopt. Sowieso hebben we eigenlijk ook een derde partij, namelijk mijn schoonmoeder, die wil ook onder geen beding dat ik hier wegga.

quote:

Op maandag 16 november 2015 20:26 schreef Tayu het volgende:

[..]

Ok, maar dan vind je het ook echt gek dat je vrouw de benen neemt?

Het is en blijft haar moeder, heeft jarenlang voor ons klaar gestaan. Komt wel goed hier hoor.

quote:

Op maandag 16 november 2015 20:27 schreef Tayu het volgende:

[..]

Ja, met jou en je schoonmoeder wellicht, dat is dikke mik.

En met haar dochter ook hoor, hoewel ze enorm is teleurgesteld in haar dochter.

quote:

Op maandag 16 november 2015 20:41 schreef Tayu het volgende:

[..]

Wat ik bedoel te zeggen is: Moeders en dochters hebben een competatieve relatie. Als meisjes klein zijn, strijden ze met hun moeder om de aandacht van papa.

Als meisjes vrouwen worden, dan kun je als partner van een vrouw best dikke mik zijn met papa, maar niet zozeer met mama. Als je dikke mik bent met mama, dan staat jouw partner alleen tegenover een front.

Ik heb in deel 1 ook meegelezen, en ook daar liet je al vallen dat je vooral schoonmama op je hand hebt. Dat lijkt wel een beetje jouw ding te zijn, zoveel mensen op jouw hand te hebben?

Je relaas klinkt absoluut heel redelijk, daar niet van. Maar als een relatie niet werkt, dan is dat niet omdat de ene partij zo fantastisch is en de andere partij juist niet. Dan heb je zelf ook ergens wat steken laten vallen.

Natuurlijk heb ik dat gedaan, we hebben er samen een grote bende van gemaakt. Aan de boekhouding te zien begon het een paar maanden na de geboorte van ons dochtertje. Toen ging het bergafwaarts met de boekhouding. Dochterlief is nu pas 6 geworden.

quote:

Op maandag 16 november 2015 20:44 schreef Leandra het volgende:
Alsof er een acceptabel excuus is om al anderhalf jaar buiten de deur te rotzooien en dan ook nog een schijnheilig in relatietherapie gaan terwijl het al een jaar gaande is en je dan geen schoon schip maakt....

Daar ben ik het mee eens. Ze had zelf op vakantie een berichtje naar hem gestuurd dat ze wilde stoppen met hem. Blijkbaar ook een grote leugen.

quote:

Op maandag 16 november 2015 20:53 schreef Tayu het volgende:

[..]

Misschien was het wel allemaal teveel voor haar om te overzien? En ineens voor het eerst moeder zijn met alle verantwoordelijkheden die daarbij horen, en dan ook nog de rest allemaal doen alsof er niets aan de situatie is veranderd. Misschien had je eerder moeten ingrijpen als het meteen daarna als mis ging en het niet nog jaren op zijn beloop laten? Had dan een accountant in de arm genomen oid.

Ik zag het niet. Tien jaar geleden werd er al tegen me gezegd dat ik die vent in de gaten moest houden, die zou namelijk op haar vallen. Ik kende hem toen helemaal niet en zo is hij langzaam in ons leven gerold van kennis tot zeer goede vriend.

quote:

Op maandag 16 november 2015 21:00 schreef Tayu het volgende:

[..]

Er zullen altijd anderen zijn die speciale gevoelens koesteren voor je partner (welke gevoelens dan ook, welke partner dan ook). Als je relatie goed is, zit daar geen enkele bedreiging in. De kapers op de kust kunnen pas toeslaan als er iets fout gaat in de relatie die jij met je partner hebt.

En het maakt niet uit wie daar de "schuldige" aan is, ik denk niet in dergelijke termen.

Hoewel ik wel van mening ben dat wanneer je een relatie hebt, dat je daar allebei zorg en aandacht aan moet besteden. Steeds weer opnieuw. Meestal gaat het fout wanneer iemand besluit geen zorg en aandacht meer te besteden, en denkt dat het vanaf hier vanzelf wel verder zal gaan.

Dacht mijn vrouw ook, toen we erover begonnen, datr gevoel komt vanzelf wel terug bla bla bla. Kijkend op die kuttelefoon.

quote:

Op maandag 16 november 2015 21:03 schreef Tayu het volgende:

[..]

Dat is dus juist niet wat ik zeg. Niets gaat vanzelf. Ook niet als je al een relatie hebt. Als je die relatie wilt behouden, zul je daar iedere dag zorg en aandacht aan moeten besteden.

Yep, dat heb ik al die tijd gedaan, helaas kwam het maar van een kant, heeft ze ook netjes in een brief gezet die ze me schreef. Na al het proberen terug te winnen vind men er mij nu ook een stuk rustiger uitzien. Voelt ook best goed die rust nu.

quote:

Op maandag 16 november 2015 21:13 schreef Tayu het volgende:

[..]

Maar als jij je nu beter en rustiger voelt, wat is dan het probleem precies?

Want iedereen is blijkbaar gelukkig nu.

Zij met een nieuwe partner, en jij bent nu ook zo enorm blij dat je nu van haar af bent. En schoonmama staat ook aan jouw kant (maar eigenlijk, is jouw schoonmama helemaal geen schoonmama meer).

Waarom dan toch een topic hierover openen?

Erover praten doet goed hoor. Natuurlijk mis ik haar en is het stil.............